A-J-P'. IJSPUDDING
Hiidervoedsel
Honig's
1 Maïzena*
laffMQOdaa mededMÜng.
NIEUW! NIEUW!
met heerlijke gelei.
Ken sieraad der TafelI (PT]
In den Woensdag gehouden kabinetsraad
heeft Baldvtn echter zijn misnoegen uitge
sproken over het feit dat er aan het geval
reeds zo</a groote publiciteit is gegeven,
terwijl e® 'Wan regeeringswege toch geen
officieele mededeelingen zijn verstrekt
Het kabinet besloot om een commissie
van drie leden te benoemen, die zullen na
gaan hoe het mogelijk is geweest dat er zoo
veel mededeelingen! zijn uitgelekt en waar
de „lek*1 zit De commissie bestaat uit Brid-
geman, staatssecretaris van bdnnenlandsohe
zaken, Sir Douglas Hogg, de At/torney-Ge
neral, cm Lord Bobert Oetiil» Lord Privy
BeaJL
De Ned-Indlsche vlootplannen In het
Engelsche parlement
Uil Londen wordt gemeld; dat Morel Don
derdag in het Engelsche Lagerhuis vroeg,
of er besprekingen hadden plaats gehad tus-
schen de Britscho en de Nederlandsche ro-
geering nopens zekere voorgenomen strate
gische marinewerken in Nederlandsch Oosfc-
Bwlië. De minister van marine Amery ant
woordde, dat er geen dergelijke bespreldm
gen hadden plaats gehad.
DUITS OIELAND.
Geboorten tn Pruisen.
Overtrof het aantal geboorten in Pruisen
dot der stergevallen in 1018 met 18.28 per
1000 inwoners, dit geboorte-overschot daal
de in 1020 tot 10.28, steeg in 1021 weer tot
11.29 maar daalde in 1022 tot 8.47. En dit
ondanks het feit dat in 1921 en 1022 en voor
al in 192Q het aantal huwelijken dat van
1018 verre overtrof en het sterftecijfer b.v.
in 1922 belangrijk lager was dan in 1013.
In alle provinciën van Pruisen is deze ach
teruitgang merkbaar, in het district Groot-
Berlijn is zelfs van ©en geboorte-overschot
geen sprake meer, maar overtrof het aan
tal stergevallen dat den geboorten met 1.02
per duizend! inwoners.
Tegen onfviuehünü-
Bedert de ontvluchting van' Ehrbardf uit
het huis van bewaring te Leipzig, heeft de
Saksische regeering een scherpere bewa
king van de politieke gevangenen voorge
schreven. Deze gevangenen, die bijna allen
tot rechts-radical© organisaties beboeren,
moeten thans gevangenis-kleeding dragen
en worden, als zij van het ©ene lokaal naar
het andere of naar de binnenplaats worden
overgebracht, steeds geblinddoekt, om hun
elke oriënteerinig onmogelijk te maken. Zeer
scherp worden Rossbach, het echtpaar v. d.
BusscheLohe (dat dei vlucht van Ehr-
hardt heeft helpen1 voorbereiden) en de da-
diers van den moord te Parolüm bewaakt.
SPANJE.
Da Riffkabylen.
Het „Journal" verneemt uit Madrid, dat
men: in militaire kringen niet veel vertrou
wen heeft in de geruchten, dat de rebellen-
ledder Abd-el-Krim beslaten zou zijn vredes
voorstellen te doen. De Madridsche bladen
melden, dat de inlandsche garnizoenen van
twee blokhuizen naar den vijand zijn over-
geloopen, na hun blanke chefs vermoord te
hebben.
VEREENIGDE STATEN.
De aankomst dér landverhuizers.
(Ourran, het hoofd van den immigratie
dienst waarschuwt de ambtenaren van de
transatlantische scheepvaartlijnen tegen
herhaling van de Huelstoomerij' van- Woens
dagmorgen, toen 13 Stoomschepen het le
ven van duizenden' passagiers in gevaar
brachten. Volgens de kapiteins der ver
scheidene stoomschepen stoomden zij de
nauwe haventoegangen in met een snelheid
van meer dan -vijftien knoopen, zoo dicht
naast elkaar, dat de passagiers der ver
schillende booten elkaar bijna de hand kon
den reiken.
LUCHTVAART.
Het hoogterecord.
Het wereld-boogterecondi is geslagen door
den bekenden Framschen vlieger Sadi Le-
oointe, die een hoogte bereikte van 8A.116
voet.
Het laatste record, dat op naam stond van
den Amerikaanschen luiten i.nt-vlieger Me-
ready, was 84.188 voet.
GEMENGD NIEUWS.
Een dievegge.
Voor eenlgen1 tijd werd een goud- en zil
versmid te Hoorn door een Schijnbaar eer
zaam boeren vrouwtje opgelicht voor een
aantal gouden horloges. Zij: gaf op te komen
uit het nabijgelegen Spierdijk, doch dit
bleek onwaar te rijn.
Te Schagen werd! Woensdag bij den heer
Metselaar dezelfde truc geprobeerd, doch
de winkelier rook lont en stelde de politie
met de zaak in kemnia Deze ging tot arres
tatie over en bleek een goede vangst te
hebben gedaan; want de vrouw was de
schuldige van Hoorn. Zij is moeder van ze
ven kinderen en echtganoote van een vroe
ger in beter doen geweest zijndeni boer, die
nu te Amsterdam woont.
De vrouw is nu naar Alkmaar vervoerd,
waar zij, evenals te Leiden, dezelfde prak
tijken schijnt te hebben willen uithalen.
Inbraak.
Te Deldenerbroek is gisternacht ingebro
ken in de Coöp. Stoomzuivelfabriék „De
Vooruitgang". Toen de machinist 's mor
gens in de fabriek kwam, zag hij een per
soon, gekleed in een gele jas, die oogenblik-
kelijk de revolver trok. De inbreker wist te
ontkomen. De brandkast heeft hij niet kun
nen openen, slechts eemg klein geld is ont
vreemd.
Vergeetachtig.
Te Delft is uit een wagen der Haagsche
stoomtram: een koffertje, inhoudende 1800
aan contanten, ontvreemd, Een reiziger had
IM «wgeten mee te nemen.
OP EN OM HET BINNENHOF.
Den Haag, 1 Augustus.
De opmerking la gemaakt, dat de nieuwe
Eerste Kamer, zooals die op 27 Juli 1928
gevormd werd krachtens het stelsel van de
Evenredige Vertegenwoordiging, he<
„knusse" zou missen van hare voorgangsters.
En dat werd vooral gezegd naar aanleiding
van het tot de getalsterkte van elf zich uitbrei
den van de senatoriale soc.-democratische frac
tie. Zeker is, dat onder de nieuwe „roode" sena
toren, de heeren De Jonge, Moltmaker,
Stenhuis, Rugge, H. Polak, Van Kol, Oramei
en De Zeeuw, enkelen zijn, voor wie hel
eenige Inoeite zal kosten zich aan te passen tol
het „Hoogerhuis-milieu". Voorzoover daar
voeg ik er aanstonds bij, nog iets van is
overgebleven in den ouderwetschen zin van
het begrip. De toon, de „stijl", de traditie uit de
dagen van president Van Naamen van Eemnes.
om nu maar niet tot nóg vroeger tijdperk
terug te gaan, zijn reeds lang uit den Senaat
verdwenen. Die bloeiden nog in volle glorie,
toen de levendigste uit den senatorialen kring
kon worden genoemd de grijze Fransen van de
Putte. En deze frissche, kranige, pittige grijs
aard zou durf ik veilig zeggen nog sie
raad zijn van.de Tweede Kamer-up to datel
Hij had niets van het stijve, houterige, afge
paste, droomerig-statige, dat de Eerste Kamer
van lang geleden kenmerkte. Als Van de Putte
daar stond; de bril met groote glazen op punt
van neus, krans van witte haren om den
kalen schedel, de forsche gestalte van' den
man met het frisch-kleurige gelaat en de jolige,
levenslustige oogen, dan was hij het beeld
van den groenen ouderdom. Iets van den woe-
ligen deugniet, die Van de Putte in zijn jonge
dagen was geweest, spotte nog wel eens even
in den guitigen blik. En tot het laatst toe bleef
zijn geest krachtig en helder, zijn geheugen
scherp. Hij redevoerde langzaam, met pauzetjes
tusscben de zinnen. Soms haalde hij den bril
van z'n ooren weg, legde haar op de tafel
vóór zich, dacht dlan even na, alvorens zijn
speech te vervolgen. Maar 't was nooit verve
lend, altijd belangwekkend, 'onderhoudend,
gehoegelijk-interessant Uit dien Senaat van
zeer lang geleden staan mij' nog voor den geest
figuren als de heer Alberda van Ekenstein,
met zijn gloeiende geestdrift voor de openbare
school naar liberaal model, de heer A. O.
Wertheim, met zijn bloemrijke speechjes, waar
steeds in „gevlochten" waren kwinkslagjes,
oolijke woordspelingen, waarover de heer
Wertheim zichzelf placht te amuseeren. Ook:
het magere, schrandere gelaat van den ver
maarden kenner van onze parlementaire his
torie, mr. Van Weideren Rengers, den man
van de even keurig-verzorgde als zonder uit
zondering belangrijke, op meesterlijke wijze
steeds de rijke gedachten kort-en-bondig sa
menvattende redevoeringen. Groote figuren uit
ons parlementair leven toefden in den loop des
tijd® slechts kort dn den Senaat, om weldra
weêr te worden geroepen tot een gewichtige
functie. De Savornin Lohman was senator,
vóórdat hij zijn tweede „Lagerhuis-periode"
doormaakte. Van Tienhoven was Eerste Ka
mer-lid na zijn aftreden als premier en vóórdat
hij 'Commissaris der Koningin in Noord-Hol
land werd. 't Was toen, vlak na de beëindi
ging der crisis van 1894, toen de Tweede Ka
mer werd ontbonden, wat mr. Tak van Poort
vliet c. s. tot terugtreden noopte, dat mr. Van
Tienhoven in den Senaat zijne bekende rede
held, ter rechtvaardiging van de houding, door
hem aangenomen bij het parlementair conflict,
dat samenviel met een nooit geheel opgehelderd
verschil van gevoelen in den kring van het
Kabinet, door den heer Van Tienhoven volgens
opdracht van de Koningin-Regentes gefor
meerd.
In dien Senaat ging 't werkelijk zeer statig
oe. Er van overgebleven is eigenlijk niet veel
meer dan de „mos", de nog altijd geëerbiedigde
gewoonte om te luisteren ook naar onbedui
dende speechen.
De grijze Van der Does de Willebois, de oud-
burgemeester van Den Bosch, nestor der Ka
mer, die kort geleden tijdens de ziekte van
generaal Van Voorst het presidium waarnam
en geen hernieuwing van mandaat wenschte,
gaf sinds jaar en dag het voorbeeld van die
loffelijkheid. „Het woord is aan meneer....!"
kondigde praeses aan. In de plechtige stilte der
hooge vergadering hoorde men dan het kraken
of zacbtkens schuifelen van laarzenDe
heeren begaven zich naar bet bankje van den
spreker. Jbr. v. d. Does had zich een plaatsje
vlak bij den collega uitgekozen. Richtte het ge
laat naar hem toe.... Beeld van gespannen
aandacht! De anderen groepeerden zich om den
afgevaardigde. En dan stak de senator van
walGeruischloos schreed een bode over
iet dikke tapijt, glas water aandragend Dan
hoorde men het rustige praten', in zeer-kalm
„tempo", zoodat de stenografen 't eigenlijk best
„stante pede" persklaar hadden kunnen maken.
Nu en dan hier of daar een kuchje, 't Gebeur
de wel, ook toen, dat een paar senatoren
fluisterend gesprek voerden tijdens de rede.
En als een van die beiden wat-doof was, dan
ton 't wezen, dat een woord bij-ongeluk wat
hèrd uitvielMaar aanstonds richtte de
Voorzitter met tikje-knorrig gelaat het oog
naar de onceremonieele collega'sVatte
hamer in hand, tot kloppen kwam 't nog
niet; alleen tot vermanend-zwaaien. Geklöpt
met den presidialen hamer werd er eerst, wan
neer het gevaar dreigde, dat staande-zitting de
particuliere gesprekken werkelijk-hoorbaar,
dus storend, zouden gaan zijn.... Doch de
presidiale censuur heeft dat steeds weten te
verhoeden. En gelijk reeds opgemerkt dit
is —van het oude senatoriale decorum nog
altijd in eere. In de Tweede Kamer is er geen
sprake van!
Onbeduidende of feitelijk-onnoodige rede
voeringen worden door de vergadering een
voudig „genegeerd^'. Het stemmen-gewirwar
overstemt de speech, zoodat de steno- en tachy-
grafen, op stukjes-karton, ter balustrade
neêrgelegd, hunne notities makend, speechje
resumeerend, vruchtelooze en wanhopige
pogingen doen om iets van het zaakje op te
vangenDe heer Goedhart, directeur van
den Stenografischen Dienst, tracht luid- en
druk-babbelende hooged Igestrengen tot zwij
gen ien „uit de buurt" te krijgenDat alles
gaat daar in het m odern-democratisch doende
Lagerhuis gemoedelijk-gewoontjes z'n gang
Of ook wat dit betreft de nieuwe Eerste Ka
mer eene „doublure" van de Tweede zal wor
den?
Veel hangt af, in deze, van de vraag, wie
door de Regeering zal worden uitgenoodigd om
den Senaat te leiden, indien generaal Van
Voorst bij1 z'n besluit volhardt om het presidium
neêr te leggen.
Ingezonden Mededecllng.
moet aan hooge dschen vol
doen. Het moet zuiver, licht
verteerbaar en toch voedzaam
zijn. Deze drie eigenschappen
zijn op gelukkige wijze ver-
eenigd in Honig's Maïzena.
u
D fi
De katholieke fractie in de Eerste Kamer is
kleiner geworden, schoon dan nog altijd de
sterkste. Maar meni weet bij velen was
't een grief, dat in Nederland' thans ©en katho
liek minister-president, een van diens geloofs-
genooten voorzitter van de Eerste en een ka
tholiek „speaker" van de Tweede Kamer is.
Van onbevangen en onpartijdig standpunt kan
daartegen ingebracht, dat van schending der
strikte onpartijdigheid, eersten plicht van een
Parlements-leider, noch bij- den heer v. Voorst,
noch bij mr. Kooien ooit iets is gebleken. En
in „de constitutioneel© lijn" ligt het, dat een
representant van de grootste politieke fractie
tot president der Kamer wordt gekozen. Ge
noemd is in verband met de waarschijnlijk
heid, dat baron Van Voorst moet worden ver
vangen, de katholieke senator mr. Van
Lanschot. Hij is nog betrekkelijk jong, man
van uitgebreide kennis. Uiterst-vormelijke fi
guur. Die de meestal lange redevoeringen, wel
ke hij in den Senaat pleegt te houden, opbouwt
met groote zorg, zoowel wat inhoud als wat
stijl betreft. Iemand, van wien wel eens gezegd
is, dat hij' „een tweede Regoüt" (bedoeld werd
de te vroeg gestorven Minister van Waterstaat,
daarna gezant bij1 den) Paus), in den Senaat
wilde zijn. In hoever er reden bestaat voor de
in dat woord „verscholen" gedachte, dat mr.
Van Lanschot tot de ambitieuse figuren moet
worden gerekend, is moeilijk uit te maken. Dat
hij behoort tot de menschen, bij uitstek ge
schikt om met vaste hand, het Reglement van
Orde met stevige discipline doen te eerbiedigen,
slagvaardig en volkomen toegerust met de ken
nis, voor de vervulling der functie noodig,
het Voorzitterschap waar te nemen: 't is zeker.
En ook staat vast, flat zou mr. Van Lan
schot Senaats^praeses worden; de Griffier
dat deel van zijn taak, hetwelk zich bepaalt tot
het in- en voorlichten van den President, tot
iets zeer-onbeduidends zou zien inkrimpen!
De heer Van Lanschot heeft zulke voorlichting
niet noodig. En bovendien is hij er de man niet
naar om zich deze te laten welgevallen.
Veertien nieuwe senatoren zullen straks de
hooge vergadering binnentreden. Van de Vrij-
heidsbonders De Muralt, Van Ketwich Ver
schuur, S. v. d. Bergh Jr. en mr. P. Rink, die
mr. Smeenge komen gezelschap houden, zijn
de meesten „oude bekenden" in de parlemen
taire wereld1. Ir. De Muralt viel bij de jongste
verkiezingen voor de Tweede Kamer uit. Hij
is de man van het nerveus-onstuimige tempe
rament, wiens radheid1 van speechen slechts
door den heer Duys wordt overtroffen. En het
is de vraag, wie van hen beiden, bij- een
„match" in snel-sprekerij, den prijs zou
winnen! Als de ingenieur met bet vleezig-con-
gestieuse gelaat en den permanenten toestand
van geagiteerde opwinding het woord heeft ge
vat, dan klateren en kletteren de in duizeling
wekkende vaart voortrennende zinnen....
Dan is 't als een wilde hagelslag op zinken
dakZelfs de meest-geroutineerde snel
schrijver moet 't dèn opgeven. Dit zal zeer
stellig iets splinternieuws zijn in den gereor-
ga niseerden Senaat.
De oud-minister Rink past wonderwel in het
Eerste Kamer-milieu, gelijk wij dat tot nu toe
kennen. De heer Rink is rustig van optreden,
hoffelijk, deftig, glasheldere redevoerinkjes
bouwend in steeds-gekuischten vorm. Eerbied
voor het decorum, zonder dat 't bij hem stij-
vige afgepastheid wordt, is dezen algemeen ge-
achten veteraan in de parlemen- en poütiekerij
ingeboren. Men mag er zich in verheugen, dat
mr. Rink nog. lust gevoelt en kracht bezit om
aan de senatoriale „faits 'et gestes" deel te ne
men. Zeker is 't te betreuren, dat een man als
dr. Lely niet ook bij deze gelegenheid zijn
„rentrée" in de Eerste Kamer heeft kunnen
doen.
De heer Van den Bergh, de zakenman
van scherpen kijk en van groote ervaring,
was eenigen tijd Tweede Kamer-lid. Zijn komst
in den Senaat mag ongetwijfeld een aanwinst
worden genoemd voor het college.
De katholieke fractie krijgt een vrouwelijk
lid, mevrouw De Jongvan den Heuvel,
onze tweede senatrice dus. De heer Van Sasse
van Ysselt, nu de nestor van het Lagerhuis,
voelt zich nog te jong en volkomen begrij
pelijk! om den woeligen Lagerhuis^kring te
verlaten. De Helmondsche zakenman De Wit
is een „Nomo novus" in het Parlement
Van de nieuw-gekozen sociaal-democraten
zijn de heeren Do Jonge, Rugge, Henri Polak,
Van Kol en De Zeeuw oude bekenden, de
heeren Moltmaker, Stenhuis en Gramer
„novitii".
Jhr. De Jonge staat ons uit zijn Tweede
Kamer-tijd nog scherp voor den geest als de
adellijke onder de „roeden", de man met het
wat-gefatigeerde uiterlijk en het salon-aocent,
dat wel eens glimlachjes onder de roode partij-
genoosten wekte.De heer De Jonge is spe
cialiteit in mijn-toestanden der Limburgsche
streek.
De heer Rugge, wat stoere, niet zoo heöl-
spraakzame verschijning, kwam in het La
gerhuis niet vaak op den voorgrondt Hij is een
ernstige werker van scherp verstand. De heer
Henri Polak, de kunstzinnige bouwmeester en
kranige leider van den A. N. D. B., heeft een
vrij lang parlementair verleden. Evenals met
mr. Mandeis het geval is, belemmerde de hard-
hoorigheid den heer Polak bij het waarnemen
zijner functie in de Tweede Kamer. Hij ver
huisde naar de Eerste en bleek de kunst te ver
staan om zich op wonderbaarlijke wijze aan te
passen tot de senatoriale „manieren De neer
Polak was gewoon zijne redevoeringen te nou
den in zoo fraaien, sierlijken vorm, ook
zoo hoffelijk van toon, dat de senatoren er
gaarne en met welbehagen naar luisterden,
misschien niet altijd snappend de Jicht© ironie,
nu en dan uit 's heeren Polaik's woorden spre
kend) voor het oor van dengeen, die „weet te
luisteren1"
Het vertrek van den heer Henri Polak was
werd. algemeen toegegeven verlies voor
de Eerste Kamer. Zijn terugkeer ook voor zyn
politieke tegenstanders, tot onbevangen oor-
deelen in staat, reden tot blijdschap.
De heer De Zeeuw, de Rotterdamsche oUd-
wethouder, was gewoon in de Tweede Kamer
geen „blaadje voor den mond" te nemen,
schoon hij' nooit verviel tot krenkende en sma-
lende woorden als welke den heer J. ter Laan
kunnen ontvallen of tot de alle zelfcontrole ont
snappende uitbarstingen van een Duys. De
beer De Zeeuw behoort tot de intelligente figu
ren onder de jongere „voortrekkers" van de
S D. A. P.
En Riënri keert in den Senaat terug!..
De oude H. van Kol! De kloeke, krasse vete
raan, die zóóvele jaren van „Binnenhofdienst
achter den rug heeft! Wij zullen ze weer hoo-
ren, de lang-uitgesponnen „Indische" rede
voeringen van Riënri, als hij daar weer zal
staan, de goedige breedgeschouderde reus
met het kleurige Onkel Brasig-gezicht, de
witte stoppelharen, de ietwat-loeiende stem,
met al die kleine blaadjes-papier vóór zich,
waarop notities gekrabbeld. Waarin Riênzi
soms zelf verward raakt. Want de rpbegaafde,
volijverige, knappe werker lijdt nu eenmaal
aan de ongeneeslijke kwaal der slordigheid. De
heer Van Kol zal door vriend en niet-geestver-
want (vijanden heeft Riënri. niet!), met op
rechte hartelijkheid worden begroet in den Se
naat.
Van de senatoren, die met meer m de Eerste
"Kamer zullen terugkeeren (volgens eigen be
geerte of door wisselende kans op het breede
veld der politiek) kwamen slechts enkelen
in de vergadering op den voorgrond.
Ik noem mr. Smits, den zeer conservatief-
aangelegden katholiek, die de laatste uren, in
den Senaat doorgebracht, besteedde aan het
vergramd sputteren tegen de reorganisatie van
de Kamer, de sociale politiek van minister Aal-
berse en eigenlijk tegen het geheele Kabinet-
Ruys. Hij was een wrang-onverzoenlijke ver
schijning. De oud-bankier Gilissen wenschte
geen herkiezing; met hem vertrekt uit den
senatorialen kring een! stil, bescheiden zaken
man, die een enkele maal aan het openbaar
debat deelnam. Zijn zakelijke opmerkingen dan
kieedend in soberen vorm. Prof. Steger, de
katholieke geleerde, verschijnt niet meer in de
Kamer. Deze slanke, bleeke, meer in.de stu
deercel dan in het Parlement passende theo
loog, heeft gedurende de hittegolf-periode,
toen het Dienstweigerings-ontwerp aan de orde
was, den Senaat vergast op een uren-lange
academische bespiegeling van theologisch-juri-
disch karakterDat dr. Steger thans weer
in de gelegenheid is om zich geheel aan zijn
diepgaande studiën te wijden, is allicht voor de
wetenschap winste, zonder dat het Parlement
er bron van smart in behoeft te vinden.
Ook de President der Utrechtsche Recht-
sank, mr. Bosch van Oud'-Amelisweerd, behoort
tot de oud-senatoren. De heer Bosch acht zijn
omvangrijke taak in de magistratuur niet ver-
eenigbaar met die van afgevaardigde. Voor
beeld ter navolging!.... Mr. Bosch, vroeger
lid van de staande magistratuur, is een leven
dige figuur van groote werkkracht. Voor het
juridisch element in den Senaat -is zijn heen
gaan te betreuren.
En nogmaals noem ik, onder de „morituri",
hen-, die niet meer deel zullen uitmaken van
ons Hoogerhuis, zooals men 't nu eenmaal wel
eens noemt, iden braven, nobelen, algemeen
geëerden jhr. Van der Does de Willebois. Den
man van zielenadel, van fijn-gevoel en groote
goedhartigheid; den man van waarachtigen een
voud, van eerbied voor het gezag der Kamer
en het woord, door welken collega ook ge
sproken.
De heer Van der Does is hoogbejaard en zal
gevoelen, dat de tijd van welverdiende rust,
van het echte „otium cum dignitate"!, voor
hem genaderd is.
Hij is man van den ouden stempel. Zeker!....
Bovenal gaf hij' het schoone, lichtende voor
beeld van wat in vroeger en later tijden den
mensch, tot welken kring hij ook moge be-
hooren, heeft gesierd. God verhoede, dat de
zulken vruchteloos in de vergadering der Volks
vertegenwoordigers zouden worden gezocht!
Mr. ANTONIO.
Goede vangst
Woensdag zijn te Amsterdam twee per
sonen aangehouden; die verdacht worden, te
Vleuten een inbraak gepleegd te hebben.
De (buit bedroeg, volgens do Tel„ vele dui
zenden guldens aan effecten. De aangehou
denen zijn D. en V.; de 'laatste is geen on
bekend© geweest in de beruchte Begeer-
zaak. Zij hebben, naar het blad verneemt,
in gezelschap van zekeren B. in den nacht
van 27 op 28 Juni te Vleuten ingebroken
ten huize van een particulier. Het raam dor
woning werd opengeschoven. Na lang zoe
ken vonden de inbrekers in een, rijlaadjo
van een bureau de sleutels der brandkast.
Deze werd opengemaakt en de effecten ter
waarde van 2023.000 gulden werden mee
genomen.
Eenigen tijd geleden werd B. gearres
teerd. Hij werd te Vleuten met den burge-
meeri/er en met eenige bewoners geconfron
teerd. Een paar lieden "verklaarden B. to
voren to hebben zien rondscharrelen. Het
werd ^o^ezeH en teix Blotte
leidde het spoor naar de hoofdstad. Daar
zijn nu ook D. V. gearresteerd. Gisteren ztin
ze naar Vleuten overgebracht
Nader verneemt het blad nog, dat D. en
V. te Amsterdam een makelaar in effecten
een der gestolen papieren te koon hebben
aangeboden. Deze had eeh niSruïta
zijn bezit, waarop de nummers van de ont-
vreemde effecten voorkwamen. Hij waar-
mel het
Verdronken.
soS^efT^T^6 LomTr binnengekomen
n Amsterdam met een
ijzeren klipper „Hoop op Zegen" od reis
met oen lading steenkolen van Amsterdam"
naar Lemmer, wiens knecht Nico Hultema
van 16 jaar gistermiddag ten gevolge van
het slingeren van het schip nabü Urk over
boord sloeg en verdronk.
Scheepsbrand.
Aan' boord van1 het Brltsch© stoomschip
Ferrara, dat van Sabang vertrokken was, is
brand! uitgebroken. De lading opium ter
waaide van vier millioen is verloren.
Een Gouvernements-stoomschip heeft op.
dracht gekregen in de buurt van het ver.
Laten stoomschip Ferrara te blijven totdat
het stoomschip uitgebrand ia Dan moet hel
naar gelang van omstandigheden, de Fer-
rara doen zinken ol te Sabang binnenaleo.
pen.
SPORT.
(Ingezonden).
De Uohte uthlötlok,
C. DITO.
1W nom maar weinig begrijpen.
LEO.
De hervormde SenaatOudi
en nieuwe ,jnanlereri'. Van hen
die komen en gaan.
Let op de sluitzegel» els bewijs
van echtheid.
(EtaJ le wal' opmorkolljk, Ihoo or In den laai>-
Aten tijd! In de «poort- en dagbladen voolruldia:
wordt gaschrevon ovar da noodzakelijkheid raa
llchto athletiak voor voetballer», en wel met al»
hoofdzaak de geringe doelnamo en belaagetelUna
vwn speler» en veroenigtngén hiervoor.
Wanneer wfl nu eens overwogen, In hoeverre
de beoefening van de lichte athletiok in betrek-
kina ataat tot hot spel eelt dam komen we slechts
tot de slotsom, dat feitelijk alleen maar de ont
wikkeling der spieren en hot uithoudingsvenno.
gen bevorderd worden. Dit feit wordt door voor.
n niTya©m;ndfl spelers dam ook «eer wel begrepen en
is daarom ook do oorzaak dat men hen zoo goed
als nooit op athletlakwedatrijdon van eaniga be-
teakemis «lot uitkomen.
Het beoefenen van llchto athletiak ligt moer
in de richting van gymnastiek, en is bovendien
nog veel te veel stelselmatig. Dit laatste feit is
wellicht de oorzaak dat het nimmer in staat zal
zijn do aandacht van de speler» tot «ich te
trekken.
De oefeningen voor voetballers behooren In de
eerste plaats zoodanig te zijn, dat zij zich in hun
geheel bij het spel aanpassen, dus oefeningen
voor balcomtröle, waarin do lichte athletiek
echter voor hst grootste doel reeds ln ligt be
sloten; dit komt vooral tot uiting bij het solo-,
vleugol- en het trio- blnnenepal. We zien, dat
we voor dergelijke oefeningen niet eens eoo heel
ver behoeven to gaan.
Indien de besturen der verschillende voreeni-
gingen nu een» zorgden, dat ook deze oefenin
gen eens uitgevoerd werdon, dan zouden hierdoor
vele spelers misschien wel genezen worden van
wat do heer „Leo" schroef in de „H. O." van
Dinsdag J.l„ m.1. onverschilligheid, eigenwijsheid
enz., en zou het peil van het voetbalspel weder
om hooger kunnen worden.
Toen het bovenstaande stukje ln onze banden
kwam, hebben wij direct begrepen, dat or op
geantwoord diende te worden. Dn wel, omdat het
verkondigde standpunt in den grond onjuist is.
Het kenmerkt maar al te zeer de verkeerde op
vatting, die er onder het groe der voetballer»
over de lichte athletiak en haar practische aan
wending bij de voetbaltraining bostaat Wij
waardeeren het, dat de heer O. Dito het met
ons eens is, dat verschillende verkeerde neigin
gen en opvattingen moeten worden boetreden en
dat het spelpeil verhoogd moet worden.
Maarhet spijt ons, dat Juist de heer Dito
zich tolk heeft willen maken van de richting on
der de voetballers, die athlstiek-beoefenlDg wei
nig nuttig acht. De inzender, die zoo zeer trai
ning propageert, had beter kunnen weten.
In alle 'groote le klasse-vareenigingen wordt
athletiekbeoefening èn door het bestuur èn door
da (Engelsche) trainers, ten zeerste aanbevolen
en steeds gecombineerd met de speciale voetbal
oefeningen. Dat het succes niet grooter is en
het feit niet. meer bekend, Is daarin gelegen,
dat van de zijde der leden zoo weinig medewer
king wordt ondervonden en tegen zooveel onwe
tendheid en dwarsdrijverij moet worden gestre
den.
Maar dit neemt niet weg, dat autoriteiten op
dit 'gebied het er allen over eens zijn, dat da
voetbalsport veel en veel te eenzijdig wordt op
gevat, waardoor men zich dan ook niet boven
het middelmatige heeft weten te verheffen. Daar
door ook heeft ons land zich steeds aan de su
prematie van andere landen op voetbalgebied
moeten onderwerpen, omdat men daar een juister
inzicht heeft en goéde voetballers tevens goede
athleten zijn. Dit is dan ook op de Antwerpeche
Olympiade overduidelijk gebleken!
Enkele nitingen in het stukje van den heer
D. meenen wij speciaal te moeten bestrijden.
Dat feitelijk alleen maar de ontwikkeling der
spieren en het uithoudingsvermogen bevorderd
worden" zooals wordt gezegd is onjuist.
Vrijwel alle bewegingen, welke bij het voetbal
spel te pas komen, vinden hun ovenbeeld en
hun voorbereiding ln de athletiek. Dit geheel
uiteen te zetten zou ons te ver voeren, wij
hopen dit later te doen. Daaromtrent slechts en
kele voorbeelden.
Het „ingooien" b.v. geschiedt veel doelmatige^
en Juister door Iemand, die zich in de werp
nummers der athletiek (discus- en speerwerpen,
kogelstooten) wat heeft bekwaamd. Het opsprin
gen bij snolloopen en springen naar den bal om
te .Jcoppen" wordt bevorderd door de spring-
nummers der athletiek. Bij het voetballen moet
een speler dikwijls ln korten tijd een groote
snelheid kunnen ontwikkelen; daarom dient men
zich te oefenen in do loopnummere, tn 't bij
zonder in het „starten". En zoo zouden wij door
kunnen gaan.
Dat „het beoefenen van lichte athletiek meer
ligt In de richting van gymnastiek en boven
dien nog veel te veel stelselmatig Is", moet
eveneens weersproken worden. Het verband met
de gymnastiek bestaat alleen daarin, dat zoowel
al bleten als turners zijn gaan inzien, dat zo ol-
kaar noodig hebben en dat ze voor niet eenzijdig
mogen zijn. Deze wetenschap strekt hun tot eert
wordom ballora m<>eten daarheon geluid!
T.P9! f^^a^heid ln de athletiek is maar
Jïlwk3 a^l9t0" ziin heu-sch geen machi
nes, doch zij weten door orde en regelmaat den
bHk£« hüf* TaQ Zake" 1)0 karteren, wat voet-
««wit v TTlj:heid, «o™® bandeloosheid
wordt; bevordert de verwording van het spel. Ea
r>ini tfToediffolöida en geod^otralnda
clubs (ook mot beoefening van athletiek) die
den besten indruk maken en het 't verst brengen.
ijl» die zooveile lo klasse-club» van nabil ken-
non, weten dat uit ervaring*.
athletiek laat juist alle mogelijkheid! tot
ontplooiing van de bijzondere eigenschappen van
het individu en leidt dus tot hot tegendeol van
stelselmatigheid.
Zoolang or echter onder de voetballers zulke
onjuist© moeningon blijvon bestaan over doel en
wezen der athletiek, zal er maar weinig bereikt
worden, daarover zijn kenners van het spel het
eens.
En daarom doet heb ons gonoegen, dat wij hier
do gelegenheid hebben gekregen om op deze ver-
keerde inzichten te wijzen. Wij zullen dan ook
steeds blijven "strijden voor meerdere athletiek
beoefening door voetballers. Juist tor bevorde
ring en ter verbetering van het voetbalspel zelf!
