Terug in het leven. Aan onze geabonneerden, Eerste Blad. per postwissel Tijd Voor Een Praatje. DINSDAG 18 SEPTEMBER 1923 51e JAARGANG welke gewend zijn de abonnements gelden per post-cheque of post-giro toe te zenden, geven wij in over weging - met het oög op de enorme vertraging bij dien dienst - ditmaal de abonnementsgelden voor het vierde kwartaal toe te zenden. Onzen adverteerders buiten de stad doen wij hetzelfde verzoek. DE UITGEVERS. Zij, die zich van heden af, voor minstens drie maanden, op dit blad abonneeren, ontvan gen het tot 1 October gratis. BUITENLAND. ITALIË EN GRIEKENLAND. Te Londen, Parijs en Genève is men zeer voldaan over de toezegging van Italië, dat uiterlijk den 27sten September de ItaLiaan- sche troepen en andere strijdkrachten van de Ionische eilanden zullen worden terug getrokken. Te verwachten was, dat .Italië zich niet tot een dergelijke toezegging zou verplich ten, indien niet een behoorlijke toezegging daartegenover stond, voor het geval, dat het onderzoek door Griekenland niet spoedig of doortastend genoeg geschiedde. Deze toe zegging is dan ook door den gezantenraad gedaan. Mocht het onderzoek een onbevre digend verloop hebben, dan zullen nieuwe dwang of strafmaatregelen kunnen wor den genomen, met uitsluiting evenwel van het bezetten van Grieksch gehied. Als voor beeld van zulk een strafmaatregel wordt bijv. genoemd het vervallen van de door Griekenland gestelde cautie aan Italië. Een geruststelling voor Griekenland is evenwel, dat daarover eerst een uitspraak van het In ternationaal gerechtshof in den Haag moet vallen. ITALIË EN ZUID-SLAVIE. Waren er op het einde van de vorige week berichten, die een gunstig uitzicht openden aangaande de besprekingen tuisschen Italië en Zuid-Slavië inzake Fiume, thans is er weer een kink in den kabel gekomen. Depoli, de onder voorzitter van de wetgevende vergadering van Fiume, die lin den laatstenl tijd het bestuur van de stad in handen had, heeft zijn ontslag ge nomen. In afwachting van een verdere regeling heeft Italië een Itaüaansch generaal tot mili tair gouverneur van de stad benoemd', met op dracht de openbare orde te verzekeren en voor het, bestuur (van de stad te zorgen. Depoli voert als reden voor zijn ontslag aan, dat de toestand in de stad slecht is, tengevolge van de toenemende geschillen tusschen* de voorstanders van een aansluiting hij Italië en die van aansluiting bij Zuid-Slavië. Ook ondfer de ambtenaren is dit in hooge mate het gevaL Depoli zelf is echter een groot voorstander van aansluiting bij' Italië en werd' zelfs algemeen beschouwd als een ledepop ln handen van Mus- solini. Bovendien is er den laatsten tyd_ een groote Italiaansohe troepenmacht te Fiume samengetrokken. Dit alles draagt er niet toe bij om in Zuid- Slavië vertrouwen te wekken aangaande de be doelingen van Italië. Men ziet in de gebeurte nissen het duidelijk bewijs, dat het Italië erom te doem is Fiume in te lijven, waarbij dan voor FEUILLETON. Naar het Engelsch van William Looke. Voor Nederland bewerkt door 58) W. J. A. Roldanus Jr. „Edna, ik wou, dat ik je met me mede kon nememl" zeide de. jonge man hartstoch- Jk wou ook, dat je het kon," antwoordde zij met haar liefkoozende stem. „Maar b> tusschen hebben we deze gelukkige uurtjes. We moeten niet te .veel van het lot vragen." Ik vraag slechts wat het lot geeft aan lederen man aan dien chauffeur, aan dien politieagent de vrouw, die hij liefheeft. „Ik ben bang," lachte zij, „dat het, wan neer je de geschiedenis van hun vie amou reus© hoorde, een heele desillusie voor je zijn zou. Het lijkt mij toe alsof m deze we- reeld iedereen met de verkeerde trouwt, we moeten er ons zoo goed mogelijk doorheen zien te slaan." Op dat tijdstip dacht zij, hoe verliefd zij ook zijn mocht, er niet aan met de conven tie te breken, zelfs niet gescheiden' van haar man te gaan leven. Het maatschappelijk leven was haar lief, ondanks al haar ver zekeringen van hot tegendeel, en nog liever was haar Invloed, waarover zij beschikken kon. Maar na verloop van tijd begon zij tee kenen van verzet te bespeuren. Een uur driemaal per week in ©en open auto, wan neer hij de helft van zijn aandacht moest wijden aan 'het behoud van hun eigen levens de leus Porto Baros onder Zuid-Slavisch gezag zou blijven. Men meent zelfs te weten, dat het Italië erom te doen zou zijn de opkomst van Fiume tegen te houden, daar dit nadeelig zou kunnen zijn voor dte Italiaansohe (haven Triëst, De Volkenbond heeft echter ook nog een woordje mee te praten. 'Zuid-Slavië heeft in dertijd1 de overeenkomsten met Italië, die te Rapallo en SL Margherita gesloten werden, (bij den Volkenbond' laten registreeren. Een beroep van Zuid-Slavië op den Volkenbond is daar door niet onwaarschijnlijk. Mussolini heeft zich evenwel gehaast te ver klaren, d&t hij streeft naar een oplossing door directe besprekingen. In verband' met den nieuw geschapen toe stand is het ook nog de vraag of de door Italië toegezegde ontruiming van Korfoe op 27 Sep tember ook zal plaats hebben. Mocht het tot een geschil met ZuidLSlavië komen, dan is Korfoe een strategisch punt van groot belang. Uit Parijs wordt nog gemeld, dat men in (Bulgarije intrigeert, om ingeval van een geschil tusschen Italië en Zuid-Slavië dit laatste land aan te vallen. De verhouding tusschen beide landen is door een nota van Zuid'-Slavië inzake de Bulgaarsche benden» die invallen doen over de grens, nog weer verscherpt. HET SCHADEVERGOEDINGS- VRAAGSTUK Eeru bijzondere correspondent van de „N. Rott. Crt." schrijft over den toestand, waarin Duitschland' gekomen is, nadat het zich ge neigd heeft getoond met Frankrijk te onder handelen: Voor den toeschouwer 'biedt Duitschland op het oogenblik het volgend tafereel. Het is ate een gewonde, dieni een ader is doorgesneden.. Ieder ziet, dat de patiënt verbloeden zal, als de wond niet gestopt wordt, maar flink een verband daarop te leggen is niet mogelijk. Om echter toch iets te doen, overweegt men of men het slachtoffer niet staalpilien zal ingeven, om ten minste eenig tegenwicht te scheppen tegen het bloedverlies. Zoo ongeveer doen de pogingen aan om door uitgifte of constructie van papieren met bestendige waarde den toestand te redden, terwijl men niets doet om aan het moordend verlies, door dCn) strijd aan den Roer veroor zaakt, een einde te maken. De houding van Frankrijk maakt de dingen wel uiterst moeilijk. De Franschen hebben na tuurlijk heel goed begrepen, hoever het met hun tegenstanders gekomen was, toen deze zedf weer over het aanknoopen vanbetrekkingen gingen spreken. Nadat Parijs zoolang geduld had geoefend had het nu geen reden om ter- wille van de Dultschers haast te maken. Hier te Berlijn was het aan het begin van deze week duidelijk genoeg hoe iedere dag geteld werd. De Franschen hebben Stresemann laten mer ken, dat zij tegen hem persoonlijk niets hadden en dat heeft in den beginne de Duitscbers mis schien aangemoedigd. Maar op den dhur heeft de nieuwe rijkskanselier moeten ontdekken, dat Poincaré niet geneigd was, uit sympathie voor hem de gelegenheid1 open te laten voor de beschuldiging, dat er weer iets verzuimd zou zijn ten opzichte van het volle gebruiken der overwinning. Welken indruk dit te Berlijn heeft gemaakt, kan niet beter worden* geschetst dan door het volgende verhaal, dat mij dezer dagen een staatssecretaris deed'. Hij' zeide: „Toen ik mijn eenjarigen dienstplicht afdiende te Straats burg, trof ik daar een onderofficier, die een kwelduivel was. Hij' bracht ons op een gloeiend heeten dag op de Promenade, liet ons halt -hou den, de voeten sluiten, de armen omhoog hef fen. Vervolgens commandeerde hij, dat wij het bovenlichaam naar achter moeiten buigen. Wij bogen wat wij konden), maar het was hem niet genoeg. Steeds weer commandeerde hij' „die per". Eindelijk vond hij' het blijkbaar voldoen de. Uit zijn mond kwam een „zoo" van bevre diging, en hij voegde er aan toe „en nu kunnen jelui verre....". „Op deze wijze", zoo zeide mijn zegsman, „onderhandelt Poincaré met ons". De lezer zal toegeven, dat deze beschrijving van den toestand inderdaad aan dnidelijkheid niets te wenschen laat. Het gevolg Is dan, dat men te Berlijn weer neiging heeft tot uitstellen. Men wil nog de dingen afzien, wat begrijpelijk is. Het gevolg is, dat de spanning nog meer gecompromit teerd1 wordt en dat een ontploffing nog ver woestender zal zijn. Men wil voortzetten en niet door een verder rampzalig verval van het geld nog afschuwelijker ellende brengen- over en die van anderen, was niet genoeg voor zijn jeugdig vuur. De tijden, dat hij vrij van vieren tot zessen in 'boudoir zitten kon, war ren voorbij. Als officier op het bureau van den Director-General of Military Operations kende hij geen uren. De ingewikkelde re gelingen voor de bewegelijkheid van het Britsche leger maakten noodig, dat er soms tot diep in den nacht gewerkt moest worden. Nu en dan kon Godfrey wel eens een uur vrij nemen om te gaan lunchen, maar hij kon het nooit een dag vooruit zeggen. Slechts eenmaal gelukte het hem haar tijdig genoeg te kunnen waarschuwen', zoodat zij samen in het Carliton konden lunchen, 's Avonds ging het beter en konden zij nu en dan eens naar de oomedie gaan. Maar Godfrey, die plotseling gevoelig werd op het punt van 'eer, weigerde beslist op Belgrave Square te komen dineeren. („Wanneer ik de vrouw van een ander liefheb, kan ik onmogelijk aan zijn tafel gaan zitten en' zijn wijn drinken en tegen hem hem glimlachen," verzekerde hij kortaf. „Dan schijnt er," zeide zij ten slotte, „niets anders over te blijven dan dat je met mij weg loopt." „Waarom niet?" vroeg hij' lachend, want zij had het luchthartig gezegd. „En hoe moet het dan met het Britsche Leger?" Hij dacht na. Als zij iets gezegd had van moraliteit of Christelijkheid of zijn onster- velijke ziel, dan zou hij daarom gelachen hebben. Maar hij kon niet laohen om het Britsohe leger. Hij trachtte tijd te winnen. „Ik begrijp niet precies wat je bedoelt" „Als je met mij wegliep, zou je een' heel eind moeten wegloopen en het leger in den den steek laten." Ingezonden Mededeeling. In een gezin, waar RINSO gebruikt wordt blijft altyd tijd genoeg over. Al het lastige, urenlange wrijven en stampen van het goed is overbodig geworden. Alles wat men te doen heeft is 's avonds vijf minuten te besteden om het goed in een RINSO sopje te weeken te zetten. RINSO doet 's nachts het werk dat U vroeger op waschdag deedt Des morgens behoeft het goed alleen maar uitgespoeld te worden. OwiiMtfadiIgi, het heele land, dan zal men wel- dien raad van dr. Hilferding moeten volgen en voor een goed dteel een einde maken aan de Roerhulp. Deze week reeds heb lik gemeld, welke ontzaglijke offers deze hulp op het ^oogenblik edscht. De onmiddellijke kosten der actie, behalve de aan gerichte schade en het verlies door de gedwon gen aankoopen van kolen enz. ini het buiten land veroorzaakt, zijn nu reeds op l1/» mifiard gouden mank te hertekenen. Berlijn betaalt het onderhoud van vrijwel de heele bevolking, door de ondersteuning aan werkloozen en het voor schieten van de loonen. Bovendien komt daar nog bij de kosten van de middelen, die voor de werkverschaffing noodig zijn. De crisis, die nu ingetreden is, en die de onmiddellijke aanleiding is geweest tot de po ging tot onderhandelen, is een finandëele crisis, welke direct levensgevaar gaat opleveren in de letterlijke beteekenis van het woord voor de heele bevolking, welke nn reeds gebrek ijdt door het geldverval. Men onderschat de gevol gen daarvan* niet Weer zien de gezichten bleek, die men te Berlijn op straat ziet. In het hotel, waar ik hier logeer, was dezer dagen, opschud ding» doordat ontdekt was, dat helt voeder voor een jachthond van een der gasten herhaaldelijk door leden van het personeel was opgegeten uit dien bak van het dier. 'Zulke dingen zijn teekenendl Nu een oplossing van de Roerkwestie niet mogelijk blijkt door onderhandelingen, waarbij nog een schijn van waardigheid zou worden gered» is het zooals gezegd, zeer waarschijnlijk, dat de kabinetsraad niet tót onderwerping zal besluiten. Wij gaan dan een pijnlijken dood strijd van- het verweer tegemoet. DUITSCHLAND. De Berlijnsdhe correspondent van het „HbL" schrijft: Duitschland is vrijwel' kapot, het lijdelijk „Dat zou niet gaan," zeide Godfrey. „Dan zullen wij ons ter wille van het va derland moeten opofferen tot de oorlog voorbij is." Ondanks dit philosophisobe en wijsgeeri- ge besluit begon de verhouding tusschen hen onzeker en gevaarlijk te worden. Zij merkte dat en' trachtte daarom liever de rol van Egeria dan van de ongelukkige, welke troost zoekt bij haar minnaar, te spelen. In dien tijd begonnen er in zekere kringen geruchten over politieke oneenigheid te loo- pen', over meeningsverschillen tusschen de burgerlijke en militaire autoriteiten. Wilde praatjes deden in politieke kringen de rondte en hoe wilder zij waren, des te meer werden zij aangewakkerd door de oppositiepartijen. Lady Edna Donnithorpe vond1 den toestand heel duister. Wat waren de werkelijke fei ten, uit militair oogpunt 'bezien? Zij besprak het geval met Godfrey, die haar als zijn tweede ik 'beschouwde en haar alles, wat hij zelf wist, vertelda Natuurlijk hield zij al die dingen voor zich, maar haar oogen waren geopend voor grootsohe plannen, waarvan de kleine politici om haar heen totaal onwe tend waren. En het meest onwetend van al len was wel Edgar Donnithorpe, haar echt genoot, wiens positie, in verhand met wat zij wist, haar ongerust 'begon te maken. Voor al die politieke onrust bleef Balta zar totaal onverschillig. „Hot schuim dor wereld Is de soep der hel," zeide (hij. „Schuim het af en -gooi het weg en laten we doorgaan met koken.* Hij kookte met alle kracht en bereidde de ingrediënten voor het nieuwe ministerie, dat men oprichten wilde. Alles moest georgani seerd zijn vóór de laatste stap gedaan werd. verzet is in werkelijkheid al afgeloopen. Om koop erij en bedrog, egoïsme en oplichterij ken merken een groot percentage van de „helden" der bezette gebieden. Het door staat en burgerij gestorte geld is grootendeels misbruikt voor speculatie en lanterfanten. Het is de hoogste tijd, dat de regeering van Stresemann een streep onder dte rekening zat en voor Duitsch land een nieuwe periode aankondigt. Maar het is alweer de groote vraag, of het daartoe niet te laat is. De regeering moet zich naar buiten toe natuurlijk vol goeden moed toonen. In werkelijkheid echter is zij radeloos. En, hoe paradoxaal het ook moge klinken: slechts die radeloosheid geeft haar nog den moed om flink te doen en actief te blijven. Maar zij is intusschen toch eerlijk genoeg om openlijk toe te geven, dat de toestand meer dan desolaat is en dat zij eigenlijk geen uitweg meer ziet. Is het er Frankrijk werkelijk slechts om te doen DuitscMand voorgoed' kapot te maken en het Rijk van 'Bismarck te doen uiteenvallen, dan behoeft- het niet lang meer op dit eindresul taat te wachten. Het is Mer „vijf minuten voor twaalf" en de klok kan zoo dadelijk den eersten slag doen hooren. 'Wat helpt het ons dan, of we al vol zelfgenoegzaamheid oonstateeren, dat DuitscMand' dien ondergang voor een zeer groot percentage aan zichzelf te danken zal hebben'? Moeten- we onder deze omstandigheden den winter ingaan, dan staat er meer op bet spel dan de toekomst van Duitschland' alleen. En het moge nog eens op deze plaats herhaald zijn, men late zich toch vooral niet door de uiterlijke rust ln DuitscMand om den tuin leiden. In werkelijkheid is het hier allesbehalve rustig. Het spookt in alle lagen des volks. Wie ooren heeft om meer te hooren d'an het voorbijrijden van omnibussen en het geschreeuw van auto- claxon's, die verneemt al met onrustbarende duidelijkheid het onderaardsch gerommel, dat ook onzen armen Japanschen vrienden de Een fiasoo als met het Ministerie van Na- tionalen Dienst mocht niet mogelijk zijn. Hersens, voorzichtigheid en een vast om lijnd plan, tot in' bijzonderheden uitgewerkt, eerst; dan het gebouw en eenvoudige ma chinerie van klerken en typisten. Hij werkte van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, zooals hij trouwens zijn geheele leven gedaan had. The New Universe sloeg met volle zei len een koers van fantastisdhen voorspoed in. Baltazar spaarde zich noch lichamelijk noch geestelijk. Hij vond tijd voor alles, zoo dat Godfrey op een goeden dag tegen Mar- célle zeide. ,Dto beste oude dynamo heeft zich prach tig aangepast aan den oorlog!" En dat was ook zoo. De oorlog nam hem in beslag van af het oogenblik, dat hij wak ker werd, tot het oogenblik, dat hij' weer in slaap viel. Sedert Godfrey's aanstelling aan het Ministerie van Oorlog ziagen vader en zoon, hoewel zij in hetzelfde huis woonden, elkander zóó weinig, dat zij 'beiden overdre ven op elkaar gesteld geraakten. De jonge man, die niet alleen de kracht van zijn va der besefte, maar ook de 'bewondering ken de, welke de goden en halfgoden van het land voor hem voelden, gaf zijn oorspron kelijk achterdochtig antagonisme op en be kende ruiterlijk zdjh ongelijk. „Ik hen trotsch op hem. Waarachtig ik hen het!" zeide hij tegen Maroelle. „Ik neem alles, wa.t ik het laatste jaar gezegd1 (heb, terug. Hij is een wonder en ik ben blij dat ik zijn zoon ben!" Hij zag in dien tijd Maroella misschien meer dan Edna. Want Maroelle was kort na haar lunch met Baltazar op den dag van Godfrey's rivieridylle, ziek geworden en1 had Ohurton Towerg verlaten. De inspanning vreeeelijke catastrophe moet hebben aangekon digd, die hun land zoo zwaar teisterde. En hebben we in* Europa al niet meer poli tieke aardbevingen gehad dan ons Iel is? Nederlanders in Duitschland. Indertijd werd in een beschouwing over den economischen toestand in Duitschland er reeds op gewezen, dat de door de scherpe Markdaling veroorzaakte goedkoopte in Duitschland' voor vreemdelingen uit landen met een hooge valuta reeds begon plaats te maken voor een duurte, waarbij de prijzen tengevolge van de steeds sneller in aantal en omvang toenemende loonsverhoogingen boven de wereldmarktprijzen uitkwamen. Dit verschijnsel lijdt ertoe, dat ook de in Duitschland gevestigde Nederlanders, met moeilijkheden te kampen krijgen. Indertijd, konden Nederlandsche fami lies, met een klein inkomen in guldens in Duitschland ruim rondkomen, en het gevo'g was, dat velen tot een verhuizing naar Duitschland besloten. Dat men daardoor eigenlijk profiteerde van de ellendige toe stand van Duitschland, zag men niet of wil de men niet zien." Evenmin zag men in, dat een dergelijke toestand onmogelijk duur zaam kon zijn, omdat bet goedkoop e Duitsch land binnen niet al te langfm tijd in een duur Duitschland moest veranderen. Dit is intusschen gebeurd. Wij zijn hier aldus meldt een bojz. corr. aan de N. Rott. Crt. met vele prijzen ook die van eer ste levensbehoeften' reeds duidelijk bo ven de prijzen op de wereldmarkt. Veel ar tikelen kan men nu reeds in Nederland veel goed'kooper krijgen dan hier. Voor de goed koopte behoeft men nu niet meer hierheen te komen, zoodiat men nu reeds met het vroeger in Nederland zoo geringe inkomen hier nu nog minder goed kan rondkomen. Maar bovendien komen nu de nieuwe scher pe belastingwetten de positie dezer Neder landers nog veel moeilijker maken. Vooral de wet, die de afgifte van buitenlandsch geld regelt, bedreigt het bestaan van vele Nederlanders, die na het einde van den oor log hierheen zijn getrokken. Weliswaar is nog niet uitgemaakt, of hief wonende bui tenlanders met hun vermogen, dat zich in het buitenland bevindt en ook meestal in het buitenland verdiend' werd, onder deze wet vallen. Het is zeer zeker niet geheel in orde, dat dergelijke, vermogens, als uit deviezen bestaande, door de wet worden opgeëischt. Wel ontvangt de belastingbetaler voor zijne deviezen stukken der Duitsche goudleening, maar men begrijpt, dat het vertrouwen in deze goudleening veel minder groot is dan in deviezen. Ook onder de Dultschers zijn de meeningen' in hoeverre hier wonende Ne derlanders door deze nieuwe belastingwet getroffen worden zeer verschillend. De meesten meenen echter, dat de buitenlamr ders er wel onder vallen, omdat ze, als hier wonend, zich- zonder meer aan de Duitsche belastingwetten te onderwerpen hebben. Willen ze dat niet, welnu, dan staat het hun vrij, naar Nederland terug te keeren. Maar dezelfde menschen, die zoo redeneerden, die 'dus wel de plichten voor de buitenlanders opeischen, geven hun aan den anderen kant weer minder rechten. Naast de Joden zijn het de buitenlanders, die men niet gaarne ziet en aan welke men veelal verwijt, dat ze op grond van hun bezit aan buitenlandsch igeld de tegenwoordige toestanden in DuitscMand exploiteeren. Een rogge-valuta. Naar uit Berlijn gemeld wordt, zM inge volge een besluit van het kabinet een ,j-ogge"-valuta worden ingevoerd' (in aan sluiting op het plan-Helfferich) die als over gangsvaluta gedacht is en geldig zal zijn tot het einde van het oogstjaar. Dan zal deze valuta tegen de betalingsmiddelen der „Gold- notenbank" ingewisseld worden. De rogge- valuta zal in hoofdzaak dienen als betaal middel voor het koopen van landbouwpro ducten. Ingezonden Mededeeling. van drie jaar lang aanhoudend verplegen liet zich thans gelden. Drie lange maan den rust werd haar voorgeschreven. Nadat zij een veertien dagen alleen op het land doorgebracht had, was zij, tegen het advies van den dokter in, naar Londen gegaan en haar intrek -genomen hij een vriendin in Bayswater, die aan de Admiraliteit werkte. Het toeval of misscMen ook een beetje opzet, want de motieven, die een vrouw tot een 'besluit brengen, zijn dikwijls droevig verward' had haar dus dicht bij Sussex Gardens gebracht en derhalve ook dicht bij wat de vreemde man, aan wlen bet Noodlot haar scheen te binden, maar dien niet te oontroleeren angsten en machten, haar weer hielden te trouwen, gaarne het Huis van Baltazar noemde. Natuurlijk had hij op zijn koppige en heftige manier het huis tot haar 'beschikking gesteld. Hij1 wilde een reeks ka mers voor haar inrichten, waarin zij vol gens haar eigen zin als haar eigen meeste res kon leven. Godfrey, Quong Ho, en de bedienden moesten dan maar elders in het huis een onderkomen zoeken. Zij zouden het allemaal met hem eens zijn, dat haar ge mak en haar geluk boven alles gingen. „Waarom niet, in vredesnaam?' riep hij met een breed gebaar uit. „Waar 'ben je bang voor? "Voor wat de menschen zeggen? Voor wat?" Maar Maroelle schudde glimlachend haar hoofd en w.'Me er niet van hooren. Als een concessie beloofd o zij steeds te zullen komen, als zij telefoneerden, als ze haar noodig hadden. Baltazar grinnikte en voorspelde een leven van peripatetisch ongemak. „Dat zal ik er maar op wagen," zeide Maroelle. (Wordt vervolgd). COURANT DE ADMINISTRATIE. Licht op voor auto's en fietsen: Dinsdag 18 Sept7.40 uur. Woensdag 19 7.37 Duitschland en Frankrijk. unso DB Urm* ZEEP MAATSCHAPPIJ, VULABDUrGEH. De binnenlandsche toestand. Iedereen heeft by tyden een zaeht laxeer middel noodig voor de lever en Ingewanden. Foster's Maagpillen werken rechtstreek» op de lever, wekken de vloeiing der gal op en ver schaffen natuurlijke werking der ingewanden. Slaap, eetlust en een goed humeur worden door Foster's Maagpillen verzekerd. Prijs per flacon van vijftig versnikerde pillen f 0 65; in apotheken en drogistzaken.' (11)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1923 | | pagina 1