HELDERSCHE COURANT
Derde Blad.
Winterdienst Ned. Spoorwegen.
VAN ZATERDAG 24 NOVEMBER 1923'
AMSTEBDAMSCHE BRIEVEN.
ROND DEN DAM.
Als er een schaap over de brug is, volgen
er meer. Eerst wandelde de eierkool over
de brug van het gemeenschappelijk overleg
tus^p.hen „handel" en Gemeentebestuur,
en thans is dan de aardappel, als tweede
schaap, op het punt te volgen. De aardappel
handelaren hebben1 zich namelijk, op voor
waarde dat er niet tot gemeentelijke distri
butie'zal worden overgegaan, ©venals de ko-
lenhandelaren bereid verklaard met de Ge
meentelijke autoriteiten in overleg te treden
inzake de détail-prijzen. Komt mem zoodoen
de tot eep, regeling, dan verklaarden zij zich
eveneens bereid de controle op de nakoming
daarvan over te 'laten aan de Gemeente-amb
tenaren. Het is een feit om zich in te ver
heugen, dat bovengenoemde brug blijkbaar
meer en meer in gebruik wordt genomen. De
kans op het bereiken van practische prijs
verlagingsresultaten is met zulk een brug
grooter dan zonder, toen beide partijen
de Gemeentelijke levensmiddelenvoorziening
en de particuliere handel elkaar vanover het
ravyn nuttelooze scheldwoorden pleegden
toe te schreeuwen.
Meer business" in de regeering en min
der regeeringsbemoeiimg in „business" stel
de dezer dagen de heer Willis H. Booth,
voorzitter van de internationale Kamer van
Koophandel te Parijs, in zijn voor onze K.
v. K. gehouden rede, als leusDeze brug,
dit kolen- en aardappelen-overleg is zeer
zeker een stap in de door hem bedoelde rich
ting. It niearns business.
Dat overigens de Begrootingsdebatten,
waar de Raad deze week weer ©enige uren
aan besteedde, „business" beteekenen kan
men, evenmin als van vorige begrootingsde
batten moeilijk zeggen. De eigenlijke busi
ness wordt meestal gedaan in de diverse
Commissies, waarheen de in deze debatten
ter sprake gebrachte zaken dan tenslotte
bijna alleen verwezen worden.
Zoo werd dan o.a. een geanimeerd „dans-
debat" de kwestie van het opheffen van he';
dams-verbod naar de Commissie voor de
Strafverordeningen verwezen. Niet echter
dan voor den heer Gulden nog gelegenheid
te hebben, gegeven een nieuwe psychologi
sche indeeling van het menschdom te berde
te brengen. Er zijn nu eenmaal, verklaarde
hij, „brullofts-menschen" en „begrafenis-
mensohen"; ik als voorstander van de op
hefing van het verbod reken me onder de
eersten. De tegenstanders zijn begrafenis
menschen. De sociaal-democratische me
vrouw Pothuis, die de moderne step-dansen
te lijf ging en dan ook zich solidair verklaar
de met de meest rechteche anti dans
gezinde collega's, mocht zich dus ook onder
de laatsten rekenen. Waartegen zij evenwel
in een repliekje verontwaardigd opkwam
Zij hielü heusch wel van een pretje, bekende
zij, en later zou zij nog wel genoeg gelegen
heid vinden te toonen dat zij in andere op
zichten „modern" genoeg is.
Tenslotte deed de heer Gulden nog op
merken, dat hij niet alleen als Raadslid pro
het dansen stond te spreken, maar ook als.
oud-danseur! En de Burgemeester, op wiens
behoudend hoofd de meeste verwijten der
gefnuikte danslustigen zijn neergekomen en
die men algemeen aanzag als de groote rem
voor een meer gezellig hoofdstedelijk leven,
wees er op dat het dansverbod, in eersten
aanleg, niet van hem afkomstig is, maar dat
het al over de honderd jaar in Amsterdam
bestaat. Alhoewel er dan vroeger, anders dan
nu, ruimschoots met vergunningen werd ge
werkt.
Intussohen maakt men de balans van een
en ander op, dan gelooven we wel dat de
zaak van de opheffing van het verbod, waar
over thans in de Commissie de beslissing
moet vallen er niet slecht voorstaat En dat
men hier binnen niet al te langen tijd ©yen
vrij de beenen van de vloer zal kunnen hef
fen als dat thans reeds te den Haag en m
Rotterdam het geval is.
Men weet t: onze Burgemeester en1 de
Kunst verkeeren op niet al te besten voet.
Vooral niet sinds de heer de Vlugt bij ge
legenheid van het bezoek van Zweden's Ko
ning op de gladde vloeren der kunstcritiek
min of meer potsierlijk uitgegleden was.
Toch heeft dit keer de Kunst, weinig haat
dragend als zij nu eenmaal is, 'sRaads Voor
zitter uit een lastig parket weten te redden-
Tijdens de jubileumsweek hadden commu
nistische propagandisten hier en daar op
trottoirs en schuttingen oproepen geverfd
als diaar zijn: ,Breekt het spel!", „Doet niet
meel", enz., enz. En ziet, steedis weer bleken
deze openbare schilderaproeven dien volgen
den1 dag reeds door de Gemeente-reiniging
verwijderd te zijn. En dat, terwijl voor wat
het uitwisschen van andere, niet cómmums-
tische opschriften betreft, bij dezQ Gemeen
te-reiniging niet den minsten ijver te be
speuren viel! De Burgemeester werd over
dit zonderlinge verschijnsel, door middel
van een interpellatie van communistische
'''ij, Zvjn antwoord erkende hij ruiterlijk, dat
de order tot het verwijderen der oomm. op
schriften van hem Persoonlek was uitge
gaan. Zij hadden zijn kunstzinnig oog pijn
gedaan en voldeden, naar zyn inzien, zoo
weinig aan aesthetische eischen ,dat deze
bedreiging van het stadsschoon geen dag
geduld kon worden. Met deze kunstzinnige
beschouwingen werden .^^P^anten op
elegante wijze afgepoeierd. Vergetenjnag
niet worden, dat Burgemeester
langs de tentoonstelling voor ketterkunde
bezocht en er zich liet rondleiden OT
ging liet geven, maar of het nu alleen daar
aan ligt, dat hij: plotseling een scherpen fcijK
gekregen heeft op de onartistieke vormen
der communistische letters, betwijfeld
wordlen!
Zwaarder dlan de Burgemeester evenwel
hadden het deze week in den Raad twee au-
dere Gemeentelijke autoriteiten te verduren.
Wethouder dr. Vos en onze Brandweer-Com
mandant Gordijn namelijk. De laatste is, ik
schreef het vroeger al eens een geliefde
zondebok. Critiek op zijn beleid! in en buiten
het Corps kwam al meerdere malen tot
uiting. Waar hij in enkele gevallen blijk gaf
niet met de personeels-boniden in overleg te
willen treden, meende men thans in dat feit
een punt van aanval in dien Raad te hebben.
De Burgemeester dekte hem echter door er
op te wijzen, dat dé Ct. voor kleinere aange
legenheden steeds bereidwillig confereerde
met de organisatie-besturen; en dat, voor
wat de grooter© aangelegenheden betreft,
moest afgewacht worden tot de kwestie van
het Gemeenschappelijk Overleg, op het
oogenblik nog commissoriaal, ook voor de
Brandweer afdéende geregeld zou zijn. In
principe had de heer Gordijn zicji nooit te
gen een dergelijk overleg gekant. Men heeft
dus af te wachten hoe zijn houding in de
praktijk, na dé definitieve regeling zal zijn.
Reden om een motie aan te nemen waarin
de Cf. tot een1 dergelijk overleg wordt aange
spoord was er dus, zeidie de Burgemeester,
niet. Waarop deze motie zij: was van den
heer Overst dan ook kelderde en den beer
Gordijn weer even respijt krijgt van de aan
vallen zijner critici en.benijders!
Het zal wel niet ver van de waarheid! zijn,
als men onder de critiek die de Wethouder
voor de Gezondheid de Volkshuisvesting te
verdüren had, eveneens een aantal klanken
zoekt Van verholen benijders.De critiek
op de onder zijn beheer staande organisatie,
wist hij in zijn antwoord goed te pareeren.
Hetzij door te bewijzen dat er in. dezen tijd
geen gelden meer voor beschikbaar moch
ten en konden gesteld worden (als inzake
de kinkhoest-bestrijding), hetzij door toe
zegging van verbetering te doen (het ver
meerderen van het aantal bedden in de
Gooische sanatoria voor t.b.c. patiënten).
Met de verdediging van zijn eigen, meer
oïmi'ddellijke werkzaamheden, meer onmid
dellijke gangen en wegen, had hij het moei
lijker. Venveten had men hem n.1., dat hij
te.ambulant was, te weinig, op zijn bu
reau, met zijn neus in de stukken zat, en
ook: dat hij nog zoo jong waal
Dit laatste verwijt kon niet worden afge
weerd. En gehinderd zal het dr. Vos dan
ook wel niet hebbenl Wat het eerste betreft:
ja, h ij moest toegeven dat hij veel pp reis
was. Maar dat waren meerendeels reizen
naar den Haag in verband met de werkloos-
heidszorg. Intusschen, waar de Wethouder
dit verwijlt toch blijkbaar niet geheel en al
met logische verklaringen kon doodslaan,
beloofde hij in 't vervolg wat meer boven de
paperassen te zullen zitten. Of dit echter aan
den dienst als zoodanig ten goedé zal komen,
zal hij in zijn binnenste wel betwijfelen en.
wij met hem nu voortdurend te zijnen bu
reel© met het vragen van zonderlinge en
dikwijls nuttelooze inlichtingen kunnen 'gaan
lastig vallen.
BUITENLAND.
DUITSCHLAND.
De regeeringscrisis.
Naar in het begin dezer week uit Berlijn
werd gemeld, zou Stresemann, indien de mo
tie van vertrouwen in de regeering werd
verworpen, hiefcoor wijken en dus aftreden.
Hiermede zou hij dus zijn eerst ingenomen
standpunt, om in het uiterste geval tot ont
binding van den Rijksdag over te gaan, heb
ben prijsgegeven. De laatste keer dat hi
er mee dreigde, nJ. om de tegenstand tegen
zijn politiek in de eigen partij' te overwin
nen ,is het hem gelukt zijn tegenstanders
daardoor weer mee te krijgen.
De N. Rott. Crt. de mogelijkheden be
schouwende, die Stresemann tot zijn omkeer
hebben gebracht zegt hierover o.m.:
Uit de kwestie van de toelating van den
gewezen Duitschen1 kroonprins knunen
voor hem geeui bijzondere moeilijkheden
voortkomen, want in de» eerste plaats hadden
zelfs de socialistische ministers toen zij nog
aan het bewind: waren, daarop hun fiat ge
geven, en ten tweed© hebben de geallieerden,
ondanks de dreigende taal die minister Jas-
par in de Belgische Kamer heeft doen hoo-
ren, daarin aanmerkelijk ingebonden. Hun
nota dienaangaande komt hierop neer, dat
zij Duitschland Slechts aansprakelijk stéllen
voor latere euvele gevolgen van die toela
ting. Dat heeft dus nog den tijd. Voorziet hij
dan soms groote moeilijkheden van de her
vatting van de militaire controle, die de ge
allieerden, zij het dan nog zonder bedreiging
met sancties, Duitschland aangezegd heb
ben en geeft hij er de voorkeur aan, dit var
ken door een regeering van rechts te laten
wasschen? Maar een regeering van rechts
zou nog in sterker mate oen minderheidsre-
geering zijn dan die van Stresemann reeds is
en in de sociaal-democraten, hoewel dezen
zich nu als hulptroepen van de conservatie
ven schijnen1 te willen aanbieden, om Strese
mann te verwijderen, nog féllere tegenstan
ders krijgen. Een rechterzijde die aan de re-
geering kwam, zou moeten beginnen met wat
Stresemann heet niet meer .te willen doen,
namelijk met het ontbinden van den Rijks
dag en bijgevolg de dictatuur moeten hand
haven, om welker afschaffing de heel© lin
kerzijde roept. Als Stresemann dus nu wijkt,
weet hy eigenlijk bij voorbaat, dat daarmee
het einde gekomen zal zijn voor alle parle
mentaire regeeringen die mogelijk waren,
en hij de dictatuur „sans phrase" binnen
haalt. Wat Duitschland dan te wachten staat,
s wel ongeveer te voorzien: verscherping
van conflicten met de geallieerden, vererge
ring van de verdeeldheid, tin het binnenland'
en het uitblijven van de buitenlandsohe cre-
diethuip, welke juist op dit oogenblik met
■vrij groote stelligheid wordt4 aangekondigd.
Het Amerikaansche consortórium b.v., dat
een müliard dollars beschikbaar zou willen
stellen, om bij te dragen tot de stabilisatie
van den Duitschen muntstandaard, noemt als
voorwaarde voor die hulp, dat er in Duitsch-
and normale toestanden moeten heerschen.
Dinsdag reeds was de val van het kabinet
voorspeld.
De communist Remmel slaagde er toen
evenwel in door zijn optreden eene verda
ging van de vergadering te forceeren; juist
toen de kanselier zijn rede zóu houden.
Dit is nu Donderdag geschied. Ruim drie
uur sprak Stresemann. Hij weigerde uitdruk
kelijk een regeeringsprogram te geven. Ook
vroeg hij niet het vertrouwen van den Rijks
dag. Wel vroeg hij een spoedige beslissing.
O.m. deelde hij mede, dat voor de aan
staande onderhandelingen) van het rijk met
Beieren de terugkeer der Beiersohe rijks-
weer op grondwettige onvoorwaardelijk
noodzakelijk is. Verder sprak de rijkskanse
lier er over, dat de partijen van de burger
lijke arbeidersgemeenschap het kabinet in
overweging hadden gegeven, den militairen
staat van beleg door den burgerlijken te ver
vangen. Daartoe was de regeering bereid,
maar slechts voor die deelen van het rijk,
waar het reeds rustiger geworden is.
Verder gaf de rijkskanselier een ©enigs
zins geheimzinnige aanduiding omtrent een
credietaanibod van een particuliere groep,
dat echter aan het aanblijven van de tegen
woordige regeering gebonden was. Blijkbaar
was dit een poging om indirect de stemming
van het parlement te beïnvloeden.
Tegen het slot van de rede bleek duide
lijk de bedoeling van den rijkskanselier, zich
van de neutraliteit der sociaal-democraten
te verzekeren, terwijl hij naar rechts geen
aansluiting zocht.
De redé vond grootemi bijval.
Moties van wantrouwen.
Na de rede van den Rijkskanselier wer
den een motie van wantrouwen ingediend
door de Duitsch-nationalèn. De soc.-dem.
verklaarden deze niet te kunnen' steunen.
Anderziids besloten de soc.-diem. tot het in
dienen van een motie van wantrouwen, die
evenwel zoodanig geredigeerd is, dat de
Duitsch-nationalèn er niét vóór kunnen
stemmen.
Vermoedelijk zal eohter eerst een motie
van vertrouwen worden voorgesteld, en deze
zal waarschijnlijk worden verworpen, zoodat
de val van' het kabinet-Stresemana vrijwel
vaststaat. -
De communist Remmele werd' door den
president voor 20 dagen van de zitting uitge
sloten wegens zijn herhaalde weigering om
de zaal te verlaten, toen dit hem door den
president geboden werd. Tot driemaal toe
probeerde Remmele Donderdag den Rijks
dag binnen te dringen, tweemaal met den
hoed in de oogen gedrukt en ten derden
male met een list ,dle mislukte.
UIT HET BEZETTE GEBIED.
Te Essen en in de omgeving ervan zijn
Donderdag weder onlusten verwekt door
communisten en werkloozen. Te Steede- en
Rbtthausen is bij die onlusten een politie
agent doodgeschoten. In den avond werd
ook te Essen zelf geschoten. Fransche ge
pantserde automobielen kwamen toen aan
om een einde aan de straatgevechten te ma>
ken. Een politieagent is gedood en een an
der zwaar gewond.
Een nota van generaal Nollet
Generaal Nollet, hoofd van dé ontwape
ningscommissie, heeft in overeenstemming
met de Belgisdhe autoriteiten een nota aan
den Gezantenraad' gericht naar aanleiding
van de incidenten, waarvan twee militairen,
een Belgisch officier en een Fransch onder
officier, te Leipzig het slachtoffer geweest
zijn. De beide regeeringen zijn het geheel
eens over den tekst van die nota, waarin
schadeloosstelling in geld, bestraffing der
schuldigen en excuses geëischt worden.
Men meldt reeds, dat de commandant van
de vierde groep van de rijksweer in Saksen
een berisping heeft gegeven aan zijn onder
geschikten naar aanleiding van de arrestatie
der geallieerde militairen. -
INGEZONDEN.
Het Hoofdbestuur van het Nederiandsche
Roode Kruis verzoekt ons plaatsing vanehet
volgende:
Onze vertegenwoordiger is uit Berlijn te
rug. Hij heeft overal informaties ingewon
nen. In sommige gedeelten dier stad is de
toestand onhoudbaar. Er moet geholpen wor
den. Eten moeten de menschen hebben, of
zij gaan te gronde. Het Hoofdbestuur wil be
ginnen met een vijftal keukens op te richten,
vier in Berlijn en een in Essen. Ook Ne
derlanders zullen in die keukens van voedsel
worden voorzien.
Voor 5.kan één persoon gedurende
één maand worden gevoed.
Stuurt vijf gulden aan het Roode Kruis,
Prinicesegracht 27, den Haag, en gij1 doet
een goed werk, onder het motto, „keukens".
Wat niet in de keukens gebruikt wordt,
gaat met onze treinen mede en wordt door
Nederiandsche comité's verdeeld!.
Het spook van den hongersnood gluurt
overal.
De Hel ln het Roergebied.
Des morgens vragen zij:'„ach, ware het
maar avond!" Als zij opstaan van hun jam
merlijke, armelijke legerstede en zij zien
hun kinderen schreien, vragende om voedsel
smeekend© om een korst zwart brood, die
er.niet is, wanneer zij in de uitgeteerde,
holoogjge gezichtjes staren,, dan zijn zij on
machtig die ellende te aanschouwen, dan
kunnen zij niet zien, hoe hun eigen bloed en
vle'esch wegteert, en dan smeeken zij: „ach,
ware het toch avond I opdat wij; al is het
sleehts voor korte pooze, onze oogen konden
sluiten om in den slaap vergetelheid te vin
den, te onvlieden de ons omringende ellen
de. Maar als die avond van den- bang door
leefden dag komt, als de nacht gaat komen,
dan wentelen zij zich rusteloos op hun leger-
sttde, dan daalt de slaap niet over hun oog-
ies, dan in dien donkeren nacht verlaat het
schrikwekkend! spook der sombere werker
lijfcheid hen nog niet; dan is hun hart als
van angst toegeknepen, dan smeeken zij
weer: ach, ware het toch weer ochtend!
In den ouden tijd hebben eens moeders
raar eigen kinderen geslacht, in oude tij
den gebeurde eens in een belegerde veste
deze gruwel. Zal dit zich herhalen in hèt
Ruhrgebied? Zal daar ook aan de jeugd
geeffend worden?En zij, de Hollanders,
die daar wonen, zij, die nog lang aan het
wreede noodlot hebben kunnen ontkomen,
Tunis
Port Mahon 6, 7 Dec.
9 Dec.
10t/m.l3 Dec.
Palma 16t/m.20 Dec.
23 Dec.
26 Dec.
28 De©.
30 Dee.
1 Jan.'24
MAIL voor Hr. Ms. „TROMP".
27,29 Nov. laatste lichting hoofdkantoor 6.30 a., etadsb.
N
Malaga
6.80 a.,
6.— m.,
6.30 a.,
6.80 a.,
6.— m.,
6.— m.
6.30 a.,
6.— m.,
6.30 a.,
W
8e lichting.
8e
eli2 4e
3e
8e
M/ia 4e
M/ia 4e
14e
8e
Na deze laatste zending blijft de correspondentie te Helder bewaard.
VERTROKKEN PERSONEN.
Naam:
J. A. de Reuver,
N. C. H. Leydeckers,
F. J. de Haan,
J. Markwat,
A. C. A. Bussing,
G. Hagers,
F. J. Fels,
L. Chr. Kooien,
E. T. A. Dieterich,
C. A. C. M. Doorman,
J. Kruit,
J. E. Hoorensv.Heijningen,
M. C. Moes,
J. B. Meyer,
J. van der Wolf,
E. I. J. NandorfF,
H. Nieuwenhuys,
G, Duinker,
J. J. Reuvers,
D. J. Toree,
C. H. Brouwer,
A. L. Boeser,
J. Lösscher,
C. Ouwehand,
J. W. Eiselin,
I. Duin,
Beroep:
fourier art.,
command., R. W.,
luit. t. zee,
off. mach. 2e kl
serg. mach.dr.,
luit. t. zee le kl„
serg.-maj. art.,
adelborst,
off. vlieger,
luit. t. zee 2e kl.,
serg. art.,
off. mach. le kl.,
luit. t. zee le kl.,
stuurm. koopv.,
serg. monteur,
koopman,
luit. t. zee 2e kl.,
kapt. t. zee,
maj. torpedom.,
zonder,
opz. teek.,
kapelaan,
Steengr. 1,
Langestr. 12,
Hoogstr. 114,
Krugerstr. 63,
Polderweg 1 b,
v. d. Hamstr. 4,
Wachtschip,
Plantsoenstr. 11,
de Wetstr. 38,
Spoorstr. 36,
Langestr. 10 a,
Kon. Inst.,
Binnenh. 30 a,
Tromp,
Trompstr. 12,
Pelikaan,
Wachtschip,
STluisdUkstr. 16,
Polderweg 20,
Middenstr. 38,
Zuidstr. 2,
Tromp,
Wachtschip,
Loodsgr. 44,
Keizerstr. 98,
Jan in 't' Veldstr.,
Vertrokken naar:
Gods
dienst:
Ouderkerk,
G.K.
Yinkeveen,
N.H.
Amersfoort,
RK.
Uithoorn,
Werkendam,
N.H.
N.H.
A'dam,
N.H.
Batavia,
Geen.
Batavia,
R.K.
Batavia,
Geen.
Batavia,
R.K.
Bunnik,
Geen.
's Gravenhage,
DG.
Texel,
E.L.
Indië,
Geen.
Kwadijk,
G.K.
Batavia,
E.L.
R'dam,
N.H.
A'dam,
N.H.
Batavia,
N.H.
's Gravenhage,
Geen
Batavia,
Geen.
's Gravenhage,
N.H.
Vlissingen,
R.K.
A'dam,
N.H.
Delft,
R.K.
Boeckel,
R.K.
ook zij zijn thans gegrepen; wreed, tnede-
doogenloos.
Twee oud-Helderschen, twee jutters kwa
men deze week bij Bernard Meyer uit de
Ster, zij kwamen op last van den Holland-
schen consul uit Dortmunfl, 'zij kwamen
hem smeeken te helpen, te steunen aan onze
landgenooten, omdat die anders verloren
zouden gaan. En Bernard Meyer kwam bij
mij, gisterenavond op den feestavond der
jutters. Allo, zeide hij, je moet met me
mee naar de bioscoop, je moet spreken, je
moet ze de centen uit den zak praten, die
arme drommels, onze landgenooten, moeten
geholpen worden, en je moet morgen schrij
ven, schrijven, tot je de kramp in je vin
gers krijgt, er moet geld, razend veel geld
komen! Hier, lees, zeide hij, en duwde een
Handelsblad onder mijn neus. De toestand
is -al zoo kritiek, dat zelfs de Franschen hel
pen, en dan zoudien wij jutters weigeren?
De juters weigeren niet, zeide ik. Ze zul
len geld geven, hoopjes geld.
Maar de heer Meyer was nog niet tevre
den. Ze moeten ook naar de tooneelvoorstel-
ling, naar Tavenu, dat geeft 6 December me'
Sinterklaas de „Suikerfr.eule". Dien avond
gaan alle Helderschen weer naar Casino toe,
allemaal krijgen ze daar een sinterklaas-
cadeau en geven er meteen ook weer een
present Met de eene hand geven en met de
andere nemen, da's je ware!
Het caudeau, dat u krijgt, is de opvoering
door onze algemeen bekende, hoogstaande
tooneefvereeniging Taveneu, dat is een reu-
zen-sinterklaar-cadeau. Wat blieft u? Het
kost u slechts 1.en 0.60 entree, dat is
alles en daarvoor geeft u te eten aan de hon
gerende Hollanders in 't Roergebied.
U wilt natuurlijk nog meer doen en ook
een kind uit Duitschland tot u nemen? Na
tuurlijk, nietwaar?
Levy Grunwald.
De heer Grunwald pende op mijn verzoek
spontaan het bovenstaande neer. Ik ben hel;
volmaakt met zijne beschouwingen eens en
wil daar geen woord' aan toevoegen. Ik ben
het echter niet alleen, die hier de raddraaier
is. Met onvolprezen medewerking van den
heer Kokelaar en Schellinger, die met mi
het uitvoerend comité vormen, ben ik erin
geslaagd reeds Donderdagmorgen f 100.—
voor directe hulp naar den Hollandschen
consul te Dortmund te zenden. Een schitte
rend! resultaat voorwaar, hetwelk voorname
lijk te danken is aan de spontane gevers en
de medewerking van den heer Toon de
Hoogh, 'die ons toestond te oollecteeren tij
dens de uitvoering van „de Toonkunst"
in het overvolle Casino. Ons.comité dringt
met klem aan om, bijaldien zich-hier ter ste
de edelmoedige menschen bevinden, die een
of meer kinderen, Duitsche of Hollandsche,
uit dat helsche gebied willen opnemen, hier
van ten spoedigste kennis te geven aan een
van ons Comité. Kleedingstukken, oude zoo
wel als nieuwe, worden gaarne door ons in
ontvangst genomen en als u oude stuiver
tjes of guldens heeft, wij1 weten er weg mee.
Zij zullen goed "worden besteed.
B. Meyer ,Kanaélweg 97.
A. K. kokelaar, Kanaalweg 118.
31 F. Schellinger, Weststraat 76.
In het nauw.
(Van het onderstaande stuk van den heer
Schoeffelenberger hebben wij het begin la
ten vervallen. Hierin repliceert de heer Sch.
op het verwijt, dat hij de Held. Crt. als zijn
lijfblad zou gebruiken.
Wij willen er hier voor de zooveelste maal
den nadruk op leggen, dat de kolommen van
de Held. Crt. open staan voor een ieder,
mits de bescheidenheid daarbij in acht wordt
genomen, en geen godsdienstige onderwer
pen worden aangeroerd.)
Wij laten hier den heer Schoeffelenber
ger verder aan het woord:
Ten tweede, mijnheer Boogaard, haalt u
het stenografisch verslag er met de haren
bij, waarmede u schijnt te bedoelen, dat het
geen ik schreef over de gratis-cokesver
strekking, onjuist zal blijken te zijn. Een
tweede reddingsgordel, welke gij u om dqn
hals werpt, waarmede gij uw politiek leven
tracht te redden.
Neem aan, ik ben ditmaal zeer meegaan
de,, dat bovengenoemd verslag inderdaad
uitmaken zou, dat hetgeen ik schreef, niet
precies juist was, dan nog veranderd daar
door geenszins uw houding en die van uw
partijgenooten, tegenover de cokes-affaire.
Vertel u mij eens, van wie is het uitgegaan,
dat in het begin der week toch gratis co
kes werd verstrekt? Wie gaf daartoe het
recht? terwijl ons voorstel daartoe, door den
raad is verworpen.
Geschiedde dit, om de ontevredenheid in
uw eigen gelederen te kalmeeren? Mij
dunkt, dat de heer B. verplicht is dit aan
het lezend publiek bekend te maken, ook
aan dat van de Held. Crt.
En nu de klap op den vuurpijl. Ik zou ver
plicht zijn, volgens den heer B., de namen
te noemen van de visschers en weduwen, die
in de kou zitten en aan wie cokes zijn ge
weigerd. Arme Reinderdl Vent ik mag je
wel, maar nu verdien je toch, even recht
gezet te worden. Hoe komt u er in vredes
naam bij, om te citeeren volzinnen, die in
doorsnee heeiemaal niet zijn gebezigtj. Waar
toch lanceerde ik den onzin, dat er cokes
geweigerd was? Er valt niets te weigeren,
daar men, vóór ons voorstel in den Raad be
handeld werd, eenvoudig de cokes kocht te
gen 1.55 per H.L., later tegen 1,01 per
H.L. en wel, naar aanleiding mijner vraag
in de raadszitting van 26 Sept j.L, waar
mede ik u even voor was.
Ennu, wat betreft de namen te publi-
ceeren van hen, die in de kou zouden zit
ten. Foei begrijpt ge nu niet, dat ge met
deze uitdaging, inderdaad bevestigt, dat er
geen koude geleden wordt! Begrijpt ge ook
niet, dat ge met deze vraag te stellen, zelfs
uw geheele socialistische moraal overboord
gooit! Weet gij dan niet, dat er nog men
schen zijn die stille armoede lijden (dus ook
kou), en niet gaarne hun naam gebruikt zou
den zien voor een discussie, tusschen den
heer B. en ondergeteekende? die, al zijn ze
arm, ook nog eergevoel bezitten. Maar heer
B. begint uw geweten niet te spreken? Wie
is dezer dagen bij u aan huis geweest en
haar nood klaagde. Was die vrouw u geheel
vreemd? Ik heb die vrouw persoonlijk be
zocht en daar dingen vernomen, die schreien
tot ergernis. Daar stond in dat meer als
knappe gezin, het fornuis te branden, of lie
ver te smeulen, met rommel, wat voor den
voddenkoopman was bestemd. Kent gij dat
gezin niet?
Komaan heer B., spreek op! Juist vroeg mij
de man uit dat gezin, zijn naam niet te noe
men, omdat deze zich nog geneerde en er
nog een eigenwaarde op na houdt. Schaamt
ge u niet, om met dergelijke strijdmidde
len recht te willen zetten, wat zoo intens be
dorven slecht is. Ik zal het hierbij laten.
Hoogachtend,
J. J. SCHOEFFELENBERGER.
Helder, 23 Nov. 1923.
P. S. Geachte Redactie,
Dezer dagen las ik het ingezonden stuk
van den heer Zits over de wethouderssala
rissen en pensioenen.
Volkomen ben ik het er mede eens en ver
zeker ik den heer Zits, dat wij daarop terug
komen en hoop ik, dat wij daarbij gesteund
zullen worden, door de partijgenooten van
den heer Zits.
Hoogachtend,
J. J. SCHOEFFELENBERGER.
Helder, 23 Nov. 1923.
6.32
6.49
7.30
10.04
12.40
2.04
3.54
4.15
7.25
De trein naar Schagen (des Donderdags
vertrekt 7.46 'e morgens.
Zondags niet (tot Alkmaar)
Zondags (tot Alkmaar)
sneltrein
Zondags niet
alleen Zaterdags
Zaterdags en Zondags niet
Zondags niet
9.04
9.04
9.04
12.10
2.54
4.40
6.00
6.40
9.31
5.19
7.57
9.11
12.28
3.04
5.49
9.16
Zondags niet
sneltrein; Zondags niet
Zondags niet
11.21
Zondags niet
sneltrein
Zondags aankomst
alleen Zondags
8.35
9.37
11.21
2.41
6.19
8.05
11.05
11.26
12.57
Het tweede schaap. Bruilofts-
en begrafenismenschen. Br. Fos
en Ct. Gordijn. De burgemeester
als kunstcrtticus. Expressionisme.
8e
Berg. art.,
serg.-maj.,
serg. art.,
id.
7 October 1923.
Vertrek van
Helder:
Vertrek van Aankomstt
Aankomst te
Amsterdam
Amsterdam:
Helder:
