IE COURANT
30 CENTS PER HALF ROND
.VOOR
ALLE
■STAMDEN
OP HET BROOD
VOOR BAKKEM
EM BRADEM
SCHUIMT IM DE PAH
Tweede Bk
VAN ZATERDAG 1 DECEMBER 1923.
ji .-i
w»
PLAATSELIJK NIEUWS.
iB 228)
Ingezonden Mededeellng.
Met ingang van 1 December a.s. wordt
onze vroegere plaatsgenoot, de heer J.
Arends, thans agent van politie le klasse-
rechercheur te Gorinchein, 'bevorderd tot
hoofd-agent van politie aldaar.
Het kantoor van registratie en domei
nen te Texel is bij dat van Helder gevoegd.
Eigen Stoomboot-Ondern. „Esona".
Gaarne voldoen wij aan het verzoek van
de directie van de „Esona" om te wijzen op
het snelvervoer van Sinterklaaszendingen.
Voor bijzonderheden zie imen de in dit blad
voorkomende annonce.
Ongeluk op de werf „de Hoop".
Vrijdagmiddag had op de werf de Hoop
aan de Buitenhaven alhier een ernstig on
geluk plaats. De werkman K. D. raakte na
melijk beklemd met zijn arm tusschen den
motorlier, waardoor dit lichaamsdeel bijna
geheel werd af gekneld Dr. Schürmann,
die de eerste geneeskundige hulp verleende,
oordeelde overbrenging naar ziekenhuis of
hospitaal noodzakelijk. Bij onderzoek blèek,
dat de bovenarm was gebroken en verder
het lichaamsdeel ernstig gekneusd.
Voor de Helden der Zee.
Aangezien de collecte met muziek op
Zaterdagavond j.1. door het te geringe aan
tal collectrices niet dat resultaat heeft op
geleverd, dat men er van verwacht had,
heef het bestuur van „Moed, Volharding en
Zelfopoffering" besloten deze nogmaals te
herhalen, waarvoor den autoriteiten reeds
toestemnpng is gevraagd, die natuurlijk wel
verleend zal worden.
De optocht met muziek en reddingsboot
zal Zaterdagavond om half acht afmarchee-
ren van den Bonselaarsweg en gaan langs
Dijkstraat, Westplein, Kerkgracht, Konings
plein, Prins Hendriklaan, Stationsplein,
(verlengde) Spoorstraat, Keizerstraat, West
gracht, Janzenstraat, Janzendwarsstraat,
Sluisdijkstraat, Ruijghweg, Fabrieksgracht,
Jan in 't Veltstraat, Stakman Bossestraat,
Hartestraat, Nieuwstraat, Zuidstraat, West
straat, Kanaalweg tot Molenplein* waar ont
bonden wordt.
Halt gehouden en gecollecteerd (terwijl
de muziek een nummertje zal spelen) wordt
op het Westplein, Koningsplein, Stations
plein, Westgracht, einde Sluisdijkstraat,
Vischmarkt, Nieuwstraat (einde), Zuidstraat
bij de Weststraat, Nieuwe Kerplein en Mo
lenplein.
Er zullen tihans een 20 tal collectrices zijn.
Mocht door sneeuwval de optocht worden
afgelast, dan wordt dit nog door aanplakking
bekend gemaakt.
Wij hopen, dat het financieel resultaat dit
maal beter moge zijn!
Alg. NederL Bouwarbeldersbond,
Afd. Helder.
Bovenstaande Bond, afdeeling Helder, hield
Donderdagavond in „Musis Sacrum" een open
bare vergadering ter bespreking van de nieuwe
patroonsvoorstellen inzake het vernieuwen van
het landelijk contract. Spreker was de heer
E. SInoo, hoofdbestuurder. Naar de Voorzitter
der afdeeling, de heer D. de Zee, in zijn ope-
iingswoord mededeelde, worden thans alom in
den lande vergaderingen gehouden om tegen
de schandelijke patroonsvoorstellen, zooals die
thans gedaan zijn, stelling te nemen. Als de
bouwvakarbeiders goed georganiseerd zijn, zal
deze aanval niet gelukken; helaas beseffen de
arbeiders dit nog onvoldoende, hetgeen ook uit
de opkomst van hedenavond blijkt. Ongeveer
50 der hier ter stede aanwezige leden van
onzen Bond zijn ter vefgadering aanwezig.
Spr. geeft nu het woord aan den heer Sinoo.
Wij beleven thans een tijd van de zwartste
reactie, zoo ving spr. aan; uitgezonderd de goede
arbeidersbladen, kan men geen tijdschrift of
courant ter hand nemen, waarin die toon niet
doorklinkt. Toch is die reactie geenszins onver
wacht gekomen, want reeds twee jaar geleden
waarschuwden N. V. V. en S. D. A. P. daar
voor in algemeene vergaderingen. Maar de ar
beiders zijn helaas al sinds eenige jaren in een
dommel verzonken, en deze reactie is veel ge
vaarlijker dan die van Colijn, Immers, tegen
dezen laatste wapent men zich; zij prikkelt tot
actie, en men kan daartegen front nemen. Zij,
die den medicijnmeester het meest van noode
hebben, zijn hier weggebleven.
Al dadelijk na de revolutionnaire opvlamming
van 1918 is deze reactie gekomen. Hervormin
gen zouden worden ingevoerd, met den polsslag
des tijds zou worden rekening gehouden. Ach,
bet heeft zoo kort geduurdl Zoodra men het
terrein weder kon overzien, stak de reactie het
hoofd weer op; eerst schuchter, bescheiden, dan
hoe langer hoe driester, tot zij nu in al haar
naaktheid voor ons staat. Reeds in Augustus
1920 schreef Smeenk, de voorzitter van „Patri
monium", dat wij terug moesten naar loonsver
lagingen-, zelfs al zou daarvan vermindering van
het levenspeil der arbeiders het gevolg zijn.
Henri Hermans, de katholieke arbeidersafge
vaardigde'uit Limburg, schreef in een katholiek
blad, dat wel eene verlaging van 20 zou die
nen te worden ingevoerd. Is het te verwonde-
- ren, waar arbeidersafgevaardigden aldus spre
ken, 'dat de patroons zelf wel tot 80 durven
te gaan? En zoo kwam dan ook de loonsverla
ging in de sigarenfabrieken tot stand, in een
periode, waarin de patroons contractueel gebon
den waren aan de handhaving van de oude
regeling!
De Bouwvakpatroons, die per saldo geen
haar betier zijn, hebben het te dezen op
zichte niet zoo gemakkelijk gehad. Tot voor
weinige jaren stond hun vak nog onder
noog-conjunctuur, en zij moesten hun ver-
lamgens intoomen. Maar op plaatsen, waar
de arbeiders minder goed georganiseerd
waren, bleek wel wat hun bedoelingen wa
ren. De katholieke actie stelde voorop het
solidariteitsgevoel tusschén arbeiders en
werkgevers. Thans nu wij die schoone leuze
bezien kunnen in het licht der historie, nu
zy de door hen gepropageerde eenheid heb-
LAHIa
ben kunnen doorvoeren, blijkt tfel, dat daar
van niets terecht is gekomen. Al hun ge
praat over solidariteit tusschen. werkgever
en werknemer was niets dan boerenbedrog,
van onze collectieve arbeidsovereenkomsten
is niets terechtgekomen. Hun doel was
slechts de katholieke arbeiders op de lijm
te krijgen en van onze beweging al te ha
len. Voor ons is hieruit de leering te trek
ken, dat de klassentegenstelling blijft en
onoverbrugbaar is. Wij arbeiders hebben
de kwestie van ons eigep standpunt te stel
len, en wij zullen stap voor stap voorwaarts
moeten gaan. Als er veel verknoeid is, is dat
de schuld van de arbeiders zeiven. Toen
Troelstra en Schaper het vraagstuk van den
8-urendag behandelden, en men had. mogen
verwachten, dat de groot© zaal van het Am-
sterdamsche Concertgebouw uit zijn voegen
had zullen barsten van de menigte arbeiders,
bleek het, dat dit niet eens gevuld' was.
Op deze wijze krijgen we onze trekken
thuis. Wij zullen er ons in moeten schikken.
Misschien, dat de arbeiders thans de schel
len van de oogen vallen, 'nu zij zien op welke
schaamtelooz© wijze de «patroons misbruik
trachten te maken van hun macht. Hun aan
slag is zoo brutaal, niet nog in de eerste
plaats wegens de voorgestelde loonsverlagin
gen, al zijn er bij van 10 tot 17 cent per uur.
Maar het meest ten hemel schreiend is de
aanval op het collectief contract.
De collectieve arbeidsovereenkomst is
eene instelling, die gegroeid is uit den strijd
der arbeiders van vele jaren, waardoor ten
slotte de wetgever zich genoodzaakt zag deze
zaak te regelen. In 1904 is bij d-e wet vast
gelegd, dat de arbeider recht heeft op door
betaling van zijn loon bij ziekte, etc. Maar
hoe is die regeling? Ook toen reeds gaf on
ze christelijke regeerinig meer om bet
schoone gebaar dan om de daad. Er is des
tijds door de s.d.a.p. op gewezen, dat men
deze regeling verplichtend moest stellen.
Maar dit gebeurde niet. En wat is het ge
volg in de praktijk? Dat aan eiken! arbeider
een oontract ter teekening werd voorgelegd,
waariin hij' afstand deed van de hem bij de
wet toegekende rechten. Langzamerhand zijn
de organisaties erin geslaagd' eenige rechten
vastgelegd te krijgen, en in het landelijk oon-
tracht, dat na den oorlog werd vastgesteld,
was alles geregeld. Maar reeds van den aan
vang af werd dit contjract door de patroons
gesaboteerd'. Als wij er op wijzen, dat wij al
leen iets door macht kunnen verkrijgen, ant
woordt men' ons: de patroons zijn niet zoo,
dat ze niet uit eigen beweging dergelijke
dingen zouden toestaan. Maar juist deze
tijd van reactie was bij uitstek geschikt ge
weest hun beweringen waar te maken, en
juist nu leggen zij de schennende hand aan
dat oontract.
Intusschen, de pap wordt nooit zoo heet
gegeten als zij wordt opgediend1, en zoo
zal wel niet alles precies zoo worden inge
voerd. Maar het gebeurde moge een .waar
schuwing voor de arbeiders zjja
Beschouwen wij thans de voorgestelde ver
anderingen, Artikel 8 spreekt van een 48-
urige werkweek. De patroons willen er de
toevoeging bij* dat langer kan worden ge
werkt als de overheid dat goedvindt. Wij
hebben, erop gewezen, dat deze bepaling een
onding is, en dat m.enj moest weten wat men
aan elkander had. Het is absurd, dat een der
de incasu de regeering in een oontract
wijzigingen kan aanbrengen, dat is in strijd
met elk rechtsgevoel. De patroons zeiden: gij
tilt hier veel te zwaar aan, zoo reactionair
zijn wij toch niet? Weet gij, wat in Praag
gebeurd is op het internationaal congres van
werkgevers in de bouwbedrijven? Daar wa
ren uit Nederland niet minder dan 25 afge
vaardigden. De Belgische afgevaardigde
hield daar een rede, waarin hij uiteenzette,
dat men in België zoogenaamd den 8-urigen
werkdag had, doch de wet kon uitleggen zoo
als men verkoos. Een resolutie werd gesteld
en met algemeene stemmen aangenomen,
waarin alle patroonsorganisaties zich ver
plichtten hunne regeeringen te sommeeren
zoo spoedig mogelijk van den 8-urendag af
stand te doen. Dat was het antwoord' qp de
bewering, dat de hoeren niet reactionair
zijn En met zulken moeten wij onderhande
len'Al herhaaldelijk zijn ze bij de regeering
in deze richting werkzaam geweest, maar
door het krachtig verzet der arbeiders kon
tot nog toe aan hun wensch geen gevolg wor
den gegeven. Minister Aalberse heeft 2 jaar
geleden reeds eene uitzondering gemaakt
voor de zomermaanden, uithoofde van het
groote woningtekort en het tekort aan ar
beidskrachten. Maar dat argument is thans
vervallen, want nog altijd zijn er het geheele
jaar door meer dan 2000 werkdoozen in de
bouwvakken!.
Als wij in een langoren werkdag toestem
den, zou de werkdag zeer lang worden. Want
met die uren, dat gewerkt wordt, is het niet
afgeloopen, omdat uit den aard' der zaak de
bouwvakarbeiders meestal buiten een be
bouwde kom aan het werk zijn, en soms zeer
groote afstanden moeten afleggen naar hun
werk. Bovendien wordt in het bouwbedrijf in
tensiever gewerkt dan waar ook, en dienten
gevolge is het loonperoentage geringer dan
elders. Onze plicht is het derhalve den ar
beidstijd te beschermen!.
Er is nog een algemeene zijde aan deze
zaak. Stenhuis heeft het op een vergadering
gezegd: de 8-urendag is een internationale
zaak. De industrieeden hier te lande zeggen,
dat ze de concurrentie met het buitenland
niet kunnen volhouden indien geen langere
arbeidsdag wordt verleend'. Ontegenzeggelijk
zou dit den prijs der producten beïnvloeden.
Maar zouden wij daarom in 't buitenland ge
brandmerkt moeten worden als onderkrui
pers van den 8-urendag? Dat is een schroef
Zonder eind, en waar komen wij dan terecht?
Te Rotterdam werden de eischen der haven
arbeiders steeds teruggedrongen met het
oog op de concurrentie. Men speelt den een
tegen den ander uit. In Duitschland verkee-
ren de arbeidersorganisaties in treurigen toe
stand. Het eenmaal fiere, groote orgaan van
de Bouwvakarbeiders aldaar moest worden
ingekrompen en zag zich verschrompelen tot
een blaadje van vier pagina's, twee straks.
Thans is het heelemaal verdwenen. Maar nog
in zijn laatste nummer stond de waarschu
wing van de redactie: Kampft ftir den 8-
Stundentag! (Applaus).
Spr. komt nu op -de samenwerking tus
schen christelijke en katholieke organisaties.'
Spr. wil op het werken van deze bonden geen
kritiek uitoefenen, doch wijst enkel op eena-
ge typische verschilpunten. Door het N.V.V.
is de achturendag internationaal gesteld, en
daaraan wenschen wij niet te laten tornen.
Bij de chr. en kath. is dit evenwel anders. Zij
hebben ook vergaderd, en vastgehouden aan
den1 8-urendag, maar zij zetten de deur op
een kier, spraken van de instelling van li
chamen en commissies, waarin de patroons
zullen overleggen en uit hun boekhouding
zullen moeten bewijzen, dat verlenging, van
arbeidstijd gewenscht is. Hierin .schuilt juist
het gevaar, en teekenend is het, dat de ka
tholieke organisaties van de patroons een
pluimpje krijgen voor hun houding.
Geen enkel puntje van het contract laten de
patroons ongeschonden. De doorbetaling op
christelijke, feestdagen moet vervallen, ver
zuim bij huwelijk, begrafenis e.d. zal niet
meer worden1 uitbetaald, enz. Zoo staat in
het nieuwe contract. En wat krijgen wij' daar-
voor in do plaats? Men biedt ons 2 oeni extra:
rm een dergelijke aanzienlijke loonsverlaging
is dat een paskwil. Welk een opvatting ook
van de techniek van een contract I Laten de
patroons dan een zeker bedrag uittrekken
als algemeene onkosten, op die manier kost
het hen immers ook geen geld. Bovendien
wordt nu een groote ongelijkheid geschapen
voor gehuwden en ongehuwden.
In de plannen ten opzichte van loonsver
laging zit een behoorlijke climax. Eerst heeft
men ons 2 cent ontnomen, kwam toen met
7, thans stelt men voor 16 cent. Waar is op
die manier het einde?
Wij geven toe, dat in bet vrije bedrijf we1
eens z©cr boog© loon©n wordon betaald. Maar
ten eerste gaat het hier over de oontract-
Ioonen, en die zijn inderdaad niet zoo ver
schrikkelijk hoog in vergelijking met die
van andere groepen als typografen, bakkers,
enz. Het gemiddelde contractloon per uur be
rekend, is zeer matig; de tijd van de extra
hooge loonen is voorbij. En ten tweede be
trof het dan in ieder geval slechts een paar
honderd arbeiders, in den bloeitijd van hef
bedrijf eenige duizenden, en hebben de pa
troons zeer zeker bij die hooge loonen ook
welgevareni
Een derde punt in de nieuwe voorstellen
betreft het groeploon van- de ongeschoolde
arbeiders.
Voorgesteld wordt dit over te laten aan een
regeling tusschen patroon en arbeiders. Hier
in is een angeltj© verborgen. Het betreft de
eoonomisch het minst krachtige groepen, en
wanneer men de bepaling van deze loonen
aan de overeenkomst tusschen patroon en
werknemer overlaat, is bet gevaar niet denk
beeldig, dat de patroons zullen zeggen: er
zijn hier geen ongeschoolde arbeiders, wij er
kennen slechts losse. Op die wijze worden ze
uit de organisatie geschakeld.
Tegenover al deze verslechteringen heb
ben wij onze eischen gesteld van medezeg
genschap in de commissies tot handhaving
der contracten. Wij wenschten voor elke or
ganisatie boven 10 man een vertrouwens
man, aangewezen door deze commissies. Wil
len de patroons dat niet, dan zullen wij dien
zelf stellen, en hem tevens opdracht geven
goed toe te zien op de naleving van het con
tract en op het georganiseerd zijn van alle
arbeiders. Nog maar al te vaak komt het
voor, dat er ongeorganiseerden op eén kar
wei werkzaam zijn en als zoo iemand dan een
beetje praten kan, wordt hij nog naar de
oogen gezien' ook. Wij hebben als georgani-
seer-den ons tegenover de ongeorganiseerden
te stellen.
Spr. komt nu op de nog hier en daar, ook
te Helder bestaande,- plaatselijke groepjes,
van metselaars, enz. Deze moesten toch in
zien, dat zij met hun klein groepje niets kun
nen tot. stand brengen en klaploopen op onze
groote organisatie. Zoo licht is tegenwoordig
de strijd niet meer. In Zutfen voeren wij al
wekenlang strijd, en vraag niet wat dat kost.
Een kleine individueel© groep kan dat nim
mer bekostigen. Ter demonstreering geeft
spr. enkele cijfers van gedane uitkeeringen,
waartegenover de ontvangsten worden ge
plaatst.
Zoo betaalde Smeek in diezelfde periode
11800.aan oontributie, en ontving aan on
derstand 83000.Opsterland resp. 6000
en 14000.Amersfoort (met 200 leden)
contribueerde 32000.en ontving terug
66000,Heiligerlee, met slechts 40 leden,
ontving per lid 500.meer terug dan zij
betaalden, enz. En dit waren alle reglemen
taire uitkeeringen. Zooiets kan alleen geza
menlijk worden' gedragen, dat vóelt ieder.
Maar uit een soort groepsegoïsme blijft men
voortgaan met zoo'n kleine organisatie.
Het is geen opgewekte toon, dien spr. de
zen avond laat hooren. Dat kan ook niet.
Maar toch wil spr. op een lichtpunt in al
die narigheid wijzen. Dat lichtpunt is de
onvergetelijk© 23e September, toen daar een
geweldige stroom menschen te Amsterdam
kwam d-emonstreeren tegen de reactie. En als
we zien naar de ruim 1 millioen handtee-
keningen op het petitionnement tegen de
Vloot, dan zien we, dat, mogen al eenige tak
ken van den boom onzer organisaties zijn af
gewaaid, de fiere stam intact is gebleven.
Maar wij kunnen bet met de Gideonsbende
niet meer af: wij hebben de massa noodig.
En met een hartstocht el ij ken oproep om alle
met-georganiseerde arbeiders in de organisar
tie te brenigen, eindigde spr. zijne rede.
Wij moeten nog vermelden, dat de Zang
vereniging „Kunst aan 't Volk'' onder lef
ding van den heer Rusting, een drietal num
mers aan het begin van den avond ten ge-
hoore had gebracht. Met een woord van dank
aan de pers en den spr. sloot de Voorzitter
de vergadering.
Uit het Politierapport.
Sneeuw-geneugten.
Donderdagmorgen deed 'een bewoonster
van de Tuinstraat aangifte, dat om half ne
gen een ruit van een der voorramen van
haar woning door een baldadigen jongen me
met sneeuwbal is ingeworpen. De dader za
er wel meer van hooren.
Donderdagmiddag 5 uur werd hetzelfde
vonnis voltrokken aan een bewoonster van de
Koningstraat, die den jongen die weigerde
zijn. naam op te geven, de schooltasch ont
nam en deze bij de politie deponeerde. Na
eenigen tijd werd deze door demoeder in ge
zelschap van den veelbelovenden knaap afge
haald, hetgeen een goede gelegenheid was
om tevens de ruitenzaak af te wikkelen.
Door dik en dun.
Door een loopjongen, wonende aan de
Molenstraat, werd Donderdagmiddag aangif
te gedaan, dat hij omstreeks 4 uur, toen hij
met een rijwiel van- zijn patroon, in de Keir
zerstraat aan de zijde van den weg was gaan
staan om uit te wijken voor een voertuig, dat
voertuig niettemin over het voorwiel van zijn
rijwiel was gereden, waardoor dit werd be
schadigd. De politie zal trachten deze zaak
op te lossen.
Zie verder 4e blad.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van 26 November.
In uwe Jeugd, schikt u tot deugd,
Want rechters bank, houdt kwaad in dwank.
Dat opschrift kunnen we lezen op een oude
gevangenisdeur, die heden nog wordt bewaard
in het museum te Alkmaar. Het is een verma
ning, die vele klantjes van den politierechter
op zich kunnen toepassen. Ook de los werkman
J. S. uit Helder, die heden terecht stond wegens
mishandeling. Deze beklaagde is vroeger reeds
vele malen voor mishandeling tot flinke geld
boeten veroordeeld» doch het schijnt hem nog
niet tot kalmte te hebben gebracht. Althans
moest hij zich heden weer verantwoorden, om
dat hij een marine-matroos, met wien hij gedu
rende een regenbui ergens schuilde, e8n slag
bad gegeven, die zoo aankwam, dat de zeeman
zich onder geneeskundige behandeling had móe
ten stellen en gedurende eenige' dagen geen
dienst had kunnen doen. Van hem kon dus wor
den gezegd, dat hij van den regen in den drup
kwam. De aanleiding tot den twist was al zeer
onbenullig. Beklaagde, die «enigermate onder
den invloed was, had eenige stekelige aanmer
kingen gemaakt op den matroos, die voor een
regenbuitje bang was. De matroos was hem bet
antwoord niet schuldig gebleven en tenslotte
was J. S. met de vuist gaan debatteeren.
De officier vorderde met het oog op de ante
cedenten van bekl. 1 maand gev., doch de poli
tierechter nam daar geen genoegen mee en ver
oordeelde bekl., die al zoo dikwerf niet had wil
len hooren, tot de gevoelige straf van twee
maanden gev.
Het zwakke geslacht tn actie.
Gedurende een bal, dat ln „Casino" werd ge
houden, kregen 'n paar danslustige dames het
in zoodanige mate met elkaar aan den stok, dat
een hunner, de Wed. K. M., -thans -terecht moest
staan ter zake mishandeling van Mej. O. Be
klaagde had een brief geschreven, waardoor
zekere Mej. v. d. M. werd benadeeld en Mej. O.
interpelleerde daarover Mej.-K. M. met gevolg,
dat deze juffrouw O. een gevoelige slag in het
gezicht toebracht.
Beklaagde, die nog niet- in een verzoenings
gezinde stemming verkeerde, had heel wat in te
brengen en toonde zich absoluut niet tevreden,
toen het O. M. 20 boete of 20 dagen vorderde.
Ze wilde direct ln appèl gaan. Ondanks deze be
dreiging ging de politierechter er toe over, haar
te veroordeelen, doch de op te leggen straf werd
verminderd tot 15 boete subs. 15 dagen.
De onbetrouwbare orgeldraaier-vennoot.
De orgeldraaier J. de V. uit Amsterdam was
met zijn collega Davld T. overeengekomen, om
Helder voor gezamenlijke rekening muzikaal
met een draaiorgel te bewerken. Winst en ver
lies zouden samen worden gedeeld. T. hield zich
echter niet aan de condities, maar ging er met
de geheele kas, waarvan De V. 57 toekwam,
van door. De V. deed aangifte en deze zaak
werd aanvankelijk voor den Amsterdamschen
politierechter gebracht, doch deze verwees haar
naar zijn Alkmaarschen ambtgenoot, aangezien
het misdrijf in het arrondissement Alkmaar
was gepleegd. T. werd nu veroordeeld tot 14
dagen gevangenisstraf, terwijl ƒ4.34, die nog
in zijn bezit werden gevonden, alsmede een 2de-1
handsch fiets, die hij zich van het geld had aan
geschaft, werden toegewezen aan den bena
deelden orgeldraaier.
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK.
(Zitting van 27 November.
Geheime distilleerderij
De 24-jarige reiziger in likeuren D. de H. te
Hoogkarspel, die door de commiezen in het be
zit werd gevonden van een nagenoeg volledige
installatie voor het stoken van gedistilleerd,
welke voorwerpen: distilleerketel, afvoerbuizen
en koelbak werden aangetroffen in en bij een
