GEMENGD NIEUWS Nogmaals moet ik U om eenige plaats ruimte verzoeken, mijnheer de Redacteur, naar aanleiding van het laatste artikel van 44- Deze inzender doet in zijn eerste, artikel voorkomen, alsof men te Helder iets abnor maals wil en zegt dan: Laat men in Neder land) eens een plaats aanwijzen, waar het is, zooals men te Helder wenscht. Welnu, behalve Helder heb ik 4 steden aangewezen, waar het ook zoo is en daarover zwijgt nu fhaar. Voorts heb ik de reden aangegeven, waar om men te Helder moet blijven aandringen op vrije specialistenkeuze en wel, omdat er te Helder naast het Gemeenteziekenhuis geen andere ziekeninrichting bestaat en men in Nederland het beginsel huldigt, dat men in zoo'n geval wel het recht moet hebben van vrije keuze. Daarop gaat 44 ook niet in. Uit de Handelingen der Tweede Kamer blijkt echter volkomen, dat de Minister van Marine datzelfde beginsel huldigt, aangezien deze heeft gezegd: ,,/k ben bereid toe te staan, zoolang er geen ander ziekenhuis te Helder is, en dus eigenlijk klassepatiënten genoodzaakt zouden zijn, zich door een mili tairen specialist te laten behandelen, Inplaats van door een particulieren specialist, dat ge durende dien tM, ook de particuliere special list in het Marinehospitaal wordt toegelaten." Hierop kwam mijn betoog neer, dat dus door 44 in geen enkel opzicht weerlegd is, maar waarmede de Minister het blijkbaar volkomen eens is. Wat 44 wel doet, is nieuwe dingen naar voren brengen, nl de gevolgen van persoon lijke voorkeur van patiënten. Maar 44. dat heeft met het huidige zieken- huisvraagstuk niets te maken, dat is iet9 wat altijd en overal bestaan heeft en wat altijd en overal zal blijven bestaan. Als men vrije geneeskundige behandeling kan krijgen van een Marinedokter, men gaat liever tegen betaling naar een an deren dokter, of omgekeerd, dan moet men dat toch zelf weten. Dat is een kwestie van vertrouwen, dat men in een geneesheer stelt en die kwestie komt in nog grooter mate naar voren bij behandeling door een specia list. U zult toch moeten toegeven, dat men zich bij een moeilijke operatie met veel meer gerustheid zal laten behandelen door een chirurg, waarin men volkomen vertrouwen stelt, dan door een chirurg, die men maar half vertrouwt. Al zijn 'beide chirurgen even bekwaam en volkomen voor hun taak bere kend, toch zal er altijd voorkeur bestaan, hij den een voor dezen, 'bij den ander voor genen. En daarom moet er vrijheid van keuze blijven bestaan. Bovendien treft men onder de chirurgen tegenwoordig ook weer specialisten aan, die zich op bepaalde opera tieve gevallen toeleggen. Mij was niet bekend, dat de tegenwoordige Marinechirurg juist gynaecoloog was. Daar om neem ik die bew ring gaarne terug. Maar de mogelijkheid blijft toch altijd bestaan, dat zich te Helder een specialist wil vestigen, od een oogenblik dat aan het Hospitaal een der gelijke specialist niet aanwezig is en in zoo'n geval zouden wy te Helder op het gebied van die medische hulp verstoken blijven lislon uit8lul,ting van andere specia listen. Maar wat heeft dat met een misch beheer te maken? Een particulier karTÏÏh hWdhGemeente niets. Die tigen V°°r eigen rekenlng ves- een men! zullen kunnen maken van een grooter aantal specialisten, dan tot nog voorX8! M88' VoUcomen waar. Maar dat voordeel bereikt men toch niet door uitslui ting van andere specialisten? Integendeel door deze wel toe te laten kr^t men n^g Voor de grap. Twee mijn-employé's van 2S3.M0 francs beroofd. Stoomketel gebarsten. Winkeldiefstal te New-York. Op straat geopereerd. heTvfrK v^6n Chelfca C™**) ls houden geruimen tyd opge- Dat verkoop meer rompslomp geeft dan uitgifte, ben ik niet direct met den vier- star-schrijver eens. Men oordeele. Voor de uitgifte in erfpacht is noodigaan vraag van den erfpachter, raadsbesluit tot uitgifte, goedkeuring door Gedepu teerden, afschrift raadsbesluit met cor respondentie, schetskaart, erfpachtsakte, splitsing akte, dubbele stellen afschriften, verklaringen van hypotheekhouders, con traverklaringen van de Gemeente, assur- rantie verklaringen, kwitanties, corres pondentie. Voor verkoop zal noodig zijn een globale berekening van den kostprijs en vast stelling daarvan door deskundigen, raaös besluit tot verkoop, afschrift daarvan en verkoop acte, voilé tout I Ten besluite wil ik nog even antwoor den op de meermalen herhaalde vraag waarom men de laatste jaren bijna uit sluitend op erfpachtsgrond heeft gebouwd en niet op vrijen grond. De Gemeente heeft zich beijverd zooveel bouwrijpen grond op te koopen als maar mogelijk was en toen zij, als een groot kapitalist op de handelsmarkt, wist, dat zij ongeveer overal beslag op gelegd had, berekende zij, heel pienterdat nu de bouwers haar wel noodig zouden hebben, hetgeen dan ook is geschied. En als de vierstar-schrij- ver doelt op stukken grond aan den Polderweg, die men evengoed had kunnen koopen, .dan vermoed ik, dat hij grond bedoelt, die reeds lang door eene groote stichting is in beslag genomen, zoodat daar niet meer te verkavelen valt. Doch mag er hier en daar al wat par ticuliere grond voorbij gegaan zijn, dan zal dit wel zijn oorzaak vinden in den hoogen prijs, dien de grondeigenaar stelt, die gemakkelijk kleine stukken vast kan houden, welk speculatief doel de Ge meente nooit mag hebben. Met dank voor de plaatsing. Driestar. Wij verw zen naar de verbeterde lezing van de betrokken voordracht van B. en W., zooals die in het vorig nr. is afgedrukt. Hieruit blijkt, dat door B. en W. alleen wordt voorgesteld om naast uitgifte in erfpacht ook ver koop toe te staan. Redactie Held. Crt. Mijnheer de Redacteur, Gaarne wensch ik nog eens van uw gast vrijheid gebruik te maken ter beantwoor ding van het ingezondene van den heer van Teeckelenburg, die het blijkbaar op vele punten niet met mij eens is, doch zich vergaloppeert door mij zaken en dingen in mijn schoenen té schuiven, welke onwaar zijn, doch ik verwacht, dat niet alle lezers met open oogen en gesloten hersens lezen. Wat U, mijnheer Teeckelenburg, schrijft over dien inzender G. en H.H. .winkeliers, kan ik U niet beantwoorden en geef ik daarom in overweging hen zelf die vra gen ter beantwoording te stellen. Waar is echter door mij in mijn ingezonden schrijven, geschreven dat ik de ambtena ren en werklieden zou willen laten zorg dragen, dat de gewenschte belastingver laging er komt; zou U diergelijke bewerin gen niet achterwege laten, omdat dit in mijn verweer niet is genoemd. Mijnheer Teeckelenburg schrijft, alle georganiseer- den, van modern tot ultramodern wen- schen, willen en1 zoeken overleg (ook knap gezegd) doch mag ik het geheugen van mijnheer Teeckelenburg dan even opfris- schen voor het navolgende: per Novem ber 1922 is door het bestuur der A. B. v. B. een uitnoodiging gestuurd o.a. ook aan den Helderschen Bestuurdersbond!, om na bespreking te komen tot slechts één punt van actie elL „Verlaging der Gemeente Begrooting", waarop het navolgend ant woord inkwam: „Ten 'aanzien van Uw „schrijven ö.d. 15 November j.1. deelen wij „U mede, dat deze zaak niet tot onze com petentie behoort Zooals Uw bestuur kan „weten behandelen wij alleen zaken niet „tot de politiek behoorende en uitsluitend „economische. Wij achten derhalve dé po- „litieke volkspartij als het aangewezen li- „chaam die ons inziens, deze materie wel „tot oplossing zal weten te brengen." w.g.t. Namens het bestuur, J. W. v. Teeckelenburg. Kijk mijnheer Teeckelenburg nu komt mijn stommiteit en Uw zoeken in een an der daglicht, zie hier mijnheer de Redac teur, de feiten en zie hier mijnheer Tee ckelenburg uw dlemiocrailiisch standpunt, ook komt Uw democratisch of oer-conser- vatief standpunt naar voren bij de beschou wing over de houding in zake de arme misleide winkeliers. Of is het zoo'n won der dat g.n. minder physiekkrachtige, even als onder het regime van de russi- sche tsaristische knoet, onder bedreiging met broodroof naar het Raadhuis werden gejaagd, om een tegenadres aan te bieden op het door hen geteekende document (welks Inhoud mij onbekend is). Ik kan mij levendig voorstellen, dat zij het aangebo den motief „vergeef ons, wij wisten niet wat wij deden" gretig aannamen, doch het Is in Uw oogen waarschijnlijk kauf- mfininisch. De dompers behoeven Immers niet te denken en spreken alleen over het weer van gister en wat morgen waar schijnlijk komt, niet waar, mijnheer Tee ckelenburg? Verder laat U de lezers weten dat be sloten is, niet te boyoobten, doch vertelt U mij dan ook eens hoe U het dan rijmt met een aan mij gezonden schrijven van een van de bovenstaande organisatle's, luidende: „op onze laatste Hoofdbestuurs vergadering werd het besluit genomen, U van verdere leverantie aan ons uit te „sluiten. Een zelfde houding zal ook aan- „genomen worden tegenover die winke liers enz." verder commentaar Is overbo dig. Doch gelukkig zijn wij het over een punt roerend eens, mijnheer Teeckelen- bu rg en ondergeteekende wenschen niet gevild te worden, dus is er tóbh een aan- knoopingspunt om tot elkaar te komen. Op uw vraag om u de larie der alge- meene verarming aan te toonen, verwijs Ik U naar de volgende statistische gege vens en de daarop betrekking hebbende beschouwingen o.a. ontleend aan het arti kel „Naar de Ruïne", voorkomende In de „Telegraaf van Woensdag 2 April j.1., waaraan ik ook een groot deel' van de ar gumenten in het vorig stuk ontleende, en waarmede ik geheel instemde. Belastbaar vermogen Schuld aan RQk, Prov. en Gem, f 1.716.02a 3.218.524 3.912.271 4 296731 4.407.972. Schuld in 0/0 belast baar ver mogen 22.8 25.8 28.8 32.8 35-8 1914/15 f 7-53I.SS2 1919/20 12.467.875 1920/21 13-589-489 1921/22 13.284.184 1922/23 12.323.831 Jammer genoeg reiken de beschikbare statistische gegevens niet verder, terwijl deze sedert dien ongetwijfeld verder ge stegen zijn. Terwijl zeker is d'at het onder de- vermogensbelasting vallende nationale vermogen sedert Mei 1922 verder vermin derde eni de druk der overheidsschuld door haar tegengestelde beweging met dien van het belastbare vermogen, een steeds grooter percentage van dit laatste is gaan uitmaken. De ernst van den toestandi blijkt even eens, wanneer men onder de inkomsten belasting vallende Inkomens in vergelij king brengt met de totale belastingen, die door Rijk, Provincie en Gemeente gehe ven worden (ook in duizendtallen guldens) Belastbaar Geheven inkomea belasting pcL 1915/16 f 1.236.353 f 266.287 21-5 1919/20 2 431914 783780 32.2 1920/21 3.638.922 „1.010.584 27.8 1921/22 4291-744 932.62a 21-7 Ook hier moet bij gebrek aan verdere ge gevens ten aanzien van het laatst jaar uit gegaan worden van de veronderstelling, dat de belastingontvangsten zich op het peil van 1920 hebben gehandhaafd. Het blijkt dan, dat dn die laatste jaren de be lastingdruk stijgen kon tot ca. een derde der belastbare inkomens. Eerst de laatste tijd bracht eenige ver lichting door het geleidelijk wegvallen der aan oorlogswinstbelasting op te bren gen bedragen, waaraan gepaard ging een aan hoogconjunctuur 1919—1920 te dan ken stijging der inkomens. De oorlogs- winstbelasting heeft thans uitgewerkt, doch daartegenover staat, dat het belast bare inkomen in de jaren 19221923 ge voelig moet zijn terug géloopen, de be lastingopbrengst vermoedelijk in de zelf de mate, zoodat de belastingdruk procen tueel wel zal zijn gelijk gebleven. De daling der belastingopbrengsten ten onzent, die zooals gezegd vermoedelijk gelijken tred houdt met de vermindering der inkomsten in- de depressiejaren betee- kent als zoodanig niet een vermindering van de bedragen, die de overheidsorganen naar zich toetrekken. Integendeel, hare werking bepaalt er zich hoofdzakelijk toe reusachtige tekorten te doen ontstaan, .die met opvoering der vlottende- en an dere schulden worden gefinaneieerd, of waarvoor men reserves uit de jaren der hoogconjunctuur aanspreekt. Vandaar dat het schuldvormingsproces onzer over heidsorganen blijft door gaan, ook al da len volksvermogen en inkomen, alsmede de belastingopbrengsten nog zoo zeer. Voorloopig heeft alleen het Rijk de eer ste bescheiden stappen gezet op den weg. die ons alles afbrekend overheidsbeleid voeren moet tot een economisch, dat geen waarachtige volksbelangen schaadt, doch alle improductieve uitgaven onbarmhar tig schrapt. Veed hoop, dat het tot een ge- wenscht resultaat komen zal, koesteren wij niet, principieel verkeerd althans is het dat imstede van krachtig het mes in de uit gaven te zetten, de indirecte belastingen weer met 40 millioen verhoogd moeten worden. Zoo komen wij nooit tot een ge zonde financieele en economische verhou ding, ook daarom is de larie die mijn ge achte tegenstander constateert geen praatje, echter is het goed gezien dat han- deldrijvenden geen belang kunnen heb ben bij een algemeene loonsverlaging der arbeidende klassen,, zoowel particulieren als in overheidsdienst, doch hebben de ar beidende klassen alle belangen bij een goed functioneerende handel en industrie en is overeenkomst van groepsbelangen gewenscht en moeten wij ons stap voor stap rekenschap geven van onze tactiek, Er is welhaast geen moeilijker onder werp dan „belasting" van ons belasting stelsel qua systeem en wij geven onmid dellijk toe, dat de tijd er eigenlijk aller minst rijp voor is, al hoewel elk individu er dringend om vraagt en b.v. verschil lende Kamers van Koophandel er in de laatste jaren een ernstige studie van ma ken, zoo zelfs dat eerlang uit verschillen de hoeken des lands wel eens zeer gedo cumenteerde reorganisatievoorstellen voor den dag konden komen. Aan de Kamers van Koophandel, als nog niet verpolitiekte lichamen, zou het onderwerp en in eer ste instantie van een vooral doelmatig en practisch belastingsysteem waarlijk toe vertrouwd zijn, terwjjl dit de regeering van grooten dienst kon ziin. Maar het hui dige moment is er nog niet rijp voor, want waar haalt de Regeering, hetzij dan uit een gelukkig bijkans versleten sleur of an ders, nog maar steeds haar indrukwek kendste adviezen vandaan? Van de ambte naren, die zeer ver bulten het praetische handelsleven staan; uit de even rustige als vaak duffe parlements-bureaux, waar de krioelcijferstatistieken al meer en meer de'overhand dreigen te nemen boven de opgeruimdheid van frissche nieuwe ge dachten, die soms plotseling uit de levens branding komen binnenwaaien door het bij vergissing openstaande departements- raam. Maar zulke gedachten blijven ver onachtzaamd op het bureau liggen tot ze een verdord blad zijn en rijp schijnen om op geborgen te worden in het alles ver terende archief. Maar omdat men in die kringen niet bij zonder handelsfühig is en slechts een nij verheid vertegenwoordigt voor zoover men er nijver aan politiek doet, daarom dTingt slechts het dik-opUggende demour stratieve beeld tot hen door van de haas tige haas, die met het kapitaal de grens overgaat. Daarom dringt zioh echter de vraag op of men het sluitend maken der begrootingen, een onderwerp zoo nauw verbonden met de waardevastheid van den gulden, niet eerder zou moeten zoeken im de richting van belastingverlaging, waar door langzamerhand de uitkomsten van handel, industrie en scheepvaart weder loonend zouden kunnen worden en waar door wordt voorkomen, dat door het syste matisch opschroeven van alle belasting bronnen geen enkele redelijke bijdrage meer in de schatkist valt te verwachten. Verhooging van belasting, aocijnzen op alle mogelijke bronnen van bestaan zou ten- slotte dermate paralleliseerend gaan werken, dat alle voornaamste bedrijven niet meer den strijd ook met het buiten land zullen kunnen volhouden en dan rest vanzelf de groote vraag of het mogelijk zal zijn daar te halen waar In werkelijk heid niets meer te halen ia Geachte heer Teeckelenburg, het spijt mjj,u de illusie te moeten ontnemen, dat ik berouw heb, omdatmijn naam in de krant kwam, om de doodeenvoudige re den dat mijn naam niet in de krant is voorgekomen, dus beter lezen. Verder doet het mij genoegen dat u nog eens op dit onderwerp wenscht terug te komen, doch dan geef ik u in het belang van uwe belangstellende lezers in overweging een meer opbouwende en terzake dienende cri- tiek te schrijven, dan kunnen wij gevoege lijk de toonaard achterwege laten van: O, juffrouw Kalker; zeg juffrouw Smit". Jao. Verfaille. Geachte Redacteur. (Mag ik om nog eenige plaatsruimte In uw blad verzoeken ter beantwoording van „een overheidsdienaar"? Wel, mijnheer O., ik geloof, dat U nu juist niet precies uit mijn stukje begrepen hebt, wat U er uit begrijpen moest. Mijn actie ging niet tegen de salarissen van het gemeentepersoneel, maar tegen de financieele politiek der gemeente in haar geheel. (Maar daarvan vormen de salarissen van het gemeentepersoneel een onderdeel. En nu deze toch in 't geding gekomen zijn, wil ik daar wel het volgende van zeggen: Er zijn hier hoogefe ambtenaren, die m. i. zeker heel wat van hun salaris zouden kunnen missen, waardoor dan de salarisverlaging der minderbedeelden procentsgewijs minder groot zou kunnen zijn. En vindt U.ook niet-, dat de wethouders salarissen geweldig gestegen zijn in verhou ding tot vroeger jaren? Maar daarover ging tenslotte mijn betoog niet; wel over de belastingen. Het verwondert mij niets, dat er zooveei oersonen zijn, die nog geen gehoor bij den fiscus hebben gevonden. Ik verneem, dat er pl. m. 800 reclames inzake de belastingen in gekomen zijn. Hoe zou het mogelijk zijn, die zoo vlug te verwerken. Maar de kwestie ie: is het wel noodzakelijk, lat er zoovele reclames gekomen zijn? Zijn ie schatters terzake kundige menschen, of zjjn het maar hakkers, die den bijl er maar nslaan, zonder erop te letten, waarheen de spaanders vliegen. En of er ook overheidsdienaren zijn, die Irucjes weten om de belasting te ontduiken? Ik beweerde het niet en beweer het nu ook niet. Maar wel weet ik, dat er ambtena ren en beambten zijn, die bezoldigde bij baantjes, althans bijverdiensten hebben, die evenwel den fiscus niet bekend' behoeven te rijn, b.v. loodgieter zijn in vrijen tijd, fond sen behartigen, boeken bijhouden, agent schappen waarnemen, taxatrs doen (die laxaties doen niet die schatters, mijnheer O.). Nu over het onderhoud van de huizen. Het is m. i. in 't geheel geen wonder, dat er in de laatste jaren zoo weinig aan de hui den is gedaan. Hoe wilt U voor goed onder houd zorgen, indien er niet verdiend wordt Joor den huiseigenaar? Deze toch werd ge- iwongen tegen lage buur te verhuren, ook al stegen de salarissen van zijn huurders met sprongen. Geen wonder dus, dat hij er weinig pleizier in vond, om, wèt hij aan in komen had, weer te verbruiken ten dienste van den huurder: de kosten van onderhoud zouden immers te hoog worden ten opzichte van de geïnde huur. En bouwvereenigingen waren en zijn toch ook niet zoo royaal, mijnheer O. En U weet zeker wel, dat aan het onderhoud van hun woningen nfedebetaalt in den vorm van voor schotten en subsidies, die de gemeenten en het rijk verleenden. Dan raadt U den huurders (koopera?) aan, wat beter uit te kijken. Wel, dat is heel mooi, maardat hadt U wat eerder moeten doen. Als men er kans toe ziet, zal men natuur lijk zijn best doen zooveel mogelijk te ver dienen, en zoo is het ook gegaan bij het ver- koopen van huizen. Maar dat is toch ook wel schuld van de koopers zelf, die .zich in den nek hebben laten zien en die geen terzake kundig mensch in den arm genomen hebben bij hun aankoop. Paradijzen, waar niets betaald moet wor den, zijn er natuurlijk niet. dat weet iedereen wel, maar er zijn toch heel wat plaatsen, mijnheer O., waar de belastingen aanmerke lijk lager zijn. Maar dat weet U toch ook wel. En daar profiteert ook de overheids dienaar van. Vindt U uw belastingbiljet ook niet te hoog? Het geheele land richt zich tegen den overheidsdienaar, klaagt U. U vergist U, het is niet zoozeer den dienaar, waarover men klaagt, als wel over den overheidsdienst. En Is daarvoor niet eenige reden? Gaat het niet zoo nu en dan wat vreemd toe in overheids dienst? Denkt U eens aan het Giro-schan daal, waar we nog steeds niet uit zijn. En denkt U eens om nu in Helder te blijven aan het beheer van de Gemeentereiniging. Ik zal U eens wat voorrekenen: In het jaar 1909 waren de kosten ter ex ploitatie dier Reiniging pl. m. 11.025, wat gerekend naar een zielental van 28.500 bijna 0.39 per hoofd1 der bevolking beteekent. In 1923 echter waren de kosten plm. ƒ120.000, wat, gerekend naar een inwoner tal van 30.000, een som van 4 beteekent, dus ruim 8 per inwoner meer. Vindt U dat ook niet wat veel? Wat denkt U, zou bij particuliere exploitatie ook zoo kostbaar te werk zijn gegaan? Ik voor mij ben er zeker van, dat we b« een jaarlijksche aanbesteding zeker ƒ50.000 beneden de tegenwoordige kosten zullen blijven, misschien nog wel meer. En t is U toch zeker ook onverschillig, wie voor U het afval opruimt en de gemeente rein houdt. Overigens doet het me genoegen, dat U mij het recht toekent te protesteeren tegen wat mii als wantoestand voorkomt. En het blijkt wel, dat we het in den grond van de zaak eens zijn. Laten we toch oppassen, dat we niet denzelfden kant uitgaan als Ruslan Duitschland, Frankrijk. Leest U de artikelen eens in „De Telegraaf" van Woensdag 2 en Donderdag 3 April j.1. (Avondblad). Daar wordt een -en ander nog eens duidelijk en in den breede omschreven. We weten toch allen, dat, Indien de gulden in waarde zakt, alle goederen in prijs moeten stijgen, daar onze voornaamste goederen, ais meel, katoen, vetten, alle uit het buitenland moeten komen. En dan betalen we in dollars k f 2.70 of nog meer. Ik voor mij ben overtuigd, dat men aoor de geweldig zware lasten, die men handel en industrie oplegt, bezig is, de kip te slachten, die de gouden eieren legt. Iedereen weet toch, dat het tenslotte van handel en indus- tri© moet komen. Ik geloof echter, dat zulks in andere handeldrijvende landen beter be grepen wordt. Zie eens naar Duitschland, Engeland, Amerika, waar al het mogelijke gedaan wordt om den handel te doen bloeien. Mijnheer 0„ helpt U nu zoo spoedig mo gelijk mee op bezuiniging en nog eens be zuiniging aan te dringen. De oogenblikken zijn kostbaar, de belasting moet omlaag. U, mijnheer de Redacteur, dankend voor de plaatsruimte. Hoogachtendi, G. Het Ziekenhuis-vraagstuk. Waarin 44 groot geiyk heeft, is de bewe ring, dat men met de meest uitgebreide staf van medewerkers aan het hospitaal toch nooit voldaan zal zijn, die nog wat andere willen Maar daarom moeten wy toch niet gaan uit sluiten, dat zich hier ooit particuliere soecia- isten zullen gaan vestigen. Dat is de zaai tegenhouden. dat door de grens te trek- Tensiotte zegt 44 nog, dat door de voorge stelde reorganisatie, menschen met geringe meer specialisten en wordt de toestand nog bTis moeiiyk debatteeren met omdat hy niet op myn beweringen ingaat, doch an dere dingen naar voren brengt. strekking van mijn betoog is nogmaals. vSiS spSstenkeüze" en daarmede wii ik niet trachten de voorgestelde reorganisatie van het Heldersche ziekenhuis tegen te wer ken Integendeel, die oplossing is beter, dan wy 'oou SS n kunnen verkrijgen, maar wy móeten wel opkomen tegen die eene belem merende voorwaarde, die de Minister van Marine feitelijk heeft laten ven allen. En tot slot dit: wy zyn het erover eens, nietwaar 44. dat Helder er op vooruitgaat, wanneer het Gemeenteziekenhuis kan wor den ondergebracht in het Marinehospitaal. Welnu, is U het dan ook niet met my eens, dat wy er nog meer op vooruitgaan, wanneer aan die onderbrenging geen belem merende voorwaarden worden verbonden, 1. c. uitsluiting van particuliere specialisten? Met dank voor de plaatsing. Het Ziekenhuis-vraagstuk. Tot myn groote teleurstelling is op de door Z.-10 gestelde vragen in de H. C. van Don derdag j.1. geenerlei antwoord verschenen. Naar ik hoop, mag men toch onderetellen, dat aan de te treffen overeenkomst voor beide partyen een reëele basis ten grondslag ligt en dat het gemompel, als zou het voor een der beide partyen beter zyn over sommige détails niet te veel te spreken, geheel onge grond is. Doch waarom wil niemand dan de ge vraagde inlichtingen verstrekken, die toch aan beide partyen volledig bekend moeten zyn? Immers, wie sluit een belangengemeen schap zonder van te voren de financieel© re sultaten ervan terdege te hebben overwogen? Tot nu toe heeft men kennis kunnen ne men van een zeer sympathiek krantenver slag, waardoor geen enkele Diet-ingewyde ook maar iets wyzer Is kunnen worden en waarvan de bedoeling toch biykbaar is ge weest zooveel mogeiyk openbaarheid aan deze zaak te geven. En indien dit inderdaad het geval ls, zou het dan niet meer dan wenschelijk zyn, dat ook de finantieele gegevens zoo veel mogeiyk bekend worden gemaakt, temeer nu eenmaal gebleken is, dat het gemeentebestuur om trent een zeker punt b.v. al zeer slecht was ingelicht? Met veel dank. Uw dw„ D. S. De rechtbank te Tiel veroordeelde het jongmensch uit Tricht, die uit de grap, naar hy verklaarde, bij avond een staal draad: ter hoogte van 80 cM. over den weg spande tot vier maanden gevangenisstraf. I11 de vorige zitting was één jaar tegen hem geëischt Vier arbeiders overreden. Op het Lehrter Bahnhof zyn Vrijdag nacht vier arbeiders door een sneltrein overreden en onmiddeliyk gedood. Zater dagochtend werden hun verminkte ïyken gevonden. Op het station wordt dezer da gen gebouwd. De arbeiders gaan steeds onder leiding van spoorwegambtenaren naar bun werk. Gisteren geschiedde dit eveneens. Vier arbeiders waren echter te laat gekomen en probeerden nu, ondanks het uitdrukkeiyk verbod, de ploeg in te halen. Hierby werden zy door een trein verrast. Uit Bergen (België) wordt gemeld: Twee employé's van de steenkolenmyn „Bamissart", die ongeveer 283.000 francs noodig voor de uitbetaling van de arbei ders, van de bank hadden gehaald, wer den door drie individuen overvallen, die met de 238.000 francs de vlucht namen. Door de gendarmes ls reeds een Italiaan gearresteerd, op wien men een deel van het g;eld heeft gevonden. Een lift omlaag gestort. Parys, 14 April. De „Soir" verneemt uit Yperen: Zaterdag hadden vier vrouwen en drie mannen, die een bezoek brachten aan de kerk te Zonnebeke, welke her bouwd wordt, plaats genomen in een. electrisdhe lift. Toen de lift toyna de top van den toren had bereikt, brak de kabel plotseling. De lift stortte omlaag. Drie personen werden op slag gedood dri« loX van de zevende is hopo- stokïLTJ1 T dekpersoneel en vier op wZ van tivSnaalb00t "En&adlne" van Folkestone naar Boulocna doordat ern8t!P brandwonden gekregen, d?ïln!?nJ?er srtoornketela baratte en e kokende stoom ontsnapte. Een der stokers is stervende An« focm^erS 111 het hosPltaal te Bou- logne opgenomen. Londen, 14 April. Uit New York wordt gemeld, dat Zaterdag in Broadway en op hert al erdrukste uur vier bandieten een bontwiinkel binnentraden. Zy bonden de eigenaar Samuel Stein en vijf bedienden vast onder de bedreiging dat dezen zniup.n stand boden. De dieven voorzat ton deïfbuiWro W8arde Van 60'000 Ifla^ weg. De i^T^^to en trien Sun'o^at een vrouw, die door £m werd aftzorlf wn*Wj8' °P gtraat oen been voor üen mimiten de vrouw onder don omnibus

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1924 | | pagina 6