ssar"- 8111
«xrriw«dlettóraoverxt ~-?k?
Consequent
Haar man had de gewoonte altyd te
spr®kfIJJ„mijn" huis, „myn" piano,
„mijn kinderen, „myn" tafel, enzoovoorts.
WETENSCHAPPELIJK NIEUWS.
Goud uit kwikzilver.
De laatste aflevering van het wetenschap-
uit, om ze in geheel Europa aan den man
te brengen.
voerd, in het kwik sporen van goud kon
worden aangetoond.
Het „Hbl." teekent hierbij aan:
iitu r Er vormden zich gilden van africhters
peljjk tijdschrift „Natarwissenschaften" be-|en handelaars in kanaries; ieder nieuw
vat het opzienbarende bericht, dat prof. lid moest een som gelds storten, arsvisse"
Miethe van de technische hoogeschool te lend van 70 tot 100 dukaten. Hiervan werd
Charlottenburg en zijn assistent dr. Stamm- een fonds gevormd, dat diende tot aan-
reich er in geslaagd zijn met behulp van den koop van jonge vogels,
electrischen stroom in een kwikzilverlamp Zoodra de vogels afgericht waren, gm-
het chemisch element kwik te veranderen in gen de handelaars er mede de wijde we-
het chemisch element goudi, m. a. w. een reld In; dit geschiedde meestal tusschen
kunstmatige atoomsplitsing tot stand te Portiumcala- en Laurenzidag (210 Au-
brengen. gustus).
Men moet dit niet al te letterlijk opnemen. Dit uittrekken der vogelhandelaars was
Het feit komt hierop neer, dat nadat van een gebeurtenis voor het plaatsje. Nadat
20—200 uur een stroom van 170 volt door de priester den zegen over het reisgezel
een met kwikzilver gevulde lamp was pe- schap had uitgesproken, togen de man
en nen te voet op weg.
Tot Donaurwört bleef de karavaan bij
een; doch daarna scheidden zich de han-
delaars, ni. sloeg elk den weg In naar
Onmogelijk is deze omzetting niet be- het gebied, dat hij zich had uitgekozen,
staande theorieën geheel omverwerpen doet of dat hem door het gilde toegewezen was.
zij geenszins. In de laatste jaren beschouwt Deze vogelhandelaars onderscheidden
men alle atomen als opgebouwd uit dezelfde zich door hun schilderachtige kleedij,
eenheden mi. positieve kernen van water- want als gildebroeders droegen zij het
stof of heliumatomen, gegroepeerd in diverse door hun gilde voorgeschreven kostuum,
wijzen en hoeveelheden, waaromheen als in Dit bestond uit een korten broek van geel
een zonnestelsel verschillende negatieve deel- leder, een blauw buis met wit koord af-
tjes in verschillende banen circuleeren. gezet, een overhemd met blinkende sta-
Men denkt dus wel, dat die oermaterie van len knoopen en een slappen 'groenen hoed.
goud en kwikzilver geheel dezelfde is. Een Aldus reisden de Innster vogelhande
omzetting van een element in een ander is laars, meest te voet, geheel Europa af,
dus „slechts" een omgroepeering. De afbraak met hun mand met kanaries op den rug.
van uranium en radium tot andere elemen- Tot ver in het Noorden, hl Holland,
ten, onder vrijmaking van helium, is een dier Denemarken, Duitschland en Rusland trof
omzettingen, die reeds gelukt is. men hen aan; doch ook in het Zuiden van
Betreffende het vinden van de oorzaak Europa, op den Balkan, In Turkije en
van den kanker door dr. Glover te New-York Griekenland waren zij geen onbekenden,
heeft dr. Julian London te Toronto ver-
klaard, overtuigd te zijn, dat dr. Glover is
geslaagd; deze acht evenwel' zijn serum nog Men kan de kanarie geen melodiën
niet volmaakt. Afgaande op. waarnemingen loeren fluiten. Sommige goudvinken kan
van klinische gevallen, gelooft dr. LondOn, men er toe krijgen bepaalde wijsjes te flui-
dat het serum van Glover echter vele meer ten, h.v. „Houdt er den moed maar in";
effect heeft dan vroeger. Ook dr. iMoOormack kanarie echter houdt er den moed in
meent stellig, dat dr. Glover den verwekker <joor eigéngemaakte oomposities,
van kanker heeft gevondlen. Het eenige, wat don kweeker doet, is,
dat hij tracht den natuurlijken aanleg van
[den vogel te leiden, het geluid te ver-l
fraaien en te verdiepen.
Want verreweg in de meeste gevallen
komt het zelfgarneeren van een hoedje
veel goedkooper en dat is een factor in
den tijd van den „Uitverkoop". En in de
tweede plaats heeft men nog dit voordeel,
dat het veel -ruimere mogelijkheden laat
in de keuze van kleuren en garneering.
Het linker modelletje van plaat I toont
u een zwart vilten hoedje. Zeer eenvoudig.
Maar weet u waarmee het interessante en
zelfs ietwat vreemde cachet wordt bereikt?
Het opstaande 'deel van den bol wordt
uitgeknipt in driehoekvormpjes en achter
deze openingen langs wordt een wit sa
tijnen lint genaaid. Zoodat op deze wijze
een uiterst eigenaardige garneering ont
staan is, los van de gewone gébruiken!
Het rechter modelletje is een wit vilten
„Niniche", hetwelk gegarneerd wordt met
trossen gele of groene druiven, schuin
gezet en goed plat tegen den bol aan
gehecht.
Langs den onderkant komt dan nog
een donker fluweelen lintje in dezelfde
tint als de druiven.
de
De HANDEL IN KANREES.
Een praatje over dit vogeltje.
Een musch kent wel ieder in ons landl
en daarnaast de kanarie eveneens. Verder
mag men alle vogels dan al „vinken" of
hoe ook noemen: deze twee weet ieder te
herkennen.
BABBELUURTJE OVER MODE.
Het linker model op plaat n is een
kleine matelot van zwart ploot stroo. Zij
is gegarneerd met vier lange smalle roode
veerpennen volgens op de teekening
aangegeven wijze aangebracht.
Het rechter model is de z.g. „Bijenkorf
vorm. Een fluweelen roos met dito blade
ren wordt op chique wijze recht van vo
ren geplaatst, terwijl .de bol afgewerkt
wordt met twee ribslintjes op een kleinen
afstand van elkaar.
Van Zomer-ultstapjes en.
Zomer-ultverkoopen!
U zult kwasi-onschuldlg vragen: „Wat
Hoeveel gezinnen zouden hun kanarie-1 heeft nu een zomer-uitstapje In den grond
tje niet kunnen missen, omdat ze het te maken met een zomer uitverkoop.
diertje zooveel stille vreugde verschul- Of wat hebben deze twee met elkaar ge-
digd zijn. Hoe dit diertje ons bereikte, meen?.
leert ons het volgende. Nu gemeen met elkaar hebben ze
Het zal weldra 460 jaar geleden zijn, niets anders dan de eerste drie letter-
dat de eerste kanaries op het vasteland grepen! En wat ze met elkaar te maken
van 'Europa werden ingevoerd. De eer hebben?
van deze invoering komt aan de Spanjaar- Dacht ge werkelijk, dat het zonderling
den toe. samentreffen van deze twee dingen altijd
Toen Hendrik "de Zeevaarder namelijk puur toeval was. Meent gij1 lezeres
ln 1478 op de Kanarische eilanden voet dat de zakenman, die zoo levenwijze
aan wal zette en ze voor Spanje in bezit figuur in onze samenleving, voor niemen-
nam, trokken de fraai gele vogels, die ln dal of zoo maar zonder opzet altijd een
het geheel niet mensohenschuw waren en groote uitverkoop aankondigt tegen den
in grooten getale op deze eilanden voor- tijd dat de uitstapjes aan de orde komen?
kwamen, zeer zijn aandaoht. En dit niet Och kom.Wanneer gij u heelemaal
alleen door hun voorkomen, maar ook van den domme houden wilt, zal ik er
door hun welluidend gezang. niet nader op ingaanMaar als gij mis-
Bij zijn terugkeer nam hij dan ook een sohien mede ruiterlijk uit den hoek durft
groot aantal dezer kanaries mee en deze komen ja dan zullen we het maar
zijn de stamouders geweest van de ontel- vierkant zeggen: We zouden geen
ibare gele zangers, die men thans over de vrouw meer heeten en in den grond geen
geheele 'beschaafde wereld aantreft Zij vrouw meer zijn, wanneer we werkelijk
plantten zich namelijk in hun gevangen- eens niets meer uit te staan wilden heb-
schap voort. ben met al wat.„Uitverkoop" heet
vild?wrXnentevan !Ï£.ïi?* SLn °n8| ^slotte geef ik hier ook een hoedje
Spoedig werden deze vogels zeer ge- Leeden, uitstapjes naar zee,' naqr tolch ™or diegene ond«r de ™wen, die er
zocht en ontstond er een levendige han- naar >t buitenland on de fiets om den' I teg<?n op Z1€n> maar dle er van hou"
del in. Het werd weldra een „modeartikel" I motor.in de auto misschien!' ?n toe zien een hoedje „heele
en de dames uit de groote wereld, lieten We'ziln nu eenmaal ttdel en thuot, maal" Mlf te maken!
zich met een kanarievogel op den vinger 6r heel' graag goed uitzien Ja we Jiin I r dit modelletje 15 noodig een hard
rn"vrr +.A t/ï.An fa mtf fnl. irnn 1.0x x
zegd, dat ze dan alle hekken open mocht
laten!
En dat deed Annie nu juist wel!
Zij en Döra hadden zoo'n haast, dat ae
vergat de hekken te sluiten. En je begrijpt
natuurlijk wel, wat er gebeurt, als je ver-
geet, de hekken van landerijen te sluiten.
Het is niet zoo erg vreemd, dat mijnheer
Thomas' varkens al gauw op den weg lie
pen en de schapen in een korenveld en
de kostbare merrie galoppeerde naar de
naastbyrijndie stad en de stier ging er
vandoor en de koeien en kalveren waren
overal verspreid. Verscheidene menschen
liepen1 naar mijnheer Thomas om het vree.
selijke nieuws te verstellen! Hij holde
naar buiten en zag wat er gebeurd' was.
En hij zag ook de oorzaak van de verwar-'
ring! Een witte ezel en een meisje in een
roze jurkje.
„Het zijn Annio en Dora!'1 riep hy
verbaasd. Ein hij liep vlug naar Annie's
vader.
Annie's vader was juist bezig den
maaiers flinke hoeveelheden brood, boter
niet en kaas te £even> terwijl hy uitlegde, hoe
Dora hun warmen maaltyd had bedorven.
En daar kwam mijnheer Thomas vertel
len wat er nu weer gebeurd was.
„Ga Annie en Dora gauw
afbeelden, zooals nog te zien is uit tal van zelfs niet tevreden met er eenvoudig goed g J? en eemge rolletjes wit en
schilderijen van oude meesters. Uit te zien, maar we willen er nop heel Izwart J1"1-
Meer dan een eeuw wisten de Spanjaar- graag telkens anders goed uitzien 6 wordt nu £OTlocbten zóó, dat ge
v.„*n—SA1K antiers goea uitzien.I0m en om krijgt een geheel wit blok.
De teekening laat overigens duideiyk
zien hoe het 'bedoeld ia Ook het randje
den het monopolie van dezen handel voor
zich te behouden. Zy deden dit, door al
leen mannetjes uit te voeren. Het was op
Nu het ligt niet ln myn bedoeling l
zware straffen verboden, vrouwelijke ka- er al te lang over te disputeeren want wordt met gevlochten lintjes overtrokken,
naries te exporteeren. allicht zou eigen sohande te veel aan het 200 ontstaat een aardig en heel dank-
Een toeval maakte, omstreeks 1050, een licht komen. baar werkje met tot resultaat: 'n eigen
einde aan het winstgevend bedrijf der Het gaat my op het oogenblik in hoofd- g€J?aakte hoedI
Spanjaarden. Een galjoot van Paima naar zaak hierom: Ik ben erg bezorgd voor het l wanneer gy nu ln den uitverkoop
een der Spaansche havens aan de Middel- correcte uitzien van mijn geachte mede- een van deze modellen ^nt bemachtigen
landsohe Zee 'bestemd, en die onder meer burgeressen en lezeressen en ik wil deze of 6611 van de beschreven hoedjes kunt
duizenden kanarievogels aan 'boord had, zooveel mogeiyk op de hoogte brengen ^laar krljgen> dan kunt ge rustig zeggen,
werd door een hevlgen storm uit den van wat nieuw en wat mooi en wat apart I de zaak van uit een mode- en stmaak-
koers geslagen en strandde tenslotte op isZoodat ze beslagen «ten ija ik 00gPunt in orde is!
de kust van het eiland Elba. bedoel: ten uitverkoop komen!
Het schip sloeg uit elkaar en de vogels,
die op zoo onverwachte wyze de vrijheid
terugkregen, nestelden zich op het eiland,
welks klimaat zich zeer goed voor hen
leende, met het gevolg dat zy zich bin
nen korten tyd aanzieniyk vermeerder
den. De kanarie broedt nameiyk in den
natuurstaat drie of viermaal per jaar.
De Italianen wisten spoedig hun voor
deel te doen met dit buitenkansje; de
kanaries werden by massa's gevangen en
men legde zich yverlg op de teelt van den
sieriyken zanger toe.
Van Italië uit vond de vogel zyn weg
naar Noordeiyker streken. Over Tyrol en
Duitschland kwam hy nu ook ln menigten
naar ons land en Engeland.
Het zyn vooral de Tyrolers geweest,
die zloh op de veredeling van het ras en
't aankweeken van goede zangers hebben
toegelegd. Het kleine plaatsje Innst in het
Opper-Innsdal, was weldra beroemd om
de prachtige zangers die er vandaan kwa
men, en werd het middelpunt van den
handel in edel-kanaries.
In den winter wydden de Innsters zloh
aan het verbeteren van den zang der die
ren, en in den zomer trokken zij er op
Mme Corry.
Zy vond dat niet prettig en verzocht
hem voortaan het meervoud te 'gebruiken
en te spreken van „onze" piano, enz.
Hy was erg gehoorzaam. Op een mor-
Kijk, laten we voor ditmaal eens aan-genJ.aankleeden, zocht hy iets.
nemen, dat we aan 't snuffelen zyn by
een hoeden-uitverkoop.
Ik wil u dan een paar „grond-typen"
laten zien, dan weet u byvoorbaat wat
modern is. Bovendien wil ik u aantoönen
op welke wyze een z.g. „kaal" hoedje
smaakvol te garneeren is. n rr ia
'Dit is een niet onbelangryk onderdeeL I vrëeg"de'goudsmit!
„Wat doe je toch?" vroeg zijn vrouw.
„Ik zoek onze broek, lieve", was het
antwoord.
Hy kende het klappen van
de zweep.
„Wat moet er in gegraveerd worden?"
Van Piet aan Marie,'1 fluisterde
jonge man verlegen.
„Neem myn raad aan," zei de .goudsmit
ernstig, „laat er eenvoudig inzetten: van
Piet."
Niet hartelijk, maar waar.
Man: Als ik zoo naar dgn hemel zie eh
die myriaden sterren gadesla, krijg ik een
gevoel van nietigheid.
Vrouw: Gunst, moet je daarvoor juist
naar de sterren kijken? Ais je wat meer
in je zelf keek, zou je tot dezelfde slotsom
komen!
Dat hief elkaar op.
Goeie hemel, zei mevrouw plotseling
in den schouwburg. Daar schiet me ineens
te- binnen, dat ik vergeten heb het gas
in de keuken uit te draaien. Als er nu
maar geen 'brand komt!
Nu herinner ik my, antwoordde
meneer, dat ik vergat de waterkraan in
de badkamer te sluiten. Laten we dus
kalm biyven zitten en het einde afwach
ten. Het zal nu heusch zoo hard
kunnen branden!
Aan het station. I
„Ga Annie en Dora gauw naar huis
Hé, amice, waarom ben jy zoo uiter- halen" gebood' Annie's vader een knecht,
mate vroolyk. Ben je iemand wachtende? „Zeg dat ik haar wat te vertellen hebl"
Neen, maar ik deed myn schoon- „Het wordt tyd, dat je die ezel ver
moeder uitgeleide. koopt!" riep my'nheer Thomas woedend
uit „Niets dan ondeugd!"
Juridisch raadsel. De knecht, die weggezonden was om
Onder welke omstandigheden is het Annie te halen, kon haar echter niet vin-
volgens de wet geoorloofd een ander op j'CQ- iu"ie yrtellen, hoe dat zoo
de tong te byten? kwam Annie schoot niet erg hard op, met
Als de andere een os en zyn tong boschbessen plukken. Toen de bodem van
gerookt is. haar mand 8evuld va3> zo oven
1 rechtop staan en keek ze eens om zich
Een motief. I been. Daar zag ze iets verscbrikkeiyks!
De stier, die recht op haar afkwam! Dora
—Zeg eens, van Piekeren, waarom en Annie renden het veld door en kro-'
je nooit naar de opera? pen door de heg en rolden van den hoo-
Och, als ik muziek hoor, moet ik geil berm bomi op den wegj
kunnen meezingen, anders amuseer ik me Annie krabbelde overeind en zag, dat
rdet* Dora een jongen met een bleek gezichtje
t m v. i besnuffelde, die aan den kant van den
In t ziekenhuis. weg zat. Hé, het was Kaïel Thomas, de
Professor: „Zooals ge ziet, mynheer del zoton van mijnheer Thomas,
candidaat, is de toestond van den zieke „O, Annie! ik ben van myn fiets geval-
sinds gisteren zeer ernstig geworden, len en heb myn voet eig bezeerd. Ik kan
Wat zoudt ge nu doen? L niet loopen," zei Karei.
Candidaat (na een lange pauze): Ik zou „Anme Karei," zei Annie. „Weet je
wachten tot morgen; mogeiyk is hy dan wat, ga op Dora's rug zitten. Dan zal ik
weer iets beter. je zoo naar de stad naar dokter Stevens
brengen."
Bewijs van vlugheid. Karei stond heel voorzichtig op en steu-
Zeker iemand was gedurende eenigen
tijd in Amerika geweest en verhaalde van i.„ „-u^ g' ef' dat, de
dat werelddeel allerlei zaken, waarby het L"."i0 11 TV,rn'«m^riIln w
gewoonlijk niet aan leugens ontbrak. Om v y. vertelde,
een denkbeeld te geven van de snelheid, U V00T
waarmee daar alles gebeurde, vertelde by: ^g lf
,,'s Morgens begon men een koffiehuis
te bouwen en 's avonds had de waard ,Daar z^n ze! Wa[ ls*T gebeurd?"
reeds den eersten gast buiten de deur Dora was vastgebonden achter het
1 rytuig van dr. Stevens, waar de dokter
in zat met Annie en Karei Thomas.
„O, Vaderl" riep Karei, toen hy myn
heer Thomas zag. „Ik heb myn enkel ge
broken en ik zou me geen raad geweten
hebben, als Dora en Annie niet gekomen
waren. Ik had wel dood kunnen gaan, als
zy me niet had gevonden!"
„Het is een geluk, mynheer Thomas,
dat Annie zoo'n verstandig meisje is en
dat de ezel zoo rustig loopt," voegde de
dokter er aan toe. „Als de enkel nog meer
gezwollen was, zou het nooit meer terecht
Annie was een aardig klein meisje en gekomen zyn."
Dora een mooi wit ezeltje, waar Annie „Bent u nu niet tevreden over Dora en
dolveel van hield. Jammer maar, dat Vader?" vroeg Annie.
Dora zoo'n onverstandig, ondeugend ding Ja zeker," antwoordde Vader,
was. En Annie was wel niet ondeugend, Ja heel tevreden," zei mynheer Tho-
maar onverstandig was ze wel. De laat- mas- En zachtjes voegde hy er "-bij tegen
ste dagen had' Dora toch weer zulke Vader: „En laten we maar niets over de
omme dingen gedaan. Een dag had ze bekken zeggen. We zullen het vee wel
met naar pooten in het varkensvoer ge- weer vangen."
ü-apt en het vuil en oneetbaar gemaakt. Maar teen moeder het Annie vertelde,
Een anderen dag waren er maaiers geko- bad het meisje ergen spyt.
men. Dora ging eens even kyken in de ..We zullen in het vervolg'altyd de hek.
schuur, waar voor de mannen een heer- ken sluiten," beloofde ze. „Vooral, als er
yke maatiyd gereed stond. En ze een stier is!"
k e e k nog maar alleen maar toch gine
HulPSt "trorlro.nWïi /~W» d -i B
geworpen.
ANNIE EN DORA.
alles verkeerd. Op een of andere manier
raakte Dora met haar achterpooten in het
tafellaken verward en trok het mee op
den grond. En de borden en glazen sche-
nen vanzeif van de tafel af te wandelen
en stuk te vallen! (Zoo scheen het Dora
ten minste toe)! En het vleesch en de
RAADSELS.
Oplossingen der vorige raadsels.
I. Kropsla. (Kr op s la).
kande? alles ,ag'd™r el- H. Men moet zeilen, terwyi de wind
kander. Dora was erg geschrokken en waat. - zalm - Willem - Annaa - roet
wortel den.
stond luid I-a te roepen midden ln del lei meel
chaos. Annie kwam haastig aanloopen om
te zien, wat Dora verlangde.
„O, Dora, lieveling!" riep ze verschrikt oplossingen van belde raadsels
»Wat heb je nu toch gedaan?" ontvangen van:
„I-a", antwoordde Dora, ongeduldig in O. B.; A. B.; G B M B T en G B.J
irde massa t.mnnp,r,u jTT ti t TP a J-
3g,JH I
gedrag van haar lieveling. „O Dora" G.; u
beelehodM. O. H.; A._H.; A en A. K; A. K.;
A de G.; J. G.;"' J.' h!
en
geld! Ik weet het zeker. En alle glazen en i c. en b. k w 'k w u m
borden ook nog gebroken! En ik hebmaaï I f. g. v. r p t t?' a t' r t en
drie dubbeltjes in myn spaarpot Wat j. v r a s s 't' vr oi1'w' t
moet ik nu beginnen." Dikke to^en rij!I b w. t'.j C L. V J j w en c o- s.
DaaTgk nnie's r?°de tangetjes. en A. W.; A. en O.' dé W
Daar kwam een jongen de hoek van
het huis om. Hy had een mandje bosch-
besschen aan Zyn arm. gouden ze biHe
Nieuwe raadsels.
dubteltiesreen nond'^00^ bessen. Twee k Met geheel is een spreekwoord van
uuüneiijes een pond. 18 woorden of 33 letters.
1,4,12,14, 7,19, 9 is een land ln Europa.
28, 25, 80, 20, 2, 27 is een regeerend
Jawel," antwoordde Annie. - „Moeder
mXS^Dêtet™,!K>80ll,l,e8s6n'™^l -
,De. Jongen liep vlug op het huis Per800n-
en yerk«onpnS boaohbeesen ginB plukken
en Yerkoopen, dan zou ze misschien kun
Se hS T gebroken had!
WatTepm" e°i^, niS
5, 26, 29, 83 Is een vervoermiddel.
k 8,17,11 is een vrouwelijk beest.
10, 18, 16 is een boom.
'8 een lichaamsdeel.
6, 4, 24, 33 is een visch.
31, 21 is een werkwoord.
Ingz. door M. S. de Graaff.
dpD7n^i°iSte boschbessen groeiden langs
hee? Thomnfl^ar den.?verkant van myn- 1- - Mi woora v
ma?hïï ™Z^^m;Mwheer Tho-^at een getal beteekent onder 100). Als
ÏT. Ik ben een woord van zeven letters
vrif Ü'e ^at 26 daar er acbt afneemt, blüven e7"driê
yngez. door Tennis Dekker.
i
