LANGS DONKERE PADEN
'vóór 15 OCTOBER
Eerste Blad.
BUITENLAND
Nr 5032.DONDERDAG 9 OCTOBER 1924. B2«te JAARGANG,
Ingezonden Medetieettna.
Pijnen in Tanden en Kiezen verdrijft men door Mljnhardt's Sanapirln-Tabletten.
Abonnementsgelden.
A>m oami tezwrs batten de stad doen
wfl bei Verzoek de abonnementsgelden
voor bet vierde Kwartaal tien bedrage van
per postwissel over te maken.
Na genoemden datum wordt beschik!
met 0.15 verhooging.
Over de abonnementsgelden in de stad
wordt dezer dagen per looper beschikt
Wfl verzoeken beleefd de kwitantie bij
eerste aanbieding te voldoen.
DE ADMINISTRATIE.
Donderdag 9 Oct. 5.51 uur.
Vrijdag 106.49
ENGELAND.
DE REGEERING VERSLAGEN.
MaeDomald lm het nauw gedreven.'
Uit Londen wordt aan het ÈbL gemeld:
MacDonald was heden bij het debat in
het Lagerhuis niet in de beste condities.
Terstond bij den aanvang der zitting
stond de premier op om een verklaring
af te Leggen. Hij zeide, dat hij zich in zijn
antwoord op de interpellatie van Sir
Kingsley Wood inzake het gevalrOamip-
bell onjuist had uitgedrukt
De quaestie Oampbeli werd n.L door
den Attorney-G-emeral inderdaad ter ken
nis van MapDonald en zijn collega's ge
bracht, doch de zaak werd daarop volko
men aan het oordeel van den Attemey-Ge-
neral overgelaten.
Nadat de premier deze verklaring had
afgelegd, verlangde Austin Ghamberlain
onmiddellijk nadere inlichtingen. Hij
vroeg in welken vorm MacDonald van
deze geheele affaire had kennis genomen
en hoe hij er toe is gekomen zijn eerste
verklaring thans te oorrigeeren, waarop
de premier antwoordde dat deze vragen
op het oogenblik niet aan de orde waren.
Toen Ghamberlain echter bleef aandrin
gen, antwoordde MacDonald, dat hij: van
de zaak had kennis genomen, nadat hij' er
in de bladen over had gelezen en weten
wilde hoe de feiten zich hadden toegedra
gen. Toen men hem had ingelicht, heeft
hij zijn meening over het geval te kennen
gegeven, doch den Attoraey-General vol
komen de vrije hand gelaten.
Ghamberlain was met deze toelichting
nog niet tevreden. Hij zeide: De premier
verklaart: „De attomey-general heeft ons
de zaak uiteengezet." Bedoelt hij met dqt
woord „ons" het kabj.net? Het liberale lid
Sir John Simon vroeg welke meening de
premier omtrent de queastie heeft geuit.
MacDonald verklaarde hierop dat hij
gaarne bereid is inlichtingen te geven,
doch dat een dergelijk kruisverhoor geen
zin heeft, daar de Atterney-General, die
zelf van oordeel is dat hij persoonlijk in
de eerste plaats bij deze zaak betrokken
is, een verklaring wenscht af te leggen.
De partijen der opoositie protesteerden
hiertegen.
Ghamberlain wees er op dat de premier
weigerde te zeggen wat hij onder „ons"
verstaat en welke meening de Attorney-
General heeft geuit.
MacDonald: Het gaat er om dat ik ten
FEUILLETON.
door
G. H. PRIEM.
23)
Zij lachte echter niet.
Dag, meester! wfts alles wat zij ant
woordde.
't Doet me plezier, dat je me komt
helpen! 1
Wat moet Ik doen?
Kijk eens, daar is dit en daar is dat.
Wil je dat daar vastmaken en dit hier?
Nu zeiden ze eenige oogenblikfcen niets.
'Hij liep heen en weer. Zij bekeek wat
vóór haar lag, dacht na over hetgeen zij
doen .moest. Dat duurde zeker vijf mi
nuten.
De meester trad op baar toe en laohte
weer.
Schiet je al op?
Ik zal .alles een beetje bij elkaar leg
gen, anders moet ik straks zoo zoeken.
Hoe vind je dit?
nam iets van de bank waar alles
ep lag, liet het haar zien, tegelijk
beproevend haar hand te grijpen. Maar
ze week terug, schuw, als ware zijn hand
de kop van een adder.
Ze was nu al een uur bezig, slechts af
en toe had de meester iets tegen haar
gezegd, lang niet gesticht als hij was, over
het terugtrekken van haar hand. En stil
haar werk doende, laohte zij. Hij zou zijn
doel niet bereiken. Zij kende hein nu, zij
onrechte in mijn antwoord op de inter
pellatie de uitdrukking „raadplegen" heb
gebruikt. Technisch was dit volkomen
juist, want Ik werd wel geraadpleegd!. Ik
wist niet waarom de vervolging werd in
gesteld, Ik heb niets terug te nemen en
niets te verklaren. Wanneer ik inlichtin
gen verlang over hetgeen één mijtoer col
lega's doet, dan heb ik daartoe het recht
te zeggen, dat men mij heeft geraad
pleegd.
De motie van wantrouwen.
Sir Robert Horne diende het votum van
wantrouwen der conservatieven in. Sir Ro
bert zeide, dat deze motie een zeer ern
stige strekking heeft, niet met het oog
op de onmiddellijke gevolgen, maar in
verband met de rechtspleging in Enge
land. De Attorney-General moet geheel
onafh.afcikel.ijk blijven van lederen poli
tieken invloed, meende Sir Robert, daar
anders geen vrijheid in een geciviliseer-
dien staat mogelijk zou zijn. Thans echter
zeggen Oampbeli1 en zijn communistische
vrienden dat het staken der vervolging
geschied is door politieken druk, die op
de regeering en op den Attorney-General
is uitgeoefend.
f- De verdediging van den procureur -
generaal
Hierop kreeg de Attorney-General Pa-
trick Hastings het woord. Hij verklaarde
dat hjj de bijeenkomst van het kabinet,
waarin hjj inlichtingen over de zaak-
Oampbell heeft gegeven, heeft verlaten
zonder dat er iets aan zijn beslissing was
veranderd. Het'kabinet was even als hij
zelf van oerdeel, dat het belachelijk zou
zijn Oampbeli als een gevaarlijk commu
nist te vervolgen. Zoowel de Sollioitor-
General als de premier waren het met
den Attorney-General eens, dat een ver
volging meer kwaad dan goed zou uit
richten.
Het besluit der regeering.
In den loop van het debat legde Mac
Donald de duidelijke verklaring af, dat
de regeering zou aftredep indien de mo
tie van wantrouwen der conservatieven
of het amendement der liberalen zou wor
den aangenomen. De regeering heeft veel
gedaan voor de eer en het prestige van
het land, zeide MacDonald, en Indien zij
zal vallen, zal zij een beroep doen op het
land met het gevolg dat ik in mijn func
tie zal terugkeeren.
Het liberale amendement
aangenomen.
Londen, 8 Oct. Nadat de conservatieve
motie van, wantrouwen met 859 tegen 198
stemmen was verworpen werd het liberale
amendement met 864 tegen 198 stemmen
aangenomen.
ENGELAND EN EGYPTE.
wist wdt hij wenscht©. Het speet hem op
recht dat zij zich in een ijdel oogenblik
had laten verlokken hem haar hulp te be-
looven. Beter ware het geweest zich aan
't gansche feest te onttrekken, doch nu *t
tóch eenmaal zoo was, nu wilde zij hem
toonen, dat zij hem doorzag en dat zij
geen vogel was, die zich ln een strik liet
vangen, al was die nóg zoo mooi.
Nu was ze gereed. Aan wat er nog over
bleef te doen, kon zij toch niet helpen.
Ik ben klaar, zei ze.
Hij kwam naast haar staan, zag naar
wat zij gedaan had, beproefde haar aan 't
lachen te maken en prees, toen dit niet
gelukte, haar goeden smaak en haar han
digheid, die voor een buitenmeisje onge
woon mochten heeten.
Maar ook zijn lof liet Geertje koud.
'k Zal nu maar gaan, hè?
Ik kan je niet vasthouden.
Hij lachte weer, maar haar gezicht bleef
strak, bij 'boos af.
Dag, meester!
Even hield hij haar hand vast, maar hij
zag zeer goed, dat haar dit mishaagde en
zei, haar los latende: „Tot morgen! Kom
je om half tien? Niet later?"
Neen, om half tien zullen we zorgen
er te zijn.
En weg snelde ze.
„We" had ze gezegd, „we''. Ze had ook
aan hèm igedacht, o, ze had feitelijk den
hielen tijd aan hèm gedacht, want al be
kende zij 't niet, er was iets tusschen- hen,
dat onmogelijk wezen kon tusschen haar
en den meester. Het was het betere ln
haar, dat hem zocht, het betere, dat hij
op hun wandelingen, als zij in het bosoh
lagen, of in het prieel zaten, stil zij aan
mogendheid ln Egyptische aangelegenheden
zal beschouwen ais een onvriendschappelijke
daad). Verder zou die Britsche regeerimg moe
ten afzien van die bescherming, die zij thans
verleent aan vreemdelingen en aan de min
derheden ln Egypte en eveneens van ihaair
aanspraken om deel te hebben in de bescher
ming van het Suez-kanaaL
'Wat den Soedan betreft heeft MacDonald
er de aandacht van Zagloel pasja op geves
tigd!, dat. deze in den afgeioopen zomer in het
Egyptisch parlement verschillende verkla
ringen heeft afgelegd, o. a. op 17 Mei» dat
het feit, dat een buitenlandöch officier op
perbevelhebber van het Egyptische 'leger
was en dat in dit leger Britsche officieren
dienen, onvereenigbaar zou zijn met die
waardigheid van den ooafhankelijken Egyp
tisch en staat. MacDonald herinnerde er
eveneens weer aan, dat hij voor Egypte die
volledige bezitsrechten ov>er dón Soedan had'
opgeëischt en de Britsche regeering had
voorgesteld als indringer.
MacDonald zegt, dat hij het Zagloel dui
delijk heeft gemaakt, welk standpunt Enge
land ten opzichte van Egypte en; dón Soedan
moet innemen en heeft er op gewezen, dat
toen Engeland 'het protectoraat over Egypte
in 1922 nederlegde, er voorbehoud is gemaakt
ten aanzien van zekere aangelegenheden, die
bij onderlinge overeenkomst zouden moeten
worden geregeld. Hoewel' ik geenszins die
hoop heb opgegeven, dat bij' nadere overwe
gingen een basis kan worden gevonden voor
een overeenkomst, die voor beide partijen
aannemelijk is, heeft de houding, thans door
Zagloel aangenomen, zulk een overeenkomst
voor het oogenblik onmogelijk gemaaki Ik
heb ronduit gesproken over de kwestie van
het Suezkanaal, omdat de veiligheid daarvan
in oorlog en vrede voor ons een levens
kwestie is.
Dit geldt thans niet minder dan ln 1922.
De veiligheid der verbindingswegen van het
rijk blijft een levensbelang, evenals die abso
lute zekerheid', dat het Suezkanaal' in vrede
en oorlog voor1 Britsche schepen toegankelijk
zal zijn een kwestie is, waarop de geheele
yerdedigingsstrategie van het rijk berust.
MacDonald zegt verder: wat mijn gesprek
met Zagloel pasja over het vraagstuk van
den Soedan betreft, bleek daaruit alleen zijn
volhouden bij de houding uitgedrukt in zijn
vroegere uitspraken.
De plicht de orde in den Soedan te bewa
ren rust op de Britsche regeering en deze
zal eiken stap doen, die voor dit- doel noodig
is. Sedert Engeland' zich in den Soedan heeft
begeven, heeft dit land een emc g zedelijke
verplichting op zich genomen door aldaar
eer goed bestuursstelsel te scheppen. Dit
mag niet worden vernietigd. Engeland' be
schouwt zich verantwoordelijk tegenover het
volk van den Soedan en 'kan zijn functie al
daar niet opgeven, alvorens het w rk is vol
eindigd. De Britsche regeering wenscht de
bestaande regelingen niet te verstoren, doch
moet er op wijzen hoe ondragelijk een stand
<van zaken is, waarin zoowel militaire als bur
gerlijke ambtenaren samenzweren tegen de
binnenlaodsche orde. Tenzij- de bestaande
toestand wordt aanvaard' en de bestaande
regelingen loyaal worden nageleefd tot een
nieuwe schikking is getroffens zou de regee
ring van den Soedan in haar plichten tekort
schieten als zij een dergelijke wantoestand
liet voortbestaan.
Het oordeel van Zagloel pasja.
Zagloel pasja heeft zich allesbehalve
vriendelijk over zijn besprekingen met
MacDonald te Londen uitgelaten. Naar
het N. H. verneemt wordt uit Alexandiia
gemeld, dat Zagloel Ln een telegram aan
het Egyptische kabinet zijn besprekingen
alsdus heeft samengevat, n.1. dat Enge
land Egypte uitnoodi-gd© zelfmoord te
plegen en dat hjj Zagloel hiervoor
heeft bedankt.
Engeland en TnrkQe.
Het Britsche ministerie van buitenland-
zij, had doen groeien door zijd woorden,
door zijn muziek, dóór de tranen vaak
uit de lichtlooze oogen.
Nu hij aan haar dacht, nu zijn liefde
haar tegemoet snelde den weg op, nu werd
haar stap weer veerkrachtig, haar oogen
glansden weer en haar voeten huppelden
het melodietje van geluk, dat haar zieltje
zong.
Een kwartier verstreek en zij was er
nóg niet.
Waar bleef ze dan toch? Ze moest nu
de school zeker al verlaten hebben. Of zou
ze nog niet klaar zijn, zou er méér te doen
wezen dan hij dacht?
Toen 't half vier was werd hij zenuw
achtig.
't Mócht toch eens anders wezenl Men
kon nooit weten.
Daar ging de deur van den molen. Zou
't Hein wezen? Hij zou hem vragen of ze
soms al thuis was. 't Was wel zoo goed
als onmogelijk, want dan had hij haar
moeten hooren komen, maar hij zou 't
tóch vragen.
Het was Hein echter niet, maar de
molenaarster, die zeker naar de vrouw
van den tolbaas ging, de eenige vriendin,
die zij er pp na hield.
Toen zij weg was, stond de blinde lang
zaam op.
Hein, die op den omloop stond uit te
kijken', zag hem aankomen en kwam hem
tegemoet.
Is ze al thuis? vroeg Teunis.
Neen, zei de knecht, en ze komt er
nog niet aan ook. Ik kan bijna tot de
sohool zien, zooals je weet. Ga je meê naar
'boven?
Neen, Ik blijf maar hier. Roep je als
sche zaken heeft nog altijd geen antwoord
ontvangen op z]jn twee jongste nota's aan
Angora nopens die schending van die Iraik-
sche grens dtoor Turksche troepen.
Er wordt nu een derde nota opgesteld.
MosoeL
Londen, 8 October. Berichten uit Kon-
stantinopel zeggen dat Turksche troepen
een strategische stelling aan de grens van
Mosoel hebben ingenomen.
De communisten buitengesloten.
De vergadering der Labourpart-ij heeft
met overweldigende meerderheid een re
solutie aangenomen, wnarin wordt beslo
ten de communisten niet als Arbelders-
candidaten voor de wetgevende of ge
in eenteverklezingen te aanvaarden.
De vergadering besloot eveneens het
verzoek der communistische partij tot toe
treding tot de Arbeiderspartij' af te wijizien.
DUIT8CHLAND.
De betrokken commissie van dien Pruisd-
schen landdag heeft, na een debat dat ver
scheiden© uren duurde, met 15 stemmen te
gen 14 het principieel besluit genomen het
in- beslag genomen vermogen- van de gewezen
koninklijke familie vrij te geven. Tegen het
voorstel stemden de sociaal-democraten, de
democraten en de communisten.
Het Internationale Pacifistische congres.
Op het internationale pacifistische oon-
gres hebben een aantal politici en hooge
militairen het woord gevoerd. Het debat
over de ontwapening werd Ingeleid door
dr. Wehberg (Duitschland) die een histo
risch overzicht gaf van de ontwikkeling
van het pacifisme. De ontwapening,
meende deze spreker, moet op radicale
wijze worden doorgevoerd. Hij pleitte
voor afschaffing van alle legers en verbod
van elke fabricage van oorlogsmateriaal.
Ieder individu moet bovendien het recht
hebben te weigeren deel te nomen aan den
oorlog.
Generaal Verraux (Frankrijk) hield
over hetzelfde onderwerp een hartstoch
telijke toespraak, die lulde door de talrijke
aanwezigen werd toegejuicht. Generaal
Verraux, die thans 69 jaar oud is, is lee-
raar geweest aan de Fransche militaire
academie en heeft in deze functie bijge
dragen tot de opleiding van de mannen,
die het bevel over de Fransche legers in
den wereldoorlog voerden. De gebeurte
nissen der laatste jaren hebben een die
pen invloed op hem uitgeoefend en zoo
werd hij pacifist. Op radicale wijze wil
hij alles bestrijden wat tot het uitlokken
van nieuwe conflicten zou 'kunnen bij
dragen. Het is misschien paradoxaal, zei
de hij, dat een militair van hoogen rang
een dergelijke taal spreekt, maar ik kan
niet anders.
Het middel dat de generaal aanbeveelt
ln den strijd tegen- de fabricage van mu
nitie en tegen het militarisme is.de
algemjeene werkstaking der georganiseer
de arbeiders. Deze staking moet worden
geproclameerd zoodra een nieuw oorlogs
gevaar de wereld bedreigt. De arbeiders
in de fabrieken en de mijnen en de trans
portarbeiders zullen moeten weigeren elk
werfc jn dienst van den oorlog te verrich
ten. De algemeene werkstaking van de
internationale vakvereeni-gingen is de
eenige oplossing. De algemeene werksta
king op elk gebied als middel tegen den
oorlog en als het moet zélfs algemeene
werkstaiking der generaals. „La grève
générale des généraux* (Ovajie).
Van halve oplossingen wil spreker niets
weten. Van verdragen die tusschen ver
schillende landen worden gesloten ver
wacht hij -geen heil. Alleen ontwapening
en als het moet de algemeene werkstaking
kunnen dén oorlog beletten.
Valsche passenfabrlek.
De Berlijnsche politie heeft Dinsdag een
inval gedaan- in een huis te Nou Köln, waar
van communistische zijde een werkplaats
was ingericht voor het vervaardigen van- val
sche passen-, stempels, belastingformulieren,
identiteitskaarten, enz. Niet minder dan
ze er aankomt?
Teunis bleef ln de deur staan. De mo
lenwieken draaiden niet, het was angstig
stil geworden in de natuur.
We krijgen onwêer, riep Hein van
boven, en even later: Daar komt ze aanl
Maar 't duurde nog lang voor Teunis
haar stappen op den grintweg hoorde.
Hij wist niet wat hij doen zou: ln huis
teruigkeeren, stil naar lboven -gaan, naar
Hein, of haar tegemoetloopen. En in zijn
dralen bleef hij waar -hij was, tot haar
stappen al nader en nader klonken en zij
■eindelijk voor hem stond.
Ga naar binnen, Teunis, zei ze, we
krijgen onwèer.
Er was iets dol-overmoedigs ln haar
stem. Ze scheen geheel vergeten, dat ze
sedert Zaterdagmiddag nog geen woord
tegen elkaar hadden gezegd. De blinde
gaf haar 'geen antwoord en schoof alleen
iets terzij om haar door te laten.
Even later hoorde hij haar in de kamer
zingend heen en weer loopen.
Zijn gedachten waren stil, wezenloos
stond hij op den drempel en staarde de
oneindige duisternis ln, waarin geen
straaltje licht doordrong.
(Wordt vervolgd).
8000 valsche stempels en een groot aantal
drukwerken, ais valsche -passen, enz. zijn- in
beslag genomen.
FRANKRIJK.
Storm Ban die Westkust
Brest, 8 Öct. De storm heeft te Rosooff
aanzienlijke schade veroorzaakt De go-
heel e vissohersvloot is uit haar koers ge
dreven, terwijl vjji vaartuigen worden
vermist Tot dusver wordt geen melding
gemaakt van persoonlijke ongelukken.
SPANJE.
De Daily Tetegraph verneemt uit Ma-
drio, dat men ernstig rekening houdt met
het vervangen van het directorium door
een kabinet eveneens ondier Primo de Ri-
vera, doch steunend op de gematigde oon-
stitutloneele partij, waartoe ook de socia
listen in dit geval zouden zijn te rekenen.
Het directorium zegt, dat het met de
wensdheiu dar gematigdie'-ecclallsten gaar
ne rekening zal houden en dat het aan
hun beweging niets in den weg heeft ge
legd* terwijl men verplicht was een rem
aan te leggen aan de werkzaamheden van
verschmendle andere partijen die reedfi
vroeger aan het bewind waren. Bestiro,
de leider der öocdaJisten, die geruimen tijd
in Engelandl ln een soort ballingschap
heeft vertoefd, Is ln Spanje teruggekeerd.
Er zal naar men verwacht een proclamatie
van Primo de Rivera worden •uitgevaar-
digdi, waarin deze zich aan zal sluiten bij
de nationaal socialistische partij! als wier
leider hij dan zal optreden co een nieuw
kabinet zal vormen.
ITALIË.
De Itallaanschc liberalen.
Volgens een bericht uit Liverno hóeft de
liberale partij' in haar vergadering aldaar een
motiie aangenomen, waarin de partij haar
zelfstandigheid' herneemt en- den eisch stelt,
dat de staat op ooüsitution-eele wijze zal wor
den bestuurdl
Een spoorwegongeluk.
Rome, 8 Oct. Hedenmiddag Is de snel
trein Parijs—Rome bij het station Santa
Margarita in Ligurië gederailleerd. Ver
scheidene wagons werden vernield.
Tot dusver zijn zes dooden en vijftien
gewonden uit de puinhoopen te voorschijn
gehaald.
Moord op een afvallig fascist
Rome, 8 Oct Het blad „Sereno" meldt,
dat te Piaoenza groote opwinding heerscht
naar aanleiding van het feit, dat vier in
dividuen een oorlogsinvalide, die het fas
cisme den rug had toegekeerd en den fas-
.cistischen afgevaardigde Barbillini had
aangegeven, in zijn bed' hebben vermoord.
De politie heeft reeds verschillende ar
restaties verricht, waaromtrent men het
stilzwijgen bewaart. Het gerucht loopt
dat Barbillini verdwenen.is.
HONGARIJE
Boedapest 8 Oct. De Minister van Ju
stitie heeft de uitlevering van Schulz, den
moordenaar van Erzberger, geweigerd'.
VAN DEN BALKAN.
De onrust op den Balkan.
De berichten, die men te Belgrado uit
Sofia over den politieken toestand ontvangt,
klinken-vrij' zorgwekkend. In Bulgarije heb
ben voortdurend- stille mobilisaties plaats ter
versterking der garnizoenen* waarvan de be
doeling heet te zijn, dat de regeering maat
regelen wil nemen tegen' een dreigenden
staatsgreep van uit Rusland gekomen com
munisten. De binn-enlandische politieke toe
stand' schijnt echter d©'wezenlijke aanleiding
te zijn voor deze maatregelen. Harerzijds
beeft de regeering ite Belgrado in deze gelei
delijke versterkingen aanleiding gevonden
om het getal' der troepen aan de Bulgaarsche
grens -te vergrooten. Uit Montenegro zijn de
berichten eveneens ver van gunstig. Na een
botsing tusschen Albaneezen en. Monbene-
grij-nen, waarbij 20 Albaneesche gendarmes
werden gevangen -genomen, hebben de Al-
baneezen in het district Kestrati een verga
dering gehouden* waarin zij besloten een in
val te doen in Montenegro* en speciaal op de
stammen Knoo en Vasojevici wraak te -ne
men. De genoemde stammen hebben- even
wel die wraak niet afgewacht, doch maatre
gelen genomen om offensief op te treden.
Albanië heeft -te Rome om hulp -gevraagd
teneinde bloedige -botsingen te voorkomen-.
Aan dit verzoek is nog geen gevolg gegeven.
Inmiddels heeft Bairran Our, een lid van de
regeering t.e Tyra-na, zich -met d'e zaak be
moeid1 door een inval op Zuid-Slavisch ge
bied voor te bereiden. Er hebben reeds plun
deringen» in de grensdorpen plaat® gehad.
De pers te Belgrado dringt -er op aan, dat
deze feiten ter ken-nisse van den Volken-bond
zullen worden gebracht
RUSLAND.
Rakowsky dreigt
De „Kommunist", het orgaan van Ra
kowsky, die zooals bekend is, de onder-
handelLaigen te Looiden heeft gevoerd,
wijdt een groot artikel aan het tractaat en
de mogelijk© wijzigingen. Nu MacDonald
geneigd schijnt te zijn de amendementen
der liberalen over te nemen, aldus het
blad van Rakowsky, moet het geheele trac
taat herzien worden ©n Rakowsky zal er
voor moeten zorgen, dat er ©en compro
mis verkregen wordt, dat aan de eischen
"heldersche courant
Licht op
voor auto's en fietsen
Londen, 7 October. De regeering heeft
in een witboek de instructies gepubliceerd,
die MacDonald aan Lord Allenby, den hoo-
gen commissaris in Egypte en den Soedan
heeft gezonden. Hierin wordt aan Lord Al
lenby den gang van zaken meegedeeld in de
jongste besprekingen met. Zagloel pasja en
het standpunt van de Britsche regeering om
schreven. MacDonald zegt, dat Zagloel hem
de wijziging heeft uiteengezet van den toe1-
stand in' Egypte, waaraan hij als Egyptisch
premier meende te moeten vasthouden. Als
MacDonald deze uiteenzetting goed heeft be
grepen, komt zij neer op het volgende: Te-
rugtrekken van alle Britsche troepen uit het
Egyptische gebied. Terugtrekking van de
juridische en financieel© adviseurs. Staking
van alle Britsche contróle op de Egyptische
regeering, vooral wat betreft de buitenland^
sche betrekkingen die, naar Zagloel pasja be
weert, worden bemoeilijkt door de nota, die
de Britsche regeering op 15 Maart 1922
heeft rondgezonden en waarin zij1 meedeelt,
dat zij iedere inmenging van een andere
Het vermogen van de konink
lijke familie ln Pruisen.
Zet dooden.
De uitlevering van Schulz ge
weigerd.
