-1
HET BEERTJE.
door
NORMA.
„Moeten wfl die kleine meld' van Piet niet
wat voor d'r Sunterklaag geve?"
Oude Klaas keek op van den schoen van
moeder, dien hij met veel virtuositeit van een
nieuwe zool voorzag en loerde over zijn bxll-
leglazen naar de spreekster, die met den
schoot breeduit en de voeten met de trijpen
pantoffels op een warme stoof, de piepers
voor den volgenden dag zat te schillen. Dat
was altijd het beste oogenblik voor moeder
Kee om te „prakkiizeore" vond ze, zóó in
't kleine, propere keukentje, de boel aan
kant, bet theewater zacht zingend op 't glim
mend fornuis alleen, nou ja, dat verve
lend gezanik met die ach oenenmakerij op 't
oogenblik fijner als Klaas met de kran
ten op 't pad was, had je het rijk alleen
dooh dat was maar drie van de zeven dagen
het g-eval en och, dat gepruts met die
schoenen, 't gaf rommel, doch 't spaarde
toch ook heel wat uit en de stakker had met
een wat te doen niet alles, als je met een
klein pensioentje ineens aan den dijk werd
gezet als je d'r heelemaal nog niet op
rekent en je nog voel te flink voelt om nika
te doen.
„Wat geven voor de kleine meid van
Piet?" echode vaders stem, „nou, mijn goed
hoor, as jij denkt, dat 't noodig is".
„Noodig, noodig maar 't is toch het
eenige kind van je eenigo zoon en al is
de moeder van dat kind nou een serpent,
ken dat wurm niet hellepe en Piet zal aar
dig vimde en er dan opzette vangroot-
vader. We moeste er dan maar een
beertje geve, niet?"
„Waarom alleen van grootvader?" Opa
Klaas vroeg het wat schuchter, wist heel
best, waar d'e schoen wrong.
't Was toch ook eigenlijk meer dan bar.
Als moeder jarig was, een briefkaart met er
boven: B.O. Hij las er uit: Beste Ouders,
maar Kee zei, dat 'ook evengoed: Beroerd
Ongeluk, dat doelde dan op haar, kon be-
teekenen en nou laatst, een paar maan
den daarna, met zijn verjaardag een prent
kaart uit Rotterdam, aanvangende „beste va
der en grootvader" en onderteekend: Piet,
Sien en Sientje".
't Was echit miserabel 't kind al een
half jaar oud, toen ze 't van kennissen uit
Rotterdam hoorden en ze hoefden zich
heusch niet te schamen, 't was allemaal knap
en eerlijk, al meer dan een jaar getrouwd.
Dat was 't niet, maar, zie je, die vrouw van
Piet, daar ging het om. Water en vuur met
moeder. Dót vrouwvolk ook, als die be
gonnen, wisten ze van geen uitscheiden.
Altijd wat nieuws zelden wat goeds. Nou
ja, eerlijk gezeid, moeder was de kwaaiste
niet, maar toch, als ze een beetje toeschiete
lijker was geweest in 't begin .'t Was waar
zóó kennis aan mekaar, zóó trouwplannen
en de Werdienstdh gering. Moeders raad
was goed; „eerst een paar jaar verkeering,
zij in d'r dienst blijven en allebei zuinig
doen en misschien in dien tijd Piet wat be
vordering''' maar nee hoor, geen kwestie
van, trouwen moesten en zouden ze. Meu
bels op afbetaling alles op de pof 't een
kwam Wj 't ander. Moeder was woedend
geweest „'t was allemaal de schuld van
die halve gare meid" riep ze aldoor. Hij
had nog geprobeerd haar te kahneeren.
't Was toch immers altijd beter te trouwen
dan te branden t leek toch wel een echt
fatsoenlijke meid, alleen een beetje erg
trouwlustig. Maar Kee was niet te ver
murwen; wou niet mee naar Rotterdam, gaf
alleen op 't allerlaatst schriftelijke toestem
ming.
Dat hield wat, eer ze naar Dijkstraat 10
stapte.
En die daar in Rotterdam vergaf 't er
nooit en hield d'r man ook van zijn ouders
af, dat was 't ergste.
„Zo was jaioersoh op moeder", zei Kee al
tijd en daar zou ook wel wat van an zijn.
Piet was altijd dol op zijn moeder geweest,
meer dan de meiden hing hij nog moe-
der aan en Kee met der eenigen jongen! Op
zijn veertiende jaar zat ie nog op moeders
schoot en grootsch dat hij als volwassen kerel
nog op zijn knappe moeder was! Hij hielp
de hoedjes mee uitzoeken voor moeder, zei,
welke blouse haar goed kleurde, was er
trotsch op, dat moeder er nog zoo jong uit
zag. „Je lijkt me zuster wel", kon ie met
een verguld gezicht soms zeggen.
„Waarom alleen „van grootvader?" her
haalde Kee en pionste driftig een kanjer van
een aardappel in 't emmertje, „kom, Zeg
ouwe, late we ons daar maar niet over op-
winde, weet je net zoo goed as ik ik ben
de gehete hond, ook bij me eenige jonge en
God weet, dat 'k het beste met hem voor
had." Haar stem sloeg bedenkelijk over.
„Da's zeker," bromde Klaas, die, hoewel
wat staffig, toch heel goed de trilling in moe
ders stem had opgemerkt en maar met veel
'ijver en kracht met t Moppen voortging.
Nou kwamen de waterlanders weer, was 't
geraden je koest te houden. Niks zeggen,
heelmaal niks Klaas kende zijn Pappen
heimers.
's Avonds, toen de meisjes van 't atelier
kwamen, gaf, zooals gewoonlijk, de keuken
een beeld van kahnte en huiselijkheid. Lek
ker warm, gezellig licht met roode lam
penkap, koffie op 't lichtje, boterhammen
gesneden, vader in zijn hoekje met zijn
krantje, moeder, dadelijk inschenkend, als de
meiden haar plaatsje aan tafel innemen. Al
les, zooals 't lederen dag; behalve Zondag,
geregeld plaats vindt alles hetzelfde, al
leen op moeders wangen gloeiden een paar
vuurroode plekjes en moeders oogen schit
terden verdacht.
Deentje zag 't het eerst. „Wat heb je
Moe?" Ben je verkouwe, of is 't er wat an
ders? Vader wat heb moeder?"
„Och niks meid, 'm beetje over Rotterdam
gepraat, maar nou is ty weer over, hè moe-
dier?"
„Ik wou dat kind van Piet een kadootje
(rt"urc voor d'r Buuterkla as, düt wurm hob ©r
toch geen akuld an"
„Nou, U moet 't wete hoor, maar ik geef
d'r geen cent an, wat jij. Aal?'"
..Ken je begnjpe, ken me oente wel beter
gebruike"
„Hoeft'ok niet, meid© grootvader
stuurt alleen een pakkte.'1
»E!n vindt U dat goed?"
„Ben d'r zellef over begomme en late
we d'r nou maar assieblieft over zwijge
anders lus ik geen stukkie
Den volgenden dlag ging Kee er heel al
leen op uit, kocht in een winkel, waar ze haar
niet kenden, een mooien, bruinen beer „voor
me kleine niohle," en kwam er, zorgvuldig
ingepakt, mee thuis.
„Mankeerde d'r wat an 't beesie, moest je
d'r naald en draad bij?" Vaders oogen volg
den moeders hand, die verstolen een naald
met bruinen draad1 in 't naaikistje deponeer
de.
„Ja, een paar steekies," antwoordde zijn
vrouw en klapte met een slag het deksel
dicht 't Is zéker een flinke, he, drie gul
den vijftig, en nou zal ik hem maar gauw
inpakke De meide hebbe er niks mee te
make skrijf jij onderwijl op 'n pampiertje
„van grootvader,,.
„Och kom nou, moet ik dat. i.
„Ok al goed, zal 't zelf wel doen" en met
bekwamen spoed) verdween Kee van 't too-
neel.
Dat gaf een heel© drukte in zekere woning
8 hoog in Rotterdam, toen juist op Sinter
klaasavond het pak uit Helder arriveerde.
„Moeders hand" zei Piet en ingehouden
vreugdle trilde uit zijn stem, „moeders krab-
belpootje".
Dat deed direct een onweerswolk trekken
over 't blanke voorhoofd van Sien.
„Van j© moeder?" Wrakkige teleurstel
ling sprak uit haar stem uit heel haar
wezen.
Piet opende 't pak en die Heldersche beer
met het kaartje aan den hals werd zichtbaar.
„Voor Meine Sientje, van grootvader"
't Stond er heel duidelijk vooral dat groot
vader was goed aangedikt.
„Zie j© nou wei, dat 't niet van je moeder
is," klonk 't triomfeerend „je vader, dat
kan ik begrijpe, da's een man, daar mee te
redeneer© valt -van je grootvader, schat,
een mooie beeriê, van opa uit de Helder,"
en ze sprong er mee naar baby, die juichend
de handjes uitstak'„Of er wat inzat," vond
d'e jonge moeder, „nét of 't wat rammeide,
hoor je ook niet, Piet?" maar deze, met zijn
gedachten verweg toevend en zijn oogen
strak gericht op het adres en het kaartje,
allebei moeders koeienletters, schuddeont
kennend zijn hoofd Sien draaide den beer
om en om, vond toch niets verdachts
't Zóu dan ook wel niks weze, miskien had
je dat wel es meer met zullek speelgoed."
Dan smeet ze met een verrukt gezicht den
beer in zusjes armien
En jaren vlodlen heen weer deed de
Wintervorst zijn intocht met sneeuw en
storm weer was 't een witte Sinterklaas
avond.
Baby Sientje, nu een pittig bijdehandje,
die al een half jaar naar de groote school
ging, en de mooie bruine beer van groot
vader thans een afgeleefde stakker, met
een zorgvolien ouden dag. dank zij de drie
jarige tweelingen, Klaas en Piet.
„Jonges, maak toch niet zoo'n leve, ik kan
me sommetjes niet uitreken© moeder, zeg
toch er es, dat ze niet zoo'n herrie make
ze trekke die arme beerie nog heelemaal uit
mekaar," dloch moeder Sien, in dien loop der
jaren tamelijk corpulent en gemakzuchtig
geworden, geloofde 't weL Ze dreigde alleen
van uit haar hoekje bij de kachel, dat ze
't aan vader zou vertellen en aan Sinter
klaas, ,ydenk d'r om hoor, zwarte Piet staat
achter de deur met ze zak," doch ook dat1
maakte op d'ezie edele jongelingen niet erg
veel indruk. Even staakten ze hun Indianen-
geschreeuw, keken tersluiks naar die deur,
dan zetten ze hun verwoed gevecht om dien
armen beer lustig voort.
Moeder Sientje keek eens naar de klok
- zes uur Piet zou zoo subiet wel komen.
Nou en dan was 't maar afgeloopen
voorgoed. Geen heibel, hoefde je je ook nooit
meer te ergeren die ouwe vader alleen
was nog de kwaaiste niet Nou ja, 't was
Piet zijn moeder en dat ie d'r nog een beetje
beroerd' van was zoo ineens die doodstij
ding hartverlamming 't mensch wond
d'r eigen ook overal over op Eigen
schuld
Hoe zou die wezen, als ie thuiskwam?
Zoo'n begrafenis is nou juist geen pretje
vervelend en dat net met Sinterklaas dat
heb ze nou nog net mooi uitgezocht nog
effen' pesten
Gelukkig, dat ze alles al in huis hadden
voor de kinderen en Piet zijn dikke specu
laas had ze ook Zou Piet d'r om gedacht
hebben voor haar? Nou, 't was nou toch een
vervelende boel, 't kwam er eigenlijk niks
op >aini Als Piet er eerst maar was Toch
een goeie vent, die man van d'r, al kon ie
soms erg stil en teruggetrokken wezen
zoo bij buien maar niettemin een beste
vader voor rijn kinderen en dol op de kleine
meid! Zeker omdat ze naar haar heette en
op er leek.
Juist, als 't rumoer op rijn hevigst was,
kwam vader, 't Twistgeschreeuw veranderde
als met tooverslag in blij hoera-geroep. De
rakkers omklemden zijn knieën, Sientje
vloog hem om den hals en zelfs groote Sien
sprong voor haar doen vlug op.
„Zoo, ben je d'r al?" dan met een spiedien
den blik naar zijn ernstig, schraal gericht:
„je ben zeker wel moei van dlie groote reis,
koud he en hongerig? Is. Zal gauw je prak-
kie warrem©."
Maar Piet hield haar terug ..k Heb
nog geen honger je moet de groote hebbe
van allemaal, de medde waren d'r met d'r
manne Stil nou jonges, vader heb koppijn,
niet zoo druk dag, me lieve, kleine meid,
ben je zoet geweest, ja natuurlijk, he, moe,
zij is altijd zoet?"
„Behalve, als ze stout is," zei moeder iet
wat bits. Dat sentimenteele gedoe van Piet
met dat kind kon ze soino gewoonweg niet
uitstaan.
„Em wat een rommel jonges, de grond leat
bezaaid met vodde"
„Och ze hebbe om die ouwe beer ge
vochte."
„Hij is tuk," riep kleine Piet triomfante
lijk, „hij heb een dooMe in ze buik," vulde
Klaas aan.
„Wat," riepen de ouders gelijktijdig uit
geef hier dat doosle" Ze keken elkan
der in plots begrijpen aan. Herinneringen
aan eenige jaren terug, toen de jonge moe-
der meende dat er iets in rammelde.
Klaas smeet een klein vierkant doosje op
tafel.
Verwezen staarde de man naar de woorden
op het deksel geschreven, met moeders krab»
beUetters: „Voor het oudste dochtertje van
mijn lieve jongen van grootmoeder"
Van moeder haar laatste groet, Dan
nam hij het doosje in zijn hand, eerbiedig,
en van hevige aandoening kon1 hij 't touw
tje bijna niet ontknoopen. Nee, geen mes
niet doorsnijden dan eindelijk kleurde
vanuit het geopende doosje een mooie, ouder-
wetsche bloed-koralen ketting het kost
baarste sieraad van moeder, een erfstuk
nog.
„Moeder", snikte Piet, met zijn hoofd op
tafel,
En als een film trok "t langs hem heen
moeder als jonge vrouw, als vroofijke, jonge
moeder, als lieve moeder ook met eige
feestdagen da© ketting om hoe mooi stak
die af bij haar zwarte haar moeder, ouder
geworden), de niet begrepen moeder door
haar jonge schoondochter en.ook dloor
hem de verwaarloosde, miskende moeder
moeder in haar zwarte kist, zooals gis
teren, met dat ijselijk witte en verouderde
gezicht, maar toch zoo mooi en kalm, de
moeder,, die stom bleef voor zijn smeeken,
die hem niet één beer meer liefdevol aan
zag, al riep hij nog zoo haar naam moe
ders graf onder verschgevallen sneeuw
blanke reine sneeuw en nu dit die
bloedrood© kralen hartebloed.
In de keuken deed Sien erg bedrijvig, en
luidruchtig rammelden borden en pannen
de kleine jongens, bang geworden, slopen
haar achterna dan streek een zacht meis
jeshandje behoedzaam over vaders don
ker hoofd „vader," vleide een lief stem
metje, ben je zoo bedroefd omdat die arme
opoe dood is? Ik ook h-oorl ik vind' het ook
zoo naar, 'k heb er ook verdriet van va
dertje huil nou niet langer, je heb mijn toch
en moeder en de jongens" verbeterde ze
snel.
Dan hief de jonge man zijn betraand ge
zicht op en trok zijn kind naar zich tóe.
Zacht sloot hij 't doosje en liet het in zijn zak
glijden. „Later," mompelde hij „mis
schien later".Dan. kuste hij zijn kind.
„En paatje," vroeg de Meine meid; strek-
Mes komt Sinterklaas, moete we nou geen
liedjes zin-gen, of mag dat nou niet en
water en brood voor 't paard klaarzette
verbeeld je, als we dat vergate offie.
heb je te veel verdriet?"
Dan, met een ruk, vermande hij zich.
„Kom, we gaan naar moeder, kijke, of er wat
warms voor me is en ja hoor, dhn lied
jes zinge *k geloof gerust, dat ik in de
verte het paard ai hoor."
BREEZAND.
Woensdagavond 3 December hield de
Nutsvereeniging „Vriendenkring" een bij
eenkomst met dames.
De voorzitter, de heer A. Raap, heette de
aanwezigen welkom. Wel zouden er wellicht
nog meerderen komen, doch het bestuur
was besloten om voortaan niet meer op die
la-teren te wachten^ doch op tijd te -beginnen.
Wel was ditmaal de opkomst niet zoo groot
als anders, doch het was in den laatsten tijd
hier in Anna Paulowna zoo druk met bijeen
komsten en vergaderingen, dat die mindere
opkomst spreker volstrekt niet verbaasde.
Het liedje van den dag was tegenwóord-ig:
„'Een week heeft zeven dagen", maar om
alle openbare vergaderingen en festiviteiten
hier bij te kunnen wonen, mocht een week
wel minstens 10 dagen hebben, meende spr.
De secretaris, de heer J. Petter, las ver
volgens de notulen, welke zonder op- of aan
merkingen werden goedgekeurd; met dank
voor de uitstekende weergave.
In plaats van den heer J. Duin, die afwezig
was, werd de lezing gehouden door Mej.
BlaauboerVader, die daarvoor gekozen
had: .Kerstfeest op zee", terwijl de heer J.
Molenkamp ais verplichte bijdrage gaf: „Een
Reuzeslang".
Voor de beide tooneelclubjes, die thans
zouden optreden, verzoekt voorzitter eenige
clementie, wijl deze Nutsavond vervroegd
was tengevolge van de Zanguitvoering. De
dames BlaauboerVader en S. Tiel en de
heeren J. Molenkamp en Jb. Bood voerden
daarna op „De twee jassen", een stukje,
waarom hartelijk werd gelachen, wat trou
wens ook gezegd' mag worden van „De Vrij»
stertjes van Overscbie", opgevoerd door de
dames Van den- Berg, Raaymakers en
Blaauboer.
Als losse bijdragen werden daarop nog
gegeven: „Doof is lastig", door Mej. Borst
TJjsen, „Haar leeg© stoel", door den heer
J. Zon, en „Zie de maan schijnt door de
hoornen", door den heer O. Looij, natuurlijk
niet het bekende kinderliedje, dat met Sinter
klaas wordt gezongen.
Daarop sloot de voorzitter met een op
wekking -tot hen, die zich tot nog toe onbe
tuigd- lieten, om ook eens wat ten beste te
geven en een woord van dank aan de beide
tooneelclubjes, die steeds zoo ambitieus wa
ren, alsmede aan allen-, die tot de gezelligheid
van den avond hadden meegewerkt.
SCHAGEN.
Het Malaria-district Schagen bestaat uit
d-e gemeenten Schagen, Harencarspel» St.
Maarten, Barsingerhorn, Winkel, Nieuwe
Niedorp en Oude Niedorp.
Afgevaardigden uit die gemeenten kwa
men gisteren te Schagen- bijeen, ter bespre
king over plannen en middelen der Malaria-
verdelging. Besloten werd- een blijvend- co
mité te stichten teneinde de plaag voortdu
rend te kunnen nagaan.
Tot voorzitter van dit comité werd verko
zen Dr. Th, W. Beker te Barsingerhorn, en
tot secretaris H. van Nuland te Schagen.
WIERINGEN.
Na een langdurig en hevig lijden is te
Oosterland in den -ouderdom van 47 jaar
overleden mej. P. G. Dondorff, onderwijze
res aan die O.L. school aldaar. Waar zij
reeds sedert Juni lijdende was, Scwam deze
doodstijding niet geheel onverwacht
Reeds 26 jaar (Oosterland was haar eer
ste standplaats) is zij onafgebroken hier
werkzaam geweest en haar -groote liefde
voor 't onderwijs nnast haar groote een»
voud maakten dat zij1 bij kindieren, ouders
en autoriteiten zeer bemind was. Ook als
penuingmeeeteresse van d-e „Ver. tot bev.
van getrouw schoolbezoek'1 -was zij in die
vereeniging de groote stuwkracht, waar
zij door haar jaren lange ervaring voor
de schoolfeesten1 alles tot in dé uiterste
puntjes verzorgde. Met mej. Dondorff is
dan weer een onzer beste burgeressen
heengegaan.
Vanwege de dikke mist op zee kon de
le -postboot j.1. Dinsdag niet varen, zoocat
de boot moest wachten tot 8 uur. Ook
thans kwamen de passagiers, welke op d-e
2e boot niet konden wachten, wandelen
langs den afsluitdijk van Van1 Ewyckshiis
naar hier.
Burgerlijke Stand van Wleringen
Over de maand November 1924.
GEBOREN: Oornelis Nioolaas, z. v. S.
Lont en- G. Wit; Johann Carl Friedrioh, z.
v. H. Wdebreoht en D. Hartog.
OVERLEDEN: N ©eitje de Haas, oud 94
jaar, wed. van Nan Lont
JTJLIANADORP.
'p? epsqos eiaeuepmn jo ojfftjnoosrad
j9ptroz efteffBAJOoA pip dof ue uapjoA uojf
3forpo8 (ba nop do jfrneppimno jbjj op uoq
'U9jba noAOjqoa poepüt uo-Smp op pspjooa
•UBBps uoAfftq Soa nop do sba piesd pep
no hioSuoadeoSjB Sipftp ie sba otumooa «q
•uoraoppqooiop poop p-ibba op up oppopsuep uo
UBBpS poep CtZ J9AO IBBUX IBB0 U90 SUipjOOA
poq 3f[9Apoq 'pqooaop dooqpnijS uoa ai ftqrBBp
uxba3[ U9[9IA jop neg tredeif Soa nop do eip
'uodsqos ppiOTA U99 jooa norpffApoi eppA
no prBBAjaSoospuBpo op bSubj iBJf tra piBBd
ponx uojepsiS pooi H *D -iopnoqeoA eg
Verongelukte Poolreizigers.
De Poolreiziger Knud' Rasmussen is
Maandag te Kristiania aangekomen van zijn
reis i-n Canada en de eilanden ten noorden
d-aarvani, welke -reis drie jaar heeft geduurd'.
Rasmussen v-er-telt, dat h-ij bij een bezoek
aan Eskimo's; die hun verblijfplaats hadden
bij Starvation Cove aan de kust van King
W-iffiam Land, geraamten had- gevonden van
leden der expeditie onder Sir John Franklin
(men weet, dat van deze expeditie, onderno
men- in het midden der vorige eeuw, niemand
van de paar honderd1 deelnemers was terug
gekeerd). Rasmussen had de geraamten kun
nen identificeeren aan de overblijfselen van
de kleeren, die zij hadden gedragen. Hij
heeft de beenderen verzameld en plechtig be
graven-. Naar hij aanneemt waren de men-
schen aan scheurbuik omgekomen, doch
zouden zij hun leven er wel afgebracht heb
ben, indien zij maar op de Eskimo's haddien
durven vertrouwen.
Charley Chaplin.
Charley Chaplin, de bekend© film-ko
miek, is dezer dagen voor d© zooveel ste
maal in het huwelijk -getreden. Het blijkt
nu achteraf dat de nieuwe mevr. Chaplin
op 16 April 1908 was geboren en dus nog
geen zeventien jaar is. De Amerikaansche
couranten wijden allerlei beschouwingen
aan het geval. Sommige bladen willen dat
de rechter zich met dit huwelijk zal be
moeien en het jonge mevrouwtje tot -haar
18de jaar naar soh-ool zal terugzenden;
Dat is vroeger al eens in dergelijke ge
vallen gedaan, zulks in verband met de
leerplkhtwetgeviiig.
LAATSTE BERICHTEN.
Madrid; 4 December. Een cycloon heeft
het schiereiland geteisterd. Telegraaf- en
telefoonverbindingen zijn verbroken; da
ken weggeslagen, boomen omvergewaaid;
5 -personen zijn gedood en IQ gewond.
Reval, 4 December. Opnieuw hadden
100 arrestaties plaats. De Times meldt uit
Riga, dat de Estlandsche krijgsraad op
nieuw 12 communisten ter dood heeft ver
oordeeld en terechtgesteld. Deze waren' in
de gevechten van Maandag jj. gearres
teerd!.
Melbourne, 4 December. De staikinig in
de scheepvaart, die thans 14 dagen duurt,
heeft een ernstige wending genomen. Een
d-eputatie van reeders heeft den premier
Bruoe medegedeeld, dat de toestand in
de haven van Freemantle (WesteAustralië)
op anarchie gelijkt.
Londen, 4 December. De Daily Express
meid-t uit Cairo, dat een algemeene sta
king ook voor de spoorwegen- dreigt. Uit
Cairo wordt verder gemeld, dat mevrouw
Lee Staok, de weduwe van den vermoor
den Sirdiar het aanbod der Engelsohe re-
geerinig van 200000 p. st. wegens den
moord op haar echtgenoot heeft afgewe
zen. Zij heeft verzocht dit geld onder de
armen te verdoelen.
De moordzaak te Wychen.
Arnhem. Het gerechtshof te Arnhem
heeft heden in 0e moordzaak te Wychen
-bevolen, dat een onderzoek door deskundi
gen zifl worden ingesteld naar de geestver
mogens van den beklaagde Jan van Munster.
Voor dit onderzoek werd1 de zaak naar den
rechter-eommissaris terug verwezen.
MARKTBERICHTEN.
Eierenveiling.
VERGADERINGEN, VERMAKELIJK
HEDEN, ENZ.
Donderdag 4 December.
Gymn,- en Bportvereeniging „Sparta",
Casino 8 uur.
TELEGRAFISCH WEERBERICHT
naar waarnemingen verricht m den
morgen -van 4 December.
Medegedeeld door het Kon. Nederlandsch
Hoogste stand- 770.8 te Vildersund.
Laagste stand 729.6 te V-estm-anoer.
Verwachting:
Krachtige, later afnemende zuidelijk©
tot zuidoostelijke wind, betrokken tot
zwaarbewolkt, waarschijnlijk, regen, leta
zachter.
„Nou, Jonges, da's een flinke," vond Klaas,
als hij van zijn krantenwijk binnenkwam en
Kee in haar hoekje aantrof met den groo-
ten beer op haar schoot en haar geopend
naaikistje voor zich. Kee zag ineens erg
rood, vond haar man, ja, dat hart van der
was toch allesbehalve in orde
Tijdstippen van verzending der brievenmalen.
Naar Ned. Oost-IndiS.
Verzendings-
weg.
Per zeepost via
Amsterdam
of Rotterdam
Per Holl. mail
via Genua
of Marseille
Per Eng. mail
via Marseille
id. p. Fransche
mail
Datum der
ter post
bezorging.
5 en 19 Dec.
12 Deo.
1B en 29 Deo.
7 en 21 Deo.
10 en 24 De«.
16 en 30 Deo.
Tijdstip der
laatste bus
lichting a. h.
Postkantoor.
6.30 'sav.
6.30 'sav.
9.'sm.
5.30 'sm.
6.30 av.
6.30 'sav.
Naar Ned. West-lndifi.
Naar Suriname:
Per zeepost via
Amsterdam
Per mail via
Amsterdam
(Colonlijn)
Per mail via
St. Nazaire
10 Dec.
4 en 18 Dec.
6.30 'sav.
6.30 'sav.
6.30 'sav.
23 Dec.
Naar S a b a, St. Eustatins en St. Mar tin-
Perzeepostvia
Amsterdam
(Colonlyn) 4 en 18 Deo. 6.30'sav.
Per mail over
Engeland Eiken Vrijdag. 5.30's m.
Naar Aruba, Bonaire en Cura^ao:
Perzeepostvia
Amsterdam
(Colonlijn)
Per mail over
Engeland
4 en 18 Dee.
9 en 12 Dec.
6.30 'sav.
5.30 's m.
De per zeepost te verzenden stukken zijn te
voorzien van de aanwijzing „zeepost."
Alleen correspondentie voor Bengka-
lis, Siak, Indragiri, Djambl, Riouw en de
Natoena- en Anambaseilanden. Overig ge
deelte van N.O.I. uitsluitend op verzoek
van den afzender.
Naar Hr. Ms. „Tromp" te Marseille:
5 Dec. 6.30 a., 7 Dec. 5.30's m., 9 Dee. 6.30 a.
Te P a 1 m a 10, 11 en 12 Dec. 6.30 a.
Als de koor Duiniior beginnen blaast zijn bolde
partijen op 1 Invaller na compleet. Voor rust
kaan partijen vrijwel op en neer. DOSKO weet
oohter de leiding te namen. Na ruet Is E. ©ver
wekend etarker. Er wordt bij E. echter te voel
links geepeeld; zoodat van opon spel geen
sprake kan zijn. De D.-ochterhoede profiteert
daarvan, daar zij de lln'korwioik nu speciaal be
waakt, zoodat ook van dozo zijde treen doel
punten komen. Hot kohoelo -D.-elftal verdedig
de na rust, zoodat de Btrijd bet aanzien niet
waard was. Sloohte met een penalty kwaan ten
slotte do igiolijkmakor. Intusschen wordt bet
voor E. tijd, dat er eens uit een andor vaatje
getapt wordt, want van 0 wedstrijden 0 punten
te verspelen ia t-och te bar!
Sparta 4E. 2L E. 2 moest In Sdhagen een
zwaren wedstrijd epelon. Alkeimeen word dit
de zwaarste uitwedstrijd gerekend1. E. 2 dacht
er echter niet aan te verliezen en wist mot 50
Sp. 4 in eigen huis te kloppen. Zondag a.s.
gaat E. 2 voor het laatst in deze oomp-etitie
buiten die gemeente spelen. Hou je goed, jon
gens 1
Sparta-nieawa.
Het le elftal der Spartanen heeft bet dezen
keer weer eens goed' ged&aa door Batavier
met 21 te kloppen. Ala scheidsrechter Kort
beginnen blaast verschijnt S. met 2 invallers,
voor doelman Wiseink on den spil C. Koorn.
Hun plaatsvervangers (J. Bezemer en H, de
Wijn) hebben wel voldaan. Beide partijen
wogen in de le helft vrijwel tegen elkaar op,
hoewel S. wel een puntje verdiend' had. Met
blanken stand werd gedraaid'. Na de pauze
begint S. met het spel in handen te nonnen
en spoedig ie het dan ook 10. De voorhoede,
waarin Jlan van der Wal thans middenvoor
speelde, -liet goed -samenspel zien, terwijl de
halflinie (G. Stol-k, H, de Wijn, A. Bezemer)
de Bat,-voorhoede g-o-edi in -bedwang hield. S.
voert nog een punt aam de ®core toe. Dan
wordt het. spel -heel wat minder en gaat het
er vrij forsoh toe, dooh echr. Kort ls -voor
zijn taak -berekend. De gasten komen meer
opzetten en weten tenslotte den achterstand te
verkleinen. Hard wordt er nu door hen ge
werkt om den- gelijkmaker, dooh deze blijft
uit en met 2—1 voor S. komt het einde. Van
Raaij en Jan van der Wal bezorgden 8. de
doelpunten.
Het 2e speelde thuis tegen HRC 4 en telde
2 invallers, Reeds onmiddellijk na den aanvang
maakte een S.-baok hands en de toegestane
penalty werd door H. benut. Inmiddels wordt
een speler van het terrein gezonden en imoet
S. met 10 man verder spelen. H. wiet nog
eenmaal te scoren en won alzoo -met 20.
S. 8 ontving HRC 6. Met rust reeds een
2—0 voorsprong hebbende, wiet het deze op
te voeren tot 60. Dit elftal zit momenteel
goed in elkaar, maar ls te laat op dreef ge
komen.
Het 4e verloor onverdiend van 'J1VO 0 te
Jkilianadorp met 52. De adspironten speel
den met dé 'Helder dito Is 11.
Anna Paulowna.
Weer speelde Excelsior 1 Zondag gelijk
speL Nu tegen een minder sterke tegenpartij
Schagennarkt van Douderda« 4 Dec. 1924.
8 paarden 150—825; 6 «tieren 200800;
27 geldekoolen' magere 225—350; 64 idem
vette 300—480; 10 kalikoeten 3fiO-^.BO;
40 vaarzen 150—250; 12 gras-kalveren 70
120; 14 nuchter© kalveren 10—28; 50 schapen
vette 4i546; 1027 overhoud-ers 3645; 7
bokken on weiten 4—10; 83 varkens magere
1830; 64 idem vette per kg. 0.76—082;
170 biggen- 10—20; 59 konijnen 13; 145
kippen 1.26—2; eenden 1.60—2.50; 118 kg.
boter per -kg. 2.30—2.50, 2é soort 2.10.
2980 kipeienen 10.8012; 20 eenÜeienen
7.90, allee per 100 stuks.