HELDERSEHECOURANT
Bloemenmagazijn „HADLEY"
KERSIMANIUES tn BAKJES
Telef. 126 - Molengracbt 6 Helder.
Tweede Blad
Amsterdamsche Brieven.
BINNENLAND.
GEMENGD NIEUWS
AAN ZATERDAG 20 DECEMBER 1924
Resignatie. Ben Jubilerend
diplomaat. De straatjongen.
De ltokin-prjjsvraag. Indië en
w«.
Resignatie, bescheiden zelfbeper
king, is een goed ding. Het is zelfs voor
treffelijk als zij geworteld staat en op
groeit uit een natuurlijk ontwikkeling^
proces, dat zich van vreemde, van buiten
af opgelegde dwang-smetten vrij weet. De
eenigste categorie personen waarvoor dit
misschien niet geldt, is die der journalis
ten. Zij staan ook in deze min of meer
buiten de orde. Maar dit ter zijde. Ik
wilde alleen maar zeggen, dat waar een
druk van buiten, waar dergelijke „dwang-
smetten" wèl voorhanden* zijn, de resig
natie veel van haar lofwaardigheid in
boet. Zoo zou men de geresigneerde hou
ding door onze Kamer van Koophandel In
haar laatste vergadering tegenover de be
kende melkcentrale-voordracht Ingeno
men, .onverdeeld als een staaltje van mo-
reele zelfbeheersching kunnen toejuichen,
ware het niet, dat er in dezen een voor
geschiedenis is die veel van bet verdien
stelijke wegneemt, ja zelfs dit verdien
stelijke in een zekere lafhartigheid dreigt
te doen verkeeren. Ik heb indertijd
met enkele woorden deze voorgeschiede
nis weergegeven. En U verteld op welke
wijze de Kamer door een schrijven van
wethouder de Miranda, later bekrachtigd
door een missieve van het geheele college
van B. en W., op haar (zuiver advisee-
rende) plaats werd: gezet. Zij heeft zich
deze terechtwijzing blijkbaar danig aan
getrokken, al sputterde zij eerst dan ook
wat tegen, en bleef zij dientengevolge
ditmaal als een, wegens brutaliteit be
straft leerlingetje wel héél bedremmeld in
haar hoekje staan.
Wat was 't geval? In het bekende
rapport van den accountant Kleijnveld,
door B. en W. gevoegd bij hun voordracht
inzake de gemeentelijke melk-oentrale,
wordt becijferd, dat bij stichting van dit
centrale bedrijf een sparing zou worden
verkregen van 6,2 millioen per jaar. Het
Algemeen Zuivel- en Melkhygiënisch
Weekblad heeft nu onlangs deze becijfe
ring tot in onderdeelen oritleed en volgens
de eischen in de voordracht zelve aan
gegeven, gereconstrueerd, met het resul
taat, dat volgens genoemd periodiek, in
plaats van een besparing, een meerdere
uitgaaf moet worden verwacht van pLm.
7 millioen. Het kleinigheidje van een der
tien millioen verschil dusl En nu wa
ren er enkele K. v. K.-leden, wie het „on
der deze omstandigheden noodzakelijk
voorkwam" de uitkomsten van beide par
tijen door een derden deskundige te doen
vergelijken en de Kamer er toe wensch-
ten te brengen een Oommissie te benoe
men ter bestudeering van de beide zoo
zeer uiteenloopende berekeningen.
Maar de Kamer liet zich niet uit haar
gtrafhoekje lokken en lispelde slechts
eenigszins dreinend, met een vinger in
den mond, dat 'zij „er niet van overtuigd
is, dat het op den weg eener Kamer van
Koophandel ligt ten aanzien van het fi
nancieel gedeelte dezer aangelegenheid
het, door voorstellers gewenschte initia
tief te nemen'". En dat een eventueel uit
gelokte uitspraak het gezag zou missen
van „voort te komen uit 't uitoefenen van
een wettelijk opgedragen taak". Onge
kende, bedremmelde bescheidenheid van
dit anders zoo zelfbtwuste kindl
Neen, het initiatief tot het „stoutig-
heidje" durfde zij deze keer, zoo vlak na
die gevoelige afstraffing, niet te nemen.
Maar het in de hand werken van het
initiatief van een ander, moediger klasse-
genootje in de school van het „particulier
initiatief', ziet, dat is iets anders
Dit klassegenootje is in dezen de Alge-
meene Middenstandscentrale, waarin ver-
eenigd zijn alle hier ter stede gevestigde
middenstandsorganisaties; en dit heeft
het plan opgevat om te bevorderen dat
een „onderzoek zal worden Ingesteld naar
de financieele consequentie van een ge
meentelijk melkbedrijf'. En de Kamer
heeft roet een: „hier, pak an, ik durf niet,
doe jij 't maar", gauw het moedige vriend
je een 600.— subsidie in de hand ge
stopt.
Resignatie, zelfbeheersching, Is een
kenmerkende eigenschap van den gebo
ren diplomaat, die hem. ook zelfs ini de
het meest tegen zijn natuur strijdende
milieus nooit verlaat.
Zeg eens, dat voor een oud-marine-man,
gewend aan discipline en krijgshaftige
stramheid en verder opgevoed in de dé
coratieve omgeving van vroegere burge
meesters als van Tienhoven en Vening
Meinesz, het milieu van het tegenwoor
dige Prinsenhof, met zijn vele democra
tisch©, nochalant-bewegende Raadsleden
en journalisten, niet tegen zijn natuur
strijdt! Zeg eens, dat zóó oen, die door
alles heen zijn plechtige gelijkmoedigheid
on zijn zelfbeheerscht décorum wist te
bewaren, géén diplomaat .is! Neen, on
getwijfeld, A. G. Schoemakers, die deze
week ten stadhuize zijn 40-jarig jubileum
als burgemeesters-bode vierde, is.een di
plomaat van het zuiverste water. Mis
schien de eenige zelfs die we in onze re-
geerend'e gemeentelijke kringen nog over
hebben. Men heeft hem, de beleefde,
plichtgetrouwe Cerberus vani de burge-
meesterlijke anti-chambre, de besoheiden,
correcte aandrage® vim „stukken" en op
haler van stembiljetten, van wien vele
moderne edelachtbaren een lesje konden
nemen in achtbaarheid en edele manie
ren, naar behooren, in de speciaal voor
de gelegenheid stemmig versierde Raads
zaal gehuldigd Oud-generaal Ophorst,
het oudste Raadslid in jaren, zelf nog uit
de „oude school"1, hield „de" speech.
Schoemaker, een oude lont-lucht speu
rend, stond „in de houding".Aan het
einde werd het hem even te machtig.
Het gaat als een opgeroepen beeld uit
vér vervlogen tijden. Het kan geen
kwaad zoo nu en dan nog weer eens een
dergelijk beeld voor oogen te hebben. Het
brengt ons tot.resignatie en tot het
besef, dat wij, met onze „moderne" be-
strevingen, naast veel goede winst, helaas
hier en daar wel wat verloren óók!
Jeugd kent geen resignatie en heeft die
ook niet te kennen. Zij heeft recht op
ruimte om haar leefdrang uit te vieren.
Ontijdige beperking van buitenaf kneust
en als reactie ontstaat baldadigheid. Vroe
ger leverde „de straat" tenminste nog
eenige ruimte. Maar den laatsten tijd
wordt zij, met de enorme toeneming van
het snelverkeer, bekneld binnen de enge
grenzen van de „regelen van den weg".
En de klassieke Amsterdamsche straat
jongen, die vroeger althans nog eenige
speling had en dan ook dikwijls voor
namelijk zijn beste kanten: zijn humor,
zijn handigheid en zijn. diplomatie ten
toon spreidde, gaat van wege deze be
knelling steigeren en demonstreert al
leen zijn slechtste kanten: zijn verniel-
zicht en zijn onhebbelijkheid, zóó zelfs,
dat zijn tegenwoordige straatschenderij
de gemeente op niet minder dan op.
een ton per jaar komt te staan! Als we,
vraagt men zich nu af, deze verloren ton,
anders benoodigd voor herstel van opge
broken bestratingen en: „bijwerking" van
geschonden plantsoenen eens beschik
baar stelden bij wijze van grubsidie aan den
Bond: van Speeltuinver., die de hoognoo-
dige, verdwijnende „ruimte" weer op hun
terreinen tracht te doen herleven? In
derdaad geen kwaad idee.
Al zal ons straat-leven met de verdwij
ning van het kleurig, tierend element der
straat-jongens, er nóg nuchterder en nóg
meer ver-mechaniseerd gaan uitzien.
Méér ruimte! dat was ook de kreet
waaraan het uitschrijven van de „Rokin-
prijsvraag" zijn ontstaan te danken had.
De in verband met deze prijsvraag inge
stelde commissie van beoordeeling heeft
onlangs haar rapport aan B. en W. uit
gebracht. Een goede zestig inzendingen
hebben haar bereikt, maar geen enkel af
zonderlijk ontwerp achtte zij waardig de
eerste'prijs weg te dragen. Daarom wordt
voorgesteld het beschikbare prijzenbe-
drag te verd'eelen over een vijftal inzen
ders uit wier plannen verschillende denk
beelden bij de uitvoering eventueel in het
eind-object kunnen worden samengesteld.
De diverse teekeningen en ontwerpen
worden thans in het Stedelijk Museum ten
toon gesteld. Op twee na stellen zij allen
een demping van het Rokin (tenminste
van het gedeelte tusschen Langebrug-
steeg en Spui, waarover de prijsvraag
ging) voorop. De jury is het in dezen met
de meerderheid eens, Zij is er van over
tuigd^, dat de noodzakelijke breedte der
verkeerswegen op het gedeelte Rokin
tusschen, Dam en Spui, behoud van een
gedeelte gracht onmogelijk maakt". En
verder acht zij de 'beste afwerking van het
gedempte stuk water: een boomenrij-be-
planting evenwijdig aan'de stille zijde,
principieel juist.
Wéér dreigt óns dus een' stukje oud-
Amsterdamsch grachtschoon te ontvallen.
Het is een weemoedig vooruitzicht. Maar
nog is het laatste woord in dezen lang
niet gespróken. Er is misschien nog eeu
kleine kans op behoud, vooral als men
het Rokin-vraagstuk nog wat ruimer
gaat besohouwen dan alleen tusschen
Dam en Spui en als men ook de verkeers
regeling binnen wat ruimer grenzen on
der oogen neemt, zoo, dat men b.v. kwam
tot eeh Rokin-verkeer uitsluitend in één
richting eventueel een N. Z. Voorburg-
wal-verkeer ni de omgekeerde.
Ingezonden Mededeellng.
Zeer mooie Kerstboomen billijk in prijs.
Hulst rijkbezet met bessen.
De verhouding tusschen: ons Indië en het
moederland' zou, zat men bij de pakken
neer, ook wel eens een weemoedig voor
uitzicht kunnen worden. In alle geval
staan we in dezen, naar minister Oolijn
een dezer dagen te Utrecht voor een stu-
dentengehoor verklaarde „in de laatste
étappe, die voor Indië en ook voor Ne
derland: beslissend zal wezen". Instellin
gen als het Koloniaal Instituut, die hard
en doeltreffend werken om de banden
tusschen de beide deelen van ons Rijk
nauwer aan te halen en tot beter weder-
zijdsch begrip op te voeden, doen veel om
het uitzicht op de toekomst helder en open
te houden. Het nieuwe, grootsche gebouw
van genoemd Instituut, dat, tegenovér de
Muiderpoort, jarenlang langzaam aan het
verrijzen was en dat reeds bij brokjes en
beetjes in gebruik werd' genomen, nadert
thans zijn cindeliike voltooiing.
Het is een enorme schepping waarop
het particulier initiatief, de benoodig-
de fondsen kwamen uitsluitend door par
ticulieren bijeen nu eens zonder te
genspraak vrijuit trots kan zijn. In het
najaar van 1925 hoont men met de geheele
afwerking gereed' te zijn. Wil de instel
ling echter ook op volle kracht kunnen
werken dan zullen er nog nieuwe fond
sen moeten bij komen om een en ander
naar behooren te exploiteeren. Een be
roep op „particulieren" zal men dan voor
't laatst nog ééns moeten doen. Maar
we behoeven niet bang te zijn, dat daar
aan geen gehoor zal worden gegeven; het
belang dat wij allen er bij hebben om die
laatste, beslissende étappe in de verhou
ding tusschen Indlë en ons, zoo min mo
gelijk weemoedig dooa ta komen, spreekt
daan duidelijk voos.
De Tariefwet.
De Eerste Kamer heeft het Tariefont-
werp aangenomen met 28 tegen 14 stem
men; rechts tegen links.
Raad van State.
Tot lid van den Raad van State is be
noemd de heer A W. F. Idenburg, minis
ter van staat, oud-gouverneur-generaal
van Nederl.-Indië en oud-minister van
koloniën.
Als gevolg van deze benoeming zal de
heer Idenburg moeten bedanken voor het
lidmaatschap van de Eerste Kamer.
Als zijn opvolger in die Kamer zal wor
den aangewezen de heer mr. P. E. Briët,
te Leiden, die vroeger al lid van de Eerste
Kamer is geweest.
De Kamerverkiezingen.
*Het Hdbl. verneemt, dat namens de
soc.-dem. partij-organisatie te Amsterdam
de heer J. P. W. Aibarda, bestemd om
mr. P. J. Troelstra als leider der soc.-
dem. Kamerfractie op te volgen, zal wor
den uitgenoodigd bij de algemeene ver
kiezingen van 1925 lijstaanvoerder te wil
len zijn in den kieskring Amsterdam.
Voor de beide andere soc.-dem.-zetels
der hoofdstad zullen wederom de beide
aftredende Kamerleden S. van den Tem
pel en B. H. Gerhard in de oude volgorde
op de lijst worden geplaatst.
Hoogheemraadschap N.-H. Noorder
kwartier.
In de Donderdagmiddag gehouden al
gemeene vergadering van het Hoogheem
raadschap Noord-Hollands Noorderkwar
tier werd, na eenige discussie, met alge
meene stemmen besloten tot aankoop van
een perceel aan den Kennemerstraatweg
te Alkmaar voor de vestiging der bureaux
van het Hoogheemraadschap. De koop
som bedraagt 60,000, terwijl 25,000
werd gevoteerd voor in het gebouw aan
te brengen verbeteringen.
Het Bezoldigingsbesluit-1925.
In verschillende dagbladen werd ge-
meldt dat de Centrale Commissie voor Ge
organiseerd Overleg aan de regeering zou
hebben geadviseerd, om het nieuwe Be
zoldigingsbesluit niet op 1 Jan. 1925 in
werking te doen treden en dat de regee-
ringsvertegenwoordigers in de Oommis
sie zich bij de stemming ook vóór dat ad
vies hebben uitgesproken.
Het „Handelsblad" verneemt, dat, in
dien de regeerinigsvertegenwoordigers in
de Oommissie dat inderdaad hebben ge
daan, zij dat deden zonder ruggespraak
met de Regeering te hebben gehouden.
Naar aanleiding van enkele persberich
ten omtrent voornemens bij de regeering
omtrent het niet uitvoeren van het Bezol
digingsbesluit. weet de ,3ea Bode" (r.k.)
het volgende mede te deelen:
De omstandigheden, waarin de regee
ring is gekomen door het besluit van de
Tweede Kamer, waarbij de regeering werd
verzocht het ontwerp regelende de bezol
diging der hoogere ambtenaren terug to
nemen en ook voor deze ambtenaren de
volle korting van 10 en 81/ï premie
heffing toe te passen, maken het voor de
regeering onmogelijk het nieuwe bezoldi
gingsbesluit uit te voeren. Ook bij: dit be
sluit is rekening 'gehouden met de opvat
ting dat op de salarissen der hoogere
ambtenaren niet zooveel mocht worden
gekort omdat deze lang niet in dezelfde
stijging hebben gedeeld als die der lagere
ambtenaren. Om die reden waren er on
der de hooge ambtenaren velen, die in
het Bezoldigingsbesluit aanmerkelijk
vooruit gingen, vergeleken bij de salaris
sen, welke van 1 Oct. af werden genoten.
Ditzelfde was het geval met de salarissen
bij de wet geregeld, zooals deze waren
neergelegd in het wetsontwerp, dat de
Tweede Kamer de vorige week niet in be
handeling wilde nemen, omdat zij gelijke
korting wilde voor alle ambtenaren. Het
gevolg hiervan zou dus zijn, dat bij hand
having van het bezoldigingsbesluit slechts
een enkele groep van hoogere ambtenaren
n.1. van hen, wier salaris in het bezoldi
gingsbesluit is geregéld, niet de volle kor
ting zou ondergaan en de leden der Re
kenkamer Rechterlijke Macht e. a., wier
salaris 'bij de wet wordt geregeld, wel.
Hierdoor zou een zeer ongewenschte en
onbillijke toestand ontstaan.
Bij nadere overweging meent do regee
ring dat ten gevolge van het jongste be-
óluit der Tweede Kamer het bezoldigings
besluit niet gehandhaafd mag worden,
zoodat ook na 1 Jan. de huidige toestand
moet worden gecontinueerd. Dus na 1 Ja
nuari zal niemand, ook de ongehuwden
niet, meer dan 10 van zijn salaris wor
den gekort, behalve dan de pensioenkor
ting, Wel overweegt de regiering nog
om door een wijziging aan de bezwaren
tegemoet te kamen, zoodat alle gehuwde
ambténaren een korting van 181/, on
dergaan en de ongehuwden de volle kor
ting dragen van de nieuwe salarisrege
ling, omdat handhaving van den bestaan-
den toestand een belangrijk financieel na
deel voor het Rijk beteekent.
Maar er is natuurlijk geen sprake van
dat dat nieuwe bezoldigingsbesluit reeds
voor 1 Januari gereed zal zijn, terwijl bij
de oplossing der bezwaren ial Tan moei
lijkheden moeten worden <xhüarv« igen.
Het Neder! Correspondentiebureau in
Den Haag meldt:
Van de meest bevoegdb zijde vernemen
wij, naar aanleiding van berichten, dat
het bezoldigingsbesluit-1925 met 1 Janu
ari e.k. niet zou worde® ingevoerd', dat de
invoering op dien datum van dat besluit,
dat immers een maatregel van algemeen
bestuur is, wèl zal plaats hebben.
Tegen Plaatselijke Keuze.
Bij de Eerste Kamer is Ingekomen een
adres van het Comité tegen Plaatselijke
Keuze, vergezeld van 276.000 handteke
ningen, in welk adres verzocht wordt het
voorstel-Rutgers tot wijziging der Drank
wet niet aan te nemen.
Ingezonden Mededeellng.
(pMMnnjjSMbtMI
Geluk-telegrammen.
Het St.bl. no. 561 bevat een Ko®. be
sluit van 12 dezer, betreffende de voor-
loopig© invoering van formulieren voor
geluk-telegrammen in het binnenlandsch
verkeer.
Artikel 1 luidt: Door den afzender van
een binnenlandsch telegram, 'bestemd voor
een der door Onzen minister van water
staat aan te wijzen rijkskantoren, kan
worden verlangd, dat de t^dina op aan
luxe-formulier wordt afgeleverd.
Hiervoor is een recht verschuldigd van
40 cent per telegram, bij da aanbieding te
voldoen, terwijl op de minuut, boven het
adres, de in de prijsberekening te begrij
pen aanwijzing „LX" is te stellen.
De geadresseerde van „telegrammen kan
tegen vooruitbetaling ten kantore van be
stemming, van evengenoemd recht per te
legram', mede verzoeken, dat door hem
aan te geven, voor hem bestemde, op bo
venbedoelde kantoren aankomende tele
grammen aan hem op luxe-formulieren
worden afgeleverd.
Indien telegrammen met de aanwijzing
„LX" worden nageseind, ia de telegraaf
dienst bevoegd, desgewenscht, die aan
wijzing te doen vervallen.
Meervoudige telegrammen met de aan
wijzing „LX" zjjn niet toegelaten.
Op alle in dit artikel 'bedoelde telegram
men blijven overigens de bepalingen van
het van kracht zijnde Rjjkstelegraafregle-
ment van toepassing.
Het bedrag van 40 oent wordt, na af
trek van een door Onzen voornoemden
minister te bepalen vergoeding voor de
bemoeiingen van den telegraafdienst, af
gedragen aan het Nederlandsche Jeugd
leiders-Instituut.
Artikel 2: Dit besluit treedt in werking
op een door Onzen minster van waterstaat
te bepalen datum.
INSTRUMENTEN
M.J.H.KES5ELS '<*-<<
TILUURG Indusfiwttraof *4,
VRAAGT CATALOGEN.
Ingezonden Mededeellng.
Lekker rustig slapen (300)
TWEEDE KAMER.
Zitting van Donderdag.
MARINE-BEGROOTING.
Het amendement van den heer Brau-
tigam c.s. op begrootingsartikel 16 van
hoofdstuk VI (Marine) (het niet toestaan
van 1,200,000 voor torpedojagrs) wordt
verworpen met 58 tegen 27 stemmen. Voor
de sociaal-democraten, de VTijzinnig-de-
mocraten, de communisten en de platte
landers.
Het begrootingsartikel wordt aange
nomen, art. 1 wordt aangenomen z.h.s.
De begrooting wordt aangenomen met
58 tegen 25 stemmen. Tegen de sociaal
democraten, de vrijzinnig-democraten en
de communisten;
De Kamer maakt een aanvang meï de
artikelsgewijs» behandeling der Indische
begrooting.
De motie-Wijnkoop-van Ravesteyn over
opheffing van uitzonderingsmaatregelen
in Indië wordt verworpen met slechts de
stemmen der beide communisten vóór. De
motie-Albarda, vragend een onderzoek
naar den eoonomiscihen toestand der in-
landsche bevolking wordt aangenomen.
Des avonds wordt voortgegaan met de
begrooting voor Waterstaat. Voor een en
ander kunnen wij volstaan met te verwij
zen naar het overzicht van onzen parle
mentairen kroniekschrijver, die er de be
langrijkste dingen uit behandeld heeft.
De gewezen directeur der Schotensche
gasfabriek.
Voor de Rechtbank te Haarlem werd
Donderdag de zaak behandeld tegen den
gewezen directeur van de gasfabriek te
Schoten. Bekl., 37 jaar oud, wordt beschul
digd, dat hij in het tijdsverloop van 1 Jan.
1922 tot 1 Febr. 1924 van verschillende
personen gelden heeft aangenomen, we
tende, dat deze giften hem gedaan werden
ten gevolge of naar aanleiding daarvan,
dat hij, in strijd met zijn plicht, strijdig
met zijn instructie, in zftn bediening
'groote hoeveelheden nevenproducten dier
gasfabriek aan die personen had verkocht
tegen door hem met de koopers overeen
gekomen prijzen, lager dan welke hij had
kunnen bedingen.
Het O. M. achtte de tenlastelegging be
wezen en eischte 2 Jaar gevangenisstraf
met bevel tot onmiddellijke lnhjechteni»-
De verdediger, raar. Tideman, vroeg vrij
spraak.
Nadat de rechtbank in raadkamer was
gegaan, besliste zij tot onmiddellijke ge
vangenneming van bekl en diens over
brenging naar het huis van bewaring.
Duur tangetje.
De volgende, „ware geschiedenis" ver
haalt het Soer. Hbl.:
De dienst der douane te Soerabaja had
een plombeertang noodig en liet er een
aanmaken bij het marine-etablissement.
Na verloop van eenigen fljd was de
tang klaar en kreeg de douane haar,
netjes verpakt, toegezonden.
Het was een zeer goede tang, die bij
gebruik uitstekend voldeed. En de douane
was er mee in haar schik.
Niet lang daarna kwam de nota. En van
stonde af aan was het uit met de pret.
Want de nota was zeer gepeperd; er
prijkte een bedrag op van niet minder
dan f265.
Maar men betaalde omdat men betalen
moest.
Tot zoover luidt het ware verhaal,
waardoor de nieuwsgierigheid van het
Soer. HbL in de hoogste mate was opge
wekt.
Het gelukte het blad, te bevoegder
plaatse nog het volgende te weten te
komen.
In het marine-etablissement, waar de
tang was gemaakt, had men slechts het
enorme bedrag van 48 (achtenveertig)
heele eenten aan materiaal er aan besteed.
Voor het graveeren (in staal) had men
het luttele sommetje van f 99 uitgetrokken.
Totaal f100.
En daarna heeft men er waarschijnlijk
qjndat men f 100 voor een plombeertan
getje bespottelijk gering vond er nog
f 165 opgelegd, vanwege de algemeene
kosten, die op 't etablissement drukken.
In 't etablissement worden vaak allerlei
voor de vloot benoodigde voorraden:
steenkool, victualiën e. d., opgeslagen,
van welke voorraden soms groote hoeveel
heden wegens bederf moeten worden af
geschreven. Spek en boonen en ook
steenkool zijn nu eenmaal, op den langen
duur, aan bederf onderhevig.
Al die afschrijvingen zijn even zoovele
schadeposten. En deze zijn het, die als
algemeene kosten op de inrichting druk
ken.
In dit licht bezien, is het althans ver
klaarbaar, dat de betrokken autoriteiten,
als de gelegenheid zich daartoe voordoet,
die algemeene kosten minder drukkend
trachten te maken.
Komt er van den een of anderen
gouvernementsdienst een bestelling bin
nen, dan wordt er op waarlijk ingenieuse
wijze fluks een rekensommetje in elkaar
gedraaid en meD heeft van de algemeene
kosten, een gedeelte op een anderen
(gouv.) dienst afgewenteld.
Zoo zou men b.v. de telefoondienst voor
een moerbout van enkele guldens waarde,
bij het marine-etablissement f 150 kunnen
laten betalen. Enzoovoort, naar rato. Is
't niet bespottelijk?
Oplichting ln Nederlandsche treinen.
In den Hoek van Hollandtrein uit
Duitschland speelde dezer dagen
zich het volgende voorval af. In Nij
megen verscheen plotseling een als zee
man gekleed persoon in een comparti
ment, waarin zich eenige reizigers be
vonden. De man deed het voorkomen
alsof hij zeer zenuwachtig was, zeide dat
hij kapitein was en dat hij zijn stuur
man was kwijt geraakt. Hij beweerde uit
Alaska gekomen en naar Hamburg ge
reisd te zijn. In zijn bezit had hij pels
werk, dat naar zijn verklaring gesmok
keld was. De stuurman had het reisgeld
bij zich en nu had hij geen cent op zak.
Om aan geld te komen, was hij nu wel
verplicht eenige van de «prachtige" pel
zen te verkoopen. Een paar wilde hij be
houden om aan zjjn zuster te geven. Het
gevolg was, dat een Duitscher, die in de
coupé zat, twee pelzen voor 220 mark
kocht en niet zag, dat het gewone gei-
tenvellen waren.
Een bewoner van Beverwijk, wien het
geval verdacht voorkwam, volgde den
,stuurmanlooze kapitein en lichtte een
conducteur aan het station in. Deze klamp
te den man aan en vroeg hem naar zijn
kaartje. Bij deze gelegenheid kwam het
bedrog uit, want de kapitein bleek in
het bezit te zijn van een abonnement
tweede klasse ten name van J. N. v. D.
te Leiden. De gesnapte reiziger wilde
den Beverwijker te hjf gaan, doch een
inspecteur van politie, die zich toevallig
in de nabijheid bevond en in den trein
had meegereisd, maakte proces-verhaal
op.
Daar er waarschijnlijk nog meer van
dit soort kooplieden zyn, dient men op
zjjn hoede te zjjn. (Telegr.)
Ben ernstig ongeluk.
Uit Uahannesburg wordt gemald! dat
een lift met 31 personen in een goudmijn
te Randfontein naar omlaag is gestort,
waarbij alle zioh daarin 'bevindende ar
beiders, o.w. een 'blanke werden gedood.
Strenge koude.
IBijkens de berichten uit Ghicago wordt
het noordwesten van de Ver. Staten door
felle koude geteisterd. Men verwacht dat
ook ln Mississipi en Ohlo die barse kou
slak spoedig cal daan gevoelen.
Is het meest gesorteerd In zeer mooie
van af 60 cent en hooger.
ZIE DE KERST-ÉTALAGE.
Onze Zaak is a.s. Zondag 21 Dac. den geheelen
dag GEOPEND. J# W> HEIJDANUS.
wêncfr- Ujin- QerlrouMgn
fat hef oude en welbekend» odn*t
is een genot, dat aan velen onbekend is.
Wie eehter in het bezit is van een koker
Mljnhardt'e Zenuwtabletten kan steeds
verzekerd z|jn een rustigen nacht door te
brengen. Pr|js 76 ot. By apoth. en drogisten.
