Geïll. Zondagsblad,
Amsterdamse!*® Brieven.
GEMENGD NIEUWS
Tweede Blad
Hêht otj
rtig en lendenen
Kloosterbalsem
VAN ZATERDAG 27 DECEMBER 1924.
Heropening
Postchóque- en Girodienst.
DE ACHT-URENDAG IN DE
PROVINCIALE ZIEKENHUIZEN.
De lezers van de Heldersche Courant
mochten in dén loop der jaren zoo nu en
dan wel eens iets over de krankzinnigen
verpleging in Noordthoiland onder de
oogen krijgen, en het onderwerp is hun
Cxï A j, Inrö vrecimd.
Vnmlanr, dat wij rneenen, geen on
vruchtbaar werk te doen, door over de
door de meerderheid van Ged. Staten
voorgestelde verlenging van den arbeids
week van- 48 tot 64 uur voor het verple
gend personeel in dit blad een uiteenzet
ting te geven.
'Wij doen dit ook hierom, aangezien de
gemeente, die jaarlijks een beduidend be
drag aan krankzinnigenverpleging uit
geeft, niet onverschillig kan staan tegen
over de kosten der inrichtingen, waarop
zij toch in hoofdzaak is aangewezen.
We behoeven niet te zeggen, dat on-
dergeteekende behoorde tot de minder
heid in het Ooilege en dus tegen die ver
lenging is.
Waar echter ook door ons reeds veel
vroeger altijd is erkend, dat de verpleeg
prijs in onze gestichten te hoog was, daar
is eenige toelichting nopens het standpunt
dier minderheid wel gewenscht.
Want dat men, om tot verlaging van
dien prijs te komen niet voldoende had
aan het nemen van reorganisatie-maat
regelen, waardoor dus een economischer
beheer zou worden worden verkregen,
stond reeds lang bij ons vast.
De arbeidsvoorwaarden van het, perso
neel, zooals die in 1920 door de Staten
waren geregeld, zouden, dat bleek reeds
spoedig, niet geheel onaangetast kunnen
worden gelaten. Indien dus de grootst mo
gelijke reorganisatie en als gevolg daar
van de kleinst mogelijke formatie van het
personeel was verkregen, dan zou men
kunnen zien, op welke wijze men, natuur
lijk in georganiseerd overleg", in som
mige dier arbeidsvoorwaarden verande
ring kon aanbrengen.
Nu is de formatie van het verplegend
personeel reeds beduidend ingekrompen,
zonder dat tot nu toe ooit aan een ver
pleger of verpleegster opzettelijk ontslag
behoefde te worden verleend. Uitsluitend
door niet vervullen van ontstane vaca
ture werd in het Ziekenhuis nabij Sant
poort een vermindering in de formatie
verkregen van circa 200 personen. Men
kan zelve beoordeelen, welk een aanzien
lijke besparing dit geeft.
De formatie van het verplegend perso
neel in die inrichting, die in 1918 bij een
69-urige werkweek nog 834 was, is thans
bij een 48-urige week zelfs minder, n.1.
808.
Dat wil dus zeggen, dat dit personeel
veel intensiever moet werken dan voor
heen en dat de patiënten daardoor vanzelf
een betere behandeling genieten.
Er wordt in onze ziekenhuizen met zorg
verpleegd, het zijn geen bewaarinrichtin-
gen, om voor de Maatschappij onbruik
bare elementen op te bergen en af te zon
deren. Dit edscht meer en beter personeel,
maar indien er bij veel langer werken
nog méér personeel is dan niu, dan betee-
kent dit ook iets ten voordeele van dat
personeel. Het beteekent n.L, dat het
medewerkt aan een zoo goed en goedkoop
mogelijke exploitatie der Ziekenhuizen.
Dat is verkregen door de betere arbeids
voorwaarden.
Wat de administratieve en technische
diensten betreft, er heeft onlangs te Sant
poort weder een reorganisatie haar be
slag gekregen, waarbij ongeveer 40 man
kunnen worden gemist. Indien deze weg
zijn, is ook in die diensten de formatie
veel kleiner dan in 1018 bij: langeren
werktijd.
Er zijn dus reeds zeer belangrijke stap
pen gedaan, om tot de noodige besparin
gen te komlen en de Bezuinigings-eom-
missie, ingesteld door de Staten het vorige
jaar, begint haar eerste rapport dan ook al
met te zeggen, dat zij niet veel anders dan
bezuiniging op arbeidsvoorwaarden zal
kunnen vinden. Hetgeen door 't totale re
sultaat Tim haar werk ook al gebleken ia.
Tw slo^"np'pcxrt ccüw-'ivCJt 7^4 Aan
ook, dat de gestichtribesturen zelf reeds
vele en belangrijke bezuinigingen hadden
aangebracht
Dat het personeel daartoe zoo loyaal
heeft medegewerkt ook door hun orga
nisaties, stemt daarbij verheugend.
Want nooit zou zonder de medewerking
van het gansiehe personeel dit resultaat
bereikt hebben kunnen worden.
Als voorbeeld noemen we slechts een
paar feiten uit'Santpoort
De voeding is beter geworden en niet
tegenstaande dit en de veel hoogere prij
zen is het totaal aan voeding uitgegeven
bedrag reeds weer gelijk aan dat van voor
den oorlog.
Maai1 de z.g. „spoeling", dus de etens
resten, waarvan men varkens mestte be
droeg dan ook vroeger 2000 KG. per
week, terwijl dit nu 300 KG. is.
Ieder voelt dat men door beter toezicht
en rationeeler uitgifte en verdeeling
meer aan voeding bespaart dan men aan
varkensvleesch kon verdienen.
In 1921 was het totale aantal stuks
waschgoed, dat in de wasscherij kwam
2.649.050. In 1928 was dit precies tot de
helft gedaald, nJ. op L243.476.
Dit kon ook alleen door intensiever toe
zicht en betere behandeling door 't heele
personeel verkregen worden.
De kosten van allerlei dagelijks in ge
bruik zijnde huishoudelijke en schoon
maak artikelen daalde van; 26.267,in
1921 tot 20.484.— in 1923.
De kosten voor verwarming en licht
daalden sinds 1912 van 125.821.op
93.308.in 1923, hoofdzakelijk door
economischer stookgelegienheden. En lat,
niettegenstaande in dien tijd do te ver
warmen ruimte met 67 toenam.
Een bezuinigings-commissie was dan
ook van,' te voren gedoemd, om een zeer
schamel resultaat te bereiken, en deze
heeft zich daarom in hoofdzaak tot een
aanval op de arbeidsvoorwaarden be
paald'.
Toch werken al deze maatregelen zeer
langzaam door, vooral ook, omdat in 1922
een lastenverzwaring van een paar ton
per jaar als gevolg van de Pensioen
wet alle tot dien verkregen bezuiniging
volkomen te niet deed.
De provincie zag niettegenstaande dat
haar kosten in de laatste 6 jaar met 8 ton
dalen, doch, en hier komen we aan het
kardinale punt, daarin zit 5Va ton, die de
gemeenten meer dan vroeger betalen. De
verpleegprijs is van 600.op 1000.
gekomen in' den loop der jaren en door
het intrekken der Rijksbijdragen betalen
de gemeenten nu reeds 1040.
Doch de overige 21/a ton, die dus door
werkelijke besparingen zijn verkregen,
komen de gemeenten vanaf 1925 ten goede,
omdat de jongste winterzitting der Sta
ten besloot, den verpleegprijs met 1000.—
te verminderen, hetgeen de provincie 21/,
ton kost. We zijn dus op den goeden weg,
maar reeds in 1923 begrepen de gestichts-
besturen dat we er met reorganisatie al
léén niet, kwamen.
Allereerst heeft men toen onderzocht,
welke groepen het best en het eerst in
aanmerking konden worden gebracht, om
in hunne arbeidsvoorwaarden wijziging
te brengen. Dit was de groep der leerling-
verplegenden, die thans worden aange
steld, terwijl zij dus alles nog moeten lee-
ren, op een salaris van een geschoolde.
Voor hen moet vanaf d'e aanstelling
151/., pensioenpremie worden opge
bracht, terwijl 90 van hen nooit van
eenig pensioen profiteert, omdat er zulk
een groot verloop, onder die groep is.
In volkomen overleg met de organisaties
was dtis al besloten tot aanstelling van die
leerlingen op arbeidscontract en op een
beduidend lager salaris, zoodat voor hen
geen pensioenlasten meer zijn op te bren
gen.
Welke sommen deze maatregel zal be
sparen, indien' hij1 geheel is doorgevoerd,
is niet precies te zeggen, maar het zal
zeer aanzienlijk zijn.
Welnu het georganiseerd overleg, en
we zijn het daarmede volkomen eens, had
nu voorloopig tot 1. Januari 1926 eens af
willen wachten, tot welke resultaten al die
maatregelen zouden leiden.
Mocht dan blijken, dat verder moet wor
den gegaan, dan zou dit met kennis van
zaken kunnen geschieden.
Uitsluitend doordat 't werk der bezuini-
gingscomimissie, die, naar we hopen te
hebben aangetoond!, vrijwel monniken
werk deed, al dat reeds in gang zijnde
werk doorkruiste en zij o.m. verlenging
van arbeidstijd voorstelt, uitsluitend daar
lagetonfiea Mededeling.
door is ten slotte de ""meerderheid van
Ged. Staten tot het voorstel van 64 uur
voor d:e verplegenden gekomen.
Wijl achten dit voor den goeden geest,
waarvan een goede ziekenhuisexploitatie
zoo geducht afhankelijk is, eenvoudig fu
nest, maar we vinden het om twee redenen
zeer onbillijk ook. Ten eerste, omdat hier
een deel van het provinciaal personeel in
een uitzonderingstoestand wordt gezet, al
leen omdat de Arbeidswet het voor die
groep nu eenmaal nog toelaat.
Maar tweedons, omdat men maar uit
gaat (en vooral ook van medische zijde,)
van de gedachte dat verplegen zoo'n ge
makkelijk baantje is, een meerling, die ik
ten zeerste moet bestrijden.
Ook al wordt geen zware lichamelijke
arbeid gevorderd, de omgang met het
voortdurend toezicht op geesteszieken, de
heele gestichtsfeer werkt geweldig ener-
veorend en zoowel zenuw- als zieleleven
hebben ervan te lijden.
Waar het hier voorts in hoofdlzaak
vrouwelijk personeel betreft, mag daaraan
niet te weinig waarde worden gehecht.
De dokter komt eens of tweemaal per
dag op de afdeellng voor zijn bezoek, en
overigens in spelciale gevallen, die altijd
naast zijn gewonen wetenscb appelij ken ar
beid interessant zijn. Ook al zou die, wat
niet het geval is, langer of even lang
weiken, dan is het niet te vergelijken met
de aaneengesloten werktijden der verple
genden op krankzinnigenizalen. Het heeft
ons dan ook altijd zeer getroffen, dat deze
verlenging zoo verdedigd is door genees
kundigen uit» de gestichten zelve.
Wij zouden.' hiermede kunnen eindigen,
want we hebben de pretentie aan den lezer
te hebben duidelijk gemaakt, dat invoe
ring van werktijdverlenging voor verple
gend personeel onnoodi'g en ongewenscht
ia
Onnoodig, omdat op andere wijze vol
doende bezuinigd is en wordt; onge
wenscht, omdat men bij die bezuinigingen
de volle medewerking van' het personeel
noodig heeft, die er nu mee wordt ver
speeld'.
Maar wie de boekjes over den kostenden
prijs der verpleging in de verschillende
gestichten, zooals die jaarlijks door de
Vereenlging van Krankzinnigengestich
ten in Nederland! wordt uitgegeven, be
studeert, komt ook tot de ervaring, dat,
afgescheiden) van Üe betere arbeidsvoor
waarden, het overheidsbeheer in Noord-
hollanki niet achterstaat bij dat in parti
culiere inrichtingen.
Op nevensgaanden staat ziet men de onder
deden, waaruit de verpleegprijs is opge
bouwd' en men kan zeer gemakkelijk bere
kenen, dat de verschillen der drie provin
ciale ziekenhuizen precies zijn te vinden
in de posten Salaris, Pensioenlasben en
Verzorging der patiënten. De rest, vor
mende het eigenlijke beheer is eer lager
dan hooger dan' in particuliere inrichtin
gen. Zie daarvoor b.v. de laatste kolom.
Ons verbaast dat niet, want als men
voor de betere salarisseri etc. niet een veel
beter personeel had, zou het wel treurig
gesteld' zijn.
Voorzoover dus nu die salaris- en pen
sioenlasten onredelijk hoog zijn, worden er
nu maatregelen genomen, zoodat binnen
een paar jaar de Staat nog méér ten gun
ste van de drie overheidsgestichten een
beeld geeft.
Nu reeds kan men zeggen, dat indien
al die 16 particuliere inrichtingen dezelfde
Arbeidsvoorwaarden als Noordholland
hadden, zjj veel duurder dan de drie eerst
genoemde gestichten zouden zijn. En
dat was tot nu toe uit die boekjes nooit
aangetoond!.
We hopen te hebben medegewerkt, voor
zooveel noodig, bij de lezers van dit blad
een billijk oordeel Inzake het Overheids
bedrijf te vestigen en ook meer vertrou
wen in de leiding daarvan.
Ingezonden Mededeellng.
Dineert des Zondags en met de a.s.
Feestdagen met Uw familie In
HOtel „DEN BURG".
Gesticht.
Ver
pleeg
prijs
perdag
en per
patiënt
Onderdeelen van den verpleegprijs
Sala
rissen
en
loonen
SHuur|
of
huis
vesting
(Rente
en afl.)
Voe
ding
Brand
stof,
verlich
ting,
water,
onder
houd
Pen
sioen
lasten
Ver
zorging
der
patiën
ten
Alle
andere
uit
gaven
Duin en bosch
4.63
2.06
0.64
0.48
0.46
0.85
0.05
0.09
Medemblik
4.11
2.64
0.01
0.39
0.44
0.41
0.05
0.17
Santpoort
3.97
2.-
0.37
0.39
0.28
0.79
0.08
0.06
Brinkgreven
2.69
1.17
0.23
0.53
0.80
0.23
0.05
0.19
Delft
2.68
1.19
0.22
0.51
0.81
0.28
0.01
0.16
Maasoord
2.65
1.09
0.40
0.45
0.38
0.21
0.02
0.10
Apeldoorn
2.63
1.04
0.40
0.48
0.34
0.10
0.058
0.21'
Den Dolder
2.60
0.91
0.87
0.47
0.42
0.04
0.04
0.35
Gr. Graffel
2.56
1.01
0.26
0.50
0.38
0.16
0.06
0.24
Veldwijk
2.56
1.25
0.26
0.47
0.23
0.15
0.05»
0.14'
Deventer
2.54
1.24
0.08
0.49
0.28
0.25
0.06
0.14
Utrecht
2.51
1.25
0.22
0.38
0.37
0.08
0.02
0.19
Zutfen
2.43
1.05
0.09
0.47
0.33
0.21*
0.05»
0.22
Vrederust
2.40
0.88
0.46
0.50
0.29
0.13
0.085
0.06'
Oud-Rozen
burg
2.39
0.96
0.27
0.49
0.29
0.11
0.02
0.25
Wolfheze
2.39
0.97
0.35
0.88
0.39
0.11
0.03
0.16
Bloemendaal
2.38
0.90
0.88
0.43
0.39
0.10
0.035
0.14'
te Loosduinen
Dennenoord
2.28
0.85
0.24
0.46
0.41
0.09'
0.04»
0.18
Franeker
2.20
0.78
0.06
0.54
0.40
0.19
0.06'
0.21»
Haarlem, 10—12—
A. W. Michela.
lUUIMMBlMj. Jl
De donkere dagen vóór Kerstmis hebben
we al' weer gehad. De dagen dat ochtend- en
avondschemer haast zonder lichter uren in
elkander overvloeien. Dat de rijen donker
groene dennen en sparren in den mist en
den schemer langs den Singel en andere
markten, In steeds dichter drommen ge
schaard' worden ten verkoop aan vierders
van het naderend huiselijk feest En dat uit
de vierkante winkel-oogen allengs in stij
gende getale van tussehen het groen der
hulst vriendelijke, intieme roode glansjes be
ginnen1 te schijnen...Dagen van inkeer,
van een zich terugtrekken in de huiselijk
heid. Even slechts onderbroken door een
feest daarbuiten: het feest van de rijp, dat
een tooverwereld langs grachten en in plant
soenen opriep. Een décor van witte statie-
varens, waartusscben het sprookje zich af
speelde. Wij werden toen, naar de dich
ter zong, even
uit het venster opgetild';
Wij zochten lang-vergeten namen.
IZiet: Prins en Edelvrouw schrijn door
de stilt'
En recipieeren voor hun ramen....
Maar overigens zochten wij het „binnen"
Overdachten en overpeinsden en heten de
buitenwereld1: de buitenwereld en, voor en-
kele dagen, de krant: de krant. De „feiten
van den dag* raakten wat op den achter
grond- bij groote», dieper feiten, die zich nu
eenmaal niet In een dagblad-causerie laten
weergeven. Dit natuurlijk meteen in afwach
ting van het oude jaar, waarop de journalist
ook weer een blik terug kan werpen op de
afgeloopen reeks algemeen©, dagelijksche
feiten en feitjes.
De Kerstweek doet dus den krantenman,
die zich niet èl te ver van een onderhoudend
en met „nieuws" doorspekt, praatje wil be
geven, een zekere „copy-nood" aan den lijve
gevoelen. En hij' gaat, waar het nu eenmaal
een tijd van inkeer en van terugblikken is,
aan het peinzen over dien nood. Hoe over
kwam en overkomt men dien nood? Hoe
stroomde vroeger in tijden dat telefoon, tele
graaf en radio nog onbekend waren, het
nieuws en de Joerichles" binnen, die dezen
nood verdreven en de persen draaiend hiel
den? In zijn droomen staat dan het beeld op
van de z^g. „kwartjes-mannen", oftewel, met
een vreemd woord, „oocasional reporterri"
(tijdelijke verslaggevers), die vroeger in
groote getale de redactie-bureaux pleegden
te .bezoeken. Baliekluivers, schoenpoeliers,
en andere, langs den weg zwervende gasten,
die den stads-redacteur de allerlaatste onge
lukjes, schandaaltjes en vechtpartijtjes kwa
men melden; of óók, wat niet zelden
voorkwam, de allerlaatste, voor de toon
bank uitgebroede.... fantasietjes!
Waarmede dan, in het gunstige geval, een
kwartje verdiend werd, welk kapitaal, aan
stonds via toonbank, glaasje, maag en bene
velde hersenen weer in nég „interessanter"
mededeelingen werden omgezet. Meestal lie
ten deze journalistieke volontairs het niet bij
een mondeling verslag, maar deden zij ook
schriftelijke, redactioneele pogingen. Op de
meest onwaarschijnlijke papiertjes leverden
zij hun „oopy" in. Er zijn er enkele voor
het nageslacht bewaard. Ik geef U deze
proeve:
„Tn de Dirk Govert Klaasstraat voor per
ceel 27 stonden honderde mensen te kijke
vier agenten met fiezelant om de bewoner
de welke leidende was aan hét lirium tre-
mens ,te vervoeren, en et wou niet lukke
toen er nog meer pelissie kwam die sjorde
de percent met touwe den trap af en reede
hem gebonden in de brantkar (brancard) naar
binnegasthuis met gehjdden van veel niuws-
gleriche".
En laat U verder raden naar de beteekenis
van:
„Gisteravond zijn een timmerman en aan
nemer door twee mannen van eenige per-
oeelen in aanbouw aangevalen in de Balftha-
zar Florisstraat en mishandelt en hebben
die een portefeulle die dien aannemer in zijin
zak had met veel geldswaarde te berooven
en de schoonmoeder die hun te hulp kwaim
en drijgde die een doodtrap te geven in het
water wilde smijten over een stapel planken
werd gegooid zoodanig alsdat zij een bloed-
kneuzing kreeg en de polisie heeft van den
aannemer preses van baal gemaakt met die
mannen dewelke het hazepat koosen en de
vrouw is in het wiUemiengasthuis verbon
den)."
En, al snuffelend in dergelijke oude pers-
archieven, droomt de, in tijdelijke oopy-nood
verkeerende, geplaagde journalist, dat het
Kerstmannetje zich, als welmeenende geest,
in een) kwartjes-man verandert en uit zijn
tak met roode besjes eeni stroom dachiM>e-
schreven copy-papier laat fladderen....
Ook met de, tijdens de jaarswisseling tra-
ditioneele wijze, op te voeren „Gijsbrecht
van Aemstel", wat voor vele jeugdige Am
sterdammertjes, naar het gebruik wil, de eer
site tooneel-uitgang 'beteekent, stijgt een
oude, weemoedige geur uit de archieven van
Gijsbrecht's stad omhoog. We denken
wel eens, dat onze tijd alleen min of meer
zonderlinge censuur van autoriteiten op het
tooneel kent. En we denken aan „Allerzie
len" eni, lichtelijk monkelend, aan „Zijn Edel
achtbare". Maar ook de goede Vondel heeft
er in zijn tijd van geweten en gelust. Zijn,
In opdracht, ter gelegenheid van de opening
van den nieuwen schouwburg geschreven
„Gijsbrecht van Aemstel", vond tegenkan
ting ibij de (ditmaal kerkelijke) autoriteiten.
Op den avond van den Tweeden Kerstdag
1678 was bet inwijdingsfeest, w .arop die
première zou gaan, vastgesteld. De Kerken
raad deed alle mogelijke pogingen de voor
stelling van het stuk te doen afgelasten. Zijn
oppositie had evenwel niet veel succes, tot
dat, ziet, als werd zijn actie door de elemen
ten met welgevallig oog aangezien, plots' de
Amstel ging rijzen en de stad onder water
kwam te staan. De première moest toen wel
Iflgmoutan BïedWwttej.'
verdrijft de pijn
afgelast worden en uitgesteld tot 4 Januari
1638, en sinds dien schreed Gjjsbert telken
jare over ons hoofdstedelijk tooneel in het
stuk, dat Vondel, naar zijn eigen woorden
op klassiek voorbeeld schreef, omdat de
„genegenheijd (hem) prickelde eens dien
schoonen brand van Troje t' Amsterdam, in
het gesiriht ejjner dmgesetenen, te stichten".
Of echter thans nog, als in Vondel's tijd,
getuigd kan worden:
„01 Oonstioh Amsterdam! Op Uw tooneelen
heeft de Gonst, die was verloren.
Haar adean weer geschept', bij U is zij
herboren."
staat ernstig te bezien.
Maar in alle geval heeft Zij, de Gonst, na
een maandenlange periode van ameohtigheidj,
onlang? het Leidsehe plein weer eens
vrijuit adem geschept. De doctoren. Verkade
-1 \je v-£>1 4ie arm haar ziekbed stonden,
hebben haar gelukkig eindelijk weer eens
een teefcen van leven in den Stadsschouw
burg doèn geven. Gegeven werd' St. Joanne
•ftn Bemand öhaw, waarin deze bekende En-
gelsehe schrijver de geschiedenis van de
Maagd van Orieans doet herleven. Het was
de eerste groote daad van'het Vereenigd
Tooneel en men mag hopen, dat het hier
mede zijn kwakkel-periode heeft uitgeluid
Daarnaast gingen, bij- andere gezelschap
pen, ter eerbiedige nagedachtenis van Hejjer-
mans, verschillende stukken van dezen groo-
ten Hollander, waaronder de opvoering van
„Schakels" bij Rooyaards uitmunt.
En dan tenslotte natuurlijk diverse Kerst-
vacantie-lijke amusementsstukken'. Een be
werking van het bekende bakvisschenboek
van Oissy van Marxveldt 5n den Stads
schouwburg, een allerzotste Nero-parodie
van Nap de la Mar in het Oentraal en „De
kleine Lord" in het Grand Theater. In dit
laatste is de hoofdpersoon niemand minder
dan Wiegje Bouwmeester, het dochtertje
van den groeten Louis.Zoo bloeit niet
alleen de Oranje-, maar ook.de Bouw
meester-boom, gelukkig, voortl
De Burgemeester heeft tenslotte, in wel
willende Kerststemming, zijn goede stad' ook
met een prettig geschenk willen bedenkken.
De toezegging namelijk, dat er bij het orga-
niseeren van de in 1928 hier te houden
Olympiade^ op krachtige» en ook financieele,
medewerking van de Gemeente gerekend kan
worden. Mits er maar blijkt, dat er ook van
particuliere zijde hard en doeltreffend „aan
gewerkt wordt". Daar ontbreekt tot nu toe
nog wei een en ander aan. Wèl worden min
of meer wilde plannen op touw gezet, zooals
de bouw van een nieuw „reuzen-stadion" bij
„Halfweg 't Kalfje", maar de groote lijn is
nog weinig zichtbaar. Het Ned. Olympisch
Comité, dat zich aan den Amstel een ruim
tehuis inrichtte, doet echter zijn best en we
mogen hopen, dat het gelukken zal alle par
ticuliere krachten in één richting te bren
gen» een richting die recht aanloopt- op het
sportieve wereldgebeuren van 1928. Het
lijkt, nog zoo vèr, en/ toch, wordt er nu reeds
niet energiek aangepakt, dan ontgaat ons de
kans....
De man, die de Mount Everest filmde.
„The ever present NoeT noemden de deel
nemers aan de Mount Everest expeditie den
man, die méétrok naar „het dak van de
wereld" om het huiveringwekkende gebied
van ongerepte stilte en maagdelijke sneeuw
op de gevoelige plaat vast te leggen voor de
inilioenen, die in 'bioscoop en cinematheater,
de helden van den Mount-Everest toejuichen
tussehen een prikkelroman en een lach
succes.
Tot op drie-en-twintig-duizend voet boven
den zeespiegel heeft captain Noel Irvlne en
Mallory vergezeld. Toen1 waren zijn krachten
uitgeput. Getweeën vervolgden de leiders
den tocht; maar de operateur, die zoolang
mogelijk hun beider beeld' wilde vasthouden,
wist, met behulp van een bijzonder soort
lens, het dappere tweetal „op te nemen", ter
wijl het verder trok en steeds maar verder
naar den top van een dier geheimzinnige
ijsmassa's, welks verovering hun helaas niet
mocht gelukken.
Gaptain Noel behoort tot de weinigen, die
Irvine en Mallory zagen opbreken voor hun
laatsten tocht. Zijn lens bleef op hen gericht
tot de kleiner en kleiner wordende stippen
vervaagden in het blanke onbekende, ver
vaagden om nooit weer te worden gezien
Slank en blond met blauwe oogen die al
tijd de verten schijnen te zoeken, maakt
John Baptist Noel, ondanks zijn zes-en-
dertig levensjaren, d'en indruk van een ver
legen jongen. Verlegen Is hij' ook; verlegen
en zwijgend. Toen hij naar Engeland terug
keerde, werd' hij bestormd door krantenmen-
schen. Men wilde hem interviewen, men
vroeg artikelen van zijn hand, men deed'
hem het eene schitterende aanbod na het
andere; maar captain Noel, die een uitste
kende schoolopleiding heeft genoten» die lid
is van the Royal Geographical Society en
tijdens de oorlogsjaren goede reputatie ver
wierf door de uitstekende manier waarop hij
den leemten het omgaan met vuurwapenen
leerde, „Castiron", zooals hij In die dagen
heette, die een standaardwerk over het schie
ten met den revolver op zijn naam heeft
staan, wees alles van de hand. En alleen een
doodenkelen keer heeft hij zich laten over-
Wl] maken onze lezers er op attent, dat alleen
zij, die een kwartaal abonnement op de Held. Crt.
hebben, zich bij ons kunnen abonneeren op het
ZONDABSBLAD.
ZIJ, die de Held. Crt door middel van een
depöt ontvangen, moeten zich voor een abonne
ment op het ZONDAGS- of MODEBLAD bij dat
depOt opoeven. QE ADMINISTRATIE.
Voor het overmaken van abonnements-
en advertentiegelden, gelieve men
weder gebruik te maken van den
POSTCHÈQUE- en GIRODIENST. Ons
rekeningnummer is 16066.
Adm. Held. Crt.
Gratis een trommelkoekpan In ieder pak Koop-
man's zelfrijzend Bakmeel bevindt zich een bon.
Bij inzending van 35 bons zenden wij een prachtige
pan, gratis en franco. N.V. KOOPMAN's Meel
fabrieken, Leeuwarden.
De keuken voldoet een de hoogste eleohen
Copy-nood. Kerstmis.
De Gijsbrecht van AemstéL
De Bouivmeester-boom. Olym
piade 1928.
B0)fdaanoe« toch niet loop-n. Akker'»
Kloosterbolscm zal Uw pijn onmiddellijk
tot bedaren brengen, U snel behaaglijk»
wrllfhttn» kalmte en rat bezorgen.
