E HAPPEN HAPPEN BRANILAGE's O koning Weststraat 11. Zondags ^jeopend^oT^^uurJ GEMENGD iflEUWS VAN ZATERDAG 27 JUNI 1925. Tweede Blad Het Nederiandsc.il smaldeel te Kopenhagen. Uit Kopenhagen schrijft men aan de «N R. Ct.": Het Nederlandsche oefeningskader, dat onder bevel van admiraal Sluys dit jaar de Oostzee als operatiebasis koos, heeft zjjn eerste station, „den Sleutel van de Oostzee", bereikt en lag zes dagen ge meerd aan de kade van de Kopenhaagsehe promenade. Na zijn vertrek van hier zul len de eigenlijke vlootmanoeuvres worden gehouden; het verblijf te Kopenhagen was uitsluitend te beschouwen als een beleefd- heidsgroet aan een zeer bevriende natie en tijdens het verblijf van ons eskader hier werd voluit de sympathie, die het Deensche volk in zijn geheel koestert voor het onze, dat in zoovele opzichten: in ka raktereigenschappen, in sociale en poli tieke ontwikkeling, «p het Deensche ge lijkt, geopenbaard. Den lGden Juni, 's morgeps om 7 uur, stoomde het Nederlandsche smaldeel do Bond in, begroet door drie Deensche tor pedobooten, die het eskader noordwaarts tegemoet waren gestoomd; voorbij het oude Deensche kasteel Kronborg, dat aan den ingang van de Sond ligt, gleden in den vroegen zomermorgen in kiel waterlijn met het admiraalschip Hr. Ms. vlagge- schip „Jacob van Heemskerck" (comman dant Schenk de Jong) voorop, achtereen volgens: Hr. Ms. „Tromp" (commandant kapitein ter zee Aronstein), de onderzee booten K 11 (commandant Beekman) en O 8 (commandant jhr. Van Suchtelen v. d. Haare) en de torpedobooten Z 8 (com mandant Varkenvisser) en Z 4 (comman dant Donker). Halverwege de Sond, bij het Zweedsche eiland Hven, werd het eskader verrast door het verschijnen van een Neder- landsch vliegtuig; een van de groote lucht- zeilers van ae Kon. Luchtvaartmaatschap pij was de Hollandsche oorlogsbodems tegemoet gegaan en liet een grooten lau rierkrans met een lint in de nationale kleuren vallen boven de „Heemskerck". De krans, slechts enkele meters van de reeling in het water gevallen, en ijlings opgevischt, werd door den Schout-bij nacht Sluys in ontvangst genomen. Om 10 uur voer het eskader de haven van Kopenhagen binnen, begroet door kanongeschut van de Deensche batterij Sixtus. Het meerde aan de kade van de Langelinle-promenade, waar een talrijk publiek zich bevond. Eenige uren later kwam een Neder landsch luchteskader aan, bestaande uit de watervliegtuigen W 51 (commandant Mulder), W 61 (commandant Brunner) en W 64 (commandant Dinkelman) met luit ter zee Weemhoff als groepscommandant. Zij streken neer op het water vóór de mi litaire vlieghaven. In den loop van den eersten dag heeft de admiraal met zijn staf verschillende oföcieele bezoeken gebracht, o. a. bij de Nederlandsche legatie, bij den kroonprins, die tijdens de afwezigheid van den koning dezen representeert; in het ministerie van marine en bij den Deenschen vlootvoogd, welke bezoeken denzelfden en den volgen den dag beantwoord werden. Dinsdagavond was de NederlandBche gezant, Ridder van Rappard, gastheer van de Nederlandsche zeeofficieren in het res taurant „Nimb". Woensdag den 17den waren de officie ren de gasten van het Deensche onderzee booteskader en werd het noenmaal ge bruikt aan boord van het Deensche oor logsvaartuig „Hekla". Donderdag den 18den heeft de Deensche kroonprins bij schout-bij-nacht Sluys aan boord van de „Heemskerck" het noenmaal gebruikt, waarna hij de onderzeeboot K 11 bezocht. Donderdag en Vrijdag ondernam de ad miraal met zijn staf in gezelschap van Deensche collega's een autotocht door Noord-Zeeland, waar de oude konings sloten Kronborg (bij de Sond) en Frede- riksborg werden bezichtigd. Vrijdag den 19den ontving de minister van buitenlandsche zaken, graaf Moltke de Nederlandsche gasten aan een noen maal in de Kadettenschool (school voor adelborsten). Zaterdagnamiddag was de admiraal met zijn staf aoor den Deenschen vlootvoogd genoodigd op een garden partij in zijn villa aan de Sond, in Springforbi. Tijdens het samenzijn aldaar daalde een van de Nederlandsche watervliegtuigen met den kanselier van de. Nederlandsche legatie, kapitein Witmans, aan boord, tot de groot ste verrassing van allen, boven de hoofden van de hooge gasten; het landde glad op het water vlak voor hun voeten. Ook voor de manschappen werd er in deze dagen goed gezorgd; eiken dag werd er verlof gegeven, en wij hoorden van hen slechts uitingen van tevredenheid over hun verblijf hier aan wal. Zaterdag kwam de clou van het bezoek: het groote galabal, dat de Nederlandsche gezant aan het geheele Koninklijke Huis, de hoogste Deensche autoriteiten, de ge zanten van de alhier geaccrediteerde ho ven en landen en eenige anderen, onder wie ook eenige vooraanstaande leden van de Nederlandsoh-Deensche vereeniging, in het geheel ongeveer 800 personen, aan- Om halftien kwamen de gasten in het hotel „d'Angleterre", ip welks receptie zaal de Nederlandsche legatie, met Ridder van Rappard aan het hoofd, hen ontving. Van de hooge gasten noemen wij hier: den Deenschen kroonprins Frederik (als vertegenwoordiger van den koning), de twee broeders van den koning, prins Ha- rald met prinses Helena en prins Gustav bStaWr P*T "J*"™ v2!'ro 6n' ItaM' Siara en Zweden! addwJcnen a,le off*ieren en 3® het Nederlandsche eska- l lraal Sluys aan het hoofd, Itali-nnsch llier °°k aanwezige vagnarl a(ier- commandatore ('a- we1 10 UUr 8Pee,de een uitstekende Jazz band een opwekkende melodie, waarna de cians begon; er heerschte een vroolijke en kameraadschappelijke stemming, waartoe e criendelijkheid van den gastheer en de ongedwongenheid van de vorstelijke per sonen veel bijdroegen. Om 12 uur ging men aan tafel in de groote overdekte Pal men have, waar ,een ieder zijn eigen plaats ^kiezen, en waar de aangeboden heer lij kneden en de bediening niets te wen- schen lieten. Toen de muziek weer begon te spelen, verliet men deze met oranje wimpels getooide feestzaal, en werd in de danszaal weer druk gedanst. Pas tegen 8 uur in den morgen namen de vorstelijke gasten afscheid van hun Nederlandschen gastheer, en het was halfvijf, voor dat dit feest, dat voor dè Denen een voorbeeld was van de Hollandsche gastvrijheid, en waarop wederzijdsche sympathieën aan den dag wqpden gelegd, als geëindigd was te beschouwen. Dep volgenden dag, Zondag den 21 sten, kwamen de goede vrienden weer bij el kaar; ditmaal gaf de eskadercommandant, schout-bij-nacht Sluys, een receptie en een tea-dancing aan boord van de „Jacob van Heemskerck". Ongeveer dezelfde gasten als den avond te voren kwamen, met den kroonprins aan het hoofd, bij el kaar op het achterdek, dat getransfor meerd was in een balzaal. Onder de Ne derlandsche kleuren en tusschen groene struiken werd gedanst en thee gedronken. Maandagmiddag den 22sten om 4 uur vertrok het Nederlandsch smaldeel naar het Zuiden, naar de Oostzee, waar ma noeuvres zullen worden gehouden. Voorts zal de Hollandsche driekleur getoond wor den achtereenvolgens in: Memel Riga, Reval, Helsingfors en Stockholm. Begin Augustus zal het eskader terug komen in het vaderland. In Kopenhagen heeft 't enkel vrienden. Ingezonden Mededeeling. Op veler verzoek In plaats der jubileuiti- cadeaux 10 korting op alle prijzen. AMSTERDAMSCHE BRIEVEN. ondervindt den laatsten tijd, n.1. ook van kunstenaars-zijde ernstige belangstelling. Zoo kwam op ae, deze week hier gehouden, vergadering van de Ver. van Letterkun digen de vraag ter sprake of onze dichters en schrijvers zich niet hadden op te ma ken draadloos te gaan „publiceeren". Het draadlooze boek, de draadlooze ge dichtenbundel schijnt op komst! ECONOMISCH WEEKOVERZICHT. In politiek opzicht is het de laatste we ken nogal onrustig. In de eerste plaats Frankrijk (met den oorlog in Marokko, welke reeds veel offers, zoowel menschen- als geldoffere heeft geëischt en dan we derom de zwakke poatyie van het kabinet Painlevé, waarop de socialisten het weer gemunt hebben, zoodat het niet te ver wonderen zal zijn, als ook dit kabinet spoedig ten val gedoemd is. In de tweede plaats komen de Chineezen ons bang ma ken door onderlinge ruzie, zelfs zoodanig, dat dei. mogendheden het noodig oordeel den eenige oorlogsbodems derwaarts te zenden, om de belangen hunner daar ver blijvende landgenooten te beschermen. Volgens de Britsche admiraliteit zijn er thans zelfs 76 vreemde oorlogsschepen in de Chineesche wateren. In dat land schijnt een soort van vaderlandsche be weging gaande te zijn, ten doel hebbende de buitenlanders uit te sluiten en te fooy- ootten, wat natuurlijk onbeperkte gevol gen kan hebben met het oog op de Chau vinistische ideeën van enkele groepen. Daarenboven schijnt de regeering vrij machteloos tegenover de rebellen te staan, zoodat men aan hare belofte ter bescher ming van buitenlandsche eigendommen, weinig heeft. Deze weinig bemoedigende berichten en de lustelooze buitenlandsche markten zijn oorzaak dat onze fondsenmarkt wei nig doet, zoodat de koersen niet veel veranderen, schoon niet flauw zijn. Er bestaat nergens groot aanbod, doch vraag ontbreekt eveneens. Een relletje vond er Vrijdag plaats in TT/y.A-, welke aandeelen plotseling wil lig werden en van 554 tot 572 opliepen op het zeer gunstige jaarverslag, dat dien dag verschenen was. Dinsdag echter was de aardigheid er grootendeels weer af en zakte de -koers tot 562. Aandeelen Ko ninklijke Olie draaien voortdurend om de 390 heen en varieeren enorm weinig, gezien de groote variaties, waarom dit fonds bekend is. De rubbenmarkt is eveneens stil, doch niet flauw, in verband met de vaste marktpositie van het artikel rubber zoo wel te Amsterdam als te New-York en te Londen. Ook voor termijnrubber is de vraag overheerschend en zelfs werd 1.45 besteed voor levering eerste kwartaal 1926, zoodat er geen twijfel bestaat om trent de rentabiliteit der aandeelen. Doordat het publiek echter doof blijft voor alle goede gegevens is er weinig vraag en blijven de koersen constant. Onze induötriën -mogen zich blijkbaar wel in de belangstelling van het publiek verheugen en stijgen b.v. Beemaf, Draad en Kabel, Philips, Alg. Norit, voortdu rend. Zou de gang van zaken inderdaad zooveel verbeteren, dat daar aanleiding genoeg voor is? Het is te hopen, doch ontbreken de positieve gegevens geheel, zoodat er weinig houvast ia De wisselkoersen zijn voor Parijs en Brussel bedenkelijk aan het zakken en staat de eerste op circa 11.60, de laatste op circa 11.621/», zoodat die twee elkaar ongeveer geheel benaderd zijn, wat een enonm verschil ia met juist een jaar ge leden toen er b.v. 3.differentie was in het voordeel van Parjja Verder is er weinig nieuws mede te deelen, noch over de buitenlandsche, noch over de locale markt, zoodat de lengte van dit overzicht daarmede geheel in overeenstemming is. Ik hield de vorige week o. m. een pre diking tegen het geloof in het formalisme en trachtte een en ander te illustreeren met afschrikwekkende voorbeelden op het gebied van de sport, op dat van het ge meentelijk bestuur, ja zelfs op dat van de natuur. Ik zou dezen keer dit thema met succes weer kunnen opvatten. Ver schillende week-gebeurtenissen geven er een gereede aanleiding toe. Zoo hadden we dan, om ook thans maar de sport het eerst te nemen, de roeiwedstrijden van de „Koninklijke" op den Amstel, waar de Nereus-acht een éclatanté overwinning behaalde, een overwinning, die er tóe ge leid heeft, dat men deze studenten-ploeg nog schielijk heeft doen inschrijven voor de beroemde Henley-wedstrijden aan de overzijde van het Kanaa), dat in geen 30 jaar geschiedde, die dezer dagen verroeid zullen worden. Het is hief overigens juis ter niet allereerst van een éclatante over winning, maar voor alles van een éclatante nederlaag te gewagen. Een onverwachte en voor velen een ten eenenmale onbe grijpelijke nederlaag van de acht der bur- ger-roeivereeniging „De Amstel". Deze vereeniging, die zich meer dan de Kon. Ver. „De Hoop", waar de gezelligheids- en sociëteits-belangen wel een bijkomen de, maar dan toch zeer groote rol spelen, overwegend concentreert op „de sport", heeft het laatste jaar, met de aanstelling van een bekend Engelsch beroeps-trainer wel bijzonder ernst met de zaak gemaakt. De leden, die als race-roeiers werden aan gewezen, zjjn maanden achtereen aan een buitengewoon systematische en beroeps matige training onderhevig geweest. Zij werden opgeleid volgens alle regelen der gereglementeerde kunst en hadden- zich min of meer te gedragen als leerlingen van een sport-ambachtsschool. En als alle specialiteiten, specialiteiten voorl riep Multatuli vroeger reods sarcastisch uit! gingen zij langzamerhand zwaar de ernst voelen en de verantwoordelijkheid van hun „vak-kennis" en hun gespeciali seerde vaardigheid. En veler oogen waren op hen gericht; zij zouden nu eens tegen over de dilettanten, die er toch altijd nog maar in zeker opzicht een spelletje van maakten, toonen hoe het eigenlijk moest! Dit bewustzijn, dat de vreugde aan de vrije bewegingsdrang remde en misplaat ste ernst bracht op een terrein, dat voor alles frissche, spontane liefhebberij moet blijven, is meteen oorzaak van de débécle geweest. Want toen zij op den wedstrijd dag in de baan, bij het begin der race bemerkten even achter te liggen, zakte plotseling het opgestuwde specialiteiten- bewustzijn in elkaar en sloeg om in zijn tegendeel: wanhopend gebrek aan zelf vertrouwen. Dat er nu, in tegenstelling hiermede, aan overwinnaars-zijde, d. i. in dit geval aan de zijde der hoofdstedelijke studenten, niets anders zou zijn dan een in volkomen \Tjjheid en vreugde bedreven afleiding, is natuurlijk niet waar; ook aan die zijde kent men, onder de beproefde leiding van het eerelid, den bekenden vrouwenarts dr. Meurer, een zekere mate van systeem en tucht. Maar die zekere mate overschrijdt daèr nooit de grenzen van het niet-zwaar- wichtige pleizier, van het niet al te efnstig genomen spel. Daar streeft men naar het gezonde evenwicht tusschen een noodza kelijk formalisme en'een daadkracht wek kende vrijheid. Dit toe te juichen streven kon men deze week ook ontwaren in de algeineene ver gadering van Nederlandsche Gemeenten, die deze week hier ter stede bijeenkwam en waar het meerendeel onzer vaderland sche gemeenten vertegenwoordigd was. Het gezonde evenwicht, waaryan ik boven sprak, is toch vooral in dè verhomjjng tusschen Rijk en Gemeenten nóg ver te zoeken. Eenerzijds toch zwelt de stroom nieuwe wettelijke voorschriften, waar ook de Gemeenten f>5j betrokken zijn, vanuit het Haagsche Binnenhof komend nog steeds onrustbarend aan, zoodat men er wel haast een aparte courant met dage- lijksche öchtend- en avond-editie, ja zelfs met middag- en extra-edities van zou kunnen drukken, anderzijds bestaat, voornamelijk op het punt der financieele regeling, nog steeds een al te groote, on zekere vrijheid. Op deze beide punten werd dan ook door den voorzitter, Utrecht's burgemees ter Fockema Andreae, in zijn openings rede gewezen. Ons aller wensch Is, zeide hij, „dat eindelijk de financieele verhou ding tusschen het Rijk en de Gemeenten goed in de wet of wetten zal worden ge regeld". En daarmede sprak hij ongetwij feld gelfeel naar het hart ook van gast- vrouwe Amsterdam, die van dit te weinig aan formalisme zeker in de eerste plaats te lijden heeft gehad en nog heeft. Een meer direct compliment mocht de gast vrouw overigens ook nog van hem in ont vangst nemen: hij zeide Haar, bij gelegen heid van de officieele ontvangst ten stad- huize: „Wij allen komen natuurlijk dik wijls persoonlijk bij U te gastj^maar wij zijn toch verheugd nu weer eens allen te zamen bij U te zijn. Men kan eigenlijk nooit genoeg hier komen. Amsterdam kent men nooit ten volle. Er is altijd weer wat nieuws te zien...." Een elegant, maar daaroip nog niet on waar compliment Niet een elegant compliment, maar een elegante en tevens steekhoudende «terecht wijzing heefr o. i. wethouder De Miranda aan den voorzitter der Gezondheidscom missie, prof. Van Leersum, die per inge zonden stuk de houding inzake de woon- kelder-voordracht van B. en W. verde digde, doen toekomen. De commissie bleef als een 'n beetje hebberig jongetje op haar formalistisch recht staan om eerst haar advies te geven, ook al weet iedereen, dat dit advies gunstig zal luiden. Goed dan, schrijft nu de wethouder in een toon, die men nu eenmaal wel eens tegen der gelijke jongetjes aanneemt, goed dan, de Gezondheidscommissie zal het volle pond hebben. „Wanneer men van plan is een groote reis te ondernemen, gaat men waar lijk niet twisten over de vraag, wie den reiziger naar het station zal mogen ver gezellen, allerminst wanneer het gezel schap uit zulke honorable menschen be staat als die, welke de Amsterdamsche Gezondheidscommissie vormen". In de Raadsvergadering van deze week, om nog even bij het gemeentelijke te blij ven, kwam ook ter sprake de verbinding der Amsteloevers ter hoogte van Schol- lenbrug, een verbinding, die met de stage uitbreiding van plan-Zuid steeds meer aan belangrijkheid wint, maar die tot nog toe alleen maar onderhouden wordt 'door de vletterlieden, wat een eenigszins ouder- wetsche wijze van vervoer kan genoemd worden, ook al brachten deze eerzame Am stel-vaarders dan ook door middel van het aanbrengen van een aanhang-motor hun offer aan den modernen tijd. B. en W. kwamen nu met plannen tot het organi- seeren van een geregelde pont-verbinding, Het schijnt een wat halve maatregel, voor al waar het overzetten van iets grootere vervoermiddelen aan allerlei beperkende bepalingen gebonden zou zijn. Vele raads leden oefenden dan ook in dezen zin kri tiek uit. Waarom dit instellen van zulk een betrekkelijk dure pontverbinding als hier toch maar van een zeer tijdelijken maatregel sprake kan zijn; vroeg of laat en in dit geval eerder vroeg, d. i. binnen enkele jaren, zal men toch de knoop door moeten hakken en een brug moeten bou wenDaar wilden anderen echter maar weer niet zoo dadelijk aan; aan den Am stel moet je zoo min mogelijk raken, houdt onze eenigste rivier in eere en zoo veel mogelijk vrij.... Het College nam daarop, toen de mee ningen te zeer verdeeld bleken, maar weer terug. Ze zou nog eens over de zaak peinzen.... Hoe jammer T ook is, in dezen zal men o. i. toch niet smi het „steenen formalis me" van een brug, die de vrije natuur van onze rivier min óf meer knelt in steed- sche banden, kunnen ontkomen. Kunst, tooneelkunst vooral, gedijt dik wijls goed tusschen ateedsche banden. Ja, soms zelfs beter dan ergens anders, om dat tegen den achtergrond en in de om sluitingen van min of meer mechanische gebondenheid, de vrijheid, die in de kunst als schoonheids-ontroering beleefd kan worden, sterk uitkomt. In de vrije na tuur zelf, ook al heeft men haar voor het doel een weinig gefatsoeneerd, wordt de taak van den kunstenaar veelal oneindig veel zwaarder, omdat hier zijn achtergrond en zijn omsluiting zelf een duidelijk spre kende, levende stem heeft, waaraan' hij zich heeft aan te passen zonder dat de gestalten, door zijn scheppende kracht op geroepen, vervloeien en verloren gaan in de omgeving. Zoo was het een zware opgave voor het gezelschap Verkade-Verbeek in het open lucht-theater Frankendael, dat deze week „in exploitatie" kwam, stukken als „Naar 't U lijkt" en „Hamlet" den volke voor te voeren. Er werd echter veel bereikt en nog meer zal ongetwijfeld bereikt worden als men de moeilijkheden, maar ook mo gelijkheden, die het spelen temidden der natuur oplevert, heeft leeren kennen. Een geregeld spelend openluchttheater heeft de hoofdstad tot nu toe nog niet ge kende Dit eerste experiment is in alle geval interessant en opent nieuwe pers pectieven. En „de loop" er heen is niet zoo slecht als men vooraf, gezien de too- neel-malaise in 't algemeen, meende te mogen voorspellen. Zoodat we in den vervolge misschien langeren tijd achtereen van „kunst-in-de- lucht" zullen kunnen genieten. Grooter kans om pérmanent te worden, heeft ech ter de „kunst-door-de-lucht". De Radio De moord te Bleesa. Het gerechtshof te Leeuwarden heeft J. C., wegens moord op zijn moeder, te Blesse, veroordeeld tot levenslange ge vangenisstraf. ïïet O. M. had, overeenkomstig het von nis van de rechtbank te Leeuwarden, twintig jaar gevangenisstraf geëischt De kat in het donker. In de raadsvergadering van Zwoller- kerspel werd in principe besloten, aan de al'gemeene politieverordening toe te voegen een artikel, waarin bepaald wordt, dat elke voor het publiek toegankelijke waranda, serre, tent of prieel, voor zoo ver behoorende tot de aanhoorigheden van een lokaliteit, waarvoor' vergunning tot den verkoop van sterken drank in het klein, of verlof tot den verkoop van an dere, dan alcoholhoudende dranken is verleend, van een half uur na zonsonder gang, tot des avonds 10 uur, of wanneer het sluitingsuur later ls, tot het sluitings uur, voorzien moet zijn van minstens één brandende lamp, die een helder licht uit straalt. B. en W. deden dit voorstel met het oog op den omvang, dien de onzedelijkheid in dergelijke inrichtingen aanneemt. Plet Brisée gepakt Piet Brisée, (medeplichtig aan de in braak bij het correspondentschap van de Nederlandsche Bank te Amersfoort, die in de Psychiatrische kliniek te Den Dol- der bij Amersfoort was opgenomen en daaruit op den 16en Juni j.1. wist te ont snappen is Donderdagmiddag in de Du- sartstraat te Amsterdam gearresteerd en zal naar Utrecht op transport worden gesteld. Een Antwerpsch diamanthandelaar verdwenen. Het B. T. A. bericht uit Brussel, dat de „Libre Belgique" melding maakt van de verdwijning van den diamanthandelaar V., die een ongedekte schuld van verschei dene millioenen heeft achtergelaten. De slachtoffers van de krach zijn talrijk. Het is niet onmogelijk, dat de familie de geldkwesties in der minne zal schik ken, doch het Parket is er in gekend met het oog op het frauduleus aanzien der zaak. Een bevel tot inhechtenisneming is tegen den vluchteling uitgevaardigd. Een luchtspoor naar dien Mont Blanc. Er zal een luchtkabelspoorweg worden gebouwd van Ohamonix naar den Mont Blanc. Deze spoorweg is gelijk aan reeds in Zwitserland bestaande kabelspoorwe gen, doch het is de eerste van zijn soort op Fransch gebied. Een station, La Para, 1790 meters boven het vertrekpunt is reeds gebouwd, terwijl het tweede station, Les Glaciers, volgend jaar geopend zal worden. Grootvorstelijk faillissement In het bankroetiershof te Londen is het faillissement behandeld van Andries Alexandrowitgj Romanof, een Russisch grootvorst en neef van den vorigen Tsaar. Het bleek dat hij in Maart 1922 in Engeland was gekomen. Hij was in 1919 uit Rusland vertrokken en had eerst in Frankrijk gewoond. In Engeland was hij volgens den curator achtereenvolgens directeur van een sociëteit, vennoot in een auto-onderneming, commissaris van een sigarettènfabriek, en commissaris van een overhemdenfabriek in het West End ge weest. De passiva zijn door den curator op 15,051 gesteld, waartegenover als eenig actief een banksaldo van goed 4 stond. De grootvorst wijt zijn tegenslag voor namelijk aan een verlies van 12.182, die hij in de sociëteit liet zitten en aan een ander verlies bij de auto-onderneming. Een gouverneur veroordeeld. Te Londen is in de Old Bailey Oharles Orank Sharman, een bekend 76-jarig pro cureur, uit Stratford en West Ham tot drie jaar tuchtbuistraf veroordeeld. Hij was de medeplichtige geweest van een zeer gevaarlijke dievenbende die de post beroofde. De effecten, enzi, die zij in de brieven aangetroffen, waren door Sharman over heel Europa en ln Amerika voor de dieven op valsche namen ver kocht, en zoo noodig, pleegde hij daartoe valschheid in geschrifte. Zijn belooning was een aandeel in den buit. Je zal zien, ik win 't weer. Aangezien haar liefde jegens haar echt genoot volkomen is bekoeld, heeft de 104 jaar oude mrs. Mary Murphy, woonachtig te Brooklyn, voor de 33ste maal een actie tot echtscheiding tegen haar niet weinig minder bejaarden echtgenoot ingesteld. Zij beweert, dat de harmonie in haar hu welijk zoozeer zoek is, dat het haar niet langer mogelijk is samen te leven met den man, dien zij aanduidt als: „die ouwe Patrick". De verbintenis kwam in 1900 tot stand (Mary was dus toen 79 jaar) en reeds in 1905 diende zij den eersten scheidings- eisch in. De oude Patrick, die nu al erva ring heeft van 32 processen tegen zijn rebelsche ega, heeft tegenover de journa listen verklaard: „Je zal zien, ik win het weerl" a Voikskleedingmagazijn Nog eens formalisme. De roeiwedstrijden van de Koninklijke. De Ver. van Ned. Gemeenten. De woonkélder-voordracht. Kunst in en door de lucht.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1925 | | pagina 5