E
HAPPEN
HAPPEN
BRANILAGE's
O koning Weststraat 11.
Zondags ^jeopend^oT^^uurJ
GEMENGD iflEUWS
VAN ZATERDAG 27 JUNI 1925.
Tweede Blad
Het Nederiandsc.il smaldeel
te Kopenhagen.
Uit Kopenhagen schrijft men aan de
«N R. Ct.":
Het Nederlandsche oefeningskader, dat
onder bevel van admiraal Sluys dit jaar
de Oostzee als operatiebasis koos, heeft
zjjn eerste station, „den Sleutel van de
Oostzee", bereikt en lag zes dagen ge
meerd aan de kade van de Kopenhaagsehe
promenade. Na zijn vertrek van hier zul
len de eigenlijke vlootmanoeuvres worden
gehouden; het verblijf te Kopenhagen was
uitsluitend te beschouwen als een beleefd-
heidsgroet aan een zeer bevriende natie
en tijdens het verblijf van ons eskader
hier werd voluit de sympathie, die het
Deensche volk in zijn geheel koestert voor
het onze, dat in zoovele opzichten: in ka
raktereigenschappen, in sociale en poli
tieke ontwikkeling, «p het Deensche ge
lijkt, geopenbaard.
Den lGden Juni, 's morgeps om 7 uur,
stoomde het Nederlandsche smaldeel do
Bond in, begroet door drie Deensche tor
pedobooten, die het eskader noordwaarts
tegemoet waren gestoomd; voorbij het
oude Deensche kasteel Kronborg, dat aan
den ingang van de Sond ligt, gleden in
den vroegen zomermorgen in kiel waterlijn
met het admiraalschip Hr. Ms. vlagge-
schip „Jacob van Heemskerck" (comman
dant Schenk de Jong) voorop, achtereen
volgens: Hr. Ms. „Tromp" (commandant
kapitein ter zee Aronstein), de onderzee
booten K 11 (commandant Beekman) en
O 8 (commandant jhr. Van Suchtelen v.
d. Haare) en de torpedobooten Z 8 (com
mandant Varkenvisser) en Z 4 (comman
dant Donker).
Halverwege de Sond, bij het Zweedsche
eiland Hven, werd het eskader verrast
door het verschijnen van een Neder-
landsch vliegtuig; een van de groote lucht-
zeilers van ae Kon. Luchtvaartmaatschap
pij was de Hollandsche oorlogsbodems
tegemoet gegaan en liet een grooten lau
rierkrans met een lint in de nationale
kleuren vallen boven de „Heemskerck".
De krans, slechts enkele meters van de
reeling in het water gevallen, en ijlings
opgevischt, werd door den Schout-bij
nacht Sluys in ontvangst genomen.
Om 10 uur voer het eskader de haven
van Kopenhagen binnen, begroet door
kanongeschut van de Deensche batterij
Sixtus. Het meerde aan de kade van de
Langelinle-promenade, waar een talrijk
publiek zich bevond.
Eenige uren later kwam een Neder
landsch luchteskader aan, bestaande uit
de watervliegtuigen W 51 (commandant
Mulder), W 61 (commandant Brunner) en
W 64 (commandant Dinkelman) met luit
ter zee Weemhoff als groepscommandant.
Zij streken neer op het water vóór de mi
litaire vlieghaven.
In den loop van den eersten dag heeft
de admiraal met zijn staf verschillende
oföcieele bezoeken gebracht, o. a. bij de
Nederlandsche legatie, bij den kroonprins,
die tijdens de afwezigheid van den koning
dezen representeert; in het ministerie van
marine en bij den Deenschen vlootvoogd,
welke bezoeken denzelfden en den volgen
den dag beantwoord werden.
Dinsdagavond was de NederlandBche
gezant, Ridder van Rappard, gastheer van
de Nederlandsche zeeofficieren in het res
taurant „Nimb".
Woensdag den 17den waren de officie
ren de gasten van het Deensche onderzee
booteskader en werd het noenmaal ge
bruikt aan boord van het Deensche oor
logsvaartuig „Hekla".
Donderdag den 18den heeft de Deensche
kroonprins bij schout-bij-nacht Sluys aan
boord van de „Heemskerck" het noenmaal
gebruikt, waarna hij de onderzeeboot
K 11 bezocht.
Donderdag en Vrijdag ondernam de ad
miraal met zijn staf in gezelschap van
Deensche collega's een autotocht door
Noord-Zeeland, waar de oude konings
sloten Kronborg (bij de Sond) en Frede-
riksborg werden bezichtigd.
Vrijdag den 19den ontving de minister
van buitenlandsche zaken, graaf Moltke
de Nederlandsche gasten aan een noen
maal in de Kadettenschool (school voor
adelborsten).
Zaterdagnamiddag was de admiraal met
zijn staf aoor den Deenschen vlootvoogd
genoodigd op een garden partij in zijn
villa aan de Sond, in Springforbi. Tijdens
het samenzijn aldaar daalde een van de
Nederlandsche watervliegtuigen met den
kanselier van de. Nederlandsche legatie,
kapitein Witmans, aan boord, tot de groot
ste verrassing van allen, boven de hoofden
van de hooge gasten; het landde glad op
het water vlak voor hun voeten.
Ook voor de manschappen werd er in
deze dagen goed gezorgd; eiken dag werd
er verlof gegeven, en wij hoorden van hen
slechts uitingen van tevredenheid over
hun verblijf hier aan wal.
Zaterdag kwam de clou van het bezoek:
het groote galabal, dat de Nederlandsche
gezant aan het geheele Koninklijke Huis,
de hoogste Deensche autoriteiten, de ge
zanten van de alhier geaccrediteerde ho
ven en landen en eenige anderen, onder
wie ook eenige vooraanstaande leden van
de Nederlandsoh-Deensche vereeniging,
in het geheel ongeveer 800 personen, aan-
Om halftien kwamen de gasten in het
hotel „d'Angleterre", ip welks receptie
zaal de Nederlandsche legatie, met Ridder
van Rappard aan het hoofd, hen ontving.
Van de hooge gasten noemen wij hier:
den Deenschen kroonprins Frederik (als
vertegenwoordiger van den koning), de
twee broeders van den koning, prins Ha-
rald met prinses Helena en prins Gustav
bStaWr P*T "J*"™
v2!'ro 6n' ItaM' Siara en Zweden!
addwJcnen a,le off*ieren en
3® het Nederlandsche eska-
l lraal Sluys aan het hoofd,
Itali-nnsch llier °°k aanwezige
vagnarl a(ier- commandatore ('a-
we1 10 UUr 8Pee,de een uitstekende Jazz
band een opwekkende melodie, waarna de
cians begon; er heerschte een vroolijke en
kameraadschappelijke stemming, waartoe
e criendelijkheid van den gastheer en de
ongedwongenheid van de vorstelijke per
sonen veel bijdroegen. Om 12 uur ging
men aan tafel in de groote overdekte Pal
men have, waar ,een ieder zijn eigen plaats
^kiezen, en waar de aangeboden heer
lij kneden en de bediening niets te wen-
schen lieten. Toen de muziek weer begon
te spelen, verliet men deze met oranje
wimpels getooide feestzaal, en werd in de
danszaal weer druk gedanst. Pas tegen
8 uur in den morgen namen de vorstelijke
gasten afscheid van hun Nederlandschen
gastheer, en het was halfvijf, voor dat dit
feest, dat voor dè Denen een voorbeeld
was van de Hollandsche gastvrijheid, en
waarop wederzijdsche sympathieën aan
den dag wqpden gelegd, als geëindigd was
te beschouwen.
Dep volgenden dag, Zondag den 21 sten,
kwamen de goede vrienden weer bij el
kaar; ditmaal gaf de eskadercommandant,
schout-bij-nacht Sluys, een receptie en
een tea-dancing aan boord van de „Jacob
van Heemskerck". Ongeveer dezelfde
gasten als den avond te voren kwamen,
met den kroonprins aan het hoofd, bij el
kaar op het achterdek, dat getransfor
meerd was in een balzaal. Onder de Ne
derlandsche kleuren en tusschen groene
struiken werd gedanst en thee gedronken.
Maandagmiddag den 22sten om 4 uur
vertrok het Nederlandsch smaldeel naar
het Zuiden, naar de Oostzee, waar ma
noeuvres zullen worden gehouden. Voorts
zal de Hollandsche driekleur getoond wor
den achtereenvolgens in: Memel Riga,
Reval, Helsingfors en Stockholm.
Begin Augustus zal het eskader terug
komen in het vaderland.
In Kopenhagen heeft 't enkel vrienden.
Ingezonden Mededeeling.
Op veler verzoek In
plaats der jubileuiti-
cadeaux 10 korting
op alle prijzen.
AMSTERDAMSCHE BRIEVEN.
ondervindt den laatsten tijd, n.1. ook van
kunstenaars-zijde ernstige belangstelling.
Zoo kwam op ae, deze week hier gehouden,
vergadering van de Ver. van Letterkun
digen de vraag ter sprake of onze dichters
en schrijvers zich niet hadden op te ma
ken draadloos te gaan „publiceeren".
Het draadlooze boek, de draadlooze ge
dichtenbundel schijnt op komst!
ECONOMISCH WEEKOVERZICHT.
In politiek opzicht is het de laatste we
ken nogal onrustig. In de eerste plaats
Frankrijk (met den oorlog in Marokko,
welke reeds veel offers, zoowel menschen-
als geldoffere heeft geëischt en dan we
derom de zwakke poatyie van het kabinet
Painlevé, waarop de socialisten het weer
gemunt hebben, zoodat het niet te ver
wonderen zal zijn, als ook dit kabinet
spoedig ten val gedoemd is. In de tweede
plaats komen de Chineezen ons bang ma
ken door onderlinge ruzie, zelfs zoodanig,
dat dei. mogendheden het noodig oordeel
den eenige oorlogsbodems derwaarts te
zenden, om de belangen hunner daar ver
blijvende landgenooten te beschermen.
Volgens de Britsche admiraliteit zijn er
thans zelfs 76 vreemde oorlogsschepen in
de Chineesche wateren. In dat land
schijnt een soort van vaderlandsche be
weging gaande te zijn, ten doel hebbende
de buitenlanders uit te sluiten en te fooy-
ootten, wat natuurlijk onbeperkte gevol
gen kan hebben met het oog op de Chau
vinistische ideeën van enkele groepen.
Daarenboven schijnt de regeering vrij
machteloos tegenover de rebellen te staan,
zoodat men aan hare belofte ter bescher
ming van buitenlandsche eigendommen,
weinig heeft.
Deze weinig bemoedigende berichten
en de lustelooze buitenlandsche markten
zijn oorzaak dat onze fondsenmarkt wei
nig doet, zoodat de koersen niet veel
veranderen, schoon niet flauw zijn. Er
bestaat nergens groot aanbod, doch vraag
ontbreekt eveneens.
Een relletje vond er Vrijdag plaats in
TT/y.A-, welke aandeelen plotseling wil
lig werden en van 554 tot 572 opliepen
op het zeer gunstige jaarverslag, dat dien
dag verschenen was. Dinsdag echter was
de aardigheid er grootendeels weer af
en zakte de -koers tot 562. Aandeelen Ko
ninklijke Olie draaien voortdurend om de
390 heen en varieeren enorm weinig,
gezien de groote variaties, waarom dit
fonds bekend is.
De rubbenmarkt is eveneens stil, doch
niet flauw, in verband met de vaste
marktpositie van het artikel rubber zoo
wel te Amsterdam als te New-York en te
Londen. Ook voor termijnrubber is de
vraag overheerschend en zelfs werd 1.45
besteed voor levering eerste kwartaal
1926, zoodat er geen twijfel bestaat om
trent de rentabiliteit der aandeelen.
Doordat het publiek echter doof blijft
voor alle goede gegevens is er weinig
vraag en blijven de koersen constant.
Onze induötriën -mogen zich blijkbaar
wel in de belangstelling van het publiek
verheugen en stijgen b.v. Beemaf, Draad
en Kabel, Philips, Alg. Norit, voortdu
rend. Zou de gang van zaken inderdaad
zooveel verbeteren, dat daar aanleiding
genoeg voor is? Het is te hopen, doch
ontbreken de positieve gegevens geheel,
zoodat er weinig houvast ia
De wisselkoersen zijn voor Parijs en
Brussel bedenkelijk aan het zakken en
staat de eerste op circa 11.60, de laatste
op circa 11.621/», zoodat die twee elkaar
ongeveer geheel benaderd zijn, wat een
enonm verschil ia met juist een jaar ge
leden toen er b.v. 3.differentie was
in het voordeel van Parjja
Verder is er weinig nieuws mede te
deelen, noch over de buitenlandsche,
noch over de locale markt, zoodat de
lengte van dit overzicht daarmede geheel
in overeenstemming is.
Ik hield de vorige week o. m. een pre
diking tegen het geloof in het formalisme
en trachtte een en ander te illustreeren
met afschrikwekkende voorbeelden op het
gebied van de sport, op dat van het ge
meentelijk bestuur, ja zelfs op dat van
de natuur. Ik zou dezen keer dit thema
met succes weer kunnen opvatten. Ver
schillende week-gebeurtenissen geven er
een gereede aanleiding toe. Zoo hadden
we dan, om ook thans maar de sport het
eerst te nemen, de roeiwedstrijden van
de „Koninklijke" op den Amstel, waar de
Nereus-acht een éclatanté overwinning
behaalde, een overwinning, die er tóe ge
leid heeft, dat men deze studenten-ploeg
nog schielijk heeft doen inschrijven voor
de beroemde Henley-wedstrijden aan de
overzijde van het Kanaa), dat in geen 30
jaar geschiedde, die dezer dagen verroeid
zullen worden. Het is hief overigens juis
ter niet allereerst van een éclatante over
winning, maar voor alles van een éclatante
nederlaag te gewagen. Een onverwachte
en voor velen een ten eenenmale onbe
grijpelijke nederlaag van de acht der bur-
ger-roeivereeniging „De Amstel". Deze
vereeniging, die zich meer dan de Kon.
Ver. „De Hoop", waar de gezelligheids-
en sociëteits-belangen wel een bijkomen
de, maar dan toch zeer groote rol spelen,
overwegend concentreert op „de sport",
heeft het laatste jaar, met de aanstelling
van een bekend Engelsch beroeps-trainer
wel bijzonder ernst met de zaak gemaakt.
De leden, die als race-roeiers werden aan
gewezen, zjjn maanden achtereen aan een
buitengewoon systematische en beroeps
matige training onderhevig geweest. Zij
werden opgeleid volgens alle regelen der
gereglementeerde kunst en hadden- zich
min of meer te gedragen als leerlingen
van een sport-ambachtsschool. En als alle
specialiteiten, specialiteiten voorl riep
Multatuli vroeger reods sarcastisch uit!
gingen zij langzamerhand zwaar de
ernst voelen en de verantwoordelijkheid
van hun „vak-kennis" en hun gespeciali
seerde vaardigheid. En veler oogen waren
op hen gericht; zij zouden nu eens tegen
over de dilettanten, die er toch altijd nog
maar in zeker opzicht een spelletje van
maakten, toonen hoe het eigenlijk moest!
Dit bewustzijn, dat de vreugde aan de
vrije bewegingsdrang remde en misplaat
ste ernst bracht op een terrein, dat voor
alles frissche, spontane liefhebberij moet
blijven, is meteen oorzaak van de débécle
geweest. Want toen zij op den wedstrijd
dag in de baan, bij het begin der race
bemerkten even achter te liggen, zakte
plotseling het opgestuwde specialiteiten-
bewustzijn in elkaar en sloeg om in zijn
tegendeel: wanhopend gebrek aan zelf
vertrouwen.
Dat er nu, in tegenstelling hiermede,
aan overwinnaars-zijde, d. i. in dit geval
aan de zijde der hoofdstedelijke studenten,
niets anders zou zijn dan een in volkomen
\Tjjheid en vreugde bedreven afleiding,
is natuurlijk niet waar; ook aan die zijde
kent men, onder de beproefde leiding van
het eerelid, den bekenden vrouwenarts dr.
Meurer, een zekere mate van systeem en
tucht. Maar die zekere mate overschrijdt
daèr nooit de grenzen van het niet-zwaar-
wichtige pleizier, van het niet al te efnstig
genomen spel. Daar streeft men naar het
gezonde evenwicht tusschen een noodza
kelijk formalisme en'een daadkracht wek
kende vrijheid.
Dit toe te juichen streven kon men deze
week ook ontwaren in de algeineene ver
gadering van Nederlandsche Gemeenten,
die deze week hier ter stede bijeenkwam
en waar het meerendeel onzer vaderland
sche gemeenten vertegenwoordigd was.
Het gezonde evenwicht, waaryan ik boven
sprak, is toch vooral in dè verhomjjng
tusschen Rijk en Gemeenten nóg ver te
zoeken. Eenerzijds toch zwelt de stroom
nieuwe wettelijke voorschriften, waar ook
de Gemeenten f>5j betrokken zijn, vanuit
het Haagsche Binnenhof komend nog
steeds onrustbarend aan, zoodat men er
wel haast een aparte courant met dage-
lijksche öchtend- en avond-editie, ja zelfs
met middag- en extra-edities van zou
kunnen drukken, anderzijds bestaat,
voornamelijk op het punt der financieele
regeling, nog steeds een al te groote, on
zekere vrijheid.
Op deze beide punten werd dan ook
door den voorzitter, Utrecht's burgemees
ter Fockema Andreae, in zijn openings
rede gewezen. Ons aller wensch Is, zeide
hij, „dat eindelijk de financieele verhou
ding tusschen het Rijk en de Gemeenten
goed in de wet of wetten zal worden ge
regeld". En daarmede sprak hij ongetwij
feld gelfeel naar het hart ook van gast-
vrouwe Amsterdam, die van dit te weinig
aan formalisme zeker in de eerste plaats
te lijden heeft gehad en nog heeft. Een
meer direct compliment mocht de gast
vrouw overigens ook nog van hem in ont
vangst nemen: hij zeide Haar, bij gelegen
heid van de officieele ontvangst ten stad-
huize: „Wij allen komen natuurlijk dik
wijls persoonlijk bij U te gastj^maar wij
zijn toch verheugd nu weer eens allen te
zamen bij U te zijn. Men kan eigenlijk
nooit genoeg hier komen. Amsterdam kent
men nooit ten volle. Er is altijd weer wat
nieuws te zien...."
Een elegant, maar daaroip nog niet on
waar compliment
Niet een elegant compliment, maar een
elegante en tevens steekhoudende «terecht
wijzing heefr o. i. wethouder De Miranda
aan den voorzitter der Gezondheidscom
missie, prof. Van Leersum, die per inge
zonden stuk de houding inzake de woon-
kelder-voordracht van B. en W. verde
digde, doen toekomen. De commissie bleef
als een 'n beetje hebberig jongetje op haar
formalistisch recht staan om eerst haar
advies te geven, ook al weet iedereen, dat
dit advies gunstig zal luiden. Goed
dan, schrijft nu de wethouder in een toon,
die men nu eenmaal wel eens tegen der
gelijke jongetjes aanneemt, goed dan, de
Gezondheidscommissie zal het volle pond
hebben. „Wanneer men van plan is een
groote reis te ondernemen, gaat men waar
lijk niet twisten over de vraag, wie den
reiziger naar het station zal mogen ver
gezellen, allerminst wanneer het gezel
schap uit zulke honorable menschen be
staat als die, welke de Amsterdamsche
Gezondheidscommissie vormen".
In de Raadsvergadering van deze week,
om nog even bij het gemeentelijke te blij
ven, kwam ook ter sprake de verbinding
der Amsteloevers ter hoogte van Schol-
lenbrug, een verbinding, die met de stage
uitbreiding van plan-Zuid steeds meer
aan belangrijkheid wint, maar die tot nog
toe alleen maar onderhouden wordt 'door
de vletterlieden, wat een eenigszins ouder-
wetsche wijze van vervoer kan genoemd
worden, ook al brachten deze eerzame Am
stel-vaarders dan ook door middel van het
aanbrengen van een aanhang-motor hun
offer aan den modernen tijd. B. en W.
kwamen nu met plannen tot het organi-
seeren van een geregelde pont-verbinding,
Het schijnt een wat halve maatregel, voor
al waar het overzetten van iets grootere
vervoermiddelen aan allerlei beperkende
bepalingen gebonden zou zijn. Vele raads
leden oefenden dan ook in dezen zin kri
tiek uit. Waarom dit instellen van zulk
een betrekkelijk dure pontverbinding als
hier toch maar van een zeer tijdelijken
maatregel sprake kan zijn; vroeg of laat
en in dit geval eerder vroeg, d. i. binnen
enkele jaren, zal men toch de knoop door
moeten hakken en een brug moeten bou
wenDaar wilden anderen echter maar
weer niet zoo dadelijk aan; aan den Am
stel moet je zoo min mogelijk raken, houdt
onze eenigste rivier in eere en zoo veel
mogelijk vrij....
Het College nam daarop, toen de mee
ningen te zeer verdeeld bleken, maar weer
terug. Ze zou nog eens over de zaak
peinzen....
Hoe jammer T ook is, in dezen zal men
o. i. toch niet smi het „steenen formalis
me" van een brug, die de vrije natuur van
onze rivier min óf meer knelt in steed-
sche banden, kunnen ontkomen.
Kunst, tooneelkunst vooral, gedijt dik
wijls goed tusschen ateedsche banden. Ja,
soms zelfs beter dan ergens anders, om
dat tegen den achtergrond en in de om
sluitingen van min of meer mechanische
gebondenheid, de vrijheid, die in de kunst
als schoonheids-ontroering beleefd kan
worden, sterk uitkomt. In de vrije na
tuur zelf, ook al heeft men haar voor het
doel een weinig gefatsoeneerd, wordt de
taak van den kunstenaar veelal oneindig
veel zwaarder, omdat hier zijn achtergrond
en zijn omsluiting zelf een duidelijk spre
kende, levende stem heeft, waaraan' hij
zich heeft aan te passen zonder dat de
gestalten, door zijn scheppende kracht op
geroepen, vervloeien en verloren gaan in
de omgeving.
Zoo was het een zware opgave voor het
gezelschap Verkade-Verbeek in het open
lucht-theater Frankendael, dat deze week
„in exploitatie" kwam, stukken als „Naar
't U lijkt" en „Hamlet" den volke voor te
voeren. Er werd echter veel bereikt en
nog meer zal ongetwijfeld bereikt worden
als men de moeilijkheden, maar ook mo
gelijkheden, die het spelen temidden der
natuur oplevert, heeft leeren kennen.
Een geregeld spelend openluchttheater
heeft de hoofdstad tot nu toe nog niet ge
kende Dit eerste experiment is in alle
geval interessant en opent nieuwe pers
pectieven. En „de loop" er heen is niet
zoo slecht als men vooraf, gezien de too-
neel-malaise in 't algemeen, meende te
mogen voorspellen.
Zoodat we in den vervolge misschien
langeren tijd achtereen van „kunst-in-de-
lucht" zullen kunnen genieten. Grooter
kans om pérmanent te worden, heeft ech
ter de „kunst-door-de-lucht". De Radio
De moord te Bleesa.
Het gerechtshof te Leeuwarden heeft
J. C., wegens moord op zijn moeder, te
Blesse, veroordeeld tot levenslange ge
vangenisstraf.
ïïet O. M. had, overeenkomstig het von
nis van de rechtbank te Leeuwarden,
twintig jaar gevangenisstraf geëischt
De kat in het donker.
In de raadsvergadering van Zwoller-
kerspel werd in principe besloten, aan
de al'gemeene politieverordening toe te
voegen een artikel, waarin bepaald wordt,
dat elke voor het publiek toegankelijke
waranda, serre, tent of prieel, voor zoo
ver behoorende tot de aanhoorigheden
van een lokaliteit, waarvoor' vergunning
tot den verkoop van sterken drank in het
klein, of verlof tot den verkoop van an
dere, dan alcoholhoudende dranken is
verleend, van een half uur na zonsonder
gang, tot des avonds 10 uur, of wanneer
het sluitingsuur later ls, tot het sluitings
uur, voorzien moet zijn van minstens één
brandende lamp, die een helder licht uit
straalt.
B. en W. deden dit voorstel met het oog
op den omvang, dien de onzedelijkheid in
dergelijke inrichtingen aanneemt.
Plet Brisée gepakt
Piet Brisée, (medeplichtig aan de in
braak bij het correspondentschap van de
Nederlandsche Bank te Amersfoort, die
in de Psychiatrische kliniek te Den Dol-
der bij Amersfoort was opgenomen en
daaruit op den 16en Juni j.1. wist te ont
snappen is Donderdagmiddag in de Du-
sartstraat te Amsterdam gearresteerd en
zal naar Utrecht op transport worden
gesteld.
Een Antwerpsch diamanthandelaar
verdwenen.
Het B. T. A. bericht uit Brussel, dat de
„Libre Belgique" melding maakt van de
verdwijning van den diamanthandelaar
V., die een ongedekte schuld van verschei
dene millioenen heeft achtergelaten. De
slachtoffers van de krach zijn talrijk.
Het is niet onmogelijk, dat de familie
de geldkwesties in der minne zal schik
ken, doch het Parket is er in gekend met
het oog op het frauduleus aanzien der
zaak. Een bevel tot inhechtenisneming is
tegen den vluchteling uitgevaardigd.
Een luchtspoor naar dien Mont Blanc.
Er zal een luchtkabelspoorweg worden
gebouwd van Ohamonix naar den Mont
Blanc. Deze spoorweg is gelijk aan reeds
in Zwitserland bestaande kabelspoorwe
gen, doch het is de eerste van zijn soort
op Fransch gebied. Een station, La Para,
1790 meters boven het vertrekpunt is
reeds gebouwd, terwijl het tweede station,
Les Glaciers, volgend jaar geopend zal
worden.
Grootvorstelijk faillissement
In het bankroetiershof te Londen is het
faillissement behandeld van Andries
Alexandrowitgj Romanof, een Russisch
grootvorst en neef van den vorigen Tsaar.
Het bleek dat hij in Maart 1922 in
Engeland was gekomen. Hij was in 1919
uit Rusland vertrokken en had eerst in
Frankrijk gewoond. In Engeland was hij
volgens den curator achtereenvolgens
directeur van een sociëteit, vennoot in een
auto-onderneming, commissaris van een
sigarettènfabriek, en commissaris van een
overhemdenfabriek in het West End ge
weest.
De passiva zijn door den curator op
15,051 gesteld, waartegenover als eenig
actief een banksaldo van goed 4 stond.
De grootvorst wijt zijn tegenslag voor
namelijk aan een verlies van 12.182, die
hij in de sociëteit liet zitten en aan een
ander verlies bij de auto-onderneming.
Een gouverneur veroordeeld.
Te Londen is in de Old Bailey Oharles
Orank Sharman, een bekend 76-jarig pro
cureur, uit Stratford en West Ham tot
drie jaar tuchtbuistraf veroordeeld.
Hij was de medeplichtige geweest van
een zeer gevaarlijke dievenbende die de
post beroofde. De effecten, enzi, die zij
in de brieven aangetroffen, waren door
Sharman over heel Europa en ln Amerika
voor de dieven op valsche namen ver
kocht, en zoo noodig, pleegde hij daartoe
valschheid in geschrifte. Zijn belooning
was een aandeel in den buit.
Je zal zien, ik win 't weer.
Aangezien haar liefde jegens haar echt
genoot volkomen is bekoeld, heeft de 104
jaar oude mrs. Mary Murphy, woonachtig
te Brooklyn, voor de 33ste maal een actie
tot echtscheiding tegen haar niet weinig
minder bejaarden echtgenoot ingesteld.
Zij beweert, dat de harmonie in haar hu
welijk zoozeer zoek is, dat het haar niet
langer mogelijk is samen te leven met den
man, dien zij aanduidt als: „die ouwe
Patrick".
De verbintenis kwam in 1900 tot stand
(Mary was dus toen 79 jaar) en reeds in
1905 diende zij den eersten scheidings-
eisch in. De oude Patrick, die nu al erva
ring heeft van 32 processen tegen zijn
rebelsche ega, heeft tegenover de journa
listen verklaard: „Je zal zien, ik win het
weerl"
a Voikskleedingmagazijn
Nog eens formalisme. De roeiwedstrijden van de Koninklijke.
De Ver. van Ned. Gemeenten. De woonkélder-voordracht.
Kunst in en door de lucht.