HELDERSGHECOURANT Tweede Blad GEMENGD NIEUWS Mi|nhardt's Salmiak VAN ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1925. AMSTERDAMSCHE BRIEVEN. Het begin van het seizoen- Teekenen des vTedes. Ko ninklijk bezoek aan de „Java". Java als film. Uit raakt het met den zomer! We zijn bezig ons voor ettelijke maanden weer in te spinnen in onze stedelijke winter-cocon. We zitten nog wel een enkelen middag of ook een stukjq begin-avond voor American, voor Trianon of op een der terrassen van het Rembrandtplein, maar we doen het huiverend, met steeds weer 't gevoel: nu zal 't toch werkelijk wel de laatste keer zijn. Vele avonden reeds liggen de stoeltjes en tafeltjes onder een zeil of zijn ze naar bin nen gehaald: het zittend boulevard-Üeven sterft en boven de grachten dwarrelt hier en daar het losgewaaide gelend blad. Even als boven het ook dezer dagen gereed ge komen plantsoen bij het Leidsche boschje, dat thans ligt te wachten op de volgende lente èn op.een naam! Zal het worden „Bouwmeester-plein"; zal het als centrum krijgen diens Shylock-verbeelding, in steen gehouwen? Of zall 't, korter, nuchter- krachtig het „Coen-plein" komen te heeten en het standbeeld te omkransen krijgen van dezen niet tot „desespereeren" te brengen grondvester van onze macht in „den Oost"? De jubileums-tentoonstelling is afgeloo- pen. Rembrandt's Claudius Civilis ging weer terug naar Zweden, wat te betreuren valt, en het rood-met-gouden baldakijn- tje boven den ingang van het Rijksmuseum verhuisde weer naar den gemeentelijken rommelzolder, wat daarentegen van harte valt toe te juichen.(Waarom,* dit even terzijde, zet men toch niet eens een onzer moderne kunstnijveren aan het werk om een wat oogflijker „vreugde dak je" te maken dan deze traditioneele afgijselijke baldakijntjes, die we bij feestelijke gele genheden aan Paleis, Stadsschouwburg, enz. zien verschijnen?) De reisbureaux tenslotte laten hun moto risch voortbewogen „fauteuil d'orchestre" van waaruit de vreemdelingen het stads- tooneel aanschouwen, niet meer rijden. De abonnements-concerten in het Concertge bouw beginnen weer en dit was jaren lang zeker wel het zekerste, betrouwbaarste tee- ken, dat „het seizoen" eicht begonnen was. den laatsten tijd kwam daar echter nog een ander en in nog breeder lagen der bevolking naar behooren verstaan teeken bij: de offi- cieele opening der danscursussen in de 1001 „instituten" aan Terpsichore gewijd. Telde ik deze week in een der bladen niet.10 verschillende aankondigingen van een der gelijk „heugelijk feit" vlak onder elkaar? Vooraan ging de rasechte bekende Amster- damsche aansleeraar met den internationa len naam (is het niet Engelsch-Duitsch- Fransch?) van James Meijer Fils, die zelfs den geheelen Stadsschouwburg afhuurde en er met zijn beide Engelsche „assisten ten" de nieuwste steps, vereenvoudigde tango's, shimmys, fox-trots of hoe deze, uit de neger-buikdansen voortgesproten schuif-bewegingen meer mogen heeten, de monstreerde en die overigens de hoop- van enkele optimisten, dat weldra de quadrille in nieuwen vorm zou herleven, den bodem insloeg door in een inleidend speechje mee te deelen, dat dit begin van herleving (hier en daar inderdaad werkelijk geconstateerd) van het „oude" weer „heelemaal van de baan" is. We steppen, schuiven en tangoën dus maar met nieuwen moed den winter in en alles moet voor dezen neg steeds besmette- lijken, modernen St. Vitus-dans wijken. Zelfs de klassieke pannekoeken bij Kras zijn er door in het gedrang geraakt, nu directeur Stom slim genoeg was om ook zijn wintertuin grootendeels aan het modern verlangen prijs te geven. Mén kan niet zeggen, dat deze dans- manie een teeken des vredes is. Het begon al in den oorlog, toen men de min of meer perverse lusten leerde té proeven van „te dansen op een vulkaan". Neen, er zijn kende teekenen, dat we tot een periode des andere, maar dan ook wel zeer sterk spre- vredeszijn teruggekeerd. Een van de aller duidelijkste. is. zeker wel dit, dat.... in onze kranten de rubrieken Gemengd Nieuws en Rechtszaken weer langzamer hand op voor-oorlogsch peil komen, ja, zelfs zoo nu en dan hoog daar bovenuit gaan. Dé Ingeworpen Ruiten, Schoorsteen brandjes, Gevallen Paarden, die» jaren lang in de copy-zee van Oorlogsch- en Buiten- landsch Nieuws verdronken, komen, nu de inktgolven wat minder hoog rollen, weer boven drijven en de diefstallen en moorden die ten tijde dat er eiken dag op en om de slagvelden voor millioenen gestolen en ver loren ging en er elk uur duizenden sneuvel den (wat naar men weet de nette en eer volle manier is om vermoord te worden!) natuurlijk de concurrentie niet aankonden, krijgen weer klandizie! Zoo was de behandeling deze week van den „moord op den Overtoom" of, wil men nog een pakkende film-titel „Het lijk in de pakkist" voor de Rechtbank, na tuurlijk een groote attractie, waarvoor men urenlang wachten over had teneinde een plaatsje op de publieke tribune te bemach tigen. En ook „de pers" (en heusch niet alleen die bladen, die men wel eens als sen- satie-bladen aanduidt) maakte van deze t.echte" en bovendien.... gratis filmsen satie veel werk. Uitgebreide verslagen; pu blicaties van het dagboek van den beklaag- de; f°to's van „de kist; impressies, zoo- el met de teekenstift als met (Je pen van eJRechtzitting, enz., enz toA j rdaad> de teekenen des vredes nemen egezonde belangstelling keert weer. Van oorlog, nasleep daarvan, voorkoming van een dreigenden volgenden, van Volkenbond en dergelijke vervelende dingen wil men niet meer hooren.Wèl echter, ;n Farizeïsche gezindheid van „heb dank dat ik niet ben als deze", van Muijlwijk, van van Dam en hoe dergelijke ongelukkigen meer heeten. Maar alle sarcastische gekheid op een stokje. Natuurlijk is het goed en nuttig, dat de behandeling van strafzaken in het openbaar geschiedt. Maar is het noodig die openbaarheid te maken tot een.... open baar vermaak? Er is nog iets: door zulk een buitensporig groote aandacht als b.v. deze week het geval was, te wijden aan dief stal- en moord-geschiedenissen, brengt men elkander, bijwijze vaiA wederkeerige besmet ting, meer en meer in den waan, dat derge lijke dingen in het menschelijke, sociale leven. belangrijk zijn. Dat tijn zij niet. Het zijn, op z'n hoogst, negativiteiten, te rugvallen of naar de verkeerde zijde open gesprongen veiligheidskleppen. Het positieve, normale, ook het posi tieve en normale in het sociale leven is, wat een gederailleerde sensatielust ook moge zeggen, altijd oneindig veel belangrijker en, tenslotte ookinteressanter dan het abnormale I t t Sensatielust niet, maar wel pleizier in een frissche, fleurige vertooning was het, die j .1. Woensdagochtend velen naar de De Ruij terkade deed tijgen of ook per motor boot of zeiljacht op het IJ deed kruisen. De grijze „Java" lag er immers, vroolijk gepavoiseerd te wachten op de Koningin, die met Haar dochter den wensch te kennen had gegeven ook eens van nabij de drijven de woning der Jantjes te inspecteeren. De vele vlaggen, het lossen van de saluutschoten, het hijschen van den Ko ninklijken Standaard, de groote Oost- Indië-vaarders in de haven op den achter grond, dit alles deed heï vaderlandsche hart, dat toch altijd ergens een zwak heeft voor „het water", voor de zee, goed, ook al diacht men op sommige oogenblikken mis schien meer aan de historie dan aan het heden of de toekomst. Wij, publiek, kunnen niet, als de Konin gin een bezoek aan „de" Java brengen, daarentegen aanJava kunnen wij het de komende dagen wèl doen. We behoeven daartoe geen passagebiljet te knopen, maar hebben alleen maar eenvoudigweg een kaartje te koopen aan een van de loketten vaithet RembrandWtheater. Want daar gaat een zeer interessante film draaien van het schoonste eiland uit onzen „gordel van smaragd". Om ons in de gewenschte stem ming te brengen zal, voor het begin, door Willem Rooyaards het bekende „Saidja en Adinda" uit de Max Havelaar worden voorgedragen. De doorsnee-Hallander weet van Indië nog altijd veel te weinig en daarom is de vertooning van deze film een heugelijk ding. Een ding is echter hoogalijk bescha mend, dat: dat het een.;.. Duitsche film is en we, zoodoende b.v. in de eerste afdee- ling de afvaart uit.Hamburg mee maken! 't Had, ware 'het heelemaal goed geweest, een Hollandsche film moeten zijn, met de afvaart op een Hollandsche boot uit een Hollandsche haven Maar, enfin, dat komt misschien, door middel van Rijkssubsidie b.v., ook nog wel eens tot stand, nu dit eersteDuitsche schaap over de brug is! Valsche geboorte-aangifte. De rechtbank te Rotterdam behandelde Donderdag een niet-alledaagsch geval. Het ging n.L om de valsahe aangifte van de geboorte van een kind. Terecht stond de 45-jarige J. O. A. Z., huisvrouw van den gezagvoerder P. M. A. G. BekL zou op 8 Januari j-L door belof ten aan P. R., huisvrouw van O. Z. ge daan en door haar een bedrag van 10 te geven opzettelijk hebben uitgelokt, dat deze P. Z. valsohelijk en in strijd met de waarheid door een ambtenaar van den burgerlijken stand, op 9 Januari heeft doen opmaken een acte van aangifte van de geboorte van een kind van het vrouwe lijk geslacht, dat in haar tegenwoordig heid op 8 Januari, des voormiddags 7 uur geboren zou zijn. BekL zou deze val sohelijk opgemaakte acte hebben willen gebruiken of door anderen doen gebrui ken, terwijl uit dat gebruik eenig nadeel kon ontstaan. BekL verklaarde dat ze op dien be- wusten 8 Januari geen kind gekregen had. Ze had het kind meegenomen met toestemming van de moeder, die in de kraamzaal lag. Het kind was een maund oud. Haar echtgenoot was op zee en wist van al haar manupulaties niets af. Ze had altijd graag een kind willen hebben en op deze wijze had ze haar echtgenoot, die van haar scheiden wilde, iets voor wil len spiegelen. Ze had het kind op haar naam laten zetten, omdat pe bang was, dat men het anders later weer zou op- eischen. BekL ontkende dat ze P. Z. 10 had gegeven voor haar valsche aangifte. De vrouw zou dit als 'loon bij haar ver diend hebben. Juffrouw Z., als getuige gehoord, ver klaarde, dat ze door haar zuster, die bij bekl. diende, was verzocht om op het kindje te komen passen. Get. had hierin toegestemd. Ze had het echter al dadelijk vreemd gevonden, dat mevrouw zelf open deed en daaruit de conclusie getrokken, dat het geen pasgeboren kind was. Me vrouw had haar later een heel verhaal gedaan en ten slotte gevraagd of ze aan gifte wilde gaan doen bij den burger lijken stand en er dan bij te vertellen, dat ze bij de geboorte tegenwoordig was ge weest. Ze had hiervoor T 10 ontvangen. Ander werk had ze niet gedaan. Daarna werd haar zuster J. R. gehoord, die verklaarde, dat ze wist; dat het kind Ingezonden Mededeellng. tabletten Rond Model Bij Verkoudheid aangenaam en geneeskrachtig Flacons 40 en 60 cent Bij Apoth. en Drogisten uit de kraamzaal afkomstig waa Bekl., bij wie ze diende, had haar verteld, dat ze het kind op haar naam wilde zetten. Get had haar dit echter afgeraden, omdat ze wel eens gehoord had, dat je daarvoor in de gevangenis kon komen. Bekl. sprak deze getuige herhaaldelijk tegen en beweerde, dat het meisje het haar had aangeraden. Op een vraag van den verdediger ver klaarde get. nog, dat zij niet behulpzaam was geweest bij een schijnbevalling, welke in scène was gezet. Vervolgens werd gehoord mejuffrouw M. Deze verklaarde, dat ze op 6 Decem ber in de kraamzaal moeder van he»t be wuste kind was geworden. Naar aanlei ding van een advertentie had ze haar kind aan mevrouw G. afgestaan. Deze had haar gezegd, dat een rijke kinderlooze dame in Engeland het kind zou opvoe den.-Er was gesproken over naamsver andering, doch ze wist dat ér van de ge boorte reeds aangifte gedaan was. Als getuige d decharge werd nog dr. Akkersdijk gehoord, die bekl. al heel lang kent. Get. verklaarde, dat bekl. steeds in een overspannen toestand verkeerde. Hij achtte haar niet toerekenbaar. Het O. M. noemde deze zaak een roman, die kijk geeft op een menschenleven, echter niet in normalen en ^unstigen zin. Toen de zaak bjj het parket kwam, wist mten er aanvankelijk weinig licht in te brengen, dooh dank zij het uitgebreide onderzoek, dat de rechter-oommissarls heeft ingesteld, kon men een volledig ziektebeeld van bekL krijgen. Het rap port dat door psychiaters is uitgebracht, wijst er op, dat het geheele leven van bekl. van leugenachtigheid aan elkaar hangt. Ook hier heeft bekl. voortdurend om de zaak heen gedraaid. Spr. herinner de er nog aan, dat de eohtgenoot van bekL van haar wilde scheiden, toen zij echter voorwendde, dat ze een kind ver wachtte, is de scheiding niet doorgegaan. Komende tot den juridischen kant van de zaak, zeide spr., dat verduistering van staat hier niet ten laste kan worden ge legd. daarom bleef èr slechts over art. 226 als qualificatie van art. 225. Het ten laste gelegde bewezen achtend, eisohte spr. negen (maanden gevangenisstraf voorwaardelijk met 3 jaar proeftijd. De verdediger bestreed de dagvaar ding en wees er op, dat hier geen nadeel kon ontstaan. FL concludeerde tot vrij spraak en vroeg subs. een voorwaar delijke veroordeeling. Oplichting. In het Algemeen Politieblad verzoekt de commissaris van politie» afdeeling E. te 's-Gravenhage opsporing, aanhouding en voorgeleiding van twee Engelsch spre kende personen, vermoedelijk genaamd Edward Burns en Edward Norton, die zich in Den Haag schuldig gemaakt heb ben aan oplichting voor een bedrag van 8400, ten nadeele van een Amerikaan. Signalement van Edward Burn, alias O'Brien: blauwe oogen, rond gezicht, glad geschoren donkerbruin haar, draagt een donker oolbertoostuum met don keren slappen hoed. Lengte ong. 1.80 M, ongeveer 56 4 60 jaar oud, geboreiï in Australië of Ierland. Signalement van Edward Norton, alias Edward Nauton, alias Josef Crawford, alias Edward Chandos, vermoedelijk ge- boten Australië, ongeveer 80 jaar oud, lengte 1.70 M., glad geschoren gezicht donker haar, tenger van postuur. Hij was gekleed met een grijs colberoostuum. Beide personen schijnen er hun werk van te maken, in Londen gegoede reizi gers op te zoeken en te volgen naar het vasteland en hen daar van hun geld te berooven. In verband! met het bovenstaande wordt gemeld, dat verleden week mr. A, O., een advocaat uit Los Angeles, die van En geland uit een uitstapje maakte naar Den Haag, het slachtoffer is geworden van een internationale dievenbende. Den 14den September kwam de heer O. in Den Haag aan en maakte dien volgen den dag een wandeling in de omgeving van Plein en Vijverberg. Op die wande ling werd hij' aangesproken door een En- golach sprekenden heer, zich noemende Chandos. Den geheelen dag hebben zij samendoorgebracht, samen gedineerd en gewandeld. Op Woensdag 36 September kwamen zij weer samen. Toen zij een wandeling maakten in de binnenstad, liep er een man voor hen uit, die schijnbaar toevallig iets uit een van zijn zakken verloor. De twee heoren za gen dit, en Chandos haastte zich. het op te rapen en aan den eigenaar ter hand te stellen. Er ontspon zich tusschen beide heeren een gesprek en het bleek, dat de nieuwe kennis eveneens een Engelschman was, ovenals zij, ea ook geen Nederiandsch sprak. Hij stelde zich voor als O'brien. Het drietal besloot de kennismaking voort te zetten en den dag verder gezellig te paaseeren. Men ging in een café zitten, en daar vertelde O'Brien, dat zijn broer kort geleden gestorven was en een bedrag van 16.000 pond sterling achtergelaten had, dat hij onder de armen moest distri- bueeren. Hij volgde nu, zoo zeide hij, een eenigszins eigenaardige methode. Aan be paalde instellingen of vereenigingen gaf hij niet; echter was zijn portefeuille altijd goed gevuld en kwam hij nu op zijn rei zen een geval tegen, waar hem hulp noo dig gewenscht voorkwam, dan was hij da delijk in staat te helpen. Om zijn vrienden van de waarheid van zijn woorden te overtuigen, haalde hij een portefeuille voor den dag, gevuld met pa pier. Of het bankpapier waa, kon de heao C. niet zeggen. Besloten werd, dat de drie vrienden al len een som gelds zouden storten voor de armen in Amerika. De heer O'Brien zou het geld in ontvangst nemen en voor het uitdeeden zorg dragen. Mr. C. had echter weinig contanten bij zich; hij-had nog een cheque, die hij wel even zou innen bij een bank. Samen gingen zij naar de bank, en toen mr. C. de cheque verzilverd had, zeide hij, dat hij straks een bedrag zou geven. O'Brien en Chandos probeerden nu den Amerikaan te bewegen, de portefeuille met 8400 aan hen in bewaring te ge ven. Of vertrouwde hü zijn vrienden soms niet? zoo werd gevraagd. Nu, als het op vertrouwen aankwam, wilde de Ameri kaan voor niemand onderdoen en lachend stelde hij zijn portefeuille met f 8400 aan O'Brien ter hand. Deze verwijderde zich, vergezeld van Chandos, den Amerikaan toeroepende, dat hij nu zijn vertrouwen eens op de proef zou stellen. Bedden wandelden weg, en moeten nog terugkomen! De Amerikaan deed, toen hij bemerkte, dat zijn beide landgenooten hem te pak ken hadden genomen, dadelijk aangifte bij de politie. Het bleek dat de beide hee ren voor de politie geen onbekenden wa ren. O'Brien werd van een politie-foto herkend als iemand, die jaren geleden reeds voor een dergelijk fedt was veroor deeld. Gisteren heeft de Haagsche politie uit Londen van den heer C. bericht ontvan gen, dat O'Brien daar bekend en gesigna leerd staat onder een anderen naam. Het is reeds de tweede maal, dat die beide personen deze truc in Den Haag toepassen, waardoor zij binnen 8 maan den alleen in Den Haag een bedrag van 11,000 hebben weten buit te maken. Men vermoedt, dat zij leden zijn van een internationale dievenbende, die in de "hoofdsteden van verschillende landen ver takkingen heeft. Hontstek afgebrand. Een ontzettende brand is Woensdag nacht, omstreeks halftwee te Antwerpen uitgohspken in een houtopslagplaats in de open lucht. Deze Is gelegen aan de haven Asia, nrs. 28 en 29, en heeft den vorm van een driehoek en een oppervlak van 8000 M2. De havenpolitie ontdekte de vlammen het eerst en waarschuwde terstond de brandweer, welke spoedig ter plaatse was en bij het blusschingswerk werd bijge staan door de drijvend» stoomspuiten van den havendienst De ramp heeft een grooten omvang aangenomen. De vlammen werden door een sterken wind uit het Zuiden aange wakkerd, zoodat het vuur zich spoedig van den eenen stapel aan den andere mededeelde. De brandweer bestookte den brand terstond van alle zijden, doch reeds was de helft van den voorraad één groote brandstapel en waren ook de belenden de pakhuizen begonnen te branden. Om drie uur had de brand zijn hoogte punt bereikt De hitte was ontzettend, zoodat de brandweerlieden op sommige punten het veld moesten ruimen. Het vuur had zich «toen medegedeeld aan de zagerij „La Baltique". Tegen vieren ging de wind plotseling liggen, waardoor de vuurhaard met meer succes kon worden bestreden. Van toen af kon het vuur zich niet verder uitbreiden. De zagerij is dan ook niet zwaar bescha digd. Dank zij een hoogen muur kon het pak huis van de firma Snauwaert behouden worden. De loodsen van de firma Baudez hebben slechts waterschade gekregen. De grootste schade is die, welke de fir ma Daseleire en Van Reeth heeft gele den; deze wordt op 3 millioen fr. geschat. Ook de pakhuizen van de firma Teich- man en die van Van Nulandt zijn ver nield. Zoo ook de minder groote voorra den van Goris en „Le Sapin". Verzeke ring dekt de schade. Den geheele morgen is de brandweer ter plaatse gebleven, om de gloeiende houtmassa'a nat te houden. (TeL) Het gevaarlijke spelletje. In de Feidinand Bolstraat te Amster dam is Woensdagmiddag een 12-jarige jongen door een vrachtauto overreden en gedood. De jongen wou achter op de auto springen, welke een andere auto sleepte; hij kwam te vallen en werd door de ge sleepte auto overreden. Een veldwachter gestoken. Een arbeider uit Rucphen, die den len Augustus in een herberg te Teteringen bij Breda, dén veldwachter Th. Migom, die hem arresteeren wild», met een mes in de richting van de borst stak en der mate in den linkerarm verwondde, dat de toegetakelde 18 dagen onder geneeskun dige hulp moest blijven, werd door de Arr.-Rechtbank te Breda, conform den eisch, veroordeeld tot twee jaren en zes maanden gevangenisstraf. Zijn onrecht goedgemaakt Een boekhandelaar in Haarlem kreeg eenige dagen geleden een aangeteekend schrijven uit Amsterdam, waarin zich «en bedrag van 500 bevond. Hierbij was het briefje gevoegd, dat vermeldde: als tege moetkoming voor hetgeen ik van u ge stolen heb. De geadresseerde begieep er aanvanke lijk niets van, doch spoedig drong het tot hem döor,- dat de naam, die onder het briefje stond, die was van een vroegeren knecht of bediend». Op hetzelfde tijdstip ontving de voorganger van den boekhan delaar, die vroeger de zaak dreef even eens een zelfde schrijven. De politie kwam er achter en de Cen trale Recherche hier ter stede vond den vroegeren bediende uit Het bleek, dat hij d» zaak vroeger door boeken weg te ne men, voor ongeveer 1000 benadeeld te hebben. Hu hoé hem in de wereld beter ging, wilde hij zijn daad goed maken en zond zijn vroegeren patroons bedde een bedrag van f 600, hiermede goed maken de hetgeen hij vroeger misdreven had. SCHAGEN. De veeboer in Hollands Noorden, wiens voornaamste afzet uit wolvee bestaat stelt daardoor een groot belang in de Engelsche prijzen. De Londensche markt is voor hem een handelsbarometer, wiens stand hij ge regeld nagaat. Over de.laatste berichten zal hij wel niet tevreden zijn, want deze voor spellen eene ongewenschte daling, zoowel voor vette schapen als voor lammeren. Ook de varkens zijn te Londen aanmerkelijk lager. Maar Engeland is een land, waar veel vleesch gebruikt wordt en waar de aanvoeren uit het buitenland een grooten invloed op den prijs uitoefenen. Zijn die in voeren uit de overzeesche landen een enkele week iets minder dan gewoonlijk, dan js cj^t terstond op den Hollandschen invoer merkbaar. Levert Canada minder varkens of varkensprodbeten, bacon, of is de invoer van schapenvieesch uit Australië beneden de gewone bezendingen, dan példt Holland meer, en omgekeerd, dan stijgt de prijs. Zoo kan de daling van thans wel van heel tijdelijken aard zijn. De Duitsche invoer rechten hebben daar belangrijk op het ver bruik gewerkt. Er gaan dan ook van de Duitsche slagers ernstige klachten over deze afname, zij vreezen, dat de slager het kinde van de rekening zal worden, dat zijn positie tusschen hamer en aambeeld komt te liggen. Om het volk in de gelegen heid te stellen, zich van goedkooper vleesch te voorzien, zijn de invoert echten op ge koeld en bevroren vleesch ingetrokken. De invoer mag tot zekere hoeveelheid vrij zijn. De Minister zal het maximum van den vrijen invoer bepalen. Wat hij met de eene hand neemt, geeft hij met de andere terug, alleen varkensfok kerijen en de fabrieken voor varkenspro ducten profiteeren bij dien toestand. Tot nog toe hebben de Duitsche tarieven op den Hollandschen handel weinig of geen invloed uitgeoefend. Te Schagen waren Donderdag de varkens willig en golden de goedq slachtvarkens 96 cent per kilo. Op de andere deelen van de markt was men min der tevreden. Bij de vette koeien was alleen ie kwaliteit prijshoudend: 1.20 4 f 1.22; 2e en 3e kwaliteit waren bij den grooten aanvoer belangrijk minder; 2c f 1.10 4 f I.I5« 3e 0.90 4 1.05. Kalf- en melk koeien stug. Schapen hadden het te kwaad met de Londensche markt. Als het daar niet goed gaat, gaat het hier nog minder. Zoowel de uitvoerhandel als de bedrijfshandel noteer den lager. Jonge vette schapen f 51, oude vette f 40 4 f 45. Voor den uitvoer wer den tegen den verlaagden prijs groote par tijen vette en halfvette lammeren gekocht, prijs 38 4 ƒ42. Het bedrijf heeft nog te kampen met de doordrenkte weiden, waar door in den handel de botziekte weer begint mee te spreken. De botziekte wordt veroor zaakt door een klein slakje, dat zich op den grond aan het gras hecht. In het lichaam van het schaap zet het zich in de lever vast, waardoor het schaap opzet en ziek wordt. In lage weiden komt het bij veel water spe ciaal voor. De te Schagen bestaande R.-K. Vereeni- ging, die zich ten doel stelt de gezamenlijke aankoop van brandstoffen bij hare leden te bevorderen, heeft Woensdagavond-tot voor zitter verkozen den heer W. Dekker en tot administrateur den heer P. Op 't Veld. De gymnastiekvereeniging „Lvcurgus" te Schagen is eene veteranen-afdeeling met 12 leden rijker geworden. Naar wij vernemen, denkt het Bestuur van den Muziektuin te Schagen er over om in 1926 een instrumentaal concours uit te schrijven. Voor leeraar in het rekenen aan de Ver- eenigde school voor Ambachtsleerlingen te Schagen is het volgende 2-tal opgemaakt: 1. J. Span; 2. Rleiterp; beiden te Schagen. De heer Kleiterp deelde ons heden mede, dat hij zich teruggetrokken heeft. De heer J. Boekei, geboren te Schagen, veehouder te Delfzijl, legt zich in zijn be drijf speciaal toe op het fokken van ie klas stamboekvee, waardoor zijn vee in de pro vincie Groningen en ook daar buiten van groote bekendheid1 is. Ook buiten de gren zen van ons land geniet zijn bedrijf een zeer goeden naam. Zijn veebedrijf wordt meer en meer door buitenlanders bezocht. Alleen in den zomer van dit jaar telt zijn vreemdelingenboek de namen van meer dan 550 bezoekers, waarvan de meesten uit Duitschland, maar ook uit Engeland, De nemarken, Italië en Spanje kwamen belang stellenden hem opzoeken. Het drietal voor leeraar aan de Teeken- school voor Ambachtsleerlingen te Schagen bestaat uit: I. G. Koning, Schagen; 2. N. W. Schoonhoven, Helder; 3. L. Pinkhof, Helder. De heer S. Lichthart te 't Zand heeft zijne boerenplaats verkocht voor de bloem bollencultuur. Als verkoopsom werd ons 60.000 gld. genoemd. De groote najaarskoemarkten beginnen met die te Purmerend op 12 October a.s. TEXEL. Deze week werdén van hier verzonden: 178 lammeren, 603 schapen, 76 varkens, 85 biggen, 6 kalveren, 1 paard, 1 koe. Deze week is een baggermolen gearri veerd om de haven uit t» diepen. Men Is nog niet zoo gelukkig geweest om zand te verkrijgen voor het dempen van een gedeelte der haven. Het werk rust nu. Waarschijnlijk zal men trachten wel een groote baggermolen zand uit den bodem der zee te halen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1925 | | pagina 5