HELDERSCHE COURANT
nlsf (16«P) ervaiThoe gering de groei in
m
m
m
a
Tweede Blad.
VAN ZATERDAG 12 DECEMBER 1925.
"Det7d,n«'.!°np«»s- uit Indlë terug. - Boeze
roen architectuur. - Een Amsterdam** Bols de Boulogne.
h^orko^e?^CdTa5trSrelSeeiiS HB OVerH°nz!" ^ht voor
-ïB^ ts jat «g
Engel-
sclhe weerkundige dezer dagen ons voor
rekende, deze winter een herhaling zal
zijn van den strengen winter van 1709,
evenals de winter van 1896 een herhaling
was van die van 1740? (Het gaat, zegt hij
namelijk, altijd in periodes van 186 jaar.)
Zou het waar zijn? We durven 't voor
loop ig, ondanks al het gepraat over maan-,
«pelden-, knoop en-cyclussen e.d., niet te
beslissen en zullen maar gelaten afwach
ten of de „ooouüte Universiteit", die men
bier, in uitbouw van de reeds bestaande
instelling „De Vrij-Religieuse Tempel",
aan hpt arganiseeren is, misschien in ko
mende jaren een nog onbekende natuur
wet, waarnaar de vorst-elementen luiste
ren, kan ontdekken.In alle geval:
mocht het begin van deze week inderdaad
een aanloopje beteekent hebben tot ko
mende, durende strengheid, dan staat ons
nog wonder-wat te w achten I Want dit
aanloopje was, hoewel kort, van een fik-
tche energie. De Amsterdamsche IJsclub,
de vijvers in het Vondelpark, de Boeren-
wetering, de Poel, zij droegen op dezen
8t. Nioolaas-Zondag, half Amsterdam, dat
blij was de ijzers weer eens te kunnen on
der hebben en zich te kunnen overgeven
aan het nationaal vermaak waarin men
loskomt van kantoor, grootboek en jour
nalen en.van véél kunstmatige rang-
eh standverdeeling.Kort was het!
Maandag ging 't nóg goed, maar Dinsdag
begon het al mis te worden en gleden de
volhouders reeds half door 't water.
Dat viel trouwens Maandagavond reeds te
voorzien. Niet omdat toen reeds de dool
zou zijn ingetreden, maar.... omdat
toen ln de bladen de advertenties ver-
Bchenen van diverse IJsclubs en vereeni-
gingen, waarin goconstumeerde avond
feesten. hardrijderijen en wat dies meer
zij werden aangekondigd. En dergelijke
annonces, het valt uit de ervaring van
ontelbare jaren op te makenl hebben
nu eenmaal nog méér invloed op de vonst-
goden dan de stad der sterren. Een ver-
jagenden invloed! 't Is werkelijk een
staal van wonderlijk-zeker werkende ma
gie!
Wie denkt er bij zulk ijsvermaak, te
midden van zulke typische Noordelijke
tafereelen aan.de Tropen? Aan ons
Indië bijvoorbeeld. En tóch, was dit, ons
Indlë er niet, het halve Amsterdam dat
thans op schaatsen zwierde in, door de
bank genomen, gemiddelde welstand, zou
niet meer geweest zijn dan enkele tiental
len arme visschers, vetweiders en vee
boeren. Want alles wat Amsterdam werd,
is en nog worden kan, heeft 't voor negen
tiende aan Indië te danken.
Het wordt nog steeds te weinig beseft. Ook
zelfs bij de, dezen Zomer gehouden 650-
jarige herdenking van de toekenning van
het tolpriviïege werd dit punt te weinig
onder de aandacht gebracht, zooals men
er in het dézer dagen verschenen plaat
werk „Amsterdam in Beeld" te vluchtig
overheen loopt. In 1275 was Amsterdam
noè geen „stad"; drie eeuwen later ge-
propaganda waard is," verklaarden ze in
een peragesprek.Het volgend jaar zul
len tien groepen van zes jongelui van
wege genoemd fonds worden uitgezonden.
Het is een methode van propaganda
van moeilijk te overschatten waprde
voor.de ontdekking van Indië door
het moederland en, vooral ook, door Am
sterdam). Maar: tien groepen van zes,
véél is 't nog niet! Ligt hier, naast
het terrein van het Deterdingfonds, nog
niet een vruchtbaar terrein voor Initiatief
voor.... dien Amsterdameohen Handel?!
Aan Indië hebben we dus ook, zie
boven min of meer indirect „plan-
Zuid" te danken. En dus tevens, nog in-
directer, de in die uitbreiding in zwang
zijnde „boezeroen-architectuur". Daarvoor
kan men, integenstelling tot veel andere
dingen, moeilijk erkentelijk zijnl
U weet niet wat „boezeroen-architec
tuur" is? Stel U een schoone, netjes
gestreken, van goede kleur en -aardige
coupe zijnde boezeroen voor, met daar
onder een te korte en te nauwe en te
dunne rok, en daar weer in een gierig
vrouwspersoon en.... ge krijgt er een
idee van. De gevels in plan-Zuid (ont
worpen door daartoe vanwege de Ge
meente aangewezen arohltecten) zijn als
deze goede boezeroenen; de achter hen
opgetrokken bouw (door de bouwers zon
der verdere controle zélf klaargespeeld) is
als die onpractlsche en onooglijke rok;
en de huishuur tenslotte is als de gie
rige vrouwspersoon.
Om te voorkomen dat bij den verderen
uitbouw van deze wijk dit boezeroen-gedoe
verder voortgang hebbe, heeft nu, eenigen
tijd geleden, het raadslid mir. van den
Bergh een voorstel ingediend om de be
palingen waaronder erfpachtsgronden en
bouwvergunningen in die wijk worden
afgegeven aanmerkelijk te verscherpen.
B. en W. schijnen, met den voorsteller,
inderdaad van meening te zijn, dat er,
noodzakelijkerwijze, krachtig moet wor
den ingegrepen. Het is reeds uitgelekt
dat rij, in hun dezer dagen te verwachten
prae-advies zullen voorstellen een centrale
commissie van architecten ln te stellen
die zich zal belasten met de keuze der ver
schillende architecten aan wie het ontwer
pen van de bouwblokken ln Zuid moet
worden toevertrouwd. Als erfpachter
krijgt men dan van de gemeente zijn ar
chitect erbij aangewezen.
Dat gaat ver! En nu reeds regent het
adressen hiertegen. Maar men kan zulk
een regeling tenminste nog op goede
gronden verdedigen. Niet te verdedi
gen valt het echter o! dat de gemeente
dezer dagen de reeds „afgekomen" bouw
vergunningen van meerdere bouwers
voorloopig heeft ingetrokken, „in afwach
ting van geheel nieuwe eischen aan de
uitgifte te stellen". Dat gaat, onrecht-
vaardigerwjjze, zóó ver terug, dat het hier
wel niet alleen tot adressen maar tot pro
cessen komen zal!
Wethouder ter Haar heeft met zijn
de primitieven in het profiel-portret
van een Volendamsch meisje tegen een
'haast vlak blauwen achtergrond. Ooi* in
de gespannenheid van den jongen op zijn
„Avondteek énschooT' is iets van de sfeer
der primitievëh voelbaar.
De Egmonder visschenstypen van Roe
land Koning rijn knappe teekeningen, re
sultaten van scherpe opmerkingsgaven.
Voor ons gevoel zijn echter de handen
van deze stoere visscheremenschen te
„klein gezien".
Jan de Boer met zijn droomverbeeldin
gen van kleine naakten in het bosch en
stillevens op den bodem der zee, is te be
kend dan dat we er over zouden moeten
uitweiden. Het donkere werk van Ejjke-
lenstam doet als altijd prettig aan en lijkt
ons vooral aan den huiselijben wand zeer
op zijn plaats. Dit kan overigens van bij
na al het werk, hier bijeen, gezegd wor
den. wat vooral in dezen tijd waarin men
tegenover zooveel doeken komt te staan
die alleen op tentoonstellingen of in een
museum tot hun recht kunnen komen,
wel eens, als bijzonderheid vermeld mag
worden.
Raad en burgers aangename St. Nlcolaas-
surprises bereid. De aangenaamste was
die driehonderd jaar geweest was. In 1593
komen er wat buurten bij waar de Oost-
Indische Compagnie zich zai gaan vesti
gen, maar eerst als deze Compagnie,
in 1602, haar geregelde vaart begint, zal
de groote uitbreiding beginnen. In 1612
durft het Stadsbestuur al een plan aan
waarbij het grondvlak van de stad ver
driedubbeld wordt. En in 1660 worden de
drie hoofdgrachten „met forschen arm
zwaai" doorgetrokken tot aan den AmsteL
Dit alles had men aan Indië te danken.
Maar men „dankte" er niet naar behoo-
rwi voor; inplaata van het land waaraan
men zooveel te danken had te steunen en
te helpen ln zijn ontwikkeling, beschouw
de men het, onder den ban ook van bet
z.g. „mercantilisme", uitsluitend als win-
Ïawest dat kon worden uitgebuit. Ook
e roaterieele straf volgde op deze „zonde
der ondankbaarheid" en de volgende twee
eeuwen is er volkomen stilstand. Opleving
komt er dan eindelijk weer in de tweede
helft van de vorige eeuw. Amsterdam be
gint zich in den goeden zin voor Indië
te interesseeren en tegelijkertijd begint
(als ware het een directe belooning!) de
groei van de moderne uitbreiding. Tóch,
al gaat dan deze interesse meer dan
vroeger in de goede richting (de oprich
ting van het Koloniaal Instituut b.v. één
van de teekeneji die hierop wijzen), vraagt
men zich nog wel eens af of „de Amster
damsche Handel werkelijk inziet dat een
bloeiend en zich zelfstandig ontwikkelend
Indië niet anders dan in zijn eigen voor
deel kan rijn". (Zooals dan deze vraag on
langs óók gesteld werd door den lector
aan onze Universiteit L. van Vuuren in
een artikel „Indië Miskend" in het Haag-
sche Maandblad).
Meerdere kennis, meerdere belangstel
ling is nog altijd gewenscht. Vandaar ook
dat de stichting van een fonds door den
hear Deterding met het doel daaruit rei
zen naar en door NederL-ludië van
aan handels- en andere scholen studeeren-
de jongelui te bekostigen, zoo viel tot* te
juichen. De eerste groep „Deterdingers
is onlangs van haar rondreis in onzen
Aiohlpel terug gekeerd. En enthousiast
tMuggsfceard! .We zullen door heit hou-
misschien wel: de belofte van een „bosch"
van maar eventjes 600 Hectare 'd.i. twaalf
ntaal het Vondelpark) aan te leggen aan
onzen Zuiderkant en met de gewone stads
tram te bereiken.
Zoodat we in de toekomst dan ook ons
„Bois de Boulogne" krijgen! Moge die
toekomst niet te lang op zich laten wach
ten!
Tentoonstelling Maatschappij
Rembrand!
In de tulnzaal van bet Stedelijk Mu
seum te Amsterdam hield de Mij. Rem
brand! een oombinatie van Jonge beel
dende kunstenaars die ook in Helder vele
vrienden tel! de laatste weken een ten
toonstelling van werk harer leden. Alhoe
wel laat willen wij toch nog even een
korte bespreking aan deze expositie wij
den.
De Mij. heeft bet laatste jaar haar
kring van werkende leden uitgebreid,
zoodat we dit keer, naast de reeds min of
meer bekende, ook eenige nieuwe namen
tegen komen.
Zeer aantrekkelijk werk, misschien wel
het aantrekkelijkste van het hier bijeen
gebrachte, is dat van Nanninga, wiens
boerenerven en vooral wiens bloemen met
gevoelige teederheid gedaan zijn. Het
werk van Otto Hanrath heeft geheel an
dere kwaliteiten. Zijn groote naakt is kalm
en zuiver gezien, al valt een zeker element
van starheid o.L niet te ontkennen. Maar
het geheel1 staat fjjn-gebeeld tegen den
achtergrond. Wout Schram verschijnt hier
met een achterhuizen-aanzicht, mooi van
licht en schaduw-werking. Ook zijn an
dere stuk, een kerk. is in eenzelfde grijze
toon gehouden, doet echter voor ons ge
voel min of meer koud fian. Bart Pei-
zel's beste doek, een Javaansche prins met
zijn prachtige wajangs, dat reeds vroeger
een St. Lucas-tentoonstelling opluisterde,
stelt ook hier niet teleur. Het is onge
twijfeld een van Peizel's meest geslaagde
werken. Zijn andere portrettten, doen,
naast dit stuk, minder gelukkig gaan.
Ceee Bolding1! werk herinnert oom
ECONOMISCH WEEKOVERZICHT.
N.V. Texels Eigen Stoomb.-Ondernemlng.
W in terdiens!
Ingegaan 6 November 1925.
Op werkdagen:
Vertrek Texel: 8.— vjm„ 11.— v.rn., 2.40
va
"Vertrek Helder: 8.30 vjn., 12.midd
4.15 n.m.
Op Zon- en Feestdagen:
Vertrek Texel: 8.— v.nu, 11.— v.m., 8.15
Vertrek Helder: 9.— vml, li— midri.,
415 rum.
OP EN OM HET BINNENHOF.
Week-kronlek.
Den Haag, 9 December.
Te kil! „NU mlrarl". Na twee Jaar. Van een proces. Op 10
dezer? wijlen Mina Drncker.
Sinterklaas en Zwarte Piet zijn die felle
kou, 'de ijs-temperatuur, welke in 1925
reeds vóór het „heerlijk-avondje" gingen
overheerschen, ontvluch! naar het zoe-
ler Zuiden, teruggekeerd, vermoedelijk
zonder zich veel te bekommereif over de
Kabinetscrisis, welke den Hen November
1926 is uitgebroken.
Wat die onverschilligheid van den bra
ven Sint en rijn trouwen dienaar betreft,
komen zij treffend overeen met de on
aandoenlijkheid, welke van meet-afaan
('t is de pure, heilige waarheid!) in Neder
land werd aangetroffen, ten opzichte der
vraag, wat het eind zal blijken te wezen
van deze politieke „oomedy of errors".
Eigenlijk behoeft men zich daarover
niet te verbazen.
't Is juist twee jaar geleden, dat wij zulk
eene crisis doorleefden. Ik breng nog
maals in herinnering: t was op den 26sten
October 1923 dat de Vlootwet met één
stem meerderheid werd' verworpen door
de Tweede Kamer. Het Kabinet-Ruye II
trad af. Aanvankelijk dacht niemand aan
de mogelijkheid, dat de heeren „malgré
tout" op hun post zouden blijven.*
Bewaarheid werd het oude Fransche
spreekwoord: „Le plus invraisembiable
est souvent le plus vTai".'t Meest-on-
waarschijntijk schijnende is vaak toch het
meest voor-de-hand liggende.
Noch mr. Kooien, noch mr. Beelaerts
van Blokland slaagde erin, een nieuw ka
binet aan H. M. voor te dragen.
Na nog enkele pogingen besloot de Ko
ningin het Kabinet-Ruys II te verzoeken,
op de ontslag-aanvrage terug te komen.
Er was geen andere uitweg op dat
oogenblik.
Ook ik besef zeer duidelijk, dat veel van
de verdere „misère", toelichting is
gansch overbodigl, te wijten is aan dat
terugkomen, door het mlnisterie-Ruys de
Beerenbrouck, in 1918 opgetreden en al
lengs deerlijk verzwakt, op zijn verzoek
om ontslag, nogmaals, voor het Hoofd
van den Staat was er geen andere uitweg.
Bespiegelen over de vraag, of 't al of
niet verstandiger zou zijn geweest, op
de kentering van 1923 op '24 eene andere
solutie te vinden is absoluut nutteloos.
Maar: wij kregen thans, twee jaar na
dato, een „da capo", herhaling van het
spelletje. Dat wil zeggen: eind October
1923 was men niet verdacht op een „con
flict". 't Was eene geweldige verrassing.
Men dacht: 'tzal nog wel op z'n pootjes
terecht komen. De tuchtroede in de poli
tieke sfeer zal ook nu wel met succes wor
den gehanteerd. Men vergiste zich
Den llen November j.1. was behalve
dan de kleine groep van zeer-ingewijdc,
niemand voorbereid op het conflict.
Ja, dr. Nolens had in de nacht-verga
dering der Tweede Kamer, bij de be
handeling der Begrooting van Buitenland-
sche Zaken, zijn geweldig „dreigement"
uitgesproken, ln verband met het amende
ment-Kersten en Zandt.
Ja.de strekking, de beteekenis daar
van werden wel begrepen door politici
met fijne en zelfs met tamelijk-fijne „voel
horens".
De buitenwacht snapte er niets van.
Ik sprak, enkele ©ogenblikken vóór
dat het fameuse amendement kwam,
leden van ons Lagerhuis, verschillende
partijen. Ze zeiden: „Komt op z'n pootje®
terecht!Collega's, die niet tegen het
Amendement-Kersten-Zandt dürven stem
men, krijgen straks buikpijnI.Wacht
maar af, meneertje".
Zij vergisten zich.
Nogmaals kwam de politieke rekening
falikant uit.
Voor wie nu en dan „kijkjes achter de
schermen" konden nemen, was de sur
prise niet zoo heel groot. Men had ge
zien, immers, den vooruitgang van
het proces, waarbij eene nieuwe politiek-
parlementaire partij-vorming werd inge
leid. Proces, "dat nog altijd voortgaat.
Doch in rijn begin-stadium verkeert.
De groote fout van de heeren Marchant
en Albarda is in November "26 ge-
wees! dat zij niet begrepen, hoe hun in
grijpen praematuur was.
Véél te vroeg.
DAMRUBRIEK.
Alles betreffende deze rubriek te adres-
se eren aan:
Den Damredacteur der Heldersche
Courant,
- Valeriusstraat 64huis,
Amsterdam.
Onderstaand fraai vraagstuk is, naar
wij meenen, nog niet elders gepubliceerd;
in ieder gpval is het voor onze lezers ge
heel nieuw.
Auteur: Dr. M. J. Belinfante.
Wit
L 42—88
2. 8829
L 48:81
Zwart
46 84 (a)
22 42 (b)
84:»
Daardoor berokkende, van Jn-poli-
tici's", onpartijdig standpunt gezegd,
de jongste crisis een gevoelige nederlaag
zoowel voor vrijzinnig- en sociaalrdemo-
craten.
Wij hebben nu'gehad de weigering van
de fractie-Nolens om met de vrijz.- en soc.-
democraten samen te werken.
Geen sterveling, eenige notie heb
bendie van de politiekerij-up to date,
verwachtte iets anders immers.
Daarna kwamen verdere crisis-stadia.
Dr. De Visser, de leider van de Chr.-
historischen, werd door H. M. ten Paieize
geroepen en kreeg tenslotte opdracht tot
Kabinets-formatie, waarvan niemand im
mers succes verwachtte.
Ook mr. Cort v. d. Linde?.
Zeer diverse mogelijkheden zijn over
wogen!.Onder meer: het vervullen
van Gezantschapspos! bij het Vatikaan
„buiten bezwaar der Schatkist".
Natuurlijk: een fantastisch denkbeeld.
Minister Colijn kwam met de verkla
ring (in „De Standaard"): ,,'t Betreft hier
een geschil tusschen Chr.-historischen en
Katholieken. Ik blijf, totdat men mijne be
middeling mocht roepen, passief!.
Zóó staan wij er nu bij. Terwijl ik dit
schrijf.
De Chr.-Historische Kamer-club zou
vergaderen. Met welk resultaat?....
De Tweede Kamer komt op 10 Decem
ber bijeen, voor enkele „apoed-ontwer-
pen", waaronder de voorstellen-Ir. v. d.
Waerden en -Braat over den wettelijken
Zomertijd'.
Zal deze vergadering, juist een
maand na het uitbreken van de crisis ge
houden, eenig „licht" verspreiden?.
Ik hoop van harte 't U morgen, Dónder-
dag, te kunnen melden.
Twijfel1 in groote vreezel
Op 78-jarigen leeftijd is Wllhelmina
Drucker, van de Vrije Vrouwen-Vereeni-
ging, gestorven.
Zij was een vaillante, strijdbare, strijd
lustige figuur.
Een atrikt-eerlijke.
Dat mag en moet getuigd, ook van den
kant dergenen, die hare wereldbeschou
wing niet deelden. x
Zij was een hartstochtelijke vrouw,
daardoor bij de propaganda voor de haar
dierbaar zajnde beginselen en denkbeel
den wel eens schromelijk-overdrijvend,
maar: steeds warm en mooi te-goeder-
trouw.
Zij1 en dr. Aletta Jaoobs waren de meeat-
sympathieke „voortreksters" bij de bewe
ging voor het in meerdere mate eerbiedi
gen der sociale en juridische aanspraken
van de Vrouw in Nederland. Zij zondig
den door overdrijving, nogmaals gezegd.
Voor wat zij deden, tot stand brach
ten, verdienen zij eerbiedig een eere-
saluut
De Tweede Kamer vatte Donderdag
middag, terwijl de meeste demissionaire
ministers aanwezig waren haar „spoed-
eischende agenda aan. President Ruys
kondigde aan, dat bijaldien in de verga
dering van 10 December het ontwerp be
treffende de overeenkomst met de Kon.
Paketvaart-Mij. (verlenging met vijf jaar)
niet op het normale sluitingsuur zou zijn
afgedaan, de vergadering „iets langer dan
gewoonlijk" zou duren. Het ontwerp ten
bate van de klein-fabrikanten in het ta-
baksbedrijf werd zondèr stemming goed
gekeurd, dat tot bet verlengen met een
jaar van den termijn, gedurende welke
het Fransch op de lagere schooi zal wor
den toegelaten, na kort debat met 58
tegen 32 stemmen. Over bet ontwerp-Kon.
Paketvaart-Mij. voerde allereerst het
woord de vrijz.-dem. Joekes. De conclusie
van zijn betoog was, dat voor verhooging
van het tarief, gelijk in dit contract ge
schiedt, geen aanleiding is. Intusschen
wilde hij toeschietelijk zijn. maar niet ver
der gaan den eene verhooging met 20
pet. De soc.-democraat Ir. Cramer sloot
zich bij dit bezwaar van harte aan, het
welk belichaamd1 is in een amendemen!
hetwelk althans blijkens een uitlating
van dr. Sohreurer wel sympathie in de
Kamer scheen te vinden.
Mr. ANTONIO.
Wit Zwart
4. 82^-27 2182
6. 87 19 14 28
6. 25:6 gewonnen.
(aT
1. 45 29
2. 38:4 22:42
8. 416 42—27 gedw.
4. 4842 47 27 (meerslag)
i 6. 16 101 gewonnen.
(b)
2. 22 24
8. 82-27 21:48 -
4. 48 19 14 28
6. 25 61 gewonnen.
Naar aardeding van een eindspel uit
Dufresne's „Lehrbuch des Dammspiels".
n
Hf
Hf
g§
1
L 14—81 18 4
2. 88-82 19-14 of
8. 82—27 enz. gewonnen.
VerruMod, dat opsluiten der Zwarte
dea op él
AM STERDAMSCHE BRIEVEN.
tuigt de plattegrond van Cornelis Antho- w £JJn
1 J L .1 .Si
De wisselspeculatie is den laatsten tijd
weer aan het tanen, na een tijdelijke op
leving, toen de Franc, na geruimen tijd
ongeveer 10 gulden genoteerd te zijn, een
buiteling deed tot 9.60 toe, op welk peil
wij thans beland zijn. De reden daarvoor
ligt voor de hand, 'nu bekend is geworden,
wat de bedoeliDg is van den minister van
financiën Loucheur, n.i. de bankbiljetten-
circulatie te vergrooten, dus de verdere
inflatie in de hand werken, en daarbij
de belastlngschroef sterker aan te draaien,
üf dit laatste middel echter zal helpen
valt sterk te betwijfelen, aangezien er
geen'land is, waar zoo slecht belasting
wordt betaald als Frankrijk. Misschien
ligt het thans in de bedoeling van de
regeering om daarvan beter clan tot nu
toe werk te maken, doch bijzonder gerust
schijnt men in flnantieele kringen op dit
resultaat niet te zijn, ofschoon de koers
van wissel Parijs zich op circa 9.50 voor
loopig handhaaft. Echter, zooals opge
merkt, is de handel in valuta gering,
zoowel hier als elders, zoodat de speculati
de koers niet meer maak! Zoowel in
valuta als in effecten is het de laatste
paar weken weer stiller geworden, wat
aan verschillende oorzaken dient te wor
den geweten. In de eerste plaats, wat
Kubberwaarden betreft: de moeilijkheden
in verband met proiongatiën. Zooais be
kend mag worden verondersteld, wordt
het grootste gedeelte van den beurshandel
met geleend geld gedreven, zoodat het
gekochte materiaal door de commission-
nairs herbeleend moet worden om hun
zaken liquide te houden. Nu de toestand
zoo werd, dat rubt erw aarden op gevaar
lijk, schoon niet onbegrijpelijk hoog-peil
belandden, is men wat voorzichtiger ge
worden en begonnen om vele fondsen
voor beleening niet meer te accepteeren.
Zooals steeds alles aan overdrijving is
biootgesteld, werd ook thans de fout
gemaakt, kort en goed alles te weigeren,
zelfs het hoofdfonds Amsterdam was niet
goed meer, wat op z'n minst genomen
dwaas is, gezien het feit, dat deze maat
schappij zeer goed beheerd wordt en tot
en met 1930 reeds .beveiligd is voor
paniekachtige dalingen in den prijs van
het product, doordat zij een minimum
verkoopprijs bedong tot dien tijd.
Het gevolg van deze voorzichtigheids
maatregelen is geworden, dat de marat
onder verkoopeu te lijden kreeg, o.m.
van angstige of zwakke houders, terwijl
slechte posities meteen werden opge
ruimd, wat weer tot gevolg heeft, üat
de markt langzamerhand wat opschoont.
Daarbij was natuurlijk «en daling onver
mijdelijk, die het beste tot uiting komt
in onderstaand koerslijstje van de hoogste
koersen der laatste paar weken en die
van heden Dinsdag
Amsterdam Rubbers
Amsterdam lapanoeli
Bandar
Delibatavia
Hessa
Lam pon g Sumatra*
Preanger
Wai
Zuid-Preanger
Beziet men dit, dan is daling echter
verre van ernstig, in aanmerking nemende
de enorme rijzing die dit jaar heeft plaats
gehad, zoodat men spreken kan van lichte
reaotie met prijshoudenden ondertoog.
Het verloop van het artikel te Londen
ls anders verre van reactionair en is
aldaar de kooplust overheerschend zoowel
voor de aandeelen als voor het product,
dat thans 4/7'/a noteert, hetwelk een
recordprijs is die ongeveer 3 gulden per
half pond uitmaakt. Blijft de prijs op dit
niveau, dan staan de aandeelen naar ver
houding tot verdienste, veel te laag, doch
is een dergelijke onderstelling w el wat al
te bout, - ofschoon het toch veel wordt
gehoord en nog wel in insiderskringen.
De rest van de beurs is rustig, zoowel
voor Oüe- als voor scheepvaartwaarden,
doch de teüdenz voor suikerwaarden is
weer flauwer geworden in verband met
voorspellingen van slechter produc! over
vloedige oogst enz., doch kan men daarop
geen huizen bouwen, omdat de kans groot
is, dat er morgen weer gunstige voor
spellingen worden gemaakt met geheel
anders luidende statistieken.
440
thans 407
245
218
315
295
810
290
590
530
845
825
240
220
460
407
220
198
rum.
m
Kg**»