HELDERSCHE COURANT nlsf (16«P) ervaiThoe gering de groei in m m m a Tweede Blad. VAN ZATERDAG 12 DECEMBER 1925. "Det7d,n«'.!°np«»s- uit Indlë terug. - Boeze roen architectuur. - Een Amsterdam** Bols de Boulogne. h^orko^e?^CdTa5trSrelSeeiiS HB OVerH°nz!" ^ht voor -ïB^ ts jat «g Engel- sclhe weerkundige dezer dagen ons voor rekende, deze winter een herhaling zal zijn van den strengen winter van 1709, evenals de winter van 1896 een herhaling was van die van 1740? (Het gaat, zegt hij namelijk, altijd in periodes van 186 jaar.) Zou het waar zijn? We durven 't voor loop ig, ondanks al het gepraat over maan-, «pelden-, knoop en-cyclussen e.d., niet te beslissen en zullen maar gelaten afwach ten of de „ooouüte Universiteit", die men bier, in uitbouw van de reeds bestaande instelling „De Vrij-Religieuse Tempel", aan hpt arganiseeren is, misschien in ko mende jaren een nog onbekende natuur wet, waarnaar de vorst-elementen luiste ren, kan ontdekken.In alle geval: mocht het begin van deze week inderdaad een aanloopje beteekent hebben tot ko mende, durende strengheid, dan staat ons nog wonder-wat te w achten I Want dit aanloopje was, hoewel kort, van een fik- tche energie. De Amsterdamsche IJsclub, de vijvers in het Vondelpark, de Boeren- wetering, de Poel, zij droegen op dezen 8t. Nioolaas-Zondag, half Amsterdam, dat blij was de ijzers weer eens te kunnen on der hebben en zich te kunnen overgeven aan het nationaal vermaak waarin men loskomt van kantoor, grootboek en jour nalen en.van véél kunstmatige rang- eh standverdeeling.Kort was het! Maandag ging 't nóg goed, maar Dinsdag begon het al mis te worden en gleden de volhouders reeds half door 't water. Dat viel trouwens Maandagavond reeds te voorzien. Niet omdat toen reeds de dool zou zijn ingetreden, maar.... omdat toen ln de bladen de advertenties ver- Bchenen van diverse IJsclubs en vereeni- gingen, waarin goconstumeerde avond feesten. hardrijderijen en wat dies meer zij werden aangekondigd. En dergelijke annonces, het valt uit de ervaring van ontelbare jaren op te makenl hebben nu eenmaal nog méér invloed op de vonst- goden dan de stad der sterren. Een ver- jagenden invloed! 't Is werkelijk een staal van wonderlijk-zeker werkende ma gie! Wie denkt er bij zulk ijsvermaak, te midden van zulke typische Noordelijke tafereelen aan.de Tropen? Aan ons Indië bijvoorbeeld. En tóch, was dit, ons Indlë er niet, het halve Amsterdam dat thans op schaatsen zwierde in, door de bank genomen, gemiddelde welstand, zou niet meer geweest zijn dan enkele tiental len arme visschers, vetweiders en vee boeren. Want alles wat Amsterdam werd, is en nog worden kan, heeft 't voor negen tiende aan Indië te danken. Het wordt nog steeds te weinig beseft. Ook zelfs bij de, dezen Zomer gehouden 650- jarige herdenking van de toekenning van het tolpriviïege werd dit punt te weinig onder de aandacht gebracht, zooals men er in het dézer dagen verschenen plaat werk „Amsterdam in Beeld" te vluchtig overheen loopt. In 1275 was Amsterdam noè geen „stad"; drie eeuwen later ge- propaganda waard is," verklaarden ze in een peragesprek.Het volgend jaar zul len tien groepen van zes jongelui van wege genoemd fonds worden uitgezonden. Het is een methode van propaganda van moeilijk te overschatten waprde voor.de ontdekking van Indië door het moederland en, vooral ook, door Am sterdam). Maar: tien groepen van zes, véél is 't nog niet! Ligt hier, naast het terrein van het Deterdingfonds, nog niet een vruchtbaar terrein voor Initiatief voor.... dien Amsterdameohen Handel?! Aan Indië hebben we dus ook, zie boven min of meer indirect „plan- Zuid" te danken. En dus tevens, nog in- directer, de in die uitbreiding in zwang zijnde „boezeroen-architectuur". Daarvoor kan men, integenstelling tot veel andere dingen, moeilijk erkentelijk zijnl U weet niet wat „boezeroen-architec tuur" is? Stel U een schoone, netjes gestreken, van goede kleur en -aardige coupe zijnde boezeroen voor, met daar onder een te korte en te nauwe en te dunne rok, en daar weer in een gierig vrouwspersoon en.... ge krijgt er een idee van. De gevels in plan-Zuid (ont worpen door daartoe vanwege de Ge meente aangewezen arohltecten) zijn als deze goede boezeroenen; de achter hen opgetrokken bouw (door de bouwers zon der verdere controle zélf klaargespeeld) is als die onpractlsche en onooglijke rok; en de huishuur tenslotte is als de gie rige vrouwspersoon. Om te voorkomen dat bij den verderen uitbouw van deze wijk dit boezeroen-gedoe verder voortgang hebbe, heeft nu, eenigen tijd geleden, het raadslid mir. van den Bergh een voorstel ingediend om de be palingen waaronder erfpachtsgronden en bouwvergunningen in die wijk worden afgegeven aanmerkelijk te verscherpen. B. en W. schijnen, met den voorsteller, inderdaad van meening te zijn, dat er, noodzakelijkerwijze, krachtig moet wor den ingegrepen. Het is reeds uitgelekt dat rij, in hun dezer dagen te verwachten prae-advies zullen voorstellen een centrale commissie van architecten ln te stellen die zich zal belasten met de keuze der ver schillende architecten aan wie het ontwer pen van de bouwblokken ln Zuid moet worden toevertrouwd. Als erfpachter krijgt men dan van de gemeente zijn ar chitect erbij aangewezen. Dat gaat ver! En nu reeds regent het adressen hiertegen. Maar men kan zulk een regeling tenminste nog op goede gronden verdedigen. Niet te verdedi gen valt het echter o! dat de gemeente dezer dagen de reeds „afgekomen" bouw vergunningen van meerdere bouwers voorloopig heeft ingetrokken, „in afwach ting van geheel nieuwe eischen aan de uitgifte te stellen". Dat gaat, onrecht- vaardigerwjjze, zóó ver terug, dat het hier wel niet alleen tot adressen maar tot pro cessen komen zal! Wethouder ter Haar heeft met zijn de primitieven in het profiel-portret van een Volendamsch meisje tegen een 'haast vlak blauwen achtergrond. Ooi* in de gespannenheid van den jongen op zijn „Avondteek énschooT' is iets van de sfeer der primitievëh voelbaar. De Egmonder visschenstypen van Roe land Koning rijn knappe teekeningen, re sultaten van scherpe opmerkingsgaven. Voor ons gevoel zijn echter de handen van deze stoere visscheremenschen te „klein gezien". Jan de Boer met zijn droomverbeeldin gen van kleine naakten in het bosch en stillevens op den bodem der zee, is te be kend dan dat we er over zouden moeten uitweiden. Het donkere werk van Ejjke- lenstam doet als altijd prettig aan en lijkt ons vooral aan den huiselijben wand zeer op zijn plaats. Dit kan overigens van bij na al het werk, hier bijeen, gezegd wor den. wat vooral in dezen tijd waarin men tegenover zooveel doeken komt te staan die alleen op tentoonstellingen of in een museum tot hun recht kunnen komen, wel eens, als bijzonderheid vermeld mag worden. Raad en burgers aangename St. Nlcolaas- surprises bereid. De aangenaamste was die driehonderd jaar geweest was. In 1593 komen er wat buurten bij waar de Oost- Indische Compagnie zich zai gaan vesti gen, maar eerst als deze Compagnie, in 1602, haar geregelde vaart begint, zal de groote uitbreiding beginnen. In 1612 durft het Stadsbestuur al een plan aan waarbij het grondvlak van de stad ver driedubbeld wordt. En in 1660 worden de drie hoofdgrachten „met forschen arm zwaai" doorgetrokken tot aan den AmsteL Dit alles had men aan Indië te danken. Maar men „dankte" er niet naar behoo- rwi voor; inplaata van het land waaraan men zooveel te danken had te steunen en te helpen ln zijn ontwikkeling, beschouw de men het, onder den ban ook van bet z.g. „mercantilisme", uitsluitend als win- Ïawest dat kon worden uitgebuit. Ook e roaterieele straf volgde op deze „zonde der ondankbaarheid" en de volgende twee eeuwen is er volkomen stilstand. Opleving komt er dan eindelijk weer in de tweede helft van de vorige eeuw. Amsterdam be gint zich in den goeden zin voor Indië te interesseeren en tegelijkertijd begint (als ware het een directe belooning!) de groei van de moderne uitbreiding. Tóch, al gaat dan deze interesse meer dan vroeger in de goede richting (de oprich ting van het Koloniaal Instituut b.v. één van de teekeneji die hierop wijzen), vraagt men zich nog wel eens af of „de Amster damsche Handel werkelijk inziet dat een bloeiend en zich zelfstandig ontwikkelend Indië niet anders dan in zijn eigen voor deel kan rijn". (Zooals dan deze vraag on langs óók gesteld werd door den lector aan onze Universiteit L. van Vuuren in een artikel „Indië Miskend" in het Haag- sche Maandblad). Meerdere kennis, meerdere belangstel ling is nog altijd gewenscht. Vandaar ook dat de stichting van een fonds door den hear Deterding met het doel daaruit rei zen naar en door NederL-ludië van aan handels- en andere scholen studeeren- de jongelui te bekostigen, zoo viel tot* te juichen. De eerste groep „Deterdingers is onlangs van haar rondreis in onzen Aiohlpel terug gekeerd. En enthousiast tMuggsfceard! .We zullen door heit hou- misschien wel: de belofte van een „bosch" van maar eventjes 600 Hectare 'd.i. twaalf ntaal het Vondelpark) aan te leggen aan onzen Zuiderkant en met de gewone stads tram te bereiken. Zoodat we in de toekomst dan ook ons „Bois de Boulogne" krijgen! Moge die toekomst niet te lang op zich laten wach ten! Tentoonstelling Maatschappij Rembrand! In de tulnzaal van bet Stedelijk Mu seum te Amsterdam hield de Mij. Rem brand! een oombinatie van Jonge beel dende kunstenaars die ook in Helder vele vrienden tel! de laatste weken een ten toonstelling van werk harer leden. Alhoe wel laat willen wij toch nog even een korte bespreking aan deze expositie wij den. De Mij. heeft bet laatste jaar haar kring van werkende leden uitgebreid, zoodat we dit keer, naast de reeds min of meer bekende, ook eenige nieuwe namen tegen komen. Zeer aantrekkelijk werk, misschien wel het aantrekkelijkste van het hier bijeen gebrachte, is dat van Nanninga, wiens boerenerven en vooral wiens bloemen met gevoelige teederheid gedaan zijn. Het werk van Otto Hanrath heeft geheel an dere kwaliteiten. Zijn groote naakt is kalm en zuiver gezien, al valt een zeker element van starheid o.L niet te ontkennen. Maar het geheel1 staat fjjn-gebeeld tegen den achtergrond. Wout Schram verschijnt hier met een achterhuizen-aanzicht, mooi van licht en schaduw-werking. Ook zijn an dere stuk, een kerk. is in eenzelfde grijze toon gehouden, doet echter voor ons ge voel min of meer koud fian. Bart Pei- zel's beste doek, een Javaansche prins met zijn prachtige wajangs, dat reeds vroeger een St. Lucas-tentoonstelling opluisterde, stelt ook hier niet teleur. Het is onge twijfeld een van Peizel's meest geslaagde werken. Zijn andere portrettten, doen, naast dit stuk, minder gelukkig gaan. Ceee Bolding1! werk herinnert oom ECONOMISCH WEEKOVERZICHT. N.V. Texels Eigen Stoomb.-Ondernemlng. W in terdiens! Ingegaan 6 November 1925. Op werkdagen: Vertrek Texel: 8.— vjm„ 11.— v.rn., 2.40 va "Vertrek Helder: 8.30 vjn., 12.midd 4.15 n.m. Op Zon- en Feestdagen: Vertrek Texel: 8.— v.nu, 11.— v.m., 8.15 Vertrek Helder: 9.— vml, li— midri., 415 rum. OP EN OM HET BINNENHOF. Week-kronlek. Den Haag, 9 December. Te kil! „NU mlrarl". Na twee Jaar. Van een proces. Op 10 dezer? wijlen Mina Drncker. Sinterklaas en Zwarte Piet zijn die felle kou, 'de ijs-temperatuur, welke in 1925 reeds vóór het „heerlijk-avondje" gingen overheerschen, ontvluch! naar het zoe- ler Zuiden, teruggekeerd, vermoedelijk zonder zich veel te bekommereif over de Kabinetscrisis, welke den Hen November 1926 is uitgebroken. Wat die onverschilligheid van den bra ven Sint en rijn trouwen dienaar betreft, komen zij treffend overeen met de on aandoenlijkheid, welke van meet-afaan ('t is de pure, heilige waarheid!) in Neder land werd aangetroffen, ten opzichte der vraag, wat het eind zal blijken te wezen van deze politieke „oomedy of errors". Eigenlijk behoeft men zich daarover niet te verbazen. 't Is juist twee jaar geleden, dat wij zulk eene crisis doorleefden. Ik breng nog maals in herinnering: t was op den 26sten October 1923 dat de Vlootwet met één stem meerderheid werd' verworpen door de Tweede Kamer. Het Kabinet-Ruye II trad af. Aanvankelijk dacht niemand aan de mogelijkheid, dat de heeren „malgré tout" op hun post zouden blijven.* Bewaarheid werd het oude Fransche spreekwoord: „Le plus invraisembiable est souvent le plus vTai".'t Meest-on- waarschijntijk schijnende is vaak toch het meest voor-de-hand liggende. Noch mr. Kooien, noch mr. Beelaerts van Blokland slaagde erin, een nieuw ka binet aan H. M. voor te dragen. Na nog enkele pogingen besloot de Ko ningin het Kabinet-Ruys II te verzoeken, op de ontslag-aanvrage terug te komen. Er was geen andere uitweg op dat oogenblik. Ook ik besef zeer duidelijk, dat veel van de verdere „misère", toelichting is gansch overbodigl, te wijten is aan dat terugkomen, door het mlnisterie-Ruys de Beerenbrouck, in 1918 opgetreden en al lengs deerlijk verzwakt, op zijn verzoek om ontslag, nogmaals, voor het Hoofd van den Staat was er geen andere uitweg. Bespiegelen over de vraag, of 't al of niet verstandiger zou zijn geweest, op de kentering van 1923 op '24 eene andere solutie te vinden is absoluut nutteloos. Maar: wij kregen thans, twee jaar na dato, een „da capo", herhaling van het spelletje. Dat wil zeggen: eind October 1923 was men niet verdacht op een „con flict". 't Was eene geweldige verrassing. Men dacht: 'tzal nog wel op z'n pootjes terecht komen. De tuchtroede in de poli tieke sfeer zal ook nu wel met succes wor den gehanteerd. Men vergiste zich Den llen November j.1. was behalve dan de kleine groep van zeer-ingewijdc, niemand voorbereid op het conflict. Ja, dr. Nolens had in de nacht-verga dering der Tweede Kamer, bij de be handeling der Begrooting van Buitenland- sche Zaken, zijn geweldig „dreigement" uitgesproken, ln verband met het amende ment-Kersten en Zandt. Ja.de strekking, de beteekenis daar van werden wel begrepen door politici met fijne en zelfs met tamelijk-fijne „voel horens". De buitenwacht snapte er niets van. Ik sprak, enkele ©ogenblikken vóór dat het fameuse amendement kwam, leden van ons Lagerhuis, verschillende partijen. Ze zeiden: „Komt op z'n pootje® terecht!Collega's, die niet tegen het Amendement-Kersten-Zandt dürven stem men, krijgen straks buikpijnI.Wacht maar af, meneertje". Zij vergisten zich. Nogmaals kwam de politieke rekening falikant uit. Voor wie nu en dan „kijkjes achter de schermen" konden nemen, was de sur prise niet zoo heel groot. Men had ge zien, immers, den vooruitgang van het proces, waarbij eene nieuwe politiek- parlementaire partij-vorming werd inge leid. Proces, "dat nog altijd voortgaat. Doch in rijn begin-stadium verkeert. De groote fout van de heeren Marchant en Albarda is in November "26 ge- wees! dat zij niet begrepen, hoe hun in grijpen praematuur was. Véél te vroeg. DAMRUBRIEK. Alles betreffende deze rubriek te adres- se eren aan: Den Damredacteur der Heldersche Courant, - Valeriusstraat 64huis, Amsterdam. Onderstaand fraai vraagstuk is, naar wij meenen, nog niet elders gepubliceerd; in ieder gpval is het voor onze lezers ge heel nieuw. Auteur: Dr. M. J. Belinfante. Wit L 42—88 2. 8829 L 48:81 Zwart 46 84 (a) 22 42 (b) 84:» Daardoor berokkende, van Jn-poli- tici's", onpartijdig standpunt gezegd, de jongste crisis een gevoelige nederlaag zoowel voor vrijzinnig- en sociaalrdemo- craten. Wij hebben nu'gehad de weigering van de fractie-Nolens om met de vrijz.- en soc.- democraten samen te werken. Geen sterveling, eenige notie heb bendie van de politiekerij-up to date, verwachtte iets anders immers. Daarna kwamen verdere crisis-stadia. Dr. De Visser, de leider van de Chr.- historischen, werd door H. M. ten Paieize geroepen en kreeg tenslotte opdracht tot Kabinets-formatie, waarvan niemand im mers succes verwachtte. Ook mr. Cort v. d. Linde?. Zeer diverse mogelijkheden zijn over wogen!.Onder meer: het vervullen van Gezantschapspos! bij het Vatikaan „buiten bezwaar der Schatkist". Natuurlijk: een fantastisch denkbeeld. Minister Colijn kwam met de verkla ring (in „De Standaard"): ,,'t Betreft hier een geschil tusschen Chr.-historischen en Katholieken. Ik blijf, totdat men mijne be middeling mocht roepen, passief!. Zóó staan wij er nu bij. Terwijl ik dit schrijf. De Chr.-Historische Kamer-club zou vergaderen. Met welk resultaat?.... De Tweede Kamer komt op 10 Decem ber bijeen, voor enkele „apoed-ontwer- pen", waaronder de voorstellen-Ir. v. d. Waerden en -Braat over den wettelijken Zomertijd'. Zal deze vergadering, juist een maand na het uitbreken van de crisis ge houden, eenig „licht" verspreiden?. Ik hoop van harte 't U morgen, Dónder- dag, te kunnen melden. Twijfel1 in groote vreezel Op 78-jarigen leeftijd is Wllhelmina Drucker, van de Vrije Vrouwen-Vereeni- ging, gestorven. Zij was een vaillante, strijdbare, strijd lustige figuur. Een atrikt-eerlijke. Dat mag en moet getuigd, ook van den kant dergenen, die hare wereldbeschou wing niet deelden. x Zij was een hartstochtelijke vrouw, daardoor bij de propaganda voor de haar dierbaar zajnde beginselen en denkbeel den wel eens schromelijk-overdrijvend, maar: steeds warm en mooi te-goeder- trouw. Zij1 en dr. Aletta Jaoobs waren de meeat- sympathieke „voortreksters" bij de bewe ging voor het in meerdere mate eerbiedi gen der sociale en juridische aanspraken van de Vrouw in Nederland. Zij zondig den door overdrijving, nogmaals gezegd. Voor wat zij deden, tot stand brach ten, verdienen zij eerbiedig een eere- saluut De Tweede Kamer vatte Donderdag middag, terwijl de meeste demissionaire ministers aanwezig waren haar „spoed- eischende agenda aan. President Ruys kondigde aan, dat bijaldien in de verga dering van 10 December het ontwerp be treffende de overeenkomst met de Kon. Paketvaart-Mij. (verlenging met vijf jaar) niet op het normale sluitingsuur zou zijn afgedaan, de vergadering „iets langer dan gewoonlijk" zou duren. Het ontwerp ten bate van de klein-fabrikanten in het ta- baksbedrijf werd zondèr stemming goed gekeurd, dat tot bet verlengen met een jaar van den termijn, gedurende welke het Fransch op de lagere schooi zal wor den toegelaten, na kort debat met 58 tegen 32 stemmen. Over bet ontwerp-Kon. Paketvaart-Mij. voerde allereerst het woord de vrijz.-dem. Joekes. De conclusie van zijn betoog was, dat voor verhooging van het tarief, gelijk in dit contract ge schiedt, geen aanleiding is. Intusschen wilde hij toeschietelijk zijn. maar niet ver der gaan den eene verhooging met 20 pet. De soc.-democraat Ir. Cramer sloot zich bij dit bezwaar van harte aan, het welk belichaamd1 is in een amendemen! hetwelk althans blijkens een uitlating van dr. Sohreurer wel sympathie in de Kamer scheen te vinden. Mr. ANTONIO. Wit Zwart 4. 82^-27 2182 6. 87 19 14 28 6. 25:6 gewonnen. (aT 1. 45 29 2. 38:4 22:42 8. 416 42—27 gedw. 4. 4842 47 27 (meerslag) i 6. 16 101 gewonnen. (b) 2. 22 24 8. 82-27 21:48 - 4. 48 19 14 28 6. 25 61 gewonnen. Naar aardeding van een eindspel uit Dufresne's „Lehrbuch des Dammspiels". n Hf Hf g§ 1 L 14—81 18 4 2. 88-82 19-14 of 8. 82—27 enz. gewonnen. VerruMod, dat opsluiten der Zwarte dea op él AM STERDAMSCHE BRIEVEN. tuigt de plattegrond van Cornelis Antho- w £JJn 1 J L .1 .Si De wisselspeculatie is den laatsten tijd weer aan het tanen, na een tijdelijke op leving, toen de Franc, na geruimen tijd ongeveer 10 gulden genoteerd te zijn, een buiteling deed tot 9.60 toe, op welk peil wij thans beland zijn. De reden daarvoor ligt voor de hand, 'nu bekend is geworden, wat de bedoeliDg is van den minister van financiën Loucheur, n.i. de bankbiljetten- circulatie te vergrooten, dus de verdere inflatie in de hand werken, en daarbij de belastlngschroef sterker aan te draaien, üf dit laatste middel echter zal helpen valt sterk te betwijfelen, aangezien er geen'land is, waar zoo slecht belasting wordt betaald als Frankrijk. Misschien ligt het thans in de bedoeling van de regeering om daarvan beter clan tot nu toe werk te maken, doch bijzonder gerust schijnt men in flnantieele kringen op dit resultaat niet te zijn, ofschoon de koers van wissel Parijs zich op circa 9.50 voor loopig handhaaft. Echter, zooals opge merkt, is de handel in valuta gering, zoowel hier als elders, zoodat de speculati de koers niet meer maak! Zoowel in valuta als in effecten is het de laatste paar weken weer stiller geworden, wat aan verschillende oorzaken dient te wor den geweten. In de eerste plaats, wat Kubberwaarden betreft: de moeilijkheden in verband met proiongatiën. Zooais be kend mag worden verondersteld, wordt het grootste gedeelte van den beurshandel met geleend geld gedreven, zoodat het gekochte materiaal door de commission- nairs herbeleend moet worden om hun zaken liquide te houden. Nu de toestand zoo werd, dat rubt erw aarden op gevaar lijk, schoon niet onbegrijpelijk hoog-peil belandden, is men wat voorzichtiger ge worden en begonnen om vele fondsen voor beleening niet meer te accepteeren. Zooals steeds alles aan overdrijving is biootgesteld, werd ook thans de fout gemaakt, kort en goed alles te weigeren, zelfs het hoofdfonds Amsterdam was niet goed meer, wat op z'n minst genomen dwaas is, gezien het feit, dat deze maat schappij zeer goed beheerd wordt en tot en met 1930 reeds .beveiligd is voor paniekachtige dalingen in den prijs van het product, doordat zij een minimum verkoopprijs bedong tot dien tijd. Het gevolg van deze voorzichtigheids maatregelen is geworden, dat de marat onder verkoopeu te lijden kreeg, o.m. van angstige of zwakke houders, terwijl slechte posities meteen werden opge ruimd, wat weer tot gevolg heeft, üat de markt langzamerhand wat opschoont. Daarbij was natuurlijk «en daling onver mijdelijk, die het beste tot uiting komt in onderstaand koerslijstje van de hoogste koersen der laatste paar weken en die van heden Dinsdag Amsterdam Rubbers Amsterdam lapanoeli Bandar Delibatavia Hessa Lam pon g Sumatra* Preanger Wai Zuid-Preanger Beziet men dit, dan is daling echter verre van ernstig, in aanmerking nemende de enorme rijzing die dit jaar heeft plaats gehad, zoodat men spreken kan van lichte reaotie met prijshoudenden ondertoog. Het verloop van het artikel te Londen ls anders verre van reactionair en is aldaar de kooplust overheerschend zoowel voor de aandeelen als voor het product, dat thans 4/7'/a noteert, hetwelk een recordprijs is die ongeveer 3 gulden per half pond uitmaakt. Blijft de prijs op dit niveau, dan staan de aandeelen naar ver houding tot verdienste, veel te laag, doch is een dergelijke onderstelling w el wat al te bout, - ofschoon het toch veel wordt gehoord en nog wel in insiderskringen. De rest van de beurs is rustig, zoowel voor Oüe- als voor scheepvaartwaarden, doch de teüdenz voor suikerwaarden is weer flauwer geworden in verband met voorspellingen van slechter produc! over vloedige oogst enz., doch kan men daarop geen huizen bouwen, omdat de kans groot is, dat er morgen weer gunstige voor spellingen worden gemaakt met geheel anders luidende statistieken. 440 thans 407 245 218 315 295 810 290 590 530 845 825 240 220 460 407 220 198 rum. m Kg**»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1925 | | pagina 5