De witte Priester van Siva Eerste Blad. BUITENLAND. Nr. 6141 DONDERDAG 11 FEBRUARI 1026 64ste JAARGANG Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 - Telefoon: 60 en 412 VOLKENBOND. Duttschland en de Volkenbond. Het verzoek om toelating Ingediend. Duitachland's verzoek om toelating tot den Volkenbond Is Dinsdagochtend, bij den secretarisHgeneraal van den bond In gediend. De verdeeling der Volkenbondsraads- zetels. De diplomatieke medewerker van de Daily Telegraph geeft een samenvatting van den stand van de kwestie der vaste zetels in den Raad van den Volkenbond. Er bestaat, zegt hij, zenuwachtigheid in Engelsche en in Vokenbondskringen, dat de toekenning van een vasten zetel aan Duitschland thans zekere moeilijkheden zal bereiden. De mogendheden die in den Raad zitten en onderteekenaars van het tractaat van Locarno zijn (België, Enge land, Frankrijk, Italië en Tsjecho-Slowa- kije) zijn verplicht hun stem uit te bren gen voor toelating van Duitschland. Span je is geen onderteekenaar, maar heeft Duitschland een bepaalde belofte gege ven, welke het niet herroepen kan. An ders kan het gelegen zijn met andere mo gendheden, die met op zulk een wijze ver bonden zijn, nog gezwegen van Polen* dat niet in den Raad zit. De zaken zyn nu zoo ver gekomen, dat een vertegenwoor diger van een van de belanghebbende mo gendheden den wenk heeft gegeven, dat, als zijn 'land niet tegelijk toet Duitschland een vasten zetel krijgt, hij opdracht zou ontvangen, zijn goedkeuring aan Duitach land's vasten zetel te onthouden* en daar door die toelating van dat land tot - den Volkenbond te vertragen. Het is begrijpelijk,'zegt de medewerker, dat de Britsche gedelegeerden en de re geering zich in een moeiijk parket bevin den door het dilemma, dat zij te kiezen hebben tusachen vertraging van de toe lating of het goedkeuren van de aanspra ken van twee of drie mogendheden op vaste zetels, wier recht erop niet erg ge grond is. Engeland zou het geen goede regeling vinden, Indien de invloed van zekere mogendheden in den raad ten koste van anderen toenam en ducht ook dat het gezag van de Assemblée schade erdoor zou Ujden. DUITSCHLAND EN ITALIË. De Berlijnsche correspondent van het Handelsblad deelt nadere bizonderheden mede omtrent het conflict tusachen Duitsch en Italië inzake Zuid-TiroL Men zal zich herinneren, dat Mussolini zich naar aanleiding van eenige uitingen van den Beierschen minister-president zeer scherp uitgelaten heeft en te kennen gaf, dat het met dat gezeur over de italianisee- ring van Tirol nu maar eens uit moest zijn. Mussolini weerlegde verschillende beschuldigingen, die tegen Italië waren in gebracht, en zeide aan het slot zijnèr rede, dat Italië, zoo noodig, zijn vlag ook over den Brenner pas zou platen! Zuid-Tirol is na den oorlog aan Italië toegewezen. Het landschap is, wat huizen bouw e.d. aangaat, volkomen Ttaliaansch, de meerderheid der bevolking evenwel spreekt een Duitsch dialect Nu staat het regime-Mussolinl op het standpunt, dat het daarmee uit behoort te zijn. De nationalistische vloedgolven van het tegenwoordige ietwat onverdraagzaam geworden Italië, bedreigen ook de dalen van het land van Bozen. De bevolking moet en zal Italiaansoh spreken, de Duit- sche scholen moeten verdwijnen; wat aan Italië behoort moet ook in alle opzichten Italiaansoh zijn, voelen, denken, spreken. Wie daar niet aan meedoet, kan vertrek ken. Dat ia een standpunt Men kan daar over verschil van ineening bezitten. Duitschland is over een en ander bijzon der gebelgd. De oorzaak daarvan is een gevoelskwes tie: tallooze Duitschers trekken sinds tien tallen jaren naar Tirol, maken hun huwe lijksreis naar Bozen. Het was hun trots, dat Duitschland, althans het Duitsohe ele ment ©en klein stukje bewoonde van dat gezegende land, „oü fleurit 1'oranger". En nu zullen zij dat moeten verliezen. De krasèe Italiaansche maatregelen heb ben in Duitschland tegenweer uitgelokt Alles wat in Duitschland anti-fascistisch gezind is, begon te razen en te tieren. Men stelde een reis-boyoot voor (waarvan het succes wel twijfelachtig zal zijn!), men schreef scherpe artikeltjes tegen Musso lini, en ten slotte fulmineerde de Beier- sche minister-president op een wijze, die de verantwoordelijke Minister van Bui- tenlandsche Zaken, dx. Stresemann, stellig zeer ongaarne gezien heeft Nu heeft gis teren minister-president Mussolini in de Romeinsche Kamer heel scherp geant woord. En sindsdien heereoht hier in Ber lijn een pijnlijke stemming. De bladen vul len er heele pagina's mee. Het vreemde lingenverkeer in Italië zal er stellig voor- loopig geen voordeel vto hebben. Het ziet er naör uit, alsof van beide kan ten fouten gemaakt zijn. Het optreden van de Italiaansche regeering in Zuid-Tirol was stellig wat al te energiek. De Italiaan sche oorrespondenten in Berlijn hebben toen de ontstemming der Duitschers over dreven voorgesteld en van een „Hetze" te gen Italië gesproken, die in dat eerste stadium stellig nergens viel waar te ne men. Aan den anderen kant is ook de ont stemming der Italianen gedeeltelijk te be grijpen. Er zijn over het optreden der Italianen aan den Brenner al heel wat leu gens verspreid, zoo o.a. dat Italië der Duit sohe bevolking het vieren van het Kerst feest om den Kerstboom verboden zou heb ben. Intusschen heeft Stresemann de fulmi nante rede van den boozen duce (hertog) beantwoord. Stresemann zeide, dat hij den toon van den heer Mussolini niet zou na volgen, maar rustig en kalm zou antwoor den. Hij wees op de plechtige verzekerin- den, door koning Victor en de offici'eele Italiaansche regeeringspersonen afgelegd om den Tirolers bij hun intrede in den Italiaanschen staat hun oude cultuur en hun Duitsche scholen te doen behouden. In tegenspraak met deze beloften heeft het fascistisch regiem niets onbeproefd gela ten om een systematische italianiseering door te zetten. Natuurlijk zijn er ook over dreven berichten hieromtrent in de werejd gekomen, die de Duitsohe regeering be treurt De Duitsohe regeering kan daar weinig tegen doen, maar dat geeft Museó- lini niet het recht Duitschland te bedrei Ingezondcn Mededeeling. FEUILLETON. door BURTON E. STEVENSON. 48) Hij' beantwoordde vast mijn blik. „U be doelt dat u gelooft dat ik de moordenaar ben?" vroeg hij rustig. ,Jk weet niet wat ik moet gelooven," antwoordde ik. „Ik zoek naar licht Hoe dan ook verdient Swain dat men zijn 'beet voor hem doet Miss Vauighan moest tenminste luisteren naar hetgeen hij te zeggen heeft Zij! heeft 'beloofd met hein te trouwen." „Zij1 beeft die 'belofte herroepen." „Dat heeft zij nooit 'gezegd." „Zij 'heeft ze herroepen door te kiezen zoo als zij heeft gedaan. Zij, die dienen in den tempel van Siva, koeren het huwelijk den rug toe." „Dat zegt mij' niets," sprak ik, „ik. weet niets van den tetmpel van Siva. Ik wil er ook niets van weten, want mysticisme boezemt mij afkeer in. Ik weet alleen inaar, dat 2 haar woord heeft gegeven; ik weet dat 5.^ hem liefhad." „Aardsdhe liefde verbleekt en verdwijnt," zei de Yogi plechtig. „Zij heeft den Meester haar hart geschonken. En hij maakte zijin gebaar van eerbied. Er was toorn'in mijn blik toen ik naar hem keek. Hoe kon' iemand 'antwoorden op zulk een wartaal? „Ik zou u erop willen wijzen', Senor Silra," zei ik, „dat Miss Vaughan niet veel meer is dan een kind, e» een voogd moest hebben om haar 'be langen te behartigen. Ik zal zorgen dat er dadelijk «ooi Iemand wordt benoemd" DOET UW SCHOENEN GOED gen met een verbod van invoer van Duit sche goederen enz. Bij ons is men, zoo zeide Stresemann, aan het verkeerde adres, indien men van ons een antwoord verlangt omtrent de vrdag hoe wij over waarborging van de Brennergrens denken omdat niet Duitschland, maar Oostenrijk, aan Italië grenst Maar als Mussolini' denkt dat een eenvoudig verbod van de Duitsche regeering om van deze dingen melding te maken voldoende zou zijn, kent hij onze persvrijheid niet voldoende. De Duitsche regeering zou het de pers ogk niet willen verbieden, en tenslotte zouden wij een beroep op den Volkenbond tot be scherming van de nationale minderheden ondersteunen. De regeering heeft tot het verzoek om toetreding tot den Volkenbond besloten en is daarin dóór MussoLini's hou ding versterkt. De rede van Mussolini vordert nl. niet alleen de ontduitsching van Tirol, maar is in de heele wereld opgevat als een onmid dellijke bedreiging van Duitschland en Oostenrijk. Zulke bedreigingen zijn echter onvereenigbaar met het wezen en het sta tuut van den Volkenbond, terwijl de aan matiging en de overdrijving van Musso- lini's uiteenzettingen niet kunnen gelden voor een bewijs van de innerlijke kracht en waarde zijner argumenten. Wij hebben geen geschillen met het Ita liaansche volk, met hetwelk wij in vrede willen leven, maar tot de basis van vrede- behoort ook zelfrespect zonder welke geen volk leven kan. Onze maohtoloosheld is niet hetzelfde als een gebrek aan inner lijke kracht en waardigheid, en met deze gevoelens wijs ik de dreigementen van Mussolini met de grootste vastbesloten heid af. Verschillende fracties van den Rijksdag vereenigden zich met Stresemann's rede, en president Loebe vatte het resultaat van de bespreking in den Rijksdag samen in de verklaring, dat de Rijksdag het feite lijke en het gerechtvaardigde van de be- leedigende betichtingen en uitvallen van Mussolini met nadruk afwijst en dat het Duitsohe volk zich het recht niet zal laten ontnemen, voor de Duitsohe minderheden onder vreemde heerschappij een recht vaardige behandeling te eischen. De rede van Stresemann heeft in den Rijksdag minder indruk gemaakt, dan men verwacht had, aldus de corr. der N. Roti» Crt Bij verschillende passages had men vrijwel den indruk, dat Stresemann eigenlijk voor de gebalde vuist van Mus solini min of meer in zijn eohulp kroop, in het bijzonder, toen hij een groot aantal be richten uit de Duitsche pers voor onwaar verklaarde, die voornamelijk de opwin ding over de behandeling van de Oosten rijkers in Zuid-Tirol had ontketend, en hij zich als het ware bij den Italiaansohen mi nister-president erover verontschuldigde, dat hij op de pers minder Invloed had dan deze. Evenmin maakte het een zeer verheffen- den indruk, dat de minister eenerzijda alle verantwoordelijkheid voor de openbare meening in Duitschland van de regeering afsohoof, maar toch anderzijds zich weer met die openbare meening Identificeerde. Tevens het heele geval geen geluk kig begin voor de nieuwe regeering en is dit ook door de redevoering van Strese mann niet geworden, hoeveel waars er ook moge zijn in zijn bewering, dat de Italiaan sche regeering zich niet aan haar belofte ten opzichte van de Duitschsprekende min derheid heeft gehouden. De indruk ln Oostenrijk. Alle partijen van den Tiroler landdag heb ben den wensch uitgesproken, dat Stumpf, bestuurshoofd in Tirol* wegens de verkla ringen van Mussolini zich tot Ween en zou wenden met verzoek, dat die Oostenriik- sche regeering de aandacht van den Vol kenbond op deze aangelegenheid zou vee st igen. Stumpf verklaarde heden in den Landdag dat Mussolini over de mogelijk heid van verschuiving van de grenzen van Noord-Tirol gesproken had. Daarom zal hij aan de regeering te Weenen vra gen of die de kwestie bij den Volkenbond kan aanbrengen. De Westminster Gazette ever Mossolinl's rede. De Westminster Gazette schrijft naar aanleiding van Mussolini's rede, dat of schoon de nieuwe Italanen in Zuid-Tirol geen recht van beroep op den Volkenbond hebben, het toch ondenkbaar is, dat een ernstige onderdrukking zou plaats heb ben, zonder dat dé Volkenbond daarvan kennis zou nemen. Veel belangrijker dan de bedreigingen zelf is dan ook het feit, dat een dergelijke taal wordt gesproken aan den vooravond van het toetreden van Duitschland tot den Volkenbond en dat daardoor, zij het ook nog zoo zwak, de in druk kan worden gewekt alsof Engeland tengevolge van zijn nauwer politieke sa menwerking met Italië daarmee zou in stemmen. De toekomst van Italië wordt ernstig bedreigd, indien de tradities der ItaLiaansche staatkunde zoo volkomen ver anderd zouden worden en het feit alleen, dat de mogelijkheid van een dergelijke verandering in Italië bestaat, maakt het reeds noodzakelijk, dat Duitschland in den Volkenbond gaat meespreken. DUITSCHLAND. Duitschland en de Volkenbond. Naar de Frankf. Ztg. verneemt hebben bij de conferentie tusachen de rijksregeering en de eerste ministers der bondsstaten drie lan den bedenkingen geopperd tegen Duitach land's toetreding tot den Volkenbond. Het waren Beieren, Thüringen en Mecklenburg- Schwerin, die alle drie rechtache regeeringen hebben (Wurtemburg was niet vertegen woordigd). Nochtans hebben alle drie genoemde lan den erkend, dat de rijksregeering volkomen bevoegd is de Duitsohe politiek jegens den Volkenbond te bepalen en hebben zij, na Dpitschland's toetreding, alle mogelijke me dewerking toegezegd. De schadevergoeding der gewezen vorsten In de juridische Rijkscommissie is Dins dagmorgen de bespreking over de schade loosstelling der gewezen vorsten voortgezet. De afgevaardigde Rosenfeld (s.-d.) vroeg aan zijn Duitsch nationale mede-afgevaardigden of het waar was, dat in de laatste dagen van Januari een bijeenkomst had plaats gehad in het g-bouw van het Nederlandsche gezant schap, gevolgd' door een samenkomst bij Hiller (een bekend restaurant Unter den Linden) tusscheni den gewezen kroonprins en eenige rechtskundige raadslieden der Ho- henaollerns ©enerzijds en verscheidene Duitsch-natlonale afgevaardigden ander zijds? Verder wenschte Rosenfeld te weten of de onmiddellijk daarop gevolgde reis van den Kroonprins naar Nederland geen ver band hield met de gevoerde besprekingen, en slechts gekozen was tegen den verjaardag van den gewezen Keizer om de aandacht van Ingezonden Mededeeling. Dames-Zolen en Hakjes f 1.76. Heeren-Zolen en Hakken f 2.50. Klnder-Zolen en Hakjes vanaf f 0.76. Geen filialen. Intusschen is het opmerkelijk, dat de hoofdzaak af te leiden? De Duitsch-natio- „Diaartegen' heb ik niet het minste be zwaar," zed de Yogi vriendelijk. „Mar Mr Lester, ik weet niet waarom u mij uw plannen1 vertelt. Om de een of andere re den beschouwd ge cmdj als uw vijand en dat ben ik niet ikben niemantds vij and. Ik verzet'mij tegen niets; ik 'heb niet het recht mij tegen iets te verzetten. Ik ben alleen maar Miss Vaughans vriend en zoek slechts haar geluk. Ik zou zoo 'gaarne uw vriend willen zijn." „En van Swain?" vroeg ik ietwat grof. „De vriend van alle menschen. Zij zijn allen imijn broeders. Wij zijn doelen van denizelfden Grooten Geest." Ik zweeg oen oogenblik: toen haalde ik Swains 'brief uit mijn zak. „Als u oprecht 'bent," zei Ik, „kunt ge dat onmiddellijk bewijzen. Ik 'heb hier een' brief van Swata. Hij' (hoeft hem mij' vandaag gegeven en ik heb beloofd heon vanavondi aan Miss Vaughan t© 'geven." Zonder ©en' wooid te spreken; liep hij' naar de bel. De meid kwam binnen. „Mr. Lester heeft een brief, dien je jo meeste res moet geven," zei hij» „En jo moet op antwoord wachten," voogd© ik erbij» Het ■meisje nam den brief aan en ging hoen. Silva ging weer zitten en toen ik naar hom keek, zag ik dat zijn oogen gesloten waren. Er verliepen vijf minuten en het meisje verscheen weer bij de dleur. „Miss Vauighan zegt, dat er 'geen antwoord is, mijnheer," sprak zij eni liet het gordijn weer op zijn plaats vallen. Ik maakte een wanhopig gebaar, ik voelde dat hot spel verloren was. „Ten slotte, Mr. Lester," zei SHva vriendelijk, „wolk lot zou u haar willen bezorgen? U wil haar huwelijk mot oen jongen man, die toen ik hem1 zag, mij al heel elle- Italiaansche pers, hoewel deze natuurlijk Mussolini steunt, een gematigde toon aan slaat, in het bijzonder de vredelievendheid van Italië op den voorgrond stelt en er den nadruk op legt, dat Italië zich niet be moeit met de aangelegenheden van landen, waar Italiaansche minderheden zijn, ver mits het anders zijn neus in de zaken van vrijwel de halve wereld zou moeten ste ken. rlfluggfih toescheen. Toegegeven voor het oogenblik dat hij onschuldig is aan deze misdaad, zou u haar niettemin veroordee- len tot een saai en kleurloos leven-, in geen enkel opzicht vorsohdllend van dat van de dieren <l< s velds." „Het is hot leven van alle normale wezens," merkte ik op, „en het eenige waarin zij: 'gelukkig zijn." „Maar Miss Vaughan zou niet gelukkig zijn. Zij- heeft een te verheven ziel; die jonge man is haner onwaardig U zelf heeft dit reeds 'gevoeld." Dat kon ik niet ontkennen. „Weinige mannen zijn een' goede vrouw waardig," „Ba! Goede vrouw!" zei hij, mot do vin ger knippend. „Ik verafschuw dat woord. Hot is gefemel 1 Maar ©en verheven vrouw, een vrouw mot verstand, met verbeel dingskracht ja, voor zulk oen vrouw is de weg, dien' ik voorbereid, de ©enige weg. Daar zal zij! vreugde en inspiratie vinden; daar zal ztij dlepo kennis verkrij gen; daar zal zij dien ademi des levens in ademen! Mr. Lester," zei hij plotseling, voorover leunend, „hebt u den moed den kristallen 'bol te raadplegen?" „Wat be doelt u?"" „U hebt gezien hoe ik den Wit ten 'Nacht van Siva heb doorgebracht. Wilt u oen uur lang in het kristal kij ken?" „Met welk dool?" „Ik weet niet wat u geopenbaard zal worden," antwoordde hij. „Dat is in handen van den Allerhei ligste. Misschien! niets; misschien voel Wilt gij1 de proef wagen?" Zijn oogen waren wijd opengesperd van opwinding, zijn lippen beefden van span ning, „Ik vool dat het niet vergeefszal zijn," voegde 'hij erbij. Er was iets dwin' nale afgevaardigden Everllng en Kemp noemden de vraag van Rosenfeld onbehoor lijk en weigerden ze in dozen vorm te be antwoorden» ENGELAND. Regeertngsmaatregelien in. geval van staking. Do Engelsche minister van ibdnnentend- sohe zaken* Joynson Kicks, hoeft een rede gehouden over hot conflict in die eteen- koolnijveorheid. Indien het, zoo zeide hij* begin Mei tot iets kwam, dat op een algemeen© staking (dius niet alleen' oen staking ln de mijden) leek, rustte op do regeering de verant woordelijkheid om te zorgen dat geen menschenlovons gevaar liepen* dat het voedsel voor hot volk verkrijgbaar bleef en dat de handel zooveel mogelijk door zou gaan» Dit was haar dure plcht en geen re geering die dien naam verdiende, kon bij de pakken neer blijven zitten en het land den ondergang tegemoet zien gaan ten gevolge van een algemeen© staking, ja, het land zou niet dien ondergang maar uithongering binnen tien dagen tegemoet gaan; indien er geen maatregelen getrof fen. werden» Do regeering was klaar en, zoo noodig, zou zij zich mot hot vervoer ln het land belasten. Het verslag van de kolen-conmmlssiei De Daily Express noemt als voornaam- ste punten van het spoedig te publicoeren rapport van de kolen-ooanmissl: De rnijn- „royalties" (rechten tot exploitatie) moe ten staatseigendom worden. Do mijnen moeten voor eon betere organisatie van het bedrijf tot groepen samengevoegd worden. De loonen moeten op rationeel© wijze worden geregeld* maar de loonen met lokaal karakter moeten op stuk bere kend worden Bij de wet geregelde lan gere werkuren onder den grond en ver laging van de loonen worden niet over wogen Niet rendoerende mijnen dienen gesloten te worden en oen kleine, mindere subsidie dan tot dusverre, dient betaald te worden aan mijnen die het moeilijk hebben BELGIE. Een betooging tegen minister PonJleL Dinsdag werden zeven-ennlertig vaan dels van ontbonden regimenten aan het Legermuseum overgedragen De plech tigheid gaf aanleiding tot oen Ibotoêglng door een zeer dichte menigte, die met bloemen naar de vaandels wierp. Drie uit roepen overheersohten: „Leve net leger", „Weg met Poullef„Weg met de regee ring!" Voor het museum verbrak de me nigte de polltle-afzettingen en omringde de vaandels geheel* waarvoor men een weg moest 'banen Toen de komst van den eersten minis ter Poullet, die als interimair minister van landsverdediging de plechtigheid zou voorzitten, bij de „Oinquantenaire" aan kwam, was de menigte zoo dicht opeen gepakt en was de verwarring zoo groot, dat de auto moest stoppen en de minister zich te voet naar het museum moest be geven door de menigte heen. Intusschen werd hij duchtig uitgefloten en uitge jouwd. Overal klonk het „weg met Poul let", „weg met de regeering". Zonder er- pvq pToq0iR,ip©i<f e<j tqPTuf»8e<xl 3fffl -enpowraq, ftïï tneeqoèjOA api® -red doreup guoq pjodoeq eupid ttooj, -unies -ntn opne-ieq uequoppiiT oio® op usa Anpsqos op aopuo eip 'nojoddsp op uw» oppiq 03tfno^irru(io3 op npsjq' toirnoj loqspoTH •«pBid ueipopfbuï ropuoz jrep glorierijke vanen in den strijd voor recht en vrijheid waren gesneuveld. ging voor hem uit de hal in en de trap op. Toen ik weifelend boven 'bleef staan, opende hij. de deur naar de gang eni weer werden mijh zinnen beneveld door een zwaren; verdoovenden geur. In het mid den vani de kamer glansde de kristallen bol zachtjes. „Neem uw plaats op de sofa ln* zei hij, „ga zoo zitten met uw boenen gekruist en uw handen voor u gevouwen. En 'luister eerst naar mij. Hierin steekt volstrekt geen tooverij; deze''bol is slechts een kris- tallen' schaal, waarin zioh ©en ©loctrlsch lampje bevindt. Hij' dient alleen maar om den geest te oonoentreeren, hem in staat te stellen de wereld te vergeten en tot zichzelf in' te keeren. De visioenen die tot u zullen komen, zullen uit uw binnenste komen en niet van buiten af. Zij zullen de visioenen zijn welke do Allerheiligste u zal zendien; mot den Allerheiligste bedoel ik den Geest, die het heelal vervult tot in zijn verste grenzen; den Geest, die in ons allen woont; den geest die is in goede tmen- sohen en In slechte; in menschen als u en ik, en ln menschen zooals diegene, die mijn leerling doodde. Hot is met dezen Geest «Is de Allerheiligste dat wil dat gij u in' oontact zult stellen, zoodat gij niet langer zult zien met de arm zalige oogen van1 het lichaam, maar mot oogen' waarvoor niets verborgen blijft, in hot verloden noch in de toekomst Be grijpt u mij?" „Ik 'geloof het wel," mom pelde Ik, niet in staat mijn oogen van den glamzenden bol af te koeren. „Dan beveel tal en in een oogenbüi was ik mij zijner niet meer 'bewust Ik zag alleen den glim- menden cirkel, die scheen te groeien tot het gansohe heelal erin schoen; rond te draaien. De zon en de maan en de ster ren' waren er, en ik staarde ernaar van een grooten afstand. Ik zag de sterren gloeien en verhloeken; ik zag groote wol ken oondenseeren tot punten van licht en zich oplossen in stof. Dan langzaam, langzaam, werd een en kele planeet zichtbaar, in het eerst op een mïïlioen. mijlen afstand, maar steeds dui delijker wordend, tot ik neerzag op de zeeën en werolddeelen; en eensklaps, toen ze zioh voor mij rondwentelde, her kende ik de aarde. Europa, Azië, de bree- de Stille Zuidzee zweefden onder mij; toen weer land Amerika! Ik zag groote ber gen, breed© vlakten en machtige rivieren'. De beweging hield op. Ik koek. neer op een groote stad, gebouwd op een smalle landtong tusschon twee groote rivieren* mot reusachtige gebouwen en drukke straten; toen op een alleenstaand huis geplaatst t© midden van hoog© olmen; toen-was ik in oen kamer, oen kamer met boeken langs de muren en' een deur, die uitkwam op oen tuin. Uit den tuin ver dween het licht en ergens sloeg een klok twaalf. Toen verschenen' plotseling bij d* deur twee in hot wit gekleed© gestalten, een oude man en een meisje, De man sprak heftig, maar het meisje liep do ka mer door zonder om te kijken; en ging door een deur aan den anderen1 kant der ik u aan ln de hoede van den Allerheilig- ste!" ze 1 do Yogi en1 ging zitten op do sofa kamer. iDo man stond hn;ir een oogenblik gendis ln zijn blik. En dan, waarom niet? tegenover mij. na te zien,, wierp zioh toen ln een stoel en Tk kwam' overeind. Met een vreemden Ik voelde dat zijn oogen op mtt gericht legde zijn handen voor zijn gezicht glimlach sloeg hij het gordijn terug, en ik waren, maar de mijne rustten op het kris-(Wordt vervolgd.) COURANT Eleetrlaohe Schoenmakerij, v. Galenstr. 111, h. Hertzogstr. Aanbevelend, W. MEIJER.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1926 | | pagina 1