De witte Priester van Siva
Eerste Blad.
BUITENLAND.
Nr. 6141
DONDERDAG 11 FEBRUARI 1026
64ste JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 - Telefoon: 60 en 412
VOLKENBOND.
Duttschland en de Volkenbond.
Het verzoek om toelating Ingediend.
Duitachland's verzoek om toelating tot
den Volkenbond Is Dinsdagochtend, bij
den secretarisHgeneraal van den bond In
gediend.
De verdeeling der Volkenbondsraads-
zetels.
De diplomatieke medewerker van de
Daily Telegraph geeft een samenvatting
van den stand van de kwestie der vaste
zetels in den Raad van den Volkenbond.
Er bestaat, zegt hij, zenuwachtigheid in
Engelsche en in Vokenbondskringen, dat
de toekenning van een vasten zetel aan
Duitschland thans zekere moeilijkheden
zal bereiden. De mogendheden die in den
Raad zitten en onderteekenaars van het
tractaat van Locarno zijn (België, Enge
land, Frankrijk, Italië en Tsjecho-Slowa-
kije) zijn verplicht hun stem uit te bren
gen voor toelating van Duitschland. Span
je is geen onderteekenaar, maar heeft
Duitschland een bepaalde belofte gege
ven, welke het niet herroepen kan. An
ders kan het gelegen zijn met andere mo
gendheden, die met op zulk een wijze ver
bonden zijn, nog gezwegen van Polen* dat
niet in den Raad zit. De zaken zyn nu
zoo ver gekomen, dat een vertegenwoor
diger van een van de belanghebbende mo
gendheden den wenk heeft gegeven, dat,
als zijn 'land niet tegelijk toet Duitschland
een vasten zetel krijgt, hij opdracht zou
ontvangen, zijn goedkeuring aan Duitach
land's vasten zetel te onthouden* en daar
door die toelating van dat land tot - den
Volkenbond te vertragen.
Het is begrijpelijk,'zegt de medewerker,
dat de Britsche gedelegeerden en de re
geering zich in een moeiijk parket bevin
den door het dilemma, dat zij te kiezen
hebben tusachen vertraging van de toe
lating of het goedkeuren van de aanspra
ken van twee of drie mogendheden op
vaste zetels, wier recht erop niet erg ge
grond is. Engeland zou het geen goede
regeling vinden, Indien de invloed van
zekere mogendheden in den raad ten
koste van anderen toenam en ducht ook
dat het gezag van de Assemblée schade
erdoor zou Ujden.
DUITSCHLAND EN ITALIË.
De Berlijnsche correspondent van het
Handelsblad deelt nadere bizonderheden
mede omtrent het conflict tusachen
Duitsch en Italië inzake Zuid-TiroL Men
zal zich herinneren, dat Mussolini zich
naar aanleiding van eenige uitingen van
den Beierschen minister-president zeer
scherp uitgelaten heeft en te kennen gaf,
dat het met dat gezeur over de italianisee-
ring van Tirol nu maar eens uit moest
zijn. Mussolini weerlegde verschillende
beschuldigingen, die tegen Italië waren in
gebracht, en zeide aan het slot zijnèr rede,
dat Italië, zoo noodig, zijn vlag ook over
den Brenner pas zou platen!
Zuid-Tirol is na den oorlog aan Italië
toegewezen. Het landschap is, wat huizen
bouw e.d. aangaat, volkomen Ttaliaansch,
de meerderheid der bevolking evenwel
spreekt een Duitsch dialect
Nu staat het regime-Mussolinl op het
standpunt, dat het daarmee uit behoort te
zijn. De nationalistische vloedgolven van
het tegenwoordige ietwat onverdraagzaam
geworden Italië, bedreigen ook de dalen
van het land van Bozen. De bevolking
moet en zal Italiaansoh spreken, de Duit-
sche scholen moeten verdwijnen; wat aan
Italië behoort moet ook in alle opzichten
Italiaansoh zijn, voelen, denken, spreken.
Wie daar niet aan meedoet, kan vertrek
ken. Dat ia een standpunt Men kan daar
over verschil van ineening bezitten.
Duitschland is over een en ander bijzon
der gebelgd.
De oorzaak daarvan is een gevoelskwes
tie: tallooze Duitschers trekken sinds tien
tallen jaren naar Tirol, maken hun huwe
lijksreis naar Bozen. Het was hun trots,
dat Duitschland, althans het Duitsohe ele
ment ©en klein stukje bewoonde van dat
gezegende land, „oü fleurit 1'oranger". En
nu zullen zij dat moeten verliezen.
De krasèe Italiaansche maatregelen heb
ben in Duitschland tegenweer uitgelokt
Alles wat in Duitschland anti-fascistisch
gezind is, begon te razen en te tieren. Men
stelde een reis-boyoot voor (waarvan het
succes wel twijfelachtig zal zijn!), men
schreef scherpe artikeltjes tegen Musso
lini, en ten slotte fulmineerde de Beier-
sche minister-president op een wijze, die
de verantwoordelijke Minister van Bui-
tenlandsche Zaken, dx. Stresemann, stellig
zeer ongaarne gezien heeft Nu heeft gis
teren minister-president Mussolini in de
Romeinsche Kamer heel scherp geant
woord. En sindsdien heereoht hier in Ber
lijn een pijnlijke stemming. De bladen vul
len er heele pagina's mee. Het vreemde
lingenverkeer in Italië zal er stellig voor-
loopig geen voordeel vto hebben.
Het ziet er naör uit, alsof van beide kan
ten fouten gemaakt zijn. Het optreden van
de Italiaansche regeering in Zuid-Tirol
was stellig wat al te energiek. De Italiaan
sche oorrespondenten in Berlijn hebben
toen de ontstemming der Duitschers over
dreven voorgesteld en van een „Hetze" te
gen Italië gesproken, die in dat eerste
stadium stellig nergens viel waar te ne
men.
Aan den anderen kant is ook de ont
stemming der Italianen gedeeltelijk te be
grijpen. Er zijn over het optreden der
Italianen aan den Brenner al heel wat leu
gens verspreid, zoo o.a. dat Italië der Duit
sohe bevolking het vieren van het Kerst
feest om den Kerstboom verboden zou heb
ben.
Intusschen heeft Stresemann de fulmi
nante rede van den boozen duce (hertog)
beantwoord. Stresemann zeide, dat hij den
toon van den heer Mussolini niet zou na
volgen, maar rustig en kalm zou antwoor
den. Hij wees op de plechtige verzekerin-
den, door koning Victor en de offici'eele
Italiaansche regeeringspersonen afgelegd
om den Tirolers bij hun intrede in den
Italiaanschen staat hun oude cultuur en
hun Duitsche scholen te doen behouden.
In tegenspraak met deze beloften heeft het
fascistisch regiem niets onbeproefd gela
ten om een systematische italianiseering
door te zetten. Natuurlijk zijn er ook over
dreven berichten hieromtrent in de werejd
gekomen, die de Duitsohe regeering be
treurt De Duitsohe regeering kan daar
weinig tegen doen, maar dat geeft Museó-
lini niet het recht Duitschland te bedrei
Ingezondcn Mededeeling.
FEUILLETON.
door
BURTON E. STEVENSON.
48)
Hij' beantwoordde vast mijn blik. „U be
doelt dat u gelooft dat ik de moordenaar
ben?" vroeg hij rustig. ,Jk weet niet wat
ik moet gelooven," antwoordde ik. „Ik
zoek naar licht Hoe dan ook verdient
Swain dat men zijn 'beet voor hem doet
Miss Vauighan moest tenminste luisteren
naar hetgeen hij te zeggen heeft Zij! heeft
'beloofd met hein te trouwen." „Zij1 beeft
die 'belofte herroepen." „Dat heeft zij
nooit 'gezegd." „Zij 'heeft ze herroepen
door te kiezen zoo als zij heeft gedaan.
Zij, die dienen in den tempel van Siva,
koeren het huwelijk den rug toe." „Dat
zegt mij' niets," sprak ik, „ik. weet niets
van den tetmpel van Siva. Ik wil er ook
niets van weten, want mysticisme boezemt
mij afkeer in. Ik weet alleen inaar, dat 2
haar woord heeft gegeven; ik weet dat 5.^
hem liefhad." „Aardsdhe liefde verbleekt
en verdwijnt," zei de Yogi plechtig. „Zij
heeft den Meester haar hart geschonken.
En hij maakte zijin gebaar van eerbied.
Er was toorn'in mijn blik toen ik naar
hem keek. Hoe kon' iemand 'antwoorden op
zulk een wartaal? „Ik zou u erop willen
wijzen', Senor Silra," zei ik, „dat Miss
Vaughan niet veel meer is dan een kind,
e» een voogd moest hebben om haar 'be
langen te behartigen. Ik zal zorgen dat er
dadelijk «ooi Iemand wordt benoemd"
DOET UW SCHOENEN GOED
gen met een verbod van invoer van Duit
sche goederen enz. Bij ons is men, zoo
zeide Stresemann, aan het verkeerde
adres, indien men van ons een antwoord
verlangt omtrent de vrdag hoe wij over
waarborging van de Brennergrens denken
omdat niet Duitschland, maar Oostenrijk,
aan Italië grenst Maar als Mussolini'
denkt dat een eenvoudig verbod van de
Duitsche regeering om van deze dingen
melding te maken voldoende zou zijn, kent
hij onze persvrijheid niet voldoende. De
Duitsche regeering zou het de pers ogk
niet willen verbieden, en tenslotte zouden
wij een beroep op den Volkenbond tot be
scherming van de nationale minderheden
ondersteunen. De regeering heeft tot het
verzoek om toetreding tot den Volkenbond
besloten en is daarin dóór MussoLini's hou
ding versterkt.
De rede van Mussolini vordert nl. niet
alleen de ontduitsching van Tirol, maar is
in de heele wereld opgevat als een onmid
dellijke bedreiging van Duitschland en
Oostenrijk. Zulke bedreigingen zijn echter
onvereenigbaar met het wezen en het sta
tuut van den Volkenbond, terwijl de aan
matiging en de overdrijving van Musso-
lini's uiteenzettingen niet kunnen gelden
voor een bewijs van de innerlijke kracht
en waarde zijner argumenten.
Wij hebben geen geschillen met het Ita
liaansche volk, met hetwelk wij in vrede
willen leven, maar tot de basis van vrede-
behoort ook zelfrespect zonder welke geen
volk leven kan. Onze maohtoloosheld is
niet hetzelfde als een gebrek aan inner
lijke kracht en waardigheid, en met deze
gevoelens wijs ik de dreigementen van
Mussolini met de grootste vastbesloten
heid af.
Verschillende fracties van den Rijksdag
vereenigden zich met Stresemann's rede,
en president Loebe vatte het resultaat van
de bespreking in den Rijksdag samen in
de verklaring, dat de Rijksdag het feite
lijke en het gerechtvaardigde van de be-
leedigende betichtingen en uitvallen van
Mussolini met nadruk afwijst en dat het
Duitsohe volk zich het recht niet zal laten
ontnemen, voor de Duitsohe minderheden
onder vreemde heerschappij een recht
vaardige behandeling te eischen.
De rede van Stresemann heeft in den
Rijksdag minder indruk gemaakt, dan
men verwacht had, aldus de corr. der N.
Roti» Crt Bij verschillende passages had
men vrijwel den indruk, dat Stresemann
eigenlijk voor de gebalde vuist van Mus
solini min of meer in zijn eohulp kroop, in
het bijzonder, toen hij een groot aantal be
richten uit de Duitsche pers voor onwaar
verklaarde, die voornamelijk de opwin
ding over de behandeling van de Oosten
rijkers in Zuid-Tirol had ontketend, en hij
zich als het ware bij den Italiaansohen mi
nister-president erover verontschuldigde,
dat hij op de pers minder Invloed had dan
deze.
Evenmin maakte het een zeer verheffen-
den indruk, dat de minister eenerzijda alle
verantwoordelijkheid voor de openbare
meening in Duitschland van de regeering
afsohoof, maar toch anderzijds zich weer
met die openbare meening Identificeerde.
Tevens het heele geval geen geluk
kig begin voor de nieuwe regeering en is
dit ook door de redevoering van Strese
mann niet geworden, hoeveel waars er ook
moge zijn in zijn bewering, dat de Italiaan
sche regeering zich niet aan haar belofte
ten opzichte van de Duitschsprekende min
derheid heeft gehouden.
De indruk ln Oostenrijk.
Alle partijen van den Tiroler landdag heb
ben den wensch uitgesproken, dat Stumpf,
bestuurshoofd in Tirol* wegens de verkla
ringen van Mussolini zich tot Ween en zou
wenden met verzoek, dat die Oostenriik-
sche regeering de aandacht van den Vol
kenbond op deze aangelegenheid zou vee
st igen. Stumpf verklaarde heden in den
Landdag dat Mussolini over de mogelijk
heid van verschuiving van de grenzen
van Noord-Tirol gesproken had. Daarom
zal hij aan de regeering te Weenen vra
gen of die de kwestie bij den Volkenbond
kan aanbrengen.
De Westminster Gazette ever
Mossolinl's rede.
De Westminster Gazette schrijft naar
aanleiding van Mussolini's rede, dat of
schoon de nieuwe Italanen in Zuid-Tirol
geen recht van beroep op den Volkenbond
hebben, het toch ondenkbaar is, dat een
ernstige onderdrukking zou plaats heb
ben, zonder dat dé Volkenbond daarvan
kennis zou nemen. Veel belangrijker dan
de bedreigingen zelf is dan ook het feit,
dat een dergelijke taal wordt gesproken
aan den vooravond van het toetreden van
Duitschland tot den Volkenbond en dat
daardoor, zij het ook nog zoo zwak, de in
druk kan worden gewekt alsof Engeland
tengevolge van zijn nauwer politieke sa
menwerking met Italië daarmee zou in
stemmen. De toekomst van Italië wordt
ernstig bedreigd, indien de tradities der
ItaLiaansche staatkunde zoo volkomen ver
anderd zouden worden en het feit alleen,
dat de mogelijkheid van een dergelijke
verandering in Italië bestaat, maakt het
reeds noodzakelijk, dat Duitschland in
den Volkenbond gaat meespreken.
DUITSCHLAND.
Duitschland en de Volkenbond.
Naar de Frankf. Ztg. verneemt hebben bij
de conferentie tusachen de rijksregeering en
de eerste ministers der bondsstaten drie lan
den bedenkingen geopperd tegen Duitach
land's toetreding tot den Volkenbond. Het
waren Beieren, Thüringen en Mecklenburg-
Schwerin, die alle drie rechtache regeeringen
hebben (Wurtemburg was niet vertegen
woordigd).
Nochtans hebben alle drie genoemde lan
den erkend, dat de rijksregeering volkomen
bevoegd is de Duitsohe politiek jegens den
Volkenbond te bepalen en hebben zij, na
Dpitschland's toetreding, alle mogelijke me
dewerking toegezegd.
De schadevergoeding der gewezen vorsten
In de juridische Rijkscommissie is Dins
dagmorgen de bespreking over de schade
loosstelling der gewezen vorsten voortgezet.
De afgevaardigde Rosenfeld (s.-d.) vroeg aan
zijn Duitsch nationale mede-afgevaardigden
of het waar was, dat in de laatste dagen van
Januari een bijeenkomst had plaats gehad in
het g-bouw van het Nederlandsche gezant
schap, gevolgd' door een samenkomst bij
Hiller (een bekend restaurant Unter den
Linden) tusscheni den gewezen kroonprins
en eenige rechtskundige raadslieden der Ho-
henaollerns ©enerzijds en verscheidene
Duitsch-natlonale afgevaardigden ander
zijds? Verder wenschte Rosenfeld te weten
of de onmiddellijk daarop gevolgde reis van
den Kroonprins naar Nederland geen ver
band hield met de gevoerde besprekingen, en
slechts gekozen was tegen den verjaardag
van den gewezen Keizer om de aandacht van
Ingezonden Mededeeling.
Dames-Zolen en Hakjes f 1.76.
Heeren-Zolen en Hakken f 2.50.
Klnder-Zolen en Hakjes vanaf f 0.76.
Geen filialen.
Intusschen is het opmerkelijk, dat de hoofdzaak af te leiden? De Duitsch-natio-
„Diaartegen' heb ik niet het minste be
zwaar," zed de Yogi vriendelijk. „Mar
Mr Lester, ik weet niet waarom u mij uw
plannen1 vertelt. Om de een of andere re
den beschouwd ge cmdj als uw vijand en
dat ben ik niet ikben niemantds vij
and. Ik verzet'mij tegen niets; ik 'heb niet
het recht mij tegen iets te verzetten. Ik
ben alleen maar Miss Vaughans vriend en
zoek slechts haar geluk. Ik zou zoo 'gaarne
uw vriend willen zijn." „En van Swain?"
vroeg ik ietwat grof. „De vriend van alle
menschen. Zij zijn allen imijn broeders.
Wij zijn doelen van denizelfden Grooten
Geest."
Ik zweeg oen oogenblik: toen haalde ik
Swains 'brief uit mijn zak. „Als u oprecht
'bent," zei Ik, „kunt ge dat onmiddellijk
bewijzen. Ik 'heb hier een' brief van Swata.
Hij' (hoeft hem mij' vandaag gegeven en ik
heb beloofd heon vanavondi aan Miss
Vaughan t© 'geven."
Zonder ©en' wooid te spreken; liep hij'
naar de bel. De meid kwam binnen. „Mr.
Lester heeft een brief, dien je jo meeste
res moet geven," zei hij» „En jo moet op
antwoord wachten," voogd© ik erbij» Het
■meisje nam den brief aan en ging hoen.
Silva ging weer zitten en toen ik naar
hom keek, zag ik dat zijn oogen gesloten
waren. Er verliepen vijf minuten en het
meisje verscheen weer bij de dleur. „Miss
Vauighan zegt, dat er 'geen antwoord is,
mijnheer," sprak zij eni liet het gordijn
weer op zijn plaats vallen.
Ik maakte een wanhopig gebaar, ik
voelde dat hot spel verloren was. „Ten
slotte, Mr. Lester," zei SHva vriendelijk,
„wolk lot zou u haar willen bezorgen? U
wil haar huwelijk mot oen jongen man,
die toen ik hem1 zag, mij al heel elle-
Italiaansche pers, hoewel deze natuurlijk
Mussolini steunt, een gematigde toon aan
slaat, in het bijzonder de vredelievendheid
van Italië op den voorgrond stelt en er
den nadruk op legt, dat Italië zich niet be
moeit met de aangelegenheden van landen,
waar Italiaansche minderheden zijn, ver
mits het anders zijn neus in de zaken van
vrijwel de halve wereld zou moeten ste
ken.
rlfluggfih toescheen. Toegegeven voor het
oogenblik dat hij onschuldig is aan deze
misdaad, zou u haar niettemin veroordee-
len tot een saai en kleurloos leven-, in geen
enkel opzicht vorsohdllend van dat van de
dieren <l< s velds." „Het is hot leven van
alle normale wezens," merkte ik op, „en
het eenige waarin zij: 'gelukkig zijn."
„Maar Miss Vaughan zou niet gelukkig
zijn. Zij- heeft een te verheven ziel; die
jonge man is haner onwaardig U zelf
heeft dit reeds 'gevoeld."
Dat kon ik niet ontkennen. „Weinige
mannen zijn een' goede vrouw waardig,"
„Ba! Goede vrouw!" zei hij, mot do vin
ger knippend. „Ik verafschuw dat woord.
Hot is gefemel 1 Maar ©en verheven vrouw,
een vrouw mot verstand, met verbeel
dingskracht ja, voor zulk oen vrouw is
de weg, dien' ik voorbereid, de ©enige
weg. Daar zal zij! vreugde en inspiratie
vinden; daar zal ztij dlepo kennis verkrij
gen; daar zal zij dien ademi des levens in
ademen! Mr. Lester," zei hij plotseling,
voorover leunend, „hebt u den moed den
kristallen 'bol te raadplegen?" „Wat be
doelt u?"" „U hebt gezien hoe ik den Wit
ten 'Nacht van Siva heb doorgebracht.
Wilt u oen uur lang in het kristal kij
ken?" „Met welk dool?" „Ik weet niet wat
u geopenbaard zal worden," antwoordde
hij. „Dat is in handen van den Allerhei
ligste. Misschien! niets; misschien voel
Wilt gij1 de proef wagen?"
Zijn oogen waren wijd opengesperd van
opwinding, zijn lippen beefden van span
ning, „Ik vool dat het niet vergeefszal
zijn," voegde 'hij erbij. Er was iets dwin'
nale afgevaardigden Everllng en Kemp
noemden de vraag van Rosenfeld onbehoor
lijk en weigerden ze in dozen vorm te be
antwoorden»
ENGELAND.
Regeertngsmaatregelien in. geval van
staking.
Do Engelsche minister van ibdnnentend-
sohe zaken* Joynson Kicks, hoeft een rede
gehouden over hot conflict in die eteen-
koolnijveorheid.
Indien het, zoo zeide hij* begin Mei tot
iets kwam, dat op een algemeen© staking
(dius niet alleen' oen staking ln de mijden)
leek, rustte op do regeering de verant
woordelijkheid om te zorgen dat geen
menschenlovons gevaar liepen* dat het
voedsel voor hot volk verkrijgbaar bleef
en dat de handel zooveel mogelijk door zou
gaan» Dit was haar dure plcht en geen re
geering die dien naam verdiende, kon bij
de pakken neer blijven zitten en het land
den ondergang tegemoet zien gaan ten
gevolge van een algemeen© staking, ja,
het land zou niet dien ondergang maar
uithongering binnen tien dagen tegemoet
gaan; indien er geen maatregelen getrof
fen. werden» Do regeering was klaar en,
zoo noodig, zou zij zich mot hot vervoer
ln het land belasten.
Het verslag van de kolen-conmmlssiei
De Daily Express noemt als voornaam-
ste punten van het spoedig te publicoeren
rapport van de kolen-ooanmissl: De rnijn-
„royalties" (rechten tot exploitatie) moe
ten staatseigendom worden. Do mijnen
moeten voor eon betere organisatie van
het bedrijf tot groepen samengevoegd
worden. De loonen moeten op rationeel©
wijze worden geregeld* maar de loonen
met lokaal karakter moeten op stuk bere
kend worden Bij de wet geregelde lan
gere werkuren onder den grond en ver
laging van de loonen worden niet over
wogen Niet rendoerende mijnen dienen
gesloten te worden en oen kleine, mindere
subsidie dan tot dusverre, dient betaald
te worden aan mijnen die het moeilijk
hebben
BELGIE.
Een betooging tegen minister PonJleL
Dinsdag werden zeven-ennlertig vaan
dels van ontbonden regimenten aan het
Legermuseum overgedragen De plech
tigheid gaf aanleiding tot oen Ibotoêglng
door een zeer dichte menigte, die met
bloemen naar de vaandels wierp. Drie uit
roepen overheersohten: „Leve net leger",
„Weg met Poullef„Weg met de regee
ring!" Voor het museum verbrak de me
nigte de polltle-afzettingen en omringde
de vaandels geheel* waarvoor men een
weg moest 'banen
Toen de komst van den eersten minis
ter Poullet, die als interimair minister
van landsverdediging de plechtigheid zou
voorzitten, bij de „Oinquantenaire" aan
kwam, was de menigte zoo dicht opeen
gepakt en was de verwarring zoo groot,
dat de auto moest stoppen en de minister
zich te voet naar het museum moest be
geven door de menigte heen. Intusschen
werd hij duchtig uitgefloten en uitge
jouwd. Overal klonk het „weg met Poul
let", „weg met de regeering". Zonder er-
pvq pToq0iR,ip©i<f e<j tqPTuf»8e<xl 3fffl
-enpowraq, ftïï tneeqoèjOA api® -red
doreup guoq pjodoeq eupid ttooj, -unies
-ntn opne-ieq uequoppiiT oio®
op usa Anpsqos op aopuo eip 'nojoddsp op
uw» oppiq 03tfno^irru(io3 op npsjq' toirnoj
loqspoTH •«pBid ueipopfbuï ropuoz jrep
glorierijke vanen in den strijd voor recht
en vrijheid waren gesneuveld.
ging voor hem uit de hal in en de trap op.
Toen ik weifelend boven 'bleef staan,
opende hij. de deur naar de gang eni weer
werden mijh zinnen beneveld door een
zwaren; verdoovenden geur. In het mid
den vani de kamer glansde de kristallen
bol zachtjes.
„Neem uw plaats op de sofa ln* zei hij,
„ga zoo zitten met uw boenen gekruist en
uw handen voor u gevouwen. En 'luister
eerst naar mij. Hierin steekt volstrekt
geen tooverij; deze''bol is slechts een kris-
tallen' schaal, waarin zioh ©en ©loctrlsch
lampje bevindt. Hij' dient alleen maar om
den geest te oonoentreeren, hem in staat
te stellen de wereld te vergeten en tot
zichzelf in' te keeren. De visioenen die tot
u zullen komen, zullen uit uw binnenste
komen en niet van buiten af. Zij zullen
de visioenen zijn welke do Allerheiligste u
zal zendien; mot den Allerheiligste bedoel
ik den Geest, die het heelal vervult tot in
zijn verste grenzen; den Geest, die in ons
allen woont; den geest die is in goede tmen-
sohen en In slechte; in menschen als u en
ik, en ln menschen zooals diegene, die
mijn leerling doodde. Hot is met dezen
Geest «Is de Allerheiligste dat wil
dat gij u in' oontact zult stellen, zoodat
gij niet langer zult zien met de arm
zalige oogen van1 het lichaam, maar mot
oogen' waarvoor niets verborgen blijft, in
hot verloden noch in de toekomst Be
grijpt u mij?" „Ik 'geloof het wel," mom
pelde Ik, niet in staat mijn oogen van den
glamzenden bol af te koeren. „Dan beveel
tal en in een oogenbüi was ik mij zijner
niet meer 'bewust Ik zag alleen den glim-
menden cirkel, die scheen te groeien tot
het gansohe heelal erin schoen; rond te
draaien. De zon en de maan en de ster
ren' waren er, en ik staarde ernaar van
een grooten afstand. Ik zag de sterren
gloeien en verhloeken; ik zag groote wol
ken oondenseeren tot punten van licht en
zich oplossen in stof.
Dan langzaam, langzaam, werd een en
kele planeet zichtbaar, in het eerst op een
mïïlioen. mijlen afstand, maar steeds dui
delijker wordend, tot ik neerzag op de
zeeën en werolddeelen; en eensklaps,
toen ze zioh voor mij rondwentelde, her
kende ik de aarde. Europa, Azië, de bree-
de Stille Zuidzee zweefden onder mij; toen
weer land Amerika! Ik zag groote ber
gen, breed© vlakten en machtige rivieren'.
De beweging hield op. Ik koek. neer op
een groote stad, gebouwd op een smalle
landtong tusschon twee groote rivieren*
mot reusachtige gebouwen en drukke
straten; toen op een alleenstaand huis
geplaatst t© midden van hoog© olmen;
toen-was ik in oen kamer, oen kamer met
boeken langs de muren en' een deur, die
uitkwam op oen tuin. Uit den tuin ver
dween het licht en ergens sloeg een klok
twaalf. Toen verschenen' plotseling bij d*
deur twee in hot wit gekleed© gestalten,
een oude man en een meisje, De man
sprak heftig, maar het meisje liep do ka
mer door zonder om te kijken; en ging
door een deur aan den anderen1 kant der
ik u aan ln de hoede van den Allerheilig-
ste!" ze 1 do Yogi en1 ging zitten op do sofa kamer. iDo man stond hn;ir een oogenblik
gendis ln zijn blik. En dan, waarom niet? tegenover mij. na te zien,, wierp zioh toen ln een stoel en
Tk kwam' overeind. Met een vreemden Ik voelde dat zijn oogen op mtt gericht legde zijn handen voor zijn gezicht
glimlach sloeg hij het gordijn terug, en ik waren, maar de mijne rustten op het kris-(Wordt vervolgd.)
COURANT
Eleetrlaohe Schoenmakerij,
v. Galenstr. 111, h. Hertzogstr.
Aanbevelend, W. MEIJER.