De witte Priester van Siva
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
f
Eerste Blad.
BUITENLAND.
Nr. 6152
DINSDAG 0 MAART 1926
54ste JAARGANG
DE VOLKENBONDSVERGADERING.
Uitbreiding van dien V olkenbondsraad.
Geen voorafgaand accoord. Duitsch-
land contra ItaliëFrankrijk.
Een plan van Benesj tot oplossing van het
probleem der uitbreiding van dien Raad.
Duitsche Indrukken.
bestaat tusschen regeering en delegatie.
ther te Genève ontwik
kelde standpunt beantwoordt .In elk op-
Het door dr. Luther
FEUILLETON.
zicht aan zijn in zijn te Hamburg gehou
den rede aigelegde verklaringen. De Duit-
sche delegatie heeft overigens een zeer
scherp omlijnde opdracht gekregen en
zal zich stipt aan haar instructies moeten
houden.
Engelsche Indrukken.
De houding van Zweden en
Nederland.
China handhaaft zijn aanspraak op een
Raadszetel.
DUITSCHLAND.
Duitschland en de Volkenbond.
Uit den Rijksdag.
De begrooting van marine.
De regeling met de gewezen vorsten van
Duitschland.
Ingezonden Mededeellng.
maakte.
De gebroeders Barmat weder in hechtenis.
ITALIË.
Ben cycloon en een boschbrand.
Ingezonden Mededeellng.
HELDERSCHECOURANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldenohe Courant 11.60; Ir. p. p. binnenland 12.Ned. 0. en W.
Indië p. aeepoet 12.60; id. p. mail en overige landen 1 3.20. Zondagsblad
reep. i 0.60, f 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad reap. 10.95,11.25, f 1.26, f 1.85
Losse nummers der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 et.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: 0. DB BOER Jr„ HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412
Po et-Gl rore&enlns No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. p. regel (galjard) Ingez. meded. (kolombreedte als redoctdon.
tekst) dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te buur) v. 1 t/m 8
regels 40 ct., elike regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra)Bewijsno. 4 ct.
De met spanning verwachte conferentie
te Genève, waarin vóór hot officieel be
gin van die Volkienbandsvergadering een
definitief acooord over de kwestie van de
uitbreiding van den VoUkenbondsraad ge
troffen moest worden, en waaraan dierhal
ve groote politieke beteekenis werd ge
hecht, heeft Zondagmiddag in den salon
van den Ehgelschen minister van Buiten-
landsche Zaken Sir Austen Chamiberlain
in Hotel Beau Ravage plaats gevonden
Daaraan hebben deelgenomen: Duitsch-
iand, vertegenwoordigd door Luther en
Streeeanann, Engeland vertegenwoordigd
door öhamberlain, Frankrijk door Briand,
Italië door Sciateja, België door Vander-
veilde.
De besprekingen dluurden van 8 tot half
7. Na afloop werd1 een ooanmuniquë uit
gegeven, dat als volgt luidt:
„De vertegenwoordigers der landen, die
elkaar te Locarno ontmoetten in verband
met het Rijnpact, rijn te Genève bijeen
gekomen om van gedachten te wisselen
over de vraagstukken, die aan de orde van
den dag zijn. In den loop van' hun onder
houd hadden zij geen moeite de weder-
zijdsche situatie op te helderen. Deze
eerste gedachtenwisseling zal door nieu
we besprekingen tijdens de as. Volken-
bondsritting worden gevolgd."
Het standpunt, dat Lutiher en Strese-
mtan uiteengezet hebben is, dat Duitsch-
land niet in beginsel een vermeerdering
van het aantal raadszetels verwerpt en
ook niet tegen een1 evenitueele toewijzing
van een Raaöszetel aan Spanje of een
andere mogendheid gekant is.
De Duitsche gedelegeerden schijnen ge
weigerd. te hebben zich a priori op een
bepaald votum vtast te leggen.
Omtrent 'het standpunt der andere mo
gendheden verneemt men, dat de Itallaan-
sche vertegenwoordiger Sciajola het voor
stel heeft gedaan, dat eerst alleen de ver
kiezing van Duitschlaod In den Raad zal
plaats vinden, maar dat onmiddellijk daar
na de door Chamiberlain voorgestelde
commissie ingesteld zal worden, met op
dracht na twee dagen aan de Volken-
'bondövergadering bepaalde voorstellen te
doen over vermeerdering van het aantal
Raadszetels en de toewijding der Raads-
zetels aan bepaalde mogendheden.
De aanvaarding van dit voorstel zou
betoekenen, dat de uitbreiding van den
Raad toch tijdens de Maart-bijeenkomst
zou plaats hebben, en dot ook andere
staten, hoewel1 niet formeel, dan toch fei
telijk gelijktijdig met Duitsdhland een
zetel in den Raad zouden krijgen.
De DultBche gedelegeerden hebben het
voorstel Sciajola, in overeenstemming met
de richtlijnen die het Rijkskabinet hun
heeft medegegeven, niet kunnen aanvaar
den. Briand heeft Sciajola ondersteund.
Deze tegenstelling der opvattingen heeft
men1 niet kunnen overbruggen.
Het schijnt meer en meer waarschijn
lijk, dat indien het programma van de of-
cieele 'bijeenkomsten van Assemiblée en
VoUkenbondsraad niet wordt gewijzigd, en
het zal dat wel niet, de onderhandelingen
speciaal betrekking hebbende op de uit
breiding van den Volkenbondsraad, voor
het oogenblik opgeschort zullen worden.
Zoo is althans de overheerschende mee
ning in Volkenbondskringen.
Mededeelingen van Zweedsche zijde be
vestigen 'het vertrouwen, dat de kans voor
Spanje hopeloos staat, daar minister Un-
den niimimer zijn toestemming tot een per
manenten zetel voor Spanje geven zal.
Van Duitsdhe zijde werd eveneens ver
zekerd dat, wil men Duitsdhland tot den
Volkenbond zien toetreden, aan de samen
stelling van den Voikenbóndsraad, voor-
loopiig althans, niet geraakt mag ■worden.
Duitsdhland eisdht voor zich het recht ge
durende een half jaar ondervinding op te
doen omtrent de werkwijze van den Vol-
kenbondsraad, alvorens wijzigingen: in
zijn samenstelling te willen overwegen.
Men achtte het uitgesloten, dat het onder
houd van Briandi, Chamiberlain en Lu
ther verandering in dezen toestand zou
fcunen bgenren.
Op grond van dit alles overheersoht
hier thans de opvatting, dat alles rustig
zal afloopen en dat alleen Duitsdhland in
den VoUkenbondsraad zal worden opge
nomen.
Volgens 'berichten uit Genève verwacht
men in Volkenbondskringen geen onaan
gename incidenten tijdens de 'buitenge
wone ritting, die gisteren Is begonnen.
Men denkt dat Duitschland1 geen beizwaar
zal maken telgen het toekennen van een
tijdelijken1 Raadszetel aan Polen. Mocht
Spanje aan rijn dreigement, uit den Vol
kenbond te treden als het geen permanen
ten zetel krijgt, gevolg geven, dan troost
men ridh met de overweging, dat de
Volkenbond niet te gronde zal gaan door
Spanje's uittreding.
De oorrespondent van het HbL te Ge
nève verneemt uit betrouwbare bron dat
Benesj een uitgewerkt plan meebrengt
voor een oplossing van het probleem der
Raadsuitbreiding, dat gebaseerd is op het
verzoenende standpunt dat Benesj reeds
vaak in Genève en daarbuiten heeft inge
nomen.
Gistermiddag is de Volkenbondsverga-
dering bijeengekomen onder voorzitter
schap van burggraaf Ishii, die nadruk
legde op de beteekenis van de nu geopen
de zitting en betoogde, dat de toetreding
van Duitschland beschouwd kon worden
als'een van de belangrijkste gebeurtenis
sen uit de geschiedenis van den Bond.
Augusto da Costa, gewezen minister
van buitenlandsche zaken van Portugal,
is tot eerstvolgend voorzitter van de Vol
kenbondsvergadering gekozen.
Rijkskanselier dr. Luther heeft uit Ge
nève een zeer uitvoerig telegrafisch be
richt over de Zondag gevoerde besprekin
gen aan den rijkspresident en aan de
rijksregeering gezonden, Officieus wordt
verzekerd, dat volledige overeenstemming
door
BURTON E. STEVENSON.
54)
Zij zweeg een oogenblik en lk zag hoe
zij rilde bij de herinnering. ,Jk was niet
bang," sprak rij, »ik scheen verloren te
zijn. Ik Met de gordijnen vallen, snelde
naar den divan en ging voor hét kristal
zitteni Ik wist niet wat ik anders kon
doen. Ik zie nog zijn verbaasd gericht,
toen hj} binnenkwam en mij daar zag zit
ten." „Ik wachtte op u," Zei ik, trachtend
te glimlachen. „Ik zou immers vanavond
nog een les krijgen." „Ja," zei hij keek
mij, aan met glinsterende oogen. Ik beefde
inwendig, want plotseling begon' ik bang
voor hem te worden; ik wist dat ik mij
moest beheersctoen, dat ik niet aan zijn
wM moest toegeven; anders zou ik verlo
ren zijn. „Ik dacht dat Mr. Lester nooit
zou heengaan," zei lk.
H3j kwam1 bij den divan en ging vlak
naast mij zitten en keek mij1 in de oogen.
„Leek de tijd u werkelijk zoo lang?"
vroeg 'bij- »EBj teek mij heel lang," zei ik.
Hij keek mij weer een oogenblik aan,
toen stond hij snel op en knipte het Mcht
uit. „Blijf ritten," zei hij; „dan neem ik
daar plaats. Vestig uw oogen op het kris
tal en uw geest op den Oneindigon Geest
dan zal groote wijsheid tot u komen."
Ik voelde mijn wil verslappen; lk sloot
Ingezonden mededeellng.
Men verklaart hier, dat de Duitsche de
legatie onder alle omstandigheden zal
vasthouden aan de drie punten, die dr.
Luther in zijn Hamburgsche rede heeft
onderstreept, te weten; ten eerste, dat
Duitschland onmiddellijk in den Raad zal
worden opgenomen; ten tweede, dat
Duitschland alleen zal worden opgeno
men en ten derde dat Duitschland zich
ten aanzien van de opneming van andere
mogendheden niet zal binden voor en al
eer het gelegenheid heeft gehad als per
manent Md van den Raad de consequen
ties eener dergelijke uitbreiding te over
wegen.
Volgens berichten uit Genève is Öham
berlain niet zeer tevreden over de bespre
kingen van gisteren. Hij is er niet zeker
van, dat men tot een goed resultaat zal
komen, omdat hij er tot nu toe niet in ge
slaagd Is, het conflict bij te leggen. Niet
temin verklaarde hij, de Duitsdie verte
genwoordigers ervan te hebben overtuigd,
dat er in elk geval geen sprake is van
een anti-Duitsch oompiot.
De houding van Zweden zal, indien de
quaestie in de Vergadering wordt gesteld,
zonder twijfel worden gesteund door de
Nederlandsche delegatie, daar Nederland,
dat zich steeds tegen uitbreiding van den
Raad heeft verzet, trouw blijft aan zijn
principieele houding.
De eerste gedelegeerde van China ver
klaart, dat zijn land de aanspraak op een
permanenten Raadszetel ten volle handhaaft.
De regeeringenl van Guatemala, Chili, Go-
lumhië, Venezuela, Letland; Bulgarije steu
nen Spanje in zijn poging om een perma
nenten zetel in den Raad van den Volken
bond te verwerven.
De Köln. Ztg. tracht in een scherp ar
tikel „Die Politik des als ob", aan te too-
nen, dat Duitschland sedert Locarno ge
vaar loopt onder den moreelen dekmantel
van schijnbare verzoeningsgezindheid om
den tuin te worden geleid.
„Kinderen, die zich eens gebrand heb
ben, zijn bang voor vuur en daarom zal
het Duitsche volk niet vergeten, hoe het
met Wilson's veertien punten is bedot en
met de prachtvondst van de koloniale
mandaten van zijn koloniaal bezit is be
roofd en bij de veel te lage berekening
van de waarde ervan in de schadevergoe
ding is bedrogen. Dat het geen overge
voeligheid of onrechtmatig wantrouwen
was, die in Duitschland tegen de Raads
uitbreiding aan den dag kwam, blijkt
trouwens uit de stemming in Engeland,
waar de openbare meening er zich om
dezelfde redenen tegen kantte. Toch houdt
Chamberlain aan zijn plan vast. Waarom?
Hoe is het te verklaren, dat men niet da
delijk van deze „formaüteit" afzag, toen
zij bleek het geheele verzoeningswerk van
Locarno in gevaar te brengen? De Temps
geeft daarop een antwoord, dat althans
het Fransche drijven verklaart. Het blad
schrijft: „Tegen de uitbreiding van de
Duitsche macht in Midden-Europa wordt
thans een slagboom gesteld, die zoo stevig
zal worden, dat alle pogingen van het
„Deutschtum" hem niet zullen kunnen
verwrikken". Is dat misschien iets anders
dan omsingeling? De Temps pleegt de of-
ficieele inzichten weer te geven en daar
om hebben zijn uitingen beteekenis. Ge-
v§n zij ook ditmaal de inzichten weer van
de mogendheden, die met Duitschland de
verdragen van Locarno hebben gesloten,
dan is zulks een waarschuwende bevesti
ging van den argwaan, dat men ook daar
met ons de „poljËiek van het alsof" heeft
gedreven en da? Duitschland's oprecht
heid en zelfoverwinning er vruchteloos
zijn geweest."
In den Rijksdag is Zaterdag de begroo
ting van marine behandeld. Namens de
sociaal-democratie verklaarde de afge
vaardigde Kuhnt, dat zijn groep tegen
deze begrooting zou stemmen. In zijn rede
wees hij erop, dat verbindingen schenen
te bestaan tusschen officieren van de
vloot en anti-republikeinsche elementen.
Voorts hekelde hij het feit, dat voor de
onaanzienlijks Duitsche marine een de
partement bestaat, waaraan 100 officieren
en 800 ambtenaren, afgezien van het
technisch hulppersoneel, werkzaam zijn.
Er zijn bij het departement van marine
25 Müüsterialrfite, terwijl er bij het Prui
sische departement van binnenlandsohe
zaken, waar 75000 beambten van de poM-
tie van afhankelijk zijn, slechts 16 Minis
ter! alrftte zijn. t
Rijksminister dr. Gessier herinnerde er
in zijn antwoord aan, dat ieder die in
dienst treedt van leger en vloot den eed
van trouw aan de grondwet van Weimar
moet afleggen. De begrooting van marine
werd vervolgens goedgekeurd.
Bij den Rijksdag Is het regeerfnigson.tr
werp tot belastingverlaging ter verlich
ting van den oeconomischen nood inge
komen. Het Seniorenconvent besloot met
de 'behandeling Maandag te 'beginnen en
na de eerste lering met de begrooting van
financiën voort te gaan.
De democratische groep van den Rijks
dag heeft zich heden met algemeen e stem
men uitgesproken ten gunste van het oom-
promiswetsontwerp inzake de onteigening.
De democratische partiji zal thiains haar
aanhangers den raad geven niet deel te
nemen aan de actie ten gunste van het
referendum, dat alleen aanbeveling ver
dienen zou, indien geen parlementaire re
geling werd gevonden.
Over het compromis-wetsontwerp ver
nemen wij' nog, dat dit drie verschillende
oategoriën van eigendommen voorziet. De
eerste categorie wordt gevormd door die,
weike in elk igeval aan den staat zullen
mijn oogen en drukte den handschoen
vast in imijn hand en dacht aan de slecht
heid van dien man en aan de komedie die
ik moest spelen ais ik hem wilde ten val
brengen. Zijn stem 'klonk steeds voort,
maar gaandeweg hoorde ik ze niet meer
ik dacht aan den handschoen, aan rnijln
ontvluchting, aan Fredi. Ik weet niet hoe
lang ik daar zat, maar Senior Silva stond
eensklaps op met een uitroep van onge
duld en draaide het Mcht op. „Er is iets
niet in orde," zei hij' terugkomend; en
bleef voor nuij staan, „Er is een vijandige
invloed' aan het werk. Wat is het?" „Ik
weet het niet," zei ik, „ik kan mijizelf niet
vergeten zooals den vorigen avond." „Er
houdt u leta aan die aarde vast de een
of andere band. Misschien' is het uw eigen
wensch." „Neen, neen!" wierp ik tegen.
„Laten wij het nog eens probeeren."
Hij, draaide het Mcht weer uit en ging
tegenover mij' ritten en1 weer voelde ik
hoe zijn wil trachtte in mij' door te dringen
en' mij te overwinnen. En weer 'greep ik
den handschoen vast en hield1 mijn geest
erop gericht, alleen maar denken aan de
mogelijkheid om1 te ontsnappen. Einde
lijk stond Senor Silva weer op en draaide
de lichten op en ik rilde toen ik zijn bUk
ontmoette.
„U weerstaat mij," zed hij' zeer zacht.
„Maar ik zal u wel klein krijgen." En hij
klapte zachtjes in de handen. Mahbub ver
scheen1 bij de binnendeur, kreeg een
scherp hevel en verdween' weer. Ben
oogenblik later kwam een rookgoJfje uit
de deur van rijn kamer, een scherpe,
overweldigende geur, die mij; duizelig
En
toen bleef Senior Silva, die
de kamer op en neer had igeloopen, plot
seling staan en keek inij aan met ver
wrongen gelaat. „La dat het?" momipeldle
hij. „Zou het dat 'kunnen zijn?" En hij
stapte naar het gordijn, dat voor zijn ge
heime kast hing en trok het open. Ik wist
dat lk verloren was. Ik sprong naar de
buitendeur, kreeg ze open en zette een
voet in de hall; voor hij1 mij te pakken
kreeg Ik herinner mij' dat ik schreeuwde
en toen zat zijn hand om rniijh keel en
ik veronderstel dat ik 'ben flauw gevallen;
want het eerste wat ik inij daarna her
inner, is dat lk opkeek en [Dokter Hin-
mian zag."
Ik ging met een diepen zucht van ver
lichting achterover in mijn stoel ritten.
Mijn spanning gedurende haar varhaal
was bijna pijnlijk en nu zag ik pas dat
er nog twee mannen waren binnen geko
men, terwijl Miss Yiauighan sprak. Ik was
overeind' zoodra ik ze zag, want ik her
kende Goidbenger en Sylvester. „Sim-
monds telefoneerde mij1 hedenmorgen dat
omen mij hier weer noodig had;" verklaar
de Goldberger. „Maar eerst wilde ik Miss
Vaughan de hand' drukken." „U hebt Mr.
Goldberger reeds ontmoet, Miss Vaug
han," zei ik toen hij nader fcwaim, „maar
Ddkter Hinman heeft u niet verteld dat
hij de knapste lijkschouwer in heel1 New-
York is." „Dat gelooft hij' niet werkelijk,
Miss Vaughan," zei Goldberger lachend.
„U moest eens enkele dingen' lezen, die
hij over mij heeft geschreven! Maar ik
wil u zeggen dat ik het 'grootste deel van
uw verhaal heb gehoord' en het is won
derbaar."
Hüj keerde ridh muur den rechercheur.
worden toegewezen. Hiertoe behoort alles
wat de gewezen vorsten aMeen ten ge
volge van hun souveredne positie hebben
kunnen verkrijgen, als oja. de heerlijk
heden Oehte, Flatow-Krojanke, Klein
Glienicke en de bosschen van Schmiai-
kalden. De tweede categorie van eigen
dommen zijn die welke volgens het pri
vaatrecht door de gewezen regeerende
huizen zijn verworven. Zoo is bijvoorbeeld
Katdinien ais particulier 'bezit te 'beschou
wen. Van deze objecten kan de staat zich
alles toeëigenen, wat hij! in het 'belang
van de cultureele en de economische ont
wikkeling of in het belang van de volks
gezondheid acht. Indien de 'aldus ont
eigende objecten financdeele voordeelen
aan den staat opleveren; komt er schade
loosstelling in overweging. Tot de derdie
oategorie 'zullen alle objecten behooren,
die niet in beide eerste categorieën zijn
opgenomen en waarvan moeilijk is vast
te stellen of zij wel of niet als particulier
bezit dienen te worden beschouwd. De
staat zal al deze objecten kunnen annexee-
ren, alle schouwburgen, kasteden, par
ken, musea, bibliotheken, enz., die voor
het publiek open staan. Indien deze objeo-
ten geen financdeele voordeelen aan den
staat opleveren, zal er geen schadeloos
stelling voor moeten worden betaald.
Wat de nog overblijvende objecten aan
gaat, deze zullen tot staatseigendom wor
den verklaard; tenzij de gewezen vorste
lijke huizen er zelf in slagen te bewijzen,
dat men hier met particulier berit te doen
heeft
De gebroeders Julius en Henry Bar
mat zijn Zaterdagnamiddag opnieuw in
hechtenis genomen. Hun verdedigers heb
ben tegen deze arrestatie geprotesteerd
en ook de geneesheeren hebben beden
kingen tegen een nieuwe opsluiting ge
opperd. De bevoegde rechtbank zou Maan
dag haar houding ten opzichte van het
protest der verdedigers bepalen.
Ben hevige cycloon 'heeft gewoed over
de geheele streek van Genua. Tal van
mtensdhen zijn gewond en er Is groote
schade aangericht.
Hevige 'branden hebben het ibosch van
Sta Margherita op de hellingen van den
Portofino verwoest
„Laat mij' dien handschoen eens zien,
Simtmonds en Sylvester hier sterft
bijna van begeerte." „Hier is hij;" zei
Sdimimondis, haakte hem uit zijn zak en
overhandigde hem den lijkschouwer.
Goldberger keek ernaar, stak hem Syl
vester toe, die hem letterlijk uit zijn han
den rukte, hem mee naar de deur nam
en onderzocht met glinsterende oogen.
Toen nam hij zonder een woord' te spre
ken een inktkussen uit zijn zak, trok den
handschoen aan zijn rechterhand, smeer
de inkt aan de toppen der vingers en
drukte ze voorzichtig op een vel papier.
Uit een binnenzak haalde hij' een pakje
fotografieën, legde ze naast de vinger
afdrukken en vergeleek ze zorgvuldig
Eindelijk richtte hij ridh op &n keek naar
ons met riMend gelaat „Weet igiji wat dit
doet, hoeren1?" vroeg hiji met van aandoe
ning heesohe stem. „Het neemt de grond
slagen weg van het heete systeem van
identificatie dóór vingerafdrukken!. Het
maakt voor goed onzeker een' methode,
die wij absoluut veilig waanden I Het is
de ergste slag die ooit de politie is toe
gebracht I" „U bedoelt dat de afdrukken
gelijk zijn aan de foto's?" vroeg Godfrey
naast hem' komend. „Absoluut!" zei Syi-
vsster en veegde zijn gericht af met be
vende handen.
Voor Sylvester, chef van het indentifi-
catiebureau, leek het dat de wereld een
doodelijfcen slag had ontvangen; maar wij
overigen namen de zaak kalmer op. Bn
weldra gingen wij1 naar boven om een 'blik
te slaan op den inhoud' van Silva's ge
heime kast Die inhoud was zeer interes
sant Er was een doos met lurihtbamimien,
Als gij last krijgt van hoofdpijn» K6"
druktheid en een onaangenamen smaak
in den mond, is uw lever van streek. En
kele doses Foster'a MaagpiMen hebben
een verrassende uitwerking. Zij beteren
leverstoringen en genezen galzucht ver
stopping en slechte spijsvertering. Prijs
er flacon van vijftig versuikerde piUen
0.66; in apotheken en drogistzaken.
die Godfrey Simmonds overhandigde
met de opmerking dat hij zich daarmee
moest amuseeren. Voorts waren er de
handschoenen, waarmee Silva zijn goo
chelkunsten in de' 'bdlbUotheek 'bij' de re
productie der vingerafdrukken had uitge
haald, zes paar. En dian was er het een
voudige apparaat dat hij had gebruikt
voor het maken der rubberafdrukken.
Dan waren er tevens de koperen' platen,
waarin de indrukken der vingerafdruk
ken met zuur waren geëtst. En ten slotte
allerlei dingen; welke de 'goochelaars ge
bruiken.
Godfrey keek naar de handschoenen alsof
hij iets zocht, en eindedijik koos hij er een
uit met een lichten uitroep van voldoe
ning. „Dat dacht ik wel!" zei hiji en hield
hem' omhoog. „Kijk naar dien handschoen,
Sylvester. Je riet dat hiji nog nooit is ge
bruikt er is geen inkt op. Weet je wat
dat is? Het is de afdruk van Swains lin
kerhand" Sylvester nam hem aan en keek
ernaar. „Het is zeer zeker een linker
hand," zei hij, „maar wat doet je geloo-
ven dat ze van Swain is?" „Silva ver
wachtte d'at hij' de 'beide handen noodig
zou hebben, tot hij vernam, dat Swain e<m
van zijn handen had' 'bezeerd. Als dat niet
het 'geval was geweest, zou het 'bloed, noo
dig om de afdrukken te maken, van hot
slachtoffer moeten komen en had Silva
ook dezen handschoen moeten aantrek
ken'; maar Swains kwetsuur gaf Silva een
gelukkige inspiratieI Wonderbare man!"
(Slot volgt).