De witte Priester van Siva NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA f Eerste Blad. BUITENLAND. Nr. 6152 DINSDAG 0 MAART 1926 54ste JAARGANG DE VOLKENBONDSVERGADERING. Uitbreiding van dien V olkenbondsraad. Geen voorafgaand accoord. Duitsch- land contra ItaliëFrankrijk. Een plan van Benesj tot oplossing van het probleem der uitbreiding van dien Raad. Duitsche Indrukken. bestaat tusschen regeering en delegatie. ther te Genève ontwik kelde standpunt beantwoordt .In elk op- Het door dr. Luther FEUILLETON. zicht aan zijn in zijn te Hamburg gehou den rede aigelegde verklaringen. De Duit- sche delegatie heeft overigens een zeer scherp omlijnde opdracht gekregen en zal zich stipt aan haar instructies moeten houden. Engelsche Indrukken. De houding van Zweden en Nederland. China handhaaft zijn aanspraak op een Raadszetel. DUITSCHLAND. Duitschland en de Volkenbond. Uit den Rijksdag. De begrooting van marine. De regeling met de gewezen vorsten van Duitschland. Ingezonden Mededeellng. maakte. De gebroeders Barmat weder in hechtenis. ITALIË. Ben cycloon en een boschbrand. Ingezonden Mededeellng. HELDERSCHECOURANT ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Heldenohe Courant 11.60; Ir. p. p. binnenland 12.Ned. 0. en W. Indië p. aeepoet 12.60; id. p. mail en overige landen 1 3.20. Zondagsblad reep. i 0.60, f 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad reap. 10.95,11.25, f 1.26, f 1.85 Losse nummers der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 et. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: 0. DB BOER Jr„ HELDER Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412 Po et-Gl rore&enlns No. 16066. ADVERTENTIEN: 20 ct. p. regel (galjard) Ingez. meded. (kolombreedte als redoctdon. tekst) dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te buur) v. 1 t/m 8 regels 40 ct., elike regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra)Bewijsno. 4 ct. De met spanning verwachte conferentie te Genève, waarin vóór hot officieel be gin van die Volkienbandsvergadering een definitief acooord over de kwestie van de uitbreiding van den VoUkenbondsraad ge troffen moest worden, en waaraan dierhal ve groote politieke beteekenis werd ge hecht, heeft Zondagmiddag in den salon van den Ehgelschen minister van Buiten- landsche Zaken Sir Austen Chamiberlain in Hotel Beau Ravage plaats gevonden Daaraan hebben deelgenomen: Duitsch- iand, vertegenwoordigd door Luther en Streeeanann, Engeland vertegenwoordigd door öhamberlain, Frankrijk door Briand, Italië door Sciateja, België door Vander- veilde. De besprekingen dluurden van 8 tot half 7. Na afloop werd1 een ooanmuniquë uit gegeven, dat als volgt luidt: „De vertegenwoordigers der landen, die elkaar te Locarno ontmoetten in verband met het Rijnpact, rijn te Genève bijeen gekomen om van gedachten te wisselen over de vraagstukken, die aan de orde van den dag zijn. In den loop van' hun onder houd hadden zij geen moeite de weder- zijdsche situatie op te helderen. Deze eerste gedachtenwisseling zal door nieu we besprekingen tijdens de as. Volken- bondsritting worden gevolgd." Het standpunt, dat Lutiher en Strese- mtan uiteengezet hebben is, dat Duitsch- land niet in beginsel een vermeerdering van het aantal raadszetels verwerpt en ook niet tegen een1 evenitueele toewijzing van een Raaöszetel aan Spanje of een andere mogendheid gekant is. De Duitsche gedelegeerden schijnen ge weigerd. te hebben zich a priori op een bepaald votum vtast te leggen. Omtrent 'het standpunt der andere mo gendheden verneemt men, dat de Itallaan- sche vertegenwoordiger Sciajola het voor stel heeft gedaan, dat eerst alleen de ver kiezing van Duitschlaod In den Raad zal plaats vinden, maar dat onmiddellijk daar na de door Chamiberlain voorgestelde commissie ingesteld zal worden, met op dracht na twee dagen aan de Volken- 'bondövergadering bepaalde voorstellen te doen over vermeerdering van het aantal Raadszetels en de toewijding der Raads- zetels aan bepaalde mogendheden. De aanvaarding van dit voorstel zou betoekenen, dat de uitbreiding van den Raad toch tijdens de Maart-bijeenkomst zou plaats hebben, en dot ook andere staten, hoewel1 niet formeel, dan toch fei telijk gelijktijdig met Duitsdhland een zetel in den Raad zouden krijgen. De DultBche gedelegeerden hebben het voorstel Sciajola, in overeenstemming met de richtlijnen die het Rijkskabinet hun heeft medegegeven, niet kunnen aanvaar den. Briand heeft Sciajola ondersteund. Deze tegenstelling der opvattingen heeft men1 niet kunnen overbruggen. Het schijnt meer en meer waarschijn lijk, dat indien het programma van de of- cieele 'bijeenkomsten van Assemiblée en VoUkenbondsraad niet wordt gewijzigd, en het zal dat wel niet, de onderhandelingen speciaal betrekking hebbende op de uit breiding van den Volkenbondsraad, voor het oogenblik opgeschort zullen worden. Zoo is althans de overheerschende mee ning in Volkenbondskringen. Mededeelingen van Zweedsche zijde be vestigen 'het vertrouwen, dat de kans voor Spanje hopeloos staat, daar minister Un- den niimimer zijn toestemming tot een per manenten zetel voor Spanje geven zal. Van Duitsdhe zijde werd eveneens ver zekerd dat, wil men Duitsdhland tot den Volkenbond zien toetreden, aan de samen stelling van den Voikenbóndsraad, voor- loopiig althans, niet geraakt mag ■worden. Duitsdhland eisdht voor zich het recht ge durende een half jaar ondervinding op te doen omtrent de werkwijze van den Vol- kenbondsraad, alvorens wijzigingen: in zijn samenstelling te willen overwegen. Men achtte het uitgesloten, dat het onder houd van Briandi, Chamiberlain en Lu ther verandering in dezen toestand zou fcunen bgenren. Op grond van dit alles overheersoht hier thans de opvatting, dat alles rustig zal afloopen en dat alleen Duitsdhland in den VoUkenbondsraad zal worden opge nomen. Volgens 'berichten uit Genève verwacht men in Volkenbondskringen geen onaan gename incidenten tijdens de 'buitenge wone ritting, die gisteren Is begonnen. Men denkt dat Duitschland1 geen beizwaar zal maken telgen het toekennen van een tijdelijken1 Raadszetel aan Polen. Mocht Spanje aan rijn dreigement, uit den Vol kenbond te treden als het geen permanen ten zetel krijgt, gevolg geven, dan troost men ridh met de overweging, dat de Volkenbond niet te gronde zal gaan door Spanje's uittreding. De oorrespondent van het HbL te Ge nève verneemt uit betrouwbare bron dat Benesj een uitgewerkt plan meebrengt voor een oplossing van het probleem der Raadsuitbreiding, dat gebaseerd is op het verzoenende standpunt dat Benesj reeds vaak in Genève en daarbuiten heeft inge nomen. Gistermiddag is de Volkenbondsverga- dering bijeengekomen onder voorzitter schap van burggraaf Ishii, die nadruk legde op de beteekenis van de nu geopen de zitting en betoogde, dat de toetreding van Duitschland beschouwd kon worden als'een van de belangrijkste gebeurtenis sen uit de geschiedenis van den Bond. Augusto da Costa, gewezen minister van buitenlandsche zaken van Portugal, is tot eerstvolgend voorzitter van de Vol kenbondsvergadering gekozen. Rijkskanselier dr. Luther heeft uit Ge nève een zeer uitvoerig telegrafisch be richt over de Zondag gevoerde besprekin gen aan den rijkspresident en aan de rijksregeering gezonden, Officieus wordt verzekerd, dat volledige overeenstemming door BURTON E. STEVENSON. 54) Zij zweeg een oogenblik en lk zag hoe zij rilde bij de herinnering. ,Jk was niet bang," sprak rij, »ik scheen verloren te zijn. Ik Met de gordijnen vallen, snelde naar den divan en ging voor hét kristal zitteni Ik wist niet wat ik anders kon doen. Ik zie nog zijn verbaasd gericht, toen hj} binnenkwam en mij daar zag zit ten." „Ik wachtte op u," Zei ik, trachtend te glimlachen. „Ik zou immers vanavond nog een les krijgen." „Ja," zei hij keek mij, aan met glinsterende oogen. Ik beefde inwendig, want plotseling begon' ik bang voor hem te worden; ik wist dat ik mij moest beheersctoen, dat ik niet aan zijn wM moest toegeven; anders zou ik verlo ren zijn. „Ik dacht dat Mr. Lester nooit zou heengaan," zei lk. H3j kwam1 bij den divan en ging vlak naast mij zitten en keek mij1 in de oogen. „Leek de tijd u werkelijk zoo lang?" vroeg 'bij- »EBj teek mij heel lang," zei ik. Hij keek mij weer een oogenblik aan, toen stond hij snel op en knipte het Mcht uit. „Blijf ritten," zei hij; „dan neem ik daar plaats. Vestig uw oogen op het kris tal en uw geest op den Oneindigon Geest dan zal groote wijsheid tot u komen." Ik voelde mijn wil verslappen; lk sloot Ingezonden mededeellng. Men verklaart hier, dat de Duitsche de legatie onder alle omstandigheden zal vasthouden aan de drie punten, die dr. Luther in zijn Hamburgsche rede heeft onderstreept, te weten; ten eerste, dat Duitschland onmiddellijk in den Raad zal worden opgenomen; ten tweede, dat Duitschland alleen zal worden opgeno men en ten derde dat Duitschland zich ten aanzien van de opneming van andere mogendheden niet zal binden voor en al eer het gelegenheid heeft gehad als per manent Md van den Raad de consequen ties eener dergelijke uitbreiding te over wegen. Volgens berichten uit Genève is Öham berlain niet zeer tevreden over de bespre kingen van gisteren. Hij is er niet zeker van, dat men tot een goed resultaat zal komen, omdat hij er tot nu toe niet in ge slaagd Is, het conflict bij te leggen. Niet temin verklaarde hij, de Duitsdie verte genwoordigers ervan te hebben overtuigd, dat er in elk geval geen sprake is van een anti-Duitsch oompiot. De houding van Zweden zal, indien de quaestie in de Vergadering wordt gesteld, zonder twijfel worden gesteund door de Nederlandsche delegatie, daar Nederland, dat zich steeds tegen uitbreiding van den Raad heeft verzet, trouw blijft aan zijn principieele houding. De eerste gedelegeerde van China ver klaart, dat zijn land de aanspraak op een permanenten Raadszetel ten volle handhaaft. De regeeringenl van Guatemala, Chili, Go- lumhië, Venezuela, Letland; Bulgarije steu nen Spanje in zijn poging om een perma nenten zetel in den Raad van den Volken bond te verwerven. De Köln. Ztg. tracht in een scherp ar tikel „Die Politik des als ob", aan te too- nen, dat Duitschland sedert Locarno ge vaar loopt onder den moreelen dekmantel van schijnbare verzoeningsgezindheid om den tuin te worden geleid. „Kinderen, die zich eens gebrand heb ben, zijn bang voor vuur en daarom zal het Duitsche volk niet vergeten, hoe het met Wilson's veertien punten is bedot en met de prachtvondst van de koloniale mandaten van zijn koloniaal bezit is be roofd en bij de veel te lage berekening van de waarde ervan in de schadevergoe ding is bedrogen. Dat het geen overge voeligheid of onrechtmatig wantrouwen was, die in Duitschland tegen de Raads uitbreiding aan den dag kwam, blijkt trouwens uit de stemming in Engeland, waar de openbare meening er zich om dezelfde redenen tegen kantte. Toch houdt Chamberlain aan zijn plan vast. Waarom? Hoe is het te verklaren, dat men niet da delijk van deze „formaüteit" afzag, toen zij bleek het geheele verzoeningswerk van Locarno in gevaar te brengen? De Temps geeft daarop een antwoord, dat althans het Fransche drijven verklaart. Het blad schrijft: „Tegen de uitbreiding van de Duitsche macht in Midden-Europa wordt thans een slagboom gesteld, die zoo stevig zal worden, dat alle pogingen van het „Deutschtum" hem niet zullen kunnen verwrikken". Is dat misschien iets anders dan omsingeling? De Temps pleegt de of- ficieele inzichten weer te geven en daar om hebben zijn uitingen beteekenis. Ge- v§n zij ook ditmaal de inzichten weer van de mogendheden, die met Duitschland de verdragen van Locarno hebben gesloten, dan is zulks een waarschuwende bevesti ging van den argwaan, dat men ook daar met ons de „poljËiek van het alsof" heeft gedreven en da? Duitschland's oprecht heid en zelfoverwinning er vruchteloos zijn geweest." In den Rijksdag is Zaterdag de begroo ting van marine behandeld. Namens de sociaal-democratie verklaarde de afge vaardigde Kuhnt, dat zijn groep tegen deze begrooting zou stemmen. In zijn rede wees hij erop, dat verbindingen schenen te bestaan tusschen officieren van de vloot en anti-republikeinsche elementen. Voorts hekelde hij het feit, dat voor de onaanzienlijks Duitsche marine een de partement bestaat, waaraan 100 officieren en 800 ambtenaren, afgezien van het technisch hulppersoneel, werkzaam zijn. Er zijn bij het departement van marine 25 Müüsterialrfite, terwijl er bij het Prui sische departement van binnenlandsohe zaken, waar 75000 beambten van de poM- tie van afhankelijk zijn, slechts 16 Minis ter! alrftte zijn. t Rijksminister dr. Gessier herinnerde er in zijn antwoord aan, dat ieder die in dienst treedt van leger en vloot den eed van trouw aan de grondwet van Weimar moet afleggen. De begrooting van marine werd vervolgens goedgekeurd. Bij den Rijksdag Is het regeerfnigson.tr werp tot belastingverlaging ter verlich ting van den oeconomischen nood inge komen. Het Seniorenconvent besloot met de 'behandeling Maandag te 'beginnen en na de eerste lering met de begrooting van financiën voort te gaan. De democratische groep van den Rijks dag heeft zich heden met algemeen e stem men uitgesproken ten gunste van het oom- promiswetsontwerp inzake de onteigening. De democratische partiji zal thiains haar aanhangers den raad geven niet deel te nemen aan de actie ten gunste van het referendum, dat alleen aanbeveling ver dienen zou, indien geen parlementaire re geling werd gevonden. Over het compromis-wetsontwerp ver nemen wij' nog, dat dit drie verschillende oategoriën van eigendommen voorziet. De eerste categorie wordt gevormd door die, weike in elk igeval aan den staat zullen mijn oogen en drukte den handschoen vast in imijn hand en dacht aan de slecht heid van dien man en aan de komedie die ik moest spelen ais ik hem wilde ten val brengen. Zijn stem 'klonk steeds voort, maar gaandeweg hoorde ik ze niet meer ik dacht aan den handschoen, aan rnijln ontvluchting, aan Fredi. Ik weet niet hoe lang ik daar zat, maar Senior Silva stond eensklaps op met een uitroep van onge duld en draaide het Mcht op. „Er is iets niet in orde," zei hij' terugkomend; en bleef voor nuij staan, „Er is een vijandige invloed' aan het werk. Wat is het?" „Ik weet het niet," zei ik, „ik kan mijizelf niet vergeten zooals den vorigen avond." „Er houdt u leta aan die aarde vast de een of andere band. Misschien' is het uw eigen wensch." „Neen, neen!" wierp ik tegen. „Laten wij het nog eens probeeren." Hij, draaide het Mcht weer uit en ging tegenover mij' ritten en1 weer voelde ik hoe zijn wil trachtte in mij' door te dringen en' mij te overwinnen. En weer 'greep ik den handschoen vast en hield1 mijn geest erop gericht, alleen maar denken aan de mogelijkheid om1 te ontsnappen. Einde lijk stond Senor Silva weer op en draaide de lichten op en ik rilde toen ik zijn bUk ontmoette. „U weerstaat mij," zed hij' zeer zacht. „Maar ik zal u wel klein krijgen." En hij klapte zachtjes in de handen. Mahbub ver scheen1 bij de binnendeur, kreeg een scherp hevel en verdween' weer. Ben oogenblik later kwam een rookgoJfje uit de deur van rijn kamer, een scherpe, overweldigende geur, die mij; duizelig En toen bleef Senior Silva, die de kamer op en neer had igeloopen, plot seling staan en keek inij aan met ver wrongen gelaat. „La dat het?" momipeldle hij. „Zou het dat 'kunnen zijn?" En hij stapte naar het gordijn, dat voor zijn ge heime kast hing en trok het open. Ik wist dat lk verloren was. Ik sprong naar de buitendeur, kreeg ze open en zette een voet in de hall; voor hij1 mij te pakken kreeg Ik herinner mij' dat ik schreeuwde en toen zat zijn hand om rniijh keel en ik veronderstel dat ik 'ben flauw gevallen; want het eerste wat ik inij daarna her inner, is dat lk opkeek en [Dokter Hin- mian zag." Ik ging met een diepen zucht van ver lichting achterover in mijn stoel ritten. Mijn spanning gedurende haar varhaal was bijna pijnlijk en nu zag ik pas dat er nog twee mannen waren binnen geko men, terwijl Miss Yiauighan sprak. Ik was overeind' zoodra ik ze zag, want ik her kende Goidbenger en Sylvester. „Sim- monds telefoneerde mij1 hedenmorgen dat omen mij hier weer noodig had;" verklaar de Goldberger. „Maar eerst wilde ik Miss Vaughan de hand' drukken." „U hebt Mr. Goldberger reeds ontmoet, Miss Vaug han," zei ik toen hij nader fcwaim, „maar Ddkter Hinman heeft u niet verteld dat hij de knapste lijkschouwer in heel1 New- York is." „Dat gelooft hij' niet werkelijk, Miss Vaughan," zei Goldberger lachend. „U moest eens enkele dingen' lezen, die hij over mij heeft geschreven! Maar ik wil u zeggen dat ik het 'grootste deel van uw verhaal heb gehoord' en het is won derbaar." Hüj keerde ridh muur den rechercheur. worden toegewezen. Hiertoe behoort alles wat de gewezen vorsten aMeen ten ge volge van hun souveredne positie hebben kunnen verkrijgen, als oja. de heerlijk heden Oehte, Flatow-Krojanke, Klein Glienicke en de bosschen van Schmiai- kalden. De tweede categorie van eigen dommen zijn die welke volgens het pri vaatrecht door de gewezen regeerende huizen zijn verworven. Zoo is bijvoorbeeld Katdinien ais particulier 'bezit te 'beschou wen. Van deze objecten kan de staat zich alles toeëigenen, wat hij! in het 'belang van de cultureele en de economische ont wikkeling of in het belang van de volks gezondheid acht. Indien de 'aldus ont eigende objecten financdeele voordeelen aan den staat opleveren; komt er schade loosstelling in overweging. Tot de derdie oategorie 'zullen alle objecten behooren, die niet in beide eerste categorieën zijn opgenomen en waarvan moeilijk is vast te stellen of zij wel of niet als particulier bezit dienen te worden beschouwd. De staat zal al deze objecten kunnen annexee- ren, alle schouwburgen, kasteden, par ken, musea, bibliotheken, enz., die voor het publiek open staan. Indien deze objeo- ten geen financdeele voordeelen aan den staat opleveren, zal er geen schadeloos stelling voor moeten worden betaald. Wat de nog overblijvende objecten aan gaat, deze zullen tot staatseigendom wor den verklaard; tenzij de gewezen vorste lijke huizen er zelf in slagen te bewijzen, dat men hier met particulier berit te doen heeft De gebroeders Julius en Henry Bar mat zijn Zaterdagnamiddag opnieuw in hechtenis genomen. Hun verdedigers heb ben tegen deze arrestatie geprotesteerd en ook de geneesheeren hebben beden kingen tegen een nieuwe opsluiting ge opperd. De bevoegde rechtbank zou Maan dag haar houding ten opzichte van het protest der verdedigers bepalen. Ben hevige cycloon 'heeft gewoed over de geheele streek van Genua. Tal van mtensdhen zijn gewond en er Is groote schade aangericht. Hevige 'branden hebben het ibosch van Sta Margherita op de hellingen van den Portofino verwoest „Laat mij' dien handschoen eens zien, Simtmonds en Sylvester hier sterft bijna van begeerte." „Hier is hij;" zei Sdimimondis, haakte hem uit zijn zak en overhandigde hem den lijkschouwer. Goldberger keek ernaar, stak hem Syl vester toe, die hem letterlijk uit zijn han den rukte, hem mee naar de deur nam en onderzocht met glinsterende oogen. Toen nam hij zonder een woord' te spre ken een inktkussen uit zijn zak, trok den handschoen aan zijn rechterhand, smeer de inkt aan de toppen der vingers en drukte ze voorzichtig op een vel papier. Uit een binnenzak haalde hij' een pakje fotografieën, legde ze naast de vinger afdrukken en vergeleek ze zorgvuldig Eindelijk richtte hij ridh op &n keek naar ons met riMend gelaat „Weet igiji wat dit doet, hoeren1?" vroeg hiji met van aandoe ning heesohe stem. „Het neemt de grond slagen weg van het heete systeem van identificatie dóór vingerafdrukken!. Het maakt voor goed onzeker een' methode, die wij absoluut veilig waanden I Het is de ergste slag die ooit de politie is toe gebracht I" „U bedoelt dat de afdrukken gelijk zijn aan de foto's?" vroeg Godfrey naast hem' komend. „Absoluut!" zei Syi- vsster en veegde zijn gericht af met be vende handen. Voor Sylvester, chef van het indentifi- catiebureau, leek het dat de wereld een doodelijfcen slag had ontvangen; maar wij overigen namen de zaak kalmer op. Bn weldra gingen wij1 naar boven om een 'blik te slaan op den inhoud' van Silva's ge heime kast Die inhoud was zeer interes sant Er was een doos met lurihtbamimien, Als gij last krijgt van hoofdpijn» K6" druktheid en een onaangenamen smaak in den mond, is uw lever van streek. En kele doses Foster'a MaagpiMen hebben een verrassende uitwerking. Zij beteren leverstoringen en genezen galzucht ver stopping en slechte spijsvertering. Prijs er flacon van vijftig versuikerde piUen 0.66; in apotheken en drogistzaken. die Godfrey Simmonds overhandigde met de opmerking dat hij zich daarmee moest amuseeren. Voorts waren er de handschoenen, waarmee Silva zijn goo chelkunsten in de' 'bdlbUotheek 'bij' de re productie der vingerafdrukken had uitge haald, zes paar. En dian was er het een voudige apparaat dat hij had gebruikt voor het maken der rubberafdrukken. Dan waren er tevens de koperen' platen, waarin de indrukken der vingerafdruk ken met zuur waren geëtst. En ten slotte allerlei dingen; welke de 'goochelaars ge bruiken. Godfrey keek naar de handschoenen alsof hij iets zocht, en eindedijik koos hij er een uit met een lichten uitroep van voldoe ning. „Dat dacht ik wel!" zei hiji en hield hem' omhoog. „Kijk naar dien handschoen, Sylvester. Je riet dat hiji nog nooit is ge bruikt er is geen inkt op. Weet je wat dat is? Het is de afdruk van Swains lin kerhand" Sylvester nam hem aan en keek ernaar. „Het is zeer zeker een linker hand," zei hij, „maar wat doet je geloo- ven dat ze van Swain is?" „Silva ver wachtte d'at hij' de 'beide handen noodig zou hebben, tot hij vernam, dat Swain e<m van zijn handen had' 'bezeerd. Als dat niet het 'geval was geweest, zou het 'bloed, noo dig om de afdrukken te maken, van hot slachtoffer moeten komen en had Silva ook dezen handschoen moeten aantrek ken'; maar Swains kwetsuur gaf Silva een gelukkige inspiratieI Wonderbare man!" (Slot volgt).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1926 | | pagina 1