T TWEEDE EN LAATSTE BLAD PLAATSELIJK NIEUWS. GEMENGD NIEUWS VOLLE-MELK-REEP Beter dan Goed: DE BESTE VAN DINSDAG 27 JULI 1926. Onze stadgenoot, de heer P. van Berkum Jr., ia met ingang van 6 Septem ber benoemd tot leeraar aan de Hoogere Handelsschool te Middelburg. Onze vroegere plaatsgenoote, Mej N. Warner, is te Amsterdam geslaagd voor diploma B handenarbeid. Tevens is zij benoemd tot onderwijzeres bij het Buitengewoon Lager Onderwijs te Utrecht. Voor diploma's A en B Handen arbeid slaagde onze plaatsgenoot, de heer R. Gravemaker; voor diploma A onze vroegere plaatsgenoot, de heer S. Jaring, te Schagerbrug, beiden cursisten van den heer Joh. W. Stevenson. ^Helden Mannenkoor". Dir.: A. J. Leewens. Hedenavond, om half negen, zal boven- Ïenoemd koor een Concert geven in de [uziektent in het Plantsoen. Progra mraa 1. Bondslied Willem Kerper. 2. Neerlands Mannenzang De Vliegh. 8. Beatl Mortul Mendelssohn. 4. Psalm 84 Andriessen. 6. Die Vesper Beethoven. 6. De Martelaren in het Colyseum L. de Rillé. 7. De Gravers Isr. J. Olman. 8. Wat ik heb (Huinoresque). EENDEB-UITTOOHT. Met de „Dageraad" op reis. eboot ligt sohomm'lend op de ree, eer de zee Van u mij schelde, O Svealand, o gastvrij oord". Zoo dichtte Potgieter toen hij Zweden verliet Nu klopt een ddaat nooit heele- maal precies op een of anderen toestand, en in het onderhavige geval was er geen sprake van een afscheid van Zweden. Wel lag de boot schommelend op de ree, en nog wel de „Dageraad", de oude bekende van vele excursies naar Texel. De vader- landsche driekleur woei stijf van den mast en diezelfde vaderlandsche drie kleur was oorzaak, dat we eerst nog zoo'n beetje naar de lucht keken, 't Had Zondags zoo gespookt; het weer was blijkbaar een beetje van streek en het was toch nog eèn heel boottochtje De heer Heeroma, opperahef, gewa pend met rugzak en stok, was zeer opti mistisch. „Wat zou het? We zijn allemaal jutters, en kunne ner tegen!" En nu we dit schrijven is inmiddels de zon al geko men en er mag dan een beetje deining staan, het weer is voortreffelijk. Hier valt de lezer ons in de reden. „Wat is er gebeurd? waar heeft-le het over?" 't Is waar ook, dat hebben we nog niet verteld. Luister: honderdzeventig schoolkinderen zijn Maandagmorgen om zeven uur met de „Dageraad" vertrokken naar de Zuiderzee en de Friesohe kust. Vandaar gaan ze met autobussen door Gaasterland en langs de Friesche meren. Da's nou eigenlijk alles. Ja, dat denkt u maar. Dat is het slot nog maar van het begin. Want er moeten toch boterhammen zijn voor onderweg? Er moet toch een beetje voorbereiding rijn, wat je noemt vóórpret. Word je dan zeeziek, dat heb je tenminste de vóórpret gehad. En die boterhammen waren aan wezig, reken maar! Groote pakjes, kleine pakjes, reismanden, koffers, van alles had den ze bij zich. Eén jongen torste een zware reismand mee; hij was bang, dat-ie anders zijn boterhammen vergeten zou zekert Honderdzeventig kinderen, leerlingen van de hoogste klaSBen der lagere school, gingen op kosten van de" gemeente een tochtje maken per „Dageraad". Twaalf onderwijzers en onderwijzeressen gingen mee, vanwege het zoek raken onderweg. In den vroegen morgen heersohte aan het havenhoofd dan ook reeds een gezellige drukte, daar natuurlijk tal van ouders meegekomen waren. t Was er een bont gewoel en, hoewel een mensch, als htJ zoo pas uit zijn bed is gestapt en amper of nog niet ontbeten heeft, meestal in een verre van rooskleu rig humeur is, deze Maandagsohe ma- tineuzen lachten allemaal. Eén jongen gaf in 't voorbijgaan een ferme klapzoen op zijn vaders wang. Zoo 's Maandags morgens is die meestal nog wel zoenbaar, later op den dag prikt het ietwat En ze stonden te popelen om aan boord te mo gen. Maar het wachten was op den heer Heeroma. Toen die er aankwam, ging het schoolsgewijs aan boord, net als de kip petjes achter elkaar. Eenmaal losgelaten, veroverden ze een fijn plekje, en lang zaam vulde zich de groote „Dageraad" met de jeugdige passagiers. Een paar rei zigers voor Texel werden naar de „Mars diep", die Inmiddels was aangekomen, verwezen, maar met de „Marsdiep" kwa men daarentegen eenige volledig bepakte en uitgeruste toeristen mee, die van de gelegenheid naar Gaasterland te komen, gebruik maakten en mede aan boord gin gen. Rrrrrringl daar gaat de beL Een zucht van verlichting gaat op: het groote mo ment breekt aan. Een laatste groet, de loopplank wordt ingehaald, de touwen los gegooidLangzaam drijft de „Da geraad" weg. Honderdzeventig kinder kopjes kijken over de verschansing; hon derdzeventig jongens- en meisjesleven wuiven naar de achterbljjvendendi scheiden veroorzaakt geen smart. Honderdzeventig kinderlijfjes deinen op den stroom in de Buitenhaven. „De Dageraad" zwenkt; de achtersteven gaat van ons weg, en den kop steekt-ie omhoog; De honderdzeventig» kindertjes moeten naar den anderen kant van de verechan sing om hun vaders en moeders te kun nen zien. Rrrrrtl daar zijn ze er; een ge brul stijgt op als de „Dageraad" de spat zet en met flink vaartje de haven uit- stoomt. Reeds zijn enkele moeders naar het Wierhoofd gehold, maar zij moeten hard loopen, willen ze nog een laatste slip van den zakdoek zien. „Dag moedèèèèèr!" brult er een uit alle macht. Nog eventjes zien we wat bewegen, maar onverbiddelijk vervolgt de „Dageraad" zijn tocht en wel dra is nog alleen maar de boot te zien en kunnen wij niets meer onderscheiden van de opvarenden. Dan stroomt het Ha venplein weer leeg: de werkweek is be gonnen en de vaders en moeders, wetend, dat hun kinderen in veilige hoede zijn, gaan aan den dagelijkschen arbeid. Trou wens, zegt u eens eerlijk: een „Dageraad" met allemaal zonnetjes aan boord (en daar bedoel ik heusch die paar touristen niet mee), zou die wel iets kunnen overkomen? Straks wachten hen de autos en dan gaat het zingende mooi-Friesland in. Thuisvaart Prompt als de dageraad versoheen „de Dageraad" weer aan de kim, pal achter de Gelderland. Vele moeders en vaders en zusjes, broers, buren en genooten, ston den klaar om de levende bagage weer in ontvangst te nemen. De trouwe „Dage raad" liet ze niet wachten: klokke half. 8 voer de boot de haven weer binnen, maar vóór dien was het geroep en gewuif al begonnen. Het heerlijkste avontuur, dat ze beleefd hadden, was dat ze tweemaal aan den grond gezeten hadden in die goede beste Zuiderzee, die al droog is vóór-Ie droog gemaakt is. Eén jongen beweerde zelfs dat het driemaal was geweest U begrijpt zoo'n beetje romantiek hoort er bij. „Vond je 't niet eng?" vroeg de verslaggever aan een pittig klein meisje. „Nee, heelemaal niet fijn was het, heerlijk!". „En vertel eens," gaat de plaagzuchtige verslaggever voort, terwijl-ie weer een ander te pak ken heeft (want ze glipten als aal tussohen je vingers door), „vertel eens, zijn jelui zeeziek geweest?" „Niks hoor!" was het op zijn Nieuwediepseh gegeven antwoord. Maar d'r waren er wel een paar, die tol hadden betaald aan de zee. We spreken er in 't openbaar niet meer over, 't is allang vergeten. 't Afladen ging snel in z'n werk en met vijf minuten was de heele „Dageraad" leeg. Maar de Hoofdgracht had nog minu tenlang het gerucht van deze uitgelaten bende, die een dag hebben gehad, zoo fijn, zoo fijn.wij vertellen er wel moer van aan de vaders en moeders. Buurtvereenlglng „Hard gaat-Ie!" De omgeving van de Jan in 't Veltstraat nabij de katholieke kerk was hedenmor gen half acht al zeer levendig. In groepjes stonden vele moeders bijeen; kinderen liepen, kant en klaar, door de straat, waar vier groote autobussen stonden te wach ten. Een ervan was van van Eeten te Ju- ianadorp, en de chauffeur daarvan was druk bezig, met behulp van een kunstig geconstrueerden en sierlijk gevormden ïamer een groot bord vast te spijkeren aan den voorkant (Hulde aan het B-jarig bestaan van de Buurtvereeniging „Hard gaat-ie!" stond er op of iets van dien aard. In de woning van juffrouw Geervliet die de ziel van deze onderneming is, was het, zoo vroeg op den dag al een „bende". Al les liep in en uit; groote doozen vol ge smeerde broodjes stonden in de achter kamer opgestapeld en werden ln de autos geladen; kisten bananen, en geheimzin nige pakken met koek of iets dergelijks volgden. De moeders, voor zoover ze niet gekleed waren, stonden voor de ramen te cijken, heel de buurt was opstandig ge worden. Het was heden voor de vijfde maal, dat juffrouw Geervliet, geholpen door juf frouw Blom, zoo'n feestelijke tocht met de kinderen op touw had gezet Ruim hon derd gingen er vanmorgen mee in vier xussen, naar Alkmaar, Bergen en Schoorl. ie buurtbewoners hadden er aanleiding in gevonden de beide dames te huldigen, en toen twee meisjes met de bloemen kwa men aandragen en het speechje afstaken, toen kwamen eventjes de waterlanders voor den dag. „Ze had de tranen in de oogen, meneer, zag u dat?" zei een van de moeders. „Wat dat mensch niet doet, t is niet te gelooven. Alles regelt ze zelf; persoonlijk is ze n^r de hoofden van de scholen geweest om te vragen of de kin deren, die meegedaan hadden, vandaag vrijaf mochten hebben. Ja hoor, dat was n orde, en nou gaan er een honderd mee." ::s het wonder, dat de buurtbewoners de beide vrouwen groote achting toedragen en haar werk waardeeren? Intusschen waren de broodjes ingela den, maar geenszins nog de kinderen, 't Is daarnet mee als met erwten; je moet groot en klein zoo'n beetje door elkaar gooien, anders berg je ze niet, en met passen en moten kwam het voor elkaar. „Geef nog .een beddepiank", riep een van de meisjes, en de beddepiank kwam en werd onder gejuich van de kinderen in gebruik geno men. „Nog een plank of een kist" werd er geschreeuwd, en daar kwam een bananen- eist, die in de auto gesohoven werd en nog tot zitplaats diende van enkele meisjes. De chauffeur* hadden zich inmiddels onledig gehouden met de versiering van hun vehikels, die rondom in de vlaggetjes werden gezet, en juffrouw Geervliet zei 'werd bijna doodgedrukt door haar pupil len aan wie fraai versierde toeters en bonte mutsen werden rondgedeeld. Als een autobus vol was, schalde dadelijk he gezang der kinderen; heel de wagen tril de ervan op de veeren en de chauffeur veerde mee. Om half negen was alles ingeladen, de portieren werden gesloten, en voort ging het, de Jan in 't Veltstraat door, den Ruyghweg over, naar buiten. Hoera, hoera, hoera! de stille uchtendstraat da verde ervan. Lieve lezer, u heeft nu een krant vol nieuws enkel en alleen van kinderen, die naar buiten gaan, een dag in de zon, in de vrije natuur. Wat dunkt u, is dat niet een praohtnummer vandaag en zullen de vaders en moeders er niet aan smullen? Straks, na de vaoanties, als de komkom mers op zijn, beginnen we weer aan het zware, vooral „degelijke" groote men- schenwerk, als daar zijn: onderlinge ru zies, politieke en godsdienstige twistvra gen, jaloerschheden en meer van dat moois. Maar vandaag is het het kind, dat overheerscht, en we leggen er ons bij neer: het is maar eenmaal zomer in het jaar, en maar eenmaal groote vacantie! DE RIJKSWERVEN-OOMMISSIE. Uit hel Politierapport. op haar erf gehoord werd, terwijl zij des morgens ontdekte, dat één der hangsloten van haar kippenhok verdwenen was. Zij vermoedt, dat het om de kippen te doen gewe )st is. Vrijdagmiddag werd de hulp der politie ingeroepen, omdat zich in het gebouw van het Burgerlijk Armbestuur een man bevond, die, onder drankinvloed verkee- rende, het gebouw was binnengedrongen en om ortderstand gevraagd had, hetgeen geweigerd werd. Door den agent werd de gevraagde assistentie verleend en de man verliet daarna onmiddellijk bedoeld gebouw. Vrijdagavond werd aangifte gedaan door een bewoner van een in het Hel- dersche Kanaal liggend vaartuig, dat ongeveer een kwartier tevoren van zijn rijwiel, dat eenige oogenblikken onbe heerd voor een café aan den Kanaalweg gestaan had, een rijwielbelastingplaatje in étui ontvreemd was. Zaterdagmiddag had nabij de Werf brug een aanrijding plaats tussohen twee auto bussen, waardoor beide voertuigen eenige schade opliepen, 't Gebeurde schijnt aan een samenloop van omstandigheden te wijten te zijn; een nader onderzoek wordt ingesteld. Maandagochtend werd aangifte gddaan door een bewoonster van de Vijzelstraat, dat haar 9-jarig zoontje den vorigen avond op de schutting van een erf van een in die straat wonenden winkelhouder was geklommen, dat deze den knaap er af gehaald had en meegenomen naar zijn erf, en dat hij daarna zijn hond op den jongen had aangehitst, waardoor die hond den jongen tot vier maal toe zóó gebeten had, dat hij zich onder genees kundige behandeling moest stellen. Ingezonden mededeeUng. Ernstige brand te Blokzijl. Zondagnacht omstreeks kwart over 2 werd brand ontdekt in het woonhuis mei achtergelegen pakhuis van den heer Nij- huis, aan de Breestraat te Blokzijl. Kort daarna sloegen de vlammen reeds aan alle kanten uit. Er woei een straffe Noordwes- tewind, en weldra verbreidde zich het. vuur over de naast gelegen perceelen. In een half uur tijd stonden zes woningen aan de Breestraat en de Kerkstraat in vlammen, en met de bescheiden hulpmiddelen viel aan blusschen niet te denken. Telkens weigerde de motorbrandspuit, tot men ontdekte, dat bij de vulling olie en benzine verwisseld waren. Tusschen 3 en 4 uur was de toestand uiterst kritiek. Het vuur tastte toen ook zeven andere perceelen in de Kerkstraat aan. De mooie oude kerk met toren werd ernstig bedreigd. Hulp werd gevraagd van de brandweer te Vol- lenhove, Zwartsliiis en Zwolle. Daar geen van deze gemeenten .blusschingsmateriaal met autotractie hebben, moest echter op vervoergelegenheid gewacht worden. Een burgemeester die geen huls kan krijgen. Vechtpartij mei doodeljjken afloop. Zondagmorgen reed te Malden bij Nij megen een Fordauto achteruit het Tuin hek van een villa uit. Üp de rails van de stoomtram NijmegenVenlo, die langs den tuin loopt, sloeg de motor af. Terwijl de wagen nog stil stond, naderde de tram. Deze schoof de auto een eind voort, totdat zij tusschen de tram en de boomen langs den weg werd vastgekneld en totaal in elkaar gedrukt. Letterlijk geen onderdeel bleef heel. De kap van de auto knapte af en door de ontstane opening werden de vier inzittende gebroeders Van Rhljn naar buiten geslingerd, waaraan zij hun redding te danken hadden. Drie waren ongedeerd, terwijl de vierde slechts lichte verwondingen aan hoofd en handen had. Auto-ongeluk te Buiksloot Vflf personen te water. Zaterdagmiddag omstreeks halfvier re den op den Buiksloterweg een vader met drie zoons en een kennis, totaal vijf per sonen, ln een auto, merk „Adler". Geko men bij de Waterkeerlng van het Noord- HolL Kanaal bij de houten brug over dien waterweg sprong de rechtervoor band van de auto. Door den sohok ont glipte het stuur aan de handen van chauf feur. De wagen sloeg over den kop so viel te water. Op het hulp-geroep kwa men direct bewoners uit die buurt toesnel len en wonder boven wonder gelukte het alle vijf personen te redden. Een hunner had een schouderfractuur opgeloopen, is naar het Binnen-Gasthuis gebracht en daar opgenomen. De overigen kwamen er met eenige schrammen af. - Het gezelschap bestond uit meubelma kers van een werkplaats aan de Lijn baansgracht, die met het hoogbedaagde vehikel een ritje in den omtrek van de stad wilden maken. De bankberoovlng te Bussum. Tot dusver hebben alle nasporingen der Bussumsche recherche een negatief re sultaat gehad. Verschillende ingezetenen, wier uiterlijk eenige overeenstemming met het signalement van den dader ver toont, hebben zich aan een confrontatie moeten onderwerpen, doch ook langs dien weg is niet* bereikt Bussum wapent zich! Begrijpelijkerwijze begint men zich op de instellingen te Bussum, die voor een overval in aanmerking komen', onge rust te maken. Op het kantoor der Rijks belastingen is een ambtenaar met een re volver gewapend en beambten van kan toren hebben verlof gevraagd tot het dra gen van vuurwapenen. De dader gearresteerd? De Bussumsche correspondent van het Hbld." meldt: Na den stations-overval was een der personen, die bij de Bussumsche politie in verdenking stonden, een woonwagen bewoner, Engelsman genaamd, tegen wien toen eshter geen bewijzen konden ver kregen worden. Nu de berooving bij de Boaz-bank had plaats gehad, viel de aan dacht opnieuw op bedoelden Engelsman, die kort te voren met zijn woonwagen te Bussum had gestaan. Bij een bespreking van» de zaak met de Amsterdamsche recherche kwam ter sprake, dat Engels man geregeld samenwerkte met zekeren Van Brummen, ook een woonwagenbe woner en dat beiden herhaalde malen samen veroordeeld waren. Ook was het bekend, dat Van Brummen er veel op de flets uittrok. Van Brummen beant woordde vrijwel aan de beschrijving, zoo dat diens opsporing verzocht werd en de Bussumsche recherche overal naar hem zocht. Gistermiddag kwam bericht uit Amsterdam, dat hij daar gezien was. Hij werd des avonds aan het bureau Spaarn- dammerstraat ontboden en daar aan den praat gehouden tot de Bussumsohe politie met getuigen daar verscheen ter confron tatie. Deze heeft gisteravond plaats gehad, waarbij de heer J oosten en de jongen, Jan Hansen en de kantoorjuffrouw Sik kink hem als den dader herkenden. Hoewel de man zeide van niets te wetan, vond de politie in de herkenning door de getuigen aanleiding den man te arre steeren. Hij is kort daarna op transport naar Bussum gesteld, waar de Bussumsche politie verder zal hebben uit te maken of hier inderdaad de schuldige is gearres teerd. Voerende glazen dansvloer te Rotterdam. De dancing Psohorr, directeur de heer D. Reese, is op het oogenblik gesloten. Als Vrijdagavond de heropening plaats vindt wacht den dansliefhebbers een ver rassing. De parketvloer is weggebroken en daarvoor komt in de plaats een voeren de glazen vloer, het laatste snufje van Londen. De verlichting is onder den vloer aangebracht. En het materiaal is van een bijzonder soort soepel glas, waar door de vloer onder het dansen op en neer veert en de dansers de illusie krijgen, dat zij zweven.... Psohorr is de eerste dancing in Neder land, waar deze noviteit wordt toegepast. De nieuwe „vloer" wordt op den gala feestavond en -nacht van a.8. Vrijdag „in- gedanst". (Tel) De Cu 1 em bo rgsche moordzaak. Naar aanleiding van het bericht uit „Het Volk", als zou de behandeling van de Culemborgiche moordzaak in Oetober u. leunen tegen de reeling, honderdzeventig hagelwitte en brandschoone zakdoeken (want om des Maandagsmorgens om ze ven uur den zakdoek al vuil te hebben speelt zelfs geen juttersjongen klaar) Er was een photograaf aan boord, die meeging. Wat die een stralende gezichten zal hebben te ontwikkelen! Me dunkt, als zoo'n negatief in het ontwikkeliqgsbad komt, wordt het vanzelf een photo, die blinkt van het licht De Minister van Marine a.i., de heer Lambooy, heeft gistermiddag in zijn de partement de door hem ingestelde Oom missie betreffende de Rijkswerven geïn stalleerd met een rede, waarin hij de taak van de commissie uiteenzette. Het vraagstuk, dat u is voorgelegd, spruit voort aldus de minister uit de vaststaande overtuiging dat, indien men thans vrijstond een werfbedrijf op te rich ten, als waaraan de Marine in Nederland ln den huidigen en toekomstigen tijd wer kelijk behoefte heeft, zeer zeker niet de tegenwoordige vorm en omvang van het bedrijf zou worden gekozen. Reeds daar om niet, omdat de huidige omvang der werven mede is vastgesteld met het oog op de behoefte in oorlogstijd. Deze grond slag is in den tegenwoordigen tijd te ver werpen, omdat de moderne oorlog met zijn gevaar uit de lucht en beschietingen op zeer grooten afstand, dwingt om beveili ging te zoeken door verspreiding en dus niet door samenbrengen van de kwetsbare objecten op een klein zeer blootgesteld ge legen terrein. In oorlogstijd moet de geheele scheeps- bouw-industrie gereed staan om in de be hoeften van de Marine te voorzien. Maar door het spreken over den tegen- woordigen toestand is de grootste moei lijkheid ook al genoemd; immers wij staan niet geheel vrij, er moet terdege rekening worden gehouden met den feitelijken toe stand van het oogenblik. De beteekenis van het bestaande van verkregen rechten en verwachtingen zal niet mogen worden onderschat, terwijl het aan den anderen kant een onafwijsbare eisch is, de grootst mogelijke soberheid te betrachten. Het zal wellicht niet mogelijk blijken het theoretisch juiste volledig door te voe ren, in welk geval de weg van het com promis zal worden bewandeld en juist het zoeken van de methode van aanpassing aan en overgang tot een zoo economisch mogelijk bedrijf, zal hooge'eischen aan u stellen. De eerste stap om tot de eventueel noo- dig blijkende reorganisatie der werven te geraken is een onderzoek naar de tegen woordige organisatie van het bedrijf. Het spreekt vanzelf, dat, zoowel de directie als [eden van het personeel, die niet in uw commissie zelf vertegenwoordigd zijn, door u kunnen worden gehoord. Alvorens tot uitvoeringsmaatregelen, de positie van het personeel rakende, over te gaan, zal de Minister aan de betreffende commissie voor Georganiseerd overleg gelegenheid bieden ter zake van haar gevoelen te doen blijken. De voorzitter der Commissie, de heer Guépin, oud-directeur van de Ned Handel- Maatschappjj, zeide in zijn antwoord, dat het aan de orde stellen van het vraagstuk der al- of niet-handhaving der Rijkswer ven in den tegenwoordigen vorm, herin neringen oproept van historischen aard: aan de werf van aanbouw te Amsterdam, korten tijd nadat het thans nog in Indië dienstdoende pantserschip „De Zeven Provinciën" daar was afgebouwd. Thans zal de commissie advies moeten uitbren gen in hoeverre de Rijkswerven te Nieu- wediep en Hellevoetsluis hoofdzakelijk dienst doende ter reparatie gehandhaafd dan wel gereorganiseerd moeten worden, daarbij aannemende, dat deze werven in staat moeten zijn, bij mobilisatie de noo- dige schepen uit te rusten voor indienst- stelling en voorts om in tijd van vrede het in dienst zijnd materieel te onderhouden. De commissie stelt zich voor nog den- zelfben middag in een eerste vergadering samen te komen, en, zij het niet in dit tempo, met bekwamen spoed die gegevens te verzamelen en te verwerken, die noodig zijn om bet haar gevraagde advies uit te mengen. Ehret die Frauen, sle flechten und weben himmliache Rosen Ins Irdlsche Leben! In den nacht van Donderdag op Vrij dag werd door een agent van politie terzajee van openbare dronkenschap'een vrouw in verzekerde bewaring gesteld, die zich daarbij zóó hevig verzette, dat tegen haar bovendien proces-verbaal ter zake van wederspannigheid is opgemaakt. Was het om de kippen of Vrijdagochtend werd door een bewoon ster van het Tuindorp kennis gegeven, dat in den afgeloopen nacht een persoon Een rare steunverzoeker. O, die belasting plaatjes! Aanrijding. Een rare toepassing van eigen recht. (Binnenland) Zes hulzen afgebrand en zeven uitgebrand. In allerijl ontruimden de bewoners van het geheele Oostelijke gedeelte van Blok zijl hun woningen. Er heerschte een pa niekstemming. Toen om 4 uur de wind ging liggen, had men de hoop al haast op gegeven, dat gedeelte van Blokzijl te be houden. Vijf woonhuizen, een winkelhuis en een pakhuis zijn geheel in de asch gelegd, en zeven woningen zijn uitgebrand. Ook eenige perceelen op den Wal werden door het vuur aangetast. Het schilderachtige achtergedeelte van de Kerkstraat is voor goed bedorven. Van de oude geveltjes staan er nog slechts drie, waarvan één nog op het punt van in vallen. De afgebrande perceelen werden be woond door Njjhuis, Koopman, Weisz, Noach en Bakker. Verzekering dekt slechts gedeeltelijk de schade. Over de oorzaak van den brand is nog nies bekend. De 8 kleine gemeenten Kwadijk, Mid- delie en Warder hebben, gelijk men weet, onlangs denzelfden persoon als burge meester gekregen. Daar er een geschikte woning voor den burgemeester ontbrak, jesloten de raden van de 8 gemeenten om te Kwadijk een ambtswoning te bou wen, welke de burgemeester dan zou huren. Zij stelden echter als voorwaarde, dat ook een volgende burgemeester deze woning zou huren. Ged. Staten maakten echter tegen een dergelijke regeling jezwaar. Zij achten het in strijd met de wet om een burgemeester te verplichten in een bepaalde woning te trekken. Nu deze voorwaarde moet vervallen, wenscht de gemeenteraad van Middelie in deze kwestie geen medewerking ver der te verleeneu. De reeds uitgeschreven aanbesteding is daarop afgelast. Deibur- gemeester schijnt nu te willen verzoeken om buiten de gemeenten te mogen wonen, waar de gemeenteraden echter weer tegen zijn. Bij een vechtpartij op de Riviervisch' markt te Den Haag is Zaterdagmiddag de 60-jarige Van der E., bode op Naald wijk, door den 83-jarigen Van der N. van G. zoodanig tegen het onderlijf getrapt, dat hij Zondag in het R. K. ziekenhuis, na een ondergane operatie, is overleden. Van der E. was lijdende aan een breuk. De dader is aangehouden. ja Auto platgedrukt i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1926 | | pagina 5