VERDWENEN D1CUMENTEN NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA lEMËÏJER'S lEMEIJER'S Eerste Blad. Nr. 6232 ZATERDAG 11 SEPTEMBER 1926 64ste JAARGANG Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: O. DB BOER Jr. Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412 Post-Giroxekoniii'g No. 16066. WEEKOVERZICHT. Binnenland. We. leven nog altijd in den komkommer tijd, hoewel hier en daar de teekenen van opleving duidelijk waarneembaar zijn. Voor al wat betreft het buitenland, ons eigen rus tige land dommelt nog genoegelijik voort in een soort downstemming, veroorzaakt door vacantietijd en zomerzon. Rotterdam maakt hierop een- gunstige uitzondering. De haven vertoont nog steeds een bedrijvigheid, zooals die zelfs in voor- oorlogsche jaren niet ^werd geconstateerd. In wijden boog liggen" geregeld een groot aantal schepen op zee voor den nieuwen waterweg te wachten op het vrij komen van een plaatsje in de haven. Natuurlijk zal déze drukte belangrijk ver minderen, zoodra de staking bij- de Engel- sche mijnen is opgeheven. De groote meer derheid van de wachtende schepen is be stemd voor het vervoer van steenkolen. Dit zal afgeloopen zijn, als zij in de Engelsche havens weer terecht kunnen. Echter blijkt er een vooruitgang te zjjn in het havenver- keer te Rotterdam en daarin kunnen we ons slechts verheugen, omdat dan de honderden havenwerkers, die In deze groote handels stad nog altijd werkloos zijn, een boterham kunnen verdienen. Ingezonden Mededeeling. De Bussumsche politie is niet erg geluk kig met het opsporen van misdadigers. Na den Stationsoverval werd de dader reeds aan geduid, en heel diens leven ontsluierd voor men hem te pakken had en toen eindelijk tot de arrestatie zou worden overgegaan, bleek het zoo overduidelijk, dat de man on schuldig was, dat de politie zich niet verder blameeren durfde door hem uit België, waar hij gevonden was, te laten uitleveren. De dader van den overval bij de Boez- Bank te Bussum was ook al weer spoedig gevonden, maar nadat de man langen- tijd in voorarrest gezeten heeft, is hij wegens gebrek aan bewijs ontslagen moeten worden. Buitenland!. Van groote beteekenis voor den Volken bond is het besluit tot opneming van Duitschland, deze week genomen. Met alge- meene stemmen werd hiertoe Woensdag besloten. Spanje heeft zich afzijdig gehou den en de zaak niet bemoeilijkt door het gebruik maken- van een veto. Velen die tot op heden -tamelijk sceptisch tegenover den Bond stonden, omdat hij bijna uitsluitend bestond uit leden d'e allen in den oorlog de tegen-partij1 van Duitschland geweest waren, zullen nu hun meening wij zigen en- meer vertrouwen krflgen- in bet doel van den Bond, de bevordering van den vrede. Laten we hopen, dat de Volkenbond een ware „vredesbond" worde. Volmaakte vrede zullen we echter op dit ondermaansche wel nooit krijgen. Wie zich deze illusie stelt, zal bedrogen uitkomen. Ais FEU I LLETO N. 85) Uit het En-gelach van GARDNER HUNTING. er geen ooriog komt van land tot land, zullen er zeker Binnenlandsche oorlogen komen, die den vrede verstoren. We hebben de laatste weken weer eenige van die Binnen landsche oorlogen gehad, hoewel er gelukkig geen bloed bij gevloeid heeft. Daar was eerst Grieken-land, waar het nog steeds niet zui ver is en daarna Spanje. Ondertusschen is de rust in Spanje ook weer teruggekeerd. Primo is -niet van het zadel gewipt. Er loopen evenwel geruchten, dat Primo de Rivera binnenkort de leiding van zaken zal overdragen aan Sanchez Guerro, hot hoofd der conservatieven, die dan weer een parlementair kabinet zou vormen. De gezondheidstoestand van den dictator sch-ijnt door de laatste gebeurtenissen tame lijk geschokt te zijn, vandaar dit besluit. ■In het China is het heelemaal mis. De roode Kantonneezen, die de wereld eerst ver baasd' hebben- door hun snelle opmarsch naar het Noorden, schijnen hun krachten overschat te hebben en door een afsnijden hunner verbindingen door de -troepen van Woe-pel-foe (niet gesneuveld, niet gewond, niet gevangen; zooals verschillende berich ten eerst wilden doen gelooven) met een volkomen nederlaag bedreigd. De Europee- sche mogendheden echter hebben het op het oogenblik niet alleen met de Kantonneezen aan den stok, maar ook al met dier tegen standers. Een der onderbevelhebbers van Woe-pei-foe heeft Engelsche schepen met haar bemanning aangehouden en deze kwes tie heeft zelfs een volkomen gevecht tus- schen Chineesche troepen en een paar En gelsche oorlogsschepen ten gevolge gehad, voorloopdg eindigende met een terugtrekken der Engelsche oorlogskracbten. De janboel in China zal tenslotte misschien weer op een Europeeeche interventie moeten uit- loopen. De mijnwerkersstaking in Engeland is weer in- een nieuw stadium gekomen. De regeering plaatste zich tot nu toe op het standpunt van: de heeren zoeken- het maar met elkaar uit Nu de arbeiders echter sta kingsmoe worden en tot groote concessies bereid blijken, dreigt eene oplossing af te stuiten op de onverzettelijkheid van wie zich overwinnaars achten: de mijneigenaren. Om zooveel mogelijk voordeelen te verkrijgen en de nationale kracht der mijnwerkersorgani saties te breken willen ze slechts districts regelingen en niet over eene nationale rege- "ng spreken. In deze zaak echter heeft Churchlh na mens de Engelsche regeering de partij der arbeiders gekozen- en de regeering heeft de middelen om de eigenaars te dwingen o. a. in de vaststelling van den toelaatbaren ar beidstijd. Er zijn teekenen, dat de mijn- eigenaren nu inbinden, zoodat eindelijk het einde van dezen onverkwikkelijken strijd in 't zicht komt. Het wordt trouwens hoog tijd dat er aan de staking, die nu al van- begin Mei duurt, een einde komt. „Je denkt zeikier dat wij hier in Cold Spring allemaal gek rijn,'' zei hij. „Ik ge loof dat het rien van jou een goed genees middel zal zijn voor Judson Bains pijn lijke oogen." Het was plotseling, maar niet onver wacht. Ik lachte. „Zoo," antwoordde ik hem, Je hebt mij nu te pakken, nietwaar? Ik schopte het water uit mijn natte laar zen en bukte mij alsof ik mijn natte broekspijpen wilde uitwringen. De man stond op tien voet afstand van- imij en liet zijn wapen zakken, toen ik mij bukte. In een ondeelbaar kort oogenbllk greep ik een grooten handvol modder en wierp die van onder op met een zwaai in rijn ge richt. Toen sprong ik opzij, en met een vaart naar hem toe met alle kracht, die ik uit oude voetbaldagen kon bijeen bren gen. Het -geweer ging met een knal af, maar ik was ongedeerd. Het volgende oogen blik pakte ik hem bij zijn knieën en gooi de hem ondersteboven als een baby. De tweede loop van zijn geweer werd in de lucht afgeschoten; ik tilde hem op en droeg hem naar de rivier, geweest Ik stond op en greep mij vast aan DE ZEVENDE ALGEMEENE VERGA DERING VAN DEN VOLKENBOND TE GENEVE. L Toen, in 1919, die Volkenbond onder omstandigheden; die totdusver van een geboortefout deden spreken; tot stand kwam, zag men in de haar samenstellende organen niet grootheden van gelijke betee kenis. De Volkenbond bestaat, gelijk men weet, uit een jaarlijks bijeenkomende Assemblée, waarin alle leien, thans 55 in aantal, één stem hebben, en wordt voorts, wat de meer uitvoerende werkzaamheden aangaat, bestuurd door een Raad, die thans uit een viertal, permanente en zes nietjpermanente leden bestaat, maar die hij den aanvang uit vijf permanente en vier nlet-permanente loden bestond. Ge geven nu, dat deze vijf permanente leden waren de vertegenwoordigers van de vijf Geallieerde 'en Geassocieerde landen, die in den oorlog tfgen Duitschland voorop hebben gestaan, kan het niet verwonde ren, dat de openbare meening in den Raad een orgaan tot voortzetting van de politiek der Geallieerden zag. Immers, men verwachtte van de vijf vertegen woordigers der vijf Geallieerden volko men overeenstemming van gedachten en daden, en de tijd, dat er tussohen hen onderling verschillen zouden kunnen zijn, werd verre geoordeeld! Tegenover deze, aaneengesloten gerekende vijf perma nente leden, zouden dan, in het aller mooiste geval, staan vier uiet-permanente leden, waarvan echter al dadelijk aan te nemen viel, dat een of meer tot de mede standers der Geallieerden zouden behoo- van dien vrede dient te erkennen. De ren. Is het wonder, dat men, deze con- groote afstand; die tot dusver nog altijd! structie eenmaal volgende, oan de jaar- het w-enscheljjke en het bereikbare van Üjksche Assemblée, schoon zij gelijk stem- elkander heeft gescheiden; is niet slechts recht toekende aan alle leden; -groot of daarin gelegen; dat in dé eerste plaats de klein, een tweede, zoo niet geheel oribe- overtuiging van de mogelijkheid ontbrak, teekenende rang in het Volkenbondsra- maar ook daarin, dat de noodzakelijkheid derwerk toekende. om alle andere politieke belangen bij dat Het is goed zich. in dezen gedachten1- van de door den vrede gewaarborgde vei- -gang in te denken, nu de zevende Assem- ligheid achter te stellen, niet werd erkend, blée gehouden wordt. Wij' leven snel in Wij zijn- nog lang zoo ver niet, dat er van den -tegenwoordigen tijd en daardoor ver- kan worden gesproken-, dat dit geval geten wij ook snel. Onze eigen gedachten thans wel bestaat, maar wij naderen in de evenzeer als die van anderen. Er zijn er goede richting. velen, die zich nauwelijks meer te binnen Er waren er, die bij den aanvang van brengen, dat aanvankelijk de overtuiging de zesde Assemblée in 1925 sceptischer bestond, dat de jaarljjksche bijeenkomst waren dan een jaar tevoren. Toen toch van de Assemblée, zoo zij jaarlijks zou verwachtte men, ondanks de samenkomt blijven, niet veel meer zou blijken te zijn van Herriot en MacDonald niets van di- dan een franjeachtige vertooning. Die reet practisohe waarde, en men kreeg ln- Assemiblée zou, zoo wisten de critici ons derdaad veel: het Protoool van 1924. Maar direct te vertellen, niet anders hebben te men kreeg ook woorden te hooren, die op doen dan de besluiten van den Raad te!de a.s. toelating van Duitschland wezen> registreeren, homologeeren en wat dies en een oogenblik zelfs scheen het als zou meer zij. Hoe anders ls het uitgekomen, die toelating reeds ln dat jaar een feit Vanaf dien eersten keer, dat de Assemblée j worden. Dat is niet -geschied; wel zijn per 15 November 1920 door wijlen Wil- j toen de directe onderhandelingen ge- i son samengeroepen bijeenkwam, heeft opend, die langzaam en geleidelijk heb- zjj haar eigen positie bevestigd. Dat moge ben geleid tot Looarno. Daarbij dient ech- zijn geschied door het feit, dat zij direct ter niet uit het oog te worden verloren, de koorden van de benlra ln handen heeft dat de verdragen van Locarno nimmer genomen; m. a. w. een strenge oontróle werkelijkheid zouden zijn gewbrdfen, in- op de uitgaven heeft gelegd dit moge dien niet de Volkenbond te Genève, for- zyn, doordat eminente persoonlijkheden meel staande bulten deze verdragen, de achtereenvolgens op den Voorzitterszetel juiste atmosfeer voor het sluiten ervan hebben plaats genomen en hebben ge-1 bad geschapen. Die atmosfeer kwam in waakt voor het prestige .dit moge zijn 1926 wel heel duidelijk tot uiting. De bijna Ingezonden mededeeling. maar ik begreep dat dit een zekere dood voor hem 'beteefcende en daarom smeet ik hem in het bruisende water op de brug, waar hij half stikte en gilde en hoestte en weer half stikte, tot hij bewegingloos voorover bleef liggen. „Nu vooruit, lady!" riep ik. „Gauw, voor zijn vrienden hem te hulp komen." Ik sprong ln de tonneau. Ik was te nat om naast haar te ritten. „Rent u niet -gewond?" vroeg zij. „Neen," antwoordde ik. „Dan zullen wij de rivier volgenI" riep zij uit. „Wij zullen ze wel ontkomen." Ér klonk moed uit haar toon en toen de wagen voortschoot begon ik vertrouwen te krijgen. Maar ik had imjj te vroeg ver heugd. Op het oogenblik van vertrek, hoorde ik een scherpen knal van een ge weer of een zrware revolver, en een kwaad aardige steek in mijn linkerschouder ver telde mij dat ik gtroffen was. De schok was niet hard genoeg om mij omver te gooien. Het schot zond een he vige tinteling door al 'mijn zenuwen en scheen een oogenbllk mijn arm verlamd1 te hebben. Maar het was niet ernstig. Maar de bedreiging was ernstig genoeg geweest. Ik stond op greep mij vast aan den rug van de voorplaats, zoodat mijn lichaam het meisje beschermde en wij waggelden voort op den doorweekten grond met een zuigend geluid van de wie len, -maar met een plotselinge snelheid die een groote troost was. Eenige seconden verliepen. Toen kwam een tweede scherpe knal en ik kromp on- wilekeurig ineen toen een kogel vlak langs mijn oor 'ging. Wie er ook schoot, hjj was een goed schutter. Ik was over tenslotte, omdat de leden van den Bond zich veelal door werkelijk eerste klas mannen en vrouwen hebben laten verte genwoordigen, het is er met dat al niet te minder om geschied. De jaarlij-ksohe vergadering van den Volkenbond begint veertig sprekers, die over het jaarlijksch rapport van den Volkenbond het woord voerden, spraken slechts voor een klein gedeelte over den inhoud1 van dit rapport, maar li-gten in veel grooter aantal woor den van teleurstelling hooren over het meer en meer een gebeurtenis te worden feit, dat het Protoool niet was verwezen- in het internationale politieke leven. Toen lijkt. Reeds toen verwachtte men- iets bij- in 1907 de tweede Vredesconferentie het zondera, en dat bijzonders is gekomen besluit nam om haar eigene bijeenkom- door Locarno, waar vele tegenstrijdige sten periodiek te verklaren, heeft men eischen werden verzoend en waar Polen, niet nagelaten vollen nadruk te doen vallen op de beteekenis dezer resolutie. Daardoor toch, zoo werd terecht gezegd, werden de Vredesconferenties ingescha keld in den' aribeid der praktische staat kunde. Met de opeenvolgende Assemblée's van den Volkenbond is dit in veel sterker (mate het geval geweest. Zijn zij aanvan kelijk als een opmerkenswaardige nieu wigheid aan het oog van den -belangstel lende voorgetrokken; zijn zij met scepti cisme begroet gebleven door degenen, die in den aanvang niet geloofd hebben en daarom niet willen gelooven zij gaan meer en meer de draden, die door de opperste politiek van het oogenblik heenloopen; samenvatten. Men (behoeft daarom niet de vrees te koesteren; die andere niet geheel mis plaatst zou rijn, dat politiek en Volken bond zullen worden verward. Zou inder- het zich ontwikkelende land van Oost- Ingezonden Mededeeling. BevrQd u van die rugpijn! Rugpijn waarschuwt u, dat uw nieren •mrzwakt kunnen zijn. Uit rugpijn blijkt ian ook, dat gij een specifiek niermiddel lient te (gebruiken om deze heilzame evensorganen te versterken. Waag u niet an uitstel 1 Begin onmiddellijk Foster's Rugpijn Nieren Pillen te gebruiken. Dit raiddeï kan aan de nieren nieuwe kracht ?even; zorg dragen voor goede bloedzul- vering, en rugpijn, blaasstoornissen, wa terzuchtige zwellingen, pijn in de spieren of 'gewrichten, duizeligheid en urinestoor- óssen doen verdwijnen. Tal van mannen en vrouwen, die gedu- ende de laatste 25 jaren leden aan nier daad- de Volkenbond zich met zuiver po- kwalen en de pijnlijke verschijnselen litieke bemoeienissen inlaten, dan zou hij daarvan, getuigden, dat Foster's Pillen wellicht te spoedig het lot van de Heilige hun kracht en gezondheid herstelden). Alliantie van een eeuw geleden doelen. Aarzel nietl De werking van dit speci- Maar de politiek van Europa wordt teekenend feit, dat toch aan velen onop- fieke middel is rechtstreeks op de nieren gericht en als deze organen goed werken, gemerkt voorbijgaat beheerscht door wondt het bloed behoorlijk gezuiverd en de overwegingen van innerlijke en uiter- krachtig. Daarom worden Foster's Rug- üjjke veiligheid. De politiek van Europa pijn Nieren Pillen dan ook algemeen aan staat, reeds nu en zeker nog jaren, in het bevolen tegen rheumatiek, lendepijn, teeken van het Veillgheid-spact. Daar mede is de vrede er nog lang niet, maar de eerste stap om tot dien vrede te ko men, wordt zeker, wel gevormd door de overweging, dat men de noodzakelijkheid tuigd dat een- volgende kogel imij zou tref fen, maar er was geen hetere manier om Donna te beschermen. En ik had' gelijk. De volgende kogel trof nfljin mijn zijde, onder het echou derblad en -gleed langs een rik en het scheen alsof Ik het been voelde schroeien. Maar het deed niet zoo'n hevige pijn als de eerste wond en het gelukte imij op de been te blijven. Het volgende oogenblik maakte de weg een bocht en wij waren buiten schot. Ik ging tussohen de dekens en op de groote achterbank zitten. Ik -gevoelde mij een oogenbllk duizelig. Toen verdween de duizeligheid en ik wist dat lk mijn zelf- beheersching niet zou verliezen. Het meisje zat over het stuur gebogen en gaf de auto meer snelheid dan ik had durven wagen. Maar wij waron nog niet veel verder gegaan toen zij' de snelheid verminderde en zioh omkeerde om met mij te spreken. „De andere brug is 'bij het Btadje Ver non," sprak zij. „Kunt u zoover rijden?" vroeg ik en durfde niet voorover leunen uit vrees het bloeden van anjjn ergste wond te vermeer deren. Ik voelde het bloed in (mijn kloeren vloeien. „Ja, maar zij zullen daar naar ons uit kijken." „Dan zullen wij het ergens anders moe ten probeeren." „Ik geloof," begon zij. En toen aarzelde zij. „Ik geloof dat ik nu weet wat ons te doen staat." Voor ik kon antwoorden zette zij den motor weer aan en toen begon een rit, die ischias, rugpijn en ander© ernstige gevol gen van nierzwakte. Verkrijgbaar (in glasverpakldng met geel etiket let hier vooral op) bij apo theken en drogisten 1.76 per flacon. ik nooit zal vergeten. Dat meisje was een heldin, voor wie geen moeilijkheden be stonden. Ik leunde half bewusteloos voor over in de tonneau. Ik sprak niet en na een poos vroeg zij mij1: „Bent u bang geweest?" „Ja," zei ik met moeite, „maar met u zal ik -het nooit meer zijn." Het was een lange rit maar wij snelden voort als de wind, door de duisternis, die mij angstig gemaakt zou hebben. En eens klaps kwamen wij uit een donkere laan op een- bekend terrein en reden de groote poort van het park ln, stonden weldra voor het huls en de auto stond stil. Hoe laat het ook was, het heele huls was verlicht en bij het geluld van den auto kwamen de bedienden aanrennen. Met ©enig© moeite klom ik uit den wagon; want mijn wonden deden hevig© pijn en i het gevoel alsof ik bewusteloos zou wor den, nam toe by elke beweging. Ik stak mijn hand uit om het meisje bij het af stappen te helpen en het gelukte mij-. Een oogenblik later waren wij in de groote hal met Tante Oh ar] ot te, dokter Graham en King, die op ons toesnelden. „Hal?" was Donna's eerste vraag. „Hij is veilig." zei King onmiddellijk. Hij en Graham keken mij verbaasd aan, maar vóór wij1 spraken weerklonk een kreet van Tante Oharlotte. /Donna! Kind, wat is er gebeurd? Je bent gewond I" Ik keerde mij om terwijl de angst mij om het hart sloeg. Had ook zij verzwegen dat zij getroffen was? Eensklaps zag ik op haar wit kraagje en haar blouse en' op den kraag van de jas, die zij. had eedra gen, bloedvlekken. Meisjelief!" riep ik uit, haar arm grij pend. /Heeft die duivel je -gewond? Ben je gekwetst?" Verbaasd keek zij1 op. Toen glimlachte rij- „Ik weet het niet. Ik heb niets gevoeld." Haar tante nam haar mee naar de bi bliotheek. De dokter volgde snel, King en ik bleven alleen. „Zoo," zei hij, „ben je teruggekomen." Hij keek mij woedend aan. „Zeg mij eens," vroeg hij, „wat ben Je eigenlijk? Een schurk of een gek?" DERTIENDE HOOFDSTUK. Het licht in de hal viel op zijn .gelaat. Ik keek hem in de oogen en werd kalm, en toen lk rijn woede zag, begreep lk de oorzaak. Ik liep langs hem heen. Bij de deur der bibliotheek bleef lk staan en- keek naar binnen. Ik hoorde Donna lachen en ik wist dat zij niet gekwetst was. Toen liep ik langzaam de trap op. Mijn wonden, wa ren koud en stijf, en deden nu veel pijn. Ik moest mij aan1 de trapleuning vasthou den. Ik kroop voort tot aan mijn kamer, draaide het licht op en viel, flauw en dui zelig, neer in een stoel. Toen werd alles zwart, voor imijn oogen en ik -was bewus teloos Toen ik bekwam lag ik in bed; stevig in verhand gewikkeld en Dokter Graham stond naast mij. (Wordt ervol -'t - U.X'. riJA. 'Jw rwtMEu. a*MWIIIIr'xn" ■JfT.JhH, yV IHELDERSCHE COURANT ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Heldrrecho Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland ƒ2.—, Ned. 0. en W. Indië p. zeepoet f 2.60; id.p.mail en overige landen f3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad raap. f 0.95, f 156, f 1.25, f 1.35 Losse mi minors der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 cl ADVERTENTIEN: HELDER 20 ct. p. regel (galjard) Ingez. moded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur) v. 1 t/m 3 regels 40 cl, elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bursaa v, d. blad en met br. ondor no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 cl De drukte in de Rotterdamsche haven. De overvallen te Bussum. Duttscbkmds opneming tn den Volkenbond. De toestand tn Spanje. De burgeroorlog in China. De mljmverkersstaklng tn En geland.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1926 | | pagina 1