VERDWENEN DOCUMENTEN NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Eerste Blad. BUITENLAND Nr. 6233 DINSDAG !4 SEPTEMBER 1926 64ste JAARGANG Verschijnt Dinsdag-, Donderdag, en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412 z'i» die zich van heden af voor min stens 3 maanden op dit blad abonneeren, ontvangen het tot 1 October GRATIS. DE ZEVENDE ALGEMEENE VERGA DERING VAN DEN VOLKENBOND TE GENEVE. Men kan zeggen, dat de Assemblée van den Volkenbond uit een drietal' elemen ten van wel zeer onderscheiden aard' is samengesteld. Allereerst bet bureau van de vergadering. Het bestaat uit een pre sident, die door haar zelf gekozen wordt; wiens aanwijzing geheel vrij is, maar waaromtrent, gelijk gebruikelijk en ge- wenscht, tevoren onderling overleg wordt gepleegd. Daarnevens uit een zestal vloe presidenten, als zoodanig door de verga dering gekozen, eü voorts uit de presi denten der zes oommissiën, waarin zij zich den eersten dag van haar bijeenko men reeds splitst teneinde de resoluties voor de voltallige bijeenkomst voor te bereiden. In den regel wordt dan nog de voorzitter van de zoo belangrijke oom missie voor de dagorder, aan het bu reau toegevoegd. Gedurende de Assem blée komt zoo nu en dan het bureau sa men; de beslissingen, die bet heeft te ne men, zijn in den regel van formeelen aard. Zij worden voorbereid door den se cretaris-generaal, Sir Eric Drummond, een typisch Engelsche persoonlijkheid. Geen man om op den voorgrond te tre den, gelijk Albert Thomas met zijn ge weldig redenaarstalent het in de jaarlijk- sche Arbeldsconferentie doet, maar een harde werker, een, wien men het, met zijn bijkans onverschillig gezicht, niet zou aanzien, dat geheel het raderwerk om hem draait. Rustig, bijna onbewogen, zit hij daar naast den Voorzitter in het groo- te gestoelte, wisselt handdrukken, maakt praatjes, schijnt nimmer verstoord of bij zonder belangstellend, maar is daar, waar zijn aanwezigheid, zijn aandacht vereisoht wordt Beneden in de zaal zijn er de gedele geerden. Formeel zijn zij te onderschei den in gedelegeerden en plaatsvervan gende gedelegeerden. Het Pact toch van den Volkenbond schrijft voor, dat ieder land slechts door drie gedelegeerden kan zijn vertegenwoordigd; het meerendeel der landen hebben daarnevens een gelijk aantal plaatsvervangende gedelegeerden, die volkomen gelijkwaardig zijn aan de andere, met deze op de banken der gede legeerden zitting nemen, en in de ver schillende ooonmissiën hun respectieve landen vertegenwoordigen. Maar niette min, er is verschil tusschen gedelegeer den en gedelegeerden. Er zijn er bij, van groote bekwaamheid ongetwijfeld, wier naam aan de vergadering niets zegt; er zijn er bij, die zich reeds spoedig na hun verschijning in deze internationale sa menleving bekendheid hebben verwor ven. Dat is al .dadelijk het geval met de achtereenvolgende presidenten dezer As- semblées: den Belg Hymans, den Neder lander van Karnebeek, den Chileen Edr wards, den Cubaan de la Torriente, den Zwitser Motta, en den Canadees Dandu- rand. Maar dat is in niet mindere mate het geval met persoonlijkheden van ver schillende nationaliteit, die hetzij als voorzitter eener oommissie, hetzij als rap porteur, hetzij als spreker op den voor grond zijn getreden; persoonlijkheden, om wie een deel van den arbeid dezer Assemblée draait. De Tsjecho-Slowaak- sche minister Benesj is een der zoodani- gen; lord' Robert Oecil, thans Viscount of Chelwood, een andere; Prof. van Eysinga vervult een zoodanige rol; de Noor Lan ge, secretaris-generaal van de Interparle mentaire Unie, eveneena Naast hen allen stond, tot in de vijfde vergadering, de sympathieke Zweed Branting; de man, die reeds onmiddellijk in de eerste ver gadering opkwam tegen het voorstel om als voorzitter der vergadering den fun- geerenden voorzitter van den Raad te kiezen. Niet omdat hii tegen Hymans, die in deze kwaliteit de vergadering opende, bezwaren had, maar wel, omdat hij de vrije keuze der vergadering ook formeel wilde vastleggen. Zoo is elk jaar ge schied; het lid van den Raad, dat het voorzitterschap waarneemt, opent de ver gadering met een rede, die tevens een overzicht van den Volkenbondsarbeid in het afgeloopen jaar bevat; eerst daarna beeft de verkiezing van den werkelijken voorzitter der vergadering plaats, die zijn oratorisch meesterstuk aan het einde, in de sluitingsrede, waarin hij den arbeid der vergadering resumeert, levert. Daar is tusschen al deze gedelegeerden een voortdurend overleg; daar is een regel matig® uitwisseling van gedachten met de technische gedelegeerden en de secre tarissen der delegaties, die onmiddellijk achter hun banken plaats nemen, voor zoover zij niet in de nauwe zijpaden zit ten. Bepaalde zich het publiek In de on middellijke omgeving dér gedelegeerden maar daartoe, maar op deze zelfde plaat sen worden familieleden, politieke vrien- Ingezonden Mededeellng. SRDOGH- FEUILLETON. Uit het Engelsch van GARDNER HUNTTNG. Mrs. Griggs, de huishoudster, was in de kamer bezig. Aan het voeteneinde van het bed stond de oude John. „Zoo, kom je weer bij, jonge man?" wa ren de eerste woorden van den dokter. „Bon ik flauw gevallen?" vroeg ik. „Het was bijna veel erger geweest dan dat," zei hij ernstig. „Je ibent opmerkelijk sterk." „Ja," ze 1 ik. „Wat is er geibeurd?" ,J)e sohouderwond is niet ernstig. De kogel in je zijde heeft een diep gat ge maakt. Ik weet nog niet hoeveel last die ons nog zal veroorzaken." „Niet veel," antwoordde lk hem. ,J>aar- voor deed hij niet genoeg pijn." Hij1 glimlachte. Jelui kerels van het reuzentype weten niet wanneer jelui gewond zljt." Maar lk wist het weL „En Miss Fhilbric?" vroeg lk. „Zij is niet' gewond. Het was uw bloed bijna je hartebloed jonge vriend dat op haar was neergedruppeld. Maar zeg eens, hoe konden ze Je zoo laag in je zij raken over het achtergedeelte van den wagen heen?" vroeg JiiJ mij met een vreemden blik in zijn oogem Jjk stond," zei ik. den van de gedelegeerden geïntrodu ceerd, die ongetwijfeld belangstelling voor den loop der Assemblée hebben, maar haar toch min of meer als een kijk spel beschouwen. Waarnaar zij zoolang kijken als het hun lust. Vandaar onrust, rumoer, beweging, die zelfs door den besten president niet kan beteugeld wor den I En als derde element is er het publiek op de twee groote galerijen van de Salie de la Réformation, waarin de Assemblée plaats beeft. Dat publiek is professioneel of amateur. Het professioneels, is de pers aller landen, welke op de eerste galerij een goede zitplaats heeft; wie verneemt, dat deze allen pers zijn, wordt recht go- troffen door de belangstelling, die er, blijkt voor den arbeid van den Volken- j bond te bestaan. Op het midden der eer ste galerij wordèn dikwijls plaatsen open gehouden voor zgn. distlnguished foreig- ners; die in een gewoon parlement in de loge van den voorzitter die er hier niet j is zouden plaats nemen. Dan zijn er de1 stille werkers voor den vrede, bestuurs leden en vertegenwoordigers van - Vol kenbondsorganisaties uit de verschillen de landen, onder wie er zijn, die reeds jaren achtereen voor hun ideaal gestre den hebben; die het deden ook, toen er geen eer en roem mede te behalen viel, en die men, voor een deel althans, gaarne in de zaal, onder de werkelijke gedele geerden zou willen zien zitting nemen. En daarnevens komen er eiken dag be langstellenden, maar ook toeristen, die, sedert Baedeker hun heeft aangeraden hier een kijkje te nemen, slechts zelden ontbreken als ze althans erin slagen kaarten te krijgen. Want, het blijkt meer dan eens hoe moeilijk het ls om zich, zij het slechts voor een enkelen dag, zulk een kaart te veroveren. De Volkenbond ls slecht behuisd1; wie het nog niet wist, ga eens naar den ingang voor de gedelegeer den kijken. Tegen de Salie de la Réfor- maion is gebouwd het Hotel Victoria; men heeft, sedert de Volkenbond jaarlijks bijeenkomt, de muren, die belde gebou wen scheidden, doorgeslagen. Gedele geerden, secretariaat en pers treden door het Hotel Victoria binnen; hebben kans, zoo zij niet den weg bennen, er te ver- dwalen; hebben moeite om door een zgn. Salie dés pas perdus waar men overi gens nauwelks loopen kan in de zit tingszaal te komen. Daar is bet een echt democratisch dooreen gewarrel; daar wachten de journalisten op de bekende persoonlijkheden; daar worden politieke en meer frivole gesprekken 'gevoerd'; daar dringt, aan het einde van de zitting, de eenvoudige journalist naast dén meest beroemden Btaatsman van Europa naar buiten! Dat zal ongetwijfeld anders wor den, als er een nieuw gebouw is gezet, maar daartegenover moet men bedenken, dat alle de jaren door de belangstelling groeiende zal zijn. Het publiek op de tribunes, wij zeiden het reeds, kan teekenen van goedkeuring geven. Of het ook veroorloofd ls om tee kenen van afkeuring te geven, is een vraag die, voorzoover bekend, in de practijk nog niet is opgelost. Het feit op zichzelf heeft het nadeel, dat de spreker op het podium maar al te zeer wordt verleid om voor de galerij te spreken. De opmerkzame toeschouwer echter maakt een onderscheid tusschen applaus, dat vanuit de zaal, vanuit de banken der ge delegeerden dus, opstijgt, of van boven af op den spreker neerdrup pelt. Het eer ste houdt meer met den inhoud van bet gesprokene; het laatste met den vorm daarvan rekening. Naast de sprekers, zit ten de vertalers, die het Fransch in het Engelsch en het Engelsch in bet Fransch omzetten. Zij moeten uitstekende languïsten zijn, want stenografisch maken zij hun' aanteekeningen, en van hun stenogram1 lezen zij de redevoering in de andere taal uit. Voor het publiek en voor de gedele geerden is deze tweetaligheid' vervelend;! voor de belangstelling vormt zij inder daad een nadeel, dat zich wellicht zal vergrooten, wanneer zoo straks op dit gebied nog andere eischen worden ge steld. Eigenaardig is het te zien, dat een groot gedeelte van de galerijen, veelal met Engelschen gevuld, onbewogen blijft bij een Fransche redevoering om dan aan het einde der vertaling, die zij hebben kunnen verstaan, in applaus los te bar sten. Het is opmerkelijk, reeds dadelijk voor den bezoeker, die slechts één keer zich naar de Volkenbondsraad begeeft, j om te zien in hoe sterke mate bet vrou-j welk element in het gewone toehoorende publiek de overhand heeft. (Wordt vervolgd). „Terwijl Donna de auto bestuurde?" „Ja, zij zal u er alles van vertellen." „Dat heeft zij al gedaan. Maar dat wist zij niet. Zij wist niet dat je gewond was," voegde hij' erbij. „Neen. Maar vertelt u haar niet meer dan noodig is. Kan ik morgen opstaan?" „Zeker niet. Je moet stil blijven liggen tot ik weet waar de kogel is, die dat gat in je zij heeft gemaakt." Ik keek hem aan. Ik wilde niet stil blij ven liggen. Ik lachte. „U gelooft toch niet dat ik mij op die manier uit het spel laat dringen?" vroeg ik. Hij antwoordde niet op mijn vraag. In plaats daarvan deed hij een andere. „Wanneer heb je het laatst gegeten?" Ik dacht na. -Ik 'had dien dag zeer zeker niets gehad. Dat herinnerde ik mij gaan deweg. „Gisteravond," zei ik grinnekend. „Dat dacht lk wel. Donna heeft sedert van onorgen niet (gegeten. Waren jelui van plan je te laten doodhongeren?" Maar het meisje heeft 'het grootste deel van den tijd geslapen. Jij niet, en wat meer zegt, je hebt een paar pinnetjes bloed verloren, zooals uit je kleeren blijkt. Ik denk dat zelfs jij1 wel een poosje wil blijven rusten om op verhaal te komen." Hij keerde zdch naar de huishoudster, die glimlachend naderbij kwam. „Voelt ge u beter, mijnheer?" vroeg zij vriendelijk en stak haar hand uit om met een moederlijke beweging mijn kussen glad te strijken. „Ja," zei ik, „ik voel mij best." Ik knikte den. dokter toe, die naar be neden ging en mij volstrekte rust voor VOLKENBOND. Het uittreden van Spanje. De Spaansche consul te Genève is Za terdag op het secretariaat van den Vol kenbond verschenen ter overhandiging van een in den loop van den nacht van zijn regeering ontvangen nota, waarbij Spanje zijn lidmaatschap opzegt. De brief aan den Volkenbond. In bet formeel bericht deelt Spanje me dé, dat het zich in overeenstemming met het Pact na afloop van een termijn van twee jaar, te rekenen van het tijdstip van ontvangst van de nota door den secreta ris-generaal, uit den Volkenb. zal terug trekken. Volgens 'bepaalde inlichtingen I geeft Spanje in hoffelijke termen te ver staan, dat het verschil in 'behandeling van Dultschland en Spanje zijn besluit om uit t den Volkenbond te treden motiveerde. Dultschland in den Volkenbond. Opmerkingen van de Times. De Times verwacht dat Dultschland in den Volkenbond moeite zal doen om ver lichting te krijgen van de verschillende voorwaarden die het te Versailles opge legd zijn (terugtrekking van de militaire oomm. v. (xyntrole, spoedige ontruiming van den Rijnoever, materiale en territo riale bepalingen). De wijziging van den tegeniwoordlgen toestand in Europa is het erkende doel van DuitschlancL „De Vol kenbond zal staan of vallen, al naar de mate waarin zijn leden het vooruitzicht op winst zullen opgeven, welke alleen be haald kan worden ten koste van anderen en den stelregel zulen belijden dat het gemeenschappelijk welzijn de beste waar borg voor persoonlijk voordeel is. Indien Dultschland het déél wil berei ken dat het zich gesteld heeft, heeft het de meeste kans op slagen wanneer het getoond heeft dat het voor het bestwil van Europa is. Het zal alle gelegenheid krij gen." Het verkiezingsreglement Genève, 11 September. De onderoom- missie van veertien uit de eerste, de ju- ridisch-oonstitutioneele oommissie van de volkenbondsvergadering, heeft vanoch tend de algemeene beginselen van het ontwerp-kiesreglement voor de negen niet-permanente raadsleden, zooals het door de commissie voor dé reorganisatie van den volkenbondsraad1 was voorge steld, goedgekeurd. Men verwacht, dat het ontwerp-kiesre glement Woensdag in de voltallige vol kenbondsvergadering zal kunnen behan deld worden en dat tegen het einde der volgende week de verkiezingen voor den volkenbondsraad zullen kunnen plaats vinden. De kwestie der Raadszetels. Genève, 18 September. Het staat thans vrijwel vast, dat de verkiezing voor de negen niet-vaste Raadsleden aanstaan den Donderdag in de Volkenbondsverga dering zal plaats vinden. De vermoede lijke uitslag der verkiezing houdt thans natuurlijk aller gemoederen bezig. Alge meen is men van opvatting, dat Neder land thans een Raadszetel zal verkrijgen, waartoe stellig de omstandigheid bij draagt, dat men weet, dat wij, behalve in minister van Karnebeek, ook in de per soon van 'jhr. Loudon, die dezer dagen weder dé algemeene hoogachting, die men in Völkenbondskringen voor hem koestert, versterkt heeft, een voortreffe- lijken vertegenwoordiger voor de Raads zittingen hebben. Men heeft te Genève dus de overtui ging, dat Nederland twee staatslieden be zit, die een plaats in den Raad ten volle waardig zijn, hetgeen de Nederlandsche kansen natuurlijk versterkt. Er bestaat nog eenige twijfel of Neder land voor drie jaar of voor twee jaar ge kozen worden. Polen is vrijwel verze kerd voor drie jaren gekozen te worden, doch voor de overige twee plaatsen zal de strijd waarschijnlijk gaan tusschen Ne derland, Chili en Roemenië, waarbij Ne derland over het algemeen geacht wordl met Chili een goede kans te hebben. Volgens de Duitsche correspondenten te Genève staat hët vrijwel vast, dat Ne derland een raadszetel voor twee jaar zal krijgen. Een katholieke groep ln den Bond. Volgens de Germania zouden de Ka tholieke gedelegeerden in den Volken bond zich hebben aaneengesloten tot een groep, ter betere behartiging van de Ka tholieke belangen. Ingezonden Mededeellng. schreef. Oude John was vol attentie voor imij' en toen at ik van hetgeen Mra Griggs op een blad' voor mij bracht. Maar mijn gedachten verwijlden niet bij deze dingen. En ik wist dat de liefde haar wortels te diep in mijn hart had- geslagen, dan dat zij er ooit weer uitgerukt kon worden. Maar Mrs. Griggs wilde praten. „Ik dacht ook dat zij haar broer was, Mr. Randall," was de opmerking, die xnijn aandacht trok. „U?" „Ja, ik zag haar nadat zij zijn kleeren had aangetrokken en de muts opgezet. Ik dacht geen oogenblik dat zij' Hal niet was. Niemand dacht iets anders behalve Mr. King. Bn toen u haar meenam' dachten wij allen dat het Hal was. En de politie dacht 'het ook en vervolgde u." Eensklaps kwam' een herinnering in mjj' op. „Het meisje!" riep ik uit. „En het meisje Alleen? Zij' gaf het alarmsein." „Alarm?" herhaalde de huishoudster. „Ja, ik passeerde haar in de hal, toen ik op weg naar de garage was. Voor lk met den wagen wegreed^ hoorde ik haar de politie oproepen. De vrouw keek imij' vreemd aan. „O," sprak zij. Neen, neen! Dacht u dat. Weet u wat zij deed?" „Ik hoorde haar om hulp roepen." „Neen, dat hebt u niet gehoord!" riep Mrs. Griggs verontwaardigd uit. „Luis tert u: Ik zag dat door het raam van de binnenkamer. Ik zag u weggaan en ik zag Alleen bij mij' ln de kamer terugkomen en stil wachten om te zien wat er verder gebeurde. En toen holde een van de agen ten langs het raam en wilde het laantje De meest hinderlijke kwaal naar de igarage Inslaan. En wil u weten wat dit meisje toen deed? Zij rende terug naar de hal en naar de buitendeur en gil de alsof zij vermoord werd. En zij riep den agent terug en zei: „Hier is hij, hier is hij, tot de man de stoep oprende. En zij bracht hem naar boven en half dioor de hal voor hij vermoedde dat hij beet genomen was. En toen was het te Iaat. Toen was u weg." Ik ging op mijn elleboog leunen, niet tegenstaande het verbod van den dokter. ,JAeve halp!" riep ik. „Ze is' n kraan. Zij moet een 'belooning hebben." „Zij verlangt er geen, Mr. Randall," zei de huishoudster. „En wat meer ls, ik weet nu wat het met dien plattegrond ls. Zij heeft 'het papier 'gevonden bij diezelfde trap waar u langs bent gegaan. En dat is een nieuwe aanwijzing voor dat vreemde geval met die sigaretten." „Sigaretten?" vroeg ik. „Wat weet u van sigaretten?" „Van 'de sigaretten, die Mr. King op de vliering vond," antwoordde zij, mij ver baasd' aankijkend. „O," zei ik, „heeft King ook sigaretten gevonden? Ik ook. Op de vliering zegt u?" „Ja, op den 'grond vier." „Welk merk waren zij?" vroeg ik. „Peacherino," sprak zij. ,000, zoo. Ik heb er vanmorgen een op het zijpad gevonden. Ons spook rookt. Maar de vliering, zegt u? Wat beteekemt dat?" „Ik weet niet wat het beteekent," ank1 woordde zij. „Niemand schijnt het te we ten. Mr. King heeft den heelen avond na dat hij hier terugkwam, emaar rond ge-1 snuffeld." ,0oo, zoo, is er een weg van de vliering naar de hal?" „Weineen, mijnheer, geen directe weg." „Neen? Nu dan is het geheim opgelost, 4 nietwaar?" „Ja," sprak zij. Ónder het spreken stond zij óp. Er was iemand bij de deur en ik keek op toen er geklopt werd. Het was Donna. Een oogenblik was mijn beker van tevredenheid vol, maar bijna onmiddellijk werd hij mij van de lip pen gerukt. King kwam bij haar. Samen kwamen zij op imij toe. Het meisje snelde vporuit. „Dan Randall!" riep zij uit. „Je 'bent ge wond! Je 'bent 'gekwetst daar op den weg, en je hebt er mij niets van verteld!" Ik lachte en uit het diepst van mijn hart dankte lk den man, die op mij had geschoten. Ik kon niet nalaten de hand te grijpen, die op het kussen rustte. ,Het is gelukkig," zei ik, „dat de man, wien wij een koud bad gaven, niét zoo vlug met izij'n geweer was ais dp vriend, die hem te hulp kwam." Zij glimlachte niet. Zij rilde. >Jk wist niet hoe diioht hij erbij was je te dooden," sprak zij. „Hij was er niet dicht bij," antwoordde ik; „Zijn oogen waren vol modder, maar hij moest schieten. In blinde hulpeloosheid haalde hij alleen maar den haan over." Ik keek naar haar op, terwijl de liefde voor haar mij blind maakte voor alle an dere dingen, nu zij zoo dicht bij imij stond en haar hand in de mijne liet rusten. Zij zag vriendelijk glimlachend op mij neer. (Wordt vervolgd). COURANT ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Holderscbo Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland ƒ2.—, Ned. Q. en W. Indiö p. zeepoet f2.60; id. p. mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. 0.50,f 0.70, f 0.70, fl.—. Modeblad resp. f 0.95, 1.25, f 1.25, f 1.35 Losse nummers der Courant 4 et.; fr. p. p. 6 ct. Poet-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIEN: 20 ct p. regel (galjard) Inge®, meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur) v. 1 t/m 3 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adree; Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct DE ADMINISTRATIE. HL Ingezonden Mededeellng. D'eerste Hulp 'n huls Is Vaseline Chesebrough Onmisbaar in tal van gevallen: voor gevoe lige huid van Bables; om schrammen, snij. en brand wondente verzachten en te genezen, om de huid tegen scherpen wind en verbran ding door de zon te beschermen. Voor roode en ruwe handen na het dagelljksche werk. voor menschen op leeftijd ls verstopping. Posters -Maagpillen geven baat vanaf de eerste dosis. Een ide aal laxeermiddel voor ouden van dagen. Poiter'i Maagpillen Alom verkrijgbaar f 0.65 per Bacon.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1926 | | pagina 1