Een Liefde in de Wildernis
nm
Verlaging buitenlandsche posttarieven.
De kleine
genoegens
DatsKWATTA
Eerste Blad.
JAVA REEPEN
BUITENLAND.
Nr. 6240
DONDERDAG 30 SEPTEMBER 1926
64ste JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: fc" en 412
DE ZEVENDE ASSEMBLEE VAN DEN
VOLKENBOND TE GENEVE.
IX.
De aigemeene indruk is wel deze, dat men
later niet onverdeeld gunstig van de leiding
van deze zevende Assemblée zal gewagen.
In hoeverre de Voorzitter Ninsjtisj daaraan
schuldig is, moge in het midden worden ge
laten. Er waren, naar aanleiding van het
incident, dat zich korten tijd geleden bij
eenRaadsvergadering met den Hongaar-
schen premier RetMen heeft voorgedaan,
die een oorvijg kreeg van een politiek te
genstander, reeds scherpe maatregelen ge
nomen1 om onbevoegden toegang tot het
Volkenbcxndsgebouw te beletten. Nu zijn er
ook nieuwe maatregelen genomen, die be
trekking hadden op het binnenkomen en
uitgaan van de Volkenbondszaal tijdens de
discussie. Men moet daarbij op den voor
grond stellen), dat de Reformatiezaal geen
ideale gelegenheid is om te vergaderen; de
bouw is onpractisch; de aooustiek vrij slecht.
Aangezien elke redevoering tenminste één
beer moet worden vertaald, en een enkelen
keer zelfs tweemaal, komt het voor, dat de-
genern, die haar in de eerste taal reed» ver
staan hebben;, wegloopem, wanneer de ver
taling begint en daardoor onrust, rumoer
veroorzaken. Om dit te verhinderen, heeft
de Voorzitter, ook ten opzichte van- de jour
nalisten, maatregelen van orde voorgeschre
ven. Aangezien deze niet 'ten volle bekend
waren, werd een aantal journalisten gedu
peerd), wijl zij, terwijl daarbinnen een be
langrijke redevoering werd gehouden, de
deur gestoten vonden. Ongetwijfeld onaan
genaam, maar of het middel, dat zij toe
pasten: een dusdanig gebrul aanheffen, dat
de vergadering er door gestoord' werd, het
juiste en voor de pers meest passende mid
del is, dienit betwijfeld. De pers vraagt
en terecht waardeering voor haar werk
en eerbied voor degenen, die haar vertegen
woordigen, maar ook daarbij kan niet alles
van één kant komen. Het merkwaardige is
wel, dat Voorzitter Ninsjttisj in' plaats van
wat zijn goed recht zou zijn geweest.
dezen journalisten in het openbaar althans
een afstraffing toe te dienen een veront
schuldiging uitsprak, die erop neerkwam,
dat de desbetreffende maatregelen zander
edjo voorkennis zijn genomen.
Initusschen was dit 'incident slechts een
der uitingen van de Slechte stemming, die
er ten opzichte van den Voorzitter heersch-
te. Want deze was, in tegenstelling met de
FEUILLETON.
Roman van HULBERT FOOTNER.
Voor Nederland bewerkt door
1)
W. J. A. ROLDANUS Jr.
HOOFDSTUK I.
meeste zijner voorgangers, autoritair; er
kende weinig het gezag der vergadiering, en
heeft in de laatst verioapen week getracht
datgene wat nog al te doen was, er jachtend
door te krijgen. Een der NederJandsche cor
respondenten zocht de aanleiding reeds in
het feit, dat hij beloofd had den daarepvol-
genden Maandag te Warschau *te zijn, en
nu deze belofte zal moeten henzien. De prak
tische macht van den president is een vrij
groote, maar het werd Lord Robert Cecii
en het werd ook onzen landgenoot Loudon
te erg; zij protesteerden ertegen in de ge
matigde termen, die men in deze vergade
ring kent, maar zij protesteerden niettemin.
Het heelt in zooverre geholpen, dat de voor
genomen avondvergaderingen van commis
sies zjjn uitgesteld; dat de Assemblée nog
een paar dageb langer zal' bljeenbhjfven,
zoodat men tenminste niet al de moties, die
niet behoorlijk behandeld kunnen worden,
in een vloek en een'zucht zal afdoen. Maar
Voorzitter Ninstisj heeft geen goede pers.
Zelfs het mede door hem afgekondigde be
sluit, dat applaus van. de tribunes niet meer
zal zijn toegelaten, wordt door sommigen
bekritiseerd. Inderdaad was het eigenlijk
een anomali, dat in deze vergadering, die
toch in zekeren zin ook een parlement ia,
het publiek vrijelijk mocht applaudisseeren.
Wanneer men teekenen van instemming
toelaat, kan men dan, zoo is menigmaal ge
vraagd, teekenen van afkeuring verbieden?
Stel voor, dat men deze vraag ontkennend
beantwoordt, welk heidensch spectakel zou
dan niet mogelijk zijn geweestl Bovendien,
waarom applaus alleen aan het etinbe van
een redvoering; waarom niet tusschenin?
Het ergste was bovendien, dat het applaus
der tribunes meer dan een spreker ertoe
verleidde, om niet meer voor de Assemblée,
maar voor de tribune te spreken. Nu wordt
er wel geklaagd, dat de vergaderingen saai
en vervelend zullen worden, maar een Vol
kenbondsvergadering Jb nu eenmaal geen
pretje Wie naar de zitting van een recht
bank gaat om het pleit tusschen twee par
tijen langs de regelen van het recht te hoo-
ren beslechten, zal ook de sensatie missen,
die vroegere kamp- en vuistgevechten on
getwijfeld ooleverden. Maar wel niemand
zJ toch durven beweren, dat daarom een
achteruitgang te oonstabeeren valt. Het wil
er bij ons niet in, dat de Assemiblée te Ge-
nève zoozeer zou worden geschaad, indien
zij, wijl men niet meer applaudisseeren mag,
eens wat minder het bezoek waardig werd
gekeurd van de rondtrekkende toeristen,
van welke de Amerikanen met hun brillen,
maar met weinig goeden wil gewapend, nog
altijd het voornaamste contingent vormenl
Zooveel is zeker, de zevende Assemblée,
die er aanvankelijk op werd aangezien, dat
zij „slechts" de reorganisatie van den Raad
zou opknappen!, begint al heel aardig werk
te doen. Daar is reeds dadelijk de aandrang,
door haar uitgeoefend, opdat toch vooral de
Economische conferentie, waarmaar geheel
de wereld met belangstelling ziet, binnen
zoo kort' mogeldjken tijd zal worden samen
geroepen. Loucheur, de bekende Fransche
economist, die haar een vorig jaar, vrij plot
seling en tot verder verrassing voorstelde,
heeft nu haar bespoediging verdedigd. Ook
in verband met de verwachtingen, die door
de volkeren worden gekoesterd, mocht men
z. i. niet langer riskeeren al te veel tijd met
voorbereidende werkzaamheden te verhezen.
Loucheur zou hebben gewenscht, dat de
conferentie reeds in het voorjaar van' 1927
zou zijn bijeengekomen), maar de Assemblée
is het tenslotte op grond van practüsche
overwegingen eens geworden over de for
mule: binnen den kortst mogelijken tijd,
Uit de tepee van Oharley Whitefish
weerklonk het lawaai van wn huiselijke
twist. Die kwam meermalen voor in die
tepee. Mannen, die voor de deuren van
andere woningen 'bezig waren met het
schoonmaken van hun geweren of met an
dere bij hun manlijke waardigheid pas
sende bezigheden, haalden minachtend de
schouders op voor den man, die zijn vrou
wen niet onder den duim kon houden. En
tegelijkertijd wierpen zij waarschuwende
blikken op 'hun eigen druk-bezige vrou
wen.
Maar de minachting van lederen, man
mocht wel getemperd worden door dank
baarheid, dat hij niet „gezegend" was met
een dochter als Qharley*s Bela. Bela was
een stokebrand in het dorp, een schande
voor den geheelen stam. Sommigen zel
den, dat zij' door een duivel bezeten was;
volgens anderen was zij' 'een meisje, gebo
ren met 'het hart van een man.
Dit verschijnsel was iets eenigs in hun
ervaring en daar zij een eenvoudig volk
waren, voelden zij' zioh daar gebelgd
over. Bela weigerde zich in het gewone
lot van vrouwen te schikken. Het liet
haar volkomen koud, of dit of dat altijd
zoo geweest was bij den staan.
Zij verkoos geen vrouwenwerk te doen
(tenzij het toevallig in haar smaak viel);
zij verkoos niet te zwijgen in tegenwoor^
digiheid van mannen. Integendeel, hef
was algemeen hekend, dat zij zelfs het
hoofd van öen stam tegengesproken had.
Niet tevreden met haar wangedrag, liet
Bela geen gelegenheid voorbijgaan om de
andere vrouwen, de hard werkende meis
jes, de stille, lijdzame squaws J) te hoo-
nen, dat zij zoo onderdanig waren vóór
haar vaders, broeders en mannen. Dat
wekte natuurlijk de woede van alle man
nen op.
Oharley Whitefish kreeg daarover het
noodige te hooren, maar hij was een zwak
ke iman, die Bela niet aandurfde. Gezegd
dient echter te worden, dat Bela niet veel
sympathie bij' de yTouwen vond. De mees-
ten haatten haar met een ongewone bit
terheid.
Het was zooals Neenah, Hooliams
trouw tegen Eelip Moosa, die eens in het
kamp kwam kijken, zeide: „Die Bela ls
weh-to-go, gek, geloof ik. Zij heeft een
•boos oog. Haar oog maakt Je stom als ze
je aankijkt. Je kan niets zeggen. Haar
tong la als een hondenzweep. Ik haat haar.
Ik 'ben 'bang voor mijn kinderen, als zij in
de 'buurt komt 'Misschien' wil zij' een baby
stelen, want ze zeggen, dat weh-te-go's het
bloed van balbies drinken om het ijs ln
hun hersens te laten 'Smelten. Ik wou dat
zij wegging. Wij' zullen hier geen rust
Vrouwen van Noord-Amerlkaansche
Indianen.
teneinde de eenstemmigheid der Assemblée
niet te verbreken. Loucheur wees in zijn
redevoering ook op de onderhandelingen over
de oprichting van een internationaal staal-
cartel, waaraan momenitc-el Duitschland,
Frankrijk, België en Luxemburg deelne
men. Hij betoogde, dat zulke onderhandelin
gen slechte achterdocht wekken, indien zij
buiten het kader van de aigemeene plannen
worden ondernomen. Dit cartel is tegen
niemand gericht; het zal voor alle Staten
openstaan en als dienende den eoonomi-
schen/ vrede van' Europa moeten worden
opgevat. Maar die economische vrede kan
slechte verzekerd worden, indien de interna
tionale economische conferentie die brengt.
De Duitsche gedelegeerde von Rheinbaiben
pleitte zijnerzijds voor het sluiten van inter
nationale overeenkomsten ten aanzidh van
de productie, den afzet d. gedurende een
overgangstijd, maar onderstreepte nadruk
kelijk wat Loucheur met betrekking tot het
internationaal staalcartel had betoogd Het
cartel komt niet, althans niet uitsluitend ten
gunste der verbruikers tot stand;, want zijn
oprichting geschiedde in overeenstemming
met de ijzerverbruikende industrie zelva
'Maar .niet alleen ten aanzien van <te eco
nomische conferentie heeft de Assemblée
op spoed aangedrongen, ook ten aanzien van
de nog belangrijker Ontwapeningsconferen-
Ingezonden Medwteellng.
veraangenamen het
werk.
Erdal poetst zoo licht
uit en geeft zulk een
mooien glans, dat het
een genot is om er
mee te poetsen.
tie deed zij zulks. De heer Loudon, ais Voor
zitter en rapporteur van de voorbereidende
commissie, heeft voor zfjin arbeid van de
zij'de der derde Commissie veel waardeering
ondervonden. Van Fransche zijde is door
Boncour 'betoogd, dat het nutteloos zou
wezen om hét nog eens opnieuw met het
Protocol en de daarin belichaamde drie-
eenheden. Ontwapening, veiligheid eni arbi
trage, te probeerenl Toch zou z.i. het Pro
tocol een bron van inspiratie kunnen blijven
voor regionale verdragen, en de som van
zulke regionale verdragen kan tenslotte een
staat van zaken teweeg brengen, dat het
resultaat van het Protocol ware dlït aanvaard,
zeer dicht zal benaderen. Deze gedachte, die
door de Engelschen niet geheel werd aan
vaard', werd door de Servische delegatie
warm ondersteund en uitgewerkt tot een
ontwerp-resdlutie, welke de derde Commis
sie heeft aanvaard. Daarin worden de be
ginselen van het Protocol nog eens met
name genoemd, evenals de daarop geba
seerde verdragen van Locarno. Vervolgens
wordt'de meening uitgesproken, dat zulke
verdragen ook voor andere Sta tongroepen
als voorbeeld kunnen dienen tot verzekering
der veiligheid door wedenzjjdsche waarbor
gen tegen ongewettigde aanvallen, en dat
alle Bondsleden goed zullen doen, om uaar
moodig, zulke verdragen te sluiten, desnoods
ware „hij voorkeur" 'niet beter door
bemiddeling van den Raad. Want' op het
oogenblik gaat het met deze verdragen w el
geweldig vooruit, maar wanneer men hoort
vani vele dezer verdragen zooals dat tusschei
Italië en Spanje, dat tusschen Roemenië
en Frankrijk en nu weer dat tusschen Po
len en Zuid-Slavië, maakt men zich over de
uitsluitend1 defensieve 'bedoeling dezer ver
dragen wel eens ongerust In zooverre mag
de aangenomen resolutie reeds dadelijk ge
acht worden geen vrome wensch zonder
meer te zjjn, wijl de Oommissie bijna tege
lijkertijd aandrang beeft geoefend, dat de
Ontwapeningsconferentie toch zoo spoedig
mogelijk zal bijeenkomen. Frankrijk heeU
een motie in deze richting ingediend. Het
oogenblik is aangebroken, aldus heeft d'
Jouvenel gezegd, waarop leider zijn verant
woordelijkheid zal hebben te dragen. Wat
Frankrijk betreft, onze deskundigen zijn
gereed. Locarno is geratificeerd; Duitsch
land ls hier opgenomen. De Fransche dele
gatie wenscht dus, dat met het werk der
onlüwapenlng een spoedig begin zal worden
gemaakt Weliswaar is daartegen van Eng
sche en Italiaansche zijde tegenstand gebo
den; werd1 een zoo spoedige bijeenroep ing
van de conferentie zelfs onverstandig ge
noemd, maar Frankrijk hield, gesteund door
Noorwegen en België, vol Tenslotte heeft
een bemiddelend Roemeensch amendemmt
de overeenstemming gebracht: de woorden,
zoo mogelijk zijn in' de resolutie ingevoegd
om te doen) uitkomen, dat men niet in elk
geval de spoedige bijeenkoming van de Ont
wapeningsconferentie men sprak reeds
van den zomer 1027 mag verwaoLten.
(Wordt vervolgd).
ENGELAND.
1 De mJönwerkersetaklng.
Terugkeer van mijnwerkers ln
een schacht van Baldwln.
Maandag zjjn die eerste groep mijn'
weikers weer aan het werk gegaan in
een schacht van de mijnen van de firma
Baldwln (een onderneming waarin de
eerste-mlnlster aandeelen heeft) te Ken-
fig-htn (Glamorgan). Het waren er maar
ongeveer twintig, maar men verwacht dat
dit aantal snel zal toenemen vóór het ein
de van de week, daar een groot aantal del
vers gezegd hebben dat zij weer aan den
slag zullen gaan.
In normale tijden werken er 4000 man
in de schachten.
Biet debat ln het Lagerhuis.
Het debat over de verlenging van de
buitengewone bevoegdheden van de re
hebben voor zij weg is."
„Beneden op de rivier vinden ze Bela
een heel mooi meisje," zeide Eellp.
,3ahl Wat heb Je er aan of ie mooi
■bent, als je hersens niet 'goed zijn?'' ant
woordde Neenah. „Ze ls nou twintig en
heeft nog geen man. En zij' krijgt er ook
geen, omdat iedereen aan het meer weet,
dat zjji gek is. Een paar Jaar geleden lie
pen de jonge mannen haar ria, omdat zij
een blanke huid heeft en een kleur op
haar wangen. Maar ik vind haar zoo iee-
lijk ais het gras dat op een boomstam
groeit. Er komen vele jonge mannen om
haar, dat zeg lk Je, maar Bela lacht om ze
en noemt ze Idioten. Zij' gelooft, dat zij
betor is dan ieder ander.
„Het vorige najaar ls Oharley naar het
begin van het meer gegaan en heeft daar
rondverteld wat een mooie dochter hij
had. Daar was een Jonge iman uit de
streek van de Spirit River en zegt, dat hl;
ze neemt. Hij komt van zóó ver, dat hl
nooit gehoord had, dat zij gek is. Hl
geeft uharlle een paard) om de koop te
bezegelen. Zij komen samen terug. Het
was een sterke Jonge man en de zoon van
een hoofd. Hij droeg een met goud gebor
duurd vest en hertenledereA mooassins
met roode en blauwe zijde bewerkt Hij
heette Revertail.
JSij is blij, 'wanneer hfl Beia's blank'
voorhoofd en roode wangen ziet. Mannen
zijn nu eenmaal zoo. Niemand vertelt hem,
dat zij gek is, omdajj allen graag willen,
dat zij weggaat. Hij spreekt heel lief te
gen haar. Zij laat hem echter haar tanden
zien antwoord hem ruw. Zijl zegt: „Je denkt
l) Een soort Indifansche pantoffels.
dat je een man bent, hè? Ik kan harder
Joopen dan jij. Ik kan een kano sneller
roeien dan jij. Ik kan beter schieten dan
jijl" Heb je ooit zooiets gehoord?
„^Langzamerhand wordt Bevertall smoor
op haar en hij zegt, dat hj| met haar om
het hardst wil roeien1. Iedereen gaat naar
het meer óm te kijken. Zij hopen, dat fee-
vertall flink zal winnen. De mannen gaan
weddenschappen aan. Zij beginnen 'bij
Big Stone Polnt en roeien naar de rivier.
Het was precies konlnginneverjaardag in
de kolonie. Tot daar roeien zij bijna ge
lijk. Dan komt Bela voor en verslaat hem
makkelijk. Wanneer zij dan weer bij zijn
kano komt, geeft zij dien een klap met
haar riem en hij valt in het water. Zij
lacht en roeit weg. De mannen gaan hem
eruit halen; Dien nacht neemt hij zijn
paard van Oharley terug en rijdt weg.
„Iedereen' om het meer kent de geschie
denis. Zij krijgt nu geen man meer, denk
ik. Wij «omen misschien nooit van haar
af. Zij' ls trotsch ook. Zij wasoht en kamt
zich al maar door. Onzin I Zij behandelt
ons als drek. Zij is gek. Wij haten haar."
Zoo was het aigemeene oordeel over
Bela. In het geheele kamp was de eenigs,
die dien oohtend bij het hooren van de ru
zie ln de tepee van haar vader medelijden
toonde, de oude 'bultenaar Musq'oosis.
Zijn tepee stond langs de rivier, een
weinig van de anderen verwijderd. Hij
zat als een kleine oude verschrompelde
beverrat ploh, rookend en peinzend, in het
zonnetje voor zijn deur te koesteren.
Zonder Musq'oosis zou Beia's lot ln den
stam al lang onhoudbaar geworden zijn.
Musq'oosis was haar vriend en hij was
oen man vftn gezag. De ligging van zijn
geering TV; uag in het Lagerhuis
voortga jr Wllliaim JoynBon-Hicks,
de mink., '-'n blnnenlandsohe zaken,
zei, dat er -i T2 Augustus tot 22 Septem
ber 809 pr- Ion zijn behandeld; krachtens
de bul^ap-'i-otnie, bevoegdheden. Het deed
spr. genoegen, toekunnen zeggen, dat de
Inflemnctan Medetieeting.
Slechts één merk kan 't beste ry'n
rechters het slechts ln 18 gevallen heb
ben noodijg geacht, gevangenisstraf op te
leggen. In 160 gevallen is er 'boete opge
legd en 61 gevallen zfjn nog in behande- s-
ling. In'de andere gevallen zijn de ver
dachten vrijgesproken.
Raimsay MacDonald 'beweerde, dat 808
gevallen ln een land, waar een mülloen
mannen niet werken, de hernieuwing van
die bevoegdheden niet wettigt
Het Lagerhuis heeft met 196 tegen 05
stemmen de motie aangenomen tot ver
lenging met een maand van de geldig
heid van de buitengewone bevoegdheden
van de regeering naar aanleiding van de
mijnwerkersstaking.
Een referendum over Baldwln*»
voorstellen.
Men verwacht dat het oongres van mijn
werkersafgevaardigden morgen zal be
sluiten, tegen de volgende week een refe
rendum- onder de mijnwerkers uit te
schrijven! over de aanvaarding van het
voorstel van Baldwln nopens gewestelijke
onderhandelingen en die instelling van
een verplicht scheidsgerecht
Een verzoek om steun.
De stakingsleiders hebben aan het be
stuur van het vakvereenigingscongres
Dinsdagavond positieve voorstellen ge
daan om alsnog daadwerkelijke hulp
voor de stakers te organiseeren. De bel
de voornaamste, voorstellen; één van ver
st rekkenden aard; de stakers vragen een
half tot een percent van het weekloon
van alle bij een vakvereeniging aange
sloten arbeiders, en voor zoover de trans
portarbeiders betreft een vervoerverbod
van steenkool, zoowel voor binnen- als
buitenland. Hét bestuur van het vakver-
eenigingsoongres heeft dadelijk gezegd,
dat op de naleving van een embargo ln
het buitenland niet de minste k*™» be
stond, doch dat het de beide andere voor
stellen nader overwegen zou.
Gebrek aan kolen.
B]j gebrek aan kolen, zullen de ka
toenspinnerijen in Lancashire te begin
nen met 4 October twee weken op de drie
stil gezet worden.'
&r.9
Ingezonden Mededeeling.
edVfltnd^^lnllw
JtuiS
tepee toonde zijn maatschappelijke posi
tie. Hij was bij hen, maar 'behoorde niet
tot hen. Htf was zóó oud, dat al zijn bloed
verwanten dood waren. Hij bleef bij de
Fish-Eatera, omdat hij' van het meer hield
en zonder dat niet gelukkig zou kunnen
zijn. Van hun kant waren zijn blij', dat hij
'bleef; hij deed den stam ln aanzien
stijigen.
Als een door God 'begenadigde en be
giftigd met hoogere wijsheid, waren de
menschen geneigd Musq'oosis te aanbid
den; ja, zij kenden hem zelfs 'bovennatuur
lijke eigenschappen toe. Musq'oosis lachte
om hun bijgeloof en wilde daarvan geen
gebruik maken. Dat konden N zij niet be
grijpen, was het ,niet slechts voor zaken
doen?
Maar hoewel zij zioh over- zijn lachen
boos maakten, bleven zij toch ontzag voor
hom hebben en altijd hem om raad vra
gen. En wanneer zij dien kwamen vragen,
dan gaf Musq'oosis hun dien' zonder
oenigo 'bovennatuurlijke bijvoeging.
Tn vroeger dageh had Musq oosls een
tijd lang gewoond ln Prince George, de
stad der blanken, en daar had hij veel ge
loerd van do wetenschap der blanken.
Deze had hij meegedeeld aan Bela en
daardoor was zij gek geworden, zeide
men.
Hij had Bela Engelsoh leeren spreken.
Belas directe kennismaking met het
groote 'blanke ras had 'zich 'beperkt tot een
kloln aantal priesters, ptolitie-agenten en
handelaren'.
(Wordt vervolgd).
HELDERSCHECOURANT
Van heden af kunnen de couranten, bestemd
voor Oost- en West Indlll, die per Zeepost
worden verzonden, opgenomen worden In de
frankeering bij abonnement. Daardoor wordt het
port aanmerkelijk verminderd; In varband hiermede
wordt de abonnementsprijs van ons blad, voor
da per Zeepost verzonden exemplaren, met
Ingang van 1 October f 2.10 In plaats
van f 2.00. Da andere buitenlandsche tarieven,
ook dia por mail, blijven dezelfde.
Wij wijzen ar onze abonné'a op, dat dazs
verminderde tarieven dus niet gelden voor de
bultan Indit gelegen landen (Singapore, Amerika,
etc.) De zeepost-verzending voor Nederl. Oost-
Indli heeft wekelijks plaats, bedftellngs van
Amsterdam en Rotterdam; voor West-lndl8
(Suriname, Curagao enz.) eenmaal per maand.
Men houde steeds 'n fleschje bij de hand,
het ia voor U van onschatbare waarde:
voor roode en ruwe handen; het be
schermt Uw huid tegen scherpen wind
en verbranding door de ton. Versachtend
en heelend voor Baby's teare plekken,
't Zuiverste en goedkoopste
van aJles.