Kloosterbalsem
Een Liefde in de Wildernis
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
AKKER'»
JAAP SNOR,
▼an eiken aard io
spieren en gewrichten
Kloosterbalsem
Kloosterbalsem
Kloosterbalsem
Nr. 0298
ZATERDAG 12 FEBRUARI 1927
SOate JAARGANG
ABÖNNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING-
W Ked. O. en W.
miminera der Courant 4 et; fr. p p 6 ét
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: G. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 60 en 412
Port-Qlrorefcenln* No. 16066.
tekat)dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te buur)T. 11lm 9
regels 40 et., elke regel meeT 10 et. bij vooruitbetaling (adree: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 et. p. adv. extra). Bewljine. 4 et.
Ingezonden Mededeellng.
Op
en tl|d van hoogwater (Texel).
Wintertijd.
Maan Zon Hoogwatet
'jl
Zondag IS 6.37
WEEKOVERZICHT.
Binnenland.
H et veelbesproken verdrag.
Nu de Eerste Kamer weldra in laatste
Instantie beslissen aal over het verdrag
tuaaohen België en ons land, kan het nut
tig stjn in oen kort artikeltje aam en te
vatten wat dat verdrag Inhoudt en waar
om aoovelen het een ramp voor Nederland
achten.
Het eerste en kortste artikel la het ge
wichtigste. Het erkent dst de neutraliteit
van België ls varvallen en eveneens het
verbod om van Antwerpen een oorlogs-
haven te maken. Door de opheffing van
die neutraliteit wordt het gevaar grooter
dat België nog meer vazalstaat van
Frankrijk wordt België voert geen eigen
buitenland echt politiek, zooele wij, maar
xlet altijd Frankrijk naar de oogen en beti
Blauwe verdrag geeft voor den weg te ne
men slagboom der neutraliteit geen en
kele oompenaatle.
De oorlogehaven voor Antwerpen la
vooral daarom soo vreemd, omdat bepaald
ia dat ln oorlogstijd de verbinding van die
haven met da «ee voor Belgische oorlogs
schepen gesloten is. Men vermoedt dat dit
maar schijn la om onae souverreiniteit
over de Schelde san te tasten.
ruiver Belgisch belang, geen enkele Ne-
derlandsche haven heeft er eenig belang
bij.
In het oude geschil over de Wielingen
krijgt België een voorsprong, die het niet
had. Vroeger werd alleen gesproken van
„rechten", nu van „souvereinlteitsrechten"
van België.
In het verdrag komen een aantal bepa
lingen voor betreffende aanleg van nieu
we werken, het onderhoud en de bedie
ning van bestaande of nog te maken wer
ken. Het aandeel in de koeten, dat Neder
land daarin te dragen heeft, la onevenre-
dlg groot en bovendien worden ome be
langen voor de Belgische op zij geiet. Zoo
wordt wel bepaald den afvoer van'Bel
gisch water over Ked. gebied, maar niet
die van Zeeuwsch-Vlaanderen over Bel
gischen grond.
Een ander artikel schrijft voor de toe
stemming van Nederland voor het aanleg-
£en van kanalen van Antwerpen naar
[oerdljk en Ruhrort (8chelde-Maas-RJjn)
over ona land. ten koste dus van de Rot-
terdamsche haven, terwijl wij in de kos
ten moeten bijdragen.
Artikel IV bepaalt dat de oommlaaie
van beheer ral bestaan voor de helft uit
Belgen, „wier beschikkingen en verorde
ningen vborrang rullen hebben boven de
Nederlandsche beschikking
nlngen"
en verorde
nden".
Wanneer men nu weet, dat die oommla
aie, waarin de Belgen alles en w»J nieta
te seggen hebben, te beslissen ral hebben
over de scheepvaart op de Schelde, ver
lichting, onderhoud, verbetering en relfa
verleggingen en doorsnijdingen land
waarts van da bandjjken en ook de politie-
Ingezonden mededeellng.
derhoud van een doorgaande vaargeul op
de Schelde, die ona wordt opgelegd la een
Ingezonden Mededeellng
ttlen Kan nog
ten half-jaar zonder ten I
kachel, doch geen dag j
ronder een pijp
voor ona Kousen, Sokken of andere
Goederen. Wij hebben alleen dépots
voor het aannemen van reparatie.
ZUIDSTRAAT 15. Helder.
FEUILLETON.
verordeningen dan begrijpt men hoe
de Belgen haas kunnen spelen ln ons land.
Kan deze oommissie het niet eens wor
den op een punt, dan is er beroep moge
lijk op een scheidsrechterlijke commissie
van vijf leden.van wie één, zegge een,
Nederlander mag zijn.
Over de gewichtigste en princlpleelste
zaken, ons land betreffende, wordt dus ln
beide commissies door vreemdelingen be
slist
Hat werklooahetdavraagatuk.
Er wordt weer een nieuws proef geno
men tot oplossing van het werkeloosheids-
vraagstuk, een poging gedaan altham om
e enige verbetering te brengen in den be-
sta&nden toestand. Minister Kan en eenlge
wethouders van groote gemeenten zijn
naar Drente geweest on\ te onderzoeken,
in hoeverre het mogelijk is om een deel
der werkloozen uit de groote gemeenten
naar het platteland ovar te brengen, waar
zij dooi cultiveering van woeste gronden
i kunnen bijdragen tot het scheppen van
een bestaansmogelijkheid voor landbou
wers an voor sich selve, door ml. bij die
landbouwers ln dienst over te gaan.
Theoretisch is deze nieuwe proef te
billijken, maar het lijkt om toch een ge-
mia aan psychologisch inzicht, wanneer de
ondernemers niet een zwaar vermoeden
hebben, dat deze proef door allerlei om
standigheden, die zich ln de practijk zul
len voordoen, moet mislukken. Men heeft
werkeloozen tot sigarenmakers en metse
laars willen omvormen, maar al die po
gingen zijn op niets ultgrioon»n, omdat
wel gebleken ia, dat men niemand „per
stoomcursus" tot een gc-ed vakman kan
i maken. Nu zal men alien4i werklieden uit
de stad gaan omtooveren ln landarbeiders.
Inderdaad zijn de omstandigheden ln
Drenthe wél gunstig, want, waar begon
nen moet worden met cultiveering van den
bodem, waarvoor eenvoudig grondwerk
wordt verelscht, dat slechts geleidelijk
overgaat in arbeid, die op de bodempro
ductie betrekking heeft, zullen de aspi-
rantlandarbelders gelegenheid hebben om
hun toekomstig vak terdege te leeren.
Maar, zoo vragen we ona af, waartoe moe
ten werkeloozen uit de groote steden van
om land voor dat werk worden opgeleid,
terwijl ln Drente zelf de werkloosheid op
het oogenblik den hitteraten nood veroor
zaakt? Die Drentsche arbeiders hebben al
jaren ln de venen gewerkt en 't lijkt ons,
dat zij gemakkelijker tot landarbeiders
zullen zijn om te vormen, dan de veler
lei vaklieden uit de groote stad. Die
Drentsche arbeiders zijn bovendien ge
wend aan de eenzaamheid en het betrek
kelijk eentonige van het landleven, om
standigheden, waaraan de menschen uit
de stad zich niet of zeer moeilijk zullen
weten aan te passen. Men heeft, met ge
meente-subsidie, werkeloozen uit de stad
naar Oanada gezonden, maar die proeven
zjjn volslagen mislukt, niet, omdat een
stadsmensch geen landarbeid zou kunnen
leeren, maar omdat de stilte en eenzaam
heid hem zóó drukken, dat hij het op het
veld en in zijn woning niet kan uithouden.
De Intrekking dter Huurwetten
De a.a. intrekking der Huurwetten
heeft hier en duur eenige ongerustheid
gewekt, doch we meenen, dat voor de
sombere voorspellingen geen grand be
stest Vooral in dé groote steden kan
moeilijk moer van een woningtekort ge
sproken worden. Wel zijn er nog gsein-
nen, die nog geen verblijf naar haar ga
ding hebben kunnen vinden, doch dat
komt tmeer voor uit een gebrek aan wo
ningen van een bepaalden lagen huur
prijs dan uit een woningtekort Mem heeft
in de laatste Jaren veel te veel tg. midi-
denstandswonlngen gebouwd' van en
meer kamera en huren van 600 en 700
gulden. Van xulke weningen la een be
langrijk te veel en in de buitenwijken
van groote steden staan heéle «traten van
dergelijke hulzen volkomen leeg. De elge-
j naren er van voeren de prijzen steeds om
laag, lager zelfs dan se ln verband met de
bouwkoeten eigenlijk gaan kunnen en t ge
volg la, dat door de bekende opschuiving
van de bewoners, die sloh bi) esn over
compleet aan hulzen steeds doet gevoelen,
deze neerdrukking der huren sich over
de heeele hulsenlinie ln meerdere of min
dere mate voltrekt
De opheffing der Huurwetten zal ol
den verderen aanbouw van hulsen nog
arümeeren en daardoor bijdragen tot het
terugbrengen dier huren naar redelijke
prijzen
Wetfa
en
'ethouders van sommige
sljn er lntueadhen niet soo gerust op
beramen plannen om bij gemeentelijke
verordening te voorzien in de materie,
eertijds door de huurwetten geregeld.
Maar of zulke gemeentelijke bemoeiing
kans heeft genade te vinden in d© oogen
der regeering en of zij els vallend© bin
nen de grenzen der gemeentewet beoor
deeld stl worden ia zeer te bealsn.
Buitenleed.
Het nieuws Dulteehe kabinet
Het kabinet van het nieuw gevormde
burgerlijk blok ln Duitsohlsnd's Rijks-
dag, oujkx niet alleen een moeilijke ge
boorte te hebben gebed, maar het Jonge
leven wordt nu reeds ven alle kanten be
dreigd. Het Centrum voelt sich niet ezg
lekker met de nieuwe oonservatleve vrien
den en d© sociaal-democraten doen alle
moeite om de tegenstellingen tuaschan de
bondgenooten nog te verscherpen. Een
welkome g«--; egenheld daartoe vormde
voor hen de wetenschap, dat een dar
Duitsdh-N etionale ministers zich met het
Kapp-avontuur, dat een herstel der mo
narchie beoogde, geblameerd heeft Met
onthullingen daaromtrent hebben se een
relletje veroorzaakt dst vermoedelijk nog
wed met een sisser aal afloopen.
De opetend ln FotrtugeL
maakte deze week onder het
ilnet na de revolutie van 1910 de
zooveelst» omwenteling door. Ze onder
scheidde zich alleen van de vorige door
haar bloedig karakter, maar werkelijke
gevolgen voor het staatsbestuur sai ze
niet hebben. Het heette te gaan om de
democratie en het herstel van een parle
mentair 'bestuur, maar ln Portugal pro-
beent nu eenmaal iedere generaal, ala het
zjjn beurt ia, om op de een of andere
menler aan het bewind te koaueo.
De burgeroorlog ln China.
Wat dat betreft gelijken de toestanden
er veel op China, dat eveneens sinds
Portugal
late kabin
Ingezonden Mededeellng.
tel ven oud*
Dit lerklurt kat vtrniund rmltut bij
rheamitiik, jicht, (Uchiat. spit, lmdenpijn.
ipiirpijn, itrsmheid «a dirfilijka aandeaninian.
Probaat an ooderetedt hrt miL Per pot 10 aart.
Homes vas HULBBRT FOOTNER
begrijp, wat het meisje in hem riet," zeide geantwoord, dat dat hem niet aanging.
Mahooléy. „Zij kan toch heel wat betera Waarom had hij dat gezegd? Steunde
kiezen hier!" iemand1 andera dan Mahooléy Sam? Ala
Ingezonden Mededeellng.
Zorg voor aan gemotvoUen ouden tteft
Ouderdom ls niet enkel «sa kwestie vas
jaren. Velen voelen rich jonger op 70-Jari-
ri leeftijd dam anderen van 60 of selte
jaar. Dl» ls een ontegenzeggelijk fel»,
en men kan es verschillende oorzaken
voor aangeven. Gewoonlijk hebbel ouden
vam dagen mat aan Jong gemoed behoor
Ujk zorg gedragen voor hun nieren, ten
oud© spreekwijze zegt: -Als gjj uw mlemi
gezond houd», houden desa u gezond".
En ouden van dagen kas zooveel leed
bespaard worden, wan» veel rugpijn,
urlr©stoorniseen, Ischias, spit, Aauraati-
sohe pijnen en graveel worden dikwijle
moedeloos geleden. Den nieren oatbreex»
bet vaak aan hulp. 3M behoeven de M-
zondere versterkende hulp san Festere
Rugpijn Nieren Pillen
Door de opwekkende kreek» van dl»
niermiddel wordt de werkzaamheid der
nieren hersteld; het versterkt de nieren
en helpt deze om het bloed te flltreerea,
terwijl de afmattende ziekteverschijnse
len der nieraandoening verdwijnen.
Waarom zouden ouden van dagen neg
langer lijden, ala zij de benoodlgde hulp
onder hun bereik hebben?
Verkrijgbaar (ln glasverpakking met
geel etiket let hier vooral op) _bg apo
theken en drogisten i 1.76 per
Voor Nederland bewerkt door
W. J. A. ROLDANU» J».
HOOFDSTUK IX
Joe vond het gewone groepje babbe
laars ln hst magazijn ven de Franeobe
factorij. Behalve Mahooléy en Stiffy wa
ren er nog twee van de laatst aangekomen
troep farmers, een polltie-embtenaer, die
geen dienst hsd, en de jonge Mettleon,
een der landmeters, die een boodschap
van Greves wee komen brengen en vol
strekt geen haast had om terug te geen.
In het Noorden ls het niet netjes om
haast te hébben. Vam hen allen was alloen
Stiffy in rijn klein &ureeutje b«rig_Hlj
wes weer berig ztjz geliefkoosde cijfers
op te telles.
Toen Joe binnenkwam, waren zij ovw
den vorlgen avond een het praten; rij
uitten JS m niet bepaald
over Stom. Joe wist rich soo te beheer-
«cben. dat hij d© woede, die h«m verteer
de, soo goed els geheel kon /erbergen,
ofschoon het hom niet fwadfeffi 7*}
dat te doen. HU ging sahterasn zittenrjn
zweeg het «ootste
Alles, wat Temend tegen ftam zeide, was
ris manna voor hem.
JQl g door deM grond we-»*. -
„TTjj heeft allee voor ons bedorven!" hij dat geheim kon uitvoraoben, zou dat
geide aen ander. „Het aal noodt meer zoo hem misschien vat op rijn mededinger
gezellig worden in het restaurant" geven.
„Wie ls die Sam toch?" vroeg een van „Zeg, ik had niet gedacht dat jij je
dit- laatst aangekamenen. door een ex-kok den loef zou laten afste-
jBen beroemd' mispunt van een kok, kenl" zeddie die vreemdeling.
■wièn het zijn hoofd geslagen ls," Dat was te veel voor Joe's zelfbeheer-
preveld© Joe.
JHÖ ie hier ais kok gebleven, tot hU dat gwangeo,
J1-» UDHI—r TV„-
sching. Ben vuurroods blos bedekte rijn
span paarden kreeg," zelde Mattlson.
Wij hebben hem zoo lang als kok ln
dienst gehouden, bedoel Je, zeide Mar
luooley.
„Maar waarom heb Je hem dat baantje
van voerman gegeven?"
Wen quaestde ven zaken, antwoordde
<je' chef onvereohillig. JUJ was nu een
maal hier."
kokeni?" -
Mahooléy keek verlegen rond.
„Zaken rijn z&ken, xeldö jm j
„Den loef afsteken?" bromde hij. „Je
moet vanavond meur eens bij Bela komen,
als je zien wilt hoe ik een kok behandel 1"
„Wie ls die oude vogelverschrikker, die
naast Beia's restaurant woont?"
„iMusq'ooals, een soort medlcdj oen-man
van haar stam," antwoordde Mahooléy.
'Pgaw ■vJtdiAr?"
„Neen; haar vader was een blanke."
„Wie was het?" vroeg Joe.
Mahooléy haalde zijn schouders op.
„Dat moet Je mij niet vragen. Dat was
lang vóór mijn tijd."
Waarom woont hU dan bJJ haar, als
„z-axen zjjji wio". —vv - -v
lk hem ook niet, imay voor rijn werk ia hij 'geen bloedverwant la? vroeg de an-
hij uitstekend."
Joe'a opmar!
haat verscherpt-
was door zijn
Mahoole/s aar-
vragen welke
dsre weer.
,jO, hU heeft altijd soo'n beetje voor
haar gezorgd," antwoordde Mahooléy. „De
andere Indianen' haten haar. Zij vinden
zaling «n begon zich af lm l
raden de chef kon hebben oan Sam niet haar te trotsch.
te ontslaan. Hij' rook een mysterie. Zich „Zij geeft hem te eten; dat ral wed re-
.in-fai feiten te binnen roepend, begon den genoeg voor 'hem zijn, om bij haar te
htt een aantel Welne dingen met elkaar in blijven," merkte Mattineon op.
3band te brengen. „Musq'oosis heeft niemand' noodig om
lïïï? kk) hïïnnerde WJ 'rich, had hem te eten te geven. Die heeft genoej
Iemand aan Mahooléy verteld, dat een der mengde 8tif£ zich in hetjgesprek,
iiértisn kreupel geworden wae, en Me- heeft prachtige credletbrleven.
Ey h£ taSS inder erbij te danken,1 Joe, die op ritos lette, neg hoe Mabool*
rich plotseling omkeerde en rijn
pagnon boos aankeek. Stiffy hield dade
lijk zijn mond. Joe kwam dadelijk tot hek
besluit, dat Musq'oosis iets te tmiaken hsd!
met het geheim, dat hij op het spoor was.
In ieder geval zou hij «en ondersoek in
stellen.
„Prachtig© crediettorisven?" vroeg hU-
„Voor een Indiaan natuurlijk," ant
woordde Stiffy vlug. „Maar verder niet
de anoedte waard."
Joe was niet overtuigd. Maar hij beidde
zijn tdjkL
Het gesprek kwam au op ander# on
derwerpen. Joe zat te peinzen op welke
manier hij inzage sou kunnen nemen
van Musq'oosis rekenlng-ooursnt en Stif
fy'® boeken.
Na esnlgen tijd kwam er een inboorling
zeggen, dat er een "korks ne boot in het
zicht was. Dat gaf een welkome afleiding.
Er ontstond een twistgesprek over de
vraag of het Stiffy en Maihooley's eerst©
boot van dit seizoen of nieuwe voorraden
voor Gravers rijn zouden. Ten slotte be
sloten zfi naar den Fodnt te rijden aan te
kijken.
„Ge mee, Joe," zei er een.
Joe deed' alsof hij tal was. „Och, waar-
oen? Ik hlijf maar hier bij Stiffy."
Toen zij weg waren, bleef Joe nog zit
ten peinzen. Maar middeltjes 'bedenken
kon hij niet. Hij durfde zelfs niet indi
rect over d© zaak te beginnen, bang als
hij was, dat hö daardoor Stiffyte achter
docht zou opwekken. Eindelijk viel hem
Iets ln.
„Zag, Stiffy, hoe staat mijn rekening-
courant?"
Stiffy vertelde bet hum.
„Wat!" riep Joe mat gehuichelde ver
ontwaardiging. „Het moet meer zijn. Je
hebt zeker ergens «ea Jout gemaakt."
Dat trof Stiffy op rijn zwakste plek.
„Ik maak nooit een Jout," antwoordde hij
driftig. „Jullie bestellen el tijd ven alles
en nog wat en denken, dat hetgeen Je
toekomt nog ewen groot blijft Kgk zelf
maar!"
Dat wan juist wat Joe wilde.
Brommend' slungelde 'hij' naar hem toe.
Stiffy legde hem uit hoe de débetposten
aan den eenen an de oredltuosten aan den
anderen kant stonden. Iedere cliënt had
een bladzijde apart Joe zag, dat, alvorens
zijn rekening op te slnau, Stiffy ln «en
klapper keek.
Joe liet rich ten slotte overtuigen
en glngdain naar rijn plaats bij de kachel
terug. HIJ wist nu tenminste hoe er boek
gehouden werd, maar de 'grootste moei
lijkheid moest nog overwonnen worden,
n.L hoe, zonder dat Stiffy het merkt© in
zage te krijgen van de boeken?
Maar hier kwam het geluk hean onver
wachts te hulp. Wanneer Stiffy niet aan
het optellen was, maakte hij den. Inventa
ris op. HIJ zou met het volste recht chef
ln een groot warenhuis hebben kunnen
rijn. Voor de anderen terug kwamen, be-
gon hij die artikelen op d© planken te
tellen.
(Wordt vervolgd.»
HELDERSCHECOURANT
reep 10 bTmTSo f O 70 M* 1*aden 3 20 Zondagsblad
i*w. i W /W, 10 70,11.- Modeblad reap 10.96, f126 f126 f186
ADVERTENTIENt
20 at. p. regel (ealj&rd) Ingea. meded. (kolombreedte ala redaction
Febr.
op:
ond.: op: ond.: v.m.:n.m.;
18
n.
13.46
V.
4.58 7 82 6.07 6 29 7 03
vin
14
1.40
6.49 7.21 6 08 7.82 7 57
ni
16
3 40
6 34 7 19 6 10 8.19 8 88
A\>
16
M
8 47
7.10 7 17 5 12 8 57 9.14
O»
17
4 64
7 88 7 16 5.14 9 80 9 46
Vr. 18
s
6.08
V
8 01 7.14 5 16 10 03 10.17
19
V
7.10
8 20 7 12 6 18 10.38 10.48
Licht op
voor auto's en fietsen:
Zaterdag 13 Febr6.S6 nar.
Maandag 14 6 38
Lat vooral op den galen winkel.
PIJN
wrfcteaUtL
teperkt zt)M warktng alrt tot dt
oppervlakte der huid, doch wordt
door xiln* bijzondere samenstelling
al* 't ware onmiddellijk door dc
portie dar huid ingezogen.
dringt daardoor dlop la het inner
lijk dor weefsel*, ontbindt de ver-
gi.tec die zich daar hebben vart-
gezet, lort ut op en valt aldu* de
pijn la dan wortel tan-
verdrijft door rtfm warwtwvorwek-
kende werking alM belrtaelen. die
<U werkzaamheid ea werkkracht
dar ipieren belemmeren en geeft
m de verloren lenigheid terug.
„Je kan er nu toch wel meer krijgen.
Waarom eet je hem niet weer aan het
agave wi
i>n rich af te
