VIJFDE EN LAATSTE BLAD
PLAATSELIJK NIEUWS
VAN ZATERDAG 3 DECEMBER 1927
AANBESTEDING.
Het wassohien eni opmaken dier goederen
van schep eni eni inrichtingen der Zeemacht,
Marinebakkerij', Rijkswerf, vaartuigen
Loodswezen, enz. is na aanbesteding gegund
aan de Stoomwasacherij „Insulinde", Rijks
weg 11, Helder.
Reeds dagen van tevoren) was op groot-
echeepsche zijde reclame gemaakt voor de
veritooning van een film, die tafereelen
uit de protestantsche zending op Java zou
laten zien. En het was niet te verwonderen,
dat Casino Donderdagavond in letterlijken
zin des woords uitverkocht was. Sedert de
petroleum- en gaslooze dagen der dltrubu-
tie, toen men voor 6 cenits per persoon een
geheelen avond warm en licht onderdak was
bij de volkszang-avonden, die werden ge
organiseerd, berkmeren wij ons een derge
lijke volle zaal niet, tenzij dan misschien
op de allereerste volksconcerten. Hoe het
zij, er was geen plaatsje onbezet gebleven
eü deze volle zaal was wel een prettig
gezicht voor hen, die deze onderneming
op touw hadden gezet. En een bizondenheid
was, dat het hier voor het overgroots deel
menschen waren, die maar hoogst zelden,
wellicht nummer, in „Casino" komen.
Zooals wjj zeiden, zou een film worden
vertoond, die het werk der protestantsche
zending in Ooet-Java zou weergeven,
een film dus, die van propagandistische
strekking was en met den arbeid der zen
ding wilde doen kemmsmaken. Het „Ste
delijk Muziekcorps", onder leiding van zijn
directeur, den heer Ter Hall, verleende
gratis medewerking om diezen avond op te
luisteren, terwijl voorts een strijkje, be
staande uit mejuffrouw van der Bruggen
en de heeren Dokter en Klam er, voor de
begeleidende muziek der film' zorgde.
iWaarom voor een dergelijke film vertoo
ning „Casino" was genomen en niet een
bioscooptheater? zal men vragen. Voor
eerst, omdat „Scala" niet groot genoeg was
en men! dhn in stede van twee, drie avon
den zou moeten geven, en ten tweede, om
dat een ander bioscooptheater niet beschik
baar was. Dus was men op „Casino" aan
gewezen, hetgeen, als zijnde dit niet voor
bioscoop ingericht, vanzelf eenige bezwa
ren had. Naar wij vernemen, had het co
mité de beschjkiking gekregen over het
toestel van hotel de Haan van Wieringen.
Diit toestel nu werkte .goed, de beelden
kwamen duidelijk over, maar het witte
doek was te kiein, zoodat opschriften e.d.
niet geheel geprojecteerd werden. Dit nu
was o. i. niet noodiig geweest; men had toch
wel de beschikking kunnen krijgen over
het reclamedoek van „Casino1" zelf, of an
ders het scherm van AjGjO., dat ook grooter
la. Overigens was dit het eenlige ongerief,
dat de voorstelling opleverde, want, zooals
gezegd, de beelden kwamen zeer goed' over,
scherp en duidelijk.
In de middagvoorstelling evenwel was
veef meer tegenspoed geweest, daar de be
loofde installatie uit Wieringen eerst om
kwart over drie kwam In plaats van, zooals
was afgesproken, om tien of elf uur. Van
twee uur af zaten een negehhonderdtal kin
deren verlangend te wachten. Die kinderen
welke piet langer hebben gewacht, konden
voor hun dubbeltje des anderen) daags, gis
terenmorgen alzoo, terugkomen.
Te half negen opende ds. Zwaan de bij
eenkomst met een 'inleidend woord1. Na het
welkom te hébben toegeroepen aan de eere-
voorzitters, den burgemeester, welke in de
zaai aanwezig was, en dien schout-foijf-nacht,
die door uitetedigheid verhinderd' was, als
mede den dank te hebben) overgebracht aan
allen, die medewerkten om dezen avond te
doen slagen (het Sted, Muziekkorps, dat
nch vrijwillig aanbood, het reeds genoamde
tno. de firma Polak, die haar vleugel ter
pfcscnikking steldé, en last mot teak den
^eyMonhemdus, (ian v[bna en)ergie en
activiteit het comité zooveel te danken
het werk wordt gratis verricht. Typisch
was, dat een auto met verbandmiddelen, die
was aangekomen, in één enkelen morgen
bezoek kreeg van 600 Javanen.
Ook uit politiek oogpunt valt de zending
te waardeeren: waar zij arbeidt, komt rust
en vrede, en een goede verstandhouding
tusschen) blank en bruin. In streken, die
gekerstend zijn, is er geen overheer-
schende politieke macht, 'blank en bruin zijn
diaar tot elkander gekomen. Op al deze grom
den verdient de zending de waardeering
van ieder Nederlanden
Maar het belangrijkste is nog niet ge
noemd: de groote geestelijke beteekenis der
zending. En deze laat zich uitrteraard niet
verfilmen); wat wij straks te zien krijgen, is
slechts <de buitenkant, niet het innerlijke.
Tenlzij gij door het zien ook uw oog naar
binnen richt. Want de zending bedoelt ten
slotte ook de vrijmaking van den Javaan
van het animisme, het bij,geloof, dat hem
dag en nacht gebannen houdt en zijn leven
vergalt. Vrijmaking ook van het Moham
medanisme; de zending bedoelt aan het Ja-
vaansche volk te zeggen, dat Jezus in de
wereld is gekomen om zondaren zalig te
maken.
Nadat het „Stedelijk Muziekcorps" ge
opend had' met het speten van, eenige ge
wijde liederen! bij' het volkslied stonden
de aanwezigen van hun zetels op werd
met de vertooning der film een aanvang
gemaakt
Wij hebben boven al gezegd, dat de beel
den, behoudens het te kleine doek, uitste
kend tot hun recht kwamen. De film bestaat
uit vier deeTen; het eerste gedeelte voert
ons in Oegstgeést, waar de zendingsschool
is gevestigd, die de jongens opleidt. We
zien hen daar in hun dagelijksui leven
bezig; onderwijs, maaltijden, ontspanning.
Daarna wonen) we het vertrek bij van een
boot, en veiter. oud (of nieuw) Indisch hart
ging openl bij, het passeeren van bekende
Slaateen op zee: den lichttoren op Wlght,
e straat van Gibralthr, de haven van Ge
nua, Port Said en bet Suezkanaal, prachtige
geziohten, uit Colombo. Dan zijn we weldra
in Indië en vangt de rondreis door het zen-
dingsgebied aan.
De bakermat daarvan is Modjowarno, aan
de Zuidoostkant van het grootste onzer
Maleisehe eilanden, en uit den aafd der
zaak vertoeven wij daar het, langst. Vee
prachtige natuurtafereeten zijn verfilmd,
maar natuurlijk is het hoofddoel het werk
der zending te laten zien. En achtereenvol
gens passeeren dan ook onze oogen iniand-
sche scholen, naaischolen voor meisjes, een
jongenskamp, het hospitaal en de behan
deling, de aankomst van een auto met ver
band- en geneesmiddelen, de kemkeraad1 te
Modjowarno (waar ook, o vooruistrevend
Java!) de vrouwen medezeggenschap heb
ben!),.... ja, wat niet al. Wij konden, daar
de zaal donker was, natuurlijk niets van al
dit moois noteerenL We maken een tocht
mee met zendeling en mevrouw De Vries
op tournée, de weg gaat voor een deel door
het oerboech, d. w. z. het is geen weg, maar
een stroom en op inlandsche prauwen gaat
het verder. We komen nog, tot andere pos
ten, o.a. Sittiardjo, een Vijfentwintig jaar
terug niets dan een) grimmig oerwoud. Het
laatste deel der füm vooral gaf ons een
groote reeks prachtige natuuntafeaeelen in
dit oerwoud.
Een en ander werd afgewisseld met mu
ziek van het „Stedelijk" en passend §e-
illustreerd) door hpt reeds genoemde tno,
zoodat eerst te half twaalf de voorstelling
afgeroepen was. Vooral de vete alleraardig
ste kindaropnamen ontroerden/ de aanwe
zigen; en wei kregen we den indruk, dat
vooral aan de inlandsche kinderen een
prachtig, werk verricht wordt
De beer ir. Monhemius snrak aan het
slot woorden van dank aan de aanwezigen
voor hun aandacht en beval de voorstelling
van Vrijdag verder in ieders belangstel
ling aam.
De eerstvolgende abonnemenitsvoorstel-
ling zal plaats hebben op Dinsdag 20 De
cember. Voor dezen tweeden avond Is het
Comité'er Ln mogen slagen het uitmun
tende gezelschap „Het Nieuw Rotterdainsch
Tooneel" naar hier te krijgen. Dit prachtige
tooneel-ensemhle beter bekend onder den
n^nm, van „De Rotterdammers" Is in
langen tijd niet ln Helder opgetreden. De
directeur, de heer Fnite Tartaud en Mevr.
Alida Tartaud—Klein, de hoofdpersonen
van het gezelschap, zijn bekende sterren op
tooweelgebied en behooren tot de allereerste
krachten. Mevr. Tartaud' werd onlangs door
de Nedert. Regeering gedéooreerd. Ook de
overige leden van het gezelschap zijn alle
artisten van grooten naam. De beide Lobo's,
indertijd zoo jammerlijk omgekomen bij het
spoorwegongeluk, De Vink, behoorden ook
tot dit voortreffelijke ensemble.
Het op te voeren stuk is het tooneelspel
in 8 bedrijven van St. John G. Ervine „De
Scheepsbouwer!" (The Ship). vertaling van
A. den' Hertog. Van #t mooie stuk heeft
den heer Tartaud' het vorig seizoen zijn
jubileumstuk gemaakt en er zeer veel suc
ces mee gehad, t Spel van „de Rotterdam
mer»" Is buitengewoon en mag ware kunst
Naar wij vernemen geeft de Afd. Toon
kunst op Donderdag 8 December in Ca
sino, onder leiding van den heer A. J.
Leewens bovengenoemde opera in oon-
oertvorm.
Het werk, dat uitmunt in solo's, duet,
terzet en koor wordt door versterkt
strijkorkest, piano en orgel begeleid.
Voor de solopartijen zijn geëngageerd:
mevr. Mak van Waaij-—Dooremans te
Dordrecht („Agatbe"), de heer Pierre
Sampiman te den Haag („Max") en de
heer Hendrik Koning te Amsterdam
(„Caapar").
ZANG- EN RECITEER-VEREENIGING
„HARMONIE".
ST. NICOLAAS IN CASINO.
ONZE SINT. NICOLAAS
PRIJSVRAAG.
PREDIKBEURTEN.
-ZONDAG 4 DECEMBER
Nieuwe Kerk (Weststraat):
's Morgens 10.80 uur, Ds. E. R. Damsté.
van Huisduinen.
West er kerk (Westplein).
's Avonds 6.30 uur, Ds. J. D. v. d. Veen.
Onderwerp: «Het liedje van verlangen".
Huisduinen:
Hulpkerkdienst Geref. Kerk.
Luthersche Kerk:
JULIAN ADORP.
Zendingsgebouw „Ster der Flop»*,
MARETAKKEN.
m
LEGER DES HEILS.
Naar men ons mededeelt zal er heden
avond in de Legerzaal een welkomstbij
eenkomst zijn waarin de heilsoldaten hun
nieuwe Chef-Secretaris Kolonel Wester-
gaard, zullen begroeten.
Ook zal genoemde Kolonel- de bijeen
komsten voor a.s. Zondag (zie adverten
tie) leiden.
De Kolonel, die vergezeld is van zijn
Secretaris en vertaler Majoor v. d. Hoven
en den Divisie-Officier Stafk. Bulter-
man, heeft gedurende zijn 40-jarige loop
baan als Off. v. h. L. d. H. zeer belangrij
ke positie's bekleed in verschillende lan
den en zal hierover in zijn welkomst
samenkomst van hedenavond Interessan
te mededeelingen doen.
De bijeenkomsten zullen door muziek
en zang opgeluisterd worden.
ZENDINGSFILM.
eert) gaf spr. een overzicht van de be
arbeid1'18 van' denl zendings-
*)6Q opztehite vani die bet eekenis
aoet nog maar al te veel de zending be- en
veroordeelenl, zoo zeidè spr. Want wie ken
nis neemt van de zending, kèo niet anders
can haar waardeeren. Wie ik in Indië
«prak, had waardeering voor den arbeid der
Sti nalleE waard^rin« te gelijk,
iT ^urluk; de een waardeert haar uit phi-
SP.ls,'h oogpunt, voor de hulp, aan hom-
in vjlzenden inlanders gebracht, die soms
ver«t,,teleg?2/^ieS8a^9' van medische hulp
riftinkf6P Z^L ®r wor<lll' prachtig werk aan
d« ^tenders verricht; dag en nacht staan
coktoren en verpleegsters iriaa.r en si
Anderen waardeeren de zending uit een
cultureel oogpunt. Zij, richt schalen op voor
Javanen en Ghineezenl van allerlei aard) en
vele duizenden kinderen genieten! van dit
onderwijs.
,Een derde oorzaak voor waardeering is
de sociale en economische arbeid welke de
zending verricht, en waardoor de rust en
orde worden bevorderd. Plaatsen, waar een
80 jaar geleden de menschen nog op hoo
rnen) woonden,, zijln thans herschapen) in 'be
hoorlijke dessahB.
2e ABONNEMENTSVOORSTELLING.
hift^tpni.
Over plaatebespreking enz. zullen nadere
inlichtingen worden gepubliceerd.
DER FREISCHUTZ.
Romantische opera in drie bedrijven
van O. M. von Weber.
Benevens deze hoofdsolisten zullen de
„Aenchen", „Cuno"- en „OttokartVpartij
gezongen worden door mej. Ca. Korver
en de heeren Grunwald en Koolhaas
(leerlingen van den directeur).
Betreffende de zangkwaliteiten van
genoemde hoofdsolisten schrijft o.a.:
.Nieuwe Rottcrdamsche Courant":
De solisten, die in de beide werken mede
werking verleend hebben mogen allen met
eere genoemd worden de 9opraan in de
eerste plaats, niet alleen om de schitterende
hoedanigheden van haar stem, maar ook om
dat zij in zeer korten tijd, als plaatsvervang
ster, de zware partijen gestudeerd heeft, en
wie de schrijfwijze van Honneger kent be
grijpt, dat alleen iemand met zeer muzikale
ooren een dergelijke partij machtig kan wor
den enz.
„Algemeen Handelsblad":
'Mevr. B. Mak va» WaayDooremans....
„in vele opzichten zoo voortreffelijk, dat men
zich feitelijk moet verbazen nu voor het eerst
van haar te hooren; technisch uitnemend ge-
vofmd, begaafd met fraai materiaal, frisch en
warm van timbre, levendig en expresisef
van nuanceering en zeker van de moeilijkhe
den, die Mozart geeft te overwinnen.
„Het Centrum";
H. K. had oogenblikken met groote voor
treffelijkheid; de inzet van het „Lacrymosa"
was ontroerend-machtig en expressief.
„Avondpost":
Pierre Sampimon heeft een tenorstem, welke
men heusch niet alle dagen ontmoet; warm
getimibreerd, klankrijk in de hoogte, en hij
phraseert met muzikaal begrip. Heeft toe
komst.
Dir. P. Brizee.
Reeds eerder maakten wij er melding
van, dat „Harmonie" de Opera Comique
in 8 acten, „De dochter van den Tamboer
majoor" ln Etudie had. Nu kunnen wij
den lezers mededeelen, dat de opvoerin
gen van bovengenoemde opera, oompo
sitie van J. Offenbach, zullen plaats heb
ben op Maandag 12 December voor Dona
teurs en gonoodigden en Donderdag 16
December tegen entrée.
De vele bezoekers, die de opvoeringen
van „Mascotta", door „Harmonie", bij
woonden, zullen dit zeer zeker met groot
genoegen vernemen. Mogen wij de opvoe
ring van een zoo belangrijk werk aan de
voorbereiding toetsen, dan staat den be
zoekers werkelijk iets heel bizonders te
wachten. Kosten noch moeite zijn ge
spaard om het werk zoo mooi mogelijk
voor het voetlicht te brengen.
Het aantal medewerkendenden be
draagt ongeveer 120 personen; een groot
orkest zal voor de begeleiding zorgen
Coupures (weglatingen), zooals die in dit
werk meestal gemaakt worden, omdat
juist die gedeelten zoo kostbaar zijn, wor
den door „Harmonie" in het geheel niet
gemaakt.
Wjj zullen het werk dus te hooren krij
gen, zooals de partijtje het aangeeft, en
gecostumeerd, zooals de regie het voor
schrijft. Trouwens, „Harmonie" gaf reeds
meerdere malen het bewijs haar opvoerin
gen goed te verzorgen.
Wat nu de inhoud van de opera betreft,
deze is van groote aantrekkelijkheid, vol
met grappige situaties en aangrijpende
tooneelen. De muziek is van groote
schoonheid, en vol mooie melodieën, voor
al de drie groote finales, waarin de mu
ziek tot een geweldige climax komt
Voor het orkest, dat medewerkt (fan
fare) ln de slot-finale (de intocht in Mi
laan), is de welwillende medewerking ver
kregen van leden van het Sted. Muziek
corps en de Harmonie „Winnubst". Voor
de costumeering ls door de firma Bakker
te Amsterdam, gezorgd, zoodat we kun
nen verwachten dat dit tot in de puntjes
in orde is. De regie te in handen van den
heer Jb. Bruin. De Casino-directie heeft
de meest mogelijke medewerking toege
zegd wat betreft de décors en lichteffec
ten, zoodat er werkelijk iets moois staat
te wachten.
ARBEIDERS ZANGVEREENIGING
„KUNST AAN 'T VOLK".
Directeur: O. W. Rusting.
Op Dinsdag 18 December a.s. geeft
boveng. vereeniging voor donateurs en
genoodigden een Concert, waarvan het
progranlma geheel bestaat uit werken
van L. van Beethoven.
Medewerking voor dit Concert ver-
leenen de heeren Dick Weiman, bariton
te Amsterdam, Ario D. v. d. Weg, piano,
mej. Dick van der Brugge, piaro, en een
aantal Musici van het Stafmuziekkorps.
Als hoofdwerk wordt uitgevoerd »D
Ruinen van Athene», (Griekenland's be
vrijding) voor Soll, Koor, Declamatie en
Orkest.
Verder dient nog afzonderlijk vermeld
te worden de uitvoering van Beethoven's
Koorfantasie», een uitgebreid klavier
werk, voor te dragen door den heer Arie
D. v. d. Weg, wuarbij zioh in het laatste
deel het koor aansluit op Schiller's ^Aan
de Kunst».
Verder, liederen voor Bariton en voor
Koor (o.a. ♦Trauerklfinge», voor Mannen
koor, gezongen aan Beethoven's graf) en
eenige orkestnummers.
Zondagmiddag zal „Helderts Fanfare
corps" Sint-Nicolaas inhalen, waarna ln
Casino het feest wordt gevierd. De route
is: repetitie-lokaal Jonkerstraat, Spoor-
gracht, Keizerstraat, Spoorstraat, Koning
straat, Kanaalweg naar Casino, Afmarsch
1 uur 16.
Een mensch en ook een teekenaar
is nooit te oud om te leeren. Daar had
den wij in ons vorig Juttertje een teeke-
ning afgedrukt, waarin opzettelijk" een
aantal fouten waren gemaakt, en wij
noodigden onze lezers uit ze aan te
w ijzen. En zij hebben aan dat verzoek ge
hoor gegeven, zijn aan het speuren en
neuzen gegaan, en wij, kregen antwoor
den waarin er 80, 90, 100, ja zelfs 200
waren aangegeven! Tot zelfs uit Weenen
kwam een oplossing in.
Het spreekt wel vanzelf, dat die lang
niet alle goed waren en dat zé dikwijls
betroffen een „spijkers zoeken op laag
watert'. Want de teekening was schets
matig opgezet en om in zoo'n schetstee-
kening nu alle streepjes en krabbeltjes te
gaan bezien, is niet billijk.
Er was bijvoorbeeld met de schaduwen
nog al eens luchtig omgesprongen, even
eens met de afwerking der figuren. An
deren waren er, die aanmerking maakten
op de jongens, die met omgeslagen mou
wen een sneeuwman maakten, op de juf
frouw, die op vrij onvoegzame manier aan
een hangmat lag aan den openbaren weg,
op den kerktoren, die geen wijzerplaat
had. Van het land achter de plotseling
eindigende rivier maakten velen een zee,
en beweerden, dat de meneer, die daar
stond op de zee liep. Men constateerde,
dat de laatste wagen van den trein in de
lucht hing, dat de hangmat van de dame
niet vastzat, dat de visscher geen beenen
had (ze waren op de teekening niet zicht
baar, maar daarom waren ze er wel!), dat
de meneer met den hoed in de hand een
bedelaar was en dus geen hoed zou
dragen, enz. Ook werd zorgvuldig de tee
kening der scheepjes nagegaan, men
vond bijvoorbeeld, dat de touwen in het
water hingen, er werden te dien opzich
te zeer geleerde opmerkingen gemaakt
Het spreekt vanzelf, dat wij ons imde
eerste plaats vast moesten houden aan
een officieel vastgesteld aantal opzettelij
ke, grove fouten, en bij de beoordeeling
der antwoorden moest allereerst worden
geoonsthateerd of deze fouten waren aan
gegeven. En nu is het wel eigenaardig,
dat er maar twee waren, onder de 180 op
lossingen, die deze alle aangaven. Deze
twee behoorden dus direct tot de prijs-
winners. Om de andere vast te stellen
moest worden nagegaan, wie voorts de
meeste officieele fouten had aangegeven,
en daar hierbij een aantal gelijk waren,
wie daarvan daarenboven nog meerdere
goede fouten het lijkt wel een beetje
raar van een „goede fout" te spreken,
maar het is toch zoo hadden aange
geven. Dat was nog een heel werk, om
dat natuurlijk de meest uiteenloopende
antwoorden inkwamen. Eigenlijk moest
elke oplossing van a tot z worden doorge
lezen. Had ieder zich nu maar gehouden
aan onze opgave om zoo beknopt moge
lijk in één regel de fouten aan te geven
dan ware dat wel zoo gemakkelijk ge
weest, maar sommigen meenden hun hart
eens te moeten luchtgeven door het hou
den van heele betoogen. Een inzender
was er, die een geestig verhaal deed be
treffende het ietwat onmogelijke van het
landschap.
Er waren ook critici onder de Inzen
ders, die er zich kort maar krachtig af
maakten met het enkele woord: „er deugt
niets van".
Hier volgen om nu maar tot de zaak
te komen de namen der prijswinnaars,
die tenslotte bij loting moesten worden
bepaald:
Ie, prijs 10.J. H. J. van Es, Binnen
haven 182, die, ofschoon zijn lijstje niet
erg netjes was geschreven, zich nochtans
gehouden had aan een korte omschrij
ving der fouten, en die, behalve de „of-
fïcieele" nog 9 /andere „goede" fouten
had aangegeven.
2e prijs 6.— Theo de Boer, Achter
gracht W. Z. 85, die eveneens alle fouten
had en daarenboven nog 8 andere goede.
8e pr. Cornelia Lamsma, Ruyterstr.
51. Deze had heel erg haar best gedaan
en niet minder dan 192 fouten aange
geven, die natuurlijk niet allemaal goed
waren.
Prijzen van 2.60 aan: T. Vahstal, An
jelierstraat 27, met een totaal van 201
fouten volgens eigen aangifte.
P. H. Spruit, Molengracht 89, H. Cats-
hoek, Middenstraat 112a, J. Dunselman,
Nieuwstraat 7, Age IJska, Goversstraat
8, E. Basle, Lange Jansstraat 6bis,
Utrecht, Ant. Broekhuizen, Janzenstraat
70, P. Koster, Oosterland, Wieringen.
Aan beide Inzenders buiten de stad
hebben wij de prijzen toegezonden, de an
dere gelukkige winnaars kunnen hun
prijzen hedenmiddag tusschen 2 en 6 uur
of Maandag aan ons kantoor afhalen.
Wij felioiteeren allen met hun prijs.
Redactie Held. Courant.
Ned. Hcrv. Gemeente.
(Vacature Helder Hl).
Onderwerp: „Gekomen, opdat..."
Geen dienst.
Jnllanadorp:
's Avonds 7 uur, Ds. E. R. Damsté,
Onderwerp„Gekomen, opdat
Evangelisatie (Palmstraat):
's Morgens 10 uur, de Heer Boon
van Breezand.
's Avonds 6180 uur, J. J. v. Kempen van
Haarlem, over Herv. „Stadszending te
i Amsterdam.
Donderdagavond 8 uur, geb. Midden
straat 117, Evangelisatie samenkomst.
Spreker Ds. J. de Pree.
Geref. Kerk (Spoorstraat):
's Morgens 10 uur, Cand. R. Dajnhof,
van Grand Rapids.
's Avonds 5.30 uur, Ds. EL Steen.
(Militair Tehuis, Kanaalweg).
's Morgens 10 uur, Ds. H. Steen,
's Avonds 5.30 uur, Cand. R. Danhof.
Chr. Geref. Kerk (Steengracht):
Leesdienst.
Oud Geref. Kerk (Hoogstraat):
's Morgens 10 uur en 's avonds 6.30 uur.
De Heer Wijting, van Rijssen.
Maandagavond 7.30 uur, de heer Wijting.
's Morgens 10 uur, Dr. J. E. B. Blasé.
Doopsgezinde Kerk:
's Morgens 10 uur, Ds. P. J. Smidta.
Leger des Hells (Spoorgracht 88).
's Morgens 10 uur Heiligingsdienst en
's avonds half 8 Verlossings-samenkomat.
Donderdag, 's avonds 8 uur:
Openbare Heilssamenkomst
's Avonds 7 uur, de heer van Looij,
van Rotterdam.
Waar Maretakken al niet goed' voor
zijn! Daar kan je de wonderlijkste dingen
mee beleven! Zeer terecht beschouwden
de oude Germanen het als een plant, die
zegen brengt. In plechtige^ optocht met
feestelijke witte gewaden aan, trokken
de wijze Druïden er in den Zonnewend-
nacht op uit om met gouden sikkel de
maretakken uit de toppen der eiken en
populieren los te snijden. Zij werden on
der de geloovigen verdeeld om hen het
komend jaar voorspoed te brengen.
Dat dit niet slechts een oude over
levering Js, maar waar, heeft Enny on
dervonden. Spreek dus nooit kwaad van
maretakken, want dan hebt ge 't bij haar
onherroepelijk verbruid! Enny had hard
geblokt en gevost op de H.B.S. en in Juli
haar eind-examen gedaan. Met wappe
rende haren en warme wangen van op
winding, was ze dien bewusten 28 Juli de
eetkamer binnengestormd: „Ik ben er
warempel dobr gerold, er dóór zeglu En
heel het huisgezin had meegejuicht, „wa-
rèmpel, ze is er door geroldl"
Voor belooning ging ze met moeder en
vader een reisje doen en niet zoo maar
eventjes naar Brussel, neen, heel naar
Parijs en langs de Loire, den prachtigen
kasteelentooht doen. En aan de Loire is
haar groote avontuur met de maretakken
begonnen1
In de heerlijke groote sight-seeing-car
waarmee ze over heuvels en wegen vlo
gen, zat o.m. ook een flink uitziende ge
bruinde Jonge man, die met oogen tinte
lend van genot zat rond te kijken te
genieten, niet slechts van de natuur daar
buiten, maar ook van het leuke jonge
ding naast hem. Al herhaaldelijk was de
auto groepen populieren gepasseerd' in
wier toppen, tegen .den stam aan, groote
donkere plekken zichtbaar waren. „Zou
den dat allemaal vogelnesten zijn?" vroeg
de jonge man aan den heer naast hem.
„Och welnee, dat is natuurlijk mistletoe
of maretakken, ook wel vogellijm ge
naamd!" barstte Enny uit. ,,'k Heb het
net op 't examen gehad 1"
En zóó begon het! Niet bepaald vor
melijk voor een eerste kennismaking.
Vader vond deze ongegeneerde manier
van zijn „Kikkerstaartje", zooals Enny
thuis genoemd werd, heeiemaal niet ge
schikt en hij mengde zich in het gesprek,
waarna de jonge man, met van pret dan
sende oogen, zich keurig voorstelde als
„van Hertel".
Hoe langer hoe gezelliger werd de
Loire-reis; bijzonder helder glansde de
zon. merkwaardig schoon was het land
schap op die dagen, als het jonge men-
schenpaar „hij en zij" elkaar hier en daar
weer terugvonden. „Wat een moppig
type", zeide Enny in haar H.B.S.-taaltje;
„ze is niet mooi, maar wat een goede
trouwe hondenoogen heeft dat kind;, echt
lief, ja bijzonder lief!" En toen het reis-
seizoen voorbij was en de jonge zee
officier weer in Heldeh zat, toen zag
hij in zijne droomen nog dikwijls mare
takken en lieve trouwe hondenoogen I
November, 't aasaut op til! Dè ge
beurtenis, heel het stille Helder in rep
en roer; treinen vol vroolljke logéetjes
met koffers vol lichte baltoiletjes kwa
men aan, afgehaald door een schare van
glundere jonkers!
De stille Weststraat de deftige
Hoofdgracht werden er oompleet fleurig
van; oude zeerotten keken tersluiks eens
in den spiegel, jonge snuiters besteed
den eindeloos veel zorg aan kuif en snor!
Twee weken van te voren al was er in
Den Haag een Jongemelsjeskamer waar
ook alles in rep en róer was, of eigenlijk
gezegd, t heele huis, want er was iets bij
zonders aan de hand; Enny zou nu voor
't eerst van haar leventje naar 't assaut
ln Helder, logeeren bij haar getrouwde
zus op het Havenplein. De huisnaaister,
moeder, ja zelfs kleine Truusje en groote
broer Henk kwamen er aan te pas. Pas
sen meten, hier nog een lintje, daar
nog een biesje ieder leende iets of
hielp een handje, want Enny behoorde
niet tot de categorie van Haagsche nuf
jes, die maar mooie toiletten bestellen
kunnen; o heden neen! Er was heel wat
overleg voor noodig geweest om haar
assaut-ffihig te maken!
Bot feest was ba vollen gang en van
Hertel, niet traag, stepte er lustig op
los, tot hij opeens midden in de zalige
„blue" als een zoutpilaar Weef staan, tot
ontsteltenis van zijn dia me, die beleefd
Informeerde, of hem Iets scheelde. „Par
don, neen, ik, neen 't ls niets," 't
