OE HOOGHARTIGE DWAAS.
ui.
MiHfUlllUt
STER-TABAK
OP EN OM HET BINNENHOF.
Wmk-kronlek.
Den Haag, 16 December.
FaD speed! Woorden djtr. Een BehdL
Tan de eenzijdige ontwapening.
De overwegen.
De vrees, door president Ruys geuit, dat
de Tweede Kamer niet vóór Kerstmis met
al haar werk zou gereed komen, ls voor
barig gebleken. Trouwens, als verstandig
en tactvol „speaker" van het Huis zal de
heer Ruys de Beerenbrouck dergelijke
„vermaningen" wel voor een deel bescha
men en te-pas brengen als middelen om
de dames en heeren van ons Lagerhuis,
of eigenlijk mag men hier billijkheids
halve van laatstgenoemden spreken,
want onze vrouwelijke afgevaardigden be
zondigen zioh waarlijk niet aan verspil
ling van den nationalen tijd, zoodat hier
het „femina est animal loquax" niet op-
gaatl, tot zelfbeperking te brengen.
De Kamer was aan het eind der verga
dering van Vrijdag 9 December j.1. zóó
ver gevorderd, dat nog slechts drie Hoofd
stukken der Staatsbegrooting voor 1928,
zijnde: Oorlog, Onderwijs en Koloniën,
restten. Laatstgenoemd budget is meest
al zeer spoedig afgedaan. Wat allerminst
van de Indische Begrooting kan worden
gezegd. Dit „kluifje" moet nog verorberd
worden en de h.h. ir. Cramer en Louis
de Visser zullen er wel voor zorgen, dat
aan het Indische budget in de nog resten
de middag- en avondzittingen de noodige
bespiegelingen zullen worden gewijd.
Minister Waszink vertoeft, weet men,
orn gezondheidsredenen in de Rlviera-
streek. Dit was de eensdeels verblijdende
en anderdeels treurige oorzaak, dat de
Begrooting van Onderwijs, K. en W. in de
avond-vergadering van Dinsdag 18 dezer
nagenoeg zondier discussie werd goedge
keurd. In normale omstandigheden vor
dert Hoofdstuk Va enkele dagen. Ook
hier is uitstel geen afstel. Na het Kerst-
recès, wanneer Exo. Waszink zijne
mlnisterieele bezigheden zal hebben her
vat, zullen de thans uitgeschakelde be
schouwingen worden gehouden. Men heeft
hier dus toegepast de methode, welke ook
gebruikt werd na de fameuse „Vatikaan-
crisis", toen men met de Begrootingen
vele weken te laat was en de Kamer be
sloot om de diverse Hoofdstukken zon
der debat goed te keuren, terwijl later
werd gediscussieerd. Aldus kon het be
drijf in de Staats-cuislne worden voort-
Ïezet. Allicht zou er ook eene oonclusie uit
unnen worden getrokken met betrekking
tot het problematische nut van parlemen
taire bespiegelingen, althans van een
deel daarvan, in 't algemeen.... Op
Ingezonden Mededeellng.
Het la geen kunst, met groote
woorden leU nieuw* is den handel
te brengen.
De STER-TABAK te geen nieuw
merk, doch heeft sedert vele jaren
het hart van iederen pijprooker
veroverd door hara ongeëven
aarde kwaliteit
De rookers van STER-TABAK
beantwoorden ons atreven naar
kwaliteit met hun vertrouweiw
Wij zullen dit vertrouwen nial
beschamen!
Erkend de bes+et
FEUILLETON.
doom
H. BEA0H—WEBB.
89)
„Als ik mag, mijnheer, zal ik een
oogenblikje verdwijnen: het schiet op
naar half twaalf en u zult wel evenmin
willen als ik dat Martin injj hier vindt,
wanneer hij komt."
„Wat steekt er voor kwaad in, als je
blijft en het gesprek aanhoort?"
„Meent u dat, mijnheer? U maakt toch
geen grapje?"
„Zeker meen ik het. Glip dadelijk je
kamer binnen, of je zult te laat zijn, en
hoor eens, Ellison, je kunt de deur een
beetje open laten, zoodat je niets van het
amusement zult missen. Maar onverschil
lig wat ik zeg, je moet je er niej^i van
aantrekken."
Hij greep den ander bij den arm en
duwde hem zijn kamer in.
„U doet de dingen nooit half, mijnheer,"
zeide Roger, dankbaar. „Dit is verbazend
aardig van u."
„Luister!" zeide Olaude grinnekend en
hief een waarschuwende vinger omhoog.
„Daar komt onze gast." Hij kneep even
geruststellend ln Elllson's arm en schoot
de zitkamer in.
De lijfeigene hield zijn adem in, toen
Barton, in antwoord op een harden klop,
„binnen!" ziep. Toen z&» maasiar x£s be
dil even groote als vaak-bestreden, ter
rein zal ik mij thans niet begeven.
Den 9en December zijn dus de 65 mil-
fioen voor het departement van Water
staat voor het dienstjaar 1928 door do
Tweede Kamer toegestaan.
Het getal afgevaardigden, dat aan de
discussiön van deze Begrooting deelnam
is misschien grooter dan bij eorug
budget-debat van lateren tijd, over
vroegere parlementaire „zeden behoeft
men in dit verband niet eens te rep
pen —I, moest worden genoteerd.
Minister v. d. Vegte verstaat weet
men op virtuose wijze de kunst om ge
moedelijk, genoegelijk, ook wel eens
droog-komiek zoo'n groepje van twintig
of dertig geredevoerd hebbende gedepu
teerden in 's lands Raadzaal van antwoord
te dienen. Over het algemeen had Z.Exc.
van Waterstaat daarmee ook wel suoces.
Reeds vroeger wees ik op het „gevaar
lijke" van deze methode tegenover een
college als onze Tweede Kamer. Redelijk,
billijk was t stellig niet om dezen zoo
kort geleden opgetreden bewindsman tot
„zondebok" te maken voor al wat in den
loop der jaren aan Waterstaat door sleur,
slender, bureaucratische slapheid en zoo
meer op de lange baan is gebracht of in
de doofpot gedeponeerd. Mr. v. d. Vegte
is intussohen voor het oogenbllk de ver
antwoordelijke man en de Kamer heeft
hem dat op geduchte wijze laten gevoelen!
Intusschen gaf de rede van Z. Exo., ln
weerslag op de Algemeene Beschouwin
gen over Hoofdstuk IX gevoerd, de ver
gadering een gevoel van onbevredlgd-
zjjn, zelfs van zekere knorrigheid, waar
toe de minister wel eenige aanleiding gaf.
BU zulke dingen geldt ten volle het be
kende „tfest le ton, qui fait la musique".
En hier was de „ton" wèl in staat om den
indruk te wekken dat mr. v. d. Vegte er
zich hier en daar met een Jantje van Lel
den af-maakt. De schijn daarvan moet
zooveel mogelijk worden vermeden, en
nu is de heer v. d. Vegte een te opreohl
en openhartig man om „trucjes" te ge
bruiken, dewelke men ook wel als pane-
mentalre fopspeentjes sou kunnen aan
duiden.
Misschien heeft de ontstemming, waar
over ik 't zooeven had ertoe bijgedragen,
dat minister v. d. Vegte op Vrijdag 10 de
zer btf (ft kwestie van de onbewaakte over
wegen een échec leed. Anders kan men
het zonder stemming aannemen van de
motie-Boon as. toch bezwaarlijk noe
men.... Er zijn ln Nederland 1400 over
wegen. Het auto-verkeer neemt wekelijks
toe. Het getal ongelukken bij de over-
wegen evenzeer. Nu zegt de minister: Zoo
goed als alle ongevallen moeten worden
toegeschreven aan de ellendige roekeloos
heid van het publiek. Van seln-inrlchtin-
gen wil de minister evenmin als de Direc
tie der spoorwegen weten. Als die man-
keeren, zegt laatstgenoemde dan
dragen wij de verantwoordelijkheid, en
daar passen we voor!.... Ir. v. d. Weer
den wees erop, dat men wel degelijk be
trouwbare sein-inrlohtingen kan maken
voor de overwegen. Mr. v. d. Vegte zei,
wat het gevaar voor schoolkinderen in
deze betreft, dat men hier te doen heeft
met een praohtig middel voor de onder
wijzers om de kinderen bedachtzaamheid
te leeren.... Dat koud-soeptisoh aandoen
de woord viel stellig niet ln goede aarde,
gelijk gezegd, de motie-Boon es. (rap
port vragend, uit te brengen door eene
oommissie van deskundigen, die tevens
maatregelen zal hebben te beramen ter
verbetering van den toestand bij de over
wegen) kwam er zonder stemming. Z. Exc.
heeft dus „eene unanieme uitspraak" der
Kamer gekregen, met welke hij verklaar
de eventueel zeer ernstig rekening te moe
ten houden. Wanneer mr. v. d. Vegte ook
deze motie „naast zich zou neerleggen",
wat ondenkbaar is!, dan zou de Kamer
zich dat stellig niet laten welgevallen. We
krijgen dus de oommissie. En waar de min.
verklaard had, den toestand bij de over
wegen krachtens eigen, zelfstandig ge
vormd oordeel voor zijn rekening te wil
len nemen, beteekent dit „votum" iets on
aangenaams voor den Jjverigen, energie
ken bewindsman, die l.a wat al te zeer op
„het kompas" van de Direotie Spoorwegen
zijn koers heeft genomen....
Natuurlijk werden de beschouwingen
over de Oorlogs-begrooting, dewelke
Dinsdag-middag 18 dezer begonnen
voor een nlet-onbeduldend doel „be-
heersdht" door het pro en contra een
zijdige ontwapening. Wie de beweringen
van dien soo.-democraat Van Zadelhoff,
dat er niets geschied ls tot bezuiniging op
de defensie-uitgaven, gunne zich de
moeite om de „feiten en cijfers" na te
gaan!.... Integendeel, minister Lam-
booy moest nogmaals van verschillende
kanten het verwijt hooren, dat hij door
al-te-veel besnoeien de deugdelijkheid
van onze weermacht in gevaar brengt
De heer Van Zadelhoff riep uit: „Wij,
socialisten, zullen geen oorlog meer dul
den! Wö zullen dien door masBale weige
ring en algemeene staking onmogelijk
maken!".... Hij, herinnere zich even de
houding van zijne partijgenooten in
Augustus 1914, toen de wereld-ramp uit
barstte. Die houding zal niet anders zijn
wanneer zijne profetie wordt bewaarheid,
over tien of vilftien jaren weer een
wereld-oorlog uitureekt!.... Ook dan zul
len zijne partij-genooten ertoe moeten
meewerken om de ergste gevaren zoo mo
gelijk van ons volk af te wenden.
Ook zij, die kritiek oefenden op ver
schillende punten van minister Lambooy's
beleid, hebben hem behalve dan de
i soc.-democraten, niet hun vertrouwen
geweigerd.
In die Kamer-zitting van Dinsdag 18
dezer is, na korte discussie, beslist,
dat de Ziektewet niet deze, maar de vol
gende week in de afdeelingen zal werden
onderzocht. Mr. Marchant gaf voorkeur
aan een sectie-onderzoek na het Kerst-
recès, mr. Heemskerk zei, dat op deze
wijze de Ziektewet „ad calendas Graecas"
zou worden verschoven, in de doos ge
stopt. Toen vond men er op, de zaak een
week te verschuiven. In de zoete hoop, dat
de leden, thans overladen met werk,
ln den loop van dat weekje gelegenheid
zullen vinden, de ZlekteweWülotemaker
terdege te bestudeeren!....
In de avond-vergadering van 18 Deo.
werd behandeld het initiatief-ontwerp-
Albarda c.s., om de weder-lnvoering van
den zevenjarigen leerplicht te stellen op
81 Januari as. in plaats van op 1 Juli a.s.,
zooals de Regeering heeft voorgesteld.
Men zal zich voorzoover men zich in
teresseert voor deze zaak, herinneren,
hoe minister Waszink indertijd 1 Juli
1928 noemde: den „wiskundig juisten da
tum" voor de vervroegde weder-lnvoe-
ring. Minister Waszink sprak het „onaan
nemelijk" uit over het denkbeeld-Albarda.
't Ging Dinsdagavond tamelijk warm toe
tusschen de Katholieken, die in deze ver
klaarden de leiding aan de Regeering te
willen overlaten, en lr. Albarda, die
ten slotte zelfs dreigde met eene gewijzig
de houding ten opzichte van de onderwIJs-
paoificatie, bijaldien Rechts niet zou wil
len helpen het onderwijs-peil hooger te
brengen. Wat mr. Van Wijnbergen, den
fanatieken katholiek ertoe bracht om uit
te roepen, dat de heer Albarda den feilen
schoolstrijd wil heropenen.... welke bal
door ir. Albarda werd teruggekaatst....
Niemand (riep de leider van de 8.D.A.P.
uit) wil dien strijd zóó gaarne heropend
zien als juist de heer Van Wijnbergen!..
Er waren Dinsdagavond geen „men-
sohen" genoeg om te stemmen over het
ontwerp-Alburda. Dat dus eerst den dag
erna, Woensdag 14 December, kon
worden ter-aarde besteld.
Wat ln den aanvang der Kamer-zitting
van Woensdag geschiedde met 62—89. De
geheele Linkerzijde en mr. Arts steunde
het.
Voor de beide vacatures ln den Hoogen
Raad der Nederlanden zijn door de
Tweede Kamer de Kroon voorgedragen:
mr. Van Woudenberg Hamstra, raads
heer Ln het Gerechtshof te Amsterdam en
mr. F. Kranenburg, Kantonrechter ln de
hoofdstad. Die dus waar zij beiden
iio. 1 op de voordracht staan, door
H. M. zeer waarschijnlijk in ons hoogste
rechtsoollege sullen worden opgenomen.
Voor de verdere bespiegelingen over
Hoofdstuk VHI, Woensdag gevoerd, ver
wijs ik naar uw verslag.
Men vindt er slechts ln: herhaling van
veelmaals-gezegde dingen.
Voor de „faits et gestes" van onzen se
naat in de achter ons liggende week ver
oorloof ik mij, wederom te verwijzen naar
de verslagen.
De door familie-omstandigheden be
rokkende afwezigheid van minister Don-
ner was oorzaak, dat de Eerste Kamer
haar „werklijstje" van deze week zeer be-
duidend zag ingekrompen, waardoor de
aandaoht, welke andere ontwerpen, nu
aan de orde gekomen, trokken, zeer be
duidend werd versterkt.
Deze bespiegelingen leidden lntussdheri
niet tot eenig „incident".
Het ontwerp betreffende de naamlooze
vennootschappen loopt wel ernstig ge
vaar. In vroeger dagen zou men gezegd
hebben, 't was ln den tijd, toen onze
Senaat ook wel parlementair Bureau van
Registratie werd genoemd de Eerste
Kamer is aan haar prestige verplicht, toch
althans één ontwerpje per Jaar te ver
werpen.
Maar deze dingen, weet men be-
hooren tot het grijze senatoriale verleden.
In de vergadering van Donderdag J.1.
begon de Tweede Kamer met te bepalen.
volgens het voorstel van haar Praeses.
dat a.s. Donderdag 20 December aan
de orde te stellen o.a. de moties-Van Rap-
pard en-Oud (afschaffing van den accijns
op het geslacht) en de verlaging van de
Inkomsten-belasting. De heer J. ter Laan
bestreed dat presidiale voorstel, zei dat
de Kamer te vermoeid is, om na al de Be
grootingen te hebben behandeld, nu ook
nog ontwerpen van zulk gewicht aan te
vatten. De Kamer vereenigde zich echtei
met 49-16 met het presidiale voorstel. Dat
zij na de Begrootlngs-campagne nog der
gelijke legislatieve dingen aanvat, is ze
ker een „novum" op parlementair gebied,
dat een eere-saluut verdient!....
Nadat een bundeltje „kleingoed" onder
den voorzitterlijken hamer was doorge
glipt, kwam Donderdagmiddag j.1. aan de
orde het ontwerp tot wijziging van de
Rijwielbelasting. Men weet, de Regee
ring wil de „fietsplaatjes" op 2.50 bren
gen.
Een voorstel-HIemstra strekte om het
bedrag van drie op twee gulden te bren
gen.
Nadat minister De Geer het amende
ment onaannemelijk had verklaard, werd
het verworpen met 1866. Het ontwerp ls
goedgekeurd.
En eindelijk kon minister Lambooy zij
ne rede voortzetten.
Mr. ANTONIO.
Ingezonden Mededeellng.
zoeker goeden dag zei, liet hij pas aan zijn
adem den vrijen loop.
„Goeden morgen, mijnheer Martin,
zeker? Aangezien ik voor twaalf uur een
afspraak heb, moet ik u verzoeken kort te
zijn. Het is verduiveld vervelend om met
de eene narigheid na de andere geplaagd
te worden. U hebt mij geschreven dat u
inlichtingen wilde geven of misschien
verkoopen over een bediende van mij."
Zonder te wachten tot hij ertoe uitge-
noodigd werd, nam Martin zijn hoed af en
ging zitten. Claude's rechtstreeksche aan
val had hem eenigszins van zijn stuk ge
bracht Daarna zeide hij:
„Ik zal u de feiten gratis meedeelen en
verkoop ze niet U weet niet wat voor
soort kerel u bij u in huis hebt. Als u het
wist, zoudt u ervan opkijken. Ik heb er
geen bezwaar tegen het u te vertellen."
,Jk zal er heelemaal niet van opkijken.
Ik verbaas mij over niets, zelfs niet over
uw inmenging in mijn particuliere aange
legenheden."
Martin keek norsch en zjjn leeljjke
oogen flitsten kwaadaardig.
„Het kan zijn! Tooh verwed ik er wat
om, dat u verbaasd zult wezen te verne-
nemen wie de kerel eigenlijk is, dien u
hier als bediende hebt"
„Spreek ronduit"
„U gaat er belang in stellen, hè? Nu,
mijnheer, hij is een heer die aan lager wal
is gekomen en bovendien een diefachtige
schelm. Wat meer is, het zit hem in het
bloed. Ik zal u de heele geschiedenis ver
tellen, dan zult u kunnen oordeelen
Een heer zeide u?"
„Ik ken hem goed en lk zeg nog eens
kei is «ui kees die iu lager wal la
gekomen."
„Misschien kent u hem goed, maar om
dat u met hem bekend bent volgt daar
niet uit dat hij een heer is." Martin's
frons werd dieper. „Inderdaad is Ellison
enkel mijn knecht, en het eenige wat hy
met de aristocratie te maken zou kunnen
hebben, is dat hij een zekere treffende ge
lijkenis vertoont met een van mijn vrien
den. Dat is soms drommels vervelend
die gelijkenis, meen ik je komt er door
in rare parketten, ziet u. Het spijt mij
mijnheer Martin, maar u hebt u in den
persoon vergist en verdere discussie zal
enkel tijdverspilling zijn, verspilling van
uw tijd en van den mijnen."
Een oogenblik keek Martin beduusd;
daarna zeide hij:
„U hebt het mis, mijnheer. Ik wil er
mijn leven om verwedden."
„Uw volhouden is belachelijk, maar
welke ook uw beweegredenen zijn, het zal
u niet lukken mijn armen Roger de te
kortkomingen van dien oplichter van een
kennis van u op den hals te schuiven, in
elk geval niet, als ik erbij ben, omdat lk
toevallig weet, dat u het bij het verkeerde
eind hebt."
„Hebt u Ellison al lang gekend, mijn
heer?" Martin's oogen hadden een sluwe
uitdrukking, die Claude niet prettig vond.
„Ik zie niet in dat het u aangaat hoe
lang ik hem gekend heb," bracht Claude
hiertegen in. „Maar als het u interesseert,
ls er geen reden, waarom ik het u niet
zou zeggen. Hij is al jaren bij mij en de
heer die hem aanbevolen heeft, had hem
van klein kind af aan gekend. Onder ons
gezegd, de vent is een groote dwaas, maar
dal ▼arasdart sists aas hst lalt dal UI
Economisch Weekoverzicht.
De disconto- en prolongatierente blijft
nog vast op respect. 1en 5terwijl
de algemeene opvatting ls, dat er voor
het begin van 1928 geen ontspanning zal
Intreden: zelfB denkt men, dat het geld
voorlooptg niet veel goedkooper tal wor
den, omdat in al onze omringende landen
de rentevoet hooger le dan hier te lande.
De effectenzaken staan reeds eenige we
ken in bet teeken van het komende einde
van het Jaar, hetgeen wil zeggen, dat er
geen sprake is van een geregelden handel,
noch van een speciale tendenz ln één
of andere richting. Voor Tabaksaandeelen
Ingezonden Mededeellng,
Dit
slultzegel onbeschadigd
op uw pakket, Is waarborg
voor ONS work.
worden al onze nog voorradige
BONTMANTELS tegen veel ver
minderde prijzen verkocht. Tevens
bieden we aan nog een kleine
voorraad BONTVELLEN voor
garneeringen, eveneens tegen
goedkoope prijzen.
een buitengewoon goede bediende te
vens is."
Terwijl Claude sprak, keek hij veelbe-
teekend naar de klok, maar zijn gast ne
geerde den wenk en, ofschoon zij gepaard
ging met een breeden glimlach, was zijn
volgende opmerking verontrustend.
„Ls die mijnheer op wien Ellison lijkt,
misschien ook aan lager wal geraakt
mijnheer?"
Claude stond op en sprak met hoog
hartige verwatenheid.
„Iemand kan er niet al te veel bezwaar
tegen hebben over zijn knecht met een
vreemde te discussieeren, vooral wanneer
deze zoo gewiohtig doet; maar stellig
haalt u het zich niet in het hoofd, dat ik
over de aangelegenheden van mijn vriend
ook zal discussieeren?"
Luke's gezicht werd purperrood en hij
sprak op norschen toon:
„Ik bedoel niets kwaads, mijnheer, maar
ik zal het u ronduit vertellen, ik ben de
kluts kwijt ep— ik berust er niet bij, om
de kluts kwijt te zijn."
In de kamer ernaast bracht Roger, die
den vijand kende, in wanhoop zijn hand
naar zijn keel, waar een brok in was ge
komen.
„Ik heb nooit iemand als jij ontmoet,
Martin, en ik kan je verzekeren dat het
mij ook interesseert". Er was iets kame
raadschappelijks ln de stem van Claude.
„Op stuk van zaken ls er niet de minste
reden, waarom ik de vraag niet zou be
antwoorden die je gedaan hebt mijn
vriend heeft ergen tegenslag gehad
en lk wil je dit zeggen ln vertrouwen,
let wel hij is er verschrikkelijk door aan
lager wal gekoeran."
mag echter een uitzondering worden ge
maakt, want die waren voortdurend goed
gevraagd, speciaal voor Dell-Batavia en
Senembah. Naar wordt beweerd ia de
kwaliteit van den nieuwen oogst gunstig,
terwijl een zeer voorname factor ls, dat
Amerika groote behoefte schijnt te heb
ben aan tabak van prima kwaliteit. Voor
Rubberwaarden ls de stemming niet on
gunstig, doch er gaat maar bitter weinig
in om, zoodat er zeer weinig koera-
varlaties zijn. De voorraad te Londen is
de laatste weken flink afgenomen, doch
aan het einde der vorige week bleek er
een kleine toename te zyn, wat deprimee-
rend werkte, omdat de speculatie daar
voor zeer gevoelig is. Een voorraad echter
van 67500 ton ls nog zeer respectabel en
niet zoo spoedig uitverkocht (1 ton ls
1000 Kilogram).
Wat de suikermarkt botreft, beschouwt
men den toestand gunstig voor den aan
plant, doch omtrent den afzet heerscht
onzekerheid, zoodat er nog niet voel van
te voorspellen valt. De koersen der sul-
kerwaaraen zijn weinig variabel.
Op de valutamarkt bewogen de koersen
zich weer binnen nauwe grenzen, terwUl
de meeste beroepaapeculaties in Spanje
plaats vondenin welks peseta's men veel
genoegen schijnt te scheppen voor spe-
culatleobject. Ook hierin ia echter veel
geld te verliezen, want er zijn 2 Duitsche
speculanten over den Spaanachen waarde
meter gestruikeld een paar weken geleden.
Voor de rest gebeurt er niet veel, het
Eubliek staat erg sceptisch tegenover den
andel, men is erg huiverig, ook voor
Amerika, waar veel ups en downa te no-
teeren zijn, doch men trekt er ilob hier
weinig van aan. Een enkeling doet nog
wel eens iets in Intercontinental Rubber
of Flsk, maar daarmede ia alles gezegd,
in andere soorten gaat niets om, en we
gens de komende vacantiedagen zal het
we) hoe langer hoe minder worden.
EEN VLIEGSTER VAN IS JAAR.
De aero-club te Bristol telt onder c]jn
leden een meisje van 18 a 14 jaar. ZIJ la
nog (zeer tot haar verontwaardiging) op
school en dus kan ze alleen maar vliegen
in de vao&ntie en op vrije middagen, die
zij dan ook geheel op het vliegveld door
brengt Hoewel ze officieel nog geen per
missie kan kragen om te vliegen, heeft ie
toch al een groot aantal vluchten en lan
dingen achter den rug. Er gaat wel steeds
iemand mee de lucht in, maar het toestel
ls dubbel bestuurbaar en dan kan dus nie
mand meer oontroleeren, wie er stuurt
Een beeld van de toekomst? Wanneer
schoolmeisjes op hun vrije Zaterdagmid
dag niet meer naar het tennisveld doch
naar het vliegveld gaan?
Een langzame glimlach verspreidde
zich over Martin's gezicht, welke aan den
verbaasden Claude zijn geheele rij glin
sterende witte tanden liet zien.
„Nog één vraag, mijnheer. Is die vriend
van u donker of blond?"
„Zeg eens!" stamelde Claude. „Loop
naar de maan, straks vraag je mij nog
hoeveel tanden hij heeft" Gichelend ging
hij weer zitten. „Je bent zoo nieuwsgie
rig als iets. Hoor eens, ik zal nog op deze
eene vraag antwoorden, maar dan op
geen enkele meer." Met ingehouden adem
boog Roger zich naar voren, wachtende
op het antwoord van zijn meester. „Mijn
vriend is blond gewoon blond." Roger1»
adem ontsnapte hem met een zaoht flui
tend geluid.
Het was Luke's beurt om te gnuiven.
„Is de naam van dien mijnheer Ma
„Hoor eens, mijnheer Martin," waar
schuwde Claude hem, „lk heb je gezegd,
dat ik geen enkele vraag meer zou beant
woorden, denk daar aan. Ondanks Je
nieuwsgierigheid, heb ik genoeglijk met
je gepraat, en ik wou dat ik je kon hel
pen, met den schavuit dien je zoekt °P
te snorren. Een ontwikkeld oplichter is
een gevaar voor de maatschappij. Maar
voor je weggaat, moet je iets drinken".
Hij schelde om Roger, maar fronste toen
opeens. „O, verdraaid nog toe, ik was hee
lemaal vergeten, dat lk den kerel uit had
gestuurd. Wat wilt u hebben, mijnheer
Martin?"
De oogen van den man glinsterden met
een uitdrukking die Claude niet prettig
vond of begreep, ofschoon zijn antwoord
allerinnemendst was.
(Wendt verreisd)-
NV. TheoJoru» Nhmtfa
V, jAv A, yv,
T '7*. V
Wij breien de MJnsta wolleo Kousen xeer netjet
voor U aan.
Ook voor nieuw werk lijn wij apeciaal.
U koopt bij oni reebtatreeka van de machine»
en dat is Uw groot voordeel. (Telef. 2$l)
WESTSTRAAT 17.
