Varia van Oud en Kieuw
UIT DE WIJDE WERELD
Populair Bijvoegsel van de
HELDERSCHE COURANT,
van ZATERDAG 31 DEC. 1927.
310. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN).
NIEUW JAARSGEBRUIKEN.
Van heinde en Ter.
De verwisseling van het Jaar wordt
bijna door elk volk op een eigenaardige
manier gevierd. In Frankrijk viert mea
het nieuwe jaar met bergen van chocolade
ln alle denkbare vormen, bonbons, speel
goed en cadeaux van allerlei soorten. In
New-York speelde de Maderawijn een
hoofdrol. Men aond elkander daar geen
kaartje, doch de heeren aljn verplicht, bij
de dames van hun kennis persoonlijk een
bezoek te brengen. De dames verwachten
ven negen uur dee morgens af hars be
zoekers ln baltoilet ln een goed verwarm
den ealon, waar een buffet ataat, dat met
paatljen, koud gevogelte, aandwlchea,
kleine broodjes met vleesch of ham en
ehempagn# ruim *oorsien K Tl ontvarn
8en de neeren reer voorkomend, en bis-
en bun met eigen handen de verver
schlngen aan. Hetgeen tot eten beetemd
Is mag men weigeren, maar de welvoe
glijkheid verbiedt ook bet drinken af te
alaan, hetgeen lntuaschen niet tonder
zwarigheden gepaard gaat, wanneer men
bedenkt, dat elk gentleman ongeveer vijf
tig bezoeken op dienzelfden dag te ma<
ken beeft, waarvan elk ongeveer tien ml<
nuten duren moet
In Peru bezoekt men elkaar niet, maar
men vereenlgt zich op een openbare plaats
aan groote tafels. Hier beginnen op Syl
veater-avond de gastmalen, die den gau
schen nacht voortduren en vooral wat het
genot van geestrijke dranken betreft,
«eer overdadig «ijn. Dea middernacht#, op
T oogenbllk dat het nieuwe jaar begint,
hoort men vele feestschoten knellen, en
een leder omarmt den feraoon, dien hij
naaat iloh z.'et Hierop slngt, drinkt danst
on set men bij afwisseling, totdat men bij
bet aanbreken van den dag weer naar
huls gaat.
In Pcrxl* viert men het „nieuwe licht"
of nieuwe jaar op de zonderlingste wijze.
Des morgens vroeg, wanneer het eerste
morgenrood doorbreekt, weegt men den
keizer. Bedraagt zijn gewicht meer dan
ln 1 begin van het afgeloopen Jaar, dan
heerscht er aigemeene vreugde; men om
helst elkander en geeft sikander vergulde
eieren en andere voorwerpen ten ge
schenke; weegt de keizer minder, dan
heerecht er Integendeel een aigemeene
treurdag. Ia het gewicht gelijk gebleven,
dan heboen er wel geen vreugdebetoogin-
gen plaats, maar een leder mag zloh naar
goeddunken ln sfjn eigen huls amu
seersn.
Bij de. Indlfirs houdt men op den eer
■ten dag van het Jaar een drijfjacht op de
boote geesten. Hiertoe wordt voor elk
huis een hooge paal opgerieht, waaraan
ssn met bont-gekleurd en goudpapier ver
sierde wimpel bevestigd is, hierop worden
van binnen alle denkbare stankversprei'
dende voorwerpen verbrand, hetgeen de
boose geesten natuurlijk niet verdragen
kunnen, soodat zij het venster uitvliegen
sn op den wimpel sen schuilplaats toeken.
Maar hier komen sh uit den regen onder
den drup; men legt daaronder een
vuur aan, en de paal, ds wimpel, de boote
geesten, ln een woord alles wendt gelijke
lijk verbrand. Op de overblijvende aach
hebben dan de vermakelijkheden plaata
en er wordt nu een algemeen vredesfeest
gevierd, want dlan dag tiet men zich ver-
plioht met da ganashe wereld te ver
soenen.
In Japan bezoekt, verwelkomt sn feil-
slteert men elkander wederkeerlg, even'
als ln Frankrijk en elders ln Europa,
slechts geeft men elkander lnplaats van
bonbons, een kreeft, een oranje-appel en
een soort van rfjstekoek, die met een
kunstmatig verkregen soort van kool-
gruis belegd ls. De kreeft geldt bij de Ja
panners als een teeken der vruchtbaar
heid. De oranje-appel en het koolgrula
beduiden voorspoed en rijkdom.
In China geeft de verwisseling van he'
jaar aanleid) r g tot een populair teeat, het
welk men het sluiten der tegels noemt,
omdat de kleine kasten, waarin men de
tegela van elk gereohtahof bewaart, met
Eoote plechtigheid gesloten worden. Van
t oogenbllk af aan zijn alle saken be
ëindigd en al de staatsambtenaren aljn
rrtJ van dienst.
Men wisselt bezoeken, gelukwensehen,
geschenken en kaartles. De feesten begin
nen den avond vdor nieuwjaar, als de
maan hare eerste stralen doet schijnen.
Man luidt de groote klok, men slaat me'
de armen op groote trommels, die uit
sluitend voor deze gelegenheid dienen, en
men lost het geschut
Tevens maken de lagere zoowel als de
hoogere klassen der bevolking hunne
vreugde openbaar, er wordt vuurwerk
gf^eatokec en onder al het gejoel mengt
«lch nog het geluld van muzlek-lnatru-
mantan. In de .empeli «teken de prleetera
de trompet, ln eon woord, er hesracht een
l!Ieo tn •0B olsbaar, voldoende om een
laaas, bsfcalva san Ohlnsts, doel te ma
ken. Eerat na afloop van al deze verma
kelijkheden nemen de wederzljdaohe be
zoeken een aanvang.
Men zou baast geneigd zijn te gelooven
d^at onze Amsterdamsohe bevolking en
massa bij de Chineezen op bezoek wae ge
weest en daar de kunst van „oud-in-
nieuw" vieren had afgekeken. Immers
wanneer een nlet-Amsterdammer zich op
Oudejaars-avond met het slaan van de
klok om 12 uur ln de hoofdstad be
vindt, staat hij zeker verbaasd van het
oorverdoovendjeven, waarmede men hier
gewoon is het Oude Jaar te verjagen. De
speciaal gemaakte trommels van de Chl-
neeren worden hier vervangen door de
zinken wasch-tobbes, ook hier luidt de
klok, ook hier wordt het geschut gelost,
ook hier is gejoel en gejuich, waarbij nog
wordt gevoegd het tegen elkaar slaan van
ds pannen-deksels, tegen welk schoon ge
luld zeker geen muziekinstrument op ken.
BIJ de wisseling des jaars.
Het Jaer ls weder nieti, maar met
(de nieuwe Jaren,
Verout ons gantsch gestel, tot wij
[daer henen varen,
Maer 't ls een kleyn verlies al
[rimpelt ons het vel:
9) Als maar de geest vernleut, zoo
[gaan de saken wsl.
®<95XWx36x86><36x3(5x36>€6x36)<d6>e
Aanvang.
Met dank ln Liefde 's jaar begonnen,
Na 't jaar met liefde ln dank
[volbracht.
En liefde en dank van 't jaar
[gewacht.
Zóó goed begin, is half gewonnen.
5)<S6x3&(SB>(3e)(55)ö!5xStS5<8tS<£5x3SS)<35x8Sia
Stotterend begon ztJ„Vindt u
mtssohien.. goed., dat.. Ik u het geld
leen? U heeft zeker vergeten uw
portemonnale mee te nemen."
„Dank u wel, maar wat u veronderstelt,
is niet waar, want ik bezit ln werkelijkheid
niet eens een portemonnale. Ik zal
genoodzaakt zijn den agent te volgen".
Toen hij een paar dagen lator voor
den polltle-rechter stond, en deze, hem
met doordringende oogen aanziende,
vroeg
„Heeft u nog Iets tot uw verdediging te
zeggen antwoordde hy
„Neen, dank u heelemaal niets".
„Een boete van veertig shillings of een
maand gevangenisstraf", was ds uitspraak
FINLAND, EEN BOLWERK DER
EUR0PEE8CHE CULTUUR.
In „Stemmen des Tyds" vertelt de heer
A. M. van de Laar Krafft over den Jon
gen staat Finland, dien hy „een bolwerk
der Europeesche cultuur" noemt. Zooals
men wellicht weet, ia Finland een land,
dat, gelegen tusachen Zweden en Rus
land, ln de laatste jaren van het Russi
sche despotisme zeer werd verdrukt. Er
bestond zelfs onder den laatsten thans
door de bolsjewisten ter dood gebrachten
Tsaar Nicolaas II, een stelselmatige poll-
tiek van russificeering. Finland was na
den oorlog van 180800 onder Russische
heerschappy gekomen; het werd niet in
gelijfd, mocht zelfs zyn autonomie bewa
ren, maar de tot nu tos bestaande bendsn
met Zweden werden verbroken. Rusland
beeft er belangryke hervormingen en
verbeteringen Ingevoerd, spoorwegen
aangelegd, het volksschoolwelen georga
niseerd, en onder Alexander n beleefde
het land geluk/:ge tyden. Maar onder
Alexander III (1888-1804) groeide de pan-
slavieche reactie; op allerlei wijzen wer
den de rechten van Finland ln de Rus
sische pers betwlat en de verkregen voor-
deelen ondergraven. Een aigemeene om
rust en hevig verzet ontstond onder de
bevolking en Alexander m was genood
zaakt een verklaring uit te vaardigen, dat
aan de privilegiën van Finland niet mocht
worden getomd. Doch onder den laatsten
tsaar, Nioolaas H, den „vredesvorst" be
gonnen de onderdrukkingen eerst recht
Generaal Bobrikow werd ln 1898 tot gou
verneur van Finland benoemd, en trad op
als dictator. Hy werd ln 1904 door een
jong ambtenaar vermoord. Door de moel-
lykheden, die de Russen ln eigen i&nd
ondervonden, wisten de Finnen een nieu
we erkenning van hun constitutie te ver
krijgen, maar spoedig trad de Russische
onderdrukkingspolitiek weer op ln volle
kracht en zelfs werden economische maat
regelen genomen tegenover Fin schen
handel en Industrie.
Tengevolge hiervan steeg uit Finland
een noodkreet op naar het beschaafde
Europa, die werd opgevangen en ge
hoord. Een duizendtal vertegenwoordi
gers der wetenschap, waaronder de meeat-
beroemde, ook van ons land, stelden een
adree op aan den Tsaar om de gewaar
borgde Finsche rechten te handhaven. De
Tsaar weigerde hen te ontvangen. Rus-
tand hield zich doof. De maatregelen te
gen Finland werden verscherpt en de be
kende minister-president Stolypin las ln
1910 ln de Doema de zoogenaamde
volksvertegenwoordiging, uit de vroegere
revolutionaire onlusten ontstaan eon
wetsvoorstel voor, waarin de Finsche
staatsregeling zou worden opgeheven. Dit
wetsvoorstel werd door de meerderheid ln
de Doema aangenomen.
Maar de dag der bevrijding waz dichter-
by dan men vermoedde. Toen kort na de
aanneming van dit wetsvoorstel Finland
tot een Ruasiache provincie werd ver
klaard, ontitond ln het land een nationa
listische beweging, welke het voorberei
dend werk verrichtte dat tot de elndelljke
bevrijding sou voeren. De Russlsohe ver
ordeningen werden niet erkend, er ont
stond een ver doorgevoerde boycot. Men
verhaalt zelfa, dat, als ln dien tijd een
Ruaalaohe officier het trottoir bewandel
de, alle Finnen er zich van venrijderden.
Op trotaohe, maar bittere wyse werd de
strijd «onder wapens gevoerd.
Toen ln 1614 de wereldoorlog uitbrak,
waren de sympathieën der Finnen by de
tegenpartij, en nadat de revolutie van
1917 had plaatsgehad tengevolge van
Rusland's nederlaeen, werden alle onder
drukkingsdecreten herroepen en de nieu
we Russische republikelnsche regeering
beloofde algeheele zelfstandigheid. Ook
de sovjets verklaarden, toen na de tnen-
sjewisten de bolsjewisten aan het bewind
kwamen, Finland zelfstandig. De toe
stand was toen evenwel ln Rusland nog
seer verward; bat zuiden van Finland
was overgeleverd aan de bandeloosheid
der „roode garden". Finland braoht een
„witte garde" op de been, en vroeg hulp
by Duitechland, dat aanstonds bereid wae.
De Russen werden verjaagd, de landdag
bijeen geroepen en een ryksbestuurder
gekozen. Na veel geharrewar tusschen
monarchisten en republikeinen, kregen
de laatste de overhand en Finland werd
17 Juli, 1919 een zellstandige republiek.
Het is te begrijpen, dat er thans door
het land een stroom gaat van vreugde en
trots en dat de Finnen sich het gelukkig
ste volk ter wereld achten. Men merkt dit
op verschillende punten van het land op;
een nieuwe wereld bloeit op ln het hooge
Noorden, sterk en sohoon. Door den
voortdurenden strijd om de onafhanke-
ïykheid la het volk gezond gebleven sn
zuiver van zeden.
Er beztaat geen alcoholmisbruik. De
geheelonthoudersbeweging ln de Soandl-
navische landen heeft ook op Finland
haar zegenrijke gevolgen gebracht. Fin-
Land ls thans drooggelegd en de gevolgen
ervan zyn merkbaar, waar men ook komt
In de helft der vorige eeuw bedroeg het
alcoholgebruik er 6 k 7 L. per persoon, ln
1900 ongeveer 2 L„ ln 1618 slechts 1/1 L.
Ten tweede ls er geen land ter wereld,
waar de vrouw sulk een voorname en
hoogstaande plaats Inneemt Er ls geen
openbaar lichaam waar zy niet een func
tie ln bekleedt Godsdiensttwisten kent
men er niet; meer dan 98 van de ba
volklng is evangellsob-luthersch, hetgeen
dus alle kiemen voor godsdienstige ge
schillen vernietigt. Het godsdienstige le
ven ls er seer sterk ontwikkeld. Kunsten
bloeien er, het land bezit vele prachtige
gebouwen. De nationale zelfstandigheid
bracht ook een nationale schilderkunst
Zeer belangrijk ls de litteratuur; hoewel
het Flnsoh door het overgroote deel van
het volk gesproken werd, was de aohrijt
taal tot voor ruim een eeuw Zweedech,
thans ls ar een bloeiend# litteratuur.
Het eoonomlach leven ls er eveneens
bloeiend; de laatste decennia ls er een
sterke toename op dit gebied te eonsta-
teeren. In 1880 telde bet land 186.000 In
dustrie-arbeiders, ln 1900 289.000, ln 1920
469.000. Het syn voornameiyk de hout- en
papierindustrieën, die de meeste krach
ten ln beslag nemen. Finland ls de groot
ste exporteur van hout ln Europa. Zelfs
Zweden heeft het voorby gestreefd. Be
halve hout en papier ls de textiel
industrie van beteekenls, evenals metaal-
en lederindustrie en huldenbereldlng.
Ook tabaks-, cement- en glasindustrie syn
er niet onbelangrijk. Niettegenstaande
deze toename bUjft landbouw het hoofd-
bestaan der bevolking en de regeering
doet Ijverige pogingen dit te bestendigen
door allerlei maatregelen, uitbreiding van
klein grondbezit, steun tot kolonisatie van
woeste gronden, enz.
Scheepvaart- en havenbeweging heb
ben zich eveneens snel ontwikkeld. Be
droeg het aantal schepen ln 1868 466 met
een tonnenmaat van 107.000, ln 1918 was
het 2687 met 840.000 tnL, ln 1924 4662 met
458.000 tim. Er zyn 18 vaste scheepvaart-
Ujnen met het buitenland.
De voornaamste havens zyn Helalng-
fors, Abo, HangO, Wiborg, Koivlsto, Uien-
borg en Jaoobstad, de centra voor de
grootindustrie worden gevormd door
Helsingfore, Tammerfora, Abo, Kuopio,
War kans, Wasa en Björneborg. De la-
brieken ln Finland worden grooteudeels
door waterkracht gedreven, dank zy de
meren, die men ln dit „land der duizend
meren" vindt Dat een dergelijke wijze
van exploitatie de zindelijkheid en de
volksgezondheid ten goede komt, bekoelt
wel geen nader betoog.
Toen hy twee uur later ln zyn oei zat,
kwam de bewaker binnen met een
eeriigazlna teleurgestelde uitdrukking op
zyn gezicht.
„Is de equipage gekomen om me te
halen?" vroeg de jongeman lachend.
De bewaker schudde eohter ontkennend
het hoofd, en zei
„Neen, vandaag rul Je geen gratis rit
van het Ryk hebben. Je boete betaald
geworden".
„Betaald riep hy verbaasd uit
„Vertel me eens. Heeft een meisje., een
jonge dame dat gedaan
„Het was ln elk geval een vrouweUjk
wezen", antwoordde de bewaker. _,,En ik
geloof dat ze nog heel jong was ook".
Voor het eerst kwam er over het
gezicht van den jongen man een
uitdrukking alsof hij ïich voor zichzelf
schaamde..
DE ARME MAN.
De mislukte logeerpartij.
Novell# van D. W.
De knappe Jonge man ln het grijse pak
leunde met een zucht van voldoening
achterover ln syn atoel en wenkte den
kellner. Glimlachend keek hU hem aan.
terwyi hy zelde
„En nu vree» ik, dat Je om de politie
zal moeten sturen, want hoewel ik een
uitstekende lunch heb gehad, heb lk geen
oent op zak om die te betalen".
Grinnikend zei de kellner: „Mynheer
maakt maar een grapje. Hier heeft u de
rekening". Toen het eohter bleek dat de
Jongeman inderdaad niet betalen kon,
kwam de eigenaar er aan te pas, en het
duurde dan ook niet lang of er versoheen
een politieagent ln het restaurant.
Het meisje, dat, aan een tafeltje naast
hem gezeten, het gebeurde volgde, keek
medelijdend naar hem.
Dagen achtereen bezocht hy het bewuste
restaurant en keek tevergeefs uit naar zyn
schoone redster ln den nood. Toen plaatste
by een advertentie ln zeven verschillende
dagbladen.
,7De Jongeman, die zijn lunoh verleden
week Maandag ln het restaurant Prevoll
riet kon voldoen, sou gaarne de jonge
rame ontmoeten, die de geldboete, waartoe
1 U veroordeeld werd, voor hem betaalde".
Ook deze poging faalde. Op zekeren dag
c utmoette hy haar op een bue.
„Gaat u asjeblieft met ndj theedrinken".
Lachend voegde hy er aan toe„Ditmaal
V an ik myn vertering betalen". Ze schenen
e kaara gezelschap zoo aangenaam te
l ebben gevonden dat se elkaar na dien
dageiyks ontmoetten.
Toen ze op een middag zamen koffie
6 -onken begon hy „Wil Je wel gelooven,
dit die dag, toen lk mee werd genomen
naar het politiebureau, de gelukkigste van
nyn leven was Andere zou lk jou nooit
o ïtmoet hebben. Maar vertel me nu eens
eeriyk waarom heb Je die boete voor ml
betaald
Eenlgazlna ontwijkend antwoordde het
meisje: „Ik weet het niet precies..
Misschien had lk medeUjden met Ja of
misschien.."
„Was het omdat.." voegde h|j ar
plotseling aan toe, terwfjl hy zloh hae
dicht tot haar overboog.
„Ja", fluisterde zy blozend. Jk ben
bang, dat het dat was".
Even later zei se„Maar Je hebt me
nooit verteld, waarom Je dien dag zoo
kort by kas was".
„Ik ben een Journalist", zie hy. „Maar
toevallig ook tegehjkertyd de zoon van
Titus G. Smlth".
„Wat? De zoon van den sohatryken
Titus Smlth, den eigenaar van he\
voornaamste Nieuwsblad van New-York?r"
„Ja, myn oude heer was op dat oogenbllk
juist ln Engeland, en hy stond er op een
goed, realistisch artikel te hebben over
het interieur van een Engelsche gevan
genls, hetgeen hy aan mij opdroeg
Hoewel ik myn uiterste best heb gedaan
daar een poosje te kunnen logeeren.
zorgde jy ervoor, dat lk er weer uitkwam".
„Dus je bent de zoon van 'n millionalr?"
zei ze haperend.
„Maar lk houd van jou pqpelea als Iedere
andere jongeman van zyn meisje", zei ht
lachend.
Dat dit Inderdaad het geval wae, onder
vond het meisje enkele dagen later toen
zy zich met hem verloofde.
OUD EN NIEUW.
Een weinig peinzen
Zoo even maar,
In 't laatste etmaal
Van 't stervend jaar.
Nog escs herdenken
Wat ls geschied,
En hoopvol polsen
Wat Toekomst biedt
Men leest de aren
Van vreugd byeen
Op koren-akker
Van 't verleen.
Elk uurtje vreugde.
Dat men ontving,
Herkrijgt zyn glans dioor:
Herinnering.
Maar somb're uren
Van droefenis
En rwarte dagen
Van groot gemis.
Herinneringen
Aan haat en leed.
Daarvoor la 't bette:
Vergeef en verg eet I
De nieuwe Jaarkring
Weer afgewaoht
Met optimisme
En strijdenskracht!
Zoo even peinzen
Met fluisterend woord:
Zoo even stilstaan
En dan weer voort.
Tob Nooit Hoekje.
ZELFBEHEER8CHTNO.
Wie zichzelf verwint ls sterker
dan de bedwinger van zeven
steden.
n aanraking brengt met talrijke men-
schen, die elk zyn beslommeringen, elk
zyn karakter, elk zyn humeur beeft, moet
de verstandige mensch zyn evenmensoh
'ontzien en niet, zonder te letten op zyn
omgeving, eigen ideeën, eigen gevoelens,
eigen verlangen# willen doordrijven. Wla
voordurend ln botsing wil komen met zyn
naasten, die trekke zich van zyn mede-
menachen nleta aan, ga zyn eigen gang
ln allee en zette zyn wil door. Spoedig zal
hy zien, dat hy zyn hoofd te pletter loopt.
Nog afgezien, of het billijk la, wanneer da
mensch sleohts zyn eigen weg volgt, zon
der eenlge égards te toonen voor de ver-
iangena van anderen, moet ons de opmer
king van het hart, dat hy, die zoo leeft
een der grootste factoren mist, die tot zyn
S'oel als edel mensch moeten bydragen.
y ontbeert de zelftucht
De mensch, die zich uitleeft en San zyn
onmlddeliyk opkomende begeerten toe-
geeit, zonder zich af te vragen: „Is het
goed, wat ik doe? Schaad ik myn naaste
niet?" ls geiyk het roofdier, dat op prooi
uitgaat en zich deze zonder scrupules toe
eigent De mensch verheft zich slechts
dan boven het redelooze dier, wanneer hy
zichzelf weet te tuohtigen in zyn ideeën
en strevingen. Niet de rede alleen verheft
den mensch boven den tijger, maar de
zelfbeanoeling, zelftucht, zelfbedwang, die
moeten ultloopen op een toestand, dat hy
meeater „en heer" over zichzelf ls: zelfbe-
meestering en zelfbeheersching. De „be-
heerschte" mensch, de menach die zichzelf
steeds ln toom weet te houden en de teu
gels ln handen houdt van zyn hartstoch
ten, die als ongebreidelde paarden willen
voorthollen, die menach heeft het gebracht
tot het ware menach zyn. Daarom moeten
wij er naar streven ln alle dingen ons te
oeheo.-schen.
Dr. JOB DE GOCK.
Zoeker te N. fl-y wilt de scWJn boven
het wezen. Weet toch, dat ydelheld da
grootste dwaasheid der menachen la. Uw
ydelheld maakt, dat gy u minder geluk
kig gevoelt. Gy ziet steeds meer, wat gy
begeert, om uw ydelheld te streelen.
Steeds erger tobt gy over de middelen, om
uw verlangens te bevredigen, terwyi gy
daarnaast moet piekeren om rond te ko
men. Dit alles la toch al te dwaaa. Begeer
niet steeds alle aardache bezittingen, maar
tracht het geluk en de tevredenheid te vin
den van de eenvoudlgen. Geluk ls een
toestand, die niet van buitenaf tot u komt.
maar in uw Innerlijk moet geboren wor
den. Ontleed uzelf maar eena onbarmhar
tig, zet het mea ln iedere wonde plek «n
daarna begint gij uzelf te verbeteren. Zoo
doende krijgt gy achting voor uzelf (wat
u niet hebt), en zult u daardoor veel ge
lukkiger gaan gevoelen.
Niet ln eens zal u dat gelukken, maar,
wanneer gy volhoudt kunt gy van suoces
verzekerd zyn.
X. te H. Weea u toch wyzer. Derge-
ïyke krasse maatregelen moeten wy u ten
zeerste afraden. Maar hoogstwaarschjjn-
lijk denkt gy ar nu zelf ook reeds haal
anders over.
Aan onderstaande adressen ls persoon-
ïyk antwoord gezonden aangezien beant
woording ln dit blad te uitvoerig werd:
P. G. te H.; Electricien te H.; Vrager te
H.; P. K. te HL
Voor de lezera van om blad geeft onze
psychologische medewerker Dr. Jos. de
Cock, van Merlenstraat 120, 's-Graven-
hage gratis zielkundige adviezen, o.in.
over de wUze waarop zy hun geest kun
nen verfrisschen en bun wilskracht en
energla kunnen versterken.
De vragen worden geregeld in dit blad
behandeld. Mochten de beantwoordingen
te uitvoerig worden dan direct schrift#-
lijk aan de aanvragers.
Dankbaar. Ik heb nogal reden om
dankbaar te zyn; lk kan met eens mijn
rekeningen betalen.
Nu, wees dan tenminste dankbaar dat
Je debiteur en geen crediteur bent
Heer: Dokter, ntijn vrouw heeft plot
seling haar spraak verloren. Zy kan goen
woord uitbrengen.
Dokter: Komt u vannacht eena om
twee uur thuis.
NIEUW JAAR 8WEN8CHEN.
De late Januari'la weer een gelegen
heid om de talryke manleren op te mer
ken, waarop de menachen elkander hun
heilgroet brengen. Het ls opmerkeiyk,
dat het trad-tioneele „veel heil en zegen"
byna door niemand ln deze bewoordingen
wordt gsuit. Of men het te banaal vindt of
niet origineel genoeg, lk weet het niet,
maar lk voor my heb het geen enkelen
keer gehoord. De onbegrijpeiykste
wenaoh neb lk van den knecht van myn
slager ontvangen (door bemiddeling van
myn dienstbode). Deze brave schelde aan
en sprak de beteekenisvolle woorden "de
slager". Gelukkig voor hem had ik fan
tasie genoeg om daar een hartehjken
zegewensoh ln te hooren en dien met oen
zilveren wederwensoh te beantwoorden.
Myn getrouwe dienstmaagd «elf bracht
het niet verder dan het woord „mynheer",
en vulde de rest aan door een beaoheiden
uitateken van haar hand. Myn vrienden
gaven lucht aan hun kennis van vreemde
talen. „Prosit Neujahr", „la bonne annéc",
„a happy Newyear", „omnla fausta" en
meer van bun taalkennis getuigende heil-
wenschen zyn mij van die zyde ten deel
gevallen. Een zelfa, een humorist, maakte
bet geschrevene gesproken en zei: „p.f".
Myn nichtje bood my nog den allerlief-
sten heilwensch, die my te beurt ls ge
vallen. Zy bloosde en bracht haar wang by
myn mond. Maar myn kleermaker over
trof allen die zond me de rekening.
I
't Juffertje
In onze samenleving, die onc dagelijks
