mm
m*
WIERINGEN.
bE DUCATENDIEF.
BREEZAND.
ffrwnrStYnr,*' at haar man 'te Gemia was
SCHAGEN.
verloren gegaan of gestrand. Voor zoo
ver bekend zijn 11 personen gedood, ter
wijl er nog meer dan vijftig vermist wor
den. Een groot aantal schepen zit op het
strand.
COCAÏNE-VERGIFTIGING.
De zelfmoord van den bekenden schouw
burgdirecteur Weinreiss, die onlangs met
zijn geliefde, een danseres, te Keulen een
einde aan zijn leven maakte, heeft een
sensationeele wending genomen. Beiden
blijken zich n.1. te hebben vergiftigd met
oocalne, dat een tandarts voor hoogen
prija aan W. had geleverd. Bij het geval
zijn ook verwanten van de danseres be
trokken, die Weinreiss het leven lastig
maakten met onthullingsbedreigingen.
HET SLECHTE WEER IN MAROKKO.
Uit Rabat wordt aan de Matin gemeld,!
weldra kon meevoelen, cat haar man nog
leefde en nog altijd in Engeland verbleef.
Beatrice schreef hem een brief, waarop hij
antwoordde, dat hij blij was weer iets van
haar te hoeren, daar hij haar niet had kun
nen vergeten, doch alleen niet imeer ge
schreven had, omdat zijn brieven onbeant
woord bleven, zoodat hij meende, dat zij
hem verlaten had. Klaarblijkelijk had de
vader zijn dochter bij1 zich willen houden en
haar caarom in een waan gebracht, dat haar
man haar eerst had verlaten en vervolgens
omgekomen was.
De vrouw, die er naar hunkert haar man
weer te zien, zal zich naar Londen hegeven,
zoodra de papieren voor haar en haar doch
tertje in orde zijn.
EEN ERNSTIGE RAMP IN CHILI.
Tachtig menschen verdronken.
Reuter meldt uit Santiago (Chili), dat
dat er te Wezzan dertig hulzen zijn inge- daar 80 Indianen zijn verdronken toen zij
stort, die door het water waren onder- probeerden te paard de Cautinrivier over
mijnd. te gaan. Onder de slachtoffers waren
DE RAMP VAN DE 4. ie,,eUJke ™uwen e° klmieren-
Het bergingswerk op het wrak van de DE RAMP IN DE ZEE VAN MARMORA.
S. 4, de duikboot, die voor de haven van j In totaal Muden 85 menschen
Provincetown, in Massachusetts, op den;
bodem der zee ligt, wordt nog steeds
voortgezet. De duikers hebben thans de
hoop te kennen gegeven, dat binnen en
kele dagen althans een paar lijken van de
bemanning zullen kunnen worden gelicht.
Zij hopen spoedig in de boot zelf te kun
nen doordringen. Dan worden zoo moge
lijk de gaten gedicht en het schip leegge
pompt. Voorwaarde voor het welslagen
dezer operaties ls natuurlijk dat het weer
redelijk blijft.
zijn verdronken.
Volgens nadere berichten zou de ramp
in de Zee van Marmora, waarbij het
stoomschip „Sevindje" zonk, aan 86 men
schen het leven hebben gekost.
26. Vette schapen' tot 86, ultivoerlamnie-
renl 28, weide-overhouders 2)0 a 28.
Vette varkens waren goed. Met greoten
aanvoer, was de bancel evenredig en liepen
de prijzen tot 64 cent per kilo.
Verkiezingen.
De laatste verkiezing van de 176 polders,
bannen, koggen, kaagen, kogen, waarden,
weeien, wielen, broeken, braken, moeren,
meren en andere dwogijelegde wateren te
Behagen gehouden, wercen voor de banne
en polder Valkoog tot Hoofdingeland ge
kozen de heereni T. Rens te Va kv. >- later
ook tot voorzitter, en D. Wit Kz. te Groen
veld.
Opbrengst Nleuwjaarsltjst
De Nieuwjaarslljst voor de minder ge
goede katholieken teM
som van f 286 op.
Schagen bracht de
BRAND AAN DE HUDSON.
Bij een brand aan de Hudson te Hobo
ken (N. Yersey) is het stoomschip Seneca
van de Clyde-lijn vernield, tevens kregen
twee kaden, eeiüge lichters en gebouwen
DE WAARDE VAN DE VROUW.
Hoeveel is een vrouw waard? In Jen
letterlijken zin van het woord? Algem. Verg. Vlsschersver. D.E.T.E.
De vraag klinkt eigenaardig, en de be- Algemeene vergadering van de Via-
rekeningen, die in den loop der tijden gchersver eniging D.E.TJS. op Maandag
„Vadertje Langbeen".
(De vereenlglng V.V.V. te Schagen heeft
voor haar eerstkomende uitvoering in stu
die genomen „Vadertje Langbeen'".
N. Herv. Kerk.
Bij de Ned. Herv. Kerk te Schagen zijn
tot ouderlingen verkozen de heeren A. ce
Wit en J. Zeeman, en tot diaken M. Kant.
Tot tijdelijk Hoofd der School te Sint
Maartensbrug is benoemd de heer Bruin te nianen, vanwege de ijsclub oorwaarts
Aartawoud. °P wnderdag j.L gehouden op „De
Ko^e", 14 deelnemers,
lfpr. 20—, S. Poel.
2pr. 16.—, 8. Metselaar Jz.
8pr. 10.—, V. Vondel.
1 pr. 6.—, A. Poel Ai.
de „Sein'KI Coulant" komen geregeld per
tram er. c8ce andere post, die over Hel;.er
moet kf nrit| js t>{jna geen wachten op.
Nllvereeniging „Dorcas".
Wo^tgavofld j. 1. hield de Naaiver-
eeriig^'8'Dorcas» te Hippolytushoef in
een der telen van de Ned. Herv. Kerk
aldaar, "ar jaarlijksche kijkavond. Het
bezotft 'as matig, waaraan de strenge
koud? 'Ir zetter wel de grootste sc.iiul-
dige|iAfccli diegenen die er waren, heb
ben berouw van hun heengaan ge-
hadl M 6t een kerncollectie van ongeveer
170) gelakte kleedingstukken ln allerlei
geyire prd door hen in oogenschouw
geJnoBj en gezegd kan worden, dat
ore'4 alle eer xAn haar werk heeft
en haf loden in deze voor de vefvaar-
'jjiginttdaarvan een woord van dank toe
komt- benzoo aan alle milde gevers(sters)
Öio «IJtcaa» in zulk een ruime mate hun
flnar.ctfien steun toekenden. Na afloop
werdt 189 kleedingstukken in pakjes
gedaq en aan 34 behoeftige gezinnen
thuisjiorgd, die natuurlijk dankbaar
aanvird werden. Ja, zulk een Kerst-
pakjjkomt in dezen strengen winter bij
veleqgoed van pas.
Hardrijderij op schaatsen.
Uileg hardrijderij op schaatsen voor
wel eens gemaakt zijn, verschillen he
melsbreed. Waarschijnlijk zullen de be
cijferingen van een Nurkschen echtge-
26 Dec. 1927, des namiddags 2 uur in
Hotel Veerdig te Hippolytushoef. Aan
wezig waren 62 leden. Voorzitter, de heer
bZiit WUivIl vs i'vUvIii V UvrAllvCi} Uw IICva /Tk J TV v V» 11 TTT i 1
noot en een vrijgevigen, goedaardigen J# jijsen Jzn., opent met een hartelijk (?de Hebreeuwsche novelle: „Wat krom
lobbes sterk ulteenloopen; bovendien wolkom de veraaderlnc en spreekt zijn i zal recht worden" van S. J. Agnon.
mmioen dollar 111 *u3^8?M^uiK?0teder haeft Slechte weer zoovelen zijn opgekomen. van K j Splt3). i)
millioen dollar. voor zichzelf betrekkelijk weinig noodlgi Hiernft worden door den secretaris, den
AARDBEVING GEREGISTREERD. nwit BenoS.U^ daarer •egeri* hee heer Jb. Lont Dm, de notulen der vorige
Er is te Washington een ernstige aard Hoe gemakkelijk zou het zijn als wij er d®£? !^cekeuHL* TevenTwordt Van den 11,1111 wleM gelukkig
beving geregistreerd die 10 minuten duur- statistieken op na hielden, aan de hand ^rallezen S brief welke ^Jnden gesternte rtizen zou door diefstal
de, door de seismographen van de univer-1 waarvan een vast systeem opgebouwd zou 'iff 5 II wE gesternte rijzen zou door diefstal.
sitelt van Georgetown. Men meent, dat hetkunnen worden 1
centrum zich 2600 K.M.
Washington bevindt
ten Zuiden van
1 waarvan eenvasi tyswsm opgeoouwu WM naar den Minister van Waterstaats,
D«''Seg.ndaWn gun volgen. «oo'n to^SSno1!d«
INVASIE ENGELSCH-SPREKENDE
ARBEIDERS.
door
hem
j vrouw verkoopen zij graag voor een pur 1 de Zuiderzee daar de *wtx>n F"00t maar verbrijzeld
geweerpatronen, een pakje spijker, of vcT d-niït oSPoede en z«r- ^9heid baatta
"o& d.Tjtairmnrn* verbaren. m..r daarentegen
Honderd «.tl, vmtetallngenovï een kS VdgSTSn S ee^uw
op een schoener!
Voor de tweede maal kwam Zondag
middag 4 Dec. de driemastschoener „Three
Sisters" te Cura?ao aan van St Vincent
met een groot aantal arbeiders. Aan boord
bevonden zich 112 arbeiders voor de Isla,
50 voor New-Port en 160 verstekelingen.
ongeveer evenveel waard als een schaap
Van den Minister had men thans ee:
En zoo kan het gebeuren, dat twee vrien-' schrijven ontvangea, dat de belanghe
KrtrWn «tlaa^nnn> wiAh nfiMin «WAaati!
den samen ruilen. De een staat zijn vrouw
af, de ander geeft daarvoor in de plaats
een schaap!
Weer een anderen regel houden de_
Oezbecks in Turkestan er op na. Als een *lVber zegt, dat het antwoord^ van aen J
bende vlaschers zich om steun moeste:
wenden tot de Generale Commissie In
zake de Zuiderzeesteunwet te Amsterd
daar dit lichaam hierover beaohlkt. Voo:
^■Mi
Hoe dit laatste mogelijk ls, vooral op eer Oerbek zijn oog heeft laten vallen op een bister niet al te bevredigend ls, maar
schoener, waarvan de ruimte toch maar schoone, zet de „eigenaar" van het slacht- J°^.vÜhÜ
zeer beperkt, en die heel gemakkelijk te
overzien ia, ls ons een raadsel, zegt de
Amlgoe. Wel blijkt uit dit feit, dat zich
offer haar op een weegschaal en elaoht,
dat de liefhebber haar gewioht uitbetaalt
in.... neen, niet in goud of zilver, hij
telkens herhaalt, al ia 't dan niet ln die vraagt boter, kaaa of esnig ander zuivel-
product!
Arme vrouwen, die zlóh dat alles maar
moeten laten welgevallen!
Hbld.
mate, dat scherpere maatregelen op de lm
migratie van vreemdelingen op Cura?ao
dringend noodzakelijk zijn. t Schijnt dat
de Engelsch-sprekende arbeiders zoo
zachtjes aan de Venezolanen komen ver
dringen en plaata innemen.
DE WONDERKUUB VAN EEN
HARTSPECL1LIST.
Toen een hartspecialist uit het Londen-
eche Weetend Zaterdag ln het ziekenhuis
van Brompton de ronde kwam doen, ver
nam hij dat een klein patiëntje, de zeven-1 zoowel voor den post- als voor den tele
pe NeHie Pol, haar K—-
Openstelling hulppoet- en telegraaf
kantoor.
Het hulppoet- en telegraafkantoor al
hier zal met ingang van 1 Januari 1928,
Jarige
kunnei
[ersu taal niet zou
innen eten, omdat zij een hartslag van
800 ln de minuut had. De dokter besloot
toen te probeeren, of hij Nellie die teleur
stelling niet kon besparen. Er werd een
kussen op den grond gelegd' en Nellie werd
twee minuten op haar hoofd gezet, vast
gehouden bij haar knieën en voeten, en'
onderwijl moest sQ tweemaal diep adem
halen.
Toen iU weer op bed werd gelegd,
bleek haar polsslag nog maar 80 te zijn.
Tien minuten later smulde Nellie van
hbar kalkoen sn kort daarna deed zD aan
het gezelschapsspelletje mee dat stoelen
dans (imueical chalrs) heet.
Een ander hartspecialist deelde aan een
journalist mede dat de proef met op het
hoofd zetten, dikwijls genomen wordt,
maar zelden slaagt
KEN ONBESTORVEN WEDUWE.
En een vader, dis zijn dochter
bedroog.
In 1020 was mejuffrouw Beatrice Ceclo-
nesi, een pianiste in een bioscoop te Genua,
getrouwd met haar landsman Angelo Stefanl.
Spoedig na hun huwelijk vertrokken zij
naar Schotland, waar Angelo familie had
wonen. Een paar maanden later werd Bea
trice ziek en keerde tot herstel van gezond
heid naar haar familie te Geniua terug. In
'•sschen was haar een dochtertje geboren.
Aanvankelijk schreef Angelo zijn vrouw ge-
W&XP zond hij haar cok geld toe, doch
v e kl tijd hoorde zijn niet* meer van
5SVerÏÏ!?Aasr vad,er op ï?a 8°'ieD
L1- -' op te zoeken. Het Jongt
W6 "Ch nu door haar man
mifn,kJv 11e^'en te Genua het
mk van een onbekende Wat «i
nalement had overeenste^1*^ Het Sig'
Stefanl. Beatrice zag het rgc~r
dat van haar man Ln te herkenn\.rt. (vprj
onder dien naam begraven en mi
niet meer van de droeve geschiede:
Een paar maanden geleden etL..
tr.ce's vader. Achter een boekenplank
men eenilge paperassen, waaronder ook
brief aan Beatrice Stefanl—Oecionesi
Engelani De brief, die haar dadelijk ter
sprak
uit
?raafdienst opengesteld zijn van
8.80—U, 14—16, 17.80—19.
WekeUJksclis causerie.
Wij liepen J1 Donderdag voorbij een hek
schapen, waarbij d# ons bekende eigenaar
stond, waarmee wij een praatje maakten
over de schapen. Wij maakten de opmer
king, dat de beea;en er niet best uitzagen.
„Ik vrees", zei hij, „dat ze ongansch zijn.
Men zegt ook wel, inpiaata van ongansch,
dat ze de leverbotziekte hebben''. Daarna
verwijderden wij ona om een letterwijs man
te vragen, wat d'e kenmerken van de 'bot
ziekte zijn. Deze vertelce ona, dat schapen,
die aan deze ziekte lijden, los zittende wol
hebben, die mien gemakkelijk kan uittrek
ken, zij lijden aan bloedarmoede, meestal
zijn ze mager, hebben diarrhee en zucht
aan den kop. Die zucht openbaart zich ook
aan de oogleden en b]j borst en buik. „Is
daar niets aan te doen?" was onze nieuwe
vraag. jO Ja", was het antwoord, „als men
maar niet wacht tot het te laat ls. Ook kun
nen de beesten wel aan een andere para
sitaire ziekte lijden. Er is een middel, dat
Tiematocia heet, waarmee men met groot
succes in 't parasitaire instituut te Utrecht
proeven heeft genomea Proefschapen, die
aan .everbotziekte leden, zijn daar met-het
middel behandeld. De beesten bleken een
week later bij slachting geheel vrij: van bot
ten te zijn."
Marktoverzlcht,
Op de Schager markt van 29 December
was de aanvoer zeer gering, behoudens die
van varkens. De aanwezigheid van schapen
bepaalde zich tot enkele koppels van wefde-
overhoud'era, een paar hokken met ultvoer-
lammeren en eenige vette schapen en wat
oude schapen. Van de laatsten zullen maar
weinigen verkocht zijn, zoo ook van de be-
drijfsoverhouders. Het moet eigenlijk als
een bijzonderheid vermeld worden, dat die
aanvoer er nog was, want de gladde buiten
wegen waren onbegaanbaar. Die last was
ook de oorzaak van een korten aanvoer
jelenL Wat de prijzen der koeien betreft.
stuur alles in het werk stelt om de
schers terwille te zijn.
Verder leest de secretaris nog
een uitgebreid verslag over de versch
lende bijzonderheden en resultaten, we!
bereikt zijn door de vereenlglng, daar
thans 10 Jaar geleden ls. dat de veree:
ging werd opgericht Vele bela
verbeteringen voor de vlsschers zijn
tot stand gekomen en dit tooh door e4
drachtig samen te werken.
Met veel waardeering spreekt de se<*
taris over den voorzitter, den heerf.
Tijsen Jzn., die toch als altijd de ste
pilaar voor de vereenlglng ls geweest#»
hoopt daarom ook dat bij de eanstaa e
stemming voor voorzitter hij gekozen Hg
worden.
Voorzitter dankt den secretaris
zijn vriendelijke woorden tot hem
richt, maar wil niet de eer alleen
ben, daar toch, zoo hij zegt, de secr
er een groot aandeel ln neeft, en
hem te danken ls, dat zooveel tot
ls gekomen.
Hierna brengt de heer L. Wigboufor-
slag uit over zijn bezoek aan den eer
Duya. Hierover kunnen we kort 4Jn.,
daar toch bij den heer Duya de bersten
der vlsschers naar voren zijn grient,
welke bekend zijn. De heer Duya eeft
echter gezegd de belangen der
ln de Tweede Kamer te zullen
gen, hetgeen al een goed teeken
vens wordt door de vergadering
den heer Duya eens over te laten
om voor de vlsschers te spreken.
Door de heeren Jb. Smit, S. W.
ker en E. Rotgans wordt hierna
ning en verantwoording nagezien,
ln orde werd bevonden. Er bleek
een batig saldo van 442.27, welk
belegd bij de Boerenleenbank. V
dankt den penningmeester voor
Iepen met een vluggen handel van 76
hand werd gesteld, was aï van 1926_en bleek DrltS&i f 1'^ kl!°' 7®? d'9n h,°°gSten
tot haar groot e verbazing van haar man af- er maar 9nielen, zoodat men
komstig, die dus niet ln 1924 verdronken e®n prf" vaw f 1 was' Dat
kon zijn. De vrouw wendde zich tot de kw»»* pI>Lvan goede 2e soort en dan
Justitie, die een or.de'voek Instelde en haar eoort* t?an 150-T6 0.86 bij de 8e
twat atug, golden 10 a
•°ort, tf »]vAri
rig beheer.
Vo
eene
be-
bil
even-
voor-
olgt bestuursverkiezing w
treden van de heeren J. Tijsen Jzbvoor-
zitter, Jb. Lont, secretaris en Mjfb°lJ>
bestuurslid.
Alle heeren worden met bijna e
stemmen herkozen en nemen h
noeming wederom aan.
Bij de rondvraag voerden nog
lende heeren het woord over d
tueele schadeloostelling, waarna
zltter de vergadering sluit.
Stagnatie tn het postvervoer oir de
gladheid.
De gladheid der wegen breng groote
stagnatie in het vervoer met de vrftauto'i
en bussen^ teweeg. Vooral de petbus op
Helder heeft hiermee te kampen, >°dat
postdienst met groote vertraginggepaard
gaat Wat deni postdienst betref!
gemakkelijk deze vertraging
worden door b.v. den' dienst tijdel
anderen en die per paard en
doem naar de Van Ewijckaluis
evenals voorheen, op de tram t'
A'le poststukken komen dan' ge
wijl men nu niets andere doet d;
met soms een halven of heelen vertra
ging, hetgeen' voor de corrfpondent e
groote lest veroorzaakt. „Do telegraaf',
»H#t Nieuws van dsa D«g» D« Courant
od heel
rkomea
te ver-
lee te
aldaar,
ngen.
dld. ter-
sukkelen
ou zün".
1: „Maar
en smeekte den geest zijner Heiligheid
ftn raad, op welke wijze hfj in het onder
oud van zijn gezin zou voorzien. En de
abbi antwoordde hem: „Ik zie, dat gij
een geluk hebt om met een of anderen
andel veel te winnen, maar één zaak ls
waarin je geluk buitengewoon is om
ten rijkdom te verkrijgen". En verder
ei de Rabbi nieta. Daarop sprak de Chas-
d tot hem: „Ik smeek Uwe Heiligheid om
wezen der zaak te openbaren". De
Rabbi antwoordde: „Wat helpt het, als ik
het zou openbaren, terwijl ik toch weet,
dat gij onder geen omstandigheden U er
mede zult willen Inlaten". Daarop eprak
de Chassld weder tot hem: „Bij mijn vree-
selijke nooddruft zal ik zeker niet weige
ren". De Rabbi antwoordde: „Welaan,' Ik
wil het U openbaren: Ge zult weten, dat
Uw geluk ln diefstal wonderbaarlijk ls".
De Chassld stond als versteend en sprak:
„Hoe zou ik iets kunnen willen, wat toch
tegen den wil des Scheppers is?" Daar
op sprak de Rabbi wederom: „Ik zelde je
Immers reeds, dat hst zekerlijk niet ln
overeenstemming met Jouw wil zouBM
En de Rabbi zelde hem andermaal
ik zie, dat je bij geen enkele bezigheid
ook maar een beetje geluk zult hebben;
alleen als je Je op diefstal gaat toeleggen,
zal je geluk tot de hoogten van het won
der stijgen." En de Chaaaid ging naar
huls met uitgebluschts ziel en de druk der
armoede groeide over hem, totdat vele
dagen voorbijgingen zonder brood en zijn
vrouw en kinderen weenden en Jammerden
tot hun de ziel verging. Toen overlegde
hij ln zfjn hart, dat de redding van
één mensoh zelfa een doodzonde nietig
doet zijn, en waarom zou hij dus niet het
verbod van diefstal opheffen, daar het
toch minder zwaar ls dan doodsonde. En
ln dien nacht ging hij uit met ultge-
bluschte ziel en opende een winkel en stal
één dukaat slechts, en hij kocht brood om
zich, zijn vrouw en zijn kinderen het veeg^
leven te kunnen behouden. En hij nam
zich voor den eigenaar van den winkel
den dukaat terug te geven, zoo spoedig
God zijn palen ruimer zou zetten.
Het was des morgens en de eigenaar
van den winkel kwam en zag, dat zijn
elgeudom geopend was, en hij riep met
droeve stem: ,Jk ben tot den bedestaf ge
bracht." Hij trad zijn winkel binnen
on zie, itl zijn koopwaren waren onaange-
ïnord. HU verwonderde zich zeer, tot hij
de goldlade naderde en ook die was ge
opend. Hij begon wederom te roepen en
zelde wéér: „Ik ben tot den bedelstaf ge
bracht!" Want er was daarin véél geld on
de dief had daaraan genoeg gehad en ver
der niet naar de waren omgezien. Toen hij
zag, dat ook al het geld aanwezig was en
één dukaat slechts ontbrak, verwonderde
hij zloh nog meer en in de geheele stad
was het een wonder en bleef het een won
der. En zoo onderhield deze Chassld zich
en zfln huls vele dagen ln de uiterste
nooddruft, met dat brood, slechts zóó, dat
z]j niet van honger stierven, totdat het
brood op was en toen vele dagen zondev
brood vergingen. En hij vermande zich en
ging weer uit op een nacht en opende we
derom een winkel en stal nóg een dukaat
en kocht zich daarvoor brood en aldus
deed hij vele, vele malen, zóó, dat alle be
woners der stad één verwondering waren:
Waarom zou hij alleen maar één dukaat
willen stelen? En zij stelden tegenover elk
van de winkels wachters op, maar het w«s
niet mogelijk hem te vatten. Gelijk de
Rabbi, de Maggld van Kosniz, het gezegd
had, dat ln de diefstal zijn gesternte om
hoog zou rijzen. En zoo was het vele ma
len, en om hem gevangen te nemen vu
op geenerlei wijze mogelijk, tot het ge
rucht den heer der stad bereikte. De heer
verwonderde zich ten zeerste dat het, of
schoon voor elk van de winkels vele wach
ters werden opgesteld, toch niet mo
gelijk was, hem te grijpen. Wat deed de
heer? Hij ging ln hoogat-elgen persoon
vele nachten uit om de winkels te bewa
ken, maar ook hij vatte hem niet, daar hU
in dien tijd nog eenig brood in huis had
en hij dus den dukaat niet ging stelen.
Eerst toen het brood op was ging hij naar
gewoonte weder uit om den dukaat te ste
len. En de heer ging naoht na nacht rond
tusschen de winkels om te weten wie de
dief was, en in dien naoht bewaakten de
wachters met oogen onbeneveld van slaap,
eiken winkel afzonderlijk en ondanks dat,
opende hij een winkel om den dukaat te
stelen en de wachters zagen niets en hoor
den niets. Maar de heer zag het toen hij
den winkel opende en de heer zeide tot
hem: „Jij bent de dukatendief!" En de
heer was gekleed in een eenvoudig ge
waad, om niet te worden herkend en
sprak: „Ik laat je niet los we zullen
voor den heer der stad gaan en zullen
zien, welk oordeel hij óver je vellen zal."
Toen smeekte de Chassld hem om los te
laten, want het zou hem in groote schan
de brengen: hij behoorde tot de aanzien
lijken der stad en hij sprak verder tot
hem: „GÜ ziet toch heer, dat ik geen dlof
ben zoonis andere dieven zijn, want zio,
ik neem altijd één dukaat uit den winkel,
ofschoon ik toch bij machte ben al h--t
geld en al de koopwaar weg te nemen en
bovendien steel ik waarlijk alleen maar
wegens mijn grooten nood en als God het
leven mij lichter maakt, wil lk alle du
katen, tot den laatsten penning, terug
betalen. Daarop zelde de heer tot hem:
„Je zult niet uit mijn handen ontkomen
vóór lk je aan den heer der stad heb over
geleverd, en hij doet met Je wat goed ls ln
zijn oogen."
Daarop begon de Chassld te weenen en
sterker nog tot hem te smeeken. De heer
zei tot hem: „Ik zie dat het geluk bij het
stelen zéér groot is; als Je doet wat lk ie
zeggen zal, zal ik je laten gaan. De heer
der stad heeft vandaag den hoofdprijs uit
de Engelsche loterij gewonnen. Vele mil-
lioenen en de kist, waarin het geld ge
borgen is, staat achter zijn bed en er is
een klein venster, waardoor Je in de ka
mer kunt komen en als je dezen schat
kunt machtig worden, zullen we hem te
zamen deelen."
De vrome begon opnieuw uit het diepst
van zijn hart bitter te schreien en sprak:
..Ge ziet toch, heer, dat ik geen dief ben,
dat lk maar één dukaat neem, terwfll ik
toch den geheelen winkel kon leegstelen."
Daarop antwoordde de heer: „Als Je het
doen wilt is het goed, anders lever lk je
over aan den heer der stad en hij mag
alles met je doen wat zijn hart begeert."
De Chassld zag, dat niets hem helpen kon
en dat hij hem niet zou kunnen ontkomen
en met gebroken hart was hij gedwongen
toe te stemmen. Hij ging met den heer mee
en zag het venster en hij drong door het
venster de kamer binnen, waarin zich de
schat bevond. Maar al spoedig kwam hli
weer naar bulten en sprak: „Gelooft zij
God die mij van dezen grooten diefstal
gered hesft"
De heer was ten zeerste verbaasd en
vroeg: „Waarom?" waarop de Chas
sld antwoordde: „Omdat lk het geaprek
van zijn dienaren gehoord heb, die met
elkaar aan het spreken waren en de een
zei tot den ander: „Bewaar het doodelijk
vergif goed, want morgenochtend moet het
ln zijn theeglas worden gedaan en wij
zullen den schat hebben, want er la nle^
mand in de stad. die ook maar iets weet
van zijn geluk." Daarom meen lk, dat we
onmiddellijk moeten gaan en dit den heer
meedeelen, dat hij morgenochtend het doo
delijk vergif drinkt en hij zal ons zeker
rijk maken."
Toen de heer dit hoorde, versohrok hij
en zei: „Ga in vrede naar uw huis al
leen je muts.... die moet ik hebben", en
hij nam zijn muta.
En de Chassld ging naar huis, ver
heugd van hart, wijl hij voor een grooten
diefstal bewaard was gebleven en ook de
heer ging naar huls, maar hij kon niet
slapen, want zijn hart aloeg als een klok.
En toen de morgen schemerde, zei hij tot
zijn dienaren, dat ze hem zijn thee zou
den brengen en zij brachten hem die ter
stond, want zij was reeds tevoren bereid.
Toen zij he mhet glas voorzetten, sprak hij
tot zijn dienaar: „Drink!" Maar de die
naar was niet te bewegen om te drinken.
En de heer begreep dat de woorden van
den Chassid waarheid Inhielden en hij
gaf zijn hond van den drank en toen deze
de helft van den drank gedronken had.
viel hij ter aarde en stierf. Terstond hield
de heer gerecht over zijn dienaren en dien
eiger. morgen nog zond hij om de aan
zienlijken der stad en toonde hun de muts
en sprak tot hen: „Ziet toch, aan wien be
hoort deze muts?" En zij antwoordden:
„Wij kennen den eigenaar van deze
muts," waarop hij tot hen zeide: „Dat is
de dukatendief !MEn zij spraken allen uit
eenen mond en zeiden: „heer gebieder,
dat is niet mogelijk, want deze is een eer
lijk en rechtsohapen man en ook een wflze
en een van de edelste geslachten van het
land." En hij sprak tot hen: „Haast u en
roept mij dezen hij moet bij mij
komen."
Terstond zonden tfj om hem en hö kwam
gebroken van hart. Toen sprak de heer
tot hem: „Weet je van wie deze muta ls?
En hij zelde: „Het is de mijne, heer."
Daarop hief de heer der stad aan en
sprak tot hen: „MUn vriend, na hetgeen
de grooten der stad van uw persoon zei
den, is het wel zeer te verwonderen dat
gij de dukatendief zljt. Maar ge zljt wel
zoo verre van een dief als maar mogelijk
ls. Maar ik zie duidelijk, hoe dit door den
Hemel beschikt ls, opdat gij mij soudt
kunnen redden van den bitteren dood."
En hij deelde alles mede, wat waa ge
schikt en sprak: „Naar reoht en rede zou
de groote prijs alleen u moeten toebehoo-
ren, want mij ls het genoeg, dat ge mij
van den dood hebt gered, maar als ge het
goedvindt welaan, laten wij dan leder
de helft nemen," en hij gaf hem de helft
van den grooten schat en die helft was ou-
