De Bloembladen van Lao-Tez KANNEWASSER NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA BS ALTIJD QOEDKOOPER Eerste Blad. WEEKOVERZICHT. OOK VOOR DAMES-CONFECTIE BUITENLAND. Handwondjes Nr. 6641 ■wit ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1928 66ste JAARGANG Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr., DEN HELDER Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 60 en 412 Zomertijd. Maan Zon^Hoogwater op: ond.op: oud: v.mJn.m.: 8.48 n. 7.27 6.11 7.60 11.0811.27 2.54 11.04 11.48 12.84 Sept. Z 2 D W D V Z 6 7 4.01 6.08 6.46 8.12 7.46 11.40 12.05 6.14 7.48 12.26 12.46 1.88 0.10 7.41 0.18 7.88 0.19 7.86 2.56 6.81 7.84 1.06 1.62 2.46 8.66 Zaterdag 1 Sept8.22 uur. Zondag 2 8.20 Maandag 8 8.16 Binnenland. Koninklijk bezoek aan Drente. De Koninklijke familie heeft deze week een tweedaagsch bezoek gebracht aan de armste onzer provinciën, Drente, on heeft daar het werk in oogenschouw genomen, dat gedaan wordt tot opbouw van deze px'ovincie en tot verbetering van del levensoms andigheden van dr bevolking. Het was al enkele jaren geleden dat Drente door een vorstelijk bezoek werd verblijd en al weet de bevolking dat het vorgtuijk huis meeleeft en bela/igs.elt in het werk van den opbouw, het heeft haar tooh buitengewoon goedgedaan, dat de koninklijke familie, door een persoonlijk bezouk, den band heeft versterkt. Wel Teer enthousiast is do koningin ontvangen en door het aanbrengen van versleringen, het uitsteken van de vader- landsche driekleur en hartelijke toejui chingen heeft de bevolking uiting ge-: geven van haar aanhankelijkheid. De vorstelijke familie heeft groote belang stelling aan den dag gelegd voor den arbeid ln de provincie en in het bizonder prinses Juilana Interesseerde zich zeer voor het veenbedrijf, waarbij de ko ninklijke familie alle onderdeden van het Ingewikkelde proces van het turfmaken kreeg te zien. Belde dagen werden begunstigd door buitengewoon fraai weer, zooaat alle voorgenomen excursies gemaakt konden worden. Zeker zal dit bezoek, dat èn de bevolking èn de koninklijke familie goed, heeft gedaan, zijn nut afwerpen ln de toekomst. FEUILLETON. door J. ALLAN DUNN. HOOFDSTUK XX. Het Elixir. Ingezonden Mededeellng. 61) Keeler bezocht Ma Vea vroeg, in de hoop er eerder te zijn, dan Mc. Adie. Hij had nog geen vaste plannen gemaakt, hoe hii den gedeerde de hand over zijn hart zou laten strijken, maar hij zou zooveel nogellik zijn best doen. Indien op de een of andere wijze het elixir geen gevolgen had want hij v-cxoirdor8tcld© wol, dat net een' zekeren toestand' zoiu bewerkstelli gen, beschreven ln de fonnule, en Mc. Vea schadevergoeding pertinent weiger de besloot hij zelf afstand te doen van 't geld, dat hij ontving en daarmee de vriendschap van het meisje blijmoedig te koopen. Maar de omstandigheden moes ten hem lelden en hij vertrouwde op zijn verstand voor de noodige diplomatie. Twee oppassers waren in het kantoor bulten en hij deelde hun z«n afspraak mede. Een der belden raadpleegde een AU. ,«T." J- hij. „Niemand anders mag toegelaten woiden." U zult nog wel tien minuten te wach ten hebben," vervolgde hij. „Den gehee- len nacht is hij bezig geweest. Jim en ik hielden de wacht. Hij scheen doodsbang, dat er iemand bij h?m zou komen. Zelfs van morgen hebben we hem niet gezien. Hij wilde zijn ontbijt niet binnen hebben. Om tien uur ontsnapte iets stinkends met een slag, maar hij vloekte ons stijf, toen we tegen hem spraken." De man wachtte tot het afgesproken uur, vóór hij op de binnendeur klopte. Een kloek Initiatief. Behoeft op de beteekenls van het lucht verkeer voor Europa en Amrika niet meer te worden gewezen, ook voor het Oosten Is de behoefte aan goede lucht- verblndlngen duidelijk gebleken. Dage lijks kan men lezen, hoe het luchtverkeer ln Australië, ln de Straits e.d. toeneemt; van Engolsohe zijde is reeds ontworpen een lijn SingaporeBatavia eenerzijds en Singapore—Belawan anderzijds. Een en ander heeft in nog grootere mate het besef bijgebracht, hoe gewenscht het is, dat Nederland, dat zoo groote beteekenls als koloniale mogendheid heeft, het lucht verkeer ln Indlë zelf in handen houdt. Wij moeten Inderdaad zorgen de eersten te zijn om ons eigen koloniaal gebied te bevliegen; uit Internationaal oogpunt is het van groot belang, dat de vreemdelin gen, die boven ons terrein komen vliegen, van onze zijde reeds een dienst aanwezig vinden. Bovendien zouden later voor een Nederlandsche maatschappij de condities veel ongunstiger zijn, omdat de buiten landers Inmiddels reeds de vaste klanten zouden hebben gekregen en over vaste kantoren, vast personeel e.d. zouden be- soh i k.k om Waar dus van alle zijden de vreemde lingen komen opdringen en deze dïelgen „over ons en zonder ons" te gaan vlle- gen, verdient het groote toejuiching, dat een aantal maatschappijen, bij Indlë be trokken, zloh uit eigen beweging in 1927 tot een oomblnatie hebben gevormd ten einde dit nationaal belang in eigen han den te houden. Deze oomblnatie s'elde zich ten doel een kapitaal van niet min der dan 6 mlHioen bijeen te brengen en dit ter beschikking van de luchtvaart in Indlë te stellen. Zij elscht over dit kapl- taal geen rente, doch verlangt alleen1 als waarborg, dat het kapitaal op zichzelf onaangetast zal blijven, dat de Regeering, zelf zoo nauw bij deze zaak betrokken, zooveel subsidie zal geven, dat het kapl- taal intact zal blijven. Want dit laatste is in de eerste zaak ln het belang van de zaak zelf; men waagt er geen 5 mlllloen aan slechts om een proef te nemen, doch het moet een blijvend bedrijf zijn. En zoo is dan eenige weken geleden verleden de acte van oprichting van de Nederlandsoh-Indische Luchtvaart-Maat schappij. Als oprichters traden op een aantal maatschappijen, bij Indlë betrok ken, en zij tezamen hebben aanstonds het bedrag van 5 mlllioen bijeengebracht en en het dus niet bij woorden ou voorne mens gelaten. Dat deze ondernemers zich waarlijk niet op een eng standpunt plaatsen, blijkt wel uit het feit, dat zelfs transportondernemingen, -die bij het luchtvaartverkeer zelf practisch geen belang hebben, ln het kapitaal hebben deelgenomen. Moge dit initiatief, voor Indlë van zoo groot belang en ook voor Nederland' zelf van beteekenls, met suco-is bekroond worden I. De ontsnapping uit Schevenlngen. Niet lang hoeft de vrijheid van drie der ontsnapte gevangenen geduurd. Twee er van had; men al eenige dagen na de uit braak te pakken en werden weer opge sloten. Het tragi-comische van hun tocht, nadat zij de gevangenismuren achter zich hadden, heeft men kiunnen lezen in onze krant. De derde uitbreker had men niet zoo gauw te pakken, doch Woensdag is hij gesnapt bij Arnhem1, waar bij na veel' wederwaardigheden was aangeland en nu zoekt men nog naar nummer vier, die zeker ook wel op den een of anderen dag tegen de lamp zal loopen en weer naar Soheveningen zal worden getrans porteerd. Als hij daar even vroolijk onder Is als de Woensdag gearresteerde Kraayenhof, zal hij het uur van zijn ge vangenneming niet erg betreuren. Buitenland. Een verdrag voor den vrede. Sinds de teekening van den vrede zijn de groote mogendheden geregeld bezig dezen vrede steviger te fundeeren. Daar voor hebben zij opgericht den Volken bond, waar men bijéénkomt tot bespre king en regeling van internationale pro blemen en waar de kopstukken van het internationale staatkundige leven elkaar ontmoeten en door onderlinge bespreking veel bijdragen tot een goede verstandhou ding onder de volken. Een belangrijke stap om den vrede te verzekeren is geweest de onderteekening van het verdrag van Kellogg, den Ame- rlkaanschen minister van staat, dat be doelt den oorlog uit te bannen. Vijftien mogendheden zijn Maandag te Parijs bij een gekomen en hebben dit pact ondertee kend en zeker zullen straks de 45 andere naties ook tot onderteekening van dit ver drag overgaan. Reeds hebben enkele dat gedaan en ook Nederland heeft te kennen gegeven het verdrag gaarne te willen ratl- ficeeren. Een wel opmerkelijke toenadering tus- schen Duitschland en Frankrijk is de en thousiaste ontvangst geweest van den Duitschen minister van buitenlandsche zaken, Stresemann, die bij zijn komst te Parijs door honderden geestdriftig werd toegejuicht. Het stemt tot verheuging, want zeker zou den minister eenige jaren geleden nog niet zoo'n ontvangst zijn be reid. De besprekingen tusschen Briand en Stresemann zullen er trouwens ook wel veel toebijgedragen hebben, om juist den persoon van dezen minister zoo enthou siast te ontvangen. Al deze teekenen wijzen op een geest van verbroedering tusschen de vijanden van 1914—1918. Of eohter de oorlog nu ook al practisch uitgebannen is? Wij zou den niets liever wenschen dan dat, doch de practijk zelf laat het wel anders zien. Wie b.v. de besprekingen gevolgd heeft ln de Volkenbondsoommlssle over het toezicht op de wapenfabricatge, zal tot zijn leedwezen moeten hebben ge constateerd, dat in het bizonder de groote mogendheden, Engeland. Frankrijk, Italië, Japan, doodsbenauwd z|jn om een juiste opgave te doen van hun wapenfabricage. Men speelt in dit opzicht schuilevinkje voor elkaar en wij vragen ons af, wanneer men het nu werkelijk en in ernst meende met den vrede, waarom dan niet een zoo volledig mogelijke opgave van den wapen- aanmaak, opdat men weet waar men aan toe is, en do volkenbond bij een al te vruchtbare fabricatie in zou kunnen grij pen, en maatregelen tot beperking zou kunnen treffen? Onze gedelegeerde ter oonferentie, prof. Rutgers, heeft heftig tegen dit voorbehoud van de groote mogendheden geageerd en gepleit voor de grootst mogelijke open baarheid. Hij vroeg terecht of het maar niet beter was in het geheel geen oon- ventie te sluiten inplaats van een waarbij het mogelijk was de geheimhouding in zake de bewapening te sanctioneeern, Zoo ziet men dat de theorie van de groote mogendheden ook al weer schoo- ner is dan de practijk, en we nog verre zijn van den heilstaat, waarin de oorlog uitgesloten is. De verschrikkingen van een toekomstigen oorlog zijn niet te overzien en het is te hopen, dat we er voor bewaard zullen blijven. Het theoretisch bombardement van Londen, voor een tweetal weken gehouden, heeft doen zien, dat van een afdoende verdedi ging der groote steden geen sprake is. In den tijd van een paar uren zal een millioe- nenstad als Londen letterlijk uitgemoord en gebrand zijn. Een aanval van vliegtui gen, die een regen van bommen op de stad werpt, "zal alles vernielen en vernietigen. Denken we daarbij aan de verschrikke lijke chemische middelen, die bij een toe- Een onduidelijk gebrom was 't antwoord, „'t Is één uur, Mr. Mc. Vea, hier 1b Mr. Keeler volgens afspraak. Mo. Vea wierp de deur open. Hij was gekleed in een brocaat gewaad van Oos- tersch weefsel en Oostersche teekening. Zijn .gelaat straalde van een opwinding, die 't meest uit zijn oogen sprak, welke onder de borstelige wenkbrauwen als dia manten glinsterden. „Kom binnen, jongen, kom binnen," riep hij, de deur achter zich sluitend. De lucht was doordrongen van scherpe geuren, de tafel overladen met retorten, bekerw met 'n tuit, smeltkroezen, graad<- meters, en rekken met proefbuizen ge vuld met verschillende gekleurde vloei stoffen die gekurkt waren met proppen katoen. De vloer was bezaaid met schil len van bolgewassen en snippers van ge droogde bladeren. Boven een alcohollamp stond iets te pruttelen in een aarden pan, waaruit een welriekende damp opsteeg, w Ike zonderling versterkend werkte. Mo. Vea wees naar een grooten beker van fijn kristal, die lichtelijk dampte. ,,'t Nam meier tijd' dan ik vermoedde," zeide hij. „Maar er waren enkele oplos singen moeilijk te verkrijgen. Nu wacht ik slechts tot 't elixir bekoeld is. Bekijk 't eens, jongen." Hij hief den beker tus schen zijn lange vingers op en hield hem. tegen het licht. „Volmaakt de kleur van levend bloed, het wezen van het leven zelf, geen bezinksel, geen schuim, 't Is niet gefiltreerd, 't is volkomen geregeld door d'e scheikundige samenstellingen." „Mc. Adie kan hier pas later zijn," ging hij door. „Hij heeft een oonsult, wij zul len niet op hem wachten. Neem plaats, totdat het bekoeld is. Ik heb reeds van de eerste proef gedronken, want er bestaan twee mengsels en het leven bruist nu in mijn aderen. Kan jeeenigszins benade ren, wat het zeggen wil, man, een levens drank? Macht, geboren uit het verleden en uit het tegenwoordige, de ware lymphe, een goddelijke drank, een beker vol god delijkheid!" Er viel niet aan te twijfelen, dat Ma Vea een verjongingskuur had ondergaan, hoe voorbijgaand, hoe zuiver verstande lijk ook 't zou blijken te zijn. Hij stond fier rechtop, de rimpels waren van zijn gezicht verdwenen, de Ingezonken wan gen vol geworden, zijn houding was mannelijk en vol vertrouwen. Keeler staarde in het glas met zijn kostbaren doorzichtigen inhoud, welke als een robijn schitterde in de zon. Bene den in het museum waren de lichten ont stoken. Het kistje, de bloembladeren be vattend, stond! op tafel tusschen notitie boeken en vellen papier. De zonneblin den waren vastgesloten met ijzeren bou ten erachter, voor t oog verborgen. De safe was geopend. De geleerde volgde zijn blik. „Ik zal den talisman in de safe zetten, zeide hij. „Ik heb hem niet meer noodig. Maar ik zal de bladen veilig opbergen en mijn formules vernietigen. Ma Adie gaf [mjj slechts aanduidingen, weet je. Ik las de runen. Het geheim behoort mjj toe mijl Bezat ik maar jouw jeugd!" Plotseling keek hij Keeler aan en deze lachte tegen hem terug. Hij las waanzin in Mc. Vea's blik, waanzin en een plotse- lingen argwaan. „Tlr zou niet met u willen ruilen," zeide hij. ,jk ben tevreden met een leven, even- lang van duur als diat mijner vrienden." ,,'t Zou je geen goed doen, begrijp dat," zeide Mc. Vea. „Want er moeten twee dranken ingenomen worden en de eerste Is tot den laatsten druppel toe geledigd. Niet dat ik je wantrouw. Je hebt mijn vertrouwen ondervonden en je bent bei- laald geworden, je hebt. Plo seling hield hij op. De beker had opgehouden te dampen. Ma Vea naim hem ln de hand. „Ik drink voor het Leven," zeide hij en slikte den inhoud door, het glas zoo schuin houdend dat de laatste schitteren de druppel, een bloedkraal gelijk, over zijn lippen kon vloeien. Eén oogenblik straalden zijn oogen en zijn gelaat was één en ai glans. Een bovennatuurlijke werking scheen in hem plaats te vinden. Zijn gestalte werd recht als een toren. „Ik hield Een vreeselljke verandering greep mei ongelooflijke snelheid bij hem plaats. Zijn komstlgen oorlog een zoo groote en vree- selijke rol zullen spelen, dan staat ons hart stil bij de gedachte aan een eventueelen strijd tusschen de volkeren. Tenslotte moeten we nog vermelden dat de Raad van den Volkenbond Donderdag zjjn 51e zitting te Genève ge opend heeft. Als belangrijkste punten ko men op de agenda voor het Roemeensoh- Hongaarsch geschil en de kwestie Polen- Litauen. Dooh eerst als Briand, de vol gende week, op de vergadering aanwezig zal zijn, zullen de discussies van beteeke nls worden. Twee voorname figuren Cham berlain en Stresemann, kunnen deze zit ting wegens ongesteldheid niet meemaken. Onze minister van Buitenlandsche Zaken, Jhr. Beelaerts van Blokland, ls present en dit is tevens de laatste zitting, die onze afgevaardigde als lid meemaakt. VOLKENBOND. De 51ste Raadszitting geopend. Genève, 80 Augustus. Onder voorzitter schap van den Finsohen minister van Bul- tenlandsóhe zaken Procope is hedenmor gen de Raad van den Volkenbond bijeen gekomen. In een geheime zitting werd de agenda vastgesteld en werden verschillende ad ministratieve zaken afgedaan. Als eerBte punt werd het voor anderhalf jaar door Frankrijk gedane verzoek om maatregelen tegen valsohe munteds te be- L'emen behandeld. Het rapport strekt om Je directe maatregelen aan ieder land over te laten, maar de uitlevering van valsohe munters op internationalen grondslag te regelen. Over het tweede punt, de stichting van liet Internationaal filminstituut te Rome, ontspon zich zich een debat tusschen Scia- loja en den directeur van het Internatio naal arbeidsbureau. De raad sloot zich bij Scolaloja's opvatting aan, dat ook bij een vestiging te Rome de belangen van het arbeidsbureau niet ln het gedrang zullen komen. De zaal van den Volkenbondsraad waa Ingezonden Mededeellng. trekken schrompelden ineen, samenge trokken in den doodsstrijd. Nog rechtop staande beefde zijn lichaam in verschrik kelijke stuiptrekkingen. Zijn kaken zak ten neer en zijn ton® hing naar buiten als bij een hijgende bond. Zijn oogen stonden wijd' geopend, ontzettend oan aan te zien, het wit was plotseling met bloed: beloopen. De ziel van den man scheen een uitweg te willen zoeken door zijn goud weefsels heen. Vóór Keeler hem kon bereiken zonk hij ineen, alsof zijn beenderen eensklaps ver gaan waren. Slechts de huid van een mensch sidderde een seconde aan Keeler'g voeten. Deze sprong naar de deur en wierp die wijd open. „Haai een dokter", sohreeuwd'e hij. De mannen staarden hem een oogenblik aan. Keeler herhaalde zijn bevel. „Hij heeft zich vergiftigd Haal een dokter". Ben der oppassers keek oogensohijnlyk ontsteld door de deur, de ander snelde naar de buitendeur. „Binnen een minuut heb ik er hier een", zeide hij'. „Er woont een in 't ge bouw". Keeler voelde wei dat deze daad over bodig was. Mc. Vea was dood en zijn levensgeesten konden niet meer opgeroe pen worden, hij was zoo dood alsof het mengsel' een tegenovergestelde werking had en hem in de eeuwen had terugge drongen toen Lao-Tze zijn eenvoudigen cm zich vergaderde en zijn betooveringen voltrok. Hij zocht in 't telefoonboek naar Mc. Adie's nummer. De professor was mo gelijk in staat de namen der kruiden te noemen, misschien kende de dokter hun eigenaardigheden en kon, mocht het nog niet te laat zijn, een tegengif voorschrij ven. Toen hij 't nummer opriep wist hij, dat 't vergeefsche moeite zou wezen, maar hij kreeg de aansluiting, toen de oppasser terug kwam met een man, die vlug met een kleine dokterstasch de binnenkamer betrad. Ma Adie beloofde oogenblikkelijk (te rullen komen. „Ik verwachtte rooi ets der gelijks", telefoneerde hij terug. „Mc. Vea poogde zijn geheim zoo goed mogelijk te verbergen, maar ik wist, dat hij de een of andere proef aan 't nemen waa Ik ver zocht hetm elk mengsel eerst te analysee ren vóór hij 't probeerde, maar hij scheen te denken, dat ik hem' trachtte uit te hoo- ren. Arme duivel 1 In tien minuten ben ik bij u". Toen Keeler de telefoon ophing snelde de dokter zonder zijn tasch naar buiten; Keeler riep hem, maar hij gaf geen ant woord. ,3üj ls wat van zijn kamer gaan halen", zeide de oppasser. Deze daad scheen zonderling ln zulke omstandigheden. Keeler had maar een glimp van den dokter opgevangen, maar een vage verdenking kwam bij ham op. „Loop hem achterna en breng hean terug," 'zeide hij;. ,3reng hem teru& wat hij' ook moge zeggen." Met een knik van begrijpen holde de oppasser weg en Kee ler liep de kamer in, waar het lichaam van Mc. Vea nu in een stoel bij het raam uitgestrekt 1'ag; zijn gelaat was spookach tig als of een toovenaar de huid had be werkt. Zijn jas, vest en hemdl waren los gemaakt. De deur naar 't museum was open. Het taschje van d'en dokter stond op tafel, maar het juwuelenkistje met den talisman was verdwenen. Keeler keerde vlug naar 't kantoor terug, toen de op passer hijgende terug kwam. „Ik kon hem niet inhalen, meneer. Hij nam- de lift naar de gang en liep de straat op. Hij vertelde aan den portier, dat hij naar een drogist ging." „Hoe heet hij?" ,J)ri Lenz. Hij bewoonde de suite vlak hier onder. De liftjongen zegt, dat hjj niet veel praktijk heeft. Hij kwam hier pas twee maanden geledlen, juist nadat hij" hij duidde met zijn hoofd naar de kamer „hierheen verhuisd was." „Waar leek hjj op? Iets op een Chi nees?" Da man keek verbluft. „Nu u 't zegt, ja en neen. Een soort van ziekelijke, scheeve oogen. Maar ze waren lichtbruin, niet zwart." (Slot volgt.) HELDERSCHE COURANT ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Held' ~<»rh« Courant 11.50; Ir. p. p. binnenland 12.—, Ned. O. en W. Indlë p. zee poet 12.10, ld. p. mail en overige landen 1 3.20. Zondagsblad reep. 10.50, f 0.70,10.70,11.—. Modeblad reep. 10.95,11.25,11.25. 11.8' Losse nummers der Courant 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Post-Giroreikening No. 16066. ADVERTENTIE N: 20 ct. p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)dubbe) tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur)v. 1 t/m 8 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Op- en ondergang van Zon en Maan en tijd van hoogwater (Texel). M 3 4 8 6.88 7.12 1.28 2.18 8.18 Lloht op voor auto's en fietsen: memorandum-zakboekje en keek daarna do*n pijn bij den arbeid en leiden vaak tot verzwering of bloed vergiftiging. Reinig ze altijd dade lijk an behandel ze verder met Doos 30-60-90 ot. PUROL

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1928 | | pagina 1