T
DE GEHEIME ZENDING.
TWEEDE BLAD
PLAATSELIJK NIEUWS
Don Helder.
Bij Scheren
VAN DONDERDAG 15 NOVEMBER 1928
DE NIEUWE BURGEMEESTER.
I* rc! est mort.
't Zijn veelbewogen dagen, van deze
Novembermaand 1928. Historische dagen,
die wie zal dat zeggen? wellicht een
keerpunt in de geschiedenis van den Hel
der vormen. De burgerij, die in 1915 koel
en gereserveerd was jegens zijn hieuwen
burgemeester, heeft bij zijn afscheid den
heer Houwing de meest hartelijke blij
ken van belangstelling gegeven, eene be
langstelling, die spontaan en welgemeend
was, die regelrecht kwam uit het hart. Het
merkwaardigste oogenblik was voor ons
nog altijd de bijeenkomst van Vrijdag
avond, waar alle rangen en standen in
Casino tezamen waren om den burgemees
ter het afscheid te brengen. Zjj herinner
den aan de allereerste dagen van den oor
log, toen de helaas kortstondige truga
de godsvrede alle veeten en ver
schillen deed vergeten, toen wij aiien één
waren, toen rangen en standen, gelooven
en maatschappelijke inzichten werden ge
nivelleerd door de alles overheerschende
gedachte: Wij zijn Nederlanders en we
zullen met z'n allen probeeren de Duit-
sche legers uit ons land te houden....
Daar zat, genoeglijk luisterend naar de
muziek van het Stedelijk en mee-deinend
op de maat de pastoor van een onzer r. k.
parochieën, daar waren vrouwen en man
nen van het leger des heils, roomsch zat
er bij rood en wit bij zwart Allen met een
zelfde doel: hulde en dank te brengen aan
den scheidenden burgervader. En de bij
die gelegenheid gesproken woorden
waren niet maar beleefdheidsfrases maar
zij waren de vertolking van de gevoelens,
die al die mannen en vrouwen bestorm
den in dit uur van scheiden. Immers, het
is in deze dagen gezegd: de burgemees
ter was voor iedere vereeniging een goed
vriend, het wel en wee ging hem ter har
te, hij stond met raad en daad terzijde,
kende geen rang en onderscheid.
der Veer, die een toespraak namens den
Raad zou houden en deze op schrift ge
steld had, kon deze taak niet volbrengen
en moest haar aan den secretaris over
dragen. i:-r. heer Verstegen had de ba'r.ns
van dee ourgemeeaters 14-jarige werk
zaamheid opgemaakt, zijn rede kwam on
thaar waarde. De burgemeester zal hier
vinden een burgerij, die, met tact en ge
moedelijkheid geregeerd', om den vinger
te winden is, die niets liever wil dan een
hartelijke verstandhouding. Hij zal een
Raad krijgen, viermaal grooter dan zijn
vorigen, die tengevolge van de Even
dag. En de heer Kamman wees op de uit
stekende verhouding tusschen burgemees
ter en ambtenaren. Maar de Raad liet
critische bespiegelingen, waarvoor tmis-
f^hien wel eenige aanleiding was geweest
op dezen afscheidsavond achterwege:
het wus louter godsvrede. De bur
gemeester had moeite zijn ontroering te
bedwingen; indien iemand, dan voelde hij
den weemoed der scheiding. Zijn verzoek
om bij belangrijke gebeurtenissen in den
leider den ouden burgemeester niet te
vergeten, was een hartekreet, uit de smart
dezer scheiding geboren.
Vlve Ie rol!
Maar het leven gaat zijn gang. Het stelt
zijn eischen, en de palmen, in de vestibule
van het raadhuis geplaatst ten afscheid
voor burgemeester Houwing, zullen te
vens dienen om den nieuwen burgemees
ter feestelijk in te halen.
De heer Driessen, wij zeiden het reeds,
aanvaardt onder gunstiger aspecten dan
zijn voorganger het bewind over onze
stad. De dreigende wolken eener finan-
tieele crisis zijn weliswaar nog niet weg
gedreven, maar ze breken, en de zon komt
af en toe door. In de Zaanstreek, waar de
burgemeester tot nu toe werkzaam was,
staat de heer Driessen bekend als een
goed en populair burgemeester, een bur
gemeester, bij uitstek geschikt voor een
groote gemeente. Indien met dit laatste
bedoeld wordt, dat wij in den heer Dries
sen een man krijgen met een ruimen blik,
met een helder inzicht in de nooden en
behoeften eener stad van 80.000 inwoners,
die niets liever wil dan zich aangorden
voor den economischen strijd, dan voor
waar, zouden wij gelukkig zijn te prijzen.
Er is bij het afscheidswoord aan burge
meester Houwing, door den heer Verste
gen gewezen op diens aanpassingsvermo
gen, diens tact om, stammend uit een mili
tair milieu, waarin geheel andere begrip
pen heerschen dan in de burgermaat
schappij, zich nochtans te voegen naar die
„burger"-begrippen. En, zoo zeide de heer
Verstegen verder, dat was uw succes,
Voor den heer Driessen gelden uitteraard
deze woorden niet, maar wij zouden den
nieuwen burgemeester willen wijzen op
andere, gesproken door den thans afge-
We hebben het, den avond daarop, Za-lUeden burgemeester. Deze zeide name
terdagavond, nog eens weder opnieu^Tijk, dat het hem hartelijk verheugen zou
gevoer op hetzelfde neer als ons af- redige Vertegenwoordiging, misschien
scheidswoord in het nummer van Zatcr- niet gemakkelijk te hanteeren zal zijn,
kunnen hooren, hoezeer burgemeester
Houwing zich een plaatsje had veroverd
in de harten der bevolking; wat mevrouw
zameling opgedane ervaring mededeelde,
sprak boekdeelen.
Daarna, des Maandags, het afscheid in
den Raad. Ook daar heerschte de gods
vrede, allen waren één in de betuiging
hunner sympathie aan den scheidenden
burgemeester. Over alle verschil van in
zichten, over de botsingen, die in het bi
zonder de laatste weken, in de gemeente
lijke vergaderzaal niet uitgebleven waren,
werd, met het breede gebaar der vergetel
heid, de spons gehaald: le roi est mort, en
de klokken luiden den dooden koning uit.
De weemoedsstemming zat er, dezen
Maandagavond, wel in. Scheiden tut Weh,
en het was geen wonder, dat het den bur
gemeester te machtig werd. De heer Van
FEUILLETON
door
EDGAR FRANKLEN.
EERSTE hoofdstuk.
Verdacht
1)
Waarom ik haar niet mag?" zeide
Doris haar man na en haar aardige wenk
brauwen gingen omhoog en haar lach
klonk hoog en schel, want dit was nu
werkelijk do bespottelijkste vraag die een
man sedert de schepping ooit gedaan had.
„Omdat ik haar niet mug. natuurlijk.
James Henry .Folsemi n»i zijn üob -
jas uitgeworpen en er zijn hoed op neer-
geslingerd. Hij zuchtte benageluk. Het
was prettig om thuis te zijn.
„Een verduiveld goede reden, zou ik
zeggen", zeide hij grinnikend „Wat e^n
wij vanmiddag?"
Jdag j ij haar dan?" antwoordde Doris.
'jle? Mabel?"
Ja Mabel". t
Haar toon had een waarschuwing voor
tem roeten zijn. Maar h» merkte niets.
Om de waarheid te zeggen dacht hij hee-
lemaal niet meer aan Mabel. Hij keek d'e
post door, die nadat hij dien ochtend van
hi ia was gegaan, gekomen wrs eer, be
taalde rekening, een reclara® voor een
merk van schoenen en een gedrukte mede-
daaling, dat da reünie van zijn club van
Aan abonné's en niet-abonné's te
Anne Paulowna, Koegras. Breezand,
van Ewljckslnis, Wieringen en 7 Zand.
als men zou voortgaan in de thans inge
slagen richting om Den Helder de plaats
te trachte.-. doen Innemen, die het als be-
van der Hulst daarvan uit de bij de in-> ^angrijk bevolkingscentrum toetkomt. Als
wij burgemeester Houwing hadden moe
ten toespreken, zouden wij zeer zeker op
dit streven van hem hebben gewezen, dat
mede zeer belangrijk tot zijn succes heeft
bijgedragen. Het is hier reeds voldoende
uiteengezet dan dat wij er verder op be
hoeven in te gaan, maar het moge den
heer Driessen een handwijzing zijn voor
zijn bestuur,
Le roi est mort: vive le roi! Wij begroe
ien den nieuwen burgemeester hartelijk,
die hier komt in een gemeente, welke zich
onder het bestuur van den heer Houwing,
heeft opgewerkt tot een gemeente, die,
hoezeer ook vooralsnog gehandicapt door
haar financiën, hoezeer ook dikwijls ach
terafgezet, zich bewust is geworden van
maar die, im grossen Ganzen, inzicht
heeft en begrip, al is bij dan ook, naar
het woord van burgemeester Houwing,
wel wat „hartig".
Zoo moge dan, onder het nieuwe be
wind van burgemeester Driessen, voor
Den Helder een nieuwe eera aanbreken:
tijdperk van bloei en voorspoed, van ver
rijzing en verjonging, verbreeding en ver
ruiming, van opstuwing in de rij der zus-
tergemeenten, waarin bet krachtens haar
grootte, thuishoort, kortom, een tijdperk
van verbetering van de economische po
sitie van Den Helder, waarvoor de afge
treden burgemeester zooveel voorberei
dend werk heeft verrichtl
HET VERTREK VAN
BURGEMEESTER HOUWING.
De afscheidsreceptie, gisteren door
lurgemeester en mevr. Houwing ten
raadhuize gehouden was buitengewoon
druk bezocht. Reeds des morgens had de
burgemeester afscheid genomen van de
hoofden der verschillende takken van
dienst en hun personeel, alsmede van de
secretarie-ambtenaren. En des middags
van 35 uur kwamen zeer velen uit de
burgerij voor het laatst den burgemeester
de hand drukken. Het is natuurlijk on
doenlijk van allen, die aldus persoonlijk
afscheid kwamen nemen,melding temaken.
Slechts moet een uitzondering worden
gemaakt voor de burgemeesters van zuster-
gemeenten, waarmede de heer Houwing,
zooals men weet, zulke vriendschappelijke
en veelal zelfs intieme relaties heeft
onderhouden.
Dit waren de burgemeesters van Alk
maar, de heer WeDdelaar, Anna Paulowna,
de heer Lovink, van Wieringen, de heer
iolff, en van Wieringerwaard, de heer
Haringhuizen.
Verder waren aanwezig dr. Moll, direc
teur van den Keuringsdienst,de heer
Dun, inspecteur van het lager onderwijs,
schout bij nacbt Quant en mevrouw, de
heeren Scheffel en Schmalz van de Kamer
van Koophandel te Alkmaar.
Verschillende souvenirs werden den
burgemeester bij deze gelegenheid nog
geschonken; de heer Boldingh kwam met
een photo van de zeilwedstrijden der Kon.
Marine Jachtclub, genomen tijdens het
bezoek van H. M. de Koningin. De ambt-
genooten uit den kop van Noord-Holland
schonken twee fraaie zilveren kandelaars,
de IJsclub „Het Noorden" bood den bur
gemeester een pijp en het eere lidmaat
schap der Vereeniging aan. Verder werd
ïem nog een jachtsouvenir uit de Don
kere Duinen in den vorm van een photo
in lijst aangeboden. De ambtenaren schon
ken een photographie van het nieuwe
raadhuis, en de heer Dokter overhan
digde een teekening der nieuw te bouwen
Zeevaartschool. Dat een en ander voor den
burgemeester aangename souvenirs uit
deze periode van zijn leven zijn, behoeft
geen betoog.
Hedenmiddag 12.47 heeft het vertrek
uit de gemeente plaats, waarbij, zooals we
schreven de Stafmuziek den heer en
mevrouw Houwing uitgeleide doet. Terwijl
reeds hedenavond 's heeren Houwings
opvolger, de heer Driessen in den Raad
zal worden geïnstalleerd en deze Vrijdag
receptie houdt ten raadhuize.
Bij de installatie van hedenavond zal
het „Stedelijke" voor het raadhuis aan
wezig zijn.
oude studievrienden dit jaar hier in
Brandburg gehoudien zou worden. Koste
lijk! Dezen ©enen keer zou hij er bij uit
zondering aan doel kunnen nemen en
„01" zeide Do-ris, weer met opgetrokken
wenkbrauwen. „Je wilt d-us lieven niet op
die vraag antwoorden, Jim?"
„E neem mij niet kwalijk, vrouwtje"
grinnikte James. „Wat vroeg je O k
weor?"
„Ik vroeg je of jij Mabel Barnow
moclit"" herhaalde mevrouw Folsom.
En nu werd op miraculeuze wijze in
James flauwtjes een argwaan gaande, dat
het misschien in zijn knusse huisje niet
hoelemaal pluis was. Doris scheen nu
niet bepaald boes natuurlijk, want dat zou
al te onzinnig geweest zijn. Maar zij bad
zichtbaar het land over iets.
„Ik ik - nu ja, ik vind Mabel noga'
aardig, zou Ik denken. Waarom niet?"
„Zoo werkelijk?"
„Werkelijk wat?" vroeg Jimi verwezen,
oprecht.
„Werkelijk had ik niet verwacht, dat je
daarvoor uit zoudt komen".
James zag haar aan en glimlachte ver
liefd. Zij mocht er wezen, zijn vrouwtje
van een jaar, met haar glanzende zwarte
haar, dat lijnrecht afkomstig was van een
Siciliaanschen overgrootvader, en die
otentere donkere oogen en dat aardige
neusje met de wijde neusgaten.
„Je bent heelemaal óp van die schoon
maak met geen- ander© hulp dan die dwa
ze meid'', maakte hij als een wijs man uit.
„Je zag er vanochtend al doodelijk ver
moeid uit en nu boa je zoo over je zenu
wen heen, dat je ru2ie wilt maken. Er is
niets aan de hand, kindje. Ik houd te veel
Tot voor enkele jaren waren Den Helder
en de omliggende gemeenten voor elkaar
vrijwel onbekenden. Het was, zooals in bet
gewone dagelijksche leven: -men kende
elkaar van van uiterlijk misschien,
doch verder ging de kennismaking niet.
De hoofdoorzaak hiervan moest wel1 gezocht
worden dn bet ontbreken van goede verbin
dingen. En dit droeg ertoe bi}, dat men aan
beide kanten imeenlde, dat er geen gemeen
schappelijke belangen waren.
Hoezeer is dit in de laatste jaren ver
anderd. De autobussen brachten gemakke
lijke en vlugge verbindingen tot stand,
waarvan- wederzijds een dankbaar gebruik
werd gemaakt. De gemeentebesturen van
de verschillende gemeenten zochten en ver
kregen contact met elkander. De gevolgen
hiervan, vooral op het gebied1 van verkeer,
waren] spoedig waarneembaar. Thans is men
reeds zoover, dat talrijke bewoners uit de
omgeving van Den Helder de gemekkelijike
en snelle verbinding met de diverse auto-
busdiensten benutten om de stad te bezoe
ken en te profiteeren van hetgeen de groote
en goed- gesorteerde Heldersche winkels
hen kunnen 'bieden. Omgekeerd 'beijveren
de Heldersche Winkeliers zich om de dién
en uit die omgeving te trekken en te be
houden. Zij: begrijpen dat het daartoe nood
zakelijk is, hunne zaken op peil te houden
en dat er naar gestreefd' moet worden, dat,
om welke reden dan ook, hun zaak de voor
keur verdient boven een andere*.
(Niet alleen op dit terrein loopen evenwel
de belangen van den omtrek van Den Hel
der parallel. Door samenwerking wordt
meer bereikt dan door het weiken van' den
eenling. Wtj willen' hier slechts herinneren
aan het tot stand komen van de pontonbrug
hü de Kooi}, de aotie voor het opnemen van-
den weg Ewijckaluisde Kooij in het Rijkst
wegenplan, de stichting van het Departe
ment Den Helder en Omstreken van de
Maatschappij van Nijverheid en Handel, in
A. W. MICHELS.
Naar wij in het Hbl. lezen is de operatie,
die de heer Michels in het St. Elisabeths-
gasthuis te Haarlem moest ondergaan,
gunstig verloopen.
De operatie heeft Dinsdag plaats gehad.
van je om met je te willen kibbelen. Kom
hier bij mijl"
„Ik heb geen zin om bij je te komen!"
„Best kind; zooals je wilt", zpide James
glimlachend; en hij liep door naar de huis
kamer. „Hela! Waar zit je vadler?"
„Hij is een kistje sigaren gaan halen,
geloof ik", zeide Doris kortaf. „Waarom
moest zij ö'at doen?"
„Wat doen?"
„Je van het kantoor in haar ellendige
auto thuis brengen!" siste Doris.
„O dat? Dat was zuiver toeval, schat,
Je moet weten
„Het was natuurlijk afgesproken werk",
„Dat was het zeer zeker niet".
„En daarom wou je natuurlijk niet da-
ik je af zou komen halen en met je naar
huls gaar. wandelen?" smaalde mevrouw
Folsom veeübeteekenend.
James Henry zette zich schrap. Er was
zeker iets mis iets dat hij op een kalme
en logiscbo manier en met een zacht
lijntje moest aanpakken.
„De reden waarom ik niet wou diat ji,
naar mij toe kwam, Doris, was dat je er
veel te moe uitzag om1 noodeloos die wan
deling heen en terug te doen en dus
De jonge vrouw tikte met haar schoen
op den mopien ahornhouten vloer.
„En het'is waarachtig niet de eerste
keer dat het gebeurd is!" viel zij hem in
de rede.
„Hè?"
„Ja, zij heeft }e al herhaaldelijk op die
zelfde toevallige toevallige!
manier thuisgebracht, sedert zij dien wa
gen hebben!"
„Tweemaal", zeide James. „Vóór van
daag, alias bij alkaar".
welks bestuur o. m. de burgemeesters van
Anna Paulowna en Wieringen zitting heb
ben en welk departement alle zaken ter
band neemt of steunt, welke bi} tonnen
dragen tot de meerdere ontwikkeling van
Den Helder en van de omliggende ge
meenten.
De „Heldersche Courant", die reeds tal
van jaren trouw© lezers telt in d)e plaatsen
rondom Den Helder, wil bet bare byiragen
om deze communicatie wederzijds te ver
gemakkelijken. Zij is bereid zich daarvoor
groote offers te getroosten, in de verwach
ting, dat de bevolking rond Den Helder dit
zal apprecieeren en- haar zal steunen door
het nemen van een abonnement. Te begin
nen in deze week zal het blad in- bovenge
noemde plaatsen en hun omgeving gerui-
rcen tijd huis aan huis worden rondge
bracht. Maatregelen zijn genomen, dat de
bezorging nog op den dag van uitgifte
geschiedt.
Onzerzijds geven wij de verzekering aan
den Inhoud van de krant nog meer zorg te
besteden dan tot nu toe het geval was. Be
reids zijp maatregelen genomen om de
berichtgeving spoediger en vollediger te
doen gesobieden. Voorloopig wordt alvast
begonnen met een extra feuilleton. Immers,
om nu een krant te zenden, waarin men
midden in een verhaal valt, is niet prettig.
Deze vermakelijke en spannende geschie
denis van een jaloersche vrouw en een
echtgenoot, die een beetje bang voor baar
is (en zulke mannen zijn er helaas!), die
heden aanvangt, zal, (hopen wij, menigeen
genoegeljjke oogenJblikken bezorgen-. Daar
enboven hebben wij het mogelijk gemaakt
ook het loopende feuilleton te kunnen vol
gen door hiervan den korten inhoud1 te
vermelden.
Wij* h-open op deze wijze in onze om
geving vele nieuwe vriendien te verwerven.
GEMEENTERAAD VAN KOOG AAN
DE ZAAN.
In de Dinsdag gehouden raadsvergade
ring heeft de heer W. F. G. L. Driessen
als burgemeester afscheid van den raad
genomen.
Van de wethouderstafel zoowel als uit
den raad feliciteerde men den burge
meester met diens promotie en bracht
hem dank voorde prettige samenwerking
en al datgene, wat hij heeft gedaan om
de gemeente vooruit te brengen. De ge
meente Den Helder kan zich gelukkig
prijzen, dat een actief en voortvarend
man als de heer Driessen tot burgemeester
is benoemd.
Onze plaatsgenoot© mej. N. Wiegel
is te Kolhorn benoemd als onderwijzeres
aan de o. L s.
Onze vroegere plaatsgenoot, de heer
H. L. G. Ouwerkerk, theol. oand. te Am
sterdam, heeft een beroep ontvangen naar
de Heust Evang. Luth. Gem. te Groede
(Z.).
AANBESTEDING.
Door den architect J. J. Schoeffelen-
berger is Woensdag aanbesteed het bou
wen van een woon- en winkelhuis in de
Oaliforniestraat no. 3 en 5. Ingeschreven
was hiervoor als volgt: Firma Minneboo
en Walbooan. 5977; Gebr. Boot, 6054;
H. Hagen, 6485; M. O. van der Plas,
6500; Gebr. Ran, 6650; G. Goes, J 6690;
C. Quack, 7490.
A. J. O.
Zondag 18 November as. zal de A. J. O.
afdeeling feestelijk haar 6-jarig bestaan
herdenken in het gebouw v. d. bond van
M. M. P. D© feestrede zal worden uitge
sproken door Piet Sohutamaoher, secreta
ris-penningmeester van het hoofdbestuur
en oprichter der afdeeling. Aanvang hall
elf.
ZANGVER. „MORGENROOD".
Directeur de heer F. v. d. Meij.
Zaterdag 17 Nov. geeft bovengenoemde
Vereeniging haar eerste concert in dit
seizoen. Voor de pauze zullen door het
koor een zevental nummers worden ge
zongen, terwijl een strijkkwartet, bestaande
uit de heeren J. Pala, D. Steinroth, J.
Strobel en J. v. Vessem, voor de afwis
seling zullen zorgen. Na de pauze wordt
een operette in één bedrijf: „West-.
Friesche visschers" opgevoerd, met mej
Corry Dol aan den vleugel, terwijl de
heer Joh. Pala de vioolpartij op zioh zal
nemen.
Men zie de in dit blad voorkomende
advertentie.
REVUE „IK KIJK WEL UIT".
Deze iwue van den heer Boelens wordt
Zondagavond in de zaal van den heer P.
Scheltis te Hippolytushoef op Wieringen
uitgevoerd, en zal ook daar ongetwijfeld
wel belangstelling trekken evenals dat
hier het geval ia
„Tweemaal? Nu
„Vandaag voor twee weken kwam ik
Mabel in de Hoofdstraat tegen, even na
dat ik van het kantoor was weggegaan, en
deze week Maandag ontmoette ik haar
weer toen zij uit den winkel van Duncan
kwam", zeide James kalm. „Dat is allea
En nu dénk je toch niet
„Ik denk dat wij het maar dadelijk af
moeten handelen!" zeide Doris. „De keu
kendeur is dicht en Vader is uit. Wij zijn
alléén!"
„Wat valt er af te handelen?" vroeg
haar mans eenigazins opgewonden en
heel verbaasd.
„Heel wat, naar mijn meening!" ant
woordde mevrouw Folsom en met een ge
vaarlijken glimlach tegen haar man. „Nee,
ga daar aan den anderen kant zitten, Jim.
Niet vlak bij' mij, alsjeblieft. Zool Laten
wy nu eens achter die waarheid zien te
kom en I'1
„Over wat?"
„Over de kwestie of jij verliefd of ver
kikkerd bent of het aan hebt gelegd met
dat ellendige schepsel van een Mabel
Barrowl"
Weer flonkerde die afschuwelijke glim
lach tegen hem; en James Henry Folsom
schrok en hield zijn adem in en staarde
van zijn kant haar aan met een roemden,
weeleen glimlach; want ten leste was hem
een groot licht opgegaan dat hem ver
blindde.
„Groote genadeI" mompelde hij, alles
begrijpende. „Jij bent dus heusch ja-
loersoh?"
„Jaloersch? Geen zier! Ik vind het
prettig dat mijn man hier in den cm4rek
rondrijdt en -rost met het ««rite het baste
Ingezonden Mededeellng.
schepsel waar hij een spikkel op Leeft
gekregen!" Doris lachte en liet. hem op
onheilspellende wijze haar prachtige tan
den zien. „Jaloerschl Verre van dat! Maar
toch
,Ja, maar wat ik bedoel wat ik dacht
wat dat jij dat nooit kon zijn," flapte hij
er verbaasd uil „Dat wil zeggen, ik dacht
dat je mij vertrouwde hm, in elk geval
dacht ik dat jaloerscbheid uit de mode
was, Doris. Ik bedoel dat de lui die ik
ken, die wij kennen er niet om schij
nen te geven
„Nu, bet is hier nog niet uit de mode
en ik behoud mij het recht voor op te
spelen, Wanneer ik gegronde reden heb
om op te spelen! Ziezoo!" zJde mevrouw
Folsom vierkant, „Nul"
„Nu wat?"
„B en je verliefd' op haar?"
„Neen," zeide James luid, met nadruk.
„Waarom zou ik dat zijn? Ik ben
geen idioot, zie je. Ik ben verliefd!
op jou; ik ben van het eerste oogenblik
af dat ik je gezien had dol op je geweest
Jij weet dat even goed' als ik. Kan ik het
nog sterker uitdrukken?"
(Doris schudde het hoofd.
Je zoudt het heel wat overtuigender
kunnen zeggen, vind' ik. Dat geschreeuw
lijkt mij wat hol te klinken. „Als jij wer
kelijk onschuldig was, zou jij je niet zoo
opwinden. Ik ken je te goed om dat te
waten."
(Wordt vervolgd).
.19J - -rrm V, 11 A rtnL U/Minn rt rt Vi Af» A A
Redactie Heldersche Courant.
gédn Pijn en natchrljnen of stukgaan
der huid, Indien men vóór het inzeepen
de baardoppervlakte Inwrijft met
Doos 30, Tube 80 et PUROL
