INDIEN
INDIEN gij het koopt als lekkernij, dan zult U door
DE GEHEIME ZENDING.
tweede en laatste blad.
plaatselijk nieuws
DINERS f 2.-.
1.1
VAN DINSDAG 1t DECEMBER 1928
Don Helder.
sUMn? Pluimveetentoon-
T^£h 8r^lTnd behaaJtie de H.
Sea4 iïïu I nmm*r* wyandotte
•trojiea 4 eerste; 6 eerepr^n «n 1 derden
®u^f8 van .liefdadigheid" wer-
R V3013116 van den heer en
Mevr. G., Spoorstraat, nog door den heer
rast mpt' ™!mngi aangenaam ver
rast met voor lederen man een doosie
TAPTOE.
taptoe.enaV°nd 8 UUr' bij gUnatig W66r'
BEVESTIGING EN INTREDE
D«. J. F. TOLLENAAR.
Zondag heeft Ds. Tollenaar van Pernis
*yn intrede gedaan in de Geref. Kerk
alhier. Een vriend van den nieuwen
predikant, Ds. J. J. Rouma van Almelo,
heeit hem in den morgendienst bevestigd.
Zoowel des morgens als des avonds was
er in het groote kerkgebouw geen plaats
onbezet en verscheidenen moesten zich
met een staanplaats tevreden stellen.
Ds. Bouma sprak naar aanleiding van
1 Cor. 81015 over het werk van den
bedieneaar des Woords, dat bestaat in
het opbouwen van de gemeente Gods.
Christus, de gekruiste en opgestane
Heiland, is het fundament waarop de
gemeente is opgebouwd. Het leven van de
gemeente is uit en door en tot Hem. In de
Corinthebrief wordt gesproken over de
bouwstoffengoud, zilver, kostelijke
steenen, hooi en stoppelen. De knoeiers
bouwen met de stoffen die het vuur niet
kunnen weerstaan, dat is gemakkelijker
en gaat vlugger. Het bouwen met edele
metalen is zwaar en moeilijk, maar het
kan dan ook den vuurproef doorstaan,
waaraan het werk zal worden onderwor
pen. Het gebouw zal worden beproefd en
het werk worden beoordeeld. Het oordeel
des Heeren zal erover gaan, het zal met
vuur worden beproefd en dan zal geopen
baard worden of hét opgebouwd is uit
edelgesteenten en metaal of met hout,
hooi en stoppelen.
8pr. wijst op de zware en verantwoor
delijke taak van den dienaar des Woords.
Vereischt wordt van hem, in alle opzich
ten, trouw, een ernstig zelfonderzoek is
altijd noodig. Blijft den dienaar trouw,
dan zal hij daarvoor het genadeloon ont
vangen, anders zal zijn werk vernietigd
worden.
Aan het einde van den dienst werd een
schrijven voorgelezen van de gemeente
van Pernis en werd den nieuwen predi
kant, staande door de gemeente toege
zongen, de zegenbede uit de 134e Psalm:
„Dat 's Heeren zegen op U daal!"
's Avonds was de opkomst nog grooter
dan 's morgens. Ds. Tollenaar sprak naar
aanleiding van Joh. 1 43a: „En hij leide
hem tot Jezus".
Ds. T. sprak eerst een persoonlijk
woord tot zijn nieuwe gemeente.
„Allerlei gevoelens gaan door mijn
ziel", zoo zeide spr., „acht jaar heb ik ge
arbeid in de gemeente van Pernis en heb
daar gehad een gemeente, die zich steeds
trouw geschaard heeft onder haar predi
kant Bijna altijd heb ik daar voorspoed
gehad, zoodat ik die jaren zal blijven re
kenen tot de gelukkige jaren van mijn
leven. En nu staan wij hier vreemd tegen
over elkander, wij moeten elkaar nog lee-
ren kennen en waardeeren".
Het afscheidswoord tot mijn vorige
HOTEL „DEN BURG"
TELEFOON 55
WIJ BEZORGEN U AAN HUIS
gemeente", zoo zeide spr. „ie geweest over
de tekst :„Ik zal u niet begeven en zal u
niet verlaten".
Met dat geloof kunnen wè gaan tot de
verste einden van de aarde en door dat
geloof zullen ook de banden gevlochten
worden tusachen injj en deze gemeente.
Spr. ontwikkelt dan zijn arbeidsideaal
naar aanleiding van het gekozen tekst
woord.
Geen mensch is tot Jezus gekomen dan
door leiding tot Jezus, ook de discipelen
niet. De macht van satan, de zuigkracht
van de wereld, trekken de menschen van
Hem af en met kracht en energie moeten
zij tot Jezus geleid worden. Dat is even
noodzakelijk voor de geloovigen in de
kerk des Heeren als voor de ongeloovi-
gen. Het doolzieke hart van het kind Gods
trekt hem ook op de paden der zonde. Als
een bekeerd mensch aan zichzelf overge
laten wordt, vervalt hij weer in eigen
zonde. En daarom is het noodig, dat hij
iederen Zondag weer tot Hem geleid
wordt, dat geeft nieuwe kracht, bezieling
en enthousiasme.
Het is ook noodzakelijk met het oog op
Jezus zelf. Wanneer de mensch niet tot
Hem geleid wordt, zou Christus' taak, bij
wijze van spreken, tevergeefs geweest
zijn. Een koning moet door zijn onder
danen geëerd worden. Het is noodig, in
deze rauwe wereld van ongeloof en zonde,
Hem de lof, de dank en de aanbidding toe
te brengen.
Wij hebben aan de wereld te brengen,
Christus en dien gekruist.
Spr. wijst in deze op de veel omvatten
de taak van den dienaar des Woords,
maar ook op de heerlijke roeping. Hij
hoopt, dat het hem in Den Helder gege
ven mag worden velen tot Jezus te lei
den. Het is heerlijk, om te laten zien wat
Hij is voor een zondig mensch, om die
te leeren kennen het zalig gemeenschaps
leven met Christus.
Aan het einde van den dienst dankt
Ds. Tollenaar den Kerkeraad voor de
sympathie, die hij reeds van hem mocht
ondervinden, vervolgens brengt hij een
woord van dank aan Ds. Bouma, die
hem op zoo hartelijke en uitnemende wijze
heeft bevestigd en aan Ds. Douma, den
vertegenwoordiger van de classis Alk
maar, voor zijn aanwezigheid. De ge
meente zegt hij dank voor de vriendelijke
ontvangst, dat heeft hem goed gedaan.
Ds. Zwaan spreekt Ds. Tollenaar na
mens den Kerkeraad en de gemeente toe
en wijst op de noodzakelijkheid, dat ie>der
lid van de gemeente moet meewerken om
„te leiden tot Christus". Hij wekt op tot
trouw catechisatiebezoek en spreekt er
zijn blijdschap over uit dat Ds. Tollenaar
overgekomen is en niet heeft opgezien
tegen het werk in deze groote gemeente.
Hij verzoekt staande te zingen Psalm
1344.
'Tenslotte spreek Ds. Bouma een woord
van welkota, namens de classis Alkmaar.
SNEL GROEIEND AANTAL NIEUWE
SPAARDERS BIJ DE NUTS-
SPAARBANK.
(Blijkens een in ons nummer van heden
voorkomende advertentie, nadert het aantal
spaarders der Nutsspaarbank, Polderweg 1,
alhier, het getal' 2500.
Het bestuur der Spaarbank, verheugd
over den snellen groei van den spaarders
kring, wenscht het passeeren van dien
„mijlpaal" niet ongemerkt voorbij te toten
gaan. Als herinnering en niet het minst
ter aanmoediging zal vanwege de Spaar
bank: op het boekje van den 2500»ten
spaarder een extra bijschrijving plaats vin
den van 10.
feuilleton
door
EDGAR FRANÜPLIN.
12)
2A propos, waar hing hij op bet oogen-
blFotoom keek ongeduldig om zich heen.
O achter in den winkel, achter de toon-
U, acuter reoeDten. James kon mom-
petenoe si schreeuwen om zijn
opwelling om 20n.
dSft wachten*U*W
had lii ^dde een volle minuut aan de
het oortret van een dame die
ha.rmlddel ee-
ïïivf had en nu - wel vreemd in een
ffeboM'e wereld - de eigenares was van
wn^haarweelde ter lengte van ongeveer
^Een^eede minuut ging heen met de
nauwlettende beschouwing van den glim-
lachTnden mijnheer die zich precies on-
der denjulsten hoek schoor en een derde
hftsteedde hij aan de verlokkende Zuide-
ïhoonheid op het deksel van een,
kistje sigaren; en aangezien het geduld
ran James hiermee op dezen avond ten!
«Inde was, en het gemompel aanhield',
stapte Wj achter de toonbank voor de
r<JumSsr stond daar an bij hem de bui
tengewoon domme joggen, dia limonade
tapte en boodschappen bestelde. O ja
die winkelbediende met zijn droefgeesti
ge oogen had zijn vrijen avond en, zooals
gewoonlijk, ging alles nu bij Arabier niet
zoo gesmeerd' als andera De chef keek
fronsend in het boek inet die bestellingen.
„O zoo, mijnheer Polsom", zeide hij.
„Eten minuutje, alstublieft} Wij zitten
hier een beetje in' de knoei. Hoor eens,
Sam. De zeep en de aspirine waar mijn
heer Toler om getelefoneerd heeft heb
je die bezorgd?"
„Ja".
j,Hm. Hier staat een bestelling van dat
speciale poetsmiddel' voor mevrouw
Wells".
„Dat heb ik ook besteld".
„Hè?" zeide Arabier. „Wij hadden dit
toch niet klaar staan. Sam. Ik moest het
nog aanmaken?"
„I k heb het aangemaakt", zeide de jon
gen trots. „Ik weet hoe het wordt klaar
gemaakt. Wij verkoopen er immers wel
tien liter van in de week?"
De drogist schudde het hoofd en grim
lachte.
„Nou, ik neem aan dat je bedoeling goed
is geweest, maar diat moog je niet meer
doen. Het is niet den eersten keer dat ik
je gezegd heb dat je met je vingers van
zulke dingen af moet blijven", zeide hij.
„Je bent in de verste verte nog geen
drogist".
„Iemand moest het toch doen", zeidie
Samuel ter verdediging. „U bent den
heelen middag en avond in den winkel
druk bezig geweest en het goedje moest
weg".
,Jk weet het. maar Ambler gromdle
•B raadpleegde opnieuw het hoek. JUal'
Dat 'bestuur en) directie alle redenen heb
ben zich in den gang van zaken der Nuts
spaarbank te verheugen, moge blijken ui
het feit, dat op 3 Juli van dit jaar de
2000ste spaarder werd ingeschreven, terwij,
het tegoed harer spaarders vanaf 1 Januar.
van dit jaar met 325 duizend gulden is voor
uitgegaan,
GRON. VER. „1 OETENDE".
Donderdag a.s~, 's avonds 8 uur, aal in
„Musis Sacrumf voor bovengenoemde Ver-
eeniging optreden de heer K. ter Laan,
Burgemeester van Zaandam, met het onder
werp „Groninger Overleveringen)". De heer
K. ter Laan is een bekende figuur in de
Groninger 'beweging, niet het minst door
zijn „Nieuw Groninger Woordenboek". Het
bestuur twijfelt dan ook niet, of velen, die
nog geen Md zlyin, van ,,'t Oefende", zullen
Donderdagavond gaarne aanwezig willen
rijm. Introducties voor deze Groningers (en
eventueel voor andere belangstellenden)
kunnen aangevraagd worden hij den pen
ningmeester, Breewaterstraat 62.
„OEFENING BAART KUNST".
Men schrijft ons:
De Eerste Heldersche Accordeon-Ver-
eeniging „Oefening baart Kunst", gaf j.1
Zaterdagavond, ter gelegenheid van haar
één jarig bestaan, een openbaar concert
Een Accordeon-concert, onder leiding
van een medespelenden dirigent, was iets
nieuws voor deze gemeente en daarom
dachten wij dan ook: zou het meevallen?
Laten wij direct erkennen het was een
succes. Met een pittige marsch werd het
programma geopend en we kregen direct
een goeden indruk van het samenspel
De andere nummers waren ook bizonder
goed en vooral de Ouverture Mignonette
was een juweeltje en bewees, dat ook
met accordeons veel is te bereiken. De
heeren P. J. Smit en Van Ooijen gaven
samen een paar nummers en lieten zich
kennen als virtuozen. Beiden ontvingen
een bloemstuk. Voor de noodige afwisse
ling werd gezorgd door den humorist
Jansen wiens doel, op de lachspieren te
werken, volkomen werd bereikt. En tot
slot een gezellig bal.
Laten wij besluiten met den wensch,
dat deze jonge vereeniging in bloei moge
toenemen, en zij meerdere van deze con
certen mag geven.
HELDERSCHE BESTUURDERSBOND.
Door bovengen, bond is het volgende
adres aan den Raad der gemeente gezonden:
Geven met verschuldigden eerbied te
kennen ondergeteekenden G. A. Minnes en
J. W. van Teeckelenbtlrg, respectievelijk
voorzitter en secretaris van den Helder-
sohen Bestuurdarsbond, kantoor houdende
ten huize van tweeden ondergeteekende.
Oude Kerkstraat No. 2, dat:
evenals vorige jaren de werkloosheid hier
ter plaatse niet noemenswaardig is ver
minderd;
dat, niu de winter nadert, het werkloozen-
aan'tal, ook in deze gemeente, aanmerkelijk
grooter wordt;
dat de nood in de gezinnen der werkloo-
zen en in die der meer behoeftige arbeiders,
mede door het regelmatig tekort aan gelde
lijke inkomsten, buitengewoon nijpend is;
dat zijl daardoor de komende Kerstdagen,
die voor talrijke gemeenschapsleden de
aangenaamste dagen dezer winterperiode
zijn, voor de langdurig werkloozen duister
tegemoet ziens;
dat het adressanten voorkomt, dat door
een extra uitkeering aan deze, door werk
loosheid getroffen gezinnen te verschaffen,
hun nood wel' niet verminderen zal, doch dat
bereikt zal kunnen worden om ook de Kerst
dagen voor de werkloozen wat aangenamer
te doen zijn;
dat zij, uithoofde hiervan, uwen Raad be
leefd verzoeken om een zoogenaamde Kerst-
gave, die hooger zal' moeten zijn dan de in
vorige jaren verstrekte, daar deze absoluut
onvoldoende was, te geven aan alle werk-
loozeni, hoofden van gezinnen en kostwin
ners eni ziji, die in hun eigen onderhoud
moeten voorzien, die trekkende zijn uit de
werkloozenka*.
Hetwelk doende, enz.
DE ITALIAANSCHE OPERA.
Wij vervolgen bier den inhoud van de
opera, Le Traviata, die Dinsdag 18 Decem
mij nu eens zien. Hier staat dertig gram
zoutzuur voor hél Hoe ia die flesch
uit d'e kast gekomen?" riep hij opeens en
wees met zijn ouden, verschrikt doenden
vinger naar iets dat er als een volmaakt
onschuldige bruine öesch uitzag „Heb
jij die eruitgehaald1?"
„Ja zeker! Ik
„Pas op als jij ooit weer je handen naar
die kast uitsteekt hoor je?" voer Am
ber uit en zette de flesch weer behoed
zaam op zijn plaats. „Dat is geen goedje
om mee te spelen! Het is cyaan waterstof,
Sam blauwzuur! Het snelst werkende
vergif in den winkel; als jij, er alleen
maar eens goed- aan gesnoven had, zou
ik mijn bordje met „jongen gevraagd"
weer voor het raam hebben moeten zet
ten! Maar, zeg eens wat heeft jou
eigenlijk 'bezield met die flesch voor den
dag te halen?"
„Nou die bestelling," hakkelde die
jongen eenigszina vreemd. „Ik ben im
mers van al die zuren op de hoogte! Dit
is wat zij moest hebben, zoutzuur, H C N
of H CM, wat het van die twee is, ben ik
vergeten en dat is het fleschje waar
H C N op staat en
„Luister, stomkop!" viel Amber hem
plotseling in de rede. „In de eerste plaats
is zoutzuur niet H C N, maar H Cl. Als
jij dat fleschje uit deze flesch gevuld
hadt, zou je haar vermoord hebben! Ze
hoeft er maar eens goed aan te ruiken
en het naar binnen te halen, en het is
honderd tegen een dat zij er geweest is.
En jij gaat nu de laan uit, Sam. Ik kan
mij niet veroorlooven zeg eens, wat
h«b >P"
«Nou» ik ik lub kal «nu ««vulAT
ber in Casino door het volledig gezelschap
van de Italiaansche opera wordt opge
voerd. Wij hebben vermeld, hoe Alfredo
en Violetta elkander vonden op het feest
in Violetta's woning.
Tweede bedrijf. Reeds eenige maanden
duurt bet geluk van Alfredo eD Violetta.
Zij wonen in een villa in de nabijheid van
Parijs. Alfredo komt in jagerscostuum op
en zingt: „Ver van haar is alle genoegen
voor mij bedrog". Annina (sopraan) komt
op met een boodschap; mevrouw heeft
haar opgedragen al haar paarden en rij
tuigen te verkoopen. Zij heeft geld noo
dig. „Zeg haar niets van ons gesprek,"
zegt Alfredo tegen Annina, „ik ga naar
Parijs. Alles is te herstellen". Violetta
komt en vraagt waar Alfredo is. „Naar
Parijs", is het antwoord. Violetta vindt dit
vreemd. Giuseppe, haar bediende (tenor)
overhandigt haar een brief. Hierin staat,
dat Flora, een van Violetta's vriendinnen,
de schuilplaats van het jonge paar heeft
ontdekt. Zij noodigt Violetta uit te komen
dansen. Tezelfder tijd dient zich een heer
aan, namelijk de vader van Alfredo, Gior-
gio Germont (bariton). „Ik kom mijn zoon
terughalen", zoo zegt hij, „die mij doet
blozen van schaamte." Violetta bewijst
hem, dat zij Afredo werkelijk bemint. De
oude heer blijft er op aandringen, dat zij
weggaat, en in een samenzang tusschen
Violetta en Germont vraagt zij hem of het
Alfredo is, die op een scheiding aandringt.
Violetta offert zich tenslotte uit liefde
voor Alfredo op en belooft te zullen heen
gaan. „Ik zal er van sterven," zegt zij,
maar smeekt den vader niets van haar
smart aan Alfredo te doen weten. In de
nu volgende scene schrijft zij den af
scheidsbrief en vertrekt. Alfredo komt,
hem wordt haar brief overhandigd, en
tegelijk komt zijn vader en neemt hem
mee.
Alfred vindt den invitatiebrief van
Flora op tafel, en begeeft zich naar Flora's
woning, waar een gemaskerd bal is. Hier
zijn gemaskerden, gekleed als zigeuners,
matadors en picadors, bijeen, we vinden er
weder den burggraaf Gaston en ook Vio
letta met den baron. Alfredo komt hier
en maakt een scène met Violetta, die al
les doet om hem te doen gelooven, dat zij
hem niet meer liefheeft en zelfs zegt een
ander te beminnen. Hierop ontsteekt
Alfredo in groote woede. „Ik was blind en
stond toe, dat zij ter wille van mij haar
goed verkocht", zoo zegt hij. „Maar ik zal
me van deze onteerende verplichting ont
slaan". Hij werpt haar zijn beurs toe, en
Violetta valt hierop bezwijmd in de armen
van Flora. Alle aanwezigen richten zich
tegen Alfredo en keuren streng zijn daad
af. De baron daagt hem voor een duel uit.
Het derde bedrijf brengt ons in Violet
ta's slaapkamer. Zij is ziek en de dokter is
overtuigd, dat zij niet lang meer je leven
heeft. De eerste scène is er dan ook met
den dokter (bas), die haar beterschap sug
gereert, doch tot Annina, de kamenier, op
haar vraag zegt: „De dood nadert snel".
Teruggekeerd bij Violetta, vraagt deze
hoeveel geld er nog is. „Twintig louis
d'or", antwoordt het meisje, waarop Vio
letta zegt (het is een feestdag voor Parijs)
„Geef het den armen". Violetta leest een
haar gebrachten brief, waarin staat, dat
Alfredo en de baron na de scène in het
vorige bedrijf geduelleerd hebben, waar
bij de laatste werd gewond. Alfredo is
naar het buitenland gegaan. Onder dezö
alleenspraak van Violetta zingt het koor
buiten het carnavalslied. Plotseling wordt
de deur geopend en Alfredo komt. Hy
vraagt vergeving. „Hoe kon ik aan u twy-
telen?"zegt(hij en de beide gelieven maken
weder groote plannen voor de toekomst
Violetta tracht te loopen, maar zy is te
zwak. Alfredo'a vader komt, die thans ook
alles weet, maar het is te laat. Violetta
sterft, na Alfredo nog een medaillon van
haar zelve te hebben gegeven.
WITTE BIOSCOOP.
Film „De Grootste Vijand".
Dé volgende week aal Idi de „Witte Bios
coop" in die Koningstraat een belangrijke
ton worden vertoond, nJL de fihn, in het
Enige! ach getiteld „The Eneimy", in het Ne-
dteüSandsch vertaald met „De grootste
vijand". Dete© vijand is de haat, die de men
schen gescheiden houdt, en d'e ffim wil dan
oofc een vnedestfilm rijn, een fiilm, die de
vredesgedachtie propageert. De bekende Ds.
HugenJtooltz, secretaris der „Nooit meer
Oorlog Federatie", schreef erover in „De
Nieuiwe Koers", maandblad voor de Vredes
beweging, van September j.1.:
,Deze ton mag met recht een vredesiillm
genoemd' worden. De geheel© inüdeeding,
ook van d'en tekst, wijst er op,, dat de samen
steller van deze film' (Wiltoni-Metro-Gold-
wyn-D'Mnibuting, Corporation) na bet suc
ces van „De Groote Parade" begrepen
heeft, ti'at het volk belangstelling heeft voor
alles wat miet het ontwapen!ngsvraagstuk
samenhangt. Vandaar ook de positief paci
fistische, ja amtl-miilitaristisahie (die profes
sor-dienstweigeraar) opzet in dit aangrijp
pende stuk ooriogswerxeMjkheild» dat ons
het leven achter biet front tent tooneale
voert."
Het Tweede Kamerlid], de heer Jam van
Zadelhof f, Tiet zich even enthousiast uit:
,De film „De grootste vijand" lijkt
mij eert at eik e antf-oohüogstoxii. Sterk en
aangrijpend in haan reeks van ontroerende
tafereelem.
Verzuimt niet haar te gaan riemt
'Dit roepen we alle vredes-menschen toe.
Gé zult er een diepen], Mijverudeni indruk
van meedragen."
En de gep, luit.-gen. van Weit Nederfand-
stihe legen, Koolemansi Belijnen, schreef lala
volgt ïin het Algemeen) 'Weekblad voor Ne
derland „Democratie eni Vrije Arbeid1":
,D'k tooneeH' en) hoeveel afwisseling
'bodem die achtereenvolgende tooneelen niet!
elk tooneel maakte opnieuw dienzelfden
indruk, greep Idem toeschouwer opnieuw
aiani, bracht weer de stemming, die de sa
mensteller heeft wileni oproepen. Men
kreeg weer eeru duw, en dit ging steeds
crescendo!
'Het mooiste ervan was oog, d!at nagenoeg
elke ruwheid in deze film ontbreekt. Slechts
even riem we Wet oorFogstoomeel. De hande
ling heeft in hoofdzaak ptoata buiten de
gevecbtszöne, in de woningen van hem, die
achterbleven!."
A.S. Vrijdag, draait deze voor de eer
ste maal bier 'ter stede.
gij Italiano koopt ter verlichting Uwer hoest en
verkoudheid, dan zult U ondervinden, dat Uwe keuze
de juiste is*
jien fijnen smaak er steeds weer naar terug verlangen.
ITALIANO wordt verkocht in rollen 10 ct. en
in speciale zakjes 20 ct. per ons.
zeide de jongen met een piepstem. „Ik
aeb het bij haar gebracht toen ik die
andere dingen bezorgde, een half uur
geleden."
Tot dit oogenblik was James Henry
Tolsom zoozeer in zijn eigen gedachten
verdiept en van zijn eigen belangen ver
vuld geweest, hij had nauwelijks op het
gesprek acht had geslagen. Hij was ver
vuld van zijn eigen narigheden; zijn on
geduld om naar huis te gaan met die vijf-
pondsdoos met candy, die er zoo aardig
en frisch uitzag met het blauwe lintje er
omheen, had het ontploffingspunt bereikt.
Alles was misgeloopen in den winkel
van den drogist. Natuurlijk alles ging
altijd mis als de winkelbediende zijn
vrijen avond had. James had daar niet
mee te maken.
Maar plotseling begon het ook tot hem
door te dringen wat er gaande was. Am-
bier was met een gesmoorden kreet naar
de telefoon toegerend: hij riep als een
bezetene om een nummer en wuifde met
de hand die hij vrij had, terwijl hij zich
tot den jongen richtte: ,Dat is jou schuld!
O, waarom heb ik jou niet je oongé ge
geven toen Hallo! Hallo! Goed: ik
wacht. Nou heb je een dame vermoord en
kan ik een proces tegemoet zien dat mij
mijn laatsten cent zal kosten, zoodat mijn
zaak naar de maan is, jij, Hallo? Nee,
nog niet?"
„Zeg eens, waar is ai die herrie voor?
grinnikte James.
„Waar het voor is?" kwekte de drogist
met een groenachtig gezicht. „Die jongen
heeft bij een dame een fleschje blauw
zuur bezorgd en als zij het open doet
JNou, hri hux das o® os haav fee
waarschuwen!" stelde James hem opge
wekt voor en staakte zijn gegrinnik.
„Wat denk je wel voor den duivel dat
ik anders doe?" vroeg Ambler, hoogst
ontdaan. Hallo? Nee."
„Dat is vrij' ernstig; moet ik zeggen,"
merkte Jamas verder op. „Wie is het
slachtoffer?"
,Het is mevrouw Barrow uit Cola
Street!" bracht de drogist benauwd uit
en wierp den hoorn wanhopig neer. „Ze
antwoordt niet! Het is 'gebeurd!"
VIJFDE HOOFDSTUK.
Loon voor plichtsbetrachting.
Reeds is te verstaan gegeven dat de
manhaftige borst van James Henry Fol-
som door geen werkelijken hartstocht
voor Mabel beroerd werd. Men zou zelfs
verder kunnen gaan en zeggen dat me
vrouw Barrow, van alle menschen te
Brandburg, de allerlaatste was die James
verkozen zou hebben dien avond te ont
moeten.
Maar hij was een mensch, althans in
voldoende mate, en Mabel was een vrien
din uit zijn jonge jaren geweest, zoodat
de 'geduchte alleen dat dit aardige poppe-
gezichtje voor altijd de oogen zou slui
ten door even aan een fleschje te ruiken,
hem deed ijzen.
?eVSe?^eriS ïfuen- Allen die onze oud
jes zoo goed hebben bedacht met Sinter
klaas nog hartelijk dank.
Ingezonden Mededeellng.
HORS O'OEUVRES VARIÉS f 2.- p. p.
CROQUETTES, PASTEITJES, RISOLES, FILETS
van TONG, vier p. p. met saus 12.
TWINTIG DINERS per maand f 1.50 p. d.
KREEFTEN-, ZALM-
HARING- en HUZAREN-SALADES
Ingezonden Mededeellng.
Voor engros bij i Fa. JAC. VERFAILLE, Den Heldor.
Wordt vëwolffd).