INDIEN INDIEN gij het koopt als lekkernij, dan zult U door DE GEHEIME ZENDING. tweede en laatste blad. plaatselijk nieuws DINERS f 2.-. 1.1 VAN DINSDAG 1t DECEMBER 1928 Don Helder. sUMn? Pluimveetentoon- T^£h 8r^lTnd behaaJtie de H. Sea4 iïïu I nmm*r* wyandotte •trojiea 4 eerste; 6 eerepr^n «n 1 derden ®u^f8 van .liefdadigheid" wer- R V3013116 van den heer en Mevr. G., Spoorstraat, nog door den heer rast mpt' ™!mngi aangenaam ver rast met voor lederen man een doosie TAPTOE. taptoe.enaV°nd 8 UUr' bij gUnatig W66r' BEVESTIGING EN INTREDE D«. J. F. TOLLENAAR. Zondag heeft Ds. Tollenaar van Pernis *yn intrede gedaan in de Geref. Kerk alhier. Een vriend van den nieuwen predikant, Ds. J. J. Rouma van Almelo, heeit hem in den morgendienst bevestigd. Zoowel des morgens als des avonds was er in het groote kerkgebouw geen plaats onbezet en verscheidenen moesten zich met een staanplaats tevreden stellen. Ds. Bouma sprak naar aanleiding van 1 Cor. 81015 over het werk van den bedieneaar des Woords, dat bestaat in het opbouwen van de gemeente Gods. Christus, de gekruiste en opgestane Heiland, is het fundament waarop de gemeente is opgebouwd. Het leven van de gemeente is uit en door en tot Hem. In de Corinthebrief wordt gesproken over de bouwstoffengoud, zilver, kostelijke steenen, hooi en stoppelen. De knoeiers bouwen met de stoffen die het vuur niet kunnen weerstaan, dat is gemakkelijker en gaat vlugger. Het bouwen met edele metalen is zwaar en moeilijk, maar het kan dan ook den vuurproef doorstaan, waaraan het werk zal worden onderwor pen. Het gebouw zal worden beproefd en het werk worden beoordeeld. Het oordeel des Heeren zal erover gaan, het zal met vuur worden beproefd en dan zal geopen baard worden of hét opgebouwd is uit edelgesteenten en metaal of met hout, hooi en stoppelen. 8pr. wijst op de zware en verantwoor delijke taak van den dienaar des Woords. Vereischt wordt van hem, in alle opzich ten, trouw, een ernstig zelfonderzoek is altijd noodig. Blijft den dienaar trouw, dan zal hij daarvoor het genadeloon ont vangen, anders zal zijn werk vernietigd worden. Aan het einde van den dienst werd een schrijven voorgelezen van de gemeente van Pernis en werd den nieuwen predi kant, staande door de gemeente toege zongen, de zegenbede uit de 134e Psalm: „Dat 's Heeren zegen op U daal!" 's Avonds was de opkomst nog grooter dan 's morgens. Ds. Tollenaar sprak naar aanleiding van Joh. 1 43a: „En hij leide hem tot Jezus". Ds. T. sprak eerst een persoonlijk woord tot zijn nieuwe gemeente. „Allerlei gevoelens gaan door mijn ziel", zoo zeide spr., „acht jaar heb ik ge arbeid in de gemeente van Pernis en heb daar gehad een gemeente, die zich steeds trouw geschaard heeft onder haar predi kant Bijna altijd heb ik daar voorspoed gehad, zoodat ik die jaren zal blijven re kenen tot de gelukkige jaren van mijn leven. En nu staan wij hier vreemd tegen over elkander, wij moeten elkaar nog lee- ren kennen en waardeeren". Het afscheidswoord tot mijn vorige HOTEL „DEN BURG" TELEFOON 55 WIJ BEZORGEN U AAN HUIS gemeente", zoo zeide spr. „ie geweest over de tekst :„Ik zal u niet begeven en zal u niet verlaten". Met dat geloof kunnen wè gaan tot de verste einden van de aarde en door dat geloof zullen ook de banden gevlochten worden tusachen injj en deze gemeente. Spr. ontwikkelt dan zijn arbeidsideaal naar aanleiding van het gekozen tekst woord. Geen mensch is tot Jezus gekomen dan door leiding tot Jezus, ook de discipelen niet. De macht van satan, de zuigkracht van de wereld, trekken de menschen van Hem af en met kracht en energie moeten zij tot Jezus geleid worden. Dat is even noodzakelijk voor de geloovigen in de kerk des Heeren als voor de ongeloovi- gen. Het doolzieke hart van het kind Gods trekt hem ook op de paden der zonde. Als een bekeerd mensch aan zichzelf overge laten wordt, vervalt hij weer in eigen zonde. En daarom is het noodig, dat hij iederen Zondag weer tot Hem geleid wordt, dat geeft nieuwe kracht, bezieling en enthousiasme. Het is ook noodzakelijk met het oog op Jezus zelf. Wanneer de mensch niet tot Hem geleid wordt, zou Christus' taak, bij wijze van spreken, tevergeefs geweest zijn. Een koning moet door zijn onder danen geëerd worden. Het is noodig, in deze rauwe wereld van ongeloof en zonde, Hem de lof, de dank en de aanbidding toe te brengen. Wij hebben aan de wereld te brengen, Christus en dien gekruist. Spr. wijst in deze op de veel omvatten de taak van den dienaar des Woords, maar ook op de heerlijke roeping. Hij hoopt, dat het hem in Den Helder gege ven mag worden velen tot Jezus te lei den. Het is heerlijk, om te laten zien wat Hij is voor een zondig mensch, om die te leeren kennen het zalig gemeenschaps leven met Christus. Aan het einde van den dienst dankt Ds. Tollenaar den Kerkeraad voor de sympathie, die hij reeds van hem mocht ondervinden, vervolgens brengt hij een woord van dank aan Ds. Bouma, die hem op zoo hartelijke en uitnemende wijze heeft bevestigd en aan Ds. Douma, den vertegenwoordiger van de classis Alk maar, voor zijn aanwezigheid. De ge meente zegt hij dank voor de vriendelijke ontvangst, dat heeft hem goed gedaan. Ds. Zwaan spreekt Ds. Tollenaar na mens den Kerkeraad en de gemeente toe en wijst op de noodzakelijkheid, dat ie>der lid van de gemeente moet meewerken om „te leiden tot Christus". Hij wekt op tot trouw catechisatiebezoek en spreekt er zijn blijdschap over uit dat Ds. Tollenaar overgekomen is en niet heeft opgezien tegen het werk in deze groote gemeente. Hij verzoekt staande te zingen Psalm 1344. 'Tenslotte spreek Ds. Bouma een woord van welkota, namens de classis Alkmaar. SNEL GROEIEND AANTAL NIEUWE SPAARDERS BIJ DE NUTS- SPAARBANK. (Blijkens een in ons nummer van heden voorkomende advertentie, nadert het aantal spaarders der Nutsspaarbank, Polderweg 1, alhier, het getal' 2500. Het bestuur der Spaarbank, verheugd over den snellen groei van den spaarders kring, wenscht het passeeren van dien „mijlpaal" niet ongemerkt voorbij te toten gaan. Als herinnering en niet het minst ter aanmoediging zal vanwege de Spaar bank: op het boekje van den 2500»ten spaarder een extra bijschrijving plaats vin den van 10. feuilleton door EDGAR FRANÜPLIN. 12) 2A propos, waar hing hij op bet oogen- blFotoom keek ongeduldig om zich heen. O achter in den winkel, achter de toon- U, acuter reoeDten. James kon mom- petenoe si schreeuwen om zijn opwelling om 20n. dSft wachten*U*W had lii ^dde een volle minuut aan de het oortret van een dame die ha.rmlddel ee- ïïivf had en nu - wel vreemd in een ffeboM'e wereld - de eigenares was van wn^haarweelde ter lengte van ongeveer ^Een^eede minuut ging heen met de nauwlettende beschouwing van den glim- lachTnden mijnheer die zich precies on- der denjulsten hoek schoor en een derde hftsteedde hij aan de verlokkende Zuide- ïhoonheid op het deksel van een, kistje sigaren; en aangezien het geduld ran James hiermee op dezen avond ten! «Inde was, en het gemompel aanhield', stapte Wj achter de toonbank voor de r<JumSsr stond daar an bij hem de bui tengewoon domme joggen, dia limonade tapte en boodschappen bestelde. O ja die winkelbediende met zijn droefgeesti ge oogen had zijn vrijen avond en, zooals gewoonlijk, ging alles nu bij Arabier niet zoo gesmeerd' als andera De chef keek fronsend in het boek inet die bestellingen. „O zoo, mijnheer Polsom", zeide hij. „Eten minuutje, alstublieft} Wij zitten hier een beetje in' de knoei. Hoor eens, Sam. De zeep en de aspirine waar mijn heer Toler om getelefoneerd heeft heb je die bezorgd?" „Ja". j,Hm. Hier staat een bestelling van dat speciale poetsmiddel' voor mevrouw Wells". „Dat heb ik ook besteld". „Hè?" zeide Arabier. „Wij hadden dit toch niet klaar staan. Sam. Ik moest het nog aanmaken?" „I k heb het aangemaakt", zeide de jon gen trots. „Ik weet hoe het wordt klaar gemaakt. Wij verkoopen er immers wel tien liter van in de week?" De drogist schudde het hoofd en grim lachte. „Nou, ik neem aan dat je bedoeling goed is geweest, maar diat moog je niet meer doen. Het is niet den eersten keer dat ik je gezegd heb dat je met je vingers van zulke dingen af moet blijven", zeide hij. „Je bent in de verste verte nog geen drogist". „Iemand moest het toch doen", zeidie Samuel ter verdediging. „U bent den heelen middag en avond in den winkel druk bezig geweest en het goedje moest weg". ,Jk weet het. maar Ambler gromdle •B raadpleegde opnieuw het hoek. JUal' Dat 'bestuur en) directie alle redenen heb ben zich in den gang van zaken der Nuts spaarbank te verheugen, moge blijken ui het feit, dat op 3 Juli van dit jaar de 2000ste spaarder werd ingeschreven, terwij, het tegoed harer spaarders vanaf 1 Januar. van dit jaar met 325 duizend gulden is voor uitgegaan, GRON. VER. „1 OETENDE". Donderdag a.s~, 's avonds 8 uur, aal in „Musis Sacrumf voor bovengenoemde Ver- eeniging optreden de heer K. ter Laan, Burgemeester van Zaandam, met het onder werp „Groninger Overleveringen)". De heer K. ter Laan is een bekende figuur in de Groninger 'beweging, niet het minst door zijn „Nieuw Groninger Woordenboek". Het bestuur twijfelt dan ook niet, of velen, die nog geen Md zlyin, van ,,'t Oefende", zullen Donderdagavond gaarne aanwezig willen rijm. Introducties voor deze Groningers (en eventueel voor andere belangstellenden) kunnen aangevraagd worden hij den pen ningmeester, Breewaterstraat 62. „OEFENING BAART KUNST". Men schrijft ons: De Eerste Heldersche Accordeon-Ver- eeniging „Oefening baart Kunst", gaf j.1 Zaterdagavond, ter gelegenheid van haar één jarig bestaan, een openbaar concert Een Accordeon-concert, onder leiding van een medespelenden dirigent, was iets nieuws voor deze gemeente en daarom dachten wij dan ook: zou het meevallen? Laten wij direct erkennen het was een succes. Met een pittige marsch werd het programma geopend en we kregen direct een goeden indruk van het samenspel De andere nummers waren ook bizonder goed en vooral de Ouverture Mignonette was een juweeltje en bewees, dat ook met accordeons veel is te bereiken. De heeren P. J. Smit en Van Ooijen gaven samen een paar nummers en lieten zich kennen als virtuozen. Beiden ontvingen een bloemstuk. Voor de noodige afwisse ling werd gezorgd door den humorist Jansen wiens doel, op de lachspieren te werken, volkomen werd bereikt. En tot slot een gezellig bal. Laten wij besluiten met den wensch, dat deze jonge vereeniging in bloei moge toenemen, en zij meerdere van deze con certen mag geven. HELDERSCHE BESTUURDERSBOND. Door bovengen, bond is het volgende adres aan den Raad der gemeente gezonden: Geven met verschuldigden eerbied te kennen ondergeteekenden G. A. Minnes en J. W. van Teeckelenbtlrg, respectievelijk voorzitter en secretaris van den Helder- sohen Bestuurdarsbond, kantoor houdende ten huize van tweeden ondergeteekende. Oude Kerkstraat No. 2, dat: evenals vorige jaren de werkloosheid hier ter plaatse niet noemenswaardig is ver minderd; dat, niu de winter nadert, het werkloozen- aan'tal, ook in deze gemeente, aanmerkelijk grooter wordt; dat de nood in de gezinnen der werkloo- zen en in die der meer behoeftige arbeiders, mede door het regelmatig tekort aan gelde lijke inkomsten, buitengewoon nijpend is; dat zijl daardoor de komende Kerstdagen, die voor talrijke gemeenschapsleden de aangenaamste dagen dezer winterperiode zijn, voor de langdurig werkloozen duister tegemoet ziens; dat het adressanten voorkomt, dat door een extra uitkeering aan deze, door werk loosheid getroffen gezinnen te verschaffen, hun nood wel' niet verminderen zal, doch dat bereikt zal kunnen worden om ook de Kerst dagen voor de werkloozen wat aangenamer te doen zijn; dat zij, uithoofde hiervan, uwen Raad be leefd verzoeken om een zoogenaamde Kerst- gave, die hooger zal' moeten zijn dan de in vorige jaren verstrekte, daar deze absoluut onvoldoende was, te geven aan alle werk- loozeni, hoofden van gezinnen en kostwin ners eni ziji, die in hun eigen onderhoud moeten voorzien, die trekkende zijn uit de werkloozenka*. Hetwelk doende, enz. DE ITALIAANSCHE OPERA. Wij vervolgen bier den inhoud van de opera, Le Traviata, die Dinsdag 18 Decem mij nu eens zien. Hier staat dertig gram zoutzuur voor hél Hoe ia die flesch uit d'e kast gekomen?" riep hij opeens en wees met zijn ouden, verschrikt doenden vinger naar iets dat er als een volmaakt onschuldige bruine öesch uitzag „Heb jij die eruitgehaald1?" „Ja zeker! Ik „Pas op als jij ooit weer je handen naar die kast uitsteekt hoor je?" voer Am ber uit en zette de flesch weer behoed zaam op zijn plaats. „Dat is geen goedje om mee te spelen! Het is cyaan waterstof, Sam blauwzuur! Het snelst werkende vergif in den winkel; als jij, er alleen maar eens goed- aan gesnoven had, zou ik mijn bordje met „jongen gevraagd" weer voor het raam hebben moeten zet ten! Maar, zeg eens wat heeft jou eigenlijk 'bezield met die flesch voor den dag te halen?" „Nou die bestelling," hakkelde die jongen eenigszina vreemd. „Ik ben im mers van al die zuren op de hoogte! Dit is wat zij moest hebben, zoutzuur, H C N of H CM, wat het van die twee is, ben ik vergeten en dat is het fleschje waar H C N op staat en „Luister, stomkop!" viel Amber hem plotseling in de rede. „In de eerste plaats is zoutzuur niet H C N, maar H Cl. Als jij dat fleschje uit deze flesch gevuld hadt, zou je haar vermoord hebben! Ze hoeft er maar eens goed aan te ruiken en het naar binnen te halen, en het is honderd tegen een dat zij er geweest is. En jij gaat nu de laan uit, Sam. Ik kan mij niet veroorlooven zeg eens, wat h«b >P" «Nou» ik ik lub kal «nu ««vulAT ber in Casino door het volledig gezelschap van de Italiaansche opera wordt opge voerd. Wij hebben vermeld, hoe Alfredo en Violetta elkander vonden op het feest in Violetta's woning. Tweede bedrijf. Reeds eenige maanden duurt bet geluk van Alfredo eD Violetta. Zij wonen in een villa in de nabijheid van Parijs. Alfredo komt in jagerscostuum op en zingt: „Ver van haar is alle genoegen voor mij bedrog". Annina (sopraan) komt op met een boodschap; mevrouw heeft haar opgedragen al haar paarden en rij tuigen te verkoopen. Zij heeft geld noo dig. „Zeg haar niets van ons gesprek," zegt Alfredo tegen Annina, „ik ga naar Parijs. Alles is te herstellen". Violetta komt en vraagt waar Alfredo is. „Naar Parijs", is het antwoord. Violetta vindt dit vreemd. Giuseppe, haar bediende (tenor) overhandigt haar een brief. Hierin staat, dat Flora, een van Violetta's vriendinnen, de schuilplaats van het jonge paar heeft ontdekt. Zij noodigt Violetta uit te komen dansen. Tezelfder tijd dient zich een heer aan, namelijk de vader van Alfredo, Gior- gio Germont (bariton). „Ik kom mijn zoon terughalen", zoo zegt hij, „die mij doet blozen van schaamte." Violetta bewijst hem, dat zij Afredo werkelijk bemint. De oude heer blijft er op aandringen, dat zij weggaat, en in een samenzang tusschen Violetta en Germont vraagt zij hem of het Alfredo is, die op een scheiding aandringt. Violetta offert zich tenslotte uit liefde voor Alfredo op en belooft te zullen heen gaan. „Ik zal er van sterven," zegt zij, maar smeekt den vader niets van haar smart aan Alfredo te doen weten. In de nu volgende scene schrijft zij den af scheidsbrief en vertrekt. Alfredo komt, hem wordt haar brief overhandigd, en tegelijk komt zijn vader en neemt hem mee. Alfred vindt den invitatiebrief van Flora op tafel, en begeeft zich naar Flora's woning, waar een gemaskerd bal is. Hier zijn gemaskerden, gekleed als zigeuners, matadors en picadors, bijeen, we vinden er weder den burggraaf Gaston en ook Vio letta met den baron. Alfredo komt hier en maakt een scène met Violetta, die al les doet om hem te doen gelooven, dat zij hem niet meer liefheeft en zelfs zegt een ander te beminnen. Hierop ontsteekt Alfredo in groote woede. „Ik was blind en stond toe, dat zij ter wille van mij haar goed verkocht", zoo zegt hij. „Maar ik zal me van deze onteerende verplichting ont slaan". Hij werpt haar zijn beurs toe, en Violetta valt hierop bezwijmd in de armen van Flora. Alle aanwezigen richten zich tegen Alfredo en keuren streng zijn daad af. De baron daagt hem voor een duel uit. Het derde bedrijf brengt ons in Violet ta's slaapkamer. Zij is ziek en de dokter is overtuigd, dat zij niet lang meer je leven heeft. De eerste scène is er dan ook met den dokter (bas), die haar beterschap sug gereert, doch tot Annina, de kamenier, op haar vraag zegt: „De dood nadert snel". Teruggekeerd bij Violetta, vraagt deze hoeveel geld er nog is. „Twintig louis d'or", antwoordt het meisje, waarop Vio letta zegt (het is een feestdag voor Parijs) „Geef het den armen". Violetta leest een haar gebrachten brief, waarin staat, dat Alfredo en de baron na de scène in het vorige bedrijf geduelleerd hebben, waar bij de laatste werd gewond. Alfredo is naar het buitenland gegaan. Onder dezö alleenspraak van Violetta zingt het koor buiten het carnavalslied. Plotseling wordt de deur geopend en Alfredo komt. Hy vraagt vergeving. „Hoe kon ik aan u twy- telen?"zegt(hij en de beide gelieven maken weder groote plannen voor de toekomst Violetta tracht te loopen, maar zy is te zwak. Alfredo'a vader komt, die thans ook alles weet, maar het is te laat. Violetta sterft, na Alfredo nog een medaillon van haar zelve te hebben gegeven. WITTE BIOSCOOP. Film „De Grootste Vijand". Dé volgende week aal Idi de „Witte Bios coop" in die Koningstraat een belangrijke ton worden vertoond, nJL de fihn, in het Enige! ach getiteld „The Eneimy", in het Ne- dteüSandsch vertaald met „De grootste vijand". Dete© vijand is de haat, die de men schen gescheiden houdt, en d'e ffim wil dan oofc een vnedestfilm rijn, een fiilm, die de vredesgedachtie propageert. De bekende Ds. HugenJtooltz, secretaris der „Nooit meer Oorlog Federatie", schreef erover in „De Nieuiwe Koers", maandblad voor de Vredes beweging, van September j.1.: ,Deze ton mag met recht een vredesiillm genoemd' worden. De geheel© inüdeeding, ook van d'en tekst, wijst er op,, dat de samen steller van deze film' (Wiltoni-Metro-Gold- wyn-D'Mnibuting, Corporation) na bet suc ces van „De Groote Parade" begrepen heeft, ti'at het volk belangstelling heeft voor alles wat miet het ontwapen!ngsvraagstuk samenhangt. Vandaar ook de positief paci fistische, ja amtl-miilitaristisahie (die profes sor-dienstweigeraar) opzet in dit aangrijp pende stuk ooriogswerxeMjkheild» dat ons het leven achter biet front tent tooneale voert." Het Tweede Kamerlid], de heer Jam van Zadelhof f, Tiet zich even enthousiast uit: ,De film „De grootste vijand" lijkt mij eert at eik e antf-oohüogstoxii. Sterk en aangrijpend in haan reeks van ontroerende tafereelem. Verzuimt niet haar te gaan riemt 'Dit roepen we alle vredes-menschen toe. Gé zult er een diepen], Mijverudeni indruk van meedragen." En de gep, luit.-gen. van Weit Nederfand- stihe legen, Koolemansi Belijnen, schreef lala volgt ïin het Algemeen) 'Weekblad voor Ne derland „Democratie eni Vrije Arbeid1": ,D'k tooneeH' en) hoeveel afwisseling 'bodem die achtereenvolgende tooneelen niet! elk tooneel maakte opnieuw dienzelfden indruk, greep Idem toeschouwer opnieuw aiani, bracht weer de stemming, die de sa mensteller heeft wileni oproepen. Men kreeg weer eeru duw, en dit ging steeds crescendo! 'Het mooiste ervan was oog, d!at nagenoeg elke ruwheid in deze film ontbreekt. Slechts even riem we Wet oorFogstoomeel. De hande ling heeft in hoofdzaak ptoata buiten de gevecbtszöne, in de woningen van hem, die achterbleven!." A.S. Vrijdag, draait deze voor de eer ste maal bier 'ter stede. gij Italiano koopt ter verlichting Uwer hoest en verkoudheid, dan zult U ondervinden, dat Uwe keuze de juiste is* jien fijnen smaak er steeds weer naar terug verlangen. ITALIANO wordt verkocht in rollen 10 ct. en in speciale zakjes 20 ct. per ons. zeide de jongen met een piepstem. „Ik aeb het bij haar gebracht toen ik die andere dingen bezorgde, een half uur geleden." Tot dit oogenblik was James Henry Tolsom zoozeer in zijn eigen gedachten verdiept en van zijn eigen belangen ver vuld geweest, hij had nauwelijks op het gesprek acht had geslagen. Hij was ver vuld van zijn eigen narigheden; zijn on geduld om naar huis te gaan met die vijf- pondsdoos met candy, die er zoo aardig en frisch uitzag met het blauwe lintje er omheen, had het ontploffingspunt bereikt. Alles was misgeloopen in den winkel van den drogist. Natuurlijk alles ging altijd mis als de winkelbediende zijn vrijen avond had. James had daar niet mee te maken. Maar plotseling begon het ook tot hem door te dringen wat er gaande was. Am- bier was met een gesmoorden kreet naar de telefoon toegerend: hij riep als een bezetene om een nummer en wuifde met de hand die hij vrij had, terwijl hij zich tot den jongen richtte: ,Dat is jou schuld! O, waarom heb ik jou niet je oongé ge geven toen Hallo! Hallo! Goed: ik wacht. Nou heb je een dame vermoord en kan ik een proces tegemoet zien dat mij mijn laatsten cent zal kosten, zoodat mijn zaak naar de maan is, jij, Hallo? Nee, nog niet?" „Zeg eens, waar is ai die herrie voor? grinnikte James. „Waar het voor is?" kwekte de drogist met een groenachtig gezicht. „Die jongen heeft bij een dame een fleschje blauw zuur bezorgd en als zij het open doet JNou, hri hux das o® os haav fee waarschuwen!" stelde James hem opge wekt voor en staakte zijn gegrinnik. „Wat denk je wel voor den duivel dat ik anders doe?" vroeg Ambler, hoogst ontdaan. Hallo? Nee." „Dat is vrij' ernstig; moet ik zeggen," merkte Jamas verder op. „Wie is het slachtoffer?" ,Het is mevrouw Barrow uit Cola Street!" bracht de drogist benauwd uit en wierp den hoorn wanhopig neer. „Ze antwoordt niet! Het is 'gebeurd!" VIJFDE HOOFDSTUK. Loon voor plichtsbetrachting. Reeds is te verstaan gegeven dat de manhaftige borst van James Henry Fol- som door geen werkelijken hartstocht voor Mabel beroerd werd. Men zou zelfs verder kunnen gaan en zeggen dat me vrouw Barrow, van alle menschen te Brandburg, de allerlaatste was die James verkozen zou hebben dien avond te ont moeten. Maar hij was een mensch, althans in voldoende mate, en Mabel was een vrien din uit zijn jonge jaren geweest, zoodat de 'geduchte alleen dat dit aardige poppe- gezichtje voor altijd de oogen zou slui ten door even aan een fleschje te ruiken, hem deed ijzen. ?eVSe?^eriS ïfuen- Allen die onze oud jes zoo goed hebben bedacht met Sinter klaas nog hartelijk dank. Ingezonden Mededeellng. HORS O'OEUVRES VARIÉS f 2.- p. p. CROQUETTES, PASTEITJES, RISOLES, FILETS van TONG, vier p. p. met saus 12. TWINTIG DINERS per maand f 1.50 p. d. KREEFTEN-, ZALM- HARING- en HUZAREN-SALADES Ingezonden Mededeellng. Voor engros bij i Fa. JAC. VERFAILLE, Den Heldor. Wordt vëwolffd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1928 | | pagina 5