KDKl© Ook voor kinderen PEPERMUNT amsterdamsche brieven. ■s Ingezonden Mededeollng. Vale kinderen lusten niet gaarne pepermunt. Een uitzondering hierop vormt omdat deze, dank zij de origineele samenstelling, geen scherpen of bitteren bijsmaak heeft. QOST-INDIË. EEN ARAKSTOKERIJ IN EEN GROT. Onder romantische omstandigheden is onlangs weer een dandieatin© firakstokerij ontdek; op d© onderneming Siantar ter Oostkust van Sumatra, meldt de Deli Crt. Reeds lang vermoedde men daar een sto kerij en toen er eens goed gespionneerd werd Ibleek het, dat er werkelijk een in werking wasLiefst op 100 meter af stand der onderneming bereidden drie Chineezen clandestien arak! Was de af stand dus gevaarlijk kort van den „vij and" af, de rakstokers hadden hun plaats goed weten te kiezen. In een grot bij de kali was die installatie aangebracht. Er stonden drie mooie cementen ketels met keurige pijpleidingen, de „werkplaats" was zorgvuldig in het hardsteen uitge houwen. Een tweede grot, vlak bij de eer ste was voor slaapplaats en keuken van de h eren stokers ingericht. Ook hier waren kosten noch moeite gespaard om alles zoo gerieflijk en netjes mogelijk te maken. In het modern ingerichte bedrijf leidde een trapje naar de bergplaats, waar twintig ijzeren vaten met gis ende rijst werden aangetroffen. Slechts drie blikken arak trof men aan. De drie Chineezen werden gearresteerd en zijn veroordeeld elk tot een hechtenis van drie weken. De installatie werd' ln beslag genomen. EEN AANVARING. Naar Aneta verneemt, is dezer dagen te Tandjong Priok een Engelsche boot uit de wilde vaart binnengeloopen, genaamd de Redgate en afkomstig uit Durban, welke zwaar gehavend bleek. Het schip vervoerde een lading kolen voor de Kon. Stoomvaart-Mij. Nederland. De gezagvoer der kon niet ophelderen, hoe de beschadi ging was ontstaan. Een nader onderzoek wees uit, dat de voorpiek vol water stond. Het schip is drijvende gebleven op een waterdicht schot. Het voorschip draagt zoowel boven als onder de waterlijn sporen van een aanvaring. Ook de kapotte steven, de ingedrukte en beschadigde bak en een deuk in het voorschip duiden hierop. Het is evenwel nog niet bekend, waarmede het schip in aanvaring is ge weest. De kapitein kan niet anders ver klaren, dan dat gedurende den nacht van Donderdag op Vrijdag j.1. omstreeks drie uur, terwijl het schip onder een dikken regen en langzaam varend naar Straat Soenda zocht, plotseling een hevige schok vooruit werd gevoeld. Men heeft toen vol le kracht achteruitgeslagen en gestopt, maar er niets anders gezien dan de be schadiging aan het eigen voorschip. Men heeft hierop de reis naar Batavia ver volgd. De kapitein weet verder niets van het gebeurde af. Indien deze lezing ju'st is, verklaren de bevoegde autoriteiten, dat het absoluut uitgesloten geacht kan wor den, dat het schip op een rif zou zijn ge- loopen, aangezien de zee ter plaatse waar het ongeval heeft plaats gehad, namelijk bewesten Prinseneiland, bijna twee dui zend meter diep is. Intusschon is nog geen enkel bericht ontvangen omtrent vermiste schepen. De betrokken deskun digen verklaren, dat dit een allorelgen' toestand in Duitschland nog verre van ge- zond is; men spreekt over ondragelijke belastingen, over concurrentie op do we reldmarkt, waartegen niet meer te vech ten1 is, zoolang de Duitsehe industrie on der de Dawes-belasilngen gebukt gaat. Klaagliederen en veronlrus end© .berich ten zijn aan de orde van den dag. Men zou er zich eigenlijk over moeten verwonderen, dat het Nieuwjaarsberieht van Parker Gilbert een dergelijke uit werking in Duitschland tot gevolg had. De Duitachers hebben zich, over het alge meen gesproken, niet armer voorgedaan dan zij zijn, met het doel op deze manier het Dawesplan tegen te werken. Een dier gelijke handelwijze zou niet in hun aard liggen. Integendeel, ofschoon hot niet bij zonder sympathiek is. doen zij zich lie ver rijker voor dan zij zijn. Hierdoor is ln het buitenland het ideie ontstaan, dat het met Duitschland nog niet zoo slecht gesteld is. Men' redeneert, dat zoolang men daar kan voortgaan met het uitbrei den en mbderniseeren der steden, en geld uitgeven voor doeleinden welke nut tig en aangenaam zijn, er ook geld moet zijn voor die verplichte ui'gaveni. Voor het overige heeft Parker Gilbert ook reeds vroeger een min of meer optlmistischen toon aangeslagen, zonder dat een derge lijke reactie in Duitschland of in de an dore betrokken staten merkbaar was. De spanning zit na 'uurlijk in de conferen tie van Parijs, welke voor de deur staat, en waarvan men aanneemt, dat zij be ïnvloed zal worden door het jaarbericht van den Amerikaanschen export. Temidden van een massa artikelen, waarmede de Duitsehe pers die kans wil afsohuiven, komt een brochure van het Instituut voor conjunctuuronderzoek, dat ditmaal tot terrein heeft genomen, de re sultaten van de Leipziger Herbs'messe, Men noemt hierin als zware concurrenten voor de Duitsehe industrie de Italiaan- sche, Boheemische, Japansche en speciaal Fransrhe fnlbrlca'en. Hot onderscheid tusschcn de looncn en levensstandaard ln Dultsohland en elders wordt daarvoor als aansprakelijk gesteld', doch in de allereerste plaats de Dawes-belastingen der Dultsbhe industrie. Bij de zorgen voor het eigen bedreigde vermogen, wordt Intusschon de andere zijde van de zaak over hot hoofd gozlon, n.1. da consequentie voor Frankrijk. In verschillende Amerika arische bladen knn men namelijk lezen, dat mon daar vnn opvatting is, dat indien Duitschland be talen kan, ook Frankrijk betalen kan Amerika wil tenslotte iets van zijn dol lars terug zien. Vooralsnog is do ge moedsbeweging echter nog te groot, dan dat men in Duitschland van leedvermaak vervuld zou zijn. Men houdt zioh er lie- vcr mee bezig, waar het nu eigenlijk om te doen is, namelijk het ei of de kip, of duidelijker gesproken: of de oonferentie te Parijs zich naar Gilbert richten wil, dus hetgeen Duitschland betalen kan ui" het batig saldo van 's lands finantiën en het arbeidSoversohot, of wel atoeh \s een zekere som bepalen, die de arme Michel. recht of slecht, op moet' brengen, het aan zijn eigen initiatief overladende op welke manier. De vooropgezette bedoeling van de her stelbetaling is thans zeker niet meer dat Duitschland er aan bezwijken zal. Het Duibschland van heden is niet meer te vermoorden, ook niet meer door de zwaarste herstelverpliohtingen. De Da- wes-verpliohtingen zijn zeer zeker een zware handicap voor dit land, doch tot nog toe heeft Duitschland aan zijn herstel verplichtingen voldaan, en naar onze mee ning zal het dit blijven doen. Zelfs al zou, door deze verplichtingen, het Duitsehe staatshuishouaen uitgeput raken, en de Duitsehe concurrent van de wereldmarkt worden verdrongen, dan zou dit alles toch slechts tijdelijk kunnen zijn. OP EN OM HET BINNENHOF. Week-kronlek. Den Haag 17 Januari. Prof. Treub aan het woord. Het communistisch gevaar. Ook nog de Drankwet? Van een lakschen minister. België's antwoord. 't Wordt nu met den dag „bedrijviger op de politieke markt". De candidaten- lijsten van allerlei soort schieten uit den drassigen vaderlandschen bodem op om dit oude beeld nog eens te gebruiken met de weelderigheid van champig nons., Ik zal over deze candidaturen voor de vérkiezingen van a.s. Juli zei ik vroeger reeds niet bespiegelen, alvo rens er meer „vastigheid" is verkregen. De thans in Ind.ë vertoevende prof. Treub heeft in een „interview" met Aneta verklaard, dat hij weinig verande ring verwacht in de politieke situatie van Nederland door de naderende stembus uitspraak. Dat gevoelen wox-dt door een tamelijk groot getal menschen te onzent gedeeld. Dat zooals mr. Treub het Kabinet-De Geer in elk geval zal worden gereorganiseerd, brengt waarlijk geen nieuws! Men zal zich immers herinneren, dat minister De Geer aan het slot van zijne groote Budget-rede in den afgeloo- pen winter formeel „afscheid nam", na mens zh'n ministerie zooals dit thans ge vormd is, van het Parlement. De heer Treub zinspeelde ook op de mogelijkheid, dat „toch nog op het laat ste moment de Rechtsche partijen een acooord kunnen sluiten." De loop der din gen vooral wat de houding van de Chr.- Historische partij betreft maakt deze kans inderdaad niet zeer groot!.... Aan het vraaggesprek, dat prof. Treub toestond, ontleen ik nog en dit is verre weg 't meest-interessante ervan dat hij met allen nadruk waarschuwde tegen de gevaren van de Communistische bewe ging voor de Oost. De leiding daarvan is door Moskou achtergelaten aan de natio nalisten. Maar, „als stookelement in de nationalistische beweging is Rusland werkzamer dan ooit"Prof. Treub is dan ook van oordeel, dat de Communisti sche beweging thans onder anderen naam nog veel sterker groeit dan eenige jaren geleden. De groote meerderheid van de Nederlandsche zoowel als de Ned.-Indi- sche ondernemers zien volgens mr. T. het gevaar niet zoo in als het werkelijk dreigt Hij vreest, dat men niet alleen In Indië, maar ook in Nederland, zeer spoedig tot andere inzichten zal moeten komen, daar men anders „met schade en schande wijs zal worden." 't Is geruimen tijd' geleden, dat mr. Treub, thans voorzitter van den Onder- nemersraad, zich in het openbaar over politieke aangelegenheden e.a. uitliet. Daarom heeft vooral hetgeen hij over do gevaren van het Communisme, zich thans voordoend met nationalistisch masker ln het genoemde pers-gesprek heert gezegd, zeer bijzondere beteekenls. Hij zal ook wel onderschrijven, dat van welke soort en kleur het Ministerie zal zijn, dat op den anrdlgst geval ls. De reparatie van dederden Dinsdag van n.s. September in de sohnde is nog niet aangevangen, aange- Ridderzaal tegenover den troon zal ziln zien men nadere berlohton afwacht van de gezeten - de man, wien de portefeuille dan zal zijn toevertrouwd, iemand reederij, zijnde de firma Turnbull te Lon den. Economisch Weekoverzicht. h vr- zeerste op prijs zal stellen. Blijft Z.Exc. bij die opvatting, dan rest den Kamer- praeses weinig oif niets anders danals nummer één te plaatsen op 't lijstje, de fameuse agenda voor na het Paasch-recès. Waarna de Kamer natuurlijk zal hebben te beslissen, of zij zich met dat voorstel van haar Praeses zal kunnen vereenigen? Ik blijf 't zeer waarschijnlijk achten in alle bescheidenheid getuigd, dat de Voorzitter, overwegend de mogelijk heid dat zijn Drankwet-voorstel, zooeven genoemd, op al te hevige oppositie zou stuiten, het mogelijke zal doen om minis ter De Geer te overtuigen, dat uitstel in deze „daad van «$3 beleid" zal wezen. Afgescheiden van alle mogelijke politie ke en „tactische" bezwaren zou de behan deling van deze wet waarbij verschil lende punten tot ellenlange, vele uren vorderende discussiën zullen leiden, zóó veel tijd van de Kamer eischen, dat er voor de periode van op z'n hoogst tien weken (de recèssen er af gerekend) geen behoorlijke gelegenheid zou bestaan om hétgene men nog voor den Senaat rijp wil maken (en dat is voorwaar geen kleinig- he'd!) in veilige haven te brengen. Tenzjj dan wederom via de afjakker- methode, ook in nagenoeg-onbezochte, avondzittingen. Daardoor zou de in 1925 geboren Tweede Kamer de herinnering aan hare „faits et gestes" door de „fina le" stellig niet zonniger doen worden.... De agenda voor na 12 Februari is inder daad overladen. En daar komt bijv. via interpellatiën, nog 't een en ander bij. Het katholieke Kamerlid J. B. van Dijk heeft vragen gesteld tot den minister van Waterstaat met betrekking tot de verbinding van Amsterdam met den Rijn. België heeft op de Nederlandsche voor stellen met betrekking tot de wijziging der Verdragen van 1839 eindelijk geant woord. Verzekerd wordt dat het Haagsche Plein „nieuwe voorstellen" uit Brussel heeft ontvangen. Dat er bericht van mi nister Hijmans Is gearriveerd, heeft weet men Exc. Beelaerts van Blokland bevestigd. Over de „portée" daarvan kon hij zich natuurlijk niet aanstonds uit laten. Contact, overleg met de parlemen taire commissie voor Buitenlandsche Zaken is nu onafwendbaar. Maar ons Parlement zal er natuurlijk op staan, op de hoogte te worden gesteld. Of daartoe zittingen met gesloten deuren zullen wor den gehouden, onmogelijk is 't stellig niet. Ook kan 't wezen, dat men via inter pellatie den minister uit zijn tent zal trachten te lokken?'t Is echter de groote vraag, of Z.Exc. niet zal doen be seffen, dat hij over deze aangelegenheid slechts voor de hooge vergadering, in oomité-generaal bijeen, meer licht over de huidige Nederlandsch-Belgische verhou ding zal gelieven te ontsteken?.... Men heeft ook dezen loop der zaken af te wachten. Wij tasten nu in mist en nevelen!,,.. Het ijs. D« R. A. I. Do Spaansche tentoonstelling. Do brug. Zeemansvrouwen. I In de commissie tot regeling der «1-Wallnmn zijn m rijp beraa'1 voor Dronk,vet nOR vódr 'deVeïkloTinmn'om Rijksbar k, di. Schacht, de staallconing blijkt nu te worden gedeeld door don Er. vrgler en (In bankier Moloblor. Hanpchen Briefschrijver van „Do TIM" «KT z°c>' RMWheb&n. zich met klem te woien togen de verden- de Katholieke figuur, achten dit oen ï&n'UO"4™!'- 1"' «teh'W. voor bohnt,doling milsoho toestand voldoende god zijn om nnn den vooravond van do vsrklezlna niet do millllarden, die Frankrijk verwachtte leent. Anderen vronen ereenbïlteS rullen ontvangen als dcflpltlevo herstel- sporlg-wljdloopig debat van. Intusschon schuld, op te brengen. De geho?i» pers is »t waar, dat minister De Geer met aroo- breng; artikelen naar voren, welke die- ten aond-ang heeft betoogd dat da Ra. nen om aan te toonen, dat de economische geering do afdoening dor Drankwet tan Ji'wl £ro°te5,ernst besoft. Het troostelooze Januaribeeld der natuur rw tank, op hem lustend! I vormt een „weerspiegeling" van wat „in Dat wij het na IEI Februari tot half of politlcis" thans omgaat. n Mn' extrQ'drujt aullon krijgen Alarmisten van do bibberende soort zijn In er te allen tijde geweest. Nu vindt men zelfs menschen, die ln het nnn de armen lnten ultdeelon van de einde Mei, ln de Tweede Kamer, ls békend ljn jongste week-overzlcht weos Ik op n m.1. onwaarschijnlijke, dnt ook de fijne melk, vanuit Nederland den zieken Koning George gèzonden, een „mls- 1 iolc teecken" zien voor do verhouding tussohon ons en Engeland. Dnt ls natuurlijk schromelijk overdre ven. Dat de toon der afwijzing l.c. bijzon der vriendelijk was: ik zcu 't niet durven neerschrijven. Maar daarom behoeft men nog niet uit te kijken, of een Engelsohe „dreadnoughV' onze kust komt bedreigen 1.... gen! Mr. ANTONIO. Neen, over „het weer" zal ik deze keer maar niet beginnen! Tegenover een dergelijke „veranderlijkheid" kan zc{|3 de nieest voorzichtige, gewetensvolle kroniekschrijver niet op! Op den dag van schrijven zélf valt er al weinig zékers over te zeggen: 't eene oogenbük dooit t, zijn de straten nat en bedekt met een vuile modder-pap; 't andere oogenbük vriest 't weer op of komt de sneeuw plotse ling ln dichte vlok-wolken naar beneden. De eenigste man die er iets zékers van weet is de tramconducteur, die, ter infor matie van zijn „klanten", (zij verwachten nu eenmaal van hem een „deskundig weer-gesprek!) nooit verzuimt bij een kort oponthoud op een onzer bruggen even van zijn wagen af te stappen om een buk te werpen op de „reuzen-thermometers die enkele opticiens en dergelijke za.ten ten gerieve van den voorbijganger aan hun pui bevestigd hebben. Nog min der kan men iets zeggen over „hoe net waarschijnlijk zijn zal" als deze brief u onder oogen komt. Laat ons dus maar dadelijk overgaan tot dat andere feit van den dag, dat aller minst „wankel" is, maar een hécht, vast-staand en goed-gefundeerd feit: de groote automobieltentoonstelling in het R. A. I.-gebouw aan de Ferdinand Bol straat. Inderdaad een feit dat er zijn mag. Onder de diverse autotentoonstellingen die van tijd tot tijd in verschillende lan den georganiseerd worden,mag deze „show" door onze Vereeniging voor de Rijwiel- en Automobielindustrie op touw gezét een van de belangrijkste, zoo niet de belangrijkste genoemd worden. Wij spra ken dezer dagen tenminste een Zweed- schen motor-expert die de laatste jaren de diverse auto-exposities in Europa had „afgeloopen" en hij noemde zonder aarze ling deze, onze Amsterdamsche tentoon stelling de volledigste die hij tot nu toe gezien had. Dat houdt zeer zeker een com pliment in voor bovengenoemde Vereeni ging met haar energieken voorzitter, den heer Leonard Lang, temeer waar een en ander geheel uit „eigen" middelen, zonder eenige subsidie van stad, provin cie of Rijk werd opgezet. Het geheel, dat al dadelijk bij het binnentreden een grootschen indruk maakt, is dit keer zeer overzichtelijk ingericht; klasse werd b\] klasse geplaatst, type bij type en de ver schillende „stands" zijn alle gemakkelijk toegankelijk. Een nieuwigheid is diimaal het „restaurant" waar „het publiek" en „de handel" den i'nwendlgen mensen kunnen versterken en de lunch gebrui ken. Een nieuwigheid overigens die wel moest komen; meer en meer gaan onze groote zaken en magazijnen er toch toe over „tea"- en „lunch-rooms" in hun ge bouwen in te richten; de Bijenkorf was in dit opzicht no. 1, toen volgde Hlrsch met een thee-salon, daarna tierzon met een lunchroom, en ook andere zaken gaan langzamerhand dien weg bewande len. De R. A. L, die toch voor alles ook als greote „zaak" bedoeld is kon dan ook moeilijk achter blijven. Wat voor onze restaurateurs wel min of meer een strop is, want de auto-wereld is bevolkt door lieden die over- 't algemeen goed „tafe len" en gaarne meedoen aan het „vlotte", mondaine leven in café's en restaurants. Toch, al ontgaat hun dan tijdens het mid daguur een deel van den stroom R. A. I.- klanten, tegen het diner en 's avonds heb ben onze groote eet- en drank-tenten, om een studentikoze term te gebruiken, geen klagen en bemerkt men duidelijk aan de uitzonderlijk lange files „wagens" voor hun gastvrije deuren, dat er „iets bijzon ders" in de stad gaande ls. De R. A. I. mag dan hoofdzakelijk ten bate van „den handel" dienen, dit be let niet, dat toch ook een groot deel van ons publiek dat wel nooit aan een auto zal- toekomen, belangstelling toont voor het hier geëxposeerde. Vooral ook de jeugd laat zich niet onbetuigd. Zooals vroeger de jeugd op de hoogte was van., lucifers-merken en deze placht te ver zamelen, spreekt de moderne jeugd gaarne met vuur mee over de verschil lende „auto-merken", weet er allerlei bijzonderheden van en verzamelt in vele gevallen geïllustreerde prijscouranten on prospect!. Zonder in technische beschrijvingen te vervallen kan van deze expositie gezegd worden, dat zij wel zeer duidelijk den fei len strijd demonstreert die er de laatste jaren gaande ls tussohen de Amerikaan- sohe merken en de Europeesche. Was tot voor kort het prijsverschil tusschen bei den aanzienlijk (de Amerikaansche wagons van hetzelfde type waren veel R'oedkooper dan de Europeesche), thans lean men als opmerkelijk feit constateeren, dat de Europeesche fabrikaten met.hun prijzen de conourreerendo merken uit het Yankee-land zeer nabil komen. Een bij zonderheid is nog, dat er bij de toonaan gevende merken een neiging is om het aantal cyllndors te vergrooten, zoodat het 8-oyllnder type wol het standaard-type der toekomst schijnt te worden, Sedert „onze" Spljker.fnbrlek liquideerde heb- ben we geen nationale automobiel-In- duitrlc meer en dat we hier geen enkel „vnderlnndsoh merk tegenkomen ls voor den rechtgenarden Nederlander een feit dnt hij betreurt. Van verschillende zydon. wordt, en niet zonder recht, opgemerkt dnt, gegeven dit ontbreken van een „eigen" industrie in dezen, thana de nog altijd geldende hooge invoerrech ten voor auto's eigenlijk geen reden van bestaan meer hebben omdat men ze niet meer kan beschouwen als „protectie- middel". Een wel geheel andere tentoonstelling. die dezer dagen echter ook de aandacht trekt, is de „Spaansche tentoonstelling" van schilderijen en andere kunstwerken In ons Stedelijk Museum. Een tentoonstel- ling die wel zeer van „hooger hand", van „offlcieele" zijde beschermd werd. Er werd een min of meer „mondaine" ge beurtenis van gemaakt, met officieels ontvangsten, speeches, enz. enz. Als klap op den vuurpijl hield een dezer avonden de Commissaris der Koningin in N.-Holland, de heer Roëll, ter eere van de Spaansche „gasten" een „receptie" voor de „verlichte" Nachtwacht in het Rijks museum. Dat is allemaal ongetwijfeld heel goed gemeend en bedoeld om dus de „kunst" van het „bevriende" Spanje wat „nader te brengen".... Maar men kan toch niet ontkomen aan den indruk, dat de zaak wèl wat kunstmatig „opge schroefd" werd, vooral als men bedenkt, dat onze eigen, vaderlandsche, moderne schilderkunst zeker niet onderdoet voor de hier vertoonde „Spaansche" (zij staat er inderdaad, in 't algemeen, vér boven!) En waar het hier toch uitsluitend om „de kunst" gaat (of moest gaan!), die, naar ware wezen nooit iets te maken heeft mot „het kunstmatige" of, het „opgeschroef de" is dit lichtelijk bedenkelijk.... Ook hierom, omdat er inderdaad niets „kunstmatigs" en niets „opgeschroefds" aan is, kan men wat er thans In onze „voiks-schouwburg" in de Plantage ver toond wordt, zonder bedenken „ware kunst" noemen!- Daar „gaat", nu al enke le weken achtereen het stuk „Zeemans vrouwen", geschreven en „ten tooneelo gebracht" door Herman Bouber, de auteur en de acteur die ook met zijn beide voor gaande Amsterdamsche „volks-schetson" op het tooneel: De Jantjes en Het Huis houden van Jan Steen, maar vooral met het eerste, zulk een doorslaand succes wist te boeken. Ook hier weer, in deze „Zeemansvrouwen", dat misschien nog beter is dan de beide voorafgaande stukken, wordt het Amsterdamsche volks karakter, met zijn rauwe „gijn", vol hu mor, met zijn gevoeligheid en sentimen taliteit, vóluit en naar waarheid gewee kend en door het Plantage-troepje, waar in Aaf Bouber, Bouber zelf en Elsensohn uitmunten, kostelijk uitgebeeld. Het ls voor velen, die anders slechts den Stads schouwburg en de andere, meer „nette" theaters bezoeken en die nu, gewekt door den roep die, terecht, van deze „Zeemans vrouwen" uitging, „de Plantage" bezoe ken, een.. ..openbaring, dit bloeien, mag men het gerust noemen, van een levenswarm, hoofdstedelijk „volks-too- neel"! Het is een verheugend feit, dat, ook in deze brieven wel eens extra gememoreerd mag worden! Ik wil met nog een verheugend feit, dit keer nfct op de planken, maar op het „witte doek", eindigen. Ik bedoel de vertooning van de film „De brug" van den Nederlandschen „cineast" Joris Ivens, een rolprent die de volgende week in het Rembrandt-theater zal „draaien" en die Dinsdag J.1. reeds voor enkele genoodigden „Mep". Tot nu toe kregen zij die in „de toe komst" van de film gelooven en in ,.de bioscoop" iets meer zien dan een „ge makkelijk middel tot verstrooiing" wei nig of geen gelegenheid het „groote pu bliek" in één onzer grootere bioscoop theaters te toonen wat zij willen en waar heen hen streven gaat. Het strekt de di rectie van het Rembrandt-theater tot eer, dat zij thans zulk een gelegenheid aan deze jongere enthousiasten, die zioh tot voor kort moesten opsluiten in lichamen als de Film Liga, schenkt. „De brug" dan, opgenomen en „gecomponeerd" door Ivens, is een film zonder eenig „verhaal", zonder eenige verwikkeling of „drama- i tisch" gegeven. Zij geeft niets anders dan „het leven" van een hef-brug over de Maas te Rotterdam. Wie aanschouwt deze brug in allerlei gedaanten van haar be staan: men ziet de film over haar heen rijden, de schepen onder haar doorva ren, wie ziet hoe de machines, waar mede het middengedeelte „geheven" wordt, bediend worden en werken; haar constructie, onder, boven, van terzijde, wordt getoond; hoe de stad zioh van af verschillende punten van haar ijzeren godaante zich voordoet wordt getoond.... En dit alles, in afwisselende beelden, saamgebonden tot een sterk geheel, en dit ls het bijzondere, boeit en pakt van het begin tot het einde, zoodat dit „nuohtere gegeven" even spannend blijkt als het meest doorgefourneerde „Wild West" of levensdrama! Een overwinning van de nieuwe „film kunst" die niet hoog genoeg kan worden aangeslagen! Ingezonden Mcdcdoellng. PUROL~er op! Het verzaoht en geneest Voor engros bij: Fa. Jac. Verfaille, Den Helder, Ik zal dus maar volstaan met te ver melden, dat er inderdaad al, enkele uren, naar hartelust gereden is op „De poel bij Amsterdam, op de Boerenwetering en dergelijke „klassieke" Ijs-gelegenheden om en nabij Amsterdam meer..-- En dat inderdaad ook de bordjes op de trammen enkele uren reeds, eveneens op klassieke, hoofdstedelijke wijze het open-zijn der ijs- club hebben aangekondigd.Bijzondere ijs-feiten, wedstrijden aan den eénen, lichten kant, en ongelukken aan den anderen, zwarten kant vallen er trouwens nog niet te boekstaven, zoodat dit,,wan- kele" onderwerp verder gevoegelijk met rust kan worden gelaten Als Uw Handen ruw rijn of gesprongen en Uw Lippen schrab en pijnlijk-, maar vooral ook bjj brnnd- en ontwonden, ontvellingen en allerlei huidverwondingen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1929 | | pagina 2