BLBEHE COURANT
UIT DE WIJDE WERELD
TWEEDE EN LAATSTE BLAD
PLAATSELIJK NIEUWS
VAN DINSDAG 5 FEBRUARI 1929
Den Helder.
Onze vroegere plaat sgenoote, Mej. St.
O rimminck, slaagde te 'sHGravenhagie voor
het den 17en Januari jl. gehouden examen
machinesohrijven.
VOOR HET DORUS RIJKERS-
MONUMENT.
Ofschoon in de zaak betreffende het
Doruö Rjjkers-monument de laatste maan
den niet veel nieuws is gemold, gaat de
inzameling van gelden niettemin voort.
Telkens komen nog uit verschillende
streken van het land bedragen binnen.
Zoodra weder eens een vergadering
gehouden wordt, zal men hieromtrent wel
meer vernemen.
Aan ons adres werden uit Indië een
tweetal postwissels gezonden tot een ge
zamenlijk bedrag van 373.50. Het blijkt,
dat de „jutters aan de Oostkust van Su-
matra" een inzameling hebben gehoud'en
voor dit dori en zich gehaast hebben dit
bedrag, naar Holland over te maken.- Wij
op onze beurt hebben ons gehaast de gel
den af te dragen aan den volijverigen
penningmeester van het oomité, den heer
Bern. Meyer.
WINANDO IN CASINO.
De beroemde fascinateur Winando die
a.s. Donderdag in Casino een seance zal
geven van Hindoe-magie, fakirisme en
talrijke wonderlijk^ experimenten, zal des
middags een proef van bekwaamheid af-
leggen voor een controlecommissie, ge
vormd door eenige heeren uit onze stad.
De proef geschiedt per auto en de afrit
is bepaald te half 4 vanaf Casino. De
heer Winando maakt met overgroot suc
ces een tournee door geheel Europa en
bezit meer dan 600 verklaringen voor
zien van Rijks- en gemeentestempels, dat
zijn werk juist is en wetenschappelijk.
De pers schrijft er ov.er
Nieuwe Hengelosche Courant:
«Ondanks de concurrentie van Circus
Strassburger en het zevendaagsch ver
blijf van het revue-gezelschap Henri ter
Halldemonstreerde de heer Winan
do voor een volle zaal en voor een publiek,
dat weldra gepakt werd door de wonder
baarlijke verlichtingen van den Fascina
teur».
STOOMBOOTDIENST „ESONA".
De Stoomboot-dienst .„Esona" heeft gedu
rende de ij'speriode, die nu reeds een geheele
maand duurt, den dienst op Amsterdam v.v
regelmatig onderhouden, dank zij de h'sploeg,
die opnieuw buitengewoon goede diensten
heeft bewezen. Gisteren was het echter een
'kritieke dag, doch de boot, welke des mor
gens van hier vertrok, is gisterenavond al
daar toch' aangekomen, t-erwdjil die van Am
sterdam hedennacht 'te 4 uur alhier arri
veerde.
Gezien hei- feit, dat uit tal van plaatsen
'berichten inkomen, dat diverse stoomboot-
ondernemingen de diensten'hebben gestaakt,
past hier een woord van hulde aan directie
en bemanning van de .jEsona" voor hun
praestatie.
DE DIENSTEN VAN DE TEXELSCHE
BOOT.
De Texelsche boot heeft de laatste
dagen zper veel last ondervonden van de
groote massa's drijfijs, die den ingang
van de haven van Oudeschild barrica-
fe»,en' Gisteren j^on de boot de haven
niet inkomen en heeft haar passagiers
en lading afgezet bij 't Horntje. Van
daag zal de overtooht eenmaal worden
ondernomen, evenals gisteren, zoodat ook
een groote vertraging is ontstaan in het
postverkeer.
Om 12 uur hedenmorgen zou de boot
vertrekken en zou men nog eens trachten
Oudeschild binnen te komen.
BEGRAFENIS HOOFDOFFICIER
VAN ADM. L. HOLLAAR.
Onder zeer groote belangstelling van
ue zyae der burgerij had Maandagmiddag
j u 'ier^°T te Huisduinen de ter-
aarde-bestelling plaats van wijlen den heer
fr La.ar' hoofdofficier van admini
stratie 2de kl. Op den doodenakker waren
aanwezig de vice-admiraal, commandant
der Marine, de heer L. J. Quant, met
zjjn adjudant, den luit. ter zee 1ste kl.
Hetterschij, de garnizoens-commandant,
majoor Ridder van Rappard met zjjn
adjudant, kapitein Kalkman, de burge
meester van Den Helder, de heer Driessen,
de commissaris van politie, de heer Gra
tama, de hoofdingenieur der Marine, de
heer Monhemius, de inspecteur der directe
belastingen, de heer Zwart, de vlootpre-
dikant, I)s. Warners, de vlootaalmoeze-
nier, kapelaan Alink, benevens vele be
langstellenden. De minister van defensie
was vertegenwoordigd door zijn marine
adjudant, luit. ter zee 1ste kl. Heijdt.
De lange stoet, die precies te 1 uur
het Marine-Hospitaal aan de Buitenhaven
verlaten had, bereikte eerst te half drie
het kerkhof. Voorafgegaan door het Staf
muziekcorps, gii g het, na de gebruikelijke
salvo's, onder bei spelen van treurmuziek
naar de laatste rustplaats. Aldaar werd
het woord gevoerd door den vice-admi
raal, commandant der Marine.
Spr. schetste den eenvoud, de plichts
betrachting en de groote bescheidenheid
van den ontslapen officier. Ware er sprake
geweest van een ziekbed, zoo zeide hij,
waar men den thans overledene nog had
kunnen spreken, dan ben ik ervan over
tuigd, dat hij dit eerbetoon niet gewild
had en gezegd zou hebben: ik wensch
heen te gaan, zooals ik geleefd heb.
Daarom is de Marine de familie dankbaar,
dat zij haar in de gelegenheid stelt hier
nog een laatsten groet te brengen aan
haar kameraad. Hij is plotseling van ons
heengegaan, van den stoel waarop hij
voor het laatst arbeidde; geen vijf mi
nuten tevoren hadden wij hem nog levend
gezien. Woorden van troost voor zoo
plotseling en groot verlies kan spr. niet
tot de familie zeggen; misschien kan het
haar tot troost strekken, dat hij niet al
leen in den familiekring, maar zeer zeker
ook in de marine zal worden gemist. Zijn
groote eenvoud was de oorzaak, dat velen
hem niet kenden. Hij was iemand van
hoogstaand karakter, wien de belangen
van zijn ondergeschikten ter harte gingen.
Namens het corps officieren van ad
ministratie werd vervolgens het woord
gevoerd door den hoofdoff. van administra
tie van Dam. Een van de grootste rampen,
welke ons kunnen overkomen, is het heen
gaan van iemand dien wij liefhadden,
aldus deze spr., en te grooter is deze
ramp als dit heengaan niet wordt vooraf
gegaan door een ziekbed. Dit sterven
heeft de familie in diepe verslagenheid
gebracht, en ook voor de marine was het
een heele slag. Hij was een ernstig wer
ker, een prettig kameraad. Namens het
corps officieren van administratie, ook
uit Amsterdam, brengt spr. een laatsten
groet.
De derde spreker was de adjudant
schrijver Beversluis, die den overledene
schetste als een goedhartig mensch, een
welwillend chef. Dit sterven brengt ons
de spreuk memento mori in de gedachte;
even staan we stil aan dit graf, dan eischt
het leven weer zijn plichten. Ook in breede
lagen der marine zal met de familie mee
geleefd worden in dit smartelijk verlies.
Een zwager van den overledene dankte
tenslotte voor de laatste eer den over
ledene bewezen.
Een groot aantal kransen dekte de baar.
ORANJE HARMONIEKAPEL.
In een advertenie in dit nummer wordt
bekend gemaakt, d.at de heer v. Zweden
niet meer aan bovengenoemde vereeni-
rs*
De Maglstratuurawlssellng van Den Helder en Koog aan de Zaan.
Vrijdagmorgen deed de nieuwe Burgemeester van Koog aan de Zaan, de heer A. G. A. Verstegen zijn joyeuse entrée
op Koogs grondgebied. De fotograaf wist het gezelschap op wandeling door de gemeente te snappen. Van links naar
rechtsloco-Burgemeester J. Klut, Oud-Burgemeester W. F. G. L. Driessen, Burgemeester A. G. A. Verstegen,
Gemeente-Secretaris Ph. Beernink, Wethouder Sj. Oosterbaan en de Oud-Wethouder A. Th. Tadey.
ZACHTE STRAF VOOR BIGAMIE.
Een kijfachtige vrouw is erger
dan een lekkend dak in regentijd.
Voor een der Berlijnsche rechtbanken
heeft Vrijdag een 52-jarig instrument
maker, Engeler genaamd, wegens bigamie
terecht gestaan. Het was een zeer onge
woon geval, daar Engeler op verzoek zij
ner eerste vrouw buiten zjjn weten dood
verklaard was.
Engeler deelde bij zijn verhoor mede,
dat zijn eerste huwelijk zeer ongelukkig
was, zoodat hij het als een verlossing be
schouwde, toen hij bij het uitbreken van
den oorlog onder de wapenen moest ko
men. Hij had aan het front den dood ge
zocht, om een einde te maken aan het
leven met zijn vrouw, dat hem tot een hel
was geworden.
De rechtbank kon constateeren, dat
Engeler inderdaad de eerste in zijn com
pagnie was geweest, die wegens dapper
heid aan het front het ijzeren kruis eerste
klasse had gekregen.
Na den oorlog was bekl. niet meer naar
zjjn vrouw teruggekeerd. In 1919 was hij
te Koningsbergen voor de tweede maal
gehuwd. Hij verklaarde, dat het destijds
niet in zijn hoofd was opgekomen, zich
van zijn eerste vrouw te laten scheiden.
Eerst toen hij in 1925 bij zijn terugkeer
naar Berlijn vernam, dat zijn eerate vrouw
hem dood had laten verklaren, vroeg hij
echtscheiding aan en deze kwam dan ook
tot stand. De gescheiden eerste vrouw was
door he* proces echter te weten gekomen,
dat Engeler een tweede huwelijk had ge
sloten en deed hiervan aangifte.
De rechtbank veroordeeld den beklaag
de, die steeds van onbesproken levens
wandel is geweest en met zijn tweede
vrouw vrouw een gelukkig huwelijk
heeft, wegens bigamie tot de minimum
straf, zes maanden voorwaardelijk.
EEN MAJESTEIT VOOR HET
GERECHT.
Nu dezer dagen hier te lande een „Miss
Holland" is gekozen, die volgens bevoeg
de mannen het mooiste Nederlandsche
meisje zou zijn, interesseert het ons na
tuurlijk te weten hoe het andere erkende
schoonheden vergaat.
Zoo lezen wij dat Mlle, Simone Gabard,
de „Koningin van Parijs" (niet te verwar
ren met „Miss France"), zich voor het ge
recht heeft moeten verantwoorden we
gens contractbreuk. Het is n.1. de gewoon
te dat de schoonheidskoninginnen van
Parijs, behalve de officieele functies, die
zij hebben te vervullen, ook een contract
sluiten met een of andere music hall om
zich aan den volke te vertoonen.
Mll. Gabard had tegen een hoog salaris
zulk een oon'ract met de Folies-Bergère
afgesloten, doch toen zij het costuum zag,
waarin zij moest verschijnen, weigerde
zij op te treden. Zü verklaart, dat haar
ging is verbonden en dat alle correspon
dentie moet worden gericht aan den
secretaris, den heer J. Jongkees, Schagen-
straat 38.
DE HEER VERSTEGEN EN
DE HEER MICHELS.
Een stem uit Koog aan de Zaan.
„De Zaanlander", het nieuwsblad voor
Koog aan de Zaan, neemt het ingezonden
stukje van den heer Michels en ons onder
schrift uit ons nummer van Zaterdag j.1.
over. Een en ander geeft het blad aanlei
ding tot den volgenden commentaar:
Wat „De Zaanlander" in het
midden te brengen heeft:
Het meest pijnlijke in deze polemiek is
de hooghartigheid, welke zjjn Hoog Edel
Gestrenge A. W. Michels, lid van Ged.
Staten nog wel, hier demonstreert. De heer
Michels ontziet zich niet Koog's raads-
meerderheid als „allegaartje" in zijn klad
boekje aan te teekenen. Want ook voor
een Gedeputeerde moet hier schijnbaar
nog eens nadrukkelijk worden vastgesteld,
dat de partijen van 6 van de 11 Kooger
raadsleden unaniem den betrokken autori
teiten hebben verzocht geen S.D.A.P.'er
als burgemeester te benoemen.
Onder dat „allegaartje" behoort even
eens de partij door wiens medewerking do
S.D.A.P. alhier slechts een meerderheid
kan vormen, n.1. de V.D.B. Waarlijk een
klein beetje meer respect voor anders
denkenden, welke Michels bovendien ge
heel niet kent, zou Z.H.E.G. niet ontsieren
en wij begrijpen niet, wat hem toch ge
dreven kan hebben nog voor de nieuwe
burgemeester geïnstalleerd is, de meer
derheid van den Kooger Raad, waarmee
de heer Verstegen toch ook moet samen
werken, bij voorbaat te ontstemmen.
Voor wat het zakelijke betreft, diene het
olgende:
Ook te Koog aan de Zaan en daar niet
alleen is de meening van „the man in the
street", dat de heer Driessen om meer dan
een reden zijn medewerking aan de partij-1
benoeming verleend heeft.
Op ons maakt het verder niet den min
sten indruk, dat „een bevoegd Kamerlid''
op de hoogte is van datgene wat zich bij
benoemingen achter de schermen afspeelt.
Dat de heer Michels van tegenovergestel
de 'geV'Oelenis is, mag wel erg nuchter ge
noemd worden of geeft voor allerlei ver
onderstellingen aanleiding.
Wij zullen er ons echter niet in ver
diepen.
Gelukkig gaat een en ander over het
hoofd van den heer Verstegen heen, al
kunnen wij ons levendig voorstellen, dat
deze het goedbedoelde ingezonden stukje
van zijn vriend niet op prijs stelt.
Om misverstanden te voorkomen 1
MARINEWERVEN.
In verband1 met de interpellatie over
het verslag van de Commissie Guepin,
waarin o.a. wordt voorgesteld de werf te
Hellevoetsluis op te heffen en de werk
zaamheden aan die te Willemsoord uit
sluitend tot die voor de marine te beper
ken, bracht het Kamerlid Hiemstra op
nieuw een bezoek aan de werf te Willems
oord.
De heer Hiemstra deelde ons mede,
dat bedoelde interpellatie op de agenda
van de werkzaamheden van de Tweede
Kamer is gezet en vermoedelijk in de
volgende week zal worden gehouden.
Bij deze bespreking te Willemsoord wa
ren tegenwoordig! de heeren Tiepen van
het Hoofdbestuur en Minnes van het Afd.-
bestuur van d'en Nederl. Bond van Perso
neel in Overheidsdienst.
DE IJSBANEN GESLOTEN.
De ijsbanen op de Fortgracht zjjn
hedenmiddag gesloten.
verkiezing tot schoonheidskoningin niet
medebrengt, dat zij haar waardigheid en
fatsoen prijs moet geven.
De directeur van de music-hall eischt
8000 francs schadevergoeding, doch „S.
M. la Reine de Paris" heeft behalve het
Comité des Fêtes, onder welker bescher
ming zij staat, de openbare meening op
haar hand.
EEN ZONDERLING.
Eén bezoeker in tien jaar tijds.
Te Brixton is deze week een misanthro-
pisch zonderling overleden, die, zooals
vóór den lijkschouwer werd verklaard,
gedurende 5 jaar zijn kamer niet had ver
laten, in tien jaar tijd slechts één mensch
op bezoek had gehad, en voor wie de maal
tijden op de mat vóór zijn kamerdeur
werden neergezet. Deze zonderling heette
Albert Faulkner en bereikte den leeftijd
van 76 jaar. Hij had genoeg geld om van
te leven en deed den heelen dag niet an
ders dan zich bezighouden met het lezen
van romans en den Bijbel. Hij maakte er
bezwaar tegen, dat wie ook zijn kamer
binnenkwam. Iemand, die hetzelfde huis
bewoonde, trachtte wel eens een praatje
met Faulkner aan te knoopen, doch deze
sloeg de deur gewoon voor den neus van
den medebewoner dicht. Dezelfde mede
bewoner bood door een reet van de deur
Faulkner, toen deze ziek was, aan, een
dokter voor hem te halen, doch Faulkner
weigerde. Hij sloot de deur gewoonlijk
lijk mat aan lat af an gaf van tijd tot tijd
Langs de straat.
Instantané'tje.
Deze jongen had zich vast voorgenomen
een keer op het ijs te vallen. Hij had
verschillende pogingen daartoe aange
wend, zonder nochtans in zijn voornemen
te slagen. Hij bleek stevig ter been, en,
hoewel het ijs glad was, hij was het ijs
te glad af en behield zijn evenwicht,
ondanks enkele verdachte bewegingen.
Hij had het per schaats geprobeerd, maar
was niet geslaagdhij sloeg een stevige
schaats en hoewel zijn beéntjeover zeer
eenzijdig was het rechterbeen wilde
niet zooals het linker, en als het linker
soms een overmoedige bui kreeg, wilde
het rechter niet, hij had zich staande
weten te houden op de ijzers. Nochtans
zette hij hardnekkig zijn pogingen om te
vallen voort.
Ik mag dat wel; het bewijst een ontem
bare wil, een ijzeren energie. Zoo moet
Napoleon zich u*voeld hebben toen hij
den tocht over de Beteuna waagde.
De jongen probeerde het nu per flets.
Hij had zich daarvoor met dit vervoer
middel op het ijs geïnstalleerd, waar hij
geen slecht figuur maakte. Hij trapte
met routine, hield een kaarsrechte lijn
en haalde zeker de twintig kilometer.
Maar in het vallen had hij geen succes.
Toen probeerde hij te spurten er waren
kameraden aan den wal, niet zoo origineel
als hij minder en fantastisch, maar even
hongerig naar de vleeschpotten van
Egypte.
Maar ook met de spurt lukte het vallen
niet; de fiets bleef kaarsrecht, vloog over
het ijs, en de jongen trapte zoo hard hjj
kon.
Hij deed een nieuwe poging te vallen,
en ging los op de flets zitten. Rechterhand
los, linkerhand lo», spurtend. U zal me toe
stemmen hèt middel om te slagen. Maar
de fiets bleef rijden. Merkwaardig zoo
raar het in 't leven gaat. U en ik doen
alles om niet te vallen op het ijs, en ziet I
nauwelijks hebben we den beganen grond
verlaten of we liggen te spartelen tot
ieders hilariteit. Deze jongen deed alles
wat noodig was om te vallen en bleef
op de been.
Maar volharding wint en de voortge
zette hardnekkige pogingen hadden ten
leste het gewenschte resultaat. Het was
misschien een peul- of een bananenschil
letje. Uit de peuleschilletjes ontstaan de
ingewikkeldste ruzies in de maatschappij,
in de families. Hoe het zij, toen hij wilde
afstappen, lag hij. Hij viel, goed en dege
lijk, zooals dan ook, bij twintig kilometer
vaart met losse handen op glad ijs niet
anders te verwachten was. Z'n spatbord
was gebroken, z'n stuur stond scheef,
z'n achterlichtje rammelde.
Hij stond op, bereikte den oever met
zijn kapotte fiets en ging hinkend te voet
verder; bet bleek z'n rechterachterlijf te
zijn, dat in onzachte aanraking was ge
weest met het ijs.
Ik mag dat wel, die hardnekkigheid,
die vastheid van wil. Menigeen heeft er
geen gekwetste derrière voor over om
in het leven te slagen, laat staan een
reparabele flets. Deze jongen wordt stellig
een Napoleon of een Mussolini. Maar hij
zal koude hutspot hebben gehad dien
middag, dat 's vast.
een chèque voor zijn huur en eten, die hij
op de mat neerlegde.
Na Faulkner's dood vond men in zijn
kamer ongeopend de brieven terug, die hij
de laatste drie jaar van. zijn bankiers had
ontvangen.
BRIDGE ALS LEERVAK.
In de hoogste klassen van sommige
scholen te Oleveland (Amerika) wordt
tegenwoordig les gegeven in bridge. Dai
is niet zoo dwaas als het lijkt. Iedereen
in de Vereenigde Staten: is dol op dit
kaartspel, speciaal de dames, en het is
in de society een veel grootere introduc
tie, dat men goed kan bridgen, dan dat
men bijvoorbeeld goed op de hoogte is van
de algemeene geschiedenis. Partners aan
de kaarttafel worden niet zelden partners
voor het leven en menig gelukkig huwe
lijk is te danken aan het feit, dat een heer
en een dame in gezelschap gelegenheid
hadden, samen een „sansa'out" te winnen.
Dus leeren de Olevelandsohe schoolkin
deren bridge.
TWEE JAAR MET EEN GEBROKEN
RUGGEGRAAT IN HET ZIEKENHUIS.
Twee jaar geleden werd de 16-jarige
Walter William Turner met een gebro
ken ruggestreng in het ziekenhuis van
Colchester opgenomen. Men wanhoopte
aan zijn leven en dacht dat hij, zelfs als
bij beter werd, «en hulpelooze invalide
zou blijven. Nu is de jongen als achttien
jarige naar zijn moeder thuis terugge
keerd en kan hij weer een paar passen
loopen.
Men heeft op dit geval allerlei metho
den toegepast, maar vooral electriciteit en
massage, en de jongen werkte goed mee
door geduldige standvastigheid. De dok
ters venvachten dat hij nog verder zal op
knappen.
De gevallen waarin iemand met een go-
broken ruggegraat er het leven afge
bracht heeft, zijn zeer zeldzaam.
NA RUIM TIEN JAREN.
Twee duizend vroegere krijgs
gevangenen zijn van Siberië op
weg naar huis.
Naar aan de Mayaorsèg gemeld wordt,
is dezer dagen na 13-jarige gevangen
schap onverwacht een barbier uit Ragusa,
dien men al lang dood waande, naar huis
teruggekeerd. Bij de politie verte!Ie hij,
dat nog 36 Zuid-Slavische gevaneenen, die
men over het algemeen als overleden be
schouwde, zullen terugkeeren. Deze ma
ken deel uit van een uit 2000 koppen be
staand transport van alle nationaliteiten
der vroegere monarchie, dat reeds een
jaar op weg is naar huis. De terugkee
renden zullen in vele families groote on
aangenaamheden veroorzaken, aangezien
verscheidene vrouwen, die zich voor we
duwen hielden, sedert, dikwijls tot twes
maal toe, zjjn getrouwd-
Met een bravo voor d'e jutters van de
Oostkust van Sumatra, in het bizonder
voor onzen oud-plaatsgenoot, den heer C.
Fluri te Medan, die hiervoor het ini'ia-
tief nam, willen wij deze mededeling be
sluiten. Mogen er meerdere zulke posi-
wisseltjes volgen I
