AMSTERDAMSCHE BRIEVEN. De waarschuwende voogd Het 14de Gnxrt-Nederl Studcnten- eongree. Amerikaanscho allures, Hen gesdhi&dlt wel eens, eni men kan, het niet eens ruik, een uitzonderlijke gebeurtenis noemen, dat oen jongmensen, die wat ,.vx)i ieeftw en -min ol meer een „strugglo lor high life", een neiging tot groot doen l.eaü, coor den toeaüenden voogd llchte- iijk, op de vingers wordt getikt en een „waarschuwing ontvangt, dat er wat „imoet worden Ingebonden", want dat blij, voogd, niet van plan la „op deze wijze voort te gaan" en in de toekomst zeker niet alle uitgaven en verteringen zoo zonder meer zal goedkeuren. Maar het geschiedt niet' zoo dikwijls, dat de ambtelijke, odli- cieele voogd der gemeenten, d. i. het College van Gedeputeerde Staten, op een dergelijke wijze optreedt. Rij voorbaat-waarschuwend treedt deze voogd niet zoo veelvuldig op; bij bepaalt er zich in de meeste gevallen toe achteraf ipas „remmend" op te treden, met bet niet goedkeuren van een begrootdng of met'het uitspreken van zijn veto over en kele afzonderlijke „posten". Hoofdzaak is, dat het blijkbaar geholpen he*ft! Mede hierdoor, kan men wel zeggen, zijm wij' van het onnoodige groote opera gebouw, en daar sloeg toch kennelijk de „terechtwijzing" van GecL Staten opl verlost! Voogden zijn dikwijls brommerige oude heeren, die daarbiji onderling allerlei veeten hebben, elkander op slinksche wijze be steken en niet altijd rechte, open paden be wandelen. Vooral niet als het politieke voogden zijin. (Maar daar trekken de onder hun toezicht gestelde jongelui zich gelukkig meestal niet bijster veel van aan. Wat hun respectievelijke voogden ook gescheiden houdt, wat voor intrigues zij, ook tegen elkaar in werking stellen, 't laat hen koud en belet h©A niet zich op feestavonden en bij andere gelegenheden te verbroederen en zich tegenover elkander vrijuit, zon der ©enige ^politieke" of andtoe bijgedachte, te „laten gaan". Men „mèg" elkaar, houdt van elkaar's gezelschap^ is jong enspreekt eenzelfde taall splonnage en contra-spionnage zijn hier vorr-g. Zonen van den Groot-Nederlandschen stam, dl© hun Ideëel1 bljeen-hooron, wat voor practische scheidslij tuut- do wereldwijze „voogden ook tussoheu iion hebben getrok- kt«n om nog trekken, eens Willen demon- Ntrewem in enkele dagem van Jonge, stu dentikoze jool, maakten zich voor dit oon- gtes uit ons land, utt Vlaanidtoen en uit Zukl-Afrlka op. Wl© hl©r, in deze gebeurtenis, naar ©en andere, „diepere" orf moer practisch© bete©- komls zoekt, wie hier van onderliggende politieke of ander© verborgen „bedoclIn tron" meent te moeten gewagen (en onider !o inrichter* van! het congres zellf Vindt uien dezulken zeker ook wel!), slaan de plank ten ©onlonim-aJe tnïn „Horleu*", «thans serteu* in d'e boteekerul», dlle de wereld aan dit woord geeft, most morvdll rpngre* zeiter niet meuren. Maar hierom wordt hst, zou men wat paradoxaal kun nen Mfgesu, Juist ini dsn warsn iln vuz de vol eni, aaer steker, hoogst *ympathiék. Dinsdag jj. werd daar, in het groote ge bouw achter dé Mulder Poort dé tweede „omgang", die rond de groote lichtbal gaat, vooir het publiek opengesteld: Van de drje daar aanwezige gaanderijen was tot dusver alleen1 dé eerste in orde gemaakt. Thans is nummer thvee .gevolgd en ce onder de bekwame leiding van Prof. Do Bussy is ook hier weer een) uitgebreid1 materiaal (ditmaal, in' tegenstelling imet de eerste gaanderij, waarop voornarneiiijk specimen van de Indische plantenwereld prijken: hoofdzakelijk voorbeelden uit het dierenrijk van den Archipel geëxposeerd! worden) keurig en overzichtelijk gerangschikt. Het Koloniaal Inftltmxt groeit méér en meer-tot een model-Instelling zooals er wel- niigeni to Europa zijn ent die men bij een bezoek aan de hoofdstad! zeker als „beziens waardigheid"' niet mag overslaan! HET LEGIOEN VOOR EEN MOEDER. Van Eestten kinderen. Mevrouw Germnlne Marvllle heeft het Loglocn vnn eer gekregen. Waarom? Om dat zij aan zestien kinderen het leven heeft geschonken. Niet slechts heeft Oer- mnlne, Ulo do eigenares ls van een boer derij ln do buurt van BloJs, haar eigen go'- zin groot gebracht, maar e]J heeft tevens de vier kinderen van haar roon opgevood, «ia la dan oorlog la gesneuveld. ZEEKRIJGSRAAD DEN HELDER, Zitting van Woensdag 20 Maart, J. V. was stoker 2e klasse. Maar dat is al lang geleden, want al in 1919 deserteer de hij uit de Marinekazerne te Soerabaja. Hij ging op avontuur Java ln, vond daar verschillende betrekkingen, waaronder zelfs openbare. Hij werd hoofdagent van politie, cipier van een gevangenis, enz. Maar het natte element trok hem onweer staanbaar en hij was tenslotte wederom gaan varen als stoker, aldus zijn oude be roep weer opvattend. Zoo kwam hij niet lang geleden in Antwerpen en vond daar een brief van zijn vrouw, die hem blijk baar door al zijn avonturen heen, trouw gebleven wus, en die hem schreef, dat de politie in zijn woning was .geweest. Ingezonden. HJL WATERSPORTLIEFHEBBERS TE DEN HELDER. MAARTSOHE BUL 'Wij vlnd'en d-e opmerkingen van dezen inzender een weinig gezocht, laat ons niet zeggen .kinderachtig". Het betreffende be richt, dat wiji er nog ©en* op nagelezen heb ben: spreekt alleen van het thee-uurtje „voor de bemanning*', overigen* wordtslechts gewaagd' van hartelijke ontvangsten van de „officieren"; natuurlijk als vertegenwoor diger* van schip en bemanning. Men kan toch moellilk verwachten, dat overal d© ge heel© bemalnning, béïtaand© uit eenige hon- derden personen,, onthaald wordt. Wat het rif den ln open' vrachtauto'* be treft? Wij hebben1 im Zwitserland een* in een zg. „Ausslchtswagen" gereden, en dat wns niet moer dim een veewagen, waarin losse klapstoeltje* waren geplaatst. Maar bet „uitzicht" meneer, schitterend, raooder dan in een 1© klas spoorwagen. Had de Inzender dé-ze rit. ook niet eens ujlt dlllt oogpunt kunnen- bezien? Hij had dan zeker meer genoten op den- tocht dan -n-u. Red. Held1. Ort. TIJDSCHRIFTEN, WEEKBLADEN enz. *3 Maar nu heeft pleegzoon Amsterdam dan toch onlangs van voogd! Noord-Holland zuik een vermanende, waarschuwende repri mande ontvangen. Aanleiding daartoe vond de voogd in bet door onzen Raad ge voteerde bedrag van 15.000, (tot uitge trokken werd ten (behoeve der Commissie, benoemd in verband met bet „groote bosch plan", uit te voeren om en nabij de Nieuwe Meer. Die 15.000 op zichzelf, zei de voogd, zouden nog niet zoo erg ziijn, maar daar aan direct vast zit toch de millioenen-uit gave voor de uitvoering van dit groote bosch-plan. En er zal, voegde bij hieraan toe, in de naaste toekomst, toch al zooveel komen kijken nu de nieuwe markt hallen ln aanbouw zijn en de groote „Ber- lage-brug" over den Amstel ook weldra wordt aanbesteed. Ho© stel je je de finan ciering van deze groote en grootsche plan nen voor, naast bet voldoen aan de loopende nood zakelijke u'ltgayen? Altijd maar met be- lastingverhooging of bijdragen uit bet roem ruchtige „Reservefonds" rekening te hou den, gaat op den duur toch niet meer o<pl Enfin! in één woord, de voogd zei in zijn schrijven de onaangename dingen, die een voogd nu eenmaal bij een dergelijke ge legenheid pleegt te zeggen en waar niet zoo heel makkelijk op te antwoorden valt.... We willen ons dit keer niet verder in de familietwist mengen, niet gaan uiteen zetten fo.v. waarom wij meenen, tot de voogd' niet genoeg waardeering voor ons boschplan heeft en in dezen wat te oud- beer-achtig zwaartillend is! maar wen- snhien alleen nog even te wijzen opden datums, waarop zijn schrijven verzonden wend. Die datum is nl IS Febr. j.1. en valt juist een paar dagen vóór de behande ling van de Museum-schouwbuTg-voor- dracht. De missive was aan het College van B. en W. gericht en het ls zeker niet al te gewaagd als men veronderstelt, dat deze brief er het zijne toe heeft bijgedragen dat de „Museum-schouwburg"-voordracht niet meer met zulk een onverdeeld en enthou siasme door het College werd verdedigd1 els men aanvankelijk verwacht had: Vanuit den Raad schijnt thans het verzoete aan het Da- geüjksch Bestuur gericht te zijn dezen, we! wat laat ter visie gelegden brief te pu- blioeeren. Dit verzoek is afgewezen. B. en W. voeleru er blijkbaar miet veel' voor, den „tik op de vingers", die zij van hun voogd ontvingen, nog eens uitvoerig den volke te gaap verhalen! Welk jongmensch loopt trouwens gaarne met zijn voogdelgjke re- prirnande's en waarschuwingen te koop?.. (Met deze laatste woorden zou men den grondslag waarop het Groot-Nederlandsoh Studenten Congres (het 14de 1), tot hier ter stede thans gehouden wordt en dat dezen Donderdag roet een feestelijke intocht vanaf liet Centraal Station, met vaandels en baretten, m/uiziek-oorpsen en bepluiaide vierspannen, geopend1 werdi, zeer goed •kunnen karakterlseexen. Gedachten aan politiek, militaire of andere verdragen, Ook tijden* bovengenoemde intocht scheen de lentezon, die nu dan toch einde lijk is gekomecll Het voorjaar is. miettegenBtaande we de hioop al bijina hadden opgegevep, dan toch werkelijk in aan tocht! En het aspect van do hoofdstad, ver anderde hierdoor, eeniskiaps.Verheugdc gezichten, drukker vertier op straat; de eerste rieten stoeten met „borrelende of theedrinkenden „inhoud1" op de café terrassen; en de nieuwe zomer-toitetjes, fleurig, licht en luchtig, achter de vitri nes onzer modehuizen. Ook ziet men zoo au en dan1 weer een sigbt seeëng car, die reeds „proef rijdt", door onze straten) schui ven, wat er ons aani herinnert, dat ook tiet vreetmidlelin'gen-ileger andermaal gereed staat de poorten onzer stad binnen te trekken. Zal dat leger dit jaar groot zijn? Is er van de sterkte en van de formatie al iets naders bekend'? Wljj legden, teneinde een „deskundig antwoord te krijgen* dezer dagen deze vra gen voor aan den directeur van de Vereen, tot bevordering van het Vreemdelingen verkeer „Het Koggeschip", die zich daar omtrent als volgt uitliet: „Het laat zich aanzien, dat het vreemde- lingeribezoek dit jaar inderdaad! groot zal zijn, Wlij hebben hier en daar reeds bij diverse raisbureaux geïnformeerd en ook op andere wijze steekproeven genomen en wé kunnen, op grond van de aldus verkre gen Inlichtingen, wel zeggen, dat het door u bedoelde léger waarschijnlijk aanzien groo- ter zal zijni dan hetwelk in het reisseizoen van 1927 onze hoofdstad binnenviel Ver- gelijkingenl met 1928, het Olympiade jaar, hebben natuurlijk, wegens het ka rakter van deze internationale sportgebeur tenis, dié als uitzond'erlijike trekpleister fun geerde, geen zin. Wel bliikt, dat die Olym piade een goed propagandamiddel voor onze stad geweest is, dat doorwerkt; zij, er Zijn er zoo! die vreesden!, dat er dit jaar een inzinking zou volgen, dat het rei zende internationale publiek zich dezen keer wat afzijdig zou houden van het Venetië van het Noorden), omdat het daarvan tijdens de Speten misschien wat oververzadigd was geworden, blüjfcen ongelijk te hébben! We mogen méér vreemdelingen! verwachten dan de circa 110.000 die ons;, volgens de opgave van het bureau voor de Statistiek, in d'enl zomer van 1927 bezochten: Toen waren er onder die 110.000: 23.000 Ameri kanen; 14.000 Duitschers; 8.-000 Engelschen eni 3.000 Franschen. Het zou ons niet ver wonderen als deze getallen, mogelijk alleen met uitzondering van het laatste, in het komende seizoen allen de hoogte in gingen! en1 zoodoenlde de stijgende lijd, die de laatste jaren in deze te oonstateeien valt, werd voortgezet. Voorts rekenen we dit maal' op extra druk bezoek uit Hongarije, Zwitserland en).Zuid-Afrlka. In het eerste land hebben de daar gevestigde reis- bureaux blijkbaar een speciale Holland campagne op touw gezet; van een) 40-tal Hóngaarsche 'reisbureaux toch kwamen aanvragen, verzoeken om inlichtingen, enz. binnen. En ook lp Zwitserland en ;Zui'd- Afri'ka wijst de windhaan op dén toeristi- sohen uitkijktoren zeer waarschijiniijk in de richting van ons land, en van onze stad. Naar Hongarije en •Zwitserland1 gingen dit maal ton ook een1 groot aantal exemplaren van de Gids van Amsterdam, die, naar u bekend zal zijn, dóór het Koggeschip in vier talen wordt uitgegeven en die geregeld naar de voornaamste plaatsen in het bui tenland1 woridt gezonden. Een speciale vreemdelingen-magneet, al is die niet van Ojymplsdxe kracht (I), héb ben we tenslotte dit jaar dn het hier van 813 Juli a.s. te houden Internationale Congres van Kamers van Koophandel, ter gelegenheid! waarvan o.a. ook de Ttoonstel- lin'g van „kleine nSjverheidisvoorwerpen, kléin-plastiek, en foto's van architectuur en interieur en in het Stedelijk Museum (van 21 Junii-H21 Juli) gehouden wordt". 4c Ten besluite zij nog een museum-ge- beurtenlis" vermeld, die niét nog moet plaats hebben, maan die reeds heeft plaats gehad en die toch wet belangrijk mag heeten, zooals eigenlijk alles belangrijk is wat te maken heeft met het Koloniaal Instituut, deze groote en grootsche instelling diie tot dioeil heeft Indlë in het moederland' meer bekend te maken. Een matroos met veel gevoel, Bewerkte z'n eegaa met een stoel Dat deed I. S., matroos bil de Kon. Ma rine, die aldus op het hoofd zijner echt- genoote Oudejaar vierde. Nu kan eon mensch daar last van hebben.van zijn vrouw, bedoel ik; do ruzie tusscheji het echtpaar voornoemd had tot oorzaak u raadt het nooit een geldkwestie. De klap kwam I. S. evenwel op een riks te staan vanwege de mishandeling van het hoofd der egaa. Hieronder zijn niet begre pen de kosten voor reparatie van stoel en hoofd, het bedrag is het zuiver netto pro venu, dat de Staat krijgt. Een afzwaaier had te vroeg gezwaaid, Werd voor twee maanden weer gepraaid, Hij zit nu In den bak, En voelt zich niet op zijn gemak. Dit geval zit zoo in elkaar: De matroos 3e kl. T. O. v. d. S. had zich, in het voor uitzicht den volgenden dag te kunnen af zwaaien, getrakteerd op eenige biertjes. Hij had er evenwel niet aan gedacht, dat hij dien avond nog wacht had, en, staande voor de Marinekazerne alhier, vond hij, dat er aan den buitenkant een ©naange- name kou heerschte, en dat eenige ver dere biertjes hem goed zouden doen. v. de S. deed toen met z'n dronken kop iets doms: hij lei de wapens neer en vertrok naar beter oorden, vulgo een kroeg, waar hij trachtte zich door meerdere biertjes weer eenigszins té verwarmen. Helaas! het noodlot achtervolgde hem en de ronde ontdekte den verlaten post. Het gevolg was, dat v. d. S. heden voor den krijgsraad stond en conform den eisch, tot twee maan den werd veroordeeld, met aftrek der pre ventieve hechtenis, van 9 Februari af, (zoodat het er al haast opzit voor v. d. S» en hij inderdaad kan afzwaaien). Het schijnt met v. d. S.' conduiteboekje niet ln al te besten staat te zijn; de fiscaal wees in zijn requisitoir op den ernst van het feit. Een schildwacht moet, zoo zeide deze autoriteit, een uiterste plichtsbetrachting in acht nemen; de wet eischt dit, maar diezelfde wet geeft hem ook extra be scherming. Verdediger was mr. Belonje te Alkmaar. Als iemand verre reizen doet, Dan kan hij wat verhalen. Maar het verhaal van stoker 2e kl. R. R. is niet vroolijk. Hij was, met nog eenige kameraden, voor ongeveer twee jaar ge leden van Hf. Ms. „Sumatra", die toen voor San Francisco lag, gedrost. De voor spiegelingen van een gewezen landgenoot in Amerika, die de jongens vermoedelijk een cursus had gegeven over het onder werp „hoe wordt ik het spoedigste mil- lionair", hadden hen verleid de „Sumatra" in den steek te laten en domicilie te kiezen in Dollaria, vulgo de Vereenigde Staten. Helaas! het bleek al spoedig, dat hard werken het parool was, en dat de beloofde millioenen voorloopig nog in de zakken van Edward Bok en de anderen bleven zitten. Ook trok het lage en mistige land aan de Noordzee nog te sterk. R. verhuur de zich tenslotte als werkend passagier aan boord van een schip, dat hem in Le Hfivre, de Fransche haven aan wal zette. Hiermede waren zijn avonturen even wel geenszins afgeloopen. Want R. R. moest nu nog zien in Patria te komen, en dat is gemakkelijk genoeg per trein. Maar in den trein had R. het ongeluk een zijner voeten dermate te verwonden, dat hij hier voor tot 2 Maart onder geneeskundige be handeling moest blijven. Daarna werd hij met open armen ont vangen door de Koniklijke Marine? Ja, dat denkt u maar, eerst moest evenwel nog een heel zuur appeltje met R. worden geschild. Want wegloopen is goed en wel, maar lo. wordt de „Sumatra" er mee ge dupeerd, en ten tweede wordt er, door die achterblijvers want R. was niet alleen meer werk bezorgd aan de kameraden aan boord. Er werd dan ook 4 maanden gevangenisstraf tegen R. geëischt met af trek van de preventieve hechtenis sinds 2 Maart, en ondanks het pleidooi van mr. Belonje, die ook hier de verdediging voer de, werd hij tot deze straf veroordeeld. Ja ja, als iemand verre reizen doet, dan kan hij wat verhalen! Een brief van zijn vrouw, Bracht hem tot Inkeer en berouw, J. V. kreeg toon den schrik to pakken; hij vond het niet lollig meer als oen opge jaagde hond heen en weer to zwalken on nam den trein naar Holland. Hier wachtte de polltlo hem op en voerde hem veilig ln de armen dor militaire autorltolten. Ja, wat moet je nu met zoo'n zondaar beginnen? Voor den militairen dienst w«b hij niet bruikbaar, wel danrentogen voor hot burgorlijko lovon, zooals duidelijk ge bleken was. Hij was al eens eerder wog- goloopon, tot tweemaal ton. De Fiscaal liet zijn goede hart sproken. Hot folt vnn doze laatste desertie was negen jaar geleden, on do termijn van verjnrlng was twaalf jaar. Dat ln do oerste plaats. Ton tweede had deze peohvogel do wanbof, dat zijn terugkeer nog Juist niet viel ondor hot z.g. gratlobeslult, HU droste nl, ln Deo. 1919 en hud dat mooten dnen uiterlijk 1 Juli om van dit gratlabeslult te kunnen profiteeren (dat moet Je ook allemaal maar weten 1). Op deze overwegingen vor- derdo de Fisoaal een straf, overeenkomen de met de preventieve hechtenis, nl. 87 da gen. Maar de Krijgsraad besliste anders en veroordeelde J. V. tot 2 maanden met aftrek der 87 dagen. Zoodat hij er nog een week of drie bijkreeg. Kassian! (Het gelukkig© verschijnsel doet zich voor, dat ook in Den Helder hel aantal lief hebbers van de Watersport zich dén laat- sten tijd meer en meer gaat uitbreiden. Als aarzelend komt de een na den ander te-voorschijn ep werden de enkelen, die reeds lange® in het (bezit waren van een motorboot of zeiivaariuig, steeds meer op hun weg gevolgd Hiér zie ik een kano, daar een wherry, ginds ©en zeilbootje verschijnen, terwijl ook het aantal hier te® stede aanwezige motor- booten is toeqonoimen. Verscheidene maten werd ik als bestuurs lid van de Koninklijke Marine Jachtclub aangesproken, met de vraag: „Kan ik nu geen lid van uwe vereeriiging worden?" Neen, dat kan niet! Maar wat wèl kan, dat is hier in Den Helder een eigen veree- niging oprichten. Uit den aard1 der zaak zal deze in den be ginne slechts kieini zijm en op zeer beschei den voet moeten beginnen), maar -u allen kent toch de kracht en de waarde van „Ver- In 't Verloren Hoeksken van Het Laatste Nieuws schrijft Rannah En 't zal lente worden, en we zullen geen MaartBohe buien hebben gehad. Vroeger kregen we geen sneeuw en geen ijs. Nu zijn de vlagen afgeschaft, met hun loebassen van wolken, zwart van wlntersche koleire, en die dan neertui» melden de straat vol, muar die we goed konden velen, en ons deden zeggen 't Is een Maartsche bui. Zoo is het programma nooit volledig. De natuur biedt zelden iets dat, naar onze opvatting, volledig iszij geeft het altoos anders. Maar ik betreur toch wel een beetje die Maartsche buien. Ze konden som* ook zoo mnlsch komen, nadat de zon op de daken had op en neergerold, en ze gingen dan weg heldhaftig en plechtig. En, hard of malsch, ze lieten van die dingetjes achter, als daar zijnMaart sche wolkjes, sleutelbloemen, wilgenkat jes en gewasschen weiden, al kinderlijk heden, ik weet het, maar dis 't begin waren van 't begin. Ga dat nu zoeken. Waarom zijn de Maartsche buien afge dankt Of zullen ze weer verschijnen als wij ze niet meer verwachten Vast heb ik ongelijk over die dingen te zitten preeken. Alles is immers goed zooals het komt, als het toch komen moet en wij er niets aan kunnen doen. Als iets niet goed is, dan is dat alleen door onze schuld. eeniglng,"? Het is dus goed, dat er geen Maart- In de eerste plaats zou deze vereeniging sche bui6n zijn, dezen Maart. Dat de kat- zioh ten doel moeten stellen alten, die hieir'ten 's nachts bronstig loopen te janken in Den Helder vaartuigjes, van welke soort in den bevroren tuin, terwyl Andromeda, en welke girootte cok, bezitten, om zich heen t Venus en Mercurius met nieuw geblon- te veneenigen eni deze een eenvoudige, doch j ken gezichten boven hun kop draaien, goede en veiilig© ligplaato te verschaffen.. (Hn dat de zon den heelen dag de werel* In de tweede plaats zou zij zich ten dóel Ten den hemel blauw maakt, moeten stellen, propaganda voor de Water- e zullen de Maartsche buien-maar sport te maken om daaroor het aantal water-peSëen bij onze jeugdherinneringen, sportliefhebbers uit. te breiden. legendeboeken, vergeelde brieven en an- Daairna zijn er nog vele punten, die ook;deren romantieken rommel, waar we soms ondernomen kunnen worden, doch zulenjnog heen verlangen, in een dorre bul we voor het begin niet te veel hooi op on- van weemoed, zen vork nemen. (Mlj'n vraag aan u ls nu: .„Wie voelt wat voor mijn plan te Den Helder leen' vereeniging voor de Water sport op te richten?" U .hoeft mij geeni brief te schrijven, doch kunt Pee as uw instemming roet mijn voor nemen (bewijzen door m!ij uw visitekaartje, liefst.met nauwkeurig adres, te zenden. Wanneer zich ©en aantal voorstanders van mijn plan hebben) opgegeven, stel ik mij, voor u op een nader bekend te maken tijd en> plaats samen te roepen, eni aldaar tezamen de eerste fundamenten van de ver- eeriilging te leggen. Het is mijl niet mogelijk een ieder te be reiken, omdat al die bier en daar aarzelend voor den dag tredende zeilers, motorboot- gaarders, roeiers en fcanoërs, mij niet bij naam en adres bekend zijn. Wiie dit. leest,, zegge heit voort ln den kring zijner kennissen: Een ieder 'is welkom, groot en kléin, oud en jong, rijk en arm. Zendlt mij' uw in stemming en ik plaats u op dé lijst en ter zijner tijd zult u dan e,en oproep ontvangen om op de eerste oprichtingsvergadering te komen. J. H. (KOOLHAAS. Water-Consul der AJN.W.B., Stationsstraat 0, Den Helder. Mijnheer. Gelieve ©en kleine plaatsruimte in uw veelgelezen blad, hij voorbaat mijn dank. Te Soerabaia las ik in uw courant van Dinsdag 8 Januari ik „De reis van de tor pedojagers naiar Indië", waarin vermeld stond: „Dat ,te M'arsléile de bemanning werd ontvangen door den Nederlanjdschen Con sul en hun ©en theeuuntje werd aangebo den-, met echt Hoiandsche gastvrijheid. Nu, dat th©euurtje inloeten wij: nog krijgen, of misschien dat dit alleen op' de officieren bedoeM 'is, dat weet ik niet en dat wijji, de minderen, niet onder de bemanning gere kend worden, zoo ook in Tripoli, dat het Italiaansche gouvernement zich uitputte in beleefdheden, door dagelijks een nieuw stuk in den schouwburg te geven, doch- 10 vrijibiljétten werdén gegeven, dié onder de geheele bemanning verloot moesten worden en de andtoe werden ook uitgenooü'igdi (dóch voer eigen -rekening). Ook werd daar ons een autotocht gegeven in open- vrachtauto's, waar men in oorlogstijd troepen mee ver voerde, maar toch, hoop ik, dat wij dat gezellig tbeeuurije,, met echt Holkndsche gastvrijheid, alsnog -zullen krijgen. Miijnheer de Redacteur, nogmaals mijn dank. PIETER JONGERLING. e/b Ht. Ms. „Sumatra". voordien a/b. Hr. -Ms. „De Ruyter". Ontvangen de nummers 4, 5 en 6 van „De Delver", uitgave van d-e vereen. „Kunstkring Delft". Ter gelegenheid van het eerste lustrum van de „Kunstkring Delft" 15 December 1923— i928 werd een speciaal nummer gewijd aan het werk -der ledien. Het doel en streven wordt in dit nummer nog eens nader uiteengezet en tevens vindien wij er de wederwaardigheden der vereeniging in d-e afgeloopen vijf jaren. Dit nummer is rijk geïllustreerd- met afbeel dingen. Wij vonden er houtsneden, van R. v. Lavuren, den ijverigen administrateur der ver eeniging, verder afbeeldingen van Henk Leur*, Riec Verhagen, Lena ten Bosch, Jan Jansen, Herin. Veldhuis, J. Beruma Oosting, A. W. Wijkniet, Leendert Scheltema en Jan Sühl. Al -dit werk getuigt van het ernstig werker der leden, zich daarbij niet overgevende aa» de hypermoderne stroomingen, die vaalc zoo misleidend op het publiek werken. No. 5 geeft het vervolg van het treurspel „De stad van God" door Frans de Pr;z, ver der een bespreking van den kalender van Kees Koeman, waarbij een paar reproducties, die een goeden kijk geven op het werk van dezen bekwamen houtsnijder. Bonzo drijft de spot met het cadeaustelsel, en stelt voor dat de kunstenaars bij hun werk ook maar cadeaux moeten geven, opdat zij niet geheel verhon geren. No. 6 is een houtsnede-nummer, verlucht met zeer vele goede illustraties. Jammer dat het artikeltje van J. Bdieruma Oosting „Een en amder over de houtsnede" zoo erg beknopt is. Waarom daaraan ook niet iets toegevoegd over de techniek van het houtsnijden en om het historisch gedeelte wat nader te accen- tueeien een paar houtsneden uit vroeger tijd perken? Nu wij dit tijdschrift wat nader hebbsa leeren kennen, lijkt ons den prijs van 3 per jaargang voor deze lezenswaardige perio diek ten volle waard. Verschenen bij W. de Haan te Utrecht: het Maart-nummer van „Zonneschijn". De omslagteekening is van Johan Fabriclue en behoort bij een grappig gedichtje: „Kcmin* Pompilius gaat uit rijden". Freddie Langeler illustreerde grappig het eerste verhaal. „De Toovermantel" door N. W. de Muserie. J. M. Selleger Hout vertelt weer wat vsn het kleine Zeeuwsche meisje „Laurientje" ter wijl we een vervolg vinden van „Sharta van da Wolven", door Olaf Baker, bewerkt door Elite Knuttel Fabiua. Dan vinden we een aardig verhaal van B4 v. d. Groen Zeegers „Oudste", met illustraties van Mens van Leeuwen. Agatha Snellen ver telt aardige dingen uit Schuberts jeugd. Van Dik en- Ik vin-den we weer een brief, van de familie Nemo een paar aardige prijs vragen. Verschenen bij C. J. van Houten en Zoon ta Weesp: het Maart-nummer van O. E. T. De bijlage ia een mooie foto van F. Maea- man: „Rijp". L. W. Bieren» de Haan schrijft naar aan leiding van de tentoonstellingen te Den Haag en Amsterdam over: „Tafelgeschiedenla", de gedekte tafel ainds de Middeleeuwen. Dan vinden we een artikel van Maarten Dijk over „Muziek uit de lucht", en den uitvinder Jörg Mager. Alexander Cohen vertelt bij foto'e een en ander over: „Een historisch plekje in Frank rijk": Marby le Rol, terwijl Jan de Meyer, architect B. N. A., on» in vogelvlucht verschil lende stijlen „Nederlandtche Bouwkunst" lset zien, eveneens bij mooie foto's. Noemen we verder een schets van N»ll!e Bruins en een van Johanna E. Kuiper en hst artikel van Willem Elard over: „Het aesths- tlich geworden raamhorretje", kunstproduct van den schilder Hans Beer». In den vollen wa«dom l* de mengoh •er*t dan, wannes* hij van alle* da karn la aloh opnssiut. „Domme Golven, Ingenleuriktirst en Kei- leem". Eenige beschouwingen over de Zuider zeewerken door G. den Herder, Industrieel, Harderwijk, In dit geachrltf zijn de bedenkin gen samengevat, die de acht. heeft tegen da droogmnklng der Zuiderzee, die hij beschouwt als een rouzestrop, ln het ongunstigste gevat nla een nationale ramp. Hij wil niet meer of minder dan staking van het leggen vin den afsluitdijk. Wis sich voor siln beschouwing»* Interesseert, vrags hst wsrkjg ga* bij Gabr. MgoU, drukktxij, Kwderwiik.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1929 | | pagina 6