AMSTERDAMSCHE BRIEVEN.
De waarschuwende voogd Het 14de Gnxrt-Nederl Studcnten-
eongree. Amerikaanscho allures,
Hen gesdhi&dlt wel eens, eni men kan, het
niet eens ruik, een uitzonderlijke gebeurtenis
noemen, dat oen jongmensen, die wat
,.vx)i ieeftw en -min ol meer een „strugglo
lor high life", een neiging tot groot doen
l.eaü, coor den toeaüenden voogd llchte-
iijk, op de vingers wordt getikt en een
„waarschuwing ontvangt, dat er wat „imoet
worden Ingebonden", want dat blij,
voogd, niet van plan la „op deze wijze
voort te gaan" en in de toekomst zeker niet
alle uitgaven en verteringen zoo zonder
meer zal goedkeuren. Maar het geschiedt
niet' zoo dikwijls, dat de ambtelijke, odli-
cieele voogd der gemeenten, d. i. het College
van Gedeputeerde Staten, op een dergelijke
wijze optreedt. Rij voorbaat-waarschuwend
treedt deze voogd niet zoo veelvuldig op;
bij bepaalt er zich in de meeste gevallen toe
achteraf ipas „remmend" op te treden, met
bet niet goedkeuren van een begrootdng of
met'het uitspreken van zijn veto over en
kele afzonderlijke „posten".
Hoofdzaak is, dat het blijkbaar geholpen
he*ft! Mede hierdoor, kan men wel zeggen,
zijm wij' van het onnoodige groote opera
gebouw, en daar sloeg toch kennelijk de
„terechtwijzing" van GecL Staten opl
verlost!
Voogden zijn dikwijls brommerige oude
heeren, die daarbiji onderling allerlei veeten
hebben, elkander op slinksche wijze be
steken en niet altijd rechte, open paden be
wandelen. Vooral niet als het politieke
voogden zijin. (Maar daar trekken de onder
hun toezicht gestelde jongelui zich gelukkig
meestal niet bijster veel van aan. Wat hun
respectievelijke voogden ook gescheiden
houdt, wat voor intrigues zij, ook tegen
elkaar in werking stellen, 't laat hen koud
en belet h©A niet zich op feestavonden en
bij andere gelegenheden te verbroederen
en zich tegenover elkander vrijuit, zon
der ©enige ^politieke" of andtoe bijgedachte,
te „laten gaan". Men „mèg" elkaar,
houdt van elkaar's gezelschap^ is jong
enspreekt eenzelfde taall
splonnage en contra-spionnage zijn hier
vorr-g. Zonen van den Groot-Nederlandschen
stam, dl© hun Ideëel1 bljeen-hooron, wat
voor practische scheidslij tuut- do wereldwijze
„voogden ook tussoheu iion hebben getrok-
kt«n om nog trekken, eens Willen demon-
Ntrewem in enkele dagem van Jonge, stu
dentikoze jool, maakten zich voor dit oon-
gtes uit ons land, utt Vlaanidtoen en uit
Zukl-Afrlka op.
Wl© hl©r, in deze gebeurtenis, naar ©en
andere, „diepere" orf moer practisch© bete©-
komls zoekt, wie hier van onderliggende
politieke of ander© verborgen „bedoclIn
tron" meent te moeten gewagen (en onider
!o inrichter* van! het congres zellf Vindt
uien dezulken zeker ook wel!), slaan de
plank ten ©onlonim-aJe tnïn „Horleu*",
«thans serteu* in d'e boteekerul», dlle de
wereld aan dit woord geeft, most morvdll
rpngre* zeiter niet meuren. Maar hierom
wordt hst, zou men wat paradoxaal kun
nen Mfgesu, Juist ini dsn warsn iln vuz
de vol eni, aaer steker, hoogst *ympathiék.
Dinsdag jj. werd daar, in het groote ge
bouw achter dé Mulder Poort dé tweede
„omgang", die rond de groote lichtbal
gaat, vooir het publiek opengesteld: Van
de drje daar aanwezige gaanderijen was tot
dusver alleen1 dé eerste in orde gemaakt.
Thans is nummer thvee .gevolgd en ce onder
de bekwame leiding van Prof. Do Bussy is
ook hier weer een) uitgebreid1 materiaal
(ditmaal, in' tegenstelling imet de eerste
gaanderij, waarop voornarneiiijk specimen
van de Indische plantenwereld prijken:
hoofdzakelijk voorbeelden uit het dierenrijk
van den Archipel geëxposeerd! worden)
keurig en overzichtelijk gerangschikt.
Het Koloniaal Inftltmxt groeit méér en
meer-tot een model-Instelling zooals er wel-
niigeni to Europa zijn ent die men bij een
bezoek aan de hoofdstad! zeker als „beziens
waardigheid"' niet mag overslaan!
HET LEGIOEN VOOR EEN MOEDER.
Van Eestten kinderen.
Mevrouw Germnlne Marvllle heeft het
Loglocn vnn eer gekregen. Waarom? Om
dat zij aan zestien kinderen het leven
heeft geschonken. Niet slechts heeft Oer-
mnlne, Ulo do eigenares ls van een boer
derij ln do buurt van BloJs, haar eigen go'-
zin groot gebracht, maar e]J heeft tevens
de vier kinderen van haar roon opgevood,
«ia la dan oorlog la gesneuveld.
ZEEKRIJGSRAAD DEN HELDER,
Zitting van Woensdag 20 Maart,
J. V. was stoker 2e klasse. Maar dat is
al lang geleden, want al in 1919 deserteer
de hij uit de Marinekazerne te Soerabaja.
Hij ging op avontuur Java ln, vond daar
verschillende betrekkingen, waaronder
zelfs openbare. Hij werd hoofdagent van
politie, cipier van een gevangenis, enz.
Maar het natte element trok hem onweer
staanbaar en hij was tenslotte wederom
gaan varen als stoker, aldus zijn oude be
roep weer opvattend. Zoo kwam hij niet
lang geleden in Antwerpen en vond daar
een brief van zijn vrouw, die hem blijk
baar door al zijn avonturen heen, trouw
gebleven wus, en die hem schreef, dat de
politie in zijn woning was .geweest.
Ingezonden.
HJL WATERSPORTLIEFHEBBERS
TE DEN HELDER.
MAARTSOHE BUL
'Wij vlnd'en d-e opmerkingen van dezen
inzender een weinig gezocht, laat ons niet
zeggen .kinderachtig". Het betreffende be
richt, dat wiji er nog ©en* op nagelezen heb
ben: spreekt alleen van het thee-uurtje „voor
de bemanning*', overigen* wordtslechts
gewaagd' van hartelijke ontvangsten van de
„officieren"; natuurlijk als vertegenwoor
diger* van schip en bemanning. Men kan
toch moellilk verwachten, dat overal d© ge
heel© bemalnning, béïtaand© uit eenige hon-
derden personen,, onthaald wordt.
Wat het rif den ln open' vrachtauto'* be
treft? Wij hebben1 im Zwitserland een* in
een zg. „Ausslchtswagen" gereden, en dat
wns niet moer dim een veewagen, waarin
losse klapstoeltje* waren geplaatst. Maar
bet „uitzicht" meneer, schitterend, raooder
dan in een 1© klas spoorwagen.
Had de Inzender dé-ze rit. ook niet eens
ujlt dlllt oogpunt kunnen- bezien? Hij had
dan zeker meer genoten op den- tocht
dan -n-u.
Red. Held1. Ort.
TIJDSCHRIFTEN, WEEKBLADEN enz.
*3
Maar nu heeft pleegzoon Amsterdam dan
toch onlangs van voogd! Noord-Holland
zuik een vermanende, waarschuwende repri
mande ontvangen. Aanleiding daartoe
vond de voogd in bet door onzen Raad ge
voteerde bedrag van 15.000, (tot uitge
trokken werd ten (behoeve der Commissie,
benoemd in verband met bet „groote bosch
plan", uit te voeren om en nabij de Nieuwe
Meer. Die 15.000 op zichzelf, zei de voogd,
zouden nog niet zoo erg ziijn, maar daar
aan direct vast zit toch de millioenen-uit
gave voor de uitvoering van dit groote
bosch-plan. En er zal, voegde bij hieraan
toe, in de naaste toekomst, toch al
zooveel komen kijken nu de nieuwe markt
hallen ln aanbouw zijn en de groote „Ber-
lage-brug" over den Amstel ook weldra
wordt aanbesteed. Ho© stel je je de finan
ciering van deze groote en grootsche plan
nen voor, naast bet voldoen aan de loopende
nood zakelijke u'ltgayen? Altijd maar met be-
lastingverhooging of bijdragen uit bet roem
ruchtige „Reservefonds" rekening te hou
den, gaat op den duur toch niet meer o<pl
Enfin! in één woord, de voogd zei in
zijn schrijven de onaangename dingen, die
een voogd nu eenmaal bij een dergelijke ge
legenheid pleegt te zeggen en waar niet zoo
heel makkelijk op te antwoorden valt....
We willen ons dit keer niet verder in de
familietwist mengen, niet gaan uiteen
zetten fo.v. waarom wij meenen, tot de
voogd' niet genoeg waardeering voor ons
boschplan heeft en in dezen wat te oud-
beer-achtig zwaartillend is! maar wen-
snhien alleen nog even te wijzen opden
datums, waarop zijn schrijven verzonden
wend. Die datum is nl IS Febr. j.1. en
valt juist een paar dagen vóór de behande
ling van de Museum-schouwbuTg-voor-
dracht. De missive was aan het College van
B. en W. gericht en het ls zeker niet al te
gewaagd als men veronderstelt, dat deze
brief er het zijne toe heeft bijgedragen dat
de „Museum-schouwburg"-voordracht niet
meer met zulk een onverdeeld en enthou
siasme door het College werd verdedigd1 els
men aanvankelijk verwacht had: Vanuit den
Raad schijnt thans het verzoete aan het Da-
geüjksch Bestuur gericht te zijn dezen,
we! wat laat ter visie gelegden brief te pu-
blioeeren. Dit verzoek is afgewezen. B. en
W. voeleru er blijkbaar miet veel' voor, den
„tik op de vingers", die zij van hun voogd
ontvingen, nog eens uitvoerig den volke te
gaap verhalen! Welk jongmensch loopt
trouwens gaarne met zijn voogdelgjke re-
prirnande's en waarschuwingen te koop?..
(Met deze laatste woorden zou men den
grondslag waarop het Groot-Nederlandsoh
Studenten Congres (het 14de 1), tot hier ter
stede thans gehouden wordt en dat dezen
Donderdag roet een feestelijke intocht vanaf
liet Centraal Station, met vaandels en
baretten, m/uiziek-oorpsen en bepluiaide
vierspannen, geopend1 werdi, zeer goed
•kunnen karakterlseexen. Gedachten aan
politiek, militaire of andere verdragen,
Ook tijden* bovengenoemde intocht
scheen de lentezon, die nu dan toch einde
lijk is gekomecll Het voorjaar is.
miettegenBtaande we de hioop al bijina hadden
opgegevep, dan toch werkelijk in aan
tocht! En het aspect van do hoofdstad, ver
anderde hierdoor, eeniskiaps.Verheugdc
gezichten, drukker vertier op straat;
de eerste rieten stoeten met „borrelende
of theedrinkenden „inhoud1" op de café
terrassen; en de nieuwe zomer-toitetjes,
fleurig, licht en luchtig, achter de vitri
nes onzer modehuizen. Ook ziet men zoo
au en dan1 weer een sigbt seeëng car, die
reeds „proef rijdt", door onze straten) schui
ven, wat er ons aani herinnert, dat ook tiet
vreetmidlelin'gen-ileger andermaal gereed staat
de poorten onzer stad binnen te trekken.
Zal dat leger dit jaar groot zijn? Is er
van de sterkte en van de formatie al iets
naders bekend'?
Wljj legden, teneinde een „deskundig
antwoord te krijgen* dezer dagen deze vra
gen voor aan den directeur van de Vereen,
tot bevordering van het Vreemdelingen
verkeer „Het Koggeschip", die zich daar
omtrent als volgt uitliet:
„Het laat zich aanzien, dat het vreemde-
lingeribezoek dit jaar inderdaad! groot zal
zijn, Wlij hebben hier en daar reeds bij
diverse raisbureaux geïnformeerd en ook
op andere wijze steekproeven genomen en
wé kunnen, op grond van de aldus verkre
gen Inlichtingen, wel zeggen, dat het door u
bedoelde léger waarschijnlijk aanzien groo-
ter zal zijni dan hetwelk in het reisseizoen
van 1927 onze hoofdstad binnenviel Ver-
gelijkingenl met 1928, het Olympiade
jaar, hebben natuurlijk, wegens het ka
rakter van deze internationale sportgebeur
tenis, dié als uitzond'erlijike trekpleister fun
geerde, geen zin. Wel bliikt, dat die Olym
piade een goed propagandamiddel voor onze
stad geweest is, dat doorwerkt; zij, er
Zijn er zoo! die vreesden!, dat er dit jaar
een inzinking zou volgen, dat het rei
zende internationale publiek zich dezen keer
wat afzijdig zou houden van het Venetië
van het Noorden), omdat het daarvan tijdens
de Speten misschien wat oververzadigd was
geworden, blüjfcen ongelijk te hébben! We
mogen méér vreemdelingen! verwachten
dan de circa 110.000 die ons;, volgens de
opgave van het bureau voor de Statistiek,
in d'enl zomer van 1927 bezochten: Toen
waren er onder die 110.000: 23.000 Ameri
kanen; 14.000 Duitschers; 8.-000 Engelschen
eni 3.000 Franschen. Het zou ons niet ver
wonderen als deze getallen, mogelijk
alleen met uitzondering van het laatste,
in het komende seizoen allen de hoogte in
gingen! en1 zoodoenlde de stijgende lijd, die
de laatste jaren in deze te oonstateeien valt,
werd voortgezet. Voorts rekenen we dit
maal' op extra druk bezoek uit Hongarije,
Zwitserland en).Zuid-Afrlka. In het
eerste land hebben de daar gevestigde reis-
bureaux blijkbaar een speciale Holland
campagne op touw gezet; van een) 40-tal
Hóngaarsche 'reisbureaux toch kwamen
aanvragen, verzoeken om inlichtingen, enz.
binnen. En ook lp Zwitserland en ;Zui'd-
Afri'ka wijst de windhaan op dén toeristi-
sohen uitkijktoren zeer waarschijiniijk in
de richting van ons land, en van onze stad.
Naar Hongarije en •Zwitserland1 gingen dit
maal ton ook een1 groot aantal exemplaren
van de Gids van Amsterdam, die, naar u
bekend zal zijn, dóór het Koggeschip in
vier talen wordt uitgegeven en die geregeld
naar de voornaamste plaatsen in het bui
tenland1 woridt gezonden.
Een speciale vreemdelingen-magneet, al
is die niet van Ojymplsdxe kracht (I), héb
ben we tenslotte dit jaar dn het hier van
813 Juli a.s. te houden Internationale
Congres van Kamers van Koophandel, ter
gelegenheid! waarvan o.a. ook de Ttoonstel-
lin'g van „kleine nSjverheidisvoorwerpen,
kléin-plastiek, en foto's van architectuur en
interieur en in het Stedelijk Museum (van
21 Junii-H21 Juli) gehouden wordt".
4c
Ten besluite zij nog een museum-ge-
beurtenlis" vermeld, die niét nog moet plaats
hebben, maan die reeds heeft plaats gehad
en die toch wet belangrijk mag heeten,
zooals eigenlijk alles belangrijk is wat te
maken heeft met het Koloniaal Instituut,
deze groote en grootsche instelling diie tot
dioeil heeft Indlë in het moederland' meer
bekend te maken.
Een matroos met veel gevoel,
Bewerkte z'n eegaa met een stoel
Dat deed I. S., matroos bil de Kon. Ma
rine, die aldus op het hoofd zijner echt-
genoote Oudejaar vierde. Nu kan eon
mensch daar last van hebben.van zijn
vrouw, bedoel ik; do ruzie tusscheji het
echtpaar voornoemd had tot oorzaak u
raadt het nooit een geldkwestie. De
klap kwam I. S. evenwel op een riks te
staan vanwege de mishandeling van het
hoofd der egaa. Hieronder zijn niet begre
pen de kosten voor reparatie van stoel en
hoofd, het bedrag is het zuiver netto pro
venu, dat de Staat krijgt.
Een afzwaaier had te vroeg gezwaaid,
Werd voor twee maanden weer gepraaid,
Hij zit nu In den bak,
En voelt zich niet op zijn gemak.
Dit geval zit zoo in elkaar: De matroos
3e kl. T. O. v. d. S. had zich, in het voor
uitzicht den volgenden dag te kunnen af
zwaaien, getrakteerd op eenige biertjes.
Hij had er evenwel niet aan gedacht, dat
hij dien avond nog wacht had, en, staande
voor de Marinekazerne alhier, vond hij,
dat er aan den buitenkant een ©naange-
name kou heerschte, en dat eenige ver
dere biertjes hem goed zouden doen. v. de
S. deed toen met z'n dronken kop iets
doms: hij lei de wapens neer en vertrok
naar beter oorden, vulgo een kroeg, waar
hij trachtte zich door meerdere biertjes
weer eenigszins té verwarmen. Helaas!
het noodlot achtervolgde hem en de ronde
ontdekte den verlaten post. Het gevolg
was, dat v. d. S. heden voor den krijgsraad
stond en conform den eisch, tot twee maan
den werd veroordeeld, met aftrek der pre
ventieve hechtenis, van 9 Februari af,
(zoodat het er al haast opzit voor v. d. S»
en hij inderdaad kan afzwaaien). Het
schijnt met v. d. S.' conduiteboekje niet ln
al te besten staat te zijn; de fiscaal wees
in zijn requisitoir op den ernst van het
feit. Een schildwacht moet, zoo zeide deze
autoriteit, een uiterste plichtsbetrachting
in acht nemen; de wet eischt dit, maar
diezelfde wet geeft hem ook extra be
scherming. Verdediger was mr. Belonje
te Alkmaar.
Als iemand verre reizen doet,
Dan kan hij wat verhalen.
Maar het verhaal van stoker 2e kl. R. R.
is niet vroolijk. Hij was, met nog eenige
kameraden, voor ongeveer twee jaar ge
leden van Hf. Ms. „Sumatra", die toen
voor San Francisco lag, gedrost. De voor
spiegelingen van een gewezen landgenoot
in Amerika, die de jongens vermoedelijk
een cursus had gegeven over het onder
werp „hoe wordt ik het spoedigste mil-
lionair", hadden hen verleid de „Sumatra"
in den steek te laten en domicilie te kiezen
in Dollaria, vulgo de Vereenigde Staten.
Helaas! het bleek al spoedig, dat hard
werken het parool was, en dat de beloofde
millioenen voorloopig nog in de zakken
van Edward Bok en de anderen bleven
zitten. Ook trok het lage en mistige land
aan de Noordzee nog te sterk. R. verhuur
de zich tenslotte als werkend passagier
aan boord van een schip, dat hem in Le
Hfivre, de Fransche haven aan wal zette.
Hiermede waren zijn avonturen even
wel geenszins afgeloopen. Want R. R.
moest nu nog zien in Patria te komen, en
dat is gemakkelijk genoeg per trein. Maar
in den trein had R. het ongeluk een zijner
voeten dermate te verwonden, dat hij hier
voor tot 2 Maart onder geneeskundige be
handeling moest blijven.
Daarna werd hij met open armen ont
vangen door de Koniklijke Marine? Ja,
dat denkt u maar, eerst moest evenwel
nog een heel zuur appeltje met R. worden
geschild. Want wegloopen is goed en wel,
maar lo. wordt de „Sumatra" er mee ge
dupeerd, en ten tweede wordt er, door die
achterblijvers want R. was niet alleen
meer werk bezorgd aan de kameraden
aan boord. Er werd dan ook 4 maanden
gevangenisstraf tegen R. geëischt met af
trek van de preventieve hechtenis sinds
2 Maart, en ondanks het pleidooi van mr.
Belonje, die ook hier de verdediging voer
de, werd hij tot deze straf veroordeeld.
Ja ja, als iemand verre reizen doet, dan
kan hij wat verhalen!
Een brief van zijn vrouw,
Bracht hem tot Inkeer en berouw,
J. V. kreeg toon den schrik to pakken;
hij vond het niet lollig meer als oen opge
jaagde hond heen en weer to zwalken on
nam den trein naar Holland. Hier wachtte
de polltlo hem op en voerde hem veilig
ln de armen dor militaire autorltolten.
Ja, wat moet je nu met zoo'n zondaar
beginnen? Voor den militairen dienst w«b
hij niet bruikbaar, wel danrentogen voor
hot burgorlijko lovon, zooals duidelijk ge
bleken was. Hij was al eens eerder wog-
goloopon, tot tweemaal ton. De Fiscaal liet
zijn goede hart sproken. Hot folt vnn doze
laatste desertie was negen jaar geleden,
on do termijn van verjnrlng was twaalf
jaar. Dat ln do oerste plaats. Ton tweede
had deze peohvogel do wanbof, dat zijn
terugkeer nog Juist niet viel ondor hot
z.g. gratlobeslult, HU droste nl, ln Deo.
1919 en hud dat mooten dnen uiterlijk 1
Juli om van dit gratlabeslult te kunnen
profiteeren (dat moet Je ook allemaal
maar weten 1). Op deze overwegingen vor-
derdo de Fisoaal een straf, overeenkomen
de met de preventieve hechtenis, nl. 87 da
gen. Maar de Krijgsraad besliste anders
en veroordeelde J. V. tot 2 maanden met
aftrek der 87 dagen. Zoodat hij er nog
een week of drie bijkreeg. Kassian!
(Het gelukkig© verschijnsel doet zich
voor, dat ook in Den Helder hel aantal lief
hebbers van de Watersport zich dén laat-
sten tijd meer en meer gaat uitbreiden.
Als aarzelend komt de een na den ander
te-voorschijn ep werden de enkelen, die
reeds lange® in het (bezit waren van een
motorboot of zeiivaariuig, steeds meer op
hun weg gevolgd
Hiér zie ik een kano, daar een wherry,
ginds ©en zeilbootje verschijnen, terwijl ook
het aantal hier te® stede aanwezige motor-
booten is toeqonoimen.
Verscheidene maten werd ik als bestuurs
lid van de Koninklijke Marine Jachtclub
aangesproken, met de vraag: „Kan ik nu
geen lid van uwe vereeriiging worden?"
Neen, dat kan niet! Maar wat wèl kan,
dat is hier in Den Helder een eigen veree-
niging oprichten.
Uit den aard1 der zaak zal deze in den be
ginne slechts kieini zijm en op zeer beschei
den voet moeten beginnen), maar -u allen
kent toch de kracht en de waarde van „Ver-
In 't Verloren Hoeksken van Het Laatste
Nieuws schrijft Rannah
En 't zal lente worden, en we zullen
geen MaartBohe buien hebben gehad.
Vroeger kregen we geen sneeuw en
geen ijs. Nu zijn de vlagen afgeschaft,
met hun loebassen van wolken, zwart van
wlntersche koleire, en die dan neertui»
melden de straat vol, muar die we goed
konden velen, en ons deden zeggen
't Is een Maartsche bui.
Zoo is het programma nooit volledig.
De natuur biedt zelden iets dat, naar
onze opvatting, volledig iszij geeft het
altoos anders.
Maar ik betreur toch wel een beetje
die Maartsche buien. Ze konden som*
ook zoo mnlsch komen, nadat de zon op
de daken had op en neergerold, en ze
gingen dan weg heldhaftig en plechtig.
En, hard of malsch, ze lieten van die
dingetjes achter, als daar zijnMaart
sche wolkjes, sleutelbloemen, wilgenkat
jes en gewasschen weiden, al kinderlijk
heden, ik weet het, maar dis 't begin
waren van 't begin.
Ga dat nu zoeken.
Waarom zijn de Maartsche buien afge
dankt
Of zullen ze weer verschijnen als wij
ze niet meer verwachten
Vast heb ik ongelijk over die dingen
te zitten preeken. Alles is immers goed
zooals het komt, als het toch komen moet
en wij er niets aan kunnen doen. Als
iets niet goed is, dan is dat alleen door
onze schuld.
eeniglng,"? Het is dus goed, dat er geen Maart-
In de eerste plaats zou deze vereeniging sche bui6n zijn, dezen Maart. Dat de kat-
zioh ten doel moeten stellen alten, die hieir'ten 's nachts bronstig loopen te janken
in Den Helder vaartuigjes, van welke soort in den bevroren tuin, terwyl Andromeda,
en welke girootte cok, bezitten, om zich heen t Venus en Mercurius met nieuw geblon-
te veneenigen eni deze een eenvoudige, doch j ken gezichten boven hun kop draaien,
goede en veiilig© ligplaato te verschaffen.. (Hn dat de zon den heelen dag de werel*
In de tweede plaats zou zij zich ten dóel Ten den hemel blauw maakt,
moeten stellen, propaganda voor de Water- e zullen de Maartsche buien-maar
sport te maken om daaroor het aantal water-peSëen bij onze jeugdherinneringen,
sportliefhebbers uit. te breiden. legendeboeken, vergeelde brieven en an-
Daairna zijn er nog vele punten, die ook;deren romantieken rommel, waar we soms
ondernomen kunnen worden, doch zulenjnog heen verlangen, in een dorre bul
we voor het begin niet te veel hooi op on- van weemoed,
zen vork nemen.
(Mlj'n vraag aan u ls nu:
.„Wie voelt wat voor mijn plan te Den
Helder leen' vereeniging voor de Water
sport op te richten?"
U .hoeft mij geeni brief te schrijven, doch
kunt Pee as uw instemming roet mijn voor
nemen (bewijzen door m!ij uw visitekaartje,
liefst.met nauwkeurig adres, te zenden.
Wanneer zich ©en aantal voorstanders
van mijn plan hebben) opgegeven, stel ik
mij, voor u op een nader bekend te maken
tijd en> plaats samen te roepen, eni aldaar
tezamen de eerste fundamenten van de ver-
eeriilging te leggen.
Het is mijl niet mogelijk een ieder te be
reiken, omdat al die bier en daar aarzelend
voor den dag tredende zeilers, motorboot-
gaarders, roeiers en fcanoërs, mij niet bij
naam en adres bekend zijn.
Wiie dit. leest,, zegge heit voort ln den
kring zijner kennissen:
Een ieder 'is welkom, groot en kléin, oud
en jong, rijk en arm. Zendlt mij' uw in
stemming en ik plaats u op dé lijst en ter
zijner tijd zult u dan e,en oproep ontvangen
om op de eerste oprichtingsvergadering te
komen.
J. H. (KOOLHAAS.
Water-Consul der AJN.W.B.,
Stationsstraat 0, Den Helder.
Mijnheer.
Gelieve ©en kleine plaatsruimte in uw
veelgelezen blad, hij voorbaat mijn dank.
Te Soerabaia las ik in uw courant van
Dinsdag 8 Januari ik „De reis van de tor
pedojagers naiar Indië", waarin vermeld
stond: „Dat ,te M'arsléile de bemanning werd
ontvangen door den Nederlanjdschen Con
sul en hun ©en theeuuntje werd aangebo
den-, met echt Hoiandsche gastvrijheid. Nu,
dat th©euurtje inloeten wij: nog krijgen, of
misschien dat dit alleen op' de officieren
bedoeM 'is, dat weet ik niet en dat wijji, de
minderen, niet onder de bemanning gere
kend worden, zoo ook in Tripoli, dat het
Italiaansche gouvernement zich uitputte in
beleefdheden, door dagelijks een nieuw
stuk in den schouwburg te geven, doch- 10
vrijibiljétten werdén gegeven, dié onder de
geheele bemanning verloot moesten worden
en de andtoe werden ook uitgenooü'igdi (dóch
voer eigen -rekening). Ook werd daar ons
een autotocht gegeven in open- vrachtauto's,
waar men in oorlogstijd troepen mee ver
voerde, maar toch, hoop ik, dat wij dat
gezellig tbeeuurije,, met echt Holkndsche
gastvrijheid, alsnog -zullen krijgen.
Miijnheer de Redacteur, nogmaals mijn
dank.
PIETER JONGERLING.
e/b Ht. Ms. „Sumatra".
voordien a/b. Hr. -Ms. „De Ruyter".
Ontvangen de nummers 4, 5 en 6 van „De
Delver", uitgave van d-e vereen. „Kunstkring
Delft".
Ter gelegenheid van het eerste lustrum van
de „Kunstkring Delft" 15 December 1923—
i928 werd een speciaal nummer gewijd aan
het werk -der ledien. Het doel en streven wordt
in dit nummer nog eens nader uiteengezet en
tevens vindien wij er de wederwaardigheden
der vereeniging in d-e afgeloopen vijf jaren.
Dit nummer is rijk geïllustreerd- met afbeel
dingen. Wij vonden er houtsneden, van R. v.
Lavuren, den ijverigen administrateur der ver
eeniging, verder afbeeldingen van Henk Leur*,
Riec Verhagen, Lena ten Bosch, Jan Jansen,
Herin. Veldhuis, J. Beruma Oosting, A. W.
Wijkniet, Leendert Scheltema en Jan Sühl.
Al -dit werk getuigt van het ernstig werker
der leden, zich daarbij niet overgevende aa»
de hypermoderne stroomingen, die vaalc zoo
misleidend op het publiek werken.
No. 5 geeft het vervolg van het treurspel
„De stad van God" door Frans de Pr;z, ver
der een bespreking van den kalender van Kees
Koeman, waarbij een paar reproducties, die
een goeden kijk geven op het werk van dezen
bekwamen houtsnijder. Bonzo drijft de spot
met het cadeaustelsel, en stelt voor dat de
kunstenaars bij hun werk ook maar cadeaux
moeten geven, opdat zij niet geheel verhon
geren.
No. 6 is een houtsnede-nummer, verlucht
met zeer vele goede illustraties. Jammer dat
het artikeltje van J. Bdieruma Oosting „Een
en amder over de houtsnede" zoo erg beknopt
is. Waarom daaraan ook niet iets toegevoegd
over de techniek van het houtsnijden en om
het historisch gedeelte wat nader te accen-
tueeien een paar houtsneden uit vroeger tijd
perken?
Nu wij dit tijdschrift wat nader hebbsa
leeren kennen, lijkt ons den prijs van 3
per jaargang voor deze lezenswaardige perio
diek ten volle waard.
Verschenen bij W. de Haan te Utrecht: het
Maart-nummer van „Zonneschijn".
De omslagteekening is van Johan Fabriclue
en behoort bij een grappig gedichtje: „Kcmin*
Pompilius gaat uit rijden". Freddie Langeler
illustreerde grappig het eerste verhaal. „De
Toovermantel" door N. W. de Muserie.
J. M. Selleger Hout vertelt weer wat vsn
het kleine Zeeuwsche meisje „Laurientje" ter
wijl we een vervolg vinden van „Sharta van da
Wolven", door Olaf Baker, bewerkt door Elite
Knuttel Fabiua.
Dan vinden we een aardig verhaal van B4
v. d. Groen Zeegers „Oudste", met illustraties
van Mens van Leeuwen. Agatha Snellen ver
telt aardige dingen uit Schuberts jeugd.
Van Dik en- Ik vin-den we weer een brief,
van de familie Nemo een paar aardige prijs
vragen.
Verschenen bij C. J. van Houten en Zoon ta
Weesp: het Maart-nummer van O. E. T.
De bijlage ia een mooie foto van F. Maea-
man: „Rijp".
L. W. Bieren» de Haan schrijft naar aan
leiding van de tentoonstellingen te Den Haag
en Amsterdam over: „Tafelgeschiedenla", de
gedekte tafel ainds de Middeleeuwen.
Dan vinden we een artikel van Maarten Dijk
over „Muziek uit de lucht", en den uitvinder
Jörg Mager.
Alexander Cohen vertelt bij foto'e een en
ander over: „Een historisch plekje in Frank
rijk": Marby le Rol, terwijl Jan de Meyer,
architect B. N. A., on» in vogelvlucht verschil
lende stijlen „Nederlandtche Bouwkunst" lset
zien, eveneens bij mooie foto's.
Noemen we verder een schets van N»ll!e
Bruins en een van Johanna E. Kuiper en hst
artikel van Willem Elard over: „Het aesths-
tlich geworden raamhorretje", kunstproduct
van den schilder Hans Beer».
In den vollen wa«dom l* de mengoh
•er*t dan, wannes* hij van alle* da karn
la aloh opnssiut.
„Domme Golven, Ingenleuriktirst en Kei-
leem". Eenige beschouwingen over de Zuider
zeewerken door G. den Herder, Industrieel,
Harderwijk, In dit geachrltf zijn de bedenkin
gen samengevat, die de acht. heeft tegen da
droogmnklng der Zuiderzee, die hij beschouwt
als een rouzestrop, ln het ongunstigste gevat
nla een nationale ramp. Hij wil niet meer of
minder dan staking van het leggen vin den
afsluitdijk. Wis sich voor siln beschouwing»*
Interesseert, vrags hst wsrkjg ga* bij Gabr.
MgoU, drukktxij, Kwderwiik.