DE CULEMBORGSCHE MOORDZAAK. EEN RIJKSVELDWACHTER ERNSTIG VERWOND. ZEILBOOT OMGESLAGEN OP DE ZUIDERZEE Inzittenden wisten zwemmende den wal te bereiken. De zaak-Llebermann. De dagvaarding. Julianadorp. VER TOT BEVORDERING VAN GETROUW SCHOOLBEZOEK. Breezand- ALGEMEENE VERGADERING „HET ONDERLINGE VEEFONDS". P. Uit de Land- en Tuinbouwwereld. DE STATISTIEK VAN EEN LEVEN. IN HET CIRCUS. Wie een kuil graaf toot een amder De Hooge Raad heeft gisteren verwor pen het caBsasieheroep van A. C., cfle met betrekking tot de Culemborgsohe moord zaak is veroordeeld door het hof te Arn hem tot 6 maanden gevangenisstraf we wegens meineed. Maandagavond ongeveer 11 uur is die 57-jarige rijksveldwachter Leiten, gesta tioneerd1 te Zeggen (N.Br.), die op sur veillance'was, op den rijksstraatweg door twee onbekende personen van achteren aangevallen en door een van hen met een mes ernstig verwond. Onmiddellijk daarna sloegen de beide mannen op de vlucht, nog even nagezet door den gewonden rijksveldwachter. Na voorloopig te zijn verbonden, is Leiten naar het Charitas- gasthuis te Roosendaal vervoerd, waar hij ter verpleging is opgenomen. Maandagmiddag ging mr. J. B. Boon, rechter in de Arrondissements Recht bank te Amsterdam, met zijn dochter van uit Muiderberg op de Zuiderzee zeilen. Op een gegeven oogenblik is door een eenigszins hooge golf water in de boot gekomen, waardoor deze kantelde en bei den in het water terecht kwamen. Zonder dat zij van elkaar iets afwisten bleven vader en dochter ruim een uur rond zwemmen, alvorens zij de kust wisten te bereiken. Mr. Boon stapte aan land bij den veldwachter te Muiderberg, terwijl zijn dochter te Valkeveen landde. Men begrijpt het gelukkige weerzien van bei den, toen zij elkaar later vonden. (De Telegraaf). De officier van justitie, mr. D. Reyling Bzn., heeft de dagvaarding uitgebracht tegen Liebermann, geboren te Riga (Let land) op 14 Februari 1886, verblijvende in het Huis van Bewaring te Amsterdam. De dagvaarding beslaat ruim veertien foliopagina's (getypt). Wij laten hieronder een résumé volgen. Twee feitencomplexen dienen onder scheiden te wordenin de eerste plaats is er de overdracht van activa, toebehoo- rende aan de Veendammer Hypotheek bank, aan de familie Woltman. Deze overdracht wordt gequaliflceerd achtereenvolgens als bedriegelijke bank breuk en als verduistering. Aan verdachte Liebermann wordt ten laste gelegd het medeplegen van het delict, subs. mede plichtigheid, subs. lokken, subs. doen plegen. Het tweede onderdeel van het feiten complex zijn de overdrachten van waar den, toebehoorende aan de Veendammer Hypotheekbank, tijdens het directenr- schap van A. C. Möhring, aan de N.V. Discontobank voor Credietinstellingen. Dit delict wordt als bedriegelijke bank breuk, subs. verduistering, subs. heling geconstrueerd, terwijl aan verdachte Lie bermann in dit geval het medeplegen, subs. medeplichtigheid, subs. uitlokking tot, subs. doen plegen van het delict wordt ten laste gelegd. Ten slotte, indien voor alle bovenge noemde feiten geen veroordeeling kan plaats vinden, wordt aan Liebermann het medeplegen, subs. medeplichtigheid, subs. uitlokking, subs. het doen plegen van een delict ten laste gelegd in zake het feit, dat Möhring als directeur van de Veen dammer Hypotheekbank ermee accoord is gegaan, dat de volwaardige vordering op de n.v. Discontobank voor Credietinstel lingen als betaalmiddel voor de aandeelen der Veendammer Hypotheekbank werd vervangen door de niet volwaardige vor dering op Paardekooper. Opmerkelijk is, dat in deze laatste ten lastelegging de vordering op de n.v. Dis contobank voor Credietinstellingen wèl als volwaardig wordt beschouwd, terwijl hiervan in de vorengenoemde ten laste- leggingen geen sprake is. Opgemerkt dient voorts te worden, dat deze volwaar digheid dan ook alleen geldt, als voor alle overige ten laste gelegde delicten geen veroordeeling heeft kunnen plaats vindeD. Gelijk bekend, zal de behandeling der zaak een aanvang nemen op 5 Juni a.s. »Nw. Rott. Crt.« Woensdagavond vergaderde de Vereeni- ging tot bevordering van getrouw school bezoek met slechts 13 leden in het café „Prins Hendrik" van den heer H. J. Beu neman. De voorzitter, de heer S. Eriks, heet allen welkom en vindt het jammer, dat de belangstelling zoo klein is. De notu len worden door den secretaris, den heer L. Tigchelaar, gelezen en onder dank on veranderd vastgesteld. Volgt rekening en verantwoording van den penningmeester, den heer L. A. Sme- link. Deze bescheiden waren van te voren nagezien door de heeren C. Tromp en T. Speur en werd door dezen medegedeeld, dat alles in orde was bevonden. De ont vangsten hadden bedragen 479.38, de uit gaven 470.78, saldo 8.60, hetwelk met het saldo van het Spaarbankboekje een bezit maakt van 238.58. Niemand verlangde nadere inlichtingen en werd vervolgens een en ander goedge keurd met dank aan den penningm. en de commissie. Volgde bestuursverkiezing. Aftredend en niet herkiesbaar de heer S. Eriks. Ge kozen werd de heer C. Tromp, die de be noeming aannaqt. Volgde bespreking van het schoolfeest. Hierover werd door eenigen van gedachten gewisseld, maar toch besloten om met de hoogste klassen op reis te gaan naar het Gooi, de omstreken van Hilversum, met een bezoek aan den fraaien speeltuin „Kievitsdal" aan dan Soestdijkerstraatweg. Indien mogelijk zal de reis gemaakt wor den met particuliere auto's. Van te voren zullen echter een naar heeren er eens ter oriënteering op uittrekken, vooral wat de te volgen route betreft. Als datum voor deze reis werd bepaald Maandag 17 J^ni a.s. Voor de jongste leerjaren werd die bepaald op Vrijdag 14 Juni en daar het vorige jaar het morgenbezoek aan Huis duinen goed was bevallen, zal dit ook nu weer plaats hebben en zullen des middags op het dorp de diverse spelletjes plaats vinden. De nadere regeling van een en ander wordt aan het bestuur overgelaten. De rondvraag leverde niets op. De heer De Vries richtte zich namens de aanwezi gen met eenige welgekozen woorden tot den voorzitter, omdat die nu voor het laatst hier aanwezig is, en zegt hem dank voor alles wat hij heeft gedaan in het belang van de Ver. tot Bev. van Getrouw School bezoek en hij hoopt, dat een volgend jaar bfj de bestuursverkiezing de heer Eriks daar weer zal kunnen zitting nemen. Daarna zegt de voorzitter dank voor de besprekingen en sluit de vergadering. Zaterdagavond hield het Onderlinge Veefonds te Anna Paulowna een alge- meene vergadering in de zaal van den heer Borst. De opkomst was niet groot, wat, zoo daags voor Pinksteren, wel te verwachten was. Na opening met een woord van welkom door den voorzitter, den heer A. Schil derman, las de secretaris, de heer P. J. List, de notulen, welke zander op- of aanmerkingen werden goedgekeurd. Hierna doet de penningmeester, insge lijks de heer P. J. List, rekening en ver antwoording, waaruit blijkt, dat ontvan gen is: Aan contributie 3.880.10, aan gestor ven vee 1.208,04, tezamen 5.088.14. Het nadeeiig saldo 1927 bedroeg 242.161/*, aan administratie, brandassu- rantie, zegels enz. is uitgegeven 574.65, aan gestorven vee 4.479.53, tezamen 5.088.14, zoodat 1928 een nadeeiig saldo heeft te boeken van 208.197». Door het fonds zijn als afgekeurd vee overgenomen 21 koeien, 1 pink en 3 kal veren, tezamen dus niet minder dan 25 stuks. De Commissie, die zich heeft belast roet het nazien der rekening verklaart, bij monde van den heer Van Genderen, alles in orde te hebben bevonden, waarop de voorzitter de Oommissie dankt voor haar moeite en den penningmeester voor zijn goed beheer. Uit het overzicht, dat de penningmees ter geeft van den toestand over het tijd vak van 1 Dec. 1928 tot 18 Mei 1929 blijkt, dat aan contributie is ontvangen 1.816.95, aan gestorven vee 498.50, tezamen 2.314,45. Het nadeeiig saldo 1928 be droeg, als gezegd, 208.197>, aan gestor ven vee is uitbetaald 1.318.687», aan ad ministratie, zegels, brandassurantie en Kamer van Koophandel 323.20, dus het totaal der uitgaven bedraagt 1.860.08. Er is dus momenteel een saldo van 464.37. Aan het fonds zijn overgegaan 7 koeien. Door het Bestuur wordt voorgesteld, om de premie voor het eerstvolgende halfjaar vast te stellen op 1 pot., welk voorstel wordt aangenomen. Twee leden verklaren als lid te bedan ken, wijl het lidmaatschap hen te duur wordt. Het Bestuur antwoordt, dat zij daarin volkomen vrij zijn, maar zij mogen niet zeggen, dat het fonds te duur is. Geen veefonds toch, zegt het Bestuur, waarvan de exploitatiekosten zóó gering zijn als bij ons, zoodat wij met elkanders fonds kunnen concurreeren. Vergeefs zullen de heeren dan ook zoeken, om aldus goed- kooper terecht te kunnen. Maar ja, willen zij bedanken, dat is hun recht, doch laten zjj niet beweren, dat het fonds te duur is. Verschillende voorbeelden worden nog aangehaald, om het tegendeel te bewijzen. Daarop stelt het Bestuur voor, op het voorbeeld van andere gemeenten, om bij aankoop van vee keuring op tuberculose verplichtend te stellen. Dat wil zeggen, als een lid vee mocht aankoopen, dan is hij verplicht om dit op eigen kosten door een veearts te laten onderzoeken en slechts op een schriftelijke verklaring van dien vee arts, dat het aangekochte vee vrij is van tuberculose, wordt dit in het fonds opge nomen. Sommige leden zouden liever zien dat het fonds die keuringskosten betaalde. Lang en breed wordt het Bestuursvoor stel besproken en ten slotte aangenomen met meerderheid van stemmen. Het Be stuur zal zich met een veearts in verbin ding stellen. Bij de rondvraag komt nog een en ander naar voren. Hierna volgt sluiting. gazons moeten bemest worden, indien men althans prijs stelt op een mooi gazon. Nu hooren wij al sommige bezitters van een tuin zeggen: „alles goed en wel, maar hoe moet ilc aan mest komen?" Men denkt dan aan stalmest. Wij moeten toegeven, dat vooral voor bezitters van stadstuinen het verkrijgen van goeden stalmest dikwijls zeer lastig is. Maar er is ook een andere weg te bewande len, door gebruik te maken van kunstmest. Stalmest kunnen wij in het algemeen niet aanbevelen voor groenten, omdat de smaak daarvan er onder kan lijden. Daar komt nog bij, dat nu en dan stalmest onkruid- zaden bevat, wat later last oplevert. Zelfs kunnen dóór stalmest kiemen van som mige plantenziekten worden overgebracht, wanneer deze mest strooisel bevat, waarin deze kiemen voorkomen. Het gebruik van kunstmest is veel eenvou diger en goedlcooper. Om het den menschen gemakkelijk te maken zijn zoogenaamde mest- mengsels in den handel gebracht, ja men is nog een stap verder gegaan en verkoopt „gras"-mest, „aardappelen"-mest en nog vele andere mengsels. Wij kunnen echter het ge bruik van zulke meststoffen niet aanbevelen, ie. omdat zij veel te dtiur zijn en 2e. omdat men geen deugdelijke controle heeft over deze samenstellingen. Doelmatiger en minder kost baar is het kodopen van enkelvoudige mest stoffen, als men er maar aan denkt steeds te zorgen voor stikstof-, fosforzuur- en kali- mest en soms ook voor kalk. Vooral deze laatste stof is bij steenvruchten vaak nood zakelijk. Nu is het niet onverschillig, welke mest stoffen in den tuin gegeven worden. Wij heb ben toch meestal te doen met meer fijnere planten, waarbij wij niet elke meststof kun nen gebruiken. In het algemeen geven wij de voorkeur voor kali aan Patentkali (gazons kunnen ook met kalizout worden bemest) voor stikstof aan Chilisalpeter en voor fosfor zuur aan superfosfaat, tenzij de grond zuur ia, dan 19 Slakkenmeel beter op zijn plaats. Bij het uitstrooien drage men zorg, dat de stoffen zoo weinig mogelijk in aanraking ko men met de reeds groeiende plantendeelen, omdat deze, vooral als zij vochtig zijn, daar door geheel of gedeeltelijk kunnen doodgaan. Met regenachtig weer heeft men daarvan geen last, omdat door den regen meststoffen wor den afgespoeld. Het uitstrooien van kali- en fosforzuurmest geschiedt het beste in het vroege voorjaar of dadelijk na het spitten; doch men wachte, tot de grond min of meer droog is, daar deze anders weder dicht wordt getrapt. Het Chili salpeter wordt later gegeven en dikwijls in twee of drie keeren. Bij potplanten kan men deze meststoffen ook gebruiken. Zij worden dan vooraf goed gemengd, waarna elke pot één of twee theelepeltjes ontvangt. Dit her haalt men om de drie of vier weken. Ook wordt wel gegoten met water, waarin deze stoffen zijn opgelost, waarbij men in het oog moet houden, dat per Liter water niet meer mag gegeven worden dan 5 gram. Liever een keer meer gieten, dan een sterkere oplossing te gebruiken. Nu is het zeer lastig bepaalde hoeveel heden. op te geven. Wij raden onzen lezers aan zich te wenden tot een tuinbouwkundige, dir rekening zal houden met het gewas en de grondsoort. Hoewel wij niet bang zijn voor flinke be mesting, geldt ook hier, dat men gemakke lijk van het goede te veel kan verkrijgen, vooral bij potplanten. BEMESTING VAN DEN TUIN. Met den tuin bedoelen wij zoowel dien bloe mentuin als den moestuin en den boomgaard. Het is een vrij algemeen voorkomend ver schijnsel, dat van deze drie meestal de moes tuin van mest wordt voorzien, terwijl de twee andere óf in het geheel niet worden bemest óf stiefmoederlijk worden behandeld. Dit Is ech ter verkeerd. Evenals de verschillende groen ten behoefte hebben aan plantenvoedsel, is dit ook en ln niet mindere mate het ge val met bloemen en de vruchtboomen. Ook de Ergens in ons land woont een zonder ling oud heertje .Hij heeft dezer dagen zijn 80sten verjaardag gevierd en bij die gelegenheid heeft'hij enkele merkwaar dige cijfers gepubliceerd. Ons ouode heer tje namelijk was een verwoed statiticus, en hij heeft op een waarlijk accurate wijze al zijn handelingen nauwkeurig opgetee- kend. Hierdoor is het hem gelukt een overzicht te krijgen van den tijd, dien hij aan verschillenede handelingen besteed heeft, en daar wij meenden, dat dit voor onze lezers wel interessant zou zijn, heb ben wij eenige zijner statistieken afge drukt. Zoo op het eerste gezicht lijken zo misschien vreemd of overdreven, maai dat is niet onze schuld. Bovendien: i, kunt het narekenen, als u ons oudo heertje niet gelooft. Alzoo: hier volgt de stastitiek van eer: 80-jarig leven. 80 jaar maakt 29220 dagen, 42076800 minuten, 2.524.608.000 seconden. Den dag- gerekend tegen 24 uur, heeft hij hier van: geslapen 26 jaar, 812 dagen, 18 uur, 21 minuten, gewerkt 21 jaar, 96 dagen, 14 uur, 40 minuten, zich kwaad gemaakt 6 jaar, 116 dagen, 14 uur, 10 minuten, gegeten 6 jaar, 846 dagen, 5 uur, 12 minuten, gewacht 6 jaar, 302 dagen, 16 uur, 45 minuten, verliefd geweest 4 jaar, 89 dagen, 8 uur, 27 minuten, vacantie gehad 4 jaar, 12 dagen, 16 uur, 3 minuten, gereisd 3 jaar, 273 dagen, 18 uur, 24 minuten, de krant gelezen 1 jaar, 243 dagen, 7 uur, 48 minuten, zich geschoren 228 dagen, 2 uur, 52 minuten, schoenen aangetrokken 89 dagen, 19 uren, 18 minuten, op de klok gekeken 80 dagen, 9 uur 86 minuten, de buitendeur opengemaakt 29 dagen, 4 uur, 47 minuten, de kinderen uitgescholden 26 dagen, 14 uur 33 minuten, dassen omgestrikt 18 dagen, 12 uur 6 minuten, den neus gewreven, 18 dagen, 8 uur, 28 minuten, sigaren opgestoken 12 dagen, 16 uur, 4 minuten, naar boordenknoopjes gezocht 6 dagen, 21 uur, 25 minuten, 48 minuten, gegaapt 4 dagen, 2 uur, 26 minuten, tegen het hondje „foei" gezegd, 2 dagen, 14 uur, 20 minuten, gelachen 1 dag 22 uur, 3 minuten. Men zal misschien vinden, dat het oude heertje wel erg veel tijd heeft zoek ge bracht op het zich kwaad maken; maar de kleine ergernissen des dagelijkschen levens hooren hier ook onder. En 26 da gen 14 uur en 88 minuten zijn kinderen uitschelden ls toch waarlijk niet te veel, evenmin als het 6 jaar, 802 dagen, 16 uur en 45 minuten wachten. Wij kennen wel menschen, die hun heele leven hebben gewacht op iets wat niet kwam. Overi gens: u hoeft het niet te gelooven, en rekent het maar na. t Klopt als een bus. Paul Valli zat, met de kin in de hand, over de heide te turen naar den optocht van het circus, die aan den voet van den heuvel voorbijtrok. Zoolang hem heugde had hij om en in een circus geleefd, en het was hem vreemd, dat hij nu geen deel uit maakte van de processie. Nooit te voren had hij geweten wat het was, zonder werk te zijn en ook zonder vooruitzichten, maar toen hij door dien val van het paard te Sheffield zijn been gebroken had, was zijn plaats als clown door iemand anders ingenomen en had men Paul Valli ver geten. In het oude valies naast hem waren zjjn twee tricots, even verbleekt als hij zelf. Hij was benieuwd wat voor een circus het was en waar het zijn tenten zou op slaan. Het was niet groot, het bestond slechts uit drie wagens, maar de paarden die ze trokken, zagen er weldoorvoed en stevig uit, en alles was even zindelijk en netjes in de verf. Naast het eerste paard liep een krach tige stoere kerel, de handen in de zak ken en de teugels over den arm. Het twee de werd bestuurd door een slanken jon gen man; uit de deur van den derden wa gen keek een jongetje met ernstige oogen, en daarnaast liep een jonge vrouw, met veerkrachtigen, regelmatigen tred, het hoold opgericht, en de donkere oogen recht voor zich uitstarend. Een bocht in den weg stelde Valli in staat den wagen van den kant te zien, waarop met groote letters stond geschre ven: „Circus Barsch", en zijn hart begon sneller te kloppen, bij de gedachte dat hij er misschien werk zou kunnen vinden. Ze stegen langzaam en zeker naar de plek waar hij zat, en Valli stond op om hem te begroeten. „Goeden morgen," zei hij, en hij liep mee met den man, die het eerste paard leidde, het oudé vallies in de hand. „Ik had je circus nooit gezien," zei hij, „dat had anders wel gekund, want ik heb zelf mijn leven lang tot het vak behoord." „Zoo," zei de donkere man, die Barsch zelf was, „wie ben je dan?" „Paul Valli, en ik ben jaren bij Rom- ford geweest als clown-acrobaat, tot ik in Sheffield achtergelaten werd met een ge broken been. Maar dat is weer heelemaaj genezen, en ik heb er gelukkig niet de minste last van." „Hm, ik zou wel iemand als jij kunnen gebruiken. Mijn clown is er vandoor ge gaan om op het land te werken." Wat kan ik verdienen." „Wel, in een geval als dit, is het het beste, dat ik je een deel van de verdienste geef. Zoo werkte die andere ook bij mij. Ik neem de helft er af voor de onkosten en jij kimt een zesde van de rest krijgen. Neem je dat aan?" De voorwaarden waren slecht, maar Valli was blij dat hij iets had. En Barsch liet de wagens even stil staan om hem voor te stellen aan zijn vrouw het mooie meisje met den veerkrachtigen gang, en Tom Lubbock, met wien hij samen zou werken. Daarna ging het weer verder, en tegen den middag bereikten ze het terrein waar de kermis gehouden zou worden. De drie mannen zetten de tent op en brachten alles voor de voorstelling in orde. Het programma zou bestaan uit een kunstje met messen gooien door Barsch en zijn vrouw, toeren te paard door Stella Barsch, acrobatisch rijden van Lubbock, Valli clownspel en tot slot een toer op de trapéze van hem en Lubbock. Een ding was zeker, al wat Basch lever de was goed, maar de man was een bruut, die tegen ieder raasde en tierde en zijn vrouw onder den duim hield door haar angst voor het kind, .den kleinen Tony, een zwak ventje, dat niet den aangeboren moed van een circusrijder bezat, zoodat de uren, die hij des morgens in de tent doorbracht, een kwelling voor hem waren; want soms miste de zweep van zijn vader het paard dat hij bereed en krulde zich om zijn smalle bevende schouders. En als Stella de blauwe plekken op zijn armen zag, schreide ze, en wenschte zij dat zij hem voor zijn lijden kon bewaren. De jonge vrouw was zoo heel anders dan de gewone menschen, die Valli ont moet had, ze deed hem altijd denken aan de bloeiende heide, waar hij haar het eerst had gezien, met haar mooien vrijen gang, den wind spelend door heur haar, haar oogen gericht naar den blauwen hemel, zoekend naar den leeuwerik, die hoog in de lucht zong. Valli had er het land aan haar in de kleurige circuskleeren te zien, en stelde zich haar het liefst voor aan een tuinhek met den jongen aan haar hand, den weg afkijkend, naar iemand, bij wiens komst zij glimlachte, maar in plaats daar van hoorde hij haar dikwijls in de stilte van den nacht, snikken en schreien. Langzaam begon Stella er aan te wen nen, dat de nieuwe clown allerlei atten ties voor haar had, haar paard roskamde, voor de voorstelling, en gereed stond er voor te zorgen, als zij het uit het circus weg zond, om het applaus van het publiek in ontvangst te nemen. Eerst lachte Barsch erom. Als deze dwaas van een clown meer werk verkoos te doen, dan noodig was, zooveel te beter. Maar na een tijdje ging die glimlach over in een bedenkelijk samentrekken van de wenkbrauwen, en zou hij Valli wegge jaagd hebben, als hij het niet om de goed koopte liet. Toch was er niets verkeerd in de ver houding van Stella, met den down, in tegendeel hun leven had er treurig als het was gloed en schoonheid door ver kregen. Zoo gingen langzaam de zomermaanden voorbij. Barsch wist heel goed, dat zijn vrouw den clown liefhad, en tevens dat zij haar plichten als echtgenoote getrouw bleef, maar tooh besloot hij haar te straf fen voor haar armzalig geluk, en dat deed hit door het kind. 's Morgens voor dag en voor dauw hiel den ze altijd repetitie ln de tent en stu deerde de nieuwe toeren in. En op zekeren dag toen Valli bezig was de trapéze vast te maken, hoorde hij Barsch Tony bevelen in vollen ren op een groot paard te sprin gen dat ln het circus ronddraafdet waar op het kind met angstige oogen zei, dat het te hoog was. Maar toen zijn vader be gon te vloeken en met de zweep te klap pen, holde hij blindelings weg, greep de manen, klauterde er met moeite op en ging doodsbleek en bevend over al zijn leden op den breeden rug van het paard staan. En hij slaagde vrij goed in zijn oefeningen, tot hem op het laatst geboden werd zijn eene been op te lichten. Drie maal probeerde hij het, en telkens verloor hij zijn evenwicht. Toen zakte hij met de handjes voor het gezicht op het paard in een, want hij wist wat er komen zou. De zweep knalde, Tony schreeuwde en op hetzelfde oogenblik sprong Valli van de ladder. „Waarom gun je den jongen geen tijd het behoorlijk te leeren?" zei hij, zioh voor Barsch stellend. „Zoo maak je het kind heelc-maal van streek." „Ik kan toch met mijn eigen jongen doen wat ik verkies?" was het antwoord met een reeks van vloeken. „Neen, zoolang ik hier ben, niet! Ik heb het al lang genoeg verduurd." i Barsch werd vuurrood van woede. „Zelfs als je meent mijn vrouw voor je gewonnen te hebben, kun je mij Voor hij den zin ten einde had, had Valli hem een klap op zijn leeljjken mond gegeven, en in een oogwenk waren ze hij gend met elkaar aan het worstelen en had Tony zijn moeder gehaald. Stella, die kwam aanhollen, was zoo verstandig te zeggen, dat het tijd was om de voorstel ling te beginnen. De twee mannen lieten elkaar los; Barsch, gemelijk en knorrig, Valli onvoldaan over zichzelf, dat hij door Barsch' drift op te wekken, het nog moei lijker voor Stella had gemaakt Er was geen tijd meer met haar erover te spreken, maar vóór den laatsten toer, als Barsch alle paarden tegelijk moest binnen brengen, ging Valli in den zach- ten zomerlucht naar buiten en vond Stella achter de tent. „Ik heb spijt over hetgeen er vandaag is gebeurd. Ik vrees, dat ik het er niet beter voor jou op heb gemaakt," zei hij. „Het kan moeilijk erger," antwoordde zij bedaard. „En ik ben je dankbaar voor wat je voor Tony hebt gedaan. Ik weet soms niet hoe ik het dragen moet." En dikke tranen biggelden haar over de wan gen. „Ik denk dat hij mij nu zal afdanken, en dan ben jij geheel aan zijn genade over geleverd, Stella," zei Valli wanhopig, de armen over de borst vouwend, uit vrees dat hij haar naar zich toe zou trekken, om haar tranen te drogen. „O, verlaat mij niet," smeekte ze. „Jouw tegenwoordigheid maakt het mij alleen mogelijk mij in mijn lot te schikken." „Wat zullen we doen, mijn liefste? Met je weggaan kan ik niet. Je hebt je kind"! Barsch, die de laatste van het publiek uit de tent had zien gaan en zachtjes, over het gras geslopen was tot binnen het be reik van de hem bekende stemmen, balde dreigend de vuisten. „We zullen gewoon met ons werk door gaan," zei Stella, haar oogen op de ster ren aan den nachtelijken hemel gericht, „en bidden dat er een dag komt, dat we vrij zullen zijn." Barsch ging met haat in het hart naar de tent terug, liep langen tijd peinzend heen en weer, onder het licht van de nog brandende lantaarn, scheen eindelijk het idee gevonden te hebben dat hij zocht en grijnslachte boosaardig. Den volgenden morgen gingen ze naar een andere stad en reden twee dagen langs rustige landelijke wegen, zonder veel te praten. Zoodra ze de tent op de nieuwe sfaqd- plaats opgeslagen hadden, maakten Valli en Lubbock de koorden en toestellen voor hun acrobatische toeren in orde. Ze ver richten gewoonlijk geen bijzondere kunst stukken, maar gebruikten alleen een paar schommels, die tegenover elkaar met tou wen aan de balken hingen en slingerden zioh van de eene op de andere, of Lub bock stond wjjdbeensch om het even wicht te houden op de zijne en gooide gekleurde glazen balletjes in de lucht, waarop Valli van zijn schommel met een klein geweertje sohoot. Toen Stella rus tig bij de lamp in den wagen kleeren zat te verstellen, hoorde ze Valli en Lubbock na den geheelen avond gewerkt te heb ben, naar hun slaapplaats gaan. En daar na wachtte ze op haar man wachtte en wachtte, maar hij kwam niet. Eindelijk stond zij op, en ging tent. 't Was er donker, maar opeen naar de opeens zag ze een geheimzinnige lichtstraal van een lantaarn, die hoog aan den kant van het doek hing. Misschien had Valli die bij zijn werk gebruikt, en daar vergeten. Ze zou hem even meenemen, anders zou haar man er waarschijnlijk boos om zijn. Toen ze den voet van de ladder bereikte gaf ze bijna een schreeuw van schrik de lantaarn had zich bewogen. Ze keek aandachtig wat het zijn kon en merkte op dat een paar handen die ze als die van haar man herkende bezig waren, met een mes, langzaam het touw van den schommel, vanwaar Valli zich den volgen den dag op dien van Lubbock moest slin geren, door te snijden. En in Stella'» hart was slechts één

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1929 | | pagina 6