Bi)llENLAND.
S. I. KMSE8ZN.
COSROZE-N
ZE- E:
POORV MOSTERD
METJ-IETANKE-R
D^B ELM^N N
00ST-INDIË.
DE HAND DER TRASEDIE
Nr. 66 'l
DONDERDAG 4 JULI 1929
57ste JAARGAN
1
L A N D.
peliit Mijven. vriendschap-
Is het meest gesohikte en soliede
Katoenen weefsel voor
KINDERJURKEN
KRUIPPAKJES
PYAMA's OVERHEMDEN
JONGEMEISJESKLEEDING
FEUILLETON
MacDonald's antwoord.
Het portret van Philip Maltabar.
Teleurstelling1 te Berlijn en
te Washington.
De stemming in Frankrijk.
STAKING IN ENGELSCHE HAVENS.
DONAU-LANDEN.
HET TSJECHOSLOWAKSCH—
HONGAARSCH GRENSINCIDENT.
SPANJE.
MASSA-ONTSLAG AAN OFFICIEREN.
AFGANISTAN.
DE STAMMEN-OORLOG.
VEREENIGDE STATEN.
BELGIË.
IN DE ANTWERPSCHE HAVEN.
De verzanding aan de Kruis-
schans.
DE AMERIKAANSCHE VLOOT.
ZUID-AMERIKA.
DE TOESTAND IN VENEZUELA.
Geen revolutie.
HET NIEUWE JAPANSCHE
KABINET.
VRAAGT
OM HAAR FRISSCHE
GEUR IETS
BIJZONDERS
Een mindérheldlsregeerlng.
DE BOM GESPRONGEN.
De slechte verhouding tusschen
dien Batavlaschen gemeenteraad
en het college van B. en W. leidt
tot een crisis.
(Wordt vervolgd.)
CHE COURANT
ag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: C. DE BOER Jr„ DEN HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412
voor
Donderdag
Vrijdag
licht op
'Vs en Fietsen
Si
T0BRALC0
9.52 uur.
9.51
De Engel^ Troonrede.
De troonredL openin£ van het
nieuwe parieme(tjje x>iïis<lag in het
Hoogerhuis aoflen Lord-kanselier is
■voorgelezen, zea^ betrekkingen met
De onafhankdijij fjnancieele deskun
digen hébben eenstemmig rapport
voor de olledigen definitieve regeling
™n «Istuk ingediend dat
thans bestudeer(.;ircj^ jn afwachting
van een coirleretM,an vertegenwoordi
gers der belanglifliijjjjda mogendheden.
De regeling vraagstuk zal de
bezettmgsmogendliijjjj S(;aat stellen
tot de ontruimingfjQ bet Rijnland over
te gaan.
Met den Arneriimggben gezant zijn
gesprekken over Ontwapening ter zee
begonnen.
De regeering achiien tijd gekomen om
internationale gesc|en waarin de par
tijen het over respj|ve rechten niet
eens zijn aan .iu%be beslissing te
onderwerpen. De bering raadpleegt
thans de Dominions indië nopens de
onderteekemng van facultatieve be
paling voor het Irrationale Hof van
Justitie.
De regeering ondengkt op het oogen-
blik de voorwaarden \or een hervatting
der diplomatieke bet%ingen met de
Sowjets en heeft ziehier dit onderwerp
met de Dominions etlndië in verbin
ding gesteld.
Ten slotte geeft de tionrede een over
zicht van maatregelenife voorzien zijn
om het vraagstuk der wrkeloosheid te
regelen. Daaronder kous voor verbete
ring van het vervoeren, opbeuring
van kwijnende industrieën uitvoerhan
del, verbetering van deaWbouw, aan
moediging van de vissdiitfj, faciliteiten
voor het plaatsen van qortbrengselen
evenals grootere faciliteitivoor de land
verhuizing naar overzee, i
De regeering beoogt eareorganisatie
van de steenkoolnijverheMm de regeling
van de kwestie van denigendom van
delfstoffen.
Eindelijk is zij voornemjs een onder
zoek naar de werking vanle kieswet in
te stellen.
Het adres viantwoord.
Baldwin herinnerde bij M debat over
het adres van antwoord aank opluchting
die het herstel des Koningdom in den
lande en niet het minst inlit Huis ge
bracht had, welks zittingenioor de ver
kiezingen steeds door diethaduw be
dreigd waren.
Baidwin wenschte dan wataeer te we
ten van de plannen der regedng nopens
het herstel der diplomatieke'betrekkin
gen met Rusland en voornaBlijk of de
premier zich houden zou aan de begin
selen die hij voor 4 jaar oflouwd had
bij de zaak van den brief vaiZinowjef?
Spr. juichte het denkbeeld van Mac
Donald om persoonlijk naar Imerika te
gaan, ten zeerste toe en zeidekt de con
servatieven geneigd waren tt samen
werking, ofschoon dan van Hde zijden
Gegarandeerd Wasch-, Zon- en lichtecht.
Verkrijgbaar In een groote keuze
dessins en effen kleuren.
Beantwoordend aan eiken smaak.
Let op den naam T0BRALC0 op den zelfkant
door
E. PHILLIPS OPPENBP1-
23)
„Ik zal bet u niet vrtellen. ban
het u niet vertellen, omdat ^et met
weet. Om 's hemels wil, doe®Ü
gen meerl Kom mee naar Aueiaide
Fortress. Daar wilde u heenga®» 13 het
niet zoo?" j
„Ja, daar wildle ik heen," g^ Jlc ten
antwoord.
„Dan zullen wij samieni gaan,"zede hij.
,.Zij zal héél1 blij zijn, u te zien."
- r Even
(reikten,
Wij liepen samen het voetpad®*
voordat wij het G-ele Huis
wendde ik mij tot hem.
offers moesten gebracht worden en zelf-
beheersching noodig zou zijn.
MacDonald begon in zijn antwoord
eveneens met een gelukwensch aan de
natie met het herstel des Konings, dien
hij nog tal van jaren toewenschte om zijn
zegenrijke regeering te kunnen voort
zetten. Spr. had met genoegen gehoord,
dat de conservatieven geen oppositie
quand même zouden drijven en hij ver
trouwde, dat als alle partijen hun ideeën
als het ware in een gemeenschappelijken
smeltkroes zouden brengen, daaruit een
vruchtdragende wetgevende periode zou
kunnen ontstaan. De voornaamste pro
grampunten der regeering bleven de be
strijding der werkloosheid, verbetering
der sociale toestanden en vrede en veilig
heid in de buitenlandsche politiek. Ter be
reiking van het eerste doel was een voor
uitgang van den algemeenen levens
standaard noodzakelijk, die slechts hand
in hand kon gaan met herleving van han
del en industrie. Voor het laatste was
allereerst overeenstemming met Amerika
noodig. De andere maritieme mogend
heden konden zich dan aansluiten, hoopte
spr., als Amerika en Engeland eerst het
goede voorbeeld gegeven hadden.
De premier zeide verder, dat de regee
ring zich niet aan eenmaal aangegane
verplichtingen zou onttrekken (dit slaat
op de Schulden-overeenkomst met Frank
rijk) maar dat op het Engelsche volk las
ten gelegd waren, die onevenredig zwaar
waren, en die iedere regeering moest
trachten, door overleg en goeden wil te
verminderen.
In het Hoogerhuis heeft Lord Salis
bury, de leider van de conservatieven, ge-
„U zei daareven, dat u van middag
naar mijn vader wilde gaan," (Prak ik.
„Kan ik hein soms een boodsfraP voor
u overbrengen?"
„Zeg hem, dat bet mij spijt dfbij ziek
is, maar dat ik blij ben te hoor<J> d?t hij
zich in acht neemt," antwoordi bij» op
mij- neerziende. „Zeg hem, datlp weer
slecht is, en dat hij goed zal <Pn> zicb
zeer in acht te nemen. Op zijn kP^er blij
ven is het beste voor het tegen#>rdige."
Wij waren thans binnen de h#ben van
het Gele Huis en ik had den 0d niet,
hem de reden te vragen van diePgewone
bezorgdheid' vodr mijn vaders godheid.
Ik liep daarover nog verwond n® te
deniken, toen wij1 reeds in den wer
den gelaten. Toen vergat ik heivoor een
oogenMik, en al het overige er bij.
Adelaïde Fortress had een bezoekster
tegenover zich zitten, die in ernstig ge
sprek met baar was.
Zij' hielden plotseling stil en keken op,
toen wij1 binnenkwamen. Er was geen
vergissing mogelijk in dat lange, vale ge
zicht en die onrustige oogen: het was de
zuster van Berdenstein.
Mij keek zij met onverschilligheid aan»
maar biji het zien van mijn metgeizel
sprong zij op en een gilletje ontsnapte
haar. Zij scheen hein met de oogeni te
verslinden.
„Eindelijk!" riep zij. „Eindelijk!"
HOOFDSTUK XV.
Wij stonden hen verbaasd' aan te kijken.
„Is u het werkelijkl" mompelde zij. „Hoe
verwonderlijk I"
Zij stak heim beide handen toe. Bruce
Deville nam ze een weinig verlegen in de
zijne. Het was gemakkelijk te zien, dat
haar vreugde over deze ontmoeting niet
geheel en al wederkeerig was.
Maar zijzelf scheen daarvan niets te be
merken. Een glimlach plooide haar lip
pen en deed Al haar tanden zien. Zij had
blinkend witte tanden, fraai gevormd en
regelmatig.
„Te denken, dat wij elkander zoo weer
ztouden ontmoeten," hervatte zij, zijn
groote bruine hand' niet weerzin loslatend.
„Wij moesten elkander natuurlijk nög
wel eens ontmoeten," antwoordde hij on-
versohiTlig. „Daarin is niets bijzonders
gelegen tenslotte. De wereld is zoo
klein!"
zegd, dat de troonrede weinig bevatte,
waarmee men niet hartelijk zou kunnen
instemmen. Graaf Beauohamp, de leider
van de liberalen, zei, dat de troonrede ge
ïnspireerd was door het beginsel van
veiligheid, wat de extremistische leden
van de arbeiderspartij in het heele land
ontevreden zal maken.
Reuter meldt nader:
De stemming in het Lagerhuis tijdens
het debat over de troonrede toonde een
geest van verzoening en wijst er op, dat
men de nieuwe regeering een redelijke
kans wil geven om haar politiek te ver
wezenlijken.
De Engelsche troonrede heeft hier
lichtelijk teleurgesteld, omdat ze omtrent
de ontruiming van het Rijnland, over de
vlootbeperking en de regeling der sdhul-
denkwestie geen nauwkeurige aankondi
gingen bevat, doch zioh tevredenstelt met
slechts betrekkelijk vage aanduidingen.
Washington, 2 Juli. De Times meent,
dat de luttele opmerkingen in de Engel
sche troonrede over spoedige verminde
ring van wapening in de heele wereld
teleurstelling zullen brengen na alle ver
wachtingen, die door de spoedige reis
van generaal Dawes naar Schotland ge
wekt waren. Alle hoop op een ontwape
ningsconferentie in één van de volgende
maanden is dus vergeefsch geweest.
De Engelsche troonrede, die eerst in
de middaguren te Parijs bekend werd,
heeft niet nagelaten diepen indruk te
maken. In het bijzonder had men niet
verwacht, dat de rede in de kwestie van
de ontruiming van het Rijnland, zoo'n
uitgesproken standpunt zou innemen: Als
eerste troonrede, door een arbeiders-
regeering opgesteld, had men eerder op
een gematigde internationale opvatting
gerekend. Iri de wandelgangen wordt de
rede druk besproken en men ontveinst
zich een uiteengaan van de Britsohe en
Fransche buitenlandsche politiek niet.
Intusschen wordt de rede door de link-
sche georiënteerde partijen levendig be
groet.
Londen, 3 Juli. Er is een staking onder
de havenarbeiders uite ebroken tenge
volge van wedijver tusschen twee vakver-
eenigingen.
Verscheidene schepen worden te Lon
den, Liverpool, Bradford en Southampton
opgehouden. Verwacht wordt dat de be
weging zal uitbreiden.
Indien Vrijdag om twaalf uur de door
Hongarije wegens spionnage gearresteer
de Tsjechische spoorwegbeambte Pecha
niet vrij zal zijn gelaten, zal, naar uit
Praag wordt gemeld, de heele grens tus
schen Tsjecho-Slowakije en Hongarije
worden gesloten. Het spoorwegverkeer bij
Hiad Nemeti is reeds afgebroken.
Gisteren zijn officieel de namen gepu
bliceerd van de uit het leger, wegens deel
neming aan de muiterij, ontslagen offi
cieren. Het zijn 6 kolonels, 6 oversten, 38
majoors, 85 kapiteins, 70 eerste luitenants
en 80 tweede luitenants.
Volgens een telegram uit Peshawar aan
de Times, heeft Habiboella, de emir van
Kaboel, de stad Gardez, die generaal
Nadir Chan'^j hoofdkwartier was, den
13den Juni by verrassing genomen en
geplunderd. Habiboella's invloed neemt
gestadig toe.
Volgens een bericht in de Antwerpsche
bladen, is, bij onlangs in de geul, aan de
Kruisschanssluis, gedane peilingen ge
bleken, dat de diepte aldaar slechts 6 M.
50 bedroeg, terwijl de vereischte diepte
van het vaarwater 9 a 10 meter bedraagt.
Daar de regeering en ae aannemers ver
zuimden het noodige te doen om de ge-
wenschte diepte te verkrijgen, heeft de
stad Antwerpen nu zelf de onontbeerlijke
baggerwerken in deze geul laten uit
voeren.
Adams, de minister van marine heeft
medegedeeld, dat contracten zijn gesloten
voor den bouw van 3 nieuwe lichte krui
sers, die met de twee, die op 29 Juni zijn
aanbesteed de eerste 5 uitmaken van de
15, die door het congres zijn toegestaan.
Het gezantschap der V. S. van Vene
zuela in Nederland spréékt de berichten
omtrent het bestaan van een toestand van
onrust in Venezuela op de meest besliste
wijze tegen. Al deze berichten zijn uit de
lucht gegrepen.
De pogingen van Urbina e.c. zijn snel
onderdrukt en de publieke opinie steunt
volkomen en beslist de regeering der re
publiek.
JAPAN.
Tokio, 2 Juli. Het nieuwe kabinet is ge
vormd. Hamagoesji is benoemd tot mi
nister-president, baron Sjidehara tot mi
nister van buitenlandsche zaken, Kenzo
„U heeft heeleinaal uw belofte niet ge
houden," hernam zij verwijtend. „U is in
het geheel niet in de buurt van ons hotel
gekomen. Ik héb een week op u ge
wacht."
„Ik kon niet. Ik moest dien zelfden mid
dag uit Baeren weg."
Eindelijk richtte zij het woord tot ons.
„Dit is de heerlijkste ontmoeting, die
men zich denken kan, voor zoover mij be
treft," verklaarde zij', nog niet 'geheel op
adem. „De heer Deville heeft mij eenmaal
het leven gered."
Hij maakte aanstalten om te protestee-
ren, maar zij sloeg er geen acht op. Zij
was blijkbaar besloten haar verhaal te
doen.
„Ik reisde niet een vriendin door de
Italiaansche meren,streek, en wij' maakten
een rijtoer in de buurt van Baeren. Wij
kwamen een verschrikkelijken heuvel af
met een afgrond aan die eene zijde en een
stellen bergwand aan de andere. De weg
was maar juist breed genoeg voor ons
rijtuig.
Plotseling vloog er een groote vogel uit
een opening in de rotsen en d'eed onze
paarden schrikken. De koetsier verloor
het evenwicht en viel van den bok.
De paarden galoppeerden den heuvel
af, die op die plek bijna loodrecht naar
beneden liep. Op korten afstand was een
scherpe bocht. Wij, zouden ongetwijfeld
er over gegaan zijn en in den afgrond
gestort.
Maar juist kwam dé heer Deville den
hoek om. Hij scheen alles in een oogen-
hük te overzien en snelde ons te hulp.
O, het was verschrikkelijk!" riep zij uit,
de handen opheffend met een rilling. ,Jk
zal het nooit vergeten, tot mijn dood toe.
Nooit!"
De heer Deville scheen eer geen' belang
in te stellen, en wat ongeduldig te worden.
„Het leek mij toe", ging zij voort, terwijl
zij haar trillende stem liet dalen, „dat hij
onder de paarden kwam, dat hij meege
sleept zou worden".
'Bruce Deville sloot met een: slag het
boek waarin hij had zitten bladeren. Blijk
baar had hij lijdelijk toegeluisterd, zoo
lang hij het uithouden kon.
„Laat mijl het verder vertelen", zei hij
kortaf, „Ik ben geizegend met sterke ar
men en ik hield de paarden tegen. Dat
was niet bijzonder moeielijk. De dames
wandelden naar haar hotel terug, en ik
ging den koetsier opzoeken, die zijn been
hadi gebroken".
„En ik heb hem na dien tijd nooit weer
gezien!" riep zij opgewonden uit
„Wel, daaraan kon ik niets doen", her
vatte hij. „Ik geloof, dat ik beloofde, u aan
uw hotel te komen bezoeken, maar toen
ik het nog eens overdacht, scheen het
waarlijk niet d'e moeite waard. Ik hadi bo
vendien haast om te Genève te komen".
Zij lachte stil. Haar oogen, zochten
voortdurend de zijne.
„U is als alle mannen uit uw land, die
dapper zijn en edel", zeide zij. „U zal een
groote daad verrichten, wij hebben daar
dagen lang gowaebt, hopende, u te zien.
Ik heb sedert overal naar u uitgekeken.-
En te denken dat ik nu.op déze treu
rige reis, die ik gedwongen was te
maken.dat ik toevallig hier kwam, en
dat de deur opengaat, en u komt binnen!"
„Het is net een roman", merkte Adelaïde
Fortresa op, met een flauwen glimlach om
OP GOEDE ZEEP STAAT:
Adatsji tot minister van binnenlandsche
zaken.
De nieuwe premier is de leider van den
linkervleugel der Kensekai-partij.
Het nieuwe Japansche kabinet Hama
goesji dat heden door den Keizer in func
tie wordt gesteld, heeft in het Parlement
slechts den steun van 218 van de 466 leden.
Men rekent er echter op dat de regee
ring, die voorloopig dus een minderheids-
regeering is, door het overloopen van"
leden der huidige oppositie naar de Re-
geeringspartij, een voldoende parlemen
taire versterking zal krijgen.
Batavia, 2 Juli. In den gemeenteraad is
een motie aangenomen, waarbij het col
lege van B. en W. wordt uitgenoodigd
verandering te brengen in de slechte
verhouding, welke tusschen het college
en den raad bestaat.
Hierop hebben de vier wethouders hun
mandaten ter beschikking gesteld.
Staande de vergadering werden in hun
plaats tot wethouders gekozen de heeren
Hildebrand (Ind. Kath. Partij), Lewis
(Partijloos), Hoekstra (Chr. Eth. Partij)
en Thamrin (Inland. nationalist).
Aangezien de Ohineesche wethouders
plaats hiermede vervallen was, namen
alle Chineesche raadsleden hun ontslag
en verlieten de zaal. De heeren Hilde
brand en Lewis namen hun benoeming
in beraad, terwijl de beide anderen hun
mandaat aanvaardden.
de lippen. „Hoe dankbaar moet je zijn, dat
je imij juist van middag kwam bezoeken,
Bruce! Wat ik zeggen wil, wees zoo goed
even te scheEen. Tenzij jij gekookte thee
prefereert?"
Hij stond dadelijk op en schelde.
,Jk ben blij, dat je op bet idee komt, dat
wij, komen theedrinken", merkte hij op.
„Miss Ffolliot en ik hebben elkander hier
vlak bij' ontmoet Je moogt ons wel iets
bijzonder goeds geven, dat wijl ons buiten
gewaagd1 hebben met zulk een weer".
„Hoe is het met uw vader, Miss Ffol
liot?" vroeg het meisje, zich plotseling tot
mij wendend.
„Tot mijn spijt moet ik zeggen, dat hij
zeer ziek is en verplicht is, zijn kamer te
houdén. En ik vrees, dat hij gedurende
versoheiden d'agen te bed zal moeten blij
ven".
Dat scheen haar niet bijzonder te tref
fen. Ik sloeg haar aandachtig gade, met
een gevoel van verlichting.
„Dat spijt mij", merkte zij beleefd op.
„Intusschen, wat mij betreft, geloof ik
niet, dat ik er veel aan hebben zou, hem te
bezoeken. Ik ben bij de meeste menschen
geweest, die hier langoren tijd gewoond
hebben en zij allen verzekerden, dat zij
nooit den naam Maltabar gehoord heb
ben".
Ik zag Bruce Deville schrikken, en de
hand, waarin hij zijn kopje hield, beefde.
Adelaïde Fortress en hij wisselden een
sneUen blik. Het meisje, wier oogen nau
welijks een oogenblik van hem afgewend
waren, merkte het ook op, ofschoon ik be
twijfel, of zij er dezelfde beteekenls aan
hechtte.
