S. A. KANNEWASSER ZN.
1
1
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS,
TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Avsl-K
Abd Li-si r*oop.
PP
I
STE R-TABAK
Eerste Blad.
DE HAND DER TRAGEDIE
CONCURRENTIE ONMOGELIJK
BUITENLAND.
Nr. 6679
ZATERDAG 20 JULI 1929
57ste JAARGANG
Zomertijd.
Zon Hoogwater
WEEKOVERZICHT.
KINDERJURKEN
KRUIPPAKJES
PYAMA's OVERHEMDEN
JONGEMEISJESKLEEDING
Buitenland.
FEUILLETON
Militaire beweging.
1 os die h
Liw ode
ie ©p, V^rriuinr»
Uo.lt 03 met AKKer-Tö
Eten rede' van Tsjlang Kal-sjek.
De Japansche minister van
oorlog pessimistisch.
Ook In de Ver, Staten Is men
bezorgd.
Diplomatieke betrekkingen
verbroken.
Zal het oorlog worden?
Is /ff
HELDERSCHE COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbetaling: Heldersche Courant
binnenland f Breetand Wieringen 1.65;
overige landen f 1 Vj. e? W' Indie p. zeepost f 2.10, ld. p. mail en
Modeblad resp fo95 f PT f a5°' f°'7°' f?'7°- f
I,25> i-25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: C. DEEOER Jr., DEN HELDER
Bureau: Koningsiraat 29 Telefoon: 50 en 412
Poat-Glrorekeniag No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte al* redaction.
tekst) dubbel tarief. Kleine ad<vert. (gevraagd, te koop, te huur)v. 1 t/m 3
regels 40 ct.. elke regel meer 10 ct. bi] vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct
Op- en ondergang van Zon en Wlaan
en tijd van hoogwater (Texel).
Maan
Juli
op:
ond.:
Z 21
21.02
3.00
M 22
21.39
3.57
D 23
22.06
6.04
W 24
22.26
6.16
D 25
22.43
7.30
V 26
22.56
8.44
Z 27
23.08
959
op:
5.01
5.03
5.04
5.05
5.07
5.08
6.09
ond:
21.08
21.06
21.05
21.04
21.02
21.01
20.59
v.m.: n.m.:
9.40 9.58
10.15 10.32
10.48 11.05
11.22 11.39
11.56 12.14
12.32 12.51
1.10
Licht op
voor Auto's en Fietsen:
Zaterdag 20 Jüll ©.39 uur.
Zondag 21 9.38
Maandag 22 9.36
V
Komkommertijd! Met den besten wil
van de wereld is er voor de kranten geen
nieuws van eenige beteekenis te verslaan,
en aangezien het bedrijf niet kan stil
staan, de lezers dagelijks hun dosis nieuws
moeiten hebben, wordt de bekende jour
nalistieke duim in den airrn genomen
let op deze fraaie beeldspraak 'alstublieft
en wellicht zal, ais de toestand niet ver
betert, al heel spoedig) ook weer d'e zee
slang te voorschijn komen, die in deze
dagen altijd opgeld doet.
De menschheid zwoegt en hijgt en
transpireert van de hitte, maar tegelijker
tijd profiteert dj ervan, en ze hoopt, dat
we het een poosje zoo houden. De vaoan-
ties zijn voor het grootste deel al begon
nen, allerlei plannen gemaakt, waarbij
men evenwel uitsluitend mooi zomerweer
kan gebruiken, en het zou zeer onvrien
delijk zijn van moeder natuur, als ze dit
alles nu in de war smeet en ons onzen
korten zomer ontroofde. Maar we weten
allemaal wel, dat we in dit opzicht niets
te vertellen hebben en ons aller moeder
een grillige en vaak nukkige dame ia.
Intusachen, we zitten in of nabij het
water of de bosschen, we trekken ons van
geen politiek of wat dan ook, iets aan, en
we vinden het wel aardig, toch regelmatig
ons krantje te ontvangen, desnoods met
een zeeslang dan maar.
Binnenland.
Voor wat ons eigen land betreft, kwam
no(g in de vorige week het bericht betref
fende de opdracht aan jhr. Ruys tot vor
ming van een kabinet. Onze pers heeft er
maar matig belangstelling voor getoond,
zooals in heel deze verkiezing de -belang
stelling en de deelname van bet Neder-
landsche volk gering was. Het is de dood
dn den pot; men is zich meer en meer be
wust geworden van de betrekkelijke
machteloosheid, zoowel' van den kiezer als
TOBRALCO
Is het meest geschikte en soliede
Katoenen Weefsel voor
Gsgarandeerd Wasch-, Zon- en lichtecht.
Verkrijgbaar in een groote keuze
dessins en effen kleuren.
Beantwoordend aan eiken smaak.
Let op den naam T0BRALC0 op den zelfkant
JAAP SNOR, ZUIDSTRAAT 15.
Let vooral op den gelen winkel.
van een parlement, uit die kiezerismachte-
looisheid geboren, en een soort lethargie,
berusting in het onvermijdelijke, is over
ons volk gekomen. De verschillende frac
ties hebben al vergaderd, doch voorloop!®
ontbreken nog nadere (berichten. Men
raadplege overigens de Parlementaire
Kroniek van mr. Antonio.
Zondert men de gewone wekelijksche
„geméngde berichten" uit: branden,
auto- en andere ongelukken, enz., dan is
er feitelijk niets gebeurd wat de moeite
van het vermelden waard is. De Zaan-
damsche stakinig is nog in hetzelfde sta
dium; het schijnt, dat het aantal
werkwilligen uit de buurt van Spa
kenburg grooter wordt. Of hier
mede verband houden de thans we
derom gedane bemiddelingspogingen van
den rijksbeimiddelaar, is wellicht niet on
waarschijnlijk. De heer van LJlsselstein
stelde voor een loonsverhooging van 50
cent per week, maar blijkens de eerste
berichten wenschten de stakers dit voor
stel niet te aanvaarden. Vóór of op Maan
dag wordt hierover beslist.
Wachten wij dus nadere mededeelin-
gen af.
Verdien worden die gebeurtenissen in
ons land gekenmerkt d-obr vacantiebezoe-
ken. Kan het anders bij dit prachtige
zomerweer? Eeni groep mieisjespadvind-
sters heeft een congres in ons land, Am
sterdam maakt zich gereed voor de ont
vangst van den Engelschen Lord-Mayor,
die hedenmorgen in de hoofdstad is aan
gekomen, alsmede voor de ontvangst van
de Australische vliegers Kingsford
Smith, e.a. Bij de ontvangst waren na
tuurlijk de Marine-vliegdiensten van de
Mok en de Kooij tegenwoordig.
Ook in het buitenland heerscht de kom
kommertijd. Vandaar, dat de kranten zich
met ware welluist hebben geworpen op het
incident tusschen Ohina en de Sowjets.
De een zegt de wordt oorlog, de ander
meeat, dat het eea storm is in een glas
water. Feit is, dat noch China of wat
dan voor die geldige Chineesche republiek
doorgaat noch die soyjet-regeering vol-
d ende legers en credieten hebben om
met ©enigen grond van slagen oorlog te
kunnen voeren, ea wij voor ons hebben
zoo het idee, dat hier toegepast wordt in
het groot, wat die beroemde vechtersbaas
in het klein deed, toen hij. tegen de hem
omringende .vrienden zeidie: „Jongens,
hou me goed vast andiers bega ik een on
geluk".
Maar alweer is ook hier afwachten de
boodschap, en misschien zijn over eenigen
tijd de gemoederen wel wat bedaard.
Stormachtige tooneelen kwam in die
Franscbe Kamer voor naar aanleiding
van de schuldenregeling. Het is voor
Frankrijk wel een bittere pil: het behoort
tot de overwinnaars van den oorlog, maar
het is met huid en haar overgeleverd aan
Amerika. Dit schatrijke land is van ai de
belligerente mogendheden van 191418
het eenige, dlat in zijn vuistje kan lachen
en zijn toch reeds volle schatkist nog
boordevol -ziet komen. En op* dit punt
de betaling van de oorlo'gsschulden
is Amerika onverbiddelijk. Jelui uit den
put helpen, is goed en' wel, maar de re
kening moet worden gehonoreerd. En
Frankrijk en België zitten er nu mee. De
oude Romeinen hadden een gezegde, dat
hier van toepassing is, n.L „Vae victis!"
wee den overwonnene.
Hiermede houdt natuurlijk ook ver
band de ontruiming van da bezette ge
bieden.
Een verschrikkelijke ramp in 'Gilling
ham1 in Engeland, een treinramp in de
Vereenigde Staten, watergebrek in En
geland, dat op sommige plaatsen zeer
dreigend is geworden, dat is verder zoo
wat het eenige nieuws van eenig belang.
RUSLAND.
door
B. PHILLIPS OPPENHEJM.
HET RUSSISCH-CHINEESCHE
CONFLICT.
Londen, 18 Juli. Te Peking is van Chi
neesche zijde het gerucht verbreid dat de
Russische troepen in Noord-Mantsjoerije
gepoogd zouden hebben over de rivier de
Amoer te trekken. De Russen zouden ech
ter zijn teruggeslagen. Van Japansche
zijde wordt te Peking medegedeeld, dat de
Russische troepen zijn uitgerust met een
groot aantal vliegtuigen en een kleinere
hoeveelheid geschut.
De militaire voorbereidingen aan de
Mantsjoerijsche grens gaan voort. Op
Russisch gebied werden veertigduizend
(Adv. In Blokschrift)
man samengetrokken tusschen Blagoesjt-
Sjenk en MantsjoelL Verscheiden afd'ee-
lingen van deze troepen zijn voorzien van
vliegtuigen. De troepen-bewegingen in
Mongolië bevatten voornamelijk cavalerie.
De Chineesche troepenmacht, die aan de
grens is saamgetrokken, is veel sterker
dan die der Russen. Generaal Tsjang-
Sjoe-liang de bevelhebber der Mantsjoerij
sche troepen bevindt zich nog steeds in
een badplaats aan de zeekust nabij Tient-
sin. Hij heeft een telegram ontvangen van
minister-president Tsjlang Kai sjok, waar
in hij onmiddellijk naar Moekden wordt
teruggeroepen om persoonlijk het verde
digingswerk aan de grens te leiden. Op
het oogenblik heeft Tsjang Sjoe Liang dit
bevel nog niet opgevolgd.
Door de regeering te Nankin wordt offi
cieel medegedeeld, dat China voornemens
is den Chineeschen Oosterspoorweg in
eigen beheer te nemen en maatregelen te
nemen tegen een eventueel militair op
treden van Sowjet-Rusland. Het spoor
wegverkeer tusschen Mantsjoerije en Si
berië is, naar uit Charbin gemeld wordt
stopgezet
Tsjiang Kai-sjek heeft in de Koemin-
tang een rede gehouden in welke hij zioh
uitvoerig bezighield met de betrekkingen
tusschen Rusland en China. Hij verklaar
de, dat het overnemen van den Chinee
schen Oosterspoorweg niets ongewoons is.
Rusland heeft herhaaldelijk verklaard,
dat het den spoorweg aan Ohina zal
teruggeven. Wanneer de Sowjet-regeering
de Chineesche ïegeering respecteert en
het sluiten van verdragen op de basis van
gelijkgerechtigdheid kan plaats hebben,
is de regeering te Nanking bereid! de di
plomatieke (betrekking met Rusland voort
te zetten.
Behalve de kwestie van den Ol^nee-
schen Oosterspoorweg zijn er nog ver
scheidene Russisch-Ohineesche kwesties,
die op regeling wachten.
In de vergadering van het Japansche
kabinet verklaarde de minister van oor
log, dat volgens officieels berichten van
zijn collega voor buitenlandsohe zaken de
sowjet-regeering aan de Russisch-Ohi
neesche grens 80.000 goed gewapende
troepen ter beschikking hóudt. Voorts
beschikt de Chineesche regeering aan den
Oosterspoorweg over 150.000 man gereed
staande troepen.
De minister van oorlog beschouwt den
toestand in Noord-Mantsjoerije als uiterst
kritiek en legde er den nadruk op, dat Ja
pan thans in de noodzakelijkheid ver
keert zijn standpunt inzake het conflict
tusschen China en Rusland te bepalen.
De Amerikaansche regeering slaat met
bange bezorgdheid de mogelijkheid gade
van een conflict tusschen Sowjet-Rusland
en China. Immers dit is nu de eerste keer
dat een proef kan worden genomen met
het pact van Kellogg door twee mogend
heden die het mee hebben onderteekend.
Onder Laatste Beriohten hebben wij J.1.
Donderdag nog melding gemaakt van het
verbreken der diplomatieke betrekkingen
tusschen Rusland en China.
1 In het antwoord van de Sovjet-regee
ring op de Chineesche nota wordt gezegd:
De Sovjetregeering constateert dat alle
middelen om tot een bevredigende rege
ling te komen zjjn uitgeput, hetgeen de
regeering ertoe noodzaakt:
1. aile diplomatieke, consulaire en han
delsvertegenwoordigers der Sowjet-regee
ring uit China terug te roepen;
2. alle Sowjetbeambten en ambtenaren
van den Chineeschen Oosterspoorweg
terug te roepen;
3. alle spoorwegverkeer tusschen China
en Rusland stop te zetten; en
4. aan alle Chineesche diplomatieke en
consulaire vertegenwoordigers in Rusland
te bevelen onmiddellijk het land te ver
laten.
De N. R. Crt schrijft naar aanleiding
hiervan:
De komende dingen werpen hun scha
duw vooruit. De aankondiging van de
Sowjet-regeering, dat alle spoorwegver
keer tusschen Rusland en China door deze
regeering zou worden stopgezet, geeft en
kel maar de officieele bevestiging van een
60)
De stoornis die op handen was, was
misschien teen (geluk. Ik zou anders wel
licht dingen gezegd hebben, waarover ik
later had moeten blozen.
Maar op het oogenblik hoorde ik het
geluid van stemmen in het voorhuis.
Bruce Deviile was daar met Miss Ber-
denstein.
Wij stonden beiden op, Haar komst wa»
een verrassing voor ons.
„Ik ontmoette Mis|s Berdenstein hier
vlak bij en verzocht baar met mij mee te
komen," zeide bij op bruusken, zakelljken
toon. „Ik heb de vrijheid genomen haar
te verzekeren, dat je hhj zou zijn haar te
zien."
„Je hebt heel goed gedaan," zeide Ade-
laide kalm. ,Jk ben heel blij, baar te
^Zij groette het meisje vriendelijk. Wat
mij, betreft, ik gaf haar de hand, koeltjes
natuur Ijk. Het verwonderd© mij, dat zij
hier durfdie, komen, el was het op aan
drang van Bruce Deviile.
Ik hoop, dat wij niet te laat zijn voor
de'thee, zeide hij', de kamer rondziende.
Adelaïde Portress schelde. Ik glim
lacht# «ven bij de kleine ironie in ds ge
dachte, die door z3jn vraag werd opge
wekt. Ik had dat kind van Berdenstein
onwillig de hand gereikt. WIJ' zouden vij
andinnen blijven. Ik was daarvan over
tuigd en verlangde niets liever dan open
lijken strijd.
De thee werd gebracht en een onver
schillig, algemeen gesprek werd gevoerd,
waaraan ik bijna geen deel nam.
Al spoedig kwam Bruce peville bij mij
staan. De beide anderen zaten te praten.
„Waaom hebt u haar hier gebracht?"
vroeg ik zachtjes.
Hij haalde de sohouders op.
„Waarom hebt u haar hier gebracht?"
schappeUjkeni voet met haar te «taan. Dan
weteni wij, wat zij' van plan is."
Ik schudde het hoofd.
„U zegt maar, dat u dit denkt," zeide ik
met eepige emphase. „U maakt verwon
derlijke vorderingen. Ik feliciteer u."
Hij( lachte.
„O, zij is volstrekt niet oninteressant,"
'verklaarde hij. „Als u in de laatste dagen
zooveel van haar gezien had als ik, dan
zou u haar bepaald charmant vinden."
Even later maakte ik aanstalten om
heen te gaan. Ik kon het hier niet meer
uithouden.
Ik wisselde nauweijks een woord met
de vrouw, die ik had loeren kennen als
Adelaïde Fortress. Ik roerde slechts even
haar vingers aan, die koud waren ais ija
Bruce Deviile volgde niet het voor-
hulin.
De Amerikaansche was ook opgespron
gen en nam haastig afscheli Voordat zij
de kamer verlaten Icon, was Bruoe Deviile
echter reeds naast mij.
„Ik zal u thuis brengen, Miss Ffolliot,"
fluisterde hij mij toe.
Ik antwoordde niet
Wij' waren nog niet halverwege het
tuinpad, toen wij de schelle stem van
Miss Berdenstein hoorden.
Mijnheer Deviile!"
„U zal miji thuisbrengen, nietwaar,
mijnheer "Deviile?" zeide zij. „Ik zou met
geen mogelijkheid alleen den weg kun
nen vinden. En bovendien, ik zou doode-
lijk bang zijn. Het is zoo donker. Ik zou
er niet aan gedaoht hebben, zoo lang te
blijven, als ik alleen moest gaan."
Hij mompelde een vloek tusschen zijn
tanden. Ik liep door.
„U Is toch nog wel hier, als ik terug
kom?" vroeg hij bruusk. „Ik ga maar
een paar. «tappen met mejuffrouw Ffol
iiot."
„Ik sta kant en klaar om been te gaan,
antwoordde zij. „En Ik heb mevrouw For-
tress al goeden dag gezegd'. Ik weet dus
waarlijk niet, hoe ik nog zou moeten blij
ven En ik dhrf geen stap alleen te doen.
Het is bijna pikdonker. Zal ik eerst met
Miss Ffolliot en u naar de Pastorie wan
delen?"
Ik was bijna buiten gehoor, voordat züj
uitgesproken had, want zoodra ik ver
nam, waarom het haar te doen was, bad
ik mijn pas versneld.
Toen Ik d'e steilte beklommen bad om
op bet voetpad te komen, keek Ik om.
Zij liepen naast elkander op den straat
weg een zonderling paar. Hij liep boog
in da Behouders ean slecht toeken.
ÜCHTEÖELiRlGE
ROOKTABAK
ROODE-ftïR
THEODORUS
NIEMEIJER
GRONINGEN
k -
HOOFDSTUK XXL
Buiten gevaar.
Ik ging rechtstreeks naar mijn vaders
kamer, ofschoon mij slechts een zeer ver
ward denkbeeld van wat ik hem zeggen
wilde, voor den geest zweefde.
Maar tot mijn verbazing vond! ik hem
niet. De kamer was ledig.
Ik liep door naar de salon, maar ook
daar was hij niet. Toen ging ik terug naar
de vestibule, en zag, dat zijn hoed ver
dwenen was van den stander en zijn
overjas ook.
Nu riep ik om Allee, die weldra uit onze
kleine huiskamer kwas.
„Waar is vader?" riep ik buiten adem.
„Hij is niet boven!"
Zij trok mij in de kamer. Haar rond
gezichtje stond heel strak en haar oogen
waren heel ernstig.
„Hij is een kwartier geleden naar Lon
den vertrokken," verklaarde zij.
„Naar Londen vertrokken!" herhaalde
ik verbaasd. „Maar hij kon ternauwer
nood staan. Heeft hij zich zelf gekleed?"
,Hij was heel zwak, maar hij scheen
volkomen in staat, om voor zichzelf te
zorgen," antwoordde zij. „Een half uur
geleden kwam er een telegram voor hem.
Ik bracht het hem op zijn kamer, en hij
opende en las het, zonder iets te zeggen.
Hij vroeg alleen, waar jij was, maar ik
kon hein alleen zeggen, dat je uit was.
Hij zeide mij, dat ik den dagcart mioest
laten komen, en dat hij naar de stad ginig.
Ik was ta verbaasd om een woord te spre
ken."
Mijn eerste indruk was onmiskenbaar
een gevoel van groote verlichting.
Toen begon ik mij af te vragen, wat dat
kind1 van Berdenbeim er wel van zeggen
zou. Zou zij het in verband brengen met
haar tegenwoordigheid hier? Zou zij den
ken, dat hij vertrokken was om haar te
vermijden?
Waarschijnlijk wed
Dat was dus een gevaar, maar het was
niet grooter dan het gevaar, dat zij hier
komen zou en hem van aangezicht tot aan
gezicht zou ontmoeten.
Over het geheel was het goed nieuws,
het was in elk geval een verademing.
In den morgen kwam er een brief van
hem, gedateerd eenvoudig Londen.
Hij was weggeroepen, zeide hij, voor
zaken-, die hij niet kon verwaarloozen,
zonder ini strijd te komen met zijn plicht
Zoodra deze afgeloopen waren, zoo ging
de brief voort, stelde hij zich voor, een
korte vacantie te nemen, hier of daar in
een badplaats. Hij had daarom ©en locum
tenens genomen, die nu op weg naar ons
dorp was, en hij zou schrijven, zoodra hij
definitief besloten was, waarheen hij gaan
wiide.
Voor mij was de brief een verlichting
en een vreugde. Ik was gekomen in dien
acuten toestand van zenuwachtigheid en
overspanning, waarin iedere afleiding
welkom is.
(Waadt vearaólgd.)
