nieuwsblad voor den helder, koegras, texel, wieringen en anna paulowna S. 1. MIIIWSEIS IN. DE HAND DER TRAGEDIE Nr. 6694 ZATERDAG 24 AUGUSTUS 1929 57ste JAARGANG Eerste Blad WEEKOVERZICHT. KINDERJURKEN KRUIPPAKJES PYAMA's OVERHEMDEN JONGEMEISJESKLEEDING FEUILLETON BUITENLAND. LUCHTVAART. CONCURRENTIE ONMOGELIJK HELDERSCHE COURANT l Verschijnt Din9dag-> D<>nderdag- en zaterdagmiddag binnenland f 2.—, Ned. O. en W. Indië p. zeepost f 2.10 id p mail en Redaotaur-Uitgever: C. DE BOER Jr., DEN HELDER *XS!5fi landen 3-20- Zondagsblad resp. f0.50, fo.70, f o.70. f Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 60 en 412 Modeblad resp. faas, f 1.25, f 1.25, f ,.35. Losse nos. 4 ct.; fr p. p. 6 ct. Poat^iror^emn» No. 16066. ADVERTENTIEN: 20 ct. p. regel (galjard). Ingea. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur)v. 11Jm 8 regels 40 ct.. elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en met br. onder 'no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Op- en ondergang van Zon en Waa en tijd van hoogwater (Texel). Zomertijd. Aug. Z 25 M 26 D 27 W 28 D 29 V 30 Z 31 Maan opond. 21.54 11.40 22.12 13.03 22.36 14.28 23.11 15.53 24.02 17.11 18.14 1.12 19.00 Zon Hoogwater op: 5.57 5.59 6.00 6.02 6.04 6.05 6.07 ond: 20.03 20.01 19.59 19.57 19.55 19.53 19.51 v.m.: n.m.: 12.40 12.59 1.18 1.38 2.25 3.23 4.45 6.22 2.— 2.52 4.— 6.34 7.06 Licht op voor Auto's en Fietsen: Zaterdag 24 Aug8.36 uur. Zondag 25 8.33 Maandag 26 8.31 Binnenland. De Zaandamsche staking. We hebben eenlge weken over de sta king te Zaandam gezwegen, omdat er in den toestand in bet houtbedrijf geen ver andering was gekomen. Ook nu kunnen we niet meedeelen dat de staking is op geheven. Integendeel, een conferentie, de vorige week Vrijdag gehouden, en Dins dag j.L voortgezet, heeft geen resultaat op-geleverd. De arbeiders konden zich ni-et vereenigigen met de voorstellen van de patroons en zetten liever den strljld voort, dan aan het werk te gaan op voor hen onvoldoende arbeidsvoorwaarden. De conferentie, waarover wij hierboven schreven, was op verzoek van de arbei ders belegd. Zij meenden wel tot overeen stemming te kunnen komen en hadden iets van hun eischen laten vallen. De pa troons konden zich evenwel nog niet ver- eermgen met de eischen van de werkne mers en hun loonvoorstellen waren be langrijk minder. De strijd zal dus nu tot het bittere eindle gestreden worden. Conferenties zullen zeker niet meer baten en zoo is van de staking, die nu ongeveer 5 maanden duurt, het einde nog lang niet in zicht. Ook in de landarbeidersstaking te Gro ningen is nog geen uitzicht gekomen op het einde. Buitenland. De Haagsdie conferentie. Eigenlijk behoort deze conferentie on der „binnenland", omdat zij; in die Resi- denti-e gehouden wordt, omdat zij echter uitsluitend buitenlandsche problemen 1 behandeld, plaatsen wij haar in dit „weekoverzicht" onder buitenland. Doch terzake, deze binnenHbuitenlandsche con ferentie dan schiet niet hard op, er zit wat je noemt geen gang in, er wordt ge redevoerd, er wordt gesproken urenlang over zaken van ondergeschikt belang, waarover men het maar niet eens kan worden. En straks is het uur aangebro ken, waarop men uit elkander zal moeten gaan, omdat de meeste gedelegeerden ter Volkenbondsconferenüe te Genève, die in begin September gehouden wordt, aan wezig moeten zijn. Straks ook. 1 Sept. n.L, TOBRALCO het meest geschikte en soiiede Katoenen weefsel voor Gegarandeerd Wasch-, Zon- en lichtecht. Verkrijgbaar in een groote keuze dessins en effen kleuren. Beantwoordend aan eiken smaak. Let op den naam TOBRALCO op den zelfkant door 45) B. PHILLIPS OPPENHEIM. Scheiden Is altijd droevig, en ik zal het zeer voelen, als ik van avond deze hall verlaat, wetende, dat ik er naar alle menSahelijke berekening nimmer weer een voet zal zetten. Maar onze wegen zjjin ons afgebakend, en ai wat wij kunnen doen is, ze blij moedig te bewandelen. Heden avond, mijne vrienden, moeten wij van elkander afscheid nemen." Een half vriendschappelijk, half pro- testeerend gemompel ging op: „Neen, neenl Je moogt ons niet ver laten, oude!" Mijn vader schudde het hoofd, met een flauwen glimlach. Ondanks de ruwheid van -zijn kleeding, waren de fijjn© vormen van zijn figuur, de statige schoonheid van zijn kalm, bleek gelaat, duidelijk zichtbaar. Toen begon mijn vader, met de band tegen de zijde gedrukt, en een uitdruk king van zachtheid en wondervolle tee- derheid op het gelaat, zijn afscheidsrede tot deze zonderlinge menschen. Zeer spoedig had ik vergeten, waar ik vas. Mijn oogen waren nat van tranen, is het oogenblik aangebroken, waarop h-et plan Young, over welks aanneming men -bij: elkaar was gekomen, in werking zal moeten tredeD, dan loopt automatisch de regeling van Dawes door, wat voor Duitschland een schadepost beteekent van een half milliard. Het is dus te begrijpen, dat de Duit- scha minister van buitenlandsche zaken, de heer Stresemann, die tot nog toe maar lijdelijk had aangezien en aange hoord het kibbelen van de hoeren, nu eindelijk wel eens wilde weten, hoe men nu eigenlijk dacht over de aanneming van het plan Young. Zooals wij. de vorige week schreven waren zoo gpedl als 'alle staten voor de aanneming, alleen Enge land maakte ernstig bezwaar, omdat het zich een bedrag van jaarlijks 48 millioen mark tekort zag gedaan. Met schipperen en tegemoetkomingen van -andere mo gendheden is dit bedrag aanmerkelijk verminderd, echter nog niet zooveel dat Engeland er mee aoooord gaal Doch, zooals gezegd, Stresemann werd het imoe en vroeg een conferentie aan van de vijf mogendheden, die met hem de z.g. her- stelconferentie hebben belegd, om daarin dan eens te weten te komen hoever het nu eigenlijk staat met de aanneming van het plan en de daarmee samenhangende vraagstukken. Want, wjj hebben ook dit al eerder ge zegd, aan de aanneming van het plan Young zit verbonden de ontruiming van het Rijnland- Beide vraagstukken dus, die van groote beteekenls zijn voor den vrede van Europa. Hopen we dat we de volgende week wat meer positief nieuws kunnen meedeelen, al hebben we daar ook een zwaar hoofd in. De toestand tusschen Rusland en China blijft de aandacht vragen en is van zoo ernstigen aard, dat de toekomst niet zon der zorg tegemoet mag worden gezien Hoe de zaken nu precies staan, is niet, be kend, omdat beide landen elkaar beschul digen. De Chineezen verzekeren, dat de Roode gardisten hen aanvallen en de Rus sen beweren: de Chineezen «en witte gar disten vallen ons aan. In ieder geval is h t zoo, dat er bijna dagelijks botsingen plaats hebben en dat er langs de grenzen troepen geconcentreerd zijn, wat zeker een slecht teeken genoemd mag worden. Maar enfin, we zullen het beste er maar van hopen, en de mogelijkheid is dan ook niet uitgesloten, dat de gemoederen nog tot rust gebracht, zullen worden, of dat heide landen zich misschien plotseling hun ver plichtingen herinneren, die -ze op zich hebben genomen, door het teekenen van het pact van Kellogg. Je kan nooit weten. De wereldreis van de Graf Zeppelin. Het eerste deel van de wereldreis van het Duitsche luchtschip, de „Graf Zep pelin", is schitterend volbracht. In den tijd van eenige dagen waren de duizenden kilometers, die Friedriehshafen van Tokio scheiden, overvlogen. Voor het luchtver keer bestaan geen afstanden meer en de fantasie van Jules Verne is al sinds lang werkelijkheid' geworden. In tachtig dagen de wereld rond, het is kinderspel. De „Graf Zeppelin" hoopte het in 13 dagen te doen. Indrukwekkend, benauwend zelfs, moet de tocht geweest ziin over de duizenden kilometers groote toendra's en steppen van Siberië, wonderschoon de reis boven het land van de rijzende zoo. En nu ls dan het luchtschip in Japan ei zou daar alweer uit vertrokken zijn, het Donderdag bij het opstijgen geen kléine averij had op- geloopeji, die echter in den tijd van eenige uren hersteld was, doch waarna het lucht schip genoodzaakt was, vanwege het slechte weer, de voortzetting van de reis voor onbepaalden tijd uit te stellen. Van harte hopen we, dat de verdere tocht van de Zeppelin even voorspoedig mag zijn als het begin. TWEE NIEUWE OORLOGSSCHEPEN. Donderdag zijn op de scheepswerf van Viokers-Armstrong te Barrow-in-Furness twee nieuwe oorlogsschepen te water ge laten, n-1. de duikboot Pandoera en de torpedobootjager Arrow. De Pandora meet 1670 ton en is van dezelfde klasse als de Perseua, Parthiari, Phoenix, Poseidon en Proteus. De Arrow is 1330 ton groot en moet een gemiddelde snelheid bereiken van 86 knoopen per uur. HET GESCHIL IN DE KATOEN NIJVERHEID. De commissie van arbitrage besluit tot loonsverlaging. De voorzitter van de oommissie van ar bitrage in het geschil in de.katoennijver heid heeft er bij de beide partijen op aan gedrongen, dat zij zouden trachten, onder ling tot een vergelijk te komen. De com missie heeft daarop haar zitting geschorst en beide partijen zijn nu aan het onder handelen. Nader wordt gemeld, dat de commiss^ den eisch van de patroons tot een loons verlaging van l?1/, pet. heeft ingewilligd. Deze verlaging, die ingaat met de week, die 14 September eindigt, betreft 12l/« pet. van de loonschaal en komt neer op 16V, pet van de huidige loonen. nen te bevorderen. Naar vernomen wordt, zou deze nota door de Cbineesche regee ring zjj!n toegezonden aan alle staten, die het Pact van Kellog hebben ondertee kend. A F G A NIS T A N. ENGELAND. STAKING OP DE SCHEEPSWERVEN TE BELFAST. Te Belfast zijn 4000 arbeiders van de scheepswerven in staking gegaan. Men vermoedt, dat hun aantal over 14 dagen wel verdubbeld zal zijn, tenzij men spoe dig tot een oplossing van het conflict komt. DE STRIJD OM DE MACHT. Naar de Times uit Lahore verneemt heeft generaal Nadir Khan 'aan den emir van Kaboel, Habib Oella, een nederlaag toegebracht, waarbij hij 800 man gevan gen nam en een groote hoeveelheid ge weren, munitie en voorraden buitmaakte. CHINA. JAAP SNOR, ZUIDSTRAAT 15' Let vooral op den gelen winkel. mijn hart was vervuld van een ongekend wee. Die zachte, vriendelijke welsprekend heid, dait stil gelaat, met zijn onweersfcaan- baren glimlach, zoo menschelijk, zoo won derbaarlijk gevoelvol, (Waren als een openbaring voor mij. Het was een vaarwel aan een volk, waarmede hjj in levendig persoonlijk contact moest gekomen zijn, een bood schap van vaarwel ook, aan anderen, die niet nier waren. Het was een preek voelden de aan wezigen, dat bet een preek was? vroeg ik mjji af waarnaar ik zeker nog nim mer geluisterd had. In die groote zaal was er geen geluid, behalve die langzame woorden, die de lucht doortrilden met groote kracht doch die hem. bijna zicht- baak ziwakker en zwakker maakten. Sommigen lieten hun pijpen uitgaan, anderen rookten tersluiks voort, met de oogen onveranderlijk gevestigd op die slanke, wankelendp gedaante. Het geheim van zijn lange worsteling met hen en zijn eindelijk© overwinning scheen zich voor ons te onthullen ln hun houding tegenover hem- en hun eerbiedig stilzwijgen. Men vergat geheel en al hun ongewas- schen gezichten en bavelooze plunje, de benauwde tabaksrook en de ruwheid der vrouwen, die het hoofd bogen, als be schaamd over bun toonen van een onge wone emotie. Men had het gevoel, dat men zich be-; vond in een heilige plaats. De woorden van vaarwel waren einde lijk uitgesproken. Mijn moeder en Ik keken elkander met vochtige oogen aan. „Eindelijk weten wiji dan zijn geheim," mompelde ik. „Hadden wij het maar eer der geweten." „Het is verwonderlijk," 'antwoordde mdjn moeder, „dat hij niet herkend la Er is in den laatsten tijd veel over dit zon derlinge huis geschreven. Iedereen is verbaasd geweest over den wonderbaar- lijken invloed!, dien hij verkregen heeft over deze menschen." Wij begaven ons naar buiten en bleven daar op hem staan wachten. In kleine groepjes kwamen ere verga derden langzaam naar buiten en ver spreidden zich De lichten in het gebouw werden uit gedoofd. Nog kwam hij niet. Wij waren op het punt naar een zij ingang te zoeken, toen een man haastig het thans duistere gebouw verliet. Een ingeving deed mij de waarheid be vroeden. „Die man is om een dokter gegaan," zeide ik. „Zie, hij is blijven stilstaan voor dat huis met die roode lantaarn 1 Vader is ziekik wil naar binnen." Ik voelde aan de deur. Deze was niet gesloten. Wij gingen naar binnen en zochten op den tast onzen weg dOor het duistere vertrek, waar de stoelen thans somber in ledige rijen geschaard stonden, en de tabaksrook de.lucht nog vervulde. ERNSTIGE BESCHULDIGINGEN AAN DE SCW J ET - REG EER ING. Uit Washington wordt gemeld, dat de Amier. regeering een nota van de Chinee- sche regeering heeft ontvangen, welke ernstige beschuldigingen tegen de Sowjet regeering bevat. De Cbineesche regee ring beweert, dat zijl documenten in haar bezit heeft, die duidelijk bewijzen, dat de Russische regeering een aanslag voorbe reidt, ten doel hebbend, de Chineesche Nationale regeering ten val te brengen. Zij maakt daarbij, gebruik van baar invloed op den Chineeschen Oosterspoorweg en andere door de Sowjet beheerschte instel lingen, teneinde de Bolsjewistische plan- OP ZOEK NAAR DE ZWITSERSCHE OCEAAN-VLIEGERS. De Amerikaansche marine-autoriteiten hebben alle oorlogsschepen der Ameri kaansche Atlantische vloot opdracht ge geven, uit te zien naar sporen van de vermiste Zwitsersche Oceaan-vliegers Kaeser en Luscher. Men hoeft niets meer van hen vernomen. EEN VLIEGDIENST VOOR SURINAME. Ook een lijn MlamlCura^ao. Het staat nu vrijwel vast, dat Suriname een geregêlde luchtvaar tv erbinding met de rest van West-Indië en met de Ver. Staten verkrijgt. Captain E. P. Ercken- brack, vertegenwoordiger der Pan Ame rican Airways Inc. bracht n.L met een vliegtuig een bezoek aan Paramaribo, alwaar hij met den Gouverneur over de inrichting van een maildienst heeft on derhandeld. Deze onderhandelingen zijn alleszins bevredigend verioopen. De Pan American Airways onderhoudt een ^eregelden dienst tusschen Noord en Zuid-Amerika. Deze zal thans tot West-Indië worden uitgebreid, zoo ver nam „De West" van den heer Ercken- brack. Het punt van uitgang van alle lijnen is Miami. Vandaar gaat de voorge nomen ljjn over Havana, Haïti, St. Do mingo, Guadeloupe, Martinique, Tririi- dad, Demerara naar Paramaribo. De mo gelijkheid van doortrekking dezer lijnen via Cayenne naar Brazilië en Argentinië wordt overwogen. Een andere lijn, die binnenkort wordt geopend is: Miami, Havana, Cristobal, Barranquilla, Cura- ijao. Voorloopig zal de dienst, die over enkele weken een aanvang zal nemen, uitsluitend een maildienst zijn, doch bin nenkort tot passagiersvervoer worden uitgebreid. Achter de tribune vonden wij mijn va der. Een man een koetsier naar het scheen hield zijn hand vqst. Een ander ondersteunde zijn hoofd. „God is wel goed," mompelde hij toen hij ons zag. „Er was niets meer dat ik wenschte, dan jelui nog eenmaal te zien." Ik viel naast hein. op de knieën, er was een nevel voor mijn oogen, er scheen mij een brok ln de keel te komen. „U is erger!" riep ik uit Hebben zij om een dokter gezonden?" ,Het is het einde," zeide hij zacht. „Het zal nu heel spoedig alles gedaan zijn. Ik ben bereid. Mijn werk is hier bègonnen het is niemand gegeven meer te doen, dan te beginnen. Geef. geef. ah!" Het geritsel van een japon in de nabij heid schrikte mij op. Ik volgde mijh vaders oogen. Olive Berdenstein was uit een donke ren hoek onder een der galerijen komen sluipen en kwam thans als een slang op ons af. Ik sprong op in een vlaag van harts tochtelijken toorn. Bruce had reeds eenige stappen naar haar toe gedaan. ,^ie je dan niet, dat je te laat bent?" fluisterde hij heeech- „Ga weg van hier. Het is hier geen plaats voor je." „Te laat," mompelde zij zacht Teen deed het geluid van zware- voet stappen, die de zaal in kwamen, ons allen omzien, en mijn hartslag stierf weg in imijn bórst. Twee mannen in burgerkleeding waren op eenige mieters afstand achter ons. Een politieman volgde hen. Mijn vader had de oogen gesloten en uit de uitdrukking van afschuw, die zich over zijn gelaat verspreidde zag ik, dat hij dit gevreesd had. Een van de "mannen naderde Olive Ber denstein en tikte aan zijn hoed. Nog hoor ilr TiflU'i* of Pm „Het spijt'mij, Mr. Smith," zeide zij. „Ik heb mij vergist. Dit is de man niet" Er heerschte voor een paar minuten een doodelijke stilte en toen gemurmel van stemmen, dat tot mij scheen te ko men als van grooten afstand. Ik hoorde hun voetstappen zich ver wijderen. Ik zag Olive Berdenstein's betraand gelaat, terwijl zij' zioh over mijn vader heenboog- „Ik vergeef," fluisterde zij. „Vaarwel." Toen volgde zij de detectives de zaal uit, en niemand onzer heeft haar ooit meer gezien. Maar er was een lichtglans op (mijn vaders gelaat gelijk de lichtglans van een groote vreugde. Zijn eene hand hield ik vast, de andere had hij mijn moeder ge geven. Hjj keek naar ons op, en glim lachte. ,Dit," zeide hij, „is geluk". EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1929 | | pagina 1