nieuwsblad voor den helder, koegras,
texel, wieringen en anna paulowna
S. 1. MIIIWSEIS IN.
DE HAND DER TRAGEDIE
Nr. 6694
ZATERDAG 24 AUGUSTUS 1929
57ste JAARGANG
Eerste Blad
WEEKOVERZICHT.
KINDERJURKEN
KRUIPPAKJES
PYAMA's OVERHEMDEN
JONGEMEISJESKLEEDING
FEUILLETON
BUITENLAND.
LUCHTVAART.
CONCURRENTIE ONMOGELIJK
HELDERSCHE COURANT
l Verschijnt Din9dag-> D<>nderdag- en zaterdagmiddag
binnenland f 2.—, Ned. O. en W. Indië p. zeepost f 2.10 id p mail en Redaotaur-Uitgever: C. DE BOER Jr., DEN HELDER
*XS!5fi landen 3-20- Zondagsblad resp. f0.50, fo.70, f o.70. f Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 60 en 412
Modeblad resp. faas, f 1.25, f 1.25, f ,.35. Losse nos. 4 ct.; fr p. p. 6 ct. Poat^iror^emn» No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. p. regel (galjard). Ingea. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur)v. 11Jm 8
regels 40 ct.. elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder 'no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Op- en ondergang van Zon en Waa
en tijd van hoogwater (Texel).
Zomertijd.
Aug.
Z 25
M 26
D 27
W 28
D 29
V 30
Z 31
Maan
opond.
21.54 11.40
22.12 13.03
22.36 14.28
23.11 15.53
24.02 17.11
18.14
1.12 19.00
Zon Hoogwater
op:
5.57
5.59
6.00
6.02
6.04
6.05
6.07
ond:
20.03
20.01
19.59
19.57
19.55
19.53
19.51
v.m.: n.m.:
12.40 12.59
1.18
1.38
2.25
3.23
4.45
6.22
2.—
2.52
4.—
6.34
7.06
Licht op
voor Auto's en Fietsen:
Zaterdag 24 Aug8.36 uur.
Zondag 25 8.33
Maandag 26 8.31
Binnenland.
De Zaandamsche staking.
We hebben eenlge weken over de sta
king te Zaandam gezwegen, omdat er in
den toestand in bet houtbedrijf geen ver
andering was gekomen. Ook nu kunnen
we niet meedeelen dat de staking is op
geheven. Integendeel, een conferentie, de
vorige week Vrijdag gehouden, en Dins
dag j.L voortgezet, heeft geen resultaat
op-geleverd. De arbeiders konden zich
ni-et vereenigigen met de voorstellen van
de patroons en zetten liever den strljld
voort, dan aan het werk te gaan op voor
hen onvoldoende arbeidsvoorwaarden.
De conferentie, waarover wij hierboven
schreven, was op verzoek van de arbei
ders belegd. Zij meenden wel tot overeen
stemming te kunnen komen en hadden
iets van hun eischen laten vallen. De pa
troons konden zich evenwel nog niet ver-
eermgen met de eischen van de werkne
mers en hun loonvoorstellen waren be
langrijk minder.
De strijd zal dus nu tot het bittere eindle
gestreden worden. Conferenties zullen
zeker niet meer baten en zoo is van de
staking, die nu ongeveer 5 maanden
duurt, het einde nog lang niet in zicht.
Ook in de landarbeidersstaking te Gro
ningen is nog geen uitzicht gekomen op
het einde.
Buitenland.
De Haagsdie conferentie.
Eigenlijk behoort deze conferentie on
der „binnenland", omdat zij; in die Resi-
denti-e gehouden wordt, omdat zij echter
uitsluitend buitenlandsche problemen 1
behandeld, plaatsen wij haar in dit
„weekoverzicht" onder buitenland. Doch
terzake, deze binnenHbuitenlandsche con
ferentie dan schiet niet hard op, er zit
wat je noemt geen gang in, er wordt ge
redevoerd, er wordt gesproken urenlang
over zaken van ondergeschikt belang,
waarover men het maar niet eens kan
worden. En straks is het uur aangebro
ken, waarop men uit elkander zal moeten
gaan, omdat de meeste gedelegeerden ter
Volkenbondsconferenüe te Genève, die
in begin September gehouden wordt, aan
wezig moeten zijn. Straks ook. 1 Sept. n.L,
TOBRALCO
het meest geschikte en soiiede
Katoenen weefsel voor
Gegarandeerd Wasch-, Zon- en lichtecht.
Verkrijgbaar in een groote keuze
dessins en effen kleuren.
Beantwoordend aan eiken smaak.
Let op den naam TOBRALCO op den zelfkant
door
45)
B. PHILLIPS OPPENHEIM.
Scheiden Is altijd droevig, en ik zal
het zeer voelen, als ik van avond deze
hall verlaat, wetende, dat ik er naar alle
menSahelijke berekening nimmer weer
een voet zal zetten.
Maar onze wegen zjjin ons afgebakend,
en ai wat wij kunnen doen is, ze blij
moedig te bewandelen. Heden avond,
mijne vrienden, moeten wij van elkander
afscheid nemen."
Een half vriendschappelijk, half pro-
testeerend gemompel ging op:
„Neen, neenl Je moogt ons niet ver
laten, oude!"
Mijn vader schudde het hoofd, met een
flauwen glimlach.
Ondanks de ruwheid van -zijn kleeding,
waren de fijjn© vormen van zijn figuur,
de statige schoonheid van zijn kalm,
bleek gelaat, duidelijk zichtbaar.
Toen begon mijn vader, met de band
tegen de zijde gedrukt, en een uitdruk
king van zachtheid en wondervolle tee-
derheid op het gelaat, zijn afscheidsrede
tot deze zonderlinge menschen.
Zeer spoedig had ik vergeten, waar ik
vas. Mijn oogen waren nat van tranen,
is het oogenblik aangebroken, waarop
h-et plan Young, over welks aanneming
men -bij: elkaar was gekomen, in werking
zal moeten tredeD, dan loopt automatisch
de regeling van Dawes door, wat voor
Duitschland een schadepost beteekent van
een half milliard.
Het is dus te begrijpen, dat de Duit-
scha minister van buitenlandsche zaken,
de heer Stresemann, die tot nog toe
maar lijdelijk had aangezien en aange
hoord het kibbelen van de hoeren, nu
eindelijk wel eens wilde weten, hoe men
nu eigenlijk dacht over de aanneming
van het plan Young. Zooals wij. de vorige
week schreven waren zoo gpedl als 'alle
staten voor de aanneming, alleen Enge
land maakte ernstig bezwaar, omdat het
zich een bedrag van jaarlijks 48 millioen
mark tekort zag gedaan. Met schipperen
en tegemoetkomingen van -andere mo
gendheden is dit bedrag aanmerkelijk
verminderd, echter nog niet zooveel dat
Engeland er mee aoooord gaal Doch,
zooals gezegd, Stresemann werd het imoe
en vroeg een conferentie aan van de vijf
mogendheden, die met hem de z.g. her-
stelconferentie hebben belegd, om daarin
dan eens te weten te komen hoever het
nu eigenlijk staat met de aanneming van
het plan en de daarmee samenhangende
vraagstukken.
Want, wjj hebben ook dit al eerder ge
zegd, aan de aanneming van het plan
Young zit verbonden de ontruiming van
het Rijnland- Beide vraagstukken dus,
die van groote beteekenls zijn voor den
vrede van Europa. Hopen we dat we de
volgende week wat meer positief nieuws
kunnen meedeelen, al hebben we daar
ook een zwaar hoofd in.
De toestand tusschen Rusland
en China
blijft de aandacht vragen en is van zoo
ernstigen aard, dat de toekomst niet zon
der zorg tegemoet mag worden gezien
Hoe de zaken nu precies staan, is niet, be
kend, omdat beide landen elkaar beschul
digen. De Chineezen verzekeren, dat de
Roode gardisten hen aanvallen en de Rus
sen beweren: de Chineezen «en witte gar
disten vallen ons aan. In ieder geval is h t
zoo, dat er bijna dagelijks botsingen
plaats hebben en dat er langs de grenzen
troepen geconcentreerd zijn, wat zeker een
slecht teeken genoemd mag worden. Maar
enfin, we zullen het beste er maar van
hopen, en de mogelijkheid is dan ook niet
uitgesloten, dat de gemoederen nog tot
rust gebracht, zullen worden, of dat heide
landen zich misschien plotseling hun ver
plichtingen herinneren, die -ze op zich
hebben genomen, door het teekenen van
het pact van Kellogg. Je kan nooit weten.
De wereldreis van de Graf
Zeppelin.
Het eerste deel van de wereldreis van
het Duitsche luchtschip, de „Graf Zep
pelin", is schitterend volbracht. In den tijd
van eenige dagen waren de duizenden
kilometers, die Friedriehshafen van Tokio
scheiden, overvlogen. Voor het luchtver
keer bestaan geen afstanden meer en de
fantasie van Jules Verne is al sinds lang
werkelijkheid' geworden. In tachtig dagen
de wereld rond, het is kinderspel. De
„Graf Zeppelin" hoopte het in 13 dagen
te doen.
Indrukwekkend, benauwend zelfs, moet
de tocht geweest ziin over de duizenden
kilometers groote toendra's en steppen van
Siberië, wonderschoon de reis boven het
land van de rijzende zoo. En nu ls dan het
luchtschip in Japan ei zou daar alweer
uit vertrokken zijn, het Donderdag bij
het opstijgen geen kléine averij had op-
geloopeji, die echter in den tijd van eenige
uren hersteld was, doch waarna het lucht
schip genoodzaakt was, vanwege het
slechte weer, de voortzetting van de reis
voor onbepaalden tijd uit te stellen.
Van harte hopen we, dat de verdere
tocht van de Zeppelin even voorspoedig
mag zijn als het begin.
TWEE NIEUWE OORLOGSSCHEPEN.
Donderdag zijn op de scheepswerf van
Viokers-Armstrong te Barrow-in-Furness
twee nieuwe oorlogsschepen te water ge
laten, n-1. de duikboot Pandoera en de
torpedobootjager Arrow.
De Pandora meet 1670 ton en is van
dezelfde klasse als de Perseua, Parthiari,
Phoenix, Poseidon en Proteus.
De Arrow is 1330 ton groot en moet een
gemiddelde snelheid bereiken van 86
knoopen per uur.
HET GESCHIL IN DE KATOEN
NIJVERHEID.
De commissie van arbitrage
besluit tot loonsverlaging.
De voorzitter van de oommissie van ar
bitrage in het geschil in de.katoennijver
heid heeft er bij de beide partijen op aan
gedrongen, dat zij zouden trachten, onder
ling tot een vergelijk te komen. De com
missie heeft daarop haar zitting geschorst
en beide partijen zijn nu aan het onder
handelen.
Nader wordt gemeld, dat de commiss^
den eisch van de patroons tot een loons
verlaging van l?1/, pet. heeft ingewilligd.
Deze verlaging, die ingaat met de week,
die 14 September eindigt, betreft 12l/« pet.
van de loonschaal en komt neer op 16V,
pet van de huidige loonen.
nen te bevorderen. Naar vernomen wordt,
zou deze nota door de Cbineesche regee
ring zjj!n toegezonden aan alle staten, die
het Pact van Kellog hebben ondertee
kend.
A F G A NIS T A N.
ENGELAND.
STAKING OP DE SCHEEPSWERVEN
TE BELFAST.
Te Belfast zijn 4000 arbeiders van de
scheepswerven in staking gegaan. Men
vermoedt, dat hun aantal over 14 dagen
wel verdubbeld zal zijn, tenzij men spoe
dig tot een oplossing van het conflict
komt.
DE STRIJD OM DE MACHT.
Naar de Times uit Lahore verneemt
heeft generaal Nadir Khan 'aan den emir
van Kaboel, Habib Oella, een nederlaag
toegebracht, waarbij hij 800 man gevan
gen nam en een groote hoeveelheid ge
weren, munitie en voorraden buitmaakte.
CHINA.
JAAP SNOR, ZUIDSTRAAT 15'
Let vooral op den gelen winkel.
mijn hart was vervuld van een ongekend
wee.
Die zachte, vriendelijke welsprekend
heid, dait stil gelaat, met zijn onweersfcaan-
baren glimlach, zoo menschelijk, zoo won
derbaarlijk gevoelvol, (Waren als een
openbaring voor mij.
Het was een vaarwel aan een volk,
waarmede hjj in levendig persoonlijk
contact moest gekomen zijn, een bood
schap van vaarwel ook, aan anderen, die
niet nier waren.
Het was een preek voelden de aan
wezigen, dat bet een preek was? vroeg
ik mjji af waarnaar ik zeker nog nim
mer geluisterd had. In die groote zaal
was er geen geluid, behalve die langzame
woorden, die de lucht doortrilden met
groote kracht doch die hem. bijna zicht-
baak ziwakker en zwakker maakten.
Sommigen lieten hun pijpen uitgaan,
anderen rookten tersluiks voort, met de
oogen onveranderlijk gevestigd op die
slanke, wankelendp gedaante.
Het geheim van zijn lange worsteling
met hen en zijn eindelijk© overwinning
scheen zich voor ons te onthullen ln hun
houding tegenover hem- en hun eerbiedig
stilzwijgen.
Men vergat geheel en al hun ongewas-
schen gezichten en bavelooze plunje, de
benauwde tabaksrook en de ruwheid der
vrouwen, die het hoofd bogen, als be
schaamd over bun toonen van een onge
wone emotie.
Men had het gevoel, dat men zich be-;
vond in een heilige plaats.
De woorden van vaarwel waren einde
lijk uitgesproken.
Mijn moeder en Ik keken elkander met
vochtige oogen aan.
„Eindelijk weten wiji dan zijn geheim,"
mompelde ik. „Hadden wij het maar eer
der geweten."
„Het is verwonderlijk," 'antwoordde
mdjn moeder, „dat hij niet herkend la Er
is in den laatsten tijd veel over dit zon
derlinge huis geschreven. Iedereen is
verbaasd geweest over den wonderbaar-
lijken invloed!, dien hij verkregen heeft
over deze menschen."
Wij begaven ons naar buiten en bleven
daar op hem staan wachten.
In kleine groepjes kwamen ere verga
derden langzaam naar buiten en ver
spreidden zich
De lichten in het gebouw werden uit
gedoofd. Nog kwam hij niet.
Wij waren op het punt naar een zij
ingang te zoeken, toen een man haastig
het thans duistere gebouw verliet.
Een ingeving deed mij de waarheid be
vroeden.
„Die man is om een dokter gegaan,"
zeide ik. „Zie, hij is blijven stilstaan voor
dat huis met die roode lantaarn 1 Vader
is ziekik wil naar binnen."
Ik voelde aan de deur. Deze was niet
gesloten.
Wij gingen naar binnen en zochten op
den tast onzen weg dOor het duistere
vertrek, waar de stoelen thans somber in
ledige rijen geschaard stonden, en de
tabaksrook de.lucht nog vervulde.
ERNSTIGE BESCHULDIGINGEN
AAN DE SCW J ET - REG EER ING.
Uit Washington wordt gemeld, dat de
Amier. regeering een nota van de Chinee-
sche regeering heeft ontvangen, welke
ernstige beschuldigingen tegen de Sowjet
regeering bevat. De Cbineesche regee
ring beweert, dat zijl documenten in haar
bezit heeft, die duidelijk bewijzen, dat de
Russische regeering een aanslag voorbe
reidt, ten doel hebbend, de Chineesche
Nationale regeering ten val te brengen. Zij
maakt daarbij, gebruik van baar invloed
op den Chineeschen Oosterspoorweg en
andere door de Sowjet beheerschte instel
lingen, teneinde de Bolsjewistische plan-
OP ZOEK NAAR DE ZWITSERSCHE
OCEAAN-VLIEGERS.
De Amerikaansche marine-autoriteiten
hebben alle oorlogsschepen der Ameri
kaansche Atlantische vloot opdracht ge
geven, uit te zien naar sporen van de
vermiste Zwitsersche Oceaan-vliegers
Kaeser en Luscher. Men hoeft niets meer
van hen vernomen.
EEN VLIEGDIENST VOOR
SURINAME.
Ook een lijn MlamlCura^ao.
Het staat nu vrijwel vast, dat Suriname
een geregêlde luchtvaar tv erbinding met
de rest van West-Indië en met de Ver.
Staten verkrijgt. Captain E. P. Ercken-
brack, vertegenwoordiger der Pan Ame
rican Airways Inc. bracht n.L met een
vliegtuig een bezoek aan Paramaribo,
alwaar hij met den Gouverneur over de
inrichting van een maildienst heeft on
derhandeld. Deze onderhandelingen zijn
alleszins bevredigend verioopen.
De Pan American Airways onderhoudt
een ^eregelden dienst tusschen Noord
en Zuid-Amerika. Deze zal thans tot
West-Indië worden uitgebreid, zoo ver
nam „De West" van den heer Ercken-
brack. Het punt van uitgang van alle
lijnen is Miami. Vandaar gaat de voorge
nomen ljjn over Havana, Haïti, St. Do
mingo, Guadeloupe, Martinique, Tririi-
dad, Demerara naar Paramaribo. De mo
gelijkheid van doortrekking dezer lijnen
via Cayenne naar Brazilië en Argentinië
wordt overwogen. Een andere lijn, die
binnenkort wordt geopend is: Miami,
Havana, Cristobal, Barranquilla, Cura-
ijao. Voorloopig zal de dienst, die over
enkele weken een aanvang zal nemen,
uitsluitend een maildienst zijn, doch bin
nenkort tot passagiersvervoer worden
uitgebreid.
Achter de tribune vonden wij mijn va
der. Een man een koetsier naar het
scheen hield zijn hand vqst. Een ander
ondersteunde zijn hoofd.
„God is wel goed," mompelde hij toen
hij ons zag. „Er was niets meer dat ik
wenschte, dan jelui nog eenmaal te zien."
Ik viel naast hein. op de knieën, er was
een nevel voor mijn oogen, er scheen mij
een brok ln de keel te komen.
„U is erger!" riep ik uit Hebben zij
om een dokter gezonden?"
,Het is het einde," zeide hij zacht. „Het
zal nu heel spoedig alles gedaan zijn. Ik
ben bereid. Mijn werk is hier bègonnen
het is niemand gegeven meer te doen,
dan te beginnen. Geef. geef. ah!"
Het geritsel van een japon in de nabij
heid schrikte mij op.
Ik volgde mijh vaders oogen.
Olive Berdenstein was uit een donke
ren hoek onder een der galerijen komen
sluipen en kwam thans als een slang op
ons af.
Ik sprong op in een vlaag van harts
tochtelijken toorn. Bruce had reeds eenige
stappen naar haar toe gedaan.
,^ie je dan niet, dat je te laat bent?"
fluisterde hij heeech- „Ga weg van hier.
Het is hier geen plaats voor je."
„Te laat," mompelde zij zacht
Teen deed het geluid van zware- voet
stappen, die de zaal in kwamen, ons allen
omzien, en mijn hartslag stierf weg in
imijn bórst.
Twee mannen in burgerkleeding waren
op eenige mieters afstand achter ons. Een
politieman volgde hen.
Mijn vader had de oogen gesloten en
uit de uitdrukking van afschuw, die zich
over zijn gelaat verspreidde zag ik, dat
hij dit gevreesd had.
Een van de "mannen naderde Olive Ber
denstein en tikte aan zijn hoed. Nog hoor
ilr TiflU'i* of Pm
„Het spijt'mij, Mr. Smith," zeide zij.
„Ik heb mij vergist. Dit is de man niet"
Er heerschte voor een paar minuten
een doodelijke stilte en toen gemurmel
van stemmen, dat tot mij scheen te ko
men als van grooten afstand.
Ik hoorde hun voetstappen zich ver
wijderen.
Ik zag Olive Berdenstein's betraand
gelaat, terwijl zij' zioh over mijn vader
heenboog-
„Ik vergeef," fluisterde zij. „Vaarwel."
Toen volgde zij de detectives de zaal
uit, en niemand onzer heeft haar ooit
meer gezien.
Maar er was een lichtglans op (mijn
vaders gelaat gelijk de lichtglans van een
groote vreugde. Zijn eene hand hield ik
vast, de andere had hij mijn moeder ge
geven. Hjj keek naar ons op, en glim
lachte.
,Dit," zeide hij, „is geluk".
EINDE.