ofïicieren en het bezit een dit Satltuut oondtf BevennJ uit buigerij -Te»
beteekenis
voor ons land van groote
achtte. Het Instituut heeft mannen ge
vormd, die toonden hun plicht te vervullen
en de belangen van hun land op de beste
wijze te willen dienen. Mijn gelukwen-
schen, aldus de Minister, gelden voor de
geheele Marine, maar allereerst voor de
adelborsten. Behoud uw ideaal, zegt spr.,
een groot gedeelte ervan kunt gij verwe
zenlijkt zien als gij u met de borst toelegt
op uw studie. Gij staat aan den ingang van
een moeilijke, maar schoone loopbaan.
Met een driewerf hoezee voor het Insti
tuut eindigde de Minister zijn toespraak.
Kapt.-luit. F. J. Heeris dankte voor de
gelukwenschen en gaf daarbij de verzeke
ring, dat, voor zoover hem betrof, het In
stituut zich ook in zijn verder bestaan het
praedicaat „Koninklijk" hoopt waardig te
maken.
De Minister deelde hierop mede, dat het
Hare Majesteit behaagd had de groote
verdiensten van enkele aan het Instituut
werkzame heeren te beloonen en de vol
gende onderscheidingen had verleend:
Benoemd tot ridder in de Orde van den
Nederlandschen Leeuw de kap.-luit. ter
aee F. J. Heeris, commandant van het Kom
Instituut der Marine;
tot officier in de Orde van Oranje Nas
sau, het versiersel te dragen met de zwaar
den, de kapt.-luit. ter zee der Mar.-Reserve
H. J. Bolding;
tot ridder in de Orde van Oranje Nassau
de officier van administratie le kl. K. M.
A. van Houte;
de eere-medaille van de Oranje Nassau-
orde in zilver is uitgereikt aan den adju
dant-onderofficier der mariniers A. Berk
man, den majoor-machinist A. Lubser,
den bootsman G. Verver;
de eere-medaille in brons aan den korp.
achr. M. Legrand en militair werkman J.
P. C. Tiessem
De titel van hoogleeraar is verleend aan
den heer O. van de Putte, leeraar Kon.
Instituut.
De gedecoreerden werden door den
commandant van het Instituut na afloop
der plechtigheid toegesproken en geluk-
gewenscht met de hen verleende onder
scheiding. De commandant wees daarby
op de hooge onderscheiding en hoopte,
dat zaj die nog lang mochten dragen.
Een kleine draagmedaille werd aan
ieder door den Commandant geschonken,
terwijl deze het kleine kruis als geschenk
ontving van den len officier.
Receptie.
eens de beste wenschen met Uw jubileum
aan te bieden.
Ook de burgerij heeft gemeend niet te
mogen achterblijven en biedt U 750.—
aan om toe te voegen aan Uw sportfonds
tot uitbreiding der zoo nuttige en tevens
aangename watersport.
Ik wil hopen, dat de band tusschen „jon
kers" en burgerij hecht en sterk mag"
blijven, opdat zij in hunnen lateren levens
loop aangenaam zullen terugzien op bun
verblijf in de gemeente Den Helder.
Antwoord commandant Heeris.
Overste Heeris bracht het Dagelijksch
Bestuur der Gemeente hartelijk dank, in
de eerste plaats voor de cadeaux en gaf de
verzekering, dat beide bedragen zullen
worden aangewend voor aankoop van het
gewenschte jacht. Zeer is bij de overham
diging van dit geschenk wel naar voren
gekomen, aldus de heer Heeris, het steeds
hechter worden van den band tusschen
gemeentebestuur en marine. Wij oogsten
hier aan het Instituut er thans reeds de
vruchten van.
Felicitatie van „Onze Vloot".
De Voorzitter van de Kon. Ver. „Onze
Vloot", de heer H. M. van Bemmelen, acht
het een voorrecht het woord te mogen voe
ren als Voorzitter van eene vereeniging,
welke wel eens ten onrechte een militaire
vakvereeniging wordt genoemd. Niets is
evenwel minder waar dan dit, nimmer heb
ben actieve zeeofficieren in onze vereeni
ging zitting genomen. „Onze Vloot" Is
slechts een vereeniging van personen,
welke belang stellen in onze marine, die
een krachtige marine, met goed materieel
en het beste personeel voor ons land noo-
dlg achten. En bi,1 dit jubileum van het
Koninklijk Instituut, het opleidingsinsti
tuut voor de spes patrlae onzer marine,
willen wij niet achterblijven. Van harte
heeren een lunch in de Marineclub aan
bood, waarbij de commandant en het Réu-
nie-comité vertegenwoordigd waren resp.
door den officier v. adm. le kl. Van Houte
en luit. ter zee le kl. Jhr. W. Boreel, aan
welke heeren de zorg voor de pers was
toevertrouwd.
De aankomst der réunisten.
Vrijdagmiddag omstreeks drie uur. Het
Stationsplein vertoont, ondanks het min
der gunstige weer dat intusschen,
alles tezamen genomen, nog meevalt:
In het in Uw bezit zijnde gedenkboek,
zult gij de geschiedenis dezer inrichting
ook in de laatste 25 jaren hebben gelezen.
Ik behoef dus niet Uwen kostbaren tijd
in beslag te nemen, door dat alles nog
maals te vertellen.
Van opleidingsinstituut voor Zeeofficier
en Off. der Mariniers is het Kon. Instituuli
uitgegroeid tot centrale opleidingsinrich
ting voor nagenoeg alle officierskorpsen
der Zeemacht Wanneer gij straks de nieu
we gebouwen zult zien, die ons vroegere
achterterrein, hel bokkenveldje, hebben
gemaakt tot binnenplaats, dan zal de
het is wat ruw en wat ongestadig, maar grootte van die uitgroei U duidelijk voor
tusschen de buien door klaart het telkens oogen komen.
op een levendig beeld. Vele Helder- Mijne Heeren, zoo dikwerf heb ik mi;
schen staan langs de fijnen" geschaard, de laatste weken en dagen gevraagd, wel
en op het afgezette gedeelte bewegen zich ke is toch de reden, die zoovelen hier
vele officieren, en ook al eenige, erg thans doet samenkomen, zoovelen, voor
vroege reünisten, die met andere gelegen- wie de tijd hier doorgebracht, reedB zoo
heiid zijn gearriveerd, In de wachtkamer laag tot het verleden behoort,
derde klasse is alles weggehaald, tafels Verschillende antwoorden zijn op die
en stoelen zijn verdwenen, irnaar die nu vraag te geven, waarvan ik slechts noem
ontstane ruimte zal straks, vreezen wij, de behoefte om gemeenschappelijk uiting
nog te klein zijn om alle gasten te bevat- te geven aan onze liefde, voor de Marine
ten. Keurig is het station versierd met en om onze dankbaarheid te toonen voor
groen en bloemen. De jonkers met foor- de hier genoten opleiding. Doch daar-
den waarop de versohilende jaren der op- naast is er geloof ik nog een zeer bijzon-
leiding vermeld etaan elke réunist dere reden en wel de stille hoop hier in
schaart zich aldus onder zijn vaandel deze oude omgeving nog eens terug te
nemen hun plaatsen in, en naarmate het I vinden, misschien slechts voor enkele
uur van aankomst nadert, vult zich de oogenblikken de illusies onzer jeugd; de
wachtkamer meer en meer. Wat moet boop om nog eens in deze oude omgeving
dat straks worden als de stroom rijst?.|n bet bijzijn van oude kameraden uit
8.21. De trein stoomt binnen, voor de Ua"£ vervlogen tijd het heden een oogen
variatie was het weer beginnen te rege- blik weg te kunnen schuiven en buiten te
nen, zoodat de réunisten onthaald wer- sluiten om ons nog even te kunnen ver
den op een „Nieuwediepsch buitje". Maarl irisschen in jeugdherinneringen, toen
dsondankg zat de stemming er al' aan
stonds in. Opgewacht door den burge
meester, den vice-admiraal en enkele an
dere officieren, komen ze, als de trein
binnen Is gekomen, weldra aanzetten.
Een der eersten, die we zagen verschij
nen. was de oud-vice-admiraal Fock, en
's levensstrijd ons nog vreemd was.
Ik hoop mijne Heeren, dat deze dagen
U Inderdaad alles zullen brengen, wat gij
daarvan verwacht. Ik hoop dat het ook
voor U zullen worden dagen met waar
devolle herinneringen.
En dan hoop lk tevens dat U in het In-
weldra komen meerdere bekende gezdch- f^uu! terugvinden het goede, dat
1 ieder individueel van deze opleiding heeft
Ten 11 ure werd door den Commandant
van het Instituut met den Raad van Bij
stand, en den Senaat der Adelborsten
receptie gehouden in de receptiezaal.
Hiervan werd, behalve door een groot
aantal hoofd- en subalterne officieren,
door verschillenden uit de burgerij deel
genomen. Zoo zagen wij o.a. de directeu
ren der Zeevaart- en Handelsschool, het
Dagelijksch Bestuur der gemeente, ver
tegenwoordigd in de heeren Driessen,
burgemeester; Bok, wethouder en Kam
man, secretaris, het Comité uit de burge
rij, bestaande uit de heeren Schreuder-,
notaris; Fijting van Wftlsem en M. Grun-
wald.
Rede burgemeester Driesgen.
Mijnheer de Commandant,
Mijne Heeren,
Het is mij een voorrecht als voorzitter
van het besturend lichaam dezer gemeen
te met de leden van het dagelijksch be
stuur op dit oogenblik in de gelegenheid
wiiiuii wj.1 xuöi ouixioiuiiivcn. ten te voorschijn uit den chaos. Daar is.-
neemt onze Vereeniging deel in hetgeen overste Ilaentjens, de oud-minister Wes- en niet minder hoop ik, dat
hier geschiedt terveld, oud-burgemeester Houwing zoo- U thans van het huidige Instituut en
De heeren Boelen, Van Rijn van Alke ;waar, de onder-commandant der marine bet huidige Korps Adelborsten ziet, Tl
made en spreker zijn door het Hoofdbe- te Amsterdam, overste Rühl, ja wie 11 Ho™ fwtwm d» ÜSlïfflS
stuur afgevaardigd U de gelukwenschen niet. En heelemaal' achteraan dr. van den I Y?n bet Korps Officieren der Koninklijke
over te brengen, en wij wenschen het In- Bergh, oud-leeraar aan het In
stituut toe, dat het den naam van voor- vele jaren lid' van den Raad.
beeldig instituut voor de opleiding onzer'
zeeofficieren zal mogen behouden.
„Onze Vloot" heeft evenwel ook een'
stofelijk blijk van hulde willen brengen en
spr. kan dan ook de toezegging doen van
een jaarlijksch bedrag tot instandhouding
Welkomstgroet
Hartkamp,
van
Kolonel Hartkamp weet de een of ande'
Marine,
Adelborsten, thans beleeft gij het oogen
blik, waarop lk gisteren doelde. Ge be-
kolonel vindt mid"en van hen die hier vertegen
woordigen het verleden en het heden.
Aan U ls de toekomst. Laat die toekomst
zijn een in eere houden en voortzetten
van de tradities der Koninklijke Marine
in den loop van den dag zouden worden
overhandigd. De Indische reünisten zon
den een fraai olieverfschilderij, geschil
derd door Wichers en voorstellend een
Indisch kustgezicht met op den achter
grond de Tjerimai nabij Cheribon. Van
de oud-officieren van den Marine-Stoom
vaartdienst was een schilderij, eveneens
in olieverf, gekomen van Ezerman, voor
stellend een landschap, terwijl onze stad
genoot, de heer Jaarsma, een groot doek
had afgestaan, voorstellend de De Ruyter
nabij de Haaksgronden liggend. Een kost
baar geschenk was dat van de fa. Govers,
Kanaalweg, namelijk een model Oud-Hol-
landsch oorlogsschip. De Hollandsche
reünisten zonden een zonneklok, bestemd
te worden gesteld enkeïé woordenlöTu I vo°r-de rec.reatiezaal, terwijl ^namens de
van het Sportfonds der Adelborsten. Bo- daar den toestand overzien. Het wordt
vendien overhandigt spr. een couvert met stil (niet alleen dames kunnen praten!) en
inhoud, welke bestemd moge zijn voor een namens het Comité heet hij allen wei-
blijvend souvenir verband houdende metkom in de plaats waar wij allen, zoo
de geestelijke en lichamelijke ontspanning zegt het de kolonel, onze eerste opleiding
der adelborsten. hebben ontvangen. Dat zoovelen gehoor
'gaven aan den oproep van het comité,
Geschenken, bloemstukken, enz. verheugt ons zeer, maar hierdoor stonden
re verhevenheid te bereiken e^kan van-1 dle niet beter kunnen worden weerge
geven, dan door de wapenspreuk der Nas-
veranderd vinden, maar wat onveranderd
bleef is de trouwe kameraadschap
Hier werd de spreker onderbroken door
een luidruchtig hoeral
..En ik hoop, dat deze geest niet op
ons feest zal ontbreken. Zelfs het slechtste
sau's „Ik dien".
Nogmaals mijne Heeren heet ik U van
harte welkom op het Kon. Instituut,
Evenals mijn hooggeachten voorganger
die hier 25 jaar geleden de réunisten toe
sprak eindig ik met U allen uit te noodi-
gen een driewerf hoezee uit te brengen
op Haar wier bezoek op morgen aan deze
dagen zulk een bijzondere beteekenis
geeft: „Leve de Koningin!"
Toespraak
den Bosch.
rice-admlraal Van
Toen nu circa driekwart jaar geleden,
weer zal niet in staat zijn onze reünie tel^v/Sf^ d® vice-ad™l Van decn
doen mislukken. p o Bosch, het plan geopperd werd het 75-
Burgemeester Driessen heeft door zijn hh IPstl!uut .f6esteiyk
aanwezigheid alhier blijk gegeven met V°™ dit S in r.uime mate
ons feest mee te leven (Hoera, hoera!) Ook belangstelling. Circa 400 marinemannen
te mogen spreken.
Laten de eerste woorden, woorden van
gelukwensch zijn met Uw 75-jarig jubi
leum, dat wanneer de verschijnselen
bewaarheid worden een luisterrijk jubi
leum zal worden.
Niet alleen, dat er groote belangstel
ling bestaat uit marinekringen, zoowel van
de actief dienende officieren als van de
zijde van hen, die bereids den dienst ver
lieten, ook de burgerij leeft van harte met
U mede, waartoe U slechts om U heen
behoeft te zien in de feestelijk versierde
straten.
Mijnheer Ge Commandant,
Het ls niet alleen met woorden, dat het
bestuur der gemeente heeft gemeend Uw
Instituut te moeten huldigen, maar ook
met daden, naast de bloemenhulde, welke
bij een feest past, heeft de gemeenteraad
1500.— gevoteerd ten einde U in staat
te stellen ten behoeve van de adelborsten
deze gelden te besteden aan hun water
sport.
Ik wil de hoop uitspreken, dat het Kon.
Instituut der Marine in deze gemeente
zal mogen gevestigd blijven tot heil der
gemeente, tot heil van Uw Instituut.
Overste Heeris zou der waarheid tekort
™en Jndien 'hij niet de Vereeniging „Onze
Vloot op dit jubileum had verwacht. Een
vereeniging, die zich zoozeer voor de ma
rine Interesseert, zou hier niet mogen ont
breken. Het Nederlandsche volk mag u
dankbaar zijn, aldus spr., voor de taak, die
gij vrijwillig op u genomen hebt, en wij
hopen, dat de adelborsten van thans in
hun later leven met dezelfde gevoelens
over het Instituut zullen spreke als welke
gij koestert.
Op de receptie merkten wij voorts nog
op den gep. vice-admiraal I. van den
Bosch, eere-voorzitter van het Comité. De
Minister van Defensie en Vice-Admiraal
Quant vergezeld van hun adjudanten, kwa
men eveneens hun opwachting maken.
Mede Bprekende namens het Comité uit
burgerij, waarvan de Burgemeester
voorzitter is, zeide de heer Driessen ver
der:
Mijnheer de Commandant,
Het zij »Jj vergund toch aan het woord
de burgerij deed dit, zij heeft de geheele
stad versierd.
Vertrek van het station.
Na deze toespraak stelden de gasten
zich op het Stationsplein op en weldra
vertrok de lange, lange stoet, voorafgegaan
officieren-vlieger van de Kooy een baro-door de Stafmuziek en een viertal auto's
de stad in. En nu brak het aardigste mo
ment aan van den dag. Overal stonden,
hingen of lagen de menschen, en toen de
eerste reünisten zich deden zien, klonk een
spontaan gejuich op, dat zich voortplantte
en dat uit den stoet gul beantwoord werd
door gewulf en gezwaai der hoeden.
meter werd overhandigd, welke was ver
vaardigd uit een mahoniehouten vierbla-
dige schroef van een geïnterneerde En-
gelsche vliegboot, opnieuw gerestaureerd
en gepolitoerd. Een zilveren plaat ver
meld dat het geschenk is aangeboden door
het corps officieren-vlieger. Een deputa
tie, bestaande uit de heeren Eikerbout, van
der Kroef en Bakker, overhandigde het
geschenk met een korte toespraak, die de
lezer elders in dit verslag vermeldt vindt.
Reeds eerder was door de officieren
van gezondheid, zooals wij hebben ver
meld, een lamp, geschonken, bestemd voor
de kleine eetzaal.
Verder waren de navolgende bloem
stukken gekomen: Gemeentebestuur Den
Helder, Comité Burgerij, Vereeniging van
Officieren Marine Stoomvaartdienst, Ver
eeniging van Technici Kon. Marine, Ver
eeniging Onze Vloot, M. H. Klercq (een
mand ln den vorm van een ouden drie
master), Drukkerij O. de Boer Jr., Oud-
Onderofficieren, Zeevaartschool Den Hel
der, firma Kattenburg. Dit laatste was
zeer geestig opgemaakt met een model
baadje.
Het geschenk der officieren-
vliegers.
Het hierboven vermelde geschenk, dat
namens de officieren-vlieger van De Kooij
werd overhandigd, werd door den heer
Eikerbout overreikt met de volgende rede:
Overste,
Als oudste van het korps officieren-
vlieger zij het mij vergund bij het 75-jarig
Jubileum van het Koninklijk Instituut
voor de Marine IJ de gelukwenschen over
te brengen van ons korps. Hoe wij met de
Marine meeleven en hoe wij voor de Ma
rine voelen behoeven wij U, die ons eenige
^gecommandeerd hebt» nl«t te zeggen,
wy hebben dan ook gemeend het jubilee-
rende Instituut op dezen dag een propeller
met daarin gevatte barometer aan te bie
den en hopen, dat U hierin het symbool
wilt zien van de hulde en sympathie van
het korps officieren-vlieger
Des middags waren de vertegenwoordi-
Op het Havenplein.
Een treffende gebeurtenis had plaats
op het Havenplein, voor het monument
„Voor hen, die vielen". Als de store th.ir
aangekomen ls en de muziek een oogenblik
zwygt, betreedt de vice-admiraal Van den
Bosch de treden van het monument om
en oud-marinemannen meldden zich voor
de deelname aan. Evenals 25 jaar geleden
wilde men ook nu een blyvend souvenir
aan dezen dag geven. Velen onzer hebben
immers hier hun marine-carrière beëin
digd, terwyl zy trouw zijn gebleven aan
hun jeugdillusies, vele anderen zijn andere
wegen gegaan, maar allen herinneren we
ons den tyd van samentreffen op dit In
stituut, waar de kameraadschap ontstond.
En daar die kameraadschap in hoofd
zaak in de amusementszaal groeide, meen
den wy ons geschenk ook voor die zaal te
moeten bestemmen. Spr. heeft daarom de
eer namens de reünisten een groote am
tieke staande klok aan te bieden, en drukt
den wensch uit, dat het jongste geslacht
der marine haar steeds op een hooger plan
moge brengen.
Rede kap. ter zee Osten.
Namens de Indische reünisten overhan
digt de kapt. ter zee Osten het hierbo
ven genoemde geschenk, bestaande in
een krans te hechten namers de reünisten een schilderavSKS',1!
aan dit gedenkteeken voor hen, die in de op deid
mobiliaatiejaren t„ de verdedig ÏÏSÏÏ.'ïKSS&iï?'
neutraliteit gevallen zyn.
de tropische gloed, die het uitstraalt, sym-
bool zyn van den geest, die
Klercq (een „Wy mogen deze plaati niet voerbygaan Iheersch? Zr ln Ind?®
ouden drie- zonder een oogenblik te vertoeven by dit Lat men'het 'een koonie vimd^nnr^rfia
monument voor de marinemannen, die ln fenSSn en dïtSK }ndlB
den dienst van het vaderland zyn gevallen, voorbii waren verheugd ]aren
Nederland Is crelnvti™ s™, u *are.n>. verheugd
--wra sas urcïrMtfïï;
Nederland is gelukkig buiten den wereld
oorlog gebleven, maar dit maakte maatre
gelen noodig om onze neutraliteit te hand
haven. De geheele weermacht was daartoe
gemobiliseerd. Helaas zijn daarby marine
mannen gevallen, een rilling ging door het
land by het vernemen daarvan.
Nu wy hier tezamen zyn, willen wy een
driewerf hulde brengen aan deze mannen.
Moge hun voorbeeld voor de levenden een
spoorslag zyn ook hun plicht te doen!"
Dan zet de muziek een koraal in, de aan
wezigen ontblooten het hoofd en de heer
Van den Bosch hecht een krans aan het
monument. Het was een ontroerend mo
ment, dat diepen indruk maakte.
Aankomst op het Instituut.
Maar het leven eischt zyn plichten en
t ,weer verder. Even later 1b het
Instituut bereikt, waar de reünisten door
den Commandant worden toegesproken.
Begroetingsrede Commandant
zong:
jaren
Ze zijn
voorby, die drie gevloekte jaren. Wij zyn
verheugd, we gaan naar Holland toe. Hoe
geheel anders is dit geworden, men neemt
nu het gezin mee naar Indië, men dient
er op modern materiaal, op schepen, waar
mede we voor den dag kunnen komen, we
kunnen er behooriyk oefenen, enz. Met
een driewerf hoezee voor het Koninkiyk
Instituut eindigt spr.
Rede schont-bij-nacht Oudemans.
Schout-by-nacht Oudemans, oud-com
mandant van het Instituut, biedt in op
dracht van de Commissie voor het Sport
fonds, mede namens de oud-vice-admiraals
Naudin ten Cate en Tydeman, die hier niet
tegenwoordig konden zyn, doch met spr.
"teevBardigd waren, een fonds aan,
bat® van bet Sportfonds. De
esuitaten van den oproep waren bevredl-
wi™ Tam,u,6n bedrag in van 4300,
terwijl aan jaariyksche toezeggingen 103
u orden gedaan. Gekapitaliseerd ls dit een
J°taai,bedrag van 7000. Van dit Comité
tr-j Ned.-Indlë ontvingen wy een schrijven
c.?» d,nr J-
het Instituut gegeven wordt, niet verdiend
is door ons, maar juist door u allen, die
hier om ons heen staat.
Spr verzoekt tenslotte de adelborsten
een driewerf hoezee aan te heffen voor de
reünisten, waaraan spontaan gevolg werd
gegeten. geschenk dier Réunisten
aan de Marine-Club.
Tijdens de aan het diner voorafgaande
byeenkomst op de Marine-Club werd door
den Eere-voorzitter van het Réunie-
comité aan den Voorzitter van de Marine
club, kapitein ter zee J. de Graaff, een
geschenk aangeboden van alle réunisten*
Dit geschenk bestaat uit een nieuwe ver
lichting van de gerestaureerde feestzaal.
Het geheel, bestaande uit een drietal
groote lampen en een aantal in overeen
stemming hiermede uitgevoerde zy-lich-
ten, en draagt er niet weinig toe by, bel
geheel een inderdaad feestelijk aanzien le
Het rénnisten-diner.
Des avonds had in de „Amusements-
zaal" van het Koninkiyk Instituut hel
réunisten-diner plaats, waaraan door niet
minder dan ruim 400 réunisten en een
30-tal genoodigden werd deelgenomen.
Zooals reeds gemeld, deed Z. K.. H. de
Prins der Nederlanden den réunisten de
eer aan, deel te nemen aan dezen maaityd.
De opgewekte stemming, die reeds di
rect by de aankomst der réunisten te den
Helder merkbaar was, en uit de wyze van
begroeting van oude vrienden en kame
raden ook was te hooren was blykbaar
nog toegenomen door een gezellig samen-
zyn in de Marine-club. Zoo kon ook aau
den feestdisch geen andere dan een vroo-
ïyke, opgewekte en ongedwongen stem
ming heerschen.
Te 7 uur arriveert Z. K. H. de Prins der
Nederlanden; als Z. K. H. zyn plaats aam
de tafel heeft Ingenomen zet de Staf
muziek, welke ln de vestibule was opge
steld, het adeiborstenlled in, hetwelk van
zelfsprekend door alle aanwezigen wordt
medegezongen.
De Eere-voorzitter van het Réunle-
comitó, Vice-admiraal I. van den Bosch,
wydt den eersten dronk aan H. M. onze
geëerbiedigde Koningin en aan hen die
met de'hechtste banden, n.1. die der liefde,
aan Haar zyn gebonden, nameUjk Z. K. H.
de Prins der Nederlanden, H. K. H. Prin
ses Juliana en H. M. de Koningin-Moeder.
Spr. zou de Koninkiyke Familie willen
vergeiyken met een klaverblad van vier.
De folklore zegt, dat een dergeiyk klaver
blad geluk brengt aan den bezitter ervan.
Zoo mag ook ons land zich gelukkig ach
ten ln het bezit van dit klaverblad, waar
aan spr. den eersten dronk op dezen
feestmaaltyd wydt.
Hierna verwelkomt de Vice-admiraal
v. d. Bosch den commandant van de thans
te Helder verbiyvende Argentynsche tor
pedojagers. Spr. stelt een dronk in op den
president van de Argentynsche republiek
Vervolgens richt de Eere-voorzitter vaa
het Réunle-oomlté de volgende woorden
tot alle aanwezigen:
Koninkiyke Hoogheid, waarde en hoog
geachte gasten en Réunisten!
Ik heet U allen welkom!
Het is my een groot genoegen en een
bizonder voorrecht, dezen feestdisch te
mogen presideerendezen feestdisch,
waaraan wy vereenigd zyn ter herdenking
van het 75-jarig bestaan van de Adelbor
sten-opleiding te Willemsoord.
Réunisten, wy allen hebban die oplei
ding hier ontvangen en hoewel voor som
migen dat reeds meer dan een halve eeuw
is geleden (voor myne tydgenooten en mij
reeds meer dan 60 jaar), herinneren wy
ons toch nog heel veel van dien tyd.
Dat wy het toen hier altyd even prettig
vonden, zou ik niet durven beweren. Er
waren wel momenten, dat wy het heele
maal niet prettig vonden. B.v. als we ston
den voor een repetitie, waarvoor we ons
niet voldoende hadden voorbereid; ook
denk ik aan de Argus-oogen van de onder
officieren van politie, of als we ons in
onze jeugdopvattingen moeiiyk konden
vereenigen met de appreciatie van over
tredingen by de officieren van dienst en
in hoogste instantie by den Commandant
van het Instituut en we straf opliepen.
En wat waren wy gelukkig en biy toen
wy de opleiding verlieten. Ik wil echter
constateeren, dat die blijheid voornameiyk
zyn oorzaak vond ln het feit, dat we het
volle leven ingingen met het vooruitzicht
van de zee, de zee en nogmaals de zee, die
*y onze roeping gevoelden.
En hoewel we het verblijf by de oplei
ding niet altyd prettig vonden, zyn we
vooral op lateren leeftijd, toen wy beter
tonden oordeelen, en zelf tot verantwoor-
deiyke betrekkingen kwamen, tot de con
clusie gekomen, dat de opleiding goed was
en we er veel hebben geleerd. Zoowel op
wetenschappeiyk als practisch gebied en
xaraktervorming, en kwamen wy tot een
gevoel van dankbaarheid en hooge waar-
deering aan hen, die ons hier leidden en
opleidden.
En hoe gelukkig wy ook waren toen wy
de opleiding verlieten, 2yn wy zeker niet
minder gelukkig, hier weder aanwezig te
kunnen zyn. Uw aller prettige, opgewekte
gezichten vertolken wel de biyde stem-
aJ8 gevolg van het weder ontmoeten
■Jo f^beeps- en krygsmakkers, met
met zloh vermeit ln herinnering aan
vervlogen dagen.
f1n5agen van vreugde, dagen van leed,
agen van voorspoed, dagen van weelde,
van ?ntberlng, maar bovenal dagen,
aarln vriendschap werd gesloten en
voéldraa ^aP °P bet *nnl,?st werd gc-
Die vriendschap, die kameraadschap be
staat nergens sterker, dan by den zeeman,
aie zooveel dagen en jaren ls aangewezen,
w J beperkte ruimte gezameniyk het
noow te bieden aan de veelmalen moeiiyke
«n gevaarvolle tosstaaden, verbonden aan
••t seeatamslavsa.
Koninklijke onderscheidingen.
i wtj voor niet geringe moeilijkheden, die
In de receptiezaal van het Instituutmisschien niet naar Ieders genoegen zijn
waren eenige geschenken geplaatst, welke opgelost. Veel in deze gemeente zal men
hSL ?e»n byzonder6 eer, U mijne Y,an sympathie over dit Fonds. Namens de
Heeren, réunisten, welkom te mogen °°mmis8ie brengt spr. dank aan alle con
heeten op het Koninkiyk Instituut voor tribuanten. P ®an aIle Con-
tILiZj*8' 2Pihet °°Renblik dat na een Dankwoord overate Heerli.
