P E T T Fotogr.-Atelier EISELIN BRUIDSFOTO'S OM EN BIJ DE MARINE-MANOEUVRES 6 zwarts fotok. silonlota 11.&0 -12.00 6 bruins fstok. salonfoto f Z.00 - f 2.50 TWEEDE EN LAATSTE BLAD STADSNIEUWS. reclame aanbieding VAN OINSDAQ I OCTOBER 1929 Gedurende den korten tijd, dien spr. van f 1.25 voor f 1.05 1.50 ff 1.30 f 1.45 Kleedingmagazijn HERMAN NYPELS Aan de Vrije Universiteit te Amster dam is geslaagd voor het candidaats- exainen Nederl. letteren de heer Fr. Zwaan uit Den Helder en voor 't propaedeutisch examen (Jiviel ingenieur aan de Techni sche Hoogeschool te Delft de heer A. T. van Veen uit Den Helder. Onze vroegere plaatsgenoote mej. Riek Heijblok, slaagde op het 27 Sept. te 's Gravenhage gehouden examen als Rijks telefoniste le klasse Interlocale dienst. VOOR HET REDDINGSMONUMENT. Bij de Nationale Bankvereenlging al hier, is van een onbekende ontvangen een bedrag van f 100.ten bphoeve van het Reddingmonument alhier. Wie volgt dit goede voorbeeld? VIERDE EN LAATSTE GEMEENTE- CONCERT, te geven door de Oranje-Harmoniekapel, directeur de heer A. Haanstra, heden avond van 8.8010.— uur in het Plant soen (bij gunstig weer). Programma: I. Kin fttite Buirg (Koraal). Marche Militair Leiatlkow 3. Ouverture „Dk vier MenachenUter", Mehul 4. Ehre »ci Gott in der Höhe Schubert b. Nader mijn God, tot U. (Engelsch koraol). L. Masou 5. La Flute enchantée fan taak (De Tooverfluit) Mozart Concert Ouverture Grand 7. Grande Valae de Concert Rugera 8. Fantasie Fauat Gouinod 9- Plet Hein-marach Hazebroek DAMWEDSTRIJDEN. In oonlgo advertenties, elders in dit nummer, maakt het bestuur van de Hel- dersche Damclub bekend de inschrijving voor den winterwedstrijd en voor het plaatselijk kampioonschap dammen. Prijzen hiervoor uitgeloofd zijn uitge stald in de etalagekast vfin de fa. Nypels. AFSCHEID VAN DEN HEER C. J. PQORTMAN. De heer O. J. Poortman, administrateur vaD 's Rijkswerf alhier, heeft, met ingang van heden, 's Rijksdienst met pensioen verlaten en is als zoodanig opgevolgd door den heer H. P. Kottmann, griffier. Afscheid van directeur en amb tenaren. Maandagmorgen te half twaalf waren in het bureau van den directeur van 's Rijkswerf de verschillende ambtenaren vereenigd om afscheid te nemen van hun chef. Het wqs allereerst de heer ir. Bijl,' directeur der Rijkswerf, welke in harte lijke woorden den scheidenden admini strateur ook mevrouw en mejuffrouw Poortman waren bij dit afscheid tegen woordig toesprak. Onze werf, aldus de directeur, staat den laatsten tijd wel in het taeken van een verjongingskuur, wat haar personeel betreft. Nog versch ligt in onze herinne ring het afscheid van jhr. Rappard, en thans staan wij wederom voor een af scheid, nu onze administrateur, de heer Poorfman, na een zeer eervolle loopbaan ons gaat verlaten. Alle rangen van het administratief personeel heeft de heer Poortman doorgemaakt, totdat hij in 1915 aan het hoofd werd geplaatst van de nieuwe commercieele boekhouding, die toen ingevoerd werd. Persoonlijk is spr. slechts weinig met den heer Poortman in aanraking geweest. Hoewel aan elk menschenwerk loutenwerk aankleven, en ook aan de nieuwe boekhoud-methode ongetwijfeld gebreken zijn te constateeren, is het toch karakteristiek, dat sedert de invoering weinig ingrijpende verande ringen plaats hadden, hetgeen bewijst, dat het op goede gronden was ingevoerd en voor het systeem pleit. vi directeur werkzaam is, is hem gebleken, dat een teohnicus zich zeer zeker ook voor de boekhouding moet kunnen interesseeren. En dan was het prettig voor mij als ik een stuk, dat de handteekening van den heer Poortman droeg, veilig zonder nader onderzoek kon laten passeeren. Het doet ons leed, u te zien heengaan, aldus eindigt spr., wij zullen noode uw werkkracht missen. Hopen wij, dat u nog vele jaren in goede gezondheid van uw rust zult mogen ge nieten I De heer Poortman dankt voor deze woorden. Scheiden is pijnlijk, dat onder vindt spr. thans. Een voorrecht is het, als men kan scheiden in goede gezond heid en met onverminderde werkkracht. Voor de hulde, spr. gebracht ten aanzien van de reorganisatie der werf, is hij zeer gevoelig, maar zonder den heer Van Knaape zou spr. het destijds niet klaar gespeeld hebben. Deze stond steeds gereed met belangrijke en dikwijls goede adviezen. Naast den heer Van Knaape brengt spr. ook hulde aan de heeren Graadt van Roggen en vooral Westerveld, voor den van hen ontvangen steun. In 1915 stond ik voor moeilijke kwesties. Het was midden in oorlogstijd en bovendien had ik bij de reorganisatie te doen met on ervaren personeel. Dit alles heeft de overgang moeilijk gomaakt, maar we zijn er gekomen en mogen thans met vol doening op dit werk terugzien, werk dat bovendien niet onvruchtbaar was. De laatste jaren moest ik met den heer Van Rappard strijd voeren tegen do reorgani satieplannen, en hoewel onze rapporten aangevochten zijn geworden, meon ik toch wel, dat ze van invloed zijn gewoest op don gang van zakon. Mot een woord van dank voor do ontvangen modowerking en steun, van velerlei kunt ontvangou, eindigt spr. Tenslotte doot de heer Poortman nog voorlezing vau een telegram van eonige ambtenaren aan hot Departement van Defensie, met wie spr. heeft samenge werkt. De heer Kottmann spreekt den heer Poortman daarna als volgt toe: 9 Geachte heer Poortman. Door allo administratiove ambtenaren zoowel hier als te Hellevoetsluls en Am sterdam, is mij verzocht bij Uw vertrek ook een woordjo namens ons allen to zeggen. Heel gaarne wil ik aan dit verzoek voldoen, omdat ons dan de gelegenheid wordt geschonken om U hartelijk to dan ken voor alles wat U voor ons korps ge daan heeft. Mijne gedachten gaan tot 1915, de invoering van de commercieele boekhouding. Wanneer U toen de be kwaamheid en de lust niet bezeten had om die nieuwe boekhouding te ontwerpen, dan hadden we een vreemdeling als chef gekregen, iets wat ons niet bepaald ge leken zou hebben. Dat de hoogste functie aan U werd opgedragen, was voor ons korps een eer maar een groot genoegen tevens. Bij Uw vertrek willen we door 't aan bieden van een klein souvenir van onze dankbaarheid blijk geven. Onze oud-Directeur, de heer Rappard en onze nieuwe Direoteur, de heer Bijl, wilden gaarne evenals onze oud collega's de heeren Bom en van Knaape aan die huldebetooging deel nemen. We kozen als souvenir een schaakspel omdat we weten dat U van schaken houdt. In den eersten tijd zal het U vreemd vallen om aan het dolce far niente te wennen en zal het schaakspel U eene aangename afleiding geven. Aanvaard dan ons geschenk met ons aller wensch dat het U gegeven moge zijn nog vele jaren de stukken her- en derwaarts te zetten. De heer Poortman dankt hartelijk voor dit geschenk. Prettig is het, dat ook de gewezen chef en de tegenwoordige direc teur aan dit huldeblijk hebben deelge nomen. Het schaakspel is voor spr. altijd, hoe vreemd dit wellicht moge klinken, waar het toch een groote concentratie vereischt, een bron van ontspanning ge weest De directeur van 's Rijkswerf, het spreekwoord huldigend »le Roi est mort, vive le roiI« wenscht van dezó gelegen heid gebruik te maken des heeren Poort- man's opvolger, den heer Kottmann, als zoodanig te begroeten en het welkom toe te roepen, daarbij den wensch uitdrukkend, dat het hem goed moge gaan. Het is uiterst moeilijk de opvolger te worden van iemand als de heer Poortman. Bewakingsdienst. Het was wel niet te verwachten, dat er Woensdagnacht iets zou gebeuren in het zeegat van Texel, maar je kon toch nooit weten. «Den nacht tevoren hadden toch twee jagers getracht door te slippen. Zij maakten gebruik van de donkere uren, even voor de maansopkomst. Een ervan werd buiten gevecht gesteld door de voor het Schulpengat kruisende onderzeeboot, de tweede ontsnapte aan dit gevaar, doch kreeg bij het oversteken een ketting van een wrakboel in de schroef. Niettemin werd de poging doorgezet, maar inmid dels was ook van de bewakingsvaartui gen alarm gemaakt en met behulp van zoeklichten en lichtkogels was de indrin ger spoedig ontdekt en werd deze door de batterijen afgemaakt. Het was overigens wel op het kantje af geweest. Wel is waar had men reeds in den vooravond vanaf het bewakingsvaar- tuig iets meenen te zien, doch zekerheid had men niet. Nu wil het geval, dat naast het eigenlijke vaarwater van het 8chul- pengat, dicht onder den wal, nog een geul is, waar voldoende water staat voor de Z-booten. Das»- was deze dan ook door gekomen. Hot ongeluk wilde dat II. men nu juist op de wrakboei moest loc pen. Bij donkerte zijn de tonnen moei lijk te zien, althans van de L-rug af. Veel al heeft men ze van dek af nog eerder in den kijker. Het was jammer voor den Z- boot-commandant, die anders een aardige kans had gemaakt. Met de wetenschap dus, dat er niet veel kans op actie was, maar met de stille hoop, dat er toch nog wat zou gebeuren, begaf ik mij naar de G 12, die wederom de bewakingspost bij de mjjnversperring zou betrekkon. Met zonsondergang moes ten wij op post zijn, dus moesten wij voor half zeven de haven uit. Hetgeen dan ook geschiedde. Buiten de haven wordt even gestopt om de wierkast te klaren, en dan gaat het met een 16-mijls vaartje het gat uit. De zon neigt ter kimme als wij by de beroemde uiterton aankomen; u weet wel, de ton, waar bij het uitvaren allé trouw ringen in gedeponeerd worden, die dan bij terugkomst weer worden opgevischt. Waarbij ook wel eens een verkeerde op gehaald wordt, wat tot allerlei vreemde complicaties aanleiding kan geven. U ziet wel, zij ligt er scheef van, zegt de com mandant, luit. t. z. le kl. Van Suchtelen, daarbij doelend op den scheeven stand tengevolge van den vloed. Huldiging door het administra tief personeel. Des middags te vijf uur had het af scheid plaats van het administratief personeel. Op dat uur vereenlgden alle ambte naren zich op het bureau Boekhouding, waar de heer Poortman afscheid zou nemen. Evenals des morgens was ook thans mevrouw Poortman en mejuffrouw Poortman bij dit afscheid tegenwoordig. 't Is wel gek, aldus de scheidende ad ministrateur, maar op een gewichtig oogenblik als dit speelt me een allerzotst versje door het hoofd, namelijk »Het Testament van Tante*. Tante gaat haar testament maken, waarbij ze alle nichten en neven bedenkt. Het gekke is, dat ik niet doodga, geen testament maak en ook geen neven en nichten kapittel zooals de tante uit het versje doet. Vijftien jaar lang, aldus spr., heb ik dit Bureau geleid. Het was mijn arbeid on van wie vijftien jaar geleden mijn helpers wuren, zijn er nog slechts wei nigen over. Dit zijn de heeren ülowting en de umbtenaren van ossel en Kottmann. We hebben een moeilijken tijd gehad, we begonnen mot onvoorbereid personeel en ln vollen oorlogstijd, on meermalen heb ik, aldus spr., aan het welslagen gewan hoopt. Maar dank zij uw steuu zijn |wij geslaagd.. Mot oen woord van hartelijker! dank voor ieders medewerking eiudigt spr. De heer Okel biedt namens een comité van umbtenuren een stoffelijk huldeblijk uan in den vorm van een schemerlamp. Wij danken u voor uw medewerking en uw steun, zegt spr., wij hebben altijd gevoeld, dat uw persoonlijkheid ons bij stond, en wij verheugen ons, dat gij ge spaard zijt gebleven voor ziekte. De heer van Ballegooijen heeft 5J jaar mot den hoer Poortman samengewerkt en die samenwerking in stilte altijd ver geleken met een Eerste Kamer. Niot om dat we het bestaansrecht van de Eerste Kamer niet wilden erkennen, maar omdat het de heer Poortman was, die, evenals dat in de Eerste Kamer geschiedt, zijn votum over onze plannen en ontwerpen liet gaan, plannen, soms in jeugdige on bezonnenheid door ons ontworpen. En,, zooals dat dan ook in de Kamer gaat, ze werden wel eens verworpen. Dat heeft ona dan gespeten, maar ook is het wel gebeurd, dat wij bfl nader inzien moesten erkennen, dat de beslissing van den heer Poortman de juiste was. En persoonlijk heeft spr. veel van den heer. Poortman geleerd. De hoer van Gessel wijst er op, dat de heer Poortman een van de weinig over geblevenen was van de oude garde. Spr. haalt oude herinneringen op uit Helle- voetsluis, en dankt den heer Poortman voor de wijze waarop hij steeds voor ons, zijn ambtenaren, ln de bres stond. Den nieuwen chef, den heer Kottmann, roept spr. het welkom toegij zijt geen onbe kende voor ons, wij weten, wat we aan u hebben. Met een kort woord dankte de heer Poortman voor het cadeau en de wen- schen. Ook de heer Kottmann sprak nog een kort woord om zich in dezelfde mede werking aan te bevelen, die de heer Poortman zoo ruimschoots genoot. Daar na namen alle ambtenaren persoonlijk afscheid van den scheidenden hoofd ambtenaar. NIEUWJAARSWENSCHEN VOOR INDIË. In het nummer van heden is opgenomen een extra-bijvoegsel, bevattende modellen van nieuwjaarsgroeten, en bestemd voor onze abonné's in Oost- en West-Indië, Zuid-AIrika, Vereenigde Staten, enz. Wij verzoeken onze lezers hierboven ge noemd (en in 't bizonder geldt dit voor Zuid-Afrika en Ned. Oost-Indië) om niet te wachten met het opgeven hunner adver tenties voor het Nieuwjaarsnummer, doch Het wordt een schitterende avond. Prachtig mooi van kleur zijn hier in het Noorden de luchten op dagen als deze. Groen en violet kleurt de maar weinig be wogen zee. Het wordt een pracht-zons ondergang. Dan koersen wij in de rich ting van de kapen op den Zanddijk. Even wordt doorgezet tot buiten het vaarwater om nog bij licht te zien hoe ver de G 12 door kan loopen. Dan gaat het weer terug naar de uiterton. En zoo gaat het heel den nacht door. Het vaarwater is hier vrij breed en dus moet er wel heen en weer gevaren worden. De vaartuigen die de be waking in het Westgat en Kaap- en Molengat hebben, behoeven dit niet te doen. Het vaarwater is daar maar smal en dus gaan zij rustig ten anker. De zon is onder en de lichten aan den wal zijn ontstoken. Recht vooruit zien wij de belde lichten van den Zanddijk, links het geleidelicht voor het Schulpengat. Op het snijpunt van deze beide lijnen ligt dan de uiterton. Al naar het donkerder wordt zien wij meerdere lichten. Rechts komt het roode licht van Egmond door, later ook de schitteringen van den vuur toren van IJmulden. Af en toe is links daarvan hel licht waar te nemen; moge lijk van de hoogovens. Voortdurend wordt naar alle kanten uitgekeken. Reeds vroeg in den avond merkt de commandant om de Noord een onderzeeboot op. Hoe wij ook turen, wij zien deze niet Later op den avond blijkt f 1.75 f2 00 f 1.70 ons per keerende mail die opgaaf toe te zenden, daar wij anders niet instaan voor opname in het nummer van Dinsdag 31 December a.s. GOEDKOOPERE VERZENDING PER LUCHTPOST NAAR NED.-INDIË. Het luchtrecht naar Ned.-Indië voor brieven tot een gewicht van niet meer dan 10 gram is verlaagd van 75 tot 40 cent. Het recht bedraagt nu: voor briefkaar ten en postwissels 40 cent per stuk, ove rige stukken tot en met 10 gram 40 cent, boven 10 tot en met 20 gram 75 cent, ver der 75 cent per 20 gram. Het luchtrecht behoeft voortaan niet meer te worden voldaan met de speciale luchtpostzegels, dit kan eveneens door middel van gewone frankoerzegels ge schieden. Nadrukkelijk wordt er evenwel de aandacht op gevestigd, dat de lucht postzegels niet voor gewone frankeering mogen worden gebruikt. Mot do vliegtuigen, welke naar Ned.- Indië zullen vertrekken, zal voortaan ook gewone en aangeteekende luchtpostcor respondentie worden verzonden naar Sy rië, Mesopotamië, Perzië, Britsch-Indiü met Birma, Slam en Straits Settlements (Penang, Singapore). Boven de gewone porten en rechten is voor luchtrecht ver schuldigd: voor Syrië 16 cent, voor Meso potamië en Perzië 80 cent, voor Britsch- Indië en Birma 40 cent en voor Siam en Straits Settlements (Penang, Singapore) 60 cent, alles per 20 gram. In herinnering zij gebracht, dat het eerstvolgende vliegtuig Donderdag 3 Oct. a.s. van Schiphol vertrekt. Laatste gelegen heid tot verzending van den Helder Woensdagavond per trein van 21.31; laat ste buslichting aan het hoofdpostkantoor 21.02, stadsbussen 4de lichting. GOEDKOOPE TOONEEL- VOORSTELLINGEN. Met een enkel woord is reeds melding gemaakt van het voornemen om ook. dit winterseizoen, evenals dat de laatste jaren met zoo groot succes geschiedde, een serie goedkoope tooneelvoorstellingen te geven van eerste rangsgezelschappen. De circu laires hiervoor zijn dezer dagen rondge zonden, en wij willen de gelegenheid be nutten er bij onze lezers op aan te dringen niet lang te wachten met invulling, maar zich zoo spoedig mogelijk voor deze vier voorstellingen op te geven. Trots de steeds stijgende kosten heeft het Comité gemeend den abonnementsprijs voor de vier voor stellingen niet te moeten verhoogen, doch dien gehandhaafd op slechts f 4.voor de vier avonden (rechten apart). Ieder, die eenigszins ervaring heeft uit andere plaatsen, weet, dat men daar veel en veel meer betaalt, en als wij er nu uitdrukkelijk bijzeggen, dat het hier voorstellingen betreft van onze eerste gezelschappen, zoodat men het neusje van de zalm krijgt op tooneelgebied, behoeven wij niet nog eens extra te betoogen, dat een dergelijk bedrag eigenlijk te geef is voor deze mooie voorstellingen. Maarmen geve zich dan spoedig op, want na 1 October wordt de prijs ver hoogd tot f 4.50. En wie moohten willen wachten tot den speelavond, en dus de voorkeur zouden geven aan losse entree- kaarten, komen nog bedrogener uit, want op den speelavond zelf worden de prijzen nog hooger. Het is trouwens voor Diemand een bezwaar zich voor een serie van vier voorstellingen te verbinden, omdat de kaarten niet persoonlijk zijn en dus ieder een ze kan overnemen, gesteld men zou den een of anderen avond verhinderd zijn. Wie onverhoopt geen circulaire mocht hebben ontvangen, kan zich bij de Casino directie opgeven. Maar men stelle dit niet uit, doe het nog heden. Wij willen er nog op wijzen, dat deze goedkoope voor stellingen de laatste jaren een groot succes zijn en dat de deelname steeds zeer groot was. toch, dat het juist gezien was; blijkbaar was het de O 8, die in het Stortemelk na de „Heemskerck" getorpedeerd te heb ben vernietigd was, en dus teruggeroe pen werd. De O 9, die eerst voor het Schul pengat gelegen had, was naar het Storte melk: gedirigeerd om de O 8 te vervangen. Als Rood iets zal ondernemen is het nu de tijd. De maan is nog niet op. Dan hoo- ren wij echter geschutvuur in N.O. rich ting. Blijkbaar is men slaags bij het Ter- schellinger gat. Niettemin blijft uitkijken geboden, doch er gebeurt niets. De maan verschijnt aan de kim, eerst nog als een roode halve schijf, docli na korten tijd giet zij haar zilveren stralen over het water vlak. Een oogenblik blijven wij nog aan dek en maken een praatje met dezen en genen der opvarenden. En dan treft het, zooals de meesten meeleven met de actie. Zij knoopen de opmerking eraan vast, dat het in Indië nog veel aardiger is. Natuur lijk, het is daar mooier, maar er is daar ook meer en beter materieel. Dit is een factor van belang en het is te begrijpen dat men dan nog met te meer genoegen aan de oefeningen meedoet. Het wordt tijd om te kooi te gaan, en na verzoek om te 6 uur „uitgepord" te worden, verdwijnen wij; op een rustbank in de vroegere longroom is het bed reeds gespreid. Klokslag 6 uur word ik gewekt. En nog ben ik niet gekleed en aan dek of men brengt mij een heerlijke kop koffie, die „DE WITTE RAAF". Men schrijft ons: A.s. Donderdag wordt in Casino het tooneolscizoen geopend met een voorstel ling door het Cabaretgezelschap )(De Witte Raaf". Dit klein-kunst-ensemble bestaat uit be kende artisten, welke goede cabaretkunst beoogen. „De Witte Raaf" zal dit niet op zwaarwichtige wijze doen, maar wil vreug de, ontspanning en jolijt brengen met ge paste, nimmer kwetsende of indecente middelen. De Witte Raaf bréngt vrooüjk- heid naast ernst; uitbundigheid naast in getogenheid. De Witte Raaf brengt zang-, dans- en kleurenspel, ontspanning en ver kwikking, kortom: elk wat wils. De artis tieke leiding berust bij Piet Holman, de als beschaafd en ongekunsteld-geestig be kende conferenoier. Aan de ensceneering wordt zeer veel zorg besteed. Het gezel schap beschikt over een eigen reisgele genheid en brengt eigen prachtvolle dé cors en verlichting mede. De zakelijke leiding berust bij den heer Llon Z. DassL Het belooft een avond van „gezellige vroo- lijkheid" en „vroolijke gezelligheid". DE GESTOLEN DAMESFIETS. In ons nummer van Zaterdag hebben wij melding gemaakt van een brutalen diefstal van een damesfiets, van een dame die even bij Simon de Wit aan het winkelen was. Thans kunnen wij mededeelen, dat de flets terecht is. Zij is gevonden voor een winkel aan den Kanaalweg, waar zij blijk baar zoo maar was neergezet. De dief heeft klaarblijkelijk gedacht dat het beter was ten halve te keeren dan ten heele te dwalen. En nu, achteraf beschouwd, waren de boodschappen dus toch goedkoop. ESPERANTO. Op 15 December 1859 werd te Bjelos- tok in Polen een jongen geboren. Dit feit op zich zelf is niet vermeldenswaard, doch deze jongen is voorbestemd om een der meest-bekende personen van den laatsten tijd te worden, het is L. L. Zamen- hoff, de samensteller van de wereldhulp taal, het Esperanto. Door zijn moeder wordt hij opgevoed in het geloof, dat alle menschen broeders van elkaar zijn. Nu bestond de bevolking van Bjelostok uit Duitschers, Russen, Po len en Joden, en zoodoende heeft de kleine jongen gelegenheid te over om te zien dat zijn ideaal nog zeer ver af is. Het is in den tijd dat de Joden aan de be ruchte pogroms blootstaan en aan ont- eerende behandeling van Russische offi cieren. Dan besluit hij in zijn jeugdig enthousiasme, dat, wanneer hy eenmaal groot zal zijn, hij zal trachten een einde te maken aan de verdeeldheid der volke ren. Als grootste hinderpaal beschouwt hij de taalverschillen en bij hem rijpt het plan tot het samenstellen van een universeele taal, een taal, welke door alle menschen gemakkelijk geleerd kan worden. Op lateren leeftijd begint hij aan het samen stellen van deze taal. Door zijn onder wijzers wordt hij voor een beetje malende gehouden en op hun advies wordt hij van huis naar een andere school gestuurd, en hij moest beloven niets meer aan zijn stu die te doen, welke belofte hij houdt. Te ruggekomen, vindt hij zijn aanteekenin- gen en boeken verbrand, doch onver droten begint hij weer met zijn arbeid. Op het gymnasium wint hij de eerste vrienden voor zijn idee, welke hem later door den spot der menschen ontrouw werden, en op 5 December 1878 vieren zJJ samen het levendworden der taal. Doch eerst in 1887, na onophoudelijk aan zijn taal verbeterd te hebben, besluit hij haar wereldkundig te maken en vindt na veel moeite een uitgever voor zijn eerste bro chure en vanaf dien tijd dateert de gesta dige voortgang van 't Esperanto. Reeds in zich in den killen morgen best laat sma ken. Nog is de zon niet op, maar aan de kim kleurt het reeds. Langs het strand en tusschen de duinen hangen nog de dikke nevels; de lucht kleurt als op een helderen wintermorgen. Het wordt weer een heldere dag en dus worden aanstal ten gemaakt om naar binnen te loopen. Ware het mistig of nog sterk heiig ge weest, dan hadden wij op post moeten blijven. Nu is het zicht van den wal uit stekend en is verdere bewaking niet noo- dig. Terugstoomende loopen wij de „Van Meerlant" on enkele kanonneerbooten achterop, die ook van hunne bewakings posten terugkeeren. In het Westgat ligt de „Drente" nog voor anker; hy Zal ons wel spoedig volgen. Al vroeg zyn wy weder in de haven terug na een rustigen, maar genoege- lyken nacht in de buurt van de uiterton. Wy hebben de gelegenheid ook nog waar genomen om eens een kykje te ne men op de bureaux van den leider van deze manoeuvres, Vlce-Admiraal Quant en van den Commandant van de blauwe partij, Overste Romswinckel. De leider en zijn officieren haddon hun verbiyf in de groute zaal van het directie- gebouw, waar de kaart van het terrein

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1929 | | pagina 9