De Volkenbond bestaat niet;
er te slechte een regeertngen-
trust
Da Volkenbond ls er, zegt men, maar
die bestaat niet, dat ls een phrase. Het
eenige wat bestaat is een statenverbond,
een regeeringentrust. Ontwapening, af-
schafflng van oorlogen, phrases, meer
niet. De Volkenbond voert integendeel
nieuwe oorlogen in. Schr. heelt er uit
voerig over geschreveu en moet daar
naar verwijzen.
De Volkenbond kent den gesanctio-
neerden oorlog: den verdedigingsoorlog.
Maar nog nooit is er één staat geweest
(als men ze gelooven moet) die zelf aan
gevallen heelt, het is louter verdediging.
Het is trouwens zeer moeilijk uit te
maken wie in de politiek aanvalt ol ver
dedigt. In 1870 nam bijv. Bismarck den
schijn aan dat Duitschland zich verde
digen moest. Later bleek wel, dat het
anders was.
i De Volkenbond sanctioneert
den verdedigingsoorlog.
Doordat de Volkenbond verdediging
oirbaar a "ht, 'zijn er legers noodig en
bovendien voert de Volkenbond een soort
heilige oorloè in, waarbij andere staten
verplicht worden mede te doen. De oor
log krijgt daardoor een „zedelijk" ka-
ITdlc t©F»
Spr. citeert uit een artikel van Paul
Boncour, dat in de Telegraal heeft ge
staan. Deze Boncour trachtte in Frankrijk
een wet door te drijven tot mobilisatie
van de geheele natie.
Als giltig ongedierte krioelen en woelen
de verschillende staten, die in Genève
bijeenkomen, dooreen. Het kan niet an
ders: als alles wat imperialistisch denkt
bijeenkomt, moet daar al het imperia
listische en militaristische ruil verzameld
zijn.
Het Keilogg-pa«t
Maar we hebben het Kellog-pact, Hoo-
ver moet niets van den Volkenbond
hebben; wij moeten slechts gewapende
sancties hebben, zegt hij. Maar Hoover
vergeet er bij te zeggen, dat Amerika
zelf gewapende sancties heelt. Spr. citeert
in dit verband prol. Anema van de vrije
Universiteit,
In Genève woorden, woorden.
Hoe is het in Genève Ben Chinees
had Briand daar gehoord. Men vroeg hem
hoe hij het vond. Prachtig I zei hij. Wat
heelt hij daar gezegd? Niets, was het
antwoord.
Briand is bij uitstek de man om met
zeldzaam redenaarstalent een imperialis
tische politiek te voeren. Voortdurend is
Frankrijk bezig zijn maoht uit te breiden.
Onze eigen minister van Buitenlandscbe
Zaken zeide het tot een groep journa
listen ontwapening beteekent niot meer
dan beperking van wapening. Het kan
ook niet anders: er zijn in Genève diplo
maten, vergezeld van militaire des
kundigen, Paul Boncour bijv. stond in
Genève onder dictatuur van het Fran-
sohs militarisme.
Prol. Anema wil samenwerking
ln de wereldpolitiek.
Wij zullen niet verder komen, tenzij
wij positieve samenwerking krijgen in
de wereldpolitiek, zegt prof. Anema. Het
zou prachtig zijn als we niet te doen
hadden met imperialistisch streven. Enge
land beperkt zijn bewapening, Amerika
breidt ze uit.
De Franschen gaan door de negers te
militariseeren. De Engelschen hebben
aan Eng.-Indiö zelfbeschikkingsrecht be
loofd, met gevolg dat zij gemilitariseerd
worden. En nu zijn de gekleurde volken
bezig dat recht zelf toe te passen en den
blanke uit te drijven. Zelfs Ghandi neigt
er toe aan dien drang van de Oostersche
volkeren om zich tegen het Westen te
wapenen, toe te geven.
Verder dan ooit van dien wereld
vrede al.
Wij zijn verder dan ooit van den wereld
vrede af, Alles in dienst van de defensie,
terwijl toch ieder weet, dat het vaderland
niet meer kèn worden verdedigd, dat ieder
volk evenzeer onder een oor.og lijdt,
overwinnaars zoowel als overwonnene.
En de moderne chemische oorlog is nog
veel minder in staat het vaderland te
verdedigen. Toch is door den Volkenbond
niet uitgesloten, dat ons vaderland in
een oorlog betrokken wordt. „Neutraliteit
is abnormaal" aldus zeggen de juristen
het in hun taal.
De aard der nieuwe oorlogen
Hoe zullen de nieuwe oorlogen er
uitzien
De spr. deelt iets mede omtrent een
bezoek "tm deskundigen aan het groote
Edgwood-laboratoriuminAmerika. Tijdens
de proeven, die men voor de bezoekers
deed, kwamen verscheidene soldaten om
het leven, en systematisch worden in
Amerika proeven op diereu genomen be
treffende de uitwerking op dierlijke or
ganen. r
Op bet in Frankfort gehouden congres
werden dingen wetenschappelijk vastge
steld, die de aanwezigen met ontzetting
vervullen. De groote mogendheden zijn
klaar met den ohemisohen, baoteriologl-
schen en eleotrlsohen oorlog.
Hnnltlefabrlkatle.
Spr. heeft nog moer citaten. Reeds
vóór 1914 fabriceerden de groote wapen
fabrikanten munitie voor Teder, die het
maar koopen wil, de pers werd omgekooht,
Engelsche arbeiders vervaardigden rau-
uitio, waarmede later do eigen tonen
werden gedood.
Hoe lang zullen de mensohen dit nog
verdragen
Wat deed de socialistische
Internationale?
De soelalistisohe internationale ls er
nog, zegt men. Ja, maar wat ls ervan
overgebleven toen de oorlog uitbrak?
Ik verwacht niets van het werk van
de soc. dem. Engelsche regeering. Heeft
een eind trachten te maken aan de
toerustingen voor den chemischen, bacte-
riologtechen en electrischen oorlog Aan
de Engelsche spionnage?
Vlak na den wereldoorlog was er een
stemming om den oorlog onmogelijk te
maken. Door het feit, dat men stelsel
matig het gerevolutioneerde Rusland heeft
geïsoleerd, is het anti-militarisme daar
meer en meer ontaard. Het lijkt wel of
er een massa-waanzin is ontketend.
Wat moeten we doen?
Uit dit alles rijst deze vraag: wat moe
ten wij dan beginnen Daar wij er langs
den weg der indirecte actie niet komen,
zijn wij verplicht tot directe actie over
te gaan. Men zegt welwat beteekent
individueele dienstweigering? Maar al
zou uw daad geen invloed hebben op de
maatschappij, dan was zij nog gerecht
vaardigd.
Volgende eeuwen zullen van dezen tijd
spreken als van een tijdperk duisterder
dan de middeleeuwen. Iedere staat heeft
thans het recht van iederen burger te
eischen, dat hij zijn medemensch ver
moordt.
Maar het is niet waar, dat de daad van
den eenling zonder gevolg blijft, want bij
elke dienstweigering zijn verscheidenen
betrokken. Spr. wijst op Herman Groenen-
daal en zijn daad. Tot in Berlijn toe is
er over hem gesproken. Beteekent dat
niets? Eén dienstweigeraar zet de heele
kazerne op stelten. Eén dienstweigeraar
wekt het geweten van het volk. In Enge
land was het getal dienstweigeraars zóó
groot, dat men ze niet meer durfde te
fusileeren.
Maatschappelijke en Industrieele
dienstweigering.
Militaire dienstweigering is op zichzelf
onvoldoend*. Uitvoerig betoogt spr., dat
deze moet gepaard gaan met maatschap
pelijke en industrieele.
Het allereerst noodige is zorg voor
het onderwijs. De zorg voor het lichame
lijk welzijn is niet het voornaamste, maar
de geest van het onderwijs moet veran
deren. De z.g. intellectueelen zijn door
het onderwijs totaal verknoeid. De intel
lectueelen hebben de gifgassen uitgevon
den. Prostitutie van den geest is normaal
geworden, alles is vergiftigd. Meer en
meer wordt dit besef wakker, ook onder
de katholieken.
De mensch 11» zedelijk sterker
dan hU zelf weet
De menschen kunnen veel meer dan
zij zelf weten. In den wereldoorlog zijn
moedige daden verricht, van lieden, die
niet wisten dat zij dien moed bezaten,
maar wij zijn zoo ontaard, dat we niet
meer weten, welke zedelijke krachten wij
hebben. Er komt gelukkig gisting ten
opzichte van deze dingen. Meer en meer
worden de grenzen van het vaderland
weggewischt.
Interessant debat
Van de gelegenheid tot debat werd al
lereerst gebruik gemaakt door den heer
Kalt, die als s.d.a.p,-er alleen in mas
sale actie heil ziet.
Het kapitalistisch-militarisme gaat ver
dwijnen. Ook het onderwijs gaat wel in
goede richting. Individueele dienstweige
ring is prachtig, maar we schieten er niet
mee op. Spr. wijst op opvoedende instel-
lingeft als het Instituut voor Arbeiders
ontwikkeling. Het gaat in de goede rich
ting; er is geen reden de zaken donker in
te zien.
De heer Groenendijk is de, tweede
debater. Hij beschouwt de kwestie der
ontwapening uit orthodox-godsdienstig
oogpunt. Er is een goddelijke wet, waar
aan wij allen onderworpen zijn. De ont
wikkeling der dingen, zooals die thans
geschieden, kan men in den bijbel reeds
geprofeteerd vinden, voor spr. is er
maar ééne oplossing: het volgen van
Christus.
Derde debater is ds. Van der Poel,
die meent, dat voor het Christendom nog
wel een taak is weggelegd ten opzichte
van de geestelijke bevrijding van den
mensch. Maar er moet inderdaad een
nieuwe mensch komen.
Hef antwoord aan de debaters.
Het doet spr, goed, dat de eerste spre
ker optimist lc. Dat ls spr. ten slotte ook
het ware optimisme ontstaat, doordat men
de dingen tot op de kern belioht, maar
spr. betwijfelt of de eerste debater de
dingen wel aldus beziet, want spr. heeft
ten slotte niets anders dan feiten weer
gegeven.
Spr. gaat nog nader op de directe actie
in en zet zijn bezwaren tegen de sociaal
democratische politiek u(teen. Daaren
tegen willen wij een eenheidsfront tegen
den oorlog, maar dat komt niet vanzelf.
Dat de tweede spreker zijn meening
gezegd heeft, was moedig, maar spr. kan
haar niet aanvaarden. Spr. ziet dat anders
De geest van het Oude Testament is anders
dan die van het Nieuwe. En juist de oude
Christenen hebben door massale dienst
weigering invloed geoefend op de Ro-
meinsohe gesohiedenls.
Ds. van de Poel antwoordt spr., dat er
Inderdaad een nieuwe mensohheld moet
komen. En om den vrede te verwerven,
wordt een gansoh leven vereischt.
Met een woord van dank voor de prettige
wijze van debatteeren werdde vergadering
gesloten.
De door den spr. geciteerde werken zijn
Otto Lohmann—Russbüidt, Die blutige
Internationale der Rüstungsindustrie,
Fackelrelter Verlag, Hatnburg-Bergedorf.
Die modernen Kriegsmethoden und der
Schutz der Zivllbevölkerung. Herausge-
!;eben von der Arbeitsgemeinsobaft der
nternatlonalen Frauenliga für Friede
und Freiheit.
HIRSTON IN CASINO.
Men schrijft ons:
De bekende illusionist Hirston, welke
onlangs 14 dagen achtereen in het Rika
Hopper-theater te Amsterdam met groot
suooes een serie voorstellingen gaf, zal a.s.
Zondag een gast-voorstelling geven in
Casino. Hirston, de beroemde fasoinateur,
met zijn mysterieuse experimenten en mo
derne wonderen, zal dien avond een zeer
interessante demonstratie geven van
ooculte wetenschappen, hersentraiiüng,
oatalepsie enz.
De pers schrijft over Hirston:
„De Telegraaf": Het is in één woord
verbluffend. .„Maasbode": Hirston brengt
een gezellig-griezelige avond. „De Tijd":
Hirston brengt 't beste wat tot nu toe
werd vertoond. „Handelsblad": Leefde
Hirston in de middeleeuwen, werd hij van
toovenarij beschuldigd. „Het Volk": On
gelooflijke handigheid, toch leerzaam.
„Cetem": Sensatie van begin tot eind. Het
cabinet van dr. Cagliari onverklaarbaar.
Een handig illusionist.
KLEUR-OREOSOOT-VERF.
Wij vestigen de aandacht onzer lezers
op een advertentie in dit nummer, be
treffende een nieuw soort creosoot-verf,
die zich volgens verschillende bladen als:
Chemische Courant, Vraag en Aanbod,
e.d. onderscheidt door een groot bederf
werend vermogen voor hout.
Het product, dat in diverse kleuren
geleverd kan worden, is volkomen be
stand tegen water en licht, dekt en kleurt
evenals verf, waarvoor slechts éénmaal be
strijken voldoende is. Het hout is na de
bewerking en na droging volkomen reuk
loos.
Niet slechts voor de bouwvakken is dit
van belang, ook voor de kassen der tuin
derij, omdat eenige schade aan planten is
buitengesloten.
Het chemische preprjsmt, voor diverse
doeleinden geschikt, zal zijn wtg wel vin
den.
HANDELSONDERNEMING
J. ZIJLSTRA HZ.
In de afgeloopen week is de uitbreiding
dezer zaak begonnen met nieuwe winkels
in Haarlem- en Oosterbeek, welke al da
delijk na de opening een groot succes
bleken te zijn. Thans volgen kort achter
elkaar nieuwe Zijlstra-winkels in Harder
wijk, Nijkerk, Zeist en Delft, terwijl over
eenige maanden Alphen, Heemstede
Utrecht en Apeldoorn zullen volgen. Bo
vendien zuilen deze maand in Utrecht 5
winkels van de aldaar sedert 1837 geves
tigde firma H. Vlaanderen worden op
genomen in het groot-winkelbedrijf der
vennootschap. Hierdoor zal het aantal
Zijlstra-kruidenierswinkels binnen kor
ten tijd tot 76 zijn gestegen.
Ter gelegenheid van deze uitbreiding
wordt in alle winkels een alleraardigste
ballon-reclame gehouden. Ieder kooper
van Zijlstra thee, -koffie of -cacao ont
vangt namelijk een leuke en bovendien
leerzame „wereldbol-ballon" voor de
kinderen.
WETENSCHAP EN TECHNIEK
IN DIENST DER HYGIËNE,
Men verzoekt ons plaatsing van het vol
gende artikeltje:
Het is meer dan 100 jaar geleden, dat de
scheikundige Runge ontdekt heeft, aan
welke stof de nerveuse verschijnselen te
wijten zijn, die zich na het gebruik van
koffie voordoen in den vorm van hartklop
pingen, slapeloosheid en veelvuldige sto
ringen der functies van het menschelijk
organisme. Deze onderzoeker is na lang
durige proefnemingen er in geslaagd, de
coffeïne van de koffieboonen af te schei
den; dit was in het jaar 1820. Er verliepen
echter nog ruim 90 jaar, totdat deze ont
dekking in den dienst der hygiëne ge
steld kon worden. Eerst na vele tegen
slagen hebben de wetenschap en techniek
in het jaar 1906 het procédé gevonden,
om de coffeïne aan de ruwe koffieboonen
te onttrekken, zonder dat het uiterlijk der
koffieboonen of de smaak- en aroma-
gevende stooffen eenige verandering on
dergaan.
Deze feiten zijn van bijzondere betee-
kenls, wanneer men beseft, dat koffie door
arm en rijk, jong en oud dageMjke in meer
of minder groote hoeveelheden gebruikt,
niet altijd even goed bekomt. Hoe vaak
ziet zich de geneesheer genoodzaakt, het
kopje troost uit de lijst der dagelijksche
genoegens te schrappen, wanneer zijn pa
tiënt niet langer de geregelde opzweeping
der functies van hart en zenuwen kan ver
dragen. In alle deze gevallen vormt de
Koffie HAG een uitkomst, omdat deze
koffie gegarandeerd coffeïnevrij is, over
eenkomstig de voorschriften der Neder-
laindsahe Warenwet, en omdat ze tevens
aan de elsohen van den meest verwenden
fijnproever voldoet. Dit voordeel vloeit
voort uit het feit, dat de coffeïne aan de
ruwe koffieboonen wordt onttrokken, ter
wijl de smaak en aromagevende stoffen
(caféonen) zich eerst bij het branden ont
wikkelen, onverschillig of de koffieboonen
coffeïnevrij zijn of niet.
Burgerlijke Stand van Den Helder
van 12 en 18 Nov. 1929.
ONDERTROUWD F. M. van der Grijn
en O. J. Gal jé; J. Ree on O. Gorter; W.
M. Raadgors en A. M. Pomper; P. T.
Dijkstra en Th. H. Koning; J. Groot en
J.'van Rossum8. Veenstra en 8. Groenen
dijk; W. Holl en M. Vink: P. A. Smit.
en N. Krijnen.
BEVALLENM. A. Sinnige—Heddes z.
J. Mejjst—Koorn z.
Wandeling.
Een achtermiddagwandeling in dezen
tfld van het jaar kan wel eens van een bij
zondere bekoring zijn.
Het weer is niet te warm, niet te koud.
Je kunt er een fijne spurt in zetten, zonder
dat ge last zult hebben van transpiratie, je
flanelletje te moeten uitwringen.
De lust tot een ferme wandeling kan je
wel eens bekruipen, vooral als je vroeger
daarvan zoo het genot hebt gekend.
Dat was in de dagen toen een fiets
eigenlijk nog een luxe-artikeltje was en
als je dan niet al te dik in je slappe was
zat, was het „taboe" voor je.
Het afbetalingssysteem bestond zoo
goed als nog niet en omdat het systeem
den menschen nog niet zoo was opge
drongen als in den tegenwoordigen tijd,
waren er velen, die huiverig van deze
koopwijze waren en liever de dingen niet
in hun 'bezit hadden, dan te weten, dat
hun bezit eigenlijk niets dan een fictie
was.
Zelf ben ik ook het slachtoffer van het
fietsbezit geworden en het behoort tot de
zeldzaamheden, dat de beenen, op een lan
gen marsch, gerekt worden.
Maar op eens kwam de looplust over
me. Het schijnt er mee te gaan als met
zooveel andere dingen. Je hebt b.v. in
tijden geen pijp gerookt en opeens krijg
je een onbedwingbare lust in een pijpje
varina's; je hebt in tijden geen middag
dutje gedaan en opeens....;- je hebt ln
tijden geen bioscoop bezocht én opeens
en zoo zouden er vele dingen zijn op
te noemen.
Desgelijks was het ook met mijn lust tot
loopen. Het kwam plotseling op en toen
's morgens van den afgeloopen Zondag de
zon nog af en toe scheen, stond het vast,
dat ma den eten de beenen er aan zouden
moeten gelooven.
Maar vanaf den Polderweg zagen we al
dat er iets dreigde ln de lucht.
Het wolkenfloers had het blauw van
den 'hemel geheel en al weggedoezeld en
over de duinen hing een vaalgrauwe tint,
die het blanke zand, dat, in zonneschijn,
zoo heerlijk kan schitteren, in sombere
kleuren zette.
Eigenlijk was het te proeven, dat bet
spaak zou loopen met het weer en dat het
daarom meer gewensdht was terug te
kuieren naar huis en je daar, met een
boekske in een hoekske, onledig te
houden.
Maar een mensch heeft soms een starre
kop, net zoo star als twee ramlammeren
hebben, die maar steeds niets anders doen
dan hpn harde koppen tegen elkaar te
boksen uit louter lust het niet voor elkan
der te willen opgeven.
Eigenlijk gaat dat schijnbaar onbewust,
doch het was of de starre kop zei: door
zetten. Laat je door zoo'n sombere lucht
nu toch niet in een hoekje drukken.
Vooruit ging het dus.
Op het sJeperige welland stonden de
meeuwen hun tarantella-dansen en hun
kleppermarschen te houden om de wor
men in den -weeken grond naar boven te
doen komen.
Groepen kieviten stonden onbewegelijk
op de velden, tot er plotseling, met broe
den wiekslag, één hunner opvloog. Ter
stond was de geheele groep dan op de
wieken en het zeilen van de prachtige wit-
zwarte vliegers begon, zoodat het een ge
wemel van ranke zeiltjes in het luchtruim
was.
Best vertegenwoordigd zijn ook de bonte
kraaien. Eigenlijk domineerden ze het ge
heel. Zonder veel ophef scharrelen ze van
de eene mestvaalt naar de andere en
slechts een korte, rauwe kreet klinkt als
er vermoedelijk kans op gevaar ontstaat.
Want hoe ze elkaar ook elke kluif mis
gunnen, toch is er zooveel ras-saamhoo-
righeid onder hen, dat het waarschu-
wingsseln voor dreigend gevaar luid op
klinkt, zoodat de geheele horde op zijn
qui-vive is en daarmede zijn voordeel doet.
Troepen spreeuwen trokken reeds naar
hun pleisterplaatsen in de stad; een en
kele houtduif zweefde driest voorbij en,
de musschen niet meegerekend, die im
mers alom tegenwoordig zijn, vertoonden
zich geen andere gevederde vrienden, hoe
wel er toch zeker nog wel ettelijke leeuwe
rikken en lijsters hier zullen rondzweven.
Grauwer en grauwer werd de lucht en
inderdaad zag het er dreigend genoeg uit,
hoe meer we Huisduinen naderden.
De paarden, die mede rustdag hielden,
stonden, met neergedropen staarten, het
aahterwerk in den wind en den kop om
laag, te dommelen en te droomen, zwijg
zaam afwachtend de buien* die zeker
moesten komen.
De huizen en de villatjes, hoe vroolljk
ze anders schijnen, zagen er triest en
somber uit en (het was of hun muren en
die uit overladen lucht, hun beurt niet
ramen huilden, want de enkele druppels,
hadden kunnen afwachten, plakten als
tranen op muur en ruit.
En vóór we het Huisduiner kerkje reeds
gepasseerd waren, was het al klaarheid,
die ons tegemoet voer. Het was nog geen
regen, doch het was de drenzige klam
heid, die Je in het gezicht sloeg.
®oven op den dudnriahel gekomen, bij
het badhotel, zag Je de drenzige klamheid
zweven over de zee, zoodat zelfs de mast
°P,,n, Nazenden Bol aan bet oog was
onttrokken.
Verlaten stond het badhotel, verlaten
lag het strand. Eer. enkele w&ndelaar, een
enkele fletser, een enkele automobiel.
Groote, wit gekuifde golven zwierden
over de steenen dammen en sloegen krul
lend en spottend op bet strand.
Een en al mleserigheid en sombertield,
die in mineur toon werd begeleid door het
monotoon bulderen der zee.
Op zee geen beweeg van zeilen of boo
ten. Slechts enkele duikeendjes schom
melden in zachte wleglng en deden of al
^en Keen zier aanging.
Bij de ronding van den dijk, bij den
„ringmuur" waar het water altijd ln hsf-
tlge beroering is, Jompten ds bruinvis,
schsn over en door elkaar.
Enkele groote exemplaren, doch nee*!
„haringkatten" zooals de vletterlui de
Jonge bruinvissdhen noemen.
En de regen begon te vallen; het mie
zerig sauzen had plaats gemaakt voor de
regendruppen, die door den feller aan-
blazenden wind, je stevig in je gezicht
mepten en je Zondagsdhe hoed weldra tot
een lekgoot promoveerden.
En toen begon het huis met de warme
kachel te wenken en we haalden de beenen
in rad tempo naar ons toe.
Het looprudiment werd tot zijn vroe
gere arbeidzaamheid gewekt en alle vezels
en spieren en scharnieren schenen nog
niet geheel verstard te zijn, want als van
ouds, schoof het in een aardig vaartje
over den weg.
Lekkend uit de jas, lekkend van den
hoed, lekkend uit de schoenen kwamen we
binnen en de pareltjes stonden onder den
hoed.
En tooh, en toch.... van de wandeling
geen spijt gehad.
„Ja, hou je maar zoo hoor ik scham-
peren. tJ
Julianadorp.
EEN STORM-ONGELUK.
Met gevolgen.
In den stormnacht van Maandag op
Dinsdag j.1. woei een watermolentje,
staande in het land van den heer G., aan
de Doggersvaart om. Daarachter had een
paard echter beschutting gezooht en
het dier bekwam daar het onder het
mplentje geraakte, zulk letsel, dat het
later moest worden afgemaakt.
OPVOERING VAN „NOU MOET JE
EERLIJK WEZEN".
Zondag a.B. geeft het gezelschap van
den heer Boelens, uit Den Helder, in de
zaal van den heer Beuneman, alhier, een
opvoering van de met veel succes in Den
Helder vertoonde revue „Nou moet je
eerlijk wezen".
Het café „de Blauwe Keet" dfrt
eenigen tijd is geëxploiteerd geworden
door den heer H. Ernst, wordt thans
verder voortgezet door den heer P. Kossen.
Door den heer J. Marees Dz. is
dezer dagen zijn nieuwgebouwde krui
denierswinkel met woonhuis en autogarage
aan de Blauwe Keet in gebruik genomen,
waardoor die buurt weer in aanzien heeft
gewonnen.
Wieringen.
DE STORM VAN MAANDAG.
De storm van j.1. Maandag op Dinsdag
heeft hier gelukkig weinig ongelukken
veroorzaakt. Enkele afgewaaide dakpan
nen en gaten in rieten daken benevens
wat omver gewaaide en omgewaaide hoo
rnen was alles wat de geleden schade be
treft.
De visschersvloot h'ad geen averij van
beteekeiüs verkregen, zoodat alles goed te
afgeloopen.
Nader vernamen wij, dat aan den dijk
van „Polder Waard Nleuwland" nog een
modderbak (onderlosser) was aangespoeld.
EEN GESTOLEN RIJWIEL.
Dat spoedig terecht was.
Door den heer P. K. was bij de politie
aangifte gedaan van de vermissing van
één zijner huurrijwielen. Het gelukte de
politie spoedig het vehikel op te speuren
en wel te den Oever. Vermoedelijk heeft
iemand aldaar een boodschap gehad en de
fiets meegenomen. Van den dader geen
spoor.
Laatste Berichten.
EET VERTREK VAN HET ZESDE
POSTVLIEGTUIG NAAR INDIË.
Amsterdam, 14 Nov.
Hedenmorgen is het 6e postvliegtuig
van Schiphol naar Indië vertrokken. Om
7.18 startte het vliegtuig. Het ls bemand
door de vlieger® Smtroof en Hondong en
den mechanicien Kotte.
Het heeft 206 K.G. poet en 7 K.G,
vraohtgoed aan boord. Behalve de direc
teur van de K.L.M. behoorde ook tot de
aanwezigen de Directeur-generaal P.T.T.,
ir. Da mme, en de directeur van het post
kantoor Amsterdam Beura
Niettegenstaande den stroomenden re,
gen waren er nog een 100-tal belangstel
lenden, die getuige wilde zijn van het ver
trek. Voor dit plaats vond, heeft de direc
teur der K.L.M., de heer Plesman, de be
manning toegesproken, die de 8 personen
een behouden aankomst in Indië en be
houden terugkomst in Nederland toe-
wenschte.
DE VLOOTBASIS TE SINGEPORE.
Stopzetting van het wertc.
Partijgenoot Alexander, minister van
Marine, legde gisterenavond in het Lager
huis de volgende belangrijke verklaring
nf: ,Jn afwaohting van de vlootkonferen-
tie, die in Januari te Londen zal bij oen-
komen, zal alle arbeid aan de vlootbaate
te Singapore zooveel mogelijk worden op
gehouden. In geen geval zal er nieuw
werk worden aangepakt,"
Op een vraag van de oppositie deelde
de minister meae, dat de dominions over
deze kwestie waren geraadpleegd. De
liberalen verklaarden het met de houding
der Arbelderaregeerlng esns te ri^n.
Roblnson.
