GEMEENTERAAD.
Naar we meenden te weten stelde U
prijs op het bezit van Prof. Kohnstamm's
werk: Schepper en Schepping, van welk
werk wij U hierbij de twee tot nu toe ver
schenen deelen als blijk van onzen dank
en erkentelijkheid aanbieden voor alles
wat ge waart voor ons Tehuisgezin.
Ds. Vaandrager aan U een hartelijk
woord van welkom in onzen Tehuiskring.
We hopen dat ook U in het Tehuisleven
een naaste plaats zult gaan innemen en
daardoor de plaats die Ds. Warners liet
openvallen weer zult vullen.
Ook U wenschen we U in Uw moeilijk
werk 's Heeren zegen toe en we hopen
dat door Uw arbeid onder de Marine Gods
Koninkrijk zal worden gebouwd.
Namens den bond van Chr. Marine
personeel biedt de heer de Ruyter
een boekwerk aan, getiteld: prof. dr. H.
Th. Obbink en prof. dr. A. M. Brouwer,
Inleidingjtot den Bijbel, gebonden pracht
uitgave.
Een derde afscheidsgeschenk.
Namens den R. K. Bond St. Christo-
phorus, spreekt de heer A g e n e n t. Op
de zeer goede verstandhouding tusschen
onzen bond en ds. Warnesr is reeds ge
wezen. Wij meenden evengoed ook een
stoffelijk blijk van belangstelling te moe
ten geven en hebben het oog laten val
len op een eenvoudigen sigarenkoker,
dien wij symbolisch, van een gouden
plaatje voorzagen, omdat onze vriend
schap ook van edel metaal is; wij hopen
dat ds. Warners ook eens aan den Katho
lieken marineman zal denken, die niet
minder zijn moeilijkheden heeft. Wij
hopen, dat de goede verstandhouding op
uw opvolger mag overgaan.
Nadat de heer Bakker zich nogmaals
een paar maal had doen booren, was het
woord aan ds. Warners.
Eien moeilijk moment voor
ds. Warners.
Dit laatste moment in Den Helder is
niet het gemakkelijkste, al heb ik vele
moeilijke momenten gehad zegt spr. Het
zjjn gemengde gewaarwordingen waar
mee ik hier sta, en zooals steeds is het
bitter en zoet dooreen gemengd.
Waar ik beginnen moet dank te zeggen
ik weet het niet. Vóór alles het Tehuis-
bestuur, dat dezen avond heeft ontworpen.
Ik ben stil gekomen hier, terwijl niemand
mij ontving, en had ook gedacht stil te
vertrekken. Het was dat stille, onge
merkte, waarmee ik hier gewerkt heb.
dat mij wel eens hinderde. Het contact
dat een Dominé met zijn gemeente heeft,
de sacramenten, waarbij hij aanzit, ik
heb ze altijd als een gemis gevoeld. En
ziet 1 hedenavond komt toch zooiets naar
voren. Hier zijn drie predikanten van
verschillende richting, en onze kathotieke
vrienden, en ik die altijd inter-kerkelijk
heb willen leven. Ik stond boven de
kerkelijke partijen. Dat is het bijzondere
aan onze positie dat inter-kerkelijke, en
het is goed als wij bij deze gelegenheid
eens ervaren boven de kerkelijke partijen
Spr. zal eindigen met een persoonlijk i meisjes, en de dokter, waarbij de flinke
jongen van daarnet het er kranig af
bracht.
Het blijkt, dat de Sint met zijn tijd mee
gaat, niet meer zooals vroeger, luistert
Piet nu aan den schoorsteen, maar hij
krijgt nu alle berichten omtrent de stoute
kinderen door de radio, die hij in zijn
boek verzamelt. De ondeugden moeten
allen bij den Sint komen en worden vader
lijk vermaand.
Het blijkt echter, dat alle boosdoeners
jongens zijn, zouden de meisjes zoo zoet
zijn? Wij twijfelen eraan, in onzen tijd
konden ze er best wezen, en nou hebben
we er cok nog wel eens last van,
Sint-Nicolaas richt dan nog een woordje
tot de aanwezige moeders, waarna hij af
scheid van de kinderen neemt, om weer
naar Spanje terug te keeren.
Onder den indruk van herinneringen
verlaten wij het schooltje, waar we een
van de mooiste tijden van ons leven heb
ben doorgemaakt en voelen de waarheid
van de woorden van Virginie Loveling:
„Wat in de kinderjaren het harte viert en
tooit, blijft eeuwig in het geheugen en men
vergeet het nooit"
Buiten werden wij, door het zelfde
brillenmontuur, voor Sint Nicolaas zelf
aangezien, de ongeloovigen.
woord tot den huisvader en huismoeder,
die trouwe vrienden voor spr. zijn ge
weest. En dankbaar is spr.. dat zijn slot
woord mag zijn: Soli Deo Gloria.
Een geestige rede.
Tenslotte neemt spr. opvolger, ds.
Vaandrager, het woord.
Er is gesproken over »schrooni«, maar
hoe moet ik het dan maken, die nog maar
enkele dagen hier ben. Ik wil mijn groote
dankbaarheid uitspreken over dit afscheid
aan Ds. Warners, dat al de heele week
duurt. Het is een bewijs geweest welk een
groote plaats hij in veler hart i nnam.
De kinderen in Amsterdam riepen ons
na: »dag Sinterklaas!* Ik dacht dat het
om den baard was, maar dat was het niet,
het was om het vele wat ds. Warners gaf.
En als Sinterklaas gaat hij ook weer weg
met zijn cadeaux. Met grooten schroom
is spr. hier gekomen en als ik had durven
bedanken had ik het gedaan. Ook het
afscheid van mijn vorige standplaats was
niet gemakkelijk. Laat men bedenken,
dat ook voor ons het werk niet zoo ge
makkelijk is; al is het land in kaart ge
bracht, het is ons toch vreemd en onbe
kend.
Spr. doet een beroep op ieders mede
werking om hem te helpen in zijn arbeid
Moge deze verblijfplaats ook voor mij
een Tehuis worden, waar ik steun en
medewerking zal vinden I Ik hoop iets
te mogen laten zien van den rijkdom
Christen te mogen zijn. Een program kan
ik van te voren niet vaststellen.
Spr. dankt ds. Warners ends. Jaussen
die hem hebben overgehaald deze functie
te aanvaarden.
Spr. hoopt op prettige^jsamenwerking
tusschen de collaga s en ook tusschen de
jongens.
De heer van Dalen sluit onder dank
zegging de bijeenkomst,die na het zingen
van „Dat 's Heeren Zegen op u daal"
uiteengaat
Medewerking werd verleend door de
dames Kamp en van Dalen, die voor
muzikale afwisseling zorgden, terwijl,
zooals gezegd, de heer Bakker eenige
zangnummers bijdroeg. Ds. Warners sprak
tenslotte het dankgebed uit.
ST. NICOLAAS TRACTATIE.
De Inwoners van het verpleeghuis aan
de Kerkgracht zegigen bij deze vriendelijk
dank, voor de velerlei tractati.es, zooals
een bus suiker en een kistje met 100
sigaren, ontvangen van bekende en on
bekende gevers.
Speciaal aan de heeren Duinker, Kei
zerstraat en de Lange, Spoorstraat, voor
de heerlijke speculaas, en tevens voor de
overgeschoten Sint-Nioolaas tractatie van
school 14.
SINT NICOLAAS IN DE FRÖBEL
SCHOOL AAN DE VISCHMARKT.
Voor het eerst sedert circa achttien jaar tegendeel, steeds zijn amateur-musici wei
betraden wij weer het Fröbelschooltje op kom. Degenen, die hier ambitie voor
de Vischmarkt. U moet weten, dat we voelen, kunnen zich iederen Vrijdagavond
achttien jaar terug zelf nog op datin U.S.O. opgeven, of ten huize van den
c a «n schooltje waren, en toen niet hadden kun- dirigent, Trompstraat 45. De heer Hertz-
te staan. Dan zien wij tu .n aai e op nen denken, dat we later nog eens hier! worm is stafmuzikant van die Koninklijke
een hoogvlakte staan. En tot zqn collega- j komen, om als verslacrrever. het Marine, zoodat de vereentoin? onder uit-
HELDERSCHE ORKEST-
VEREENIGING.
Een van de meest afwisselende beroe
pen is zeker wel dat van verslaggever.
Van alles beleeft men, en soms valt men
zoo van het eene uiterste in het andere.
Gisterenmiddag waren wij: op bezoek
bij St. Nicolaas in de Fröbelschool op die
Vischmarkt, bij al die kleine kinderen,
die hun leven nog moeten beginnen te
leven, zonder te weten, wat dit hun bren
gen zal, en 's avonds waren we present in
het oudelieden tehuis aan de Kerkgracht.
De menschen daar hebben hun geheele
leven reeds achter den' rug, met al het lief
en leed, met voorspoed en teleurstellin
gen; zij zien daar onbezorgd hun levens
avond dalen.
Tot de gelukkig velen, die het hunne
er toe bijdragen, om den levensavond van
deze menschen tfe veraangenamen, be-
hooren de leden van de
Orkestvereeniging.
„Wat is dat voor een vereeniging?'' zullen
velen van u vragen, „nooit van gehoord."
Jammer, want dit orkest is heusch wel
waard om in breeden kring bekend te
zijn.
Het bestaat momenteel uit een zestien
tal leden, dames en heeren, die, zooals wij
gisterenavond in het Oudeliedenhuis kon
den constateeren, onder leiding van den
dirigent, den heer Jac. Hertzworm, een
aardig ensemble vormen.
Het orkest bestaat hoofdzakelijk uit
violen, verder nog cello's, een fluit,
piano en orgel, en 't vormt een heel goed
geheel.
Dat wil natuurlijk niet zeggen, dat het
orkest zich als compleet beschouwt,
En denk er ook om, dat als straks de
kerstpotten weer geplaatst worden, op 20
en 21 December, dat u ze niet voorbij
loopt, maar dat ook uw gave op den bo
dera klinkt, welke klank u, als het dank
woord van een arme, mag tegenklinken-
De kenstultdeeling heeft plaats op 24
December a.a AJ het geld, dat in deze
komende weken ontvangen wordt, zal
worden besteed aan levensmiddelen en
versnaperingen voor de oudjes en de
anmen. Hoe meer er dus ontvangen wordt,
hoe meer vreugde op dezen dag.
Het vorige jaar was er in onze stad
een onbekende gever", die de Leger
leiding verraste met een bedrag van 100
gulden, voor het koopen van kleeren.
Welk een blijdschap heeft dit gegeven.
Wie weet welke verrassingen dit jaar te
wachten zjjn. U weet het adres toch?
Spoorgracht 88.
INBRAAK OP ONRUST.
Een schrale bult
Het spel gaat weer beginnen, korte da
gen zijn weer aangebroken, het „dieven'
weer heeft zijn intrede gedaan, met ruwe
regenvlagen en felle stormwind. En zie,
de eerste inbraak is weer gepleegd. Ge
lukkig kunnen we er direct achter laten
volgen, dat de buit wel zeer schraal is ge
weest en „het werk" en de „risico" dus
zoo goed als tevergeefs.
Donderdagavond om ongeveer 9 uur
bemerkte de buren van den heer A. v. d.
Vlies, melkhandel, Bassingracht 161 (dit
gedeelte heette vroeger Onrust), dat er
leven in huis was, terwijl men wist dat
de familie v. d. Vlies den Sinterklaas
avond elders doorbracht. Buurman ging
kijken, doch vond de woning gesloten en
zag geen licht.
Toen echter de heer v. d. Vlies tegen
elf uur thuis kwam, bemerkte hij al spoe
dig dat de zaak niet in orde was- Op de
slaapkamer was de beele boel overhoop
gehaald, de stroozakken waren uit bed,
een kastje was met een biitel opengebro
ken en de inhoud lag op den grond ver
spreid.
Bij nader onderzoek bleek men echter
niets anders te missen dan een klein Chi-
Heldecrache t neesch kastje, waarin waardelooze papie-
I ren waren opgeborgen en een klein geld-
zouden komen, om als verslaggever, het
opvolger zegt spr.waardeer dit. bezoek van St. Nicolaas hij te wonen,
Voor de aanwezigheid van de verschil- Behalve dit nieuwe gevoel, is er aan het
gebouw niet veel veranderd.
lende kerkelijke groepen en het gespro
kene ben ik dankbaar. Niet ex-officio heb
ik gewerkt- het was mij een behoefte
zóó te leven. Mocht ik tekort zijn ge
schoten, het spijt mij.
Over de stoffelijke blijken sprekend,
zegt spr. te vreezen, dat het kleine kastje
te veel is aangesproken voor deze kost
bare cadeaux.
Gij wilt me wel gelooven dat, als ik
vanavond aan de debet- en creditrekening
begin, die met een groot deficit sluit.
Wel heb ik me altijd diep van den ernst
van mijn werken doordrongen.
Een zeemerk.
Mijn eerste woninghier was een zeemerk,
men nam het bestek op dit huis, en dat
heeft me altijd benauwd. Steeds heb ik
gevoeld: mijn werk bij de marine moet
een zeemerk zijn, waarop men bestek
neemt. En eigenlijk was dat een te zware
taak voor me.
Van teleurstellingen zal spr. heden
avond niet vertellen, waar God het in
zoovele idingen zoo verrassend goed ge
maakt heeft. Als we over het goede be
ginnen zijn we nog in geen twee uur
uitgepraat.
Tot zijn collega zegt spr.: houd goeden
moed, gij zult wel eens naar het hoofd
grijpen, maar er zijn toch zooveel mooie,
zonnige dingen. Spr. verhaalt van zijn
ervaringen in het hospitaal.
Altijd staat men voor verrassingen; de
marineman is een eigenaardig mensch,
maar dikwijls toch ook zoo'n bizonder
mensch.
Als ik heenga ben ik God ontzaglijk
dankbaar, dat dat op deze manier mag
geschieden. Wel is de wijze, waarop
ik bij de marine kwam, hemelsbreed ver
schillend van de wijze waarop mijn col
lega's hier komen, maar geen seconde
ben ik er jaloersch over geweest. Integen
deel, ik heb loopen jubelen, het geeft
zoo'n dankbaar gevoel, dat God zijn eigen
weg gaat. Ik voel de majesteit van de
eeuwigheidsgedachte zoo sterkGod's weg
gaat voort. De chr. off.-ver. is begonnen
bet werk aan te vatten, maar het was
Ds. van Dijk, die in 1905 meegevaren was
met de vloot en de verwildering aanzag
en de Off.-ver. aanschreef.
Weer een man niet zeebeenen
als viootdomlné.
En Ier is hier weer een man met zee
beenen, die dit werk voortzet. Ik was
maar een landrot; ik kon eerst niet la-
veeren, en ik moest het toch leeren, want
laveeren is geen karakterloosheid,integen
deel, laveeren geschiedt juist volgens een
vast principe, maar het is voor de navi
gatie noodig. En heb ik wel eens moeten
laveeren, dan moge God mij dat niet als
karakterloosheid hebben aangerekend.
Marine, zoodat de vereeniging onder uit
stekende leiding staat.
De verschillende nummers, die giste'
i ren ten gehoore werden gebracht, gaven
Het speellokaal is hetzelfde, de klassen
zijn dezelfde en de zandbank, waar we
vroeger zoo heerlijk in speelden, en de
tegenwoordige kleinen thans in spelen,
is ook nog intact.
De aanblik van de klasse la nog bijna
precies zoo als vroeger.
Aan den wand hangt hetzelfde wat erzal' zijn.
vroeger ook aan hing, platen, vlechtwerk, I Behalve de orkestvereeniging hadden
legstokjes, enz. i andere personen het hunne nog tot dezen
Tegen alle regelen van beleefdheid,1 avond bijgedragen, er was gezorgd voor
neuzen we even in een openstaande kast, allerlei versnaperingen, die wel goed ge-
blijk van goede studie en leiding, vooral
„Am den schonen blauen Donau" had een
goede vertolking. Het was den oudjes aan
te zien, dat zij genoten van het werk van
deze vereeniging. Het is niet de eerste
keer, dat zij in dit tehuis concerteert, en
wij gelooven ook niet, dat bet de laatste
en daar zien wij de bouwdoosjes, waar we
mee speelden.
De wijzer van den tijd is achttien jaar
teruggegaan, wij herinneren ons nog
goed, hoe wijlen juffrouw Metzelaar voor
de klas stond, om onze versjes en spelle
tjes te leiden, hoe hang we waren voor
de trap, die naar boven leidde, want daar
huisde Sint-Nicolaas; hoorden wij hem
zelf af en toe niet boven loopen?
Dan de liedjes, die wij daar leerden,
waarvan de melodieën nu nog vast in ons
geheugen liggén, kortom van dat alles
wat onze kindérjaren op de fröbelschool
heeft gemaakt tot jaren, die wij, nooit zul
len vergeten.
Veel verandert er in dezen tijd, en niet
altijd is een verandering een verbetering.
De kinderen alleen veranderen niet.
Honderd jaar geleden geloofden zij aan
Sint Nicolaas, achttien jaar geleden ge
loofden wij er aan, n u heeft Sint Nicolaas
ook nog niets van zijn aureool verloren, en
over honderd jaar zal dat nog wel zoo
zijn-
Het Sint Nicolaasfeest is gistermiddag
dan ook een waar succes geworden.
In het speellokaal zaten alle kinderen
(en dat waren er heel wat) op banken, in
afwachting van de komst van den Sint.
De dames hadden het druk om de jon
gens aan papieren mutsen, en de meisjes
aan papieren hoofdbandjes te helpen, wat
een aardig gezicht opleverde.
Dan, onder ademlooze spanning komt
Sint Nicolaas binnen, een paar kragen
het te kwaad, doch bijna allen zijn al gauw
goede maatjes met den Sint en Piet den
knecht, die druk aan het handjesgeven
gaan, waarna de Sint een toespraak tot de
kinderen houdt.
Een der kleinen valt Sint Nicolaas in
de rede met den uitroep: „Sinterklaas, ik
ben de dokter".
De Sint is verrast, dat hier al zoo'n goe
den dokter is, en beloont hem met een
flinken greep uit den zak.
Hierna begonnen de kinderen ver
schillende aardige spelletjes te doen, w.o.
smaakt zullen hebben.
HET KOMENDE KERSTFEEST.
Gedenkt hen, die lijden.
Deze maand, van bijna enkel nachten,
brengt de meeste feestdagen van het
jaar, die de huiselijke gezellighid ver-
hoogen. Bij de heerlijk warme kachel en
het gezellige lamplicht worden dagen,
zooals het Kerstfeest ons brengt, echte
vreugde-dagen, waarnaar ieder jaar weer
met verlangen wordt uitgezien.
Te bitterder wordt het d'an ook in dezen
tijd gevoeld, als men van huiselijke gezel
ligheid verstoken is, als men geen vol
doende kleeren heeft om zich te bescher
men tegen de koude, als men een -woning
heeft waar geen gezelligheid gebracht
kan worden, omdat het er koud en voch
tig is en omdat men geen brandstof heeft,
om de kachel te stoken. Wij mogen ons
nu op deze feestdagen niet in egoïstisch
genieten terugtrekken in eigen home,
maar wij moeten, vooral ook op het Kerst
feest, denker aan dezen maatschappelijk
minder bedeelden, omdat het Kerstfeest
bij uitstek is het feest der Liefde.
Hoe kunnen wij nu onze vreugde beter
uiten d'an door te geven, te geven van den
overvloed, dien wij ontvingen. Welnu,
daartoe wordt u in de gelegenheid gesteld.
Het Leger des Heils, deze zegenrijke in
stelling, die eigenlijk veeel te weinig po
pulair is bdj de massa, viert het Kerst
feest ieder jaar, met „de armen". Voor
velen wordt daardoor dit feest een lioht-
punt in hun somber leven. Toen wij het
vorig jaar zoo'n Kerstfeest meemaakten,
in de gezellige legerzaal, zijn wij blij ge
weest, dat het „Leger" in onze stad
werkt. En die blijdschap kunt u ook too-
nen, die armen kunt u ook verheugen
met uw gaven, als u het Leger des Heils
steunt, In zijn heerlijk werk. De volgende
week reeds zullen door de Legervrienden
kersttakjes worden aangeboden. Stuur
de toovernaar; een aardig blond meiske, hen dan niet terug, of snauw hen vooral
dat het er heel dapper afbracht. Zij kon niet af, doch denk eraan, dat zij het doen
zelfs zoo goed tooveren, dat de Sint niet uit liefde tot den naaste, denk eraan, dat
wist (zijn goede oogen zjjn ook al zoo ook uw gave meewerkt om armen een
°oo) of hot een jongen of een meisje was.i heerlijk kerstfeest te bezorgen. Geef dus
Verdere aardigs spelletjes war^a, dal van uw overvloed, goef met een blji hart
kistje, met zoo goed als geen inhoud. Een
bedrag aan geld, van bijna honderd gul
den, had de inbreker in de kast laten
liggen. Dit geld was n.1. dien morgen,, per
ongeluk, onder een krant geschoven en
zoo was het dus het aan het oog onttrok
ken.
De inbreker had zich toegang tot de
woning verschaft over een schuur, achter
het huis, en was daarna op een afdak ge
klommen, waar hij bij de slaapkamer kon
komen, waarvan hij een raam insloeg.
Hij moet met den toestand in de wo
ning wel op de hoogte zijn geweest. Men
zij- dus door dit geval weer gewaarschuwd
en houde nimmer meer geld in huis dan
men noodig heeft voor zijn dagelijksch
gebruik, terwijl Het evengoed raadzaam
is, dit nog zoodanig op te bergen, dat
maar niet de eerste de beste schooier,, het
in handen kan krijgen.
De politie heeft dit zaakje op te knap
pen, hopen we dat het zij met meer resiü-
taat dan vorige.
WEVKELNIEUWa
De Vlamingstraat heeft thans
een winkel.
"Dit was daar zeer noodig, namelijk een
behoorlijk ingericht zaakje in alle soor
ten groenten, conserven, confituren, wij
nen ,jams, vruchten, limonades, enz. Vrij
dagmiddag heeft de heer Kees Makelaar
in het pand no. 2a een dergelijke zaak ge
opend. Aangezien in de Vlamingstraat
niets van dien aard was, is het te ver
wachten, dat de heer Makelaar met zijn
onderneming aldaar succes zal hebben, te
meer, daar het ons bij een bezoek ten
zijnent bleek, dat het winkeltje goed was
gesorteerd in het hier boven omschrevene,
zoodat men niet spoedig een vergeefschen
tocht zal maken. Wij wenschen hem het
beste.
DE STORM.
Huilend en loeiend gierde de wind door
de straten, en wie niet op straat te ma
ken had, bleef veilig thuis achter de be
schuttende kamerwanden. „Echt Nieuwe-
diepsch weertje", zeggen de nurksen,
maar dezen vergeten, dat het in de binnen
landen van Nederland nu ook niet zoo erg
aangena&m was. En bovendien was daar
de wind wellicht erger dan hier, want,
hoewel gisterenavond nog storm uit zuid
oosten werd verwacht, is de wind nochtans
gaan ruimen en bleef het bij een zuid
wester, later zuider stormpje. En hoewel
het binnenwater, met name in de op het
zuidoosten liggende singelgracht, als een
echte zee te keer ging en ook hoog tegen
de schoeiing werd opgestuwd, was er van
een ernstige crisis in de weergesteld
heid nog geen sprake. Nauwelijks 80 was
de windkracht, en daar ook het water niet
zeer hoog was, Is alles zonder ongerief af-
geloopen, en daar, zooals we zeiden, de
wind naar het zuiden ruimde, zullen we
het ergste wel weer hebben gehad ook.
Verschenen ls een
Vervol g-agenda
voor de vergadering van den Raad op
Dinsdag 10 December 1929.
a. Verzoek van de afdeeling Den Helder
van den Nederlandschen Bond v. Koffie
huis-, Restauranthouders en Slijters om
niet in te gaan op het verzoek van den
Helderschen Bestuurdersbond om voor
den oudejaarsavond een vroeger slül-
tingsuur te bepalen voor de hotels, oafé's
en slijterijen.
Zal worden behandeld bij het punt In
zake het sluitingsuur voor tapperijen.
b. Verzoek van M. Smit, autohandelaar
te Koegras, om hem bij eventueel© in
schrijvingen voor de levering van auto
mobielen voor de gemeentebedrijven, in
de gelegenheid te stellen mede te dingen.
(Voorgesteld wordt bij voorkomende gele
genheden met dit verzoek rekening te
houden.)
Voorstel tot het verstrekken van een
Kerstgave aan alle werkloozen en hen,
die worden ondersteund door het Burger
lijk Armbestuur en de Kerkelijke Dia
conie.
Voorstel om een bijdrage te verleenen
voor een aan het Provinciaal Bestuur van
Noordholland aan te bieden geschenk
voor het nieuwe Gouvernementsgebouw.
Winkelsluiting.
Voorstel met betrekking tot wijziging
van de Verordening op de Winkelslui
ting.
Rechtsgeding.
Voorstel tot het voeren van een rechts
geding tegen A. van Gorp.
Reiniging.
Voorstel inzake het weghalen van het
vuil van de Rijkswerf en andere rijks
inrichtingen.
Benoemingen-
Voorstel tot het benoemen van een lid
der Commissie tot wering van Schoolver
zuim in de vacature G. 't Hart..
Voorgedragen worden:
1. M. van der Horst.
2. R. Gravemaker.
Voorstel tot het benoemen van een
onderwijzer aan school 10.
Voorgedragen worden:
1. G. Tuinbeek, te Smilde.
2. E. H. Crabbedam, te Waddinxveen.
3. D. B. Stobbe, te Amsterdam.
Voorstel tot het benoemen van een
onderwijzer aan school 9.
Voorgedragen worden:
1. E. H. Crabbendam, te Waddinxveen.
2. G. Tuinbeek, te Smilde.
3. B- D. Stobbe, te Amsterdam.
Voorstel tot bet benoemen van vier
leden van de Commissie van bijstand in
het beheer van het Gemeentelijk Pensioen
fonds.
Aftredende leden zijn:
P. A. Smits, A. Kwant, J. Spoelstra en
P. van Dalen.
Erfpachtsnltglfte.
Voorgesteld wordt aan de firma gebr.
Boot in voortdurende erfpacht uit te ge
ven een terrein aan de Krugerstraat,
groot ongeveer 900 M2. voor den bouw
van zes woningen, tegen een erfpachts
canon van 45 en 26 cent den M2.
In de raadsvergadering van 11 Juni
1929 werd besloten van de firma Gebr.
Smit alhier te aanvaarden een strook
grond, grenzende aan de Walvischstraat,
ter breedte van 1 Meter.
Door genoemde firma zal thans een
woonhuis worden gebouwd op het aan
grenzende perceel. Ook ten aanzien van
dit perceel heeft de firma zich bereid
verklaard een strook ter breedte van 1
Meter aan de gemeente af te staan, zoo
dat de rooilijn van de reeds door haar ge
bouwde huizen kan worden doorgetrok
ken. Die strook grond moet dan van ge
meentewege bestraat worden.
Het lijkt B. en W. zeer gewenscht op
dit aanbod in te gaan, te meer omdat in
het betreffende gedeelte der Walvisch
straat dan nog slechts één perceel staat,
nl. op den hoek der Zwaanstraat, dat niet
binnen de nieuwe rooilijn valt. Dit per
ceel zal echter te eenigertljd wel worden
afgebroken, zoodat bij eventueelen nieuw
bouw met de gewijzigde rooilijn rekening
kan worden gehouden. Alsdan zal dat ge
deelte der Walvischstraat in zijn geheel
behoorlijk verbreed zijn, wat het verkeer
ten goede moet komen.
B. en W. stellen voor tot aanvaarding
van deze strook grond te besluiten.
Wandtapijt Statenzaal nieuwe
Gouvernementsgebouw te Haarlem.
B. en W. schrijven aan den Raad:
Zooals U bekend zal zijn, wordt binnen
afzienbaren tijd door de Provincie Noord
holland een nieuw Gouvernementsgebouw
in gebruik genomen, nL het voormalig
Koloniaal Museum, aan de Dreef te Haar
lem, dat voor het genoemde doel verbouwd
wordt.
Bij die gelegenheid zullen o.a. door
verschillende gemeenten geschenken wor
den aangeboden, en het is de bedoeling,
dat ook de gemeente Den Helder een bij
drage beschikbaar zal stellen.
Nu zijn, volgens den Rijksbouwmeester,
in de Statenzaal van het nieuwe gebouw
acht wandtapijten noodig en het plan ls
geopperd om deze te doen aanbieden door
de_ acht grootste gemeenten der provincie
(uitgezonderd Amsterdam en Haarlem),
t.w. Den Helder, Alkmaar, Hoorn, Zaan
dam, Velsen, Haarlemmermeer, Hilver
sum en Bussum.
Ieder tapijt zal, volgens dat plan, een
embleem dragen van de gemeente door
welke het is aangeboden. Zoo kan b v. op
het Alkmaarsche tapijt worden aange
bracht een beeld van de Waag, op het
Zaandamsche een molen, op het Heldor-
sche een havengezicht, enz.
De kosten van een dergelijk tapijt rul
len naar raming bedragen pl.m. i 400.
Het wil ons voorkomen, dat de gemeen
te Den Helder bij een dergelijke gelegen
heid niet mag achterblijven. Bovendien
'8
■in
I»
9b
'fis
«n
h
9a
3Ü
/.b
ia
"IV
I0S
od
ibl
od
rsq
i 9d
I;iq
it
lub
toe
til
9t
[ilrr
t
.lii
i1
19S
ri99
I
I
Pi
pl
ai
9b
[9V
a
w
iii
ai
oi
3*
901
li
Jol
4
r?
tfl
'ei
13
,rö
\9'i
Notg een stoffelijk blijk van
waardeering.
Kerstgave.
Geschenk voor gouvernementsgebouw.
Aanbieding stuk grond.
i.
ïl'.:
r
3 i
i'dS
DO
tt>8
)0U
IOT
33
9V
3,1
1<Ï
S9l
,31
ffi
■St'
[Si
9»
