Voor de Kinderen
ïi
VOOR DE VROUWEN,
xxxxxxxxxxxxx
Het Nieuwjaar-schieten
Ben andere gewoonte welke nog we'
bestaat, doch in veel mindere mate dan
vroeger was het schieten in den nactil
van het Oude op het Nieuwe jaar.
Vooral de jonge dochters waren op dat
schieten ln vroeger jaren nogal gesteld.
Want ieder meisje wist in den regel aan
het aantal schoten de graad van liefde af
te meten van.zij wist wel wie!
In verschillende streken werd de ge
woonte volgehouden om bij het schieten
zichzelf in zonderlinge pakken te steken
soms in potsierlijke mantels maar ook
wel, en niet het minst in beestenvellen.
Zoo ging men dan in de dorpen rond.
x In later jaren werd dit voortijdig car
naval door diverse stadsbesturen afge
keurd almede om de baohanalen, welke
eruit ontstonden.
Zoo liet de Antwerpsche overheid in
het jaar 1566 op 81 December door den
stadsomroeper bekend maken:
„Datte niemand 't 's avendts off 's nachts
soude mogen gaen vermommen, noch in
't nieuwe Jaer luidop singhen of spelen
met èenigh spel...."
Hiervan was uitgesloten het blazen te
middernacht door den torenwachter.
Van lieverlede werd uit deze gewoonte
geboren het gebruik van jongeren en ou
deren om op Nieuwjaarsdag zingende en
soms joelende /langs de huizen te gaan
in schijn om goede wensohen te geven
in werkelijkheid om zooveel mogelijk
fooien en lekkernijen op te halen.
De rijmen, die gezongen werden, waren
ln don regel van het slag als hieronder:
Nieuwe Jaerken 'k sta hier buiten,
'klleb 'ri korfken en 't wil niet sluiten,
'k Heb 'n mesken en 't wil niet snyen
'kTTob wat boter en 't wil niet brayen!
Tc Zie 'n koekjen en 'k kan 't niet koopen
Geef me 'n stuiver en laat me loopenL.
Oarol Brensn.
VAN DE GROOTEN
DER AARDE.
GENIALE LANGSLAPERS.
Den mensch is lui!
Edison heeft verklaard, dat vier uur
slapen per dag voldoende is. Denkelijk
volgt de grijze uitvinder zelf dit systeem.
Er zijn echter geniale langslapers ge
weest, die voor het tegenovergestelde van
deze uitspraak een overtuigende reclame
min kon.
Itosslnl kwam soms heel© dagen zijn
bod niet uit. Zijn zakon deed hij in bedl af,
en „do Barbier van Sevilia" werd onge
veer geheel en al in bed geschreven. De
drukker wachtte ln een antichambre op
de aria's en koren die af waren.' Had
Rosalnl volgens zijn eigen Idee lang ge
noeg geschreven, dan viel hij weer ln.
slaap. De directeur van hot Theater wöar-
voor hij zijn opera's schreef, bevreesd dat
.het werk niet af kwaoi, maakte hem op
gezette tijden./ weer wakker en Rossilnl
schreef weer verder.in bed.
Tsjltserln ligt ook lang te bed.over
dag. Des nachts werkt li»,. Ais zoo veel
anderen, die met het hoofd' werken, is hij
de oieonlng toegedaan, dat de beste in
spiratie des nachts komt.
Napoleon kon wakker worden op welk
uur hij wilde, maar was woedend wanneer
mon hem zonder grondige redon uit zijn
bed haalde Een bekend woord van hom
ltiidt: .,Ik wil alleen gewekt worden voor
slechte berichten, de goede hoor ik altijd
laat genoeg." x
De beroemde Engelsche rechter Dorville
weigerde zijn bed te verlaten. Hij liet de
partijen in zijn kamer komen en sprak
daar recht. Helaas vermeldt de historie
(liet of de rechtspraak beïnvloed werd
door de omstandigheid of Dorville wel of
niet goed geslapen had. In zijn testament
verzocht hij: met bed en al' te worden
begraven.
Hot bed is oorzaak geweest van oen
destijds opzienbarende uitvinding- Paul
Singer, de eertijds zoo bekende socialis
tenleider, lag te bed. en droomde.van
zlju naaimachine, die zijn geheele denken
in beslag nam. In droomtoestand zag hij
een Ulaan, die met uitgestrekte lans hem
wilde doorboren. Het vlaggetje, dat do
lans sierde, wapperde uit een opening, die
daartoe aan de punt van het wapen, ge
maakt was. Singer ontwaakte; het moei
lijke probleem was opgelost. Het oog be
hoorde aan de punt van de naald en niet
zooals bij gewone naalden aan bet andere
einde.
Tartini, do geniale componist en violist,
dankt den slaap zijn meest verheven
schepping. Op zekeren nacht droomde
hij, dat de duivel hem een viool-sonate
voor speelde. Ontzet ontwaakte Tartini en
schreef uit het geheugen de sonate op,
welke hij dien nacht gehoord had: De
Duivelstriller sonate werd de wereld ge»
schonken.
babbeluurtje over mode.
PRESENTEN GEVEN!
Ais „St. Nioolaas" en „Kerstfeest" ach
ter den rug zijn, wordt er nog veel nage
praat over de gekregen en gegeven pre
senten. Dan komt het pas uit, hoe
moeilijk het is een geschikt cadeau te be
denken. Hoe men uren langs en in
alle soorten winkels is moeten gaan om
op de hoogte te raken met alle mogelijke
voorwerpen en tenslotte daaruit dan een
keus te maken.
Niettegenstaande al die moeite en dat
bedenken waren hier en daur do ontvan
gers van de cadeaux soms tooh nog te
leurgesteld en hadden ei goelijk graag
wat anders gehad. Dit wordt wel niet aan
den gever of do geefster medegedeeld,
maar deze merkt bot soms aan eon klei
nigheid.
Het is ver van gemakkelijk inderdaad
om het iemand met presenten echt naar
den zin te maken tenzij men die iemand
eerst eens even heeft kunnen „polsen".
Ook met presenten geven is het goed
met de mode rekening te houden en den
geest des tijds in aanmerking te nemen.
zoudt ge haar dan niet zoo'n hyper
moderne ceintuur geven waar in het slot
een klein klokje (no. 2) verborgen zit?
Mocht haar wensch uitsluitend naar een
ceintuur uitgaan, dan zijn ze er waarin
u een monogram (no. 8) kan laten gravee-
ren of een portretje tusschen de opklap
bare gesp kan schuiven (no. 4).
Wie aan een jongedame een armband
wil geven, kan dan even goed zoo'n
raooien, modernen, breedon Egyptischen
band geven van fraai gekleurde steenen
(no. 5).
Dan zijn er nog zoovoel andere moder
ne dingen als: handschoenen van leer
geschikt voor do auto, die heerlijk oim de
mouw geregen kunnen worden (no. 6) of
rijn suéde handschoenen met fraai ge
borduurd kapje (no. 7).
Of eon boeldtg sport-tasohje in hel
le tinten leer met automatlsohe sluiting
(no. 8). Als nieuwste voor „wandel"-tasch
geldt dat vnn antilopenhuld met metaal
en galalith afgewerkt (no. 9).
En hebt u wol aan een fijne doos poeder
of een flesohje bijzondere parfum ge
dacht (no. 10). Iets zoer ohto's op dat ge
bied i.H een I/vim doosje Inhoudende 8
flacons met diverss parfums voor ver
schillende doeleinden (no. 11).
Als het soms een parapluie moet zijn,
dan zou men kunnen bedenken dat de
nieuwste 14 en 16 banen tellen en zoo kort
zijn dat ze bijna in een acte-tasch gebor
gen kunnen worden.
Ook de heel sierlijke sandaal „Aladin"
(no. 12) zal aan een koket jong meisje of
vrouwtje zeer welkom zijn.
In Parijs is op 't moment een nieuwe
vinding voor een klok zeer in trek. Het
leeft geen gewone wijzerplaat meer, in
plaats daarvan zijn een hoeveelheid
Was vroeger een jong meisje erg geluk
kig met een dozijntje geborduurde zak
doekjes, zoo zou het nu kunnen gebeuren
dat ze hoogst waarschijnlijk een sigaret-
tekoker (no. 1) meer op prijs zou stellen.
Ge weet dat uw aankomende dochter
graag een horloge zou hebben. Waarom
Ivoren plaatsjes; waarop minuten, uren
en cijfers, alle afzonderlijk zijn aange
geven. Deze vallen door palletjes steeds
op tijd om, gereguleerd door hét uur
werk, dat in den voet van 't klokje aan
gebracht is.... Is'zooiets niet mooi voor
een heer voor 't bureau?
Reden tot blijdschap.
de pessimist, voor
vreugde in dezen
Helaas, zuchtte
mij bostaat er geen
vrooiy ken tijd.
Sssst, sssst, zeide de optimist, dat
moogt ge niet zeggen. In ieder leven is
er wel een zonnestraaltje te vinden, als
men er maar naar zoekt.
Neen antwoorde de pessimist. Ik
heb gee.n enkele vriend, en geen familie,
waarmee ik op goeden voet sta.
Des te beter, zei de ander, ©n er was
een zweem van jaloezie in zijn toon. Dan
hoef je ook geen Kerstgeschenken te
koopen.
R
Beste jongens en meisjes!
Hebben jelui èen prettig Kerstfeest
gehad? Ik denk bet wel, want ik heb
zooveel kerstboomon zien staan en heb
zooveel blije kindergezichten gezien, dat
jullie daar vast wel bij bent geweest.
Enfin, juffie mogen me wel weer een op-
stelltjc sturen, hoe je het gevierd hebt,
dan zal ik bet in de krant opnemen. Na
tuurlijk niet allemaal, als er veel opstel
len ingestuurd worden, dan zal ik er om
loten wat er in komt.
De raadsels van deze week zijn weer de
laatste van de maand, jongens en meisjes.
Dus nu; nog flink je bést gedaan, met het
oplossen, dan doe je mee bij de verloting
en sta je misschien volgende week Zater
dag wel bij de prijswinnaars. Denk er om
dat jullie nu weer voluit je naam en adres
bij de oplossingen schrijft en ook je leef-
Deze week waren er verscheidene kin
deren, die voor de oplossing van het
tweede raadsel geschreven haddon „de
punt van de naald", al was dit niet de
oplossing, zooals je hieronder ziet, ik heb
het toch voor goed gerekend, omdat dit
ook wol juist was.
Jaft A. Ja, Jan, jij' mag een zelfgemaakt
raadsel inzenden, hoor, on als het aardig
Is, dan wordt het wel geplaatst ookjMuar
11c kan je niot beloven wanneer, want er
zijn zooveel Ingezonden raadsels.
Hieronder laat ik nog een aardige op
lossing, van het raadsel, op rijm volgen,
vun oen van imijn vriendjes vnn buiten.
M1A EN SINT SYLVESTER.
om half aoht in bed net of er niets bij
zonders was. Ze kon niet in slaap komen
vond het heel onrechtvaardig, dat zij nu
vroeg naar bed moest, omdat Breor haar
plaagde. Vervelende jonggn. Was ze
maar altijd alleen gebleven. Dan was
Moeder nu niet zoo naar tegen haar! Mia
schreide en snikte totze opeens eens
ernstige stem boord© vragen: „Maar
kindje, zoo'n verdriet op mijn verjaardag.
Wat is er gebeurd?"
„Op uw verjaardag?" vroeg Mia ver-
baasd. „O, dan is u Sint Sylvester en Va
der wilde niet eens van u vertellen en ik
moest vroeg in bed, omdat Broer me zoo
plaagde!"
„Zoo, zoo, dat is naar," antwoordde Sint
Sylvester. „Die Broer is dan zeker heele-
maal niet aardig!"
„O, nee,"1 zei Mia weer. „Hij doet nieta
dan plagen en Vader en Moeder vinden
hem veel liever dan mij en ik wou, dat hjj
nooit gekomen was!"
„Kom imaar eens mee, Mia," zei de oude
mian met de lange zilverwitte baard.
Hij: nam Mia bijl de hand en zweefde om
hoog met haar, zoomaar door het dioht©
raam naar bulten, waai? hij zich neerzette
op de vensterbank van Vadier's en Moe-
der's slaapkamer, waar ook Broertjes
bedje stond.
„Ktjl
Sint S;
Een voordeeiig Kerstgeschenk.
Mevr. de Bruin: liet is toch niet
waar, dat je je man ieder jaar een das als
Kerstgeschenk geeft?
Mevr. Jansen: Zeker. En de arme
jongen merkt niet eens, dat het ieder
jaar dezelfde is.
Boven zijn macht
Waarom
Vriendelijke oude heer:
huil je ventje?
Oudste van de Kerstliedjes-zingende
kinderen: Hij huilt niet mijnheer, hij
probeerde bas te zingen en toen begon
zijn neus te bloeden.
Ze was jaren lang eenig kind geweest
en wel een klein beetje verwond door
Vader en Moeder en ook door ooms en
tantes, want ze was zoo'n leuk vroolijk
ding, dat niemand haar gemakkelijk iets
weigeren kon. Maar toon Mia zeven jaar
was, had ze een broertje gekregen. Snoe
zig vond ze het kereltje als hij met rose
wangetjes lag to slapen, eon duimpje in
zjjn«kleine mondje, of als Moeder hem in
het bad deed en hfj kraaide van 'pret. En
later, toen Broertje in bet loophek speel
de, dan kon Mia soms wel een uur b:
hem zitten. Maar toen Broertje zoo goe/
kon stappen, dat het loophek opgeborgen
werd, toen kon Broertje Mia wel eens wat
plagen, door aan haar speelgoed te ko
men en wat stuk te maken, wat Mia al
lang zuinig bewaard had. Moeder was
dan natuurlijk wel wat boos op Broertje,
maar Mia nog veel meer. „Ba, nare jon
gen," zei ze dan tegen het kleine ventje:
„Het was veel prettiger, toen jij1 er nog
niet was."
„Foei Mia," zei Moeder dan. „We zijn
allemaal zoo blij: met dien kleinen schat.
Je meent er niets van. Denk je soms, dat
"1 nooit iets vernield hebt toén je zoo
eln was. Broer zal het heusch wel aflee-
ren, als hij wat grooter wordt!"
Mia mopperde dan wat tegen en- het
duurde meestal een heel poosje, eer ze
weer „goed op Broertje" wilde zijn.
Het werd Kerstvaoantie en daar bet
meestal slecht weer was, moest Mia zlóh
veel in huis vermaken. Broer vond het
heerlijk, dat Mia niet naar school hoefde
en steeds bij hem in de speelkamer was.
En Mia bemoeide zich de eerste dagen
ook veel met den kleinen kerel. Maar toen
dat haar wat 'begon te vervelen en ze ook
eens spelletjes met haar pop wilde do,en,
meende Broertje, dat hij nu wel met Mia
mee zou kunnen spelen. Doch dat was
heelemaal niet Mia's bedoeling. „Nee
Broer, wegl" zei ze telkens. „De poppen
zijn niet van Broertje. Daar mag Broertje
niet aankomen!"
En of Broer nu al heel geestdriftig riep:
„Pop, dag pop. Beetjes pop!" Mia liet
zich niet vermurwen en duwde Broertje
op zij. Moeder zei dan wel eens: „Kom
Mia, geef Broertje dan zoolang een oude
pop. Je hebt er zooveel en h{j ls er zoo
dol op," maar Ml)a antwoordde: „Hè,
nee Moes. Ik hou van allemaal evenveel.
Ik kan er geen aan Broertje geven."
Moeder vond dat gekibbel van Mia en
het gehuil van Broer telkens erg ver
velend en toen het op Oudejaarsdag zelfs
zóóv-er kwam, dat Mia den kleinen vent
een harde tik gaf, toen zei Moeder boos:
„Nu je nog zóó klein bent Mia, mag je
vanavond ook niet langer opblijven en
luisteren naar Vader's verhaal over Sint
Sylvester!"
Mia huilde even hard als Broertje, doch
Moeder gaf niet toe en 'b avonds lag Mia
k eens goed naar binnen," zei zacht
Wvester. Mia keek en zag.dat
Broertjes bedje leeg was. „Is Broer nog
op?" vroeg ze verbaasd.
„Welnee," antwoordde Sint Sylvester.
„Je weet toch wel, dat hij tegelijk met jou
naar bed ging vanduagr
„Is hij <lan ziek? Heeft Moeder hean
naar boneden gehaald?" vroeg Mia nu
angstig.
,Nee Mia, ook dat niet," zei de ernstige
stem woer. „Maar ik heb je wensoh van
dezen dag vervuld. Je bent weer het
eeni
e kind van je Vader en Moeder!"
af een lulden schreeuw van
schrik. Daar klonk Moeders steun: „Wat
Is er kindje? Droom je?"
„O, Moeder, Broertje is weg! Sint Syl-
vester, ik wil hom'weer terug hebbeni! Ik
wil niet eenig kind zijn!" Mia barstte in
onbedaarlijk snikken uit on Vador imoest
haar naar Broertjes bedje dragen, om
haar te laten zien, dat het kleine kereltje
snoezig lag ta slapen.
„Morgei i krijg je twee poppen van me, 1
hoor, om' altijd te houden," fluisterde Mia.
raadsels.
Oplossingen dier vorige raadsels.
De vos verliest wel zijn haren, maar
niet zijn streken.
IL
De draad, die er door gaat.
bedde raadsels
Goede oplossingen van
ontvangen van:
J. A.; J. B.; P. B.; J. de B. (Koegras);
S. B. (Breezand); J. B.; O. B.;' A. D.;
J. D.; S. D. (Wieringen); B. v. H.; I. J. H.;
N. v. IL; B. H.; G. v. d. H.; D. R. Lj J.
de J.; P. K.; H. K; J. K. (Wieringen);
L. M. v. d. K.; T. W. K.; K. en J. K.
(Texel); H. K.; S. K; J. K.; A. M.; J. J.
P.; O. en D. R.; O. R.; J. K. S.; J. 8.;
T. S.; P. R; J. T.; S. T.; A. V.; B. en G. V.;
G. V. en u. en P. W.
Nieuw raadsel:
Deze keer krijgen jullie maar één raad
sel, omdat het nogal moeilijk is.
©p de kruisjeslijnen komt de naam
te staan van een bekend „heilige", wiens
naam in dezen tijd van het jaar genoemd
wordt.
Op de le rij komt een medeklinker.
2e
8e
4e
5e
6e
'7e
8e
9e
„10e
„11e
„12e
18e
metaal.
viervoetig dier.
de naam van een soort
visschersvaartuig.
een kostbaar versiersel,
een handgereedschap bij een
soort sport in gebruik,
komt het gevraagde woord.
een man, die m6t een
handkar door de straten loopt,
om vruchten te verkoopen.
de naam van een stad in
Noord-Holland,
esn ander woord voor onder
wijzeres.
een jongensnaam,
een hoofddeksel,
een medeklinker.
Zelfgemaakte raadsels ontvangen van:
Barend v. H.; Nellie v. H.; Dick R. I-
en Piot K.
Dick, wil jij Je zelf gemaakte raadsel
den volgenden keer nog eens inzenden,
want je had je oplossing er niet bij g6"
daan.
jan
asm
mm
m.
Kindervriend.
Wel,- wel mijnheer,
Wat wa» Ik vanmorgen ln <lc weer;
Ik ging me erg haasten,
Want ik kreeg een' paar nieuwe schaatsen.
Rn toen de baan op en neer,
Want het was daar heel mooi weer.
Mijn broertje wou het ook loeren,
Die' ging het achter <lc stoel probeeren,
Maar het haantje Whs nogal glad,
Dat die viel vank op zijn gat.
Ma ar ik had het al een jaar of wat gedaan,
Dub Jk blocf op de schaatsen staan;
Maar toen het donker werd daar buiten,
Tikte mijn vader op de ruiten,
Toen was het met de pret gedaan,
En zijn wij maar haar huis gegaan.
Moeder zei: „Nu moeten jullie eten,"
Maar ik dacht: „Ik heb de raadsels nog ver
geten,
Dus toen maar flink aan de gang,
En het duurde 'dan ook niet lang
Of ik had de eerste daarvan.
En als ik het góed heb bekeken1,
Is het eerste: „De vos verliest wel zijn haren,
maar niet zijn streken.
En het tweede, misschien heb ik het mis,
Ik denk dat het de draad, die er door moet, is.
En verder deel ik u nog mee,
Dat we van de Heldersche Courant worden
abonné.
B roe zand (N.-H.) L. Borst Lz.
„Dan mag^ jij nu toch even mee naar
beneden, om" naar Vaders verhaal te
luisteren en een lekkere appelflap te
eten," zei Moeder, waarop Mia weer door
haar tranen heen lachte.
