HIT GEHEIM VIII DE LOLA Abdijsiroop NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA IS ALTIJD GOEDKOOPER HEERENBAAI BONBONS Eerste Blad. OOK VOOR DAMES-CONFECTIE Iets Nieuws! BUITENLAND. RugpijnNieren Pillen w Nr. 6759 ZATERDAG 25 JANUARI 1930 58ste JAARGANG WEEKOVERZICHT. 20-50cf.perons Thuis: Akker1} Abdijsiroop Tegen: Hoest Bronchitis Verkoudheid Influenza rieeschheid Keelpijn Asthma De Nationalistische beweging in Britsch-lndië. Uw oude dag een lust! HELDERSCHE COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbetaling: Heldersche Courant f 1.50; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand en Wieringen f 1.65; binnenland f 2.Ned. O. en W. lndië p. zeepost f 2.10, id. p. mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f r. Modeblad resp. fo.95, f 1.25, f 1.25, f 1.35. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Ver schijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. 6- DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h 6. DE BOER JR. Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 4*0 Posit-Girorekeniiig No. 16066. ADVERTENTIEN: 20 ol p. regel (gnljard). Ingez. meded. (kolombreedte als red&otlon. 1 tekrt)dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur) v. 1 t/m 8 regels 40 ct.. elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (ndree: Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijeno. 4 et. Op- en ondergang van Zon en Maan en tijd van hoogwater (Texel). Wintertijd. Maan Zon Hoogwater Jan. op: ond.op: ond: Z 26 6.12 12.62 7.49 16.34 6.31 19.03 M 27 7.06 13.44 7.48 16.35 7.31 19.56 D 28 7.47 14.47 7.46 16.37 8.06 20.35 W 29 8.17 15.57 7.44 16.39 8.54 21.11 D 80 8.40 17.00 7.43 16.40 9.27 21.42 V 81 8.57 18.23 7.41 16.42 9.58 22.13 Febr. Z 1 e.10 19.35 7.40 16.44 10.29 22.45 Licht op voor a|le voertuigen: Zaterdag 26 Jan5.02 uur. Zondag 26 5.04 Maandag 27 6.05 Binnenland. Ook deze week vragen wederom een tweetal onderwerpen, die ook in het vo rige overzicht door ons behandeld wer den, onze aandacht. Het zijn de Haag- sobe conferentie en de vlootoonferentie, de meest belangrijke internationale ge beurtenissen van den Jaatsten tijd. Alvorens daartoe over te gaan, wilden we eerst nog een enkel woordje schrijven over Het telefoonverkeer tusschen Den Helder en Indlë, want dat wordt nu op 1 Februari geopend, dank zij de bemoeiingen van ons ge meentebestuur. Met ingang van dien datum zullen dus van hier uit gesprek ken kunnen gevoerd worden, met familie leden in lndië. En weer komen we onder den indruk van het technische wonder van deze telefoonverbinding. Nu kunt u, zittend op het postkantoor aan den Ka- naalweg, straks spreken met uw man, of met uw kind in lndië. Zijn of haar eigen stem hooren, terwijl zij 15000 KM. ver zitten, in de tropische hitte, waarschijnlijk zich het zweet van het ge laat wlsschend. U, met uw winterjas aan,, naast de kachel op het postkantoor. En nu zal er zeker wel geen druk ge bruik gemaakt worden van deze telefoon- FOTOGRAFISCH ATELIER EISELIN, Polderweg—Den Helder FOTOKAARTEN, modern portretwerk Gravure druk en Schetsen Foto-Studle's -Studle's van 15, 110, f 15 en f 20 Fotokaarten per dozijn -j- Salonfoto vanaf 11.50 tot en met 15 Vergrootingen naar leder portret Foto's voor Industrie gesprekken, omdat de prijs nogal boog is, maar toch zullen tal van stadgenooten er de drie tientjes voor over hebben, om hem of haar eens te kunnen spreken, na telefoontje op een verjaardag, op een bizonderen feestdag of gedenkdag, dat is de dertig gulden waard. En misschien dat binnen afzienbaren tijd de prijs ver laagd zal worden, wat zeker het gebruik zal doen toenemen. Wij laten, ter verduidelijking van het bericht, in het nummer van Dinsdag, hier de prijzen volgen voor gesprekken van drie minuten. Voor Bandoeng, Buitenzorg, Cheribon en Batavia betaalt men 30 gulden. Voor Djocjacarta, Semarang, Solo (Soe rakarta) en Tjepoe 35 gulden. Voor Ma- lang en Soerabaja 34.50 per 3 minuten. En nu komen we tot de Haagsche conferentie, die, in tegenstelling met verwachting van de vorige week, toen men meénde dat de Oost-Europeesche vraagstukken nog een week in beslag zouden nemen, Maan dag is geëindigd. En, laten we dit er met een achtervoegen, bevredigend is afge- loopen. Dit wil nu niet zeggen, dat allen gekregen hebben wat zij wenscbten. Neen, allen hebben water in den wijn moeten doen en hebben een offertje moeten brengen. Snowden, die Engelsche kanselier van de schatkist heeft het in een slotwoord, dat hij sprak, uit naam van de andere delegaties, als volgt gezegd: „De overeenkomsten, welke thans zijn geteekend, zijn, gelijk alle dergelijke stukken, een soort van compromissen. Niemand heeft precies dat gekregen, wat hij wel had willen hebben, maar zij, zijn alle het resultaat van de vriendschappe lijke besprekingen en de edelmoedigste waardeering van ieders standpunt. Deze compromissen zijn eerlijk gemeend, en geven alles wat men in deze omstandig heden zou kunnen wenschen." Zoo zei Snowden het en de tevreden heid over den afloop bewijst de waarheid van zijn woorden. Buitenland. Het eerste onderwerp, dat over de grenzen onze belangsteling vraagt, is de Vlootconferentle, die Dinsdagmorgen door den Engelschen koning geopend werd. Tal van redevoe ringen zijn er dien dag na die van den koning gehouden en uit alle bleek den goeden wil om tot overeenstemming te komen op deze conferentie, om iets te bereiken waarmede de wereldvrede wer kelijk gediend is. Als het straks maar niet blijkt, dat de geest dn deze wel gewillig was, maar het vleesch zwak. Deze week zijn nog geen openbare bij eenkomsten gehouden en waarschijnlijk zal men daartoe ook volgende week nog FEUILLETON door WELLLAM DE QUEUX 20) Het was moeilijk loopen over het omge ploegde land, dat wij thans hadden be reikt. Ik bood haar mijn arm aan en het scheen alsof haar een huivering beving. „U is zoo warm; ik hoop maar, dat u geen koude zult vatten," zei ik zorgzaam. „Ik ben spoedig warm. Maar daar geef ik niet om; ik fiets en jaag toch maar door", was haar luchtig antwoord. Na een oogenblik hernam zij: „Wij moe ten weten, wie de vrouw is. Naar haar uiterlijk scheen zii, evenals het eerste slachtoffer, een vreemdeling." „Dat geloof ik ook", was mijn antwoord. Ik zal de politie volledig inlichten; die zal er dadelijk heengaan en het lijk mee nemen." „Als wij die twee mannen slechts kon den pakkenzuchtte zij. „U dacht een andere vrouw te vinden, niet waar juffrouw Leithoourt?" vroeg ik plotseling. „Ja," antwoordde zij, „ik verwachtte een heel andere te vinden." En als u dat gedaan hadt, hadt u dan de schuld geworpen op een dien u kent?" Zij knikte. „Dus wat wij vanavond gevonden heb ben, is niet in staat de identiteit van de moordenaars vast je stellen?" „Helaas niet. Voorloopig dienen wij de zaak aan de politie over te laten." „Maar als de identiteit van de vrouw nu eens vastgesteld werd?" vroeg ik. oen afwezigheid van «enige jaren. Ben niet komen. Eerst moet men onderling tot overeenstemming komen, want zoolang men het niet over verschillende punten eens is, zou oen openbare bespreking niet anders dan een fiasco worden en een be spotting voor de wereld. MacDonald, de Engelsche premier, heeft terecht gezegd, wanneer de conferentie tusschen twee mogendheden gevoerd werd, zou het op lossen van de problemen niet zooveel hoofdbreken kosten. Nu er echter vijf zijn, die alle vijf hunne eigen behoeften hebben, is het noodzakelijk om dubbel voorzichtig te werk te gaan, om het allen naar den zin te maken. En dat zal moei lijk zijn. Welke vraagstukken op deze conferen tie, die den zeer algemeenen titel draagt van „vlootoonferentie" behandeld zullen worden, is nog rflet eens bekend. Of het kruisvraagstuk aan de orde zal worden gesteld, of bet probleem der onderzee booten of dat der beperking van de vloot in het algemeen, het zijn alle nog open vragen. Tal van voetangels en klemmen zijn er, die voorzichtig ontweken moeten worden, wil men niet dadelijk vastloopen en het is nu de vraag maar of MacDonald deze allen zal weten tq. ontwijken. Bemoedigend is niet wat het Hbl. van gisteren schreef, naar aanleiding van eenige onderling gehouden conferenties: „De verklaringen, welke in de vergade ring van hedenmorgen dbor de leiders der delegaties konden worden afgelegd, klonken, alsof wij nog aan het allereerste begin van de ontwapening stonden, als ware er geen Washingtonsche of Geneef- va/t cjfe/wi nndiafi Umipyp ECHTE FRIESCHE (ook in VfcoaMn.&poncfeBai pondad ^I/raagt Ha? TüïnJceues 'n pakje D*E hij volgens de wet recht heeft, toegezegd wordt. De opperooanmissaris van Bran- 5 denburg heeft zich bij deze oplossing aoooord verklaard. Daar Bös een salaris van 36000 Mark per jaar had, heeft hij rechtop een pensioen van 28000 Mark. Alleen de oeconomische partij wensaht verlaging van dit pensioen. Buiten: AKKER's Het i» gelukt de van ouds bekende Abdij siroop te „stollen" tot een gemakkelijk in den zak mee te nemen „bonbon", met be houd van al de gene zende bestanddeelen. Alom verkrijgbaar. 60 cent per dooa. scthe conferentie voorafgegaan, en als had de eindelooze theoretische analyse in de ontwapeningscommissie in den Volken bond niet al jaren lang geduurd." Maar misschien dat men toch 200 ver standig zal zijn om, evenals de gedele geerden het in Den Haag deden, wat wa ter in den wijn te doen, daar het misluk ken van deze conferentie, door politici beschouwd wordt als een ramp. Men zal dan immers zeker overgaan tot een be- wapeningsjaoht, doordat men geen ver trouwen meer in elkander heeft. Afwachten is voor ons hier weer de boodschap en volgende week zullen we misschien over wat gunstiger perspectie ven kunnen schrijven. Terwille van den tijd moeten, we ons overzicht hier eindigen al zou er nog wel iets te zeggen zijn over een vaart van Russische oorlogsschepen door de Dar- danellen en een conflict, dat ontstaan is tusschen Bolivië en Paraguay. ENGELAND. Raadselachtig© verklaringen van Ghandl. De dichter Tagore heeft, volgens een bericht uit Ahmehabd, den Nationalisti- schen leider Ghandi daar bezocht en hem gevraagd wat hij dit jaar voornemens was te doen. Ghandi antwoordde hem: „Ik denk dag en nacht verwoed:, maar ik heb nog geen licht in de mij: omrin gende duisternis gezien." In een artikel in Young India zegt Ghandi: „Wat ik ook moge doen of wat er ook moge gebeuren, mijn Engelsdhe vrienden zullen mijn woorden aanvaar- DUITSCHLAND. De oude dag is niet alleen een kwestie van jaren: zooveel hangt af van den toestand der levensorganen. Doch veel kan gedaan worden om het leven van oudere menschen te veraangenamen, want aan rugpijn, urinekwalen, spit, rheumatische pijnen en blaaszwakte wordt vaak onnoodig geleden. De nieren en blaas zijn al licht de organen, die het meest hulp noodig hebben, en wel de verster kende hulp van Foater's Rugpijn Nieren Pillen. Waarom zouden oudere menschen onnoodig kwade kansen loopen? Op welken leeftijd ook, het gebruik van eenige Posters Pillen nu en dan zal blijkens de ervaring van zoovelen van groot nut blijken te zijn. „Dat zou ons iets verder brengen. Tracht dus uit te vorsohen wie zij is." „Wie was de vrouw die u verwacht had te zullen vinden?" „Een vriendin.... een boezemvrien din." „Wilt u mij haar naam noemen?" vroeg ik. „Neen! Dat zou niet mooi wezen tegen over haar," antwoordde zij beslist. Wij: liepen verder zwijgend naast elkan der voort; onze gedachten waren te vol voor woorden. Was het niet zonderling, dat die geheimzinnige Woodroffe haar aanstaande was, en nog zonderlinger, diat hij, bij mijn komst, plotseling was ver trokken? Was dit geen bewijs van schuld of vrees? Het was volslagen duister geworden toen ik van Murlel afscheid nam, die doodmoe, mij zwijgend de hand drukte en injj goed succes toewenschte bij mijn ver dere nasporingen. „Morgenmiddag verwacht ik u; kom dan bij mij en stel mij van alles op de hoogte; wilt u?" Ik beloofde dit; waarna zij door de groote achterdeur van het kasteel ver dween, terwijl ik den donkeren weg af liep naar het huis van mijn oom. Half tien 's avonds reed ik door Dum- fries, op weg naar het politie-bureau. Daar vond ik Mackenzie, met wien ik den vorigen dag dat langdurig gesprek gevoerd had. Op zijn kamer vertelde ik hem mijn ontdekking en den uitslag mijner onder zoekingen. „Wat?l" riep hij,, van zijn stoel op springend. „U hebt nög een lijk opgegra ven? Het lijk van een vrouw?" „Ja, en wat meer zegt, ik weet wie zij i«," antwoordde ik. „Zij heet Armida en BURGEMEESTER BÖSS BEREID AF TE TREDEN. Böss, de opperburgemeester van Ber lijn, heeft zich bereid verklaard ontslag te nemen, mits hem het pensioen, waarop is de vrouw van den vermoorden Olinto Santini." „Dus man en vrouw beiden zijn ver moord?" „Ongetwijfeld. Een dubbele moord dus." „Maar de twee mannen, die het lijk hebben begraven I Kunt u die soms be schrijven?" Ik voldeed aan het verzoek en zag, dat hij er aanteekening van maakte. Daarna merkte hij op: „Wij: moeten die twee opsporen." Hij riep een van de adjunct-inspecteurs, gaf hem eenige hevelen, om het onder zoek onmiddellijk te doen aanvangen, met opdracht het signalement ter kennis te brengen van de politiebeambten dn den omtrek en de vluchtelingen aan te hou den als verdacht van moord met voorbe dachte rade. Toen de adjunct-inspecteur vertrokken was, wendde Mackenzie zich tot mij en 1 vroeg: „Hoe kwam u op het denkbeeld het bosoh te doorzoeken? Waaruit leidde u af, dat er een dubbele misdaad had plaats gevonden?" Die vraag bracht mij een oogenblik in vei warring. „Wel!" zei ik, „ik wist dat de man als een klit aan zijn vrouw hing. Daarom moest ,ik den naam van Murlel buiten deze aangelegenheid laten. „Dus het ligt nog aan den voet van den heuvel, waar u het achterliet?" ,Ja. Wanneer u dit wenscht, zal ik u naar de plaats brengen. Ik kan er u gie>- makkelijk heenrijden." „Goed," zei hij', opstaand. Hij belde dan en een politie-beambte trad binnen. „Haal drie lantaarns en lucifers; en breng die in het rijtuig van dezen heer." zei hij, op mij wijzend. „Zeg Campbell dat hij meegaat." „Ja, mijnheer," zei de politie-beambte en vertrok. ,Jarri!mer verbazend jammer, mijn beer Gregg, dat u die twee mannen niet hebt achterhaald." „Zij waren al in het kreupelhout vóór ik boven op de rots was," legde ik hem uit. „Bovendien had ik op dit oogenblik nog niet de minste verdenking gekoes terd. Ik zag hen voor jagers aan, die ver dwaald waren." „Jammerl" zei hij. „Ik hoop, dat zij ons niet ontsnappen. Als zij vreemdelingen zijn, komen zij niet zoo gemakkelijk weg, maar als zij Engelschen of Schotten zijn, is er weinig kans op slagen. Gisteren is het onderzoek veertien dagen uitgesteld." „Bij het voorloopig onderzoek is mijn naam natuurlijk niet genoemd," infor- Verkrijgbaar bij alle drogisten enz. in glazen verpakking fi f 1.75 p. flacon. vermoedde ik, dat zij hem had vergezeld meerde ik op dien doodelijken tocht. Het was slechts „Natuurlijk niet!" was het antwoord, een bloot vermoeden. Ik daoht, dat, als „Wanneer denkt u een telegram van uw de man gevallen was als slachtoffer van vriend, den oonsul, te ontvangen? Ik ben een moordaanslag de vrouw hoogst- er benieuwd naar in verband met het waarschijnlijk met hem mede was geko- onderzoek, dat dan in Londen ingesteld meh." kan worden," vroeg hij. lange, schrale man, binnen. Vijf minuten later reden wij alle drie over de ongelijke keien van Dumfries naar Rannoch. De lucht was bewolkt; zonder een enkele ster, en een kille, dikke imist hing over het daL Wij reden voort tot wij aan de heide kwamen. Daar stapten wij uit en ik nam het paard bij den tengel, omdat de diepe kuilen, welke men hier en daar aantrof, het rijden onmogelijk maakten. Behoedzaam liepen wij voort Mackenzie en Campell droegen ieder een lantaarn. Toen wij de rots bereikten, waarover Muriel en ik geklommen waren, maakte ik de leidsels van het paard aan een boom vast en drongen wij gezamenlijk door de diepe duisternis in de richting van de plaats des oriheils, nu en dan stilstaand en luisterend. Ten slotte bereikten wij den heuvel en de plek, waar Muriel en Ik hadden ge staan, toen de vreemdelingen verdwenen. „Kijk," zei ik. „Daar is 't." Wij hielden ons vast aan de uitstekende takken van de hoornen en liepen den heuvel af tot wjj aan het beekje kwamen. Ik Üep voor aan, dwars door het beekje. De beide anderen volgden mij op den voet. Aan de overzijde gekomen, liep ik tot den voet van de rots en hield mijn lan taarn omlaag, om hen te overtuigen, dat hier het tweed© slachtoffer lag; maar op hetzelfde oogenblik liet ik de lantaarn bijna van schrik en verbazing vallen. het lijk was verdwenen! „Bet is weg1" riep ik uit. „Weg?!" riepen beiden tegelijk. „Ja. Hier lag het! Kijk maar! Hier is het gat, waar het lijk in was verborgen. Mackenzie drukte de lippen stijf op „Overmorgen hoop ik. Als de vader Maar de moordenaars keerden klaarblij- elkander. Blijkbaar scheen hij slechts half van den vermoorde opgespoord kan wor- kei ijle terug; toen zij het lichaam opge- voldaan. Ik wist dan ook, dat de beweeg- den, zal mijn vriend mij zeker antwoor- graven zagen, hebben zij er weder bezit redenen, die ik had aangevoerd, kant den." van genomen het opnieuw verborgen!" noch wal raakten; maar tot eiken prijs Op dit oogenblik kwam Oampbell, een CWoadt veiwolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 1