V/OUTERLGO& HET GEHEIM VAN DE LOLA 1 GEMENGD NIEUWS QLIK GROC.MT £11 t Molen afgebrand. ABORTUS PROVOCATUS. OP EN OM HET BINNENHOF. Van bet Granlngsche Congres. Een „goed voorbeeld Oer sterke veteranen. Landbouw-belangen. Wij leven sneL UITZETTEN UITRUSTINGEN voor INDIË MAGAZIJN „INSUUNDE" SPOOKSTRMAT 87 KONIJN'S SAUCIE DE BOULOGNE SPOORSTRAAT 122 TELEFOON 339 Binnenland. Ruim 1500 mnd graan, meol enz. Is verloren gegaan. Donderdag is de grootc windmolen De Wildeman te Renswoudo bij Veenendaal (Geld.) afgebrand, vermoedelijk door het warm Toopen van de as, daar men boven in den molen, die 26 jaar geleden van steen was opgetrokken, nabij de as eenig vuur heeft gezien. Even daarna stond de kap van den (molen in lichte laaie. De brandweer in Renswoud© werd ge alarmeerd, doch deze, bestaande uit een handbrandspuit, kon tegen de geweldige vuurmassa niets uitrichten. Zelfs na het uitbranden van den molen bleek de spuit geen voldoende capaciteit te hebben om de smeulende massa te dooven. Daarom heeft men de brandweer uit Barneveld gewaarschuwd, die met een motorspuit ter plaatse kwam en onmiddellijk: met blusschen begon. De eigenaar ,van den molen, G. van Harten, is tegen brandschade verzekerd. De aanwezige voorraad graan, meel enz., die verloren is gegaan, bedroeg ongeveer 1600 mud. De brand trok uit den omtrek zeer veel belangstellenden en velten waren getuige van het oogenblik, waarop de brandende wieken begonnen te draaien en daarna met donderend geraas naar beneden stortten. DRIE STROOPERS. Een zwaar gewonde. Drie personen, genaamd van Zundert, Raaymakers en Rlankers, waren bij de zoogenaamde Postbaan, onder de ge meente Ruophen, aan het stroopen, meldt het Dagblad van Noord-Brabant De rjjksoomimies Snijders, behoorendle tot de 'inspectie Roosendaal, die aldaar op patrouille was, stiet op de stroopers en sommeerde hen de twee geweren, die in hun bezit waren, af te geven. Aan deze sommatie werd niet voldaan, waarop die commies het geweer van Raaymakers beet greep, om hem dit te ontrukken. Hierop ontstond een worsteling, waarbij de commies het onderspit moest delven. Raaymakers ging toen eenige stappen terug en zeide: Nu zal ik op jou schieten en op hetzelfde oogenblik loste hij een schot hagel uit zijn geweer in de richting van den commies. Deze loste daarop twee schoten ln die lucht en een in de richting van Raaymakers, dat hem, zooals later bleek, in den buik heeft getroffen. R. is in ernstigen toestand naar Etten ver voerd. De commies Is licht gewond. De beide andere stroopers zijn ontkomen. KIND DOOR LOCOMOTIEF OVERREDEN. Donderdagochtend kwart vóór 12 heeft aan den spoorwegovergang bij den Hoo- gen Morschweg te Leiden een losse loco motief, die een proefrit deed met een ge middelde snelheid van 70 80 kilometer per uur, het tweejarige dochtertje van den spoorwegwerker Z. overreden. Het kind was onmiddellijk dood. De machinist gaf noodsignalen en kon niet tijdig stoppen. FEUILLETON 68) door WDiJQJAM aas QSXWX. Zij nam het potlood op, keek ons be sluiteloos aan,' terwijl Muriel, achter haar stoel plaats genomen, haar liefkozend over het kastanjebruin haar streek. En ten slotte begon ze te schrijven. Ik had mijn oogen niet van haar af; en vond haar onvergelijkelijk schoon. Eindelijk hield zaj op; slaakte een die pen zucht. Met gebogen hoofd overhan digde zij mij wat zij had neergeschreven; en hardop las ik: „De Prinses heeft weten te bewerken, dat ik ongehinderd kon vluchten. Nu ik te midden van u allen ben, gevoel ik mij veilig. Gij hebt uw leven en uw vrijheid voor mij in de waagschaal gesteld, toen ik mij te Kajana bevond; gij hebt dus ook het recht te weten wat er geschied is. Mijn vader was een Engedsch koopman en woonde te St. Peteisburg. Mijn moe der heette Vera Bessonoff. Zij was lid van de Revolutionaire partij. Mijn vader was een boezemvriend van baron Oberg, die destijds een b^trekikng bekleedde aan het Ministerie'van Buitenlandsche Zaken. Hij^ stierf toen ik dertien jaar oud was. Enkele (maanden later werd mijn moeder, op aanklacht van den ellendeling, die be weerd had mijns vaders vriend té wezen, gearresteerd, beschuldigd van medeplich tigheid aan den aanslag tegen Prins Obolenski, Gouverneur vnn Kliarkoff. Zij werd naar Jakoetsk gezonden. Het for tuin van mijn vader verviel van rechts wege aan mij als eenige dochter; de ba ron nam mij mede naar Engeland en liet in het instituut te Ohioheartor achter. POSTAUTO VERBRAND. Zeven pakketten vernield. Woensdagnacht is de postauto van Arnhem naar Emmerik, die de poststuk ken voor Duitschland overbrengt, op den Westervoortschen dijk bij de brug over den IJsel bij Westervoort in brand ge raakt. De bestuurder en de postambtenaar wisten nog intijds van den wagen te springen, kort voordat de ontploffing van de benzinetank volgde. Zij slaagden er in van de vijftien postzakken in den wagen acht in veiligheid te brengen; zeven postzakken met inhoud zijn verbrand. De brandweer uit Arnhem kwam met groot materieel ter plaatse en verrichtte de blussching. Ook de burgemeester van Westervoort was op het terrein. Naar wij vernemen zijn de waardeverzendingen grootendeels gered. Er zijn nog fragmen ten van geschroeid bankpapier gevonden. Met een hulpauto uit Arnhem werd het restant van de post voor Duitschland overgenomen en naar Emmerik overge bracht. Van andere tijde meldt men nog: Geheel verbrand zijn de brievenmalen van Arnhem-station en Rotterdam naar trein 602 EmmerikOberhausen, bevat tende 48 brieven met aangegeven waarde tot een bedrag van 11,500 goudfrancs en 41 gewone aangeteekende stukken, resp. 8 brieven met aangegeven waarde tot een bedrag van 2910 goudfrancs en 216 ge wone aangeteekende stukken. Bovendien tijn 16 zakken met gewone corerspondentie geheel of gedeeltelijk verbrand. EEN OOSTENRIJKSCHE INBREKER AANGEHOUDEN. De politie heeft Woensdagavond in een pension aan den Gevers Deynootweg in Den Haag gearresteerd den 27-jarigen Oostenrijkschen koopman J. M. F., die in een internationaal politieblad gesigna leerd stond. Hij wordt verdacht van een inbraak, gepleegd in het Museum für Volkskunde in de Laudongasse te Weenen op IS Maart j.1. Daar zijn gestolen gouden en zilveren antieke ringen, oorknoppen, horloges, enz. In Januari van dit jaar is ook in dat museum ingebroken. Men ver moedt, dat F. ook toen de hand in het spel heeft gehad. Dezer dagen waren te Weenen in verband met deze inbraken reeds aangehouden de 25-jarige J. S. en de 28-jaxige J. D. Een aantal van de gestolen voorwerpen had de in Den Haag aangehouden koop man in zijn pension nog bij zich. Bij een commissionair in Den Haag zijn voorts nog in beslag genomen 19 antieke gouden en zilveren ringen, drie paar oor hangers en een zeer oud gouden dames horloge, alle voorwerpen, die uit het Weensche museum zijn gestolen. EEN AANRIJDING. Met doodcltik gevolg. Op den Rijswijkscheweg te 's-Graven- hage heeft Woensdagavond omstreeks 9 uur een ernstig ongeluk plaats gehad. De 20-jarige chauffeur G. H., wonende te IJs- selinonde (West), reed met zijn vracht auto in woeste vaart in de richting van Rijswijk, volgens verscheidene ooggetui gen zonder signalen te geven en zelfs zonder licht. De 47-jarige voetganger B. H., beambte bij de Haagsche Tram, uit de Sirtemastraat in Den Haag, is het slacht offer geworden van dit rijden. Daar hij den auto te laat bemerkte, werd hij aan- fereden en hoogst ernstig gewond, üy reeg o.a. een schedelfractuur en werd naar het gemeenteziekenhuis vervoerd, waar hij Woensdagnacht, zonder tot be wustzijn te zijn gekomen, is overleden. De chauffeur is na het ongeluk door gereden tot den Deiftscheweg, waar hy aan den tolgaarder meedeelde, iemand te hebben aangereden. Hij vroeg om politie, om zich aan te kunnen meiden. De tol gaarder verwees hem naar de Ryswyk- sche politie, die hem bij de Geestbrug aanhield. Hij zal op vrije voeten moeten worden gesteld, daar de wet niet toelaat, dat personen voor schuldmiadrijven m voorloopige hechtenis worden gesteld. VAN DE TRAP GEVALLEN? Donderdagochtend is de 54-jarige ?- H. de B. in een kosthuis aan de Galerij te Rotterdam dood onder aan de trap K®y°"' dén met gebroken nek. Vermoedelijk is hij Woensdagnacht van de trap gevallen. Het lijk is naar de begraafplaats Oroos- wij'k vervoerd. De Rhedenscihe politie heeft te Dieren een vrouw aangehouden, die T6r^S! wordt van het plegen van abortus provo- catus. Zij heeft een 21-jarig meisje in be handeling genomen, dat aan de gevolgen daarvan is overleden. WieetolÈeonlekt Den Haag, 24 April. H{j gaf zich voor mijïn oom uit en ik was natuurlijk: te ©enenmale onbekend met de drijfveeren, welke hem zoo zeer voor 'mijn toekomst bezorgd deden wezen, tot hij plotseling mij' een bezoek bracht; uit Chi- chester medenatm en naar Helsingfors begeleidde. Do Czaar had hem namelijk benoemd tot Gouverneur-Generaal van Finland. Te Helsingfors dwong hij' mij zijn zoon Michael te huwen. Ik weigerde, waarop hij imij een jaar bedenktijd toestond. Ik vermoedde niet welke de redenen waren, die Oberg zoozeer op onze vereeniging gesteld deden zdjn en dat hot zijn bedoe ling was, zich van mijn fortuin meester to rnakqn, zoodra ik meerderjarig was. Thans trachtte hij; steeds in financiede moeilijkheden verkeerend, door middel van zijn zoon controle op mijn geldmid delen uit te oefenen; ongetwijfeld was het tijn bedoeling dat, korten tijd nadat ons huwelijk zou zijn voltrokken en de vereischte wettelijke formaliteiten ver vuld', waarbij Michael Oberg mijn fortuin geheel in handen zou krijgen, ik ge arresteerd zou worden, aangeklaagd van medeplichtigheid aan een of andere samenzwering en dientengevolge evenals mijn moeder levenslang naar Siberië wor den verbannen. v „De schurk," riep ik onwillekeurig uit toen ik deze woorden las en ook Jack i uitte zijn 'gevoelens door een krachtig© verwensching aan het adres van Eima's „beschermer7. „In den zomer keerden wij naar Enge land terug en wij gingen naar South- (ümjpton, waar de baron mij in kennis bracht met den vader van Muriel, met Woodroffe, Chater en de overigen. Wij gingen allen aan boord van de „Iris" op een pleitiertochttje naar Portugal. Op ze keren nacht gingen Woodroffe en Chater met Olinto te Lissabon aan wal. Toen zij terugkeerden maakten zij mij wakker door hun heen- en weergeloop op het dek boven mijn hoofd. Het 35ste Congres van de S.D.A.P., ge durende de Paaschdagen te Groningen gehouden, bood prachtige gelegenheid te geven aan de gevoelens van bewonde ring en sympathie voor mr. P. J. Troel stra, die den 20en April j.1. zeventiger is geworden, gelijk ik reeds in herinne ring bracht. Ofschoon de gewezen leider dezer partij nu reeds enkele jaren tot de „rustenden" behoort, vergeten is mr. Troelstra allerminst! Noch bij zijne par- tijgenooten noch buiten dien kring, pat heeft hij den 20en ervaren op een wijze, welke den genialen staatsman en dichter vertroosting zal hebben gebracht voor zjjn gedwongen rust door een lichaams lijden, waarvan helaas geen herstel kan worden gewacht. Over het jongste soc.-democratische congres slechts een enkel woord overi gens. Het heeft mag van onpartijdig standpunt worden getuigd een goed voorbeeld gegeven door 't aan te durven, zich te verklaren tegen het al-meer toe nemend kwaad der cumulatie, samenvoe ging van allerlei „baantjes" met het Ka merlidmaatschap. Uitgemaakt is nu, dat voor de S.D.A.P. ontoelaatbaar zal wezen o.a. het burge meesterschap of het wethouderschap van groote, evenals van kleinere, doch ver van Den Haag gelegen gemeenten met het Vervullen van 't mandaat als Tweede Ka merlid. Onvereenigbaar wordt mede voortaan beschouwd met de taak van La gerhuizen; het lidmaatschap van Gedep. Staten. Zeker, dien weg moet 't uit! En andere politieke partijen zullen1 er zich niet aan kunnen onttrekken, dit voorbeeld door de S.D.A.P. gegeven te volgen. Er is een tijd geweest, toen men ge voegelijk Tweede Kajnerlid kon zijn en tevens een der openbare ambten vervul len, zooeven genoemd. Die dagen zijn voorbij. Met de verhooging der „vergoeding", aan de leden van ons Lagerhuis thans toekomend, tot 5000 per jaar vroeger 2000, daarna 3000 waarbij dan komt de gratis-kaart le klasse op alle Neder- landsohe spoorwegen wilde men te kennen geven, dat een Tweede Kamerlid zich vrijwel geheel aan zijn Binnenhof- teak heeft te wijden. Er komen toch reeds' allerlei „particu liere", waaronder soms bijzonder lucra tieve, winstgevende baantjes bij, waar van het vervullen aan de controle ont snapt. Ik leg er nogmaals nadruk op; dit geldt voor alle partijen!Stellig niet allermeest of allereerst voor de S.D.A.P. 't Is noodig, dat aan dit „cumuleeren" paal-en-perk wordt gesteld. De mogelijk heid om eenige duizenden guldens per jaar bij zijn vergqpding als Kamerlid te voegen, ze is uiterst verleidelijk! En Ik hoorde iemand Ibuiten mijn hut-deur een kast open en daarna weder dicht doen. Ik was onbekend met het bestaan van een kast op die plaats en mijn achterdocht was opgewekt. Dien volgenden dag stelde ik een nauwkieurg onderzoek in en vond een verborgen deurtje met een klein sleutelgat in den wand van het vaartuig, zóó goed verborgen evenwel, dat het de aandacht moest ontgaan, wanneer men niet bekend was met het bestaan. Ik paste mijn sleuteltjes op het slot en slaagde er in het deurtje te openen. De ruimte was bijna geheel gevuld imet prachtige, kost bare edelgesteenten, die. daar wanorde lijk door elkaar lagen. Ik lette goed op hoorde, dat in een andere haven opnieuw juweelen en kostbaarheden in de kast werden geworpen. Thans wist ik, dat ik te doen had met dieven! 'Op zekeren avond, toen allen te Napels aan wal waren gegaan, was ik achter ge bleven. Het geheel© scheepsvolk had vrijaf gekregen omdat er feest was te Napels en slechts één man was op. wacht gebleven. Ongeveer te tien uur ging ik naar mijn hut, doch kon niet slapen. Ik kleedde mij opnieuw aan en keek de golf in; en zag een boot naderen, waarin baron Oberg met een vreemdeling. De heeren kwamen aan boord, de roeier ging naar wal terug. Ik hoorde, dat de baron den man op wacht riep en hem 't een of ander te drinken gaf. De man bedankte en de baron trad met tijn gast bet salon bin nen. Nieuwsgierigheid drong imiiji naderbij te sluipen en te zien, wie de gast was; ik zag tot mijn niet geringe verbazing den geheimraad en senator Paul Polvot- zoff. Zij spraken Russisch en overlegden, hoe de plannen van de nieuwe vesting werken van Gibraltar in handen te krijgen. De twee samenzweerders stonden op en begonnen op bet dek heen en weder te wandelen. Ik was zeer nieuwsgierig meer te vernemen van hun plannen en verborg juist daarom moet er een vaste stelregel worden geschapen, welke de „zwakke vaten" een ruggesteuntje geeft.... Gevolg van deze uitspraak, op het Groningsche Paaschcongres gevallen, zal in de nabije toekomst zijn, dat de heer K. ter Laan voor de keuze wordt gesteld om zich of geheel aan zijn Kamerlidmaat schap dan wel aan zijn burgemeesterschap te Zaandam te geven. Hier heeft men zou 'k willen zeggen, een heel speciaal geval!De heer K. ter Laan is iemand van fabelachtige werkkracht en van mate- loozeq ijver. Voor dezen noesten werker zou men in deze een uitzonderings-maat- regel in 't leven willen roepen, gesteld, dat zooiets mogelijk ware. De heer Schaper zal genoodzaakt wor den, te kiezen tusschen zijn taak als lid van Gedep. Staten van Zuid-Holland en Kamerlid. Men weet, deze kranige veteraan (die op het Congres te Gronin gen eere bracht aan den nestor der Tweede Kamer, den 78-jarigen anti-revo- lutionnairen staatsman mr. Heemskerk) heeft reeds overwogen, of voor hem niet het „uur-van-gaan" gekomen was als Lagerhuizer. Men heeft er zich op voor te bereiden, dat de heer Schaper wel haast zijne krachten zal ooncentreeren op de stellig niet te onderschatten taak van Gedeputeerde in Zuid-Holland. Voor zuivering en zuiver-houden van de parlementaire toestanden te onzent mag het hier-bedoelde besluit 'van het jongste S.D.A.P.-congres herhaal ik met warmte worden geprezen. Uit tactisch oogpunt, als staaltje van beleid, had ir. Aibarda 't zeker bij het goede eind, toen hij de bespreking der vraag, of de soc.-democraten te onzent bij de volgende verkiezingen de mogelijk heid van een samengaan met Rome „aan de groene tafel" voor oogen zullen hou den, 'dan is er „nog tijd vóór de ver kiezingen van 1933". Zoo is 't! En thans ware het behandelen van deze kwestie, met dr. Notens' „uiterste nood zaak" zoo nauw verhand houdend, praematuur, voorbarig. Zulk debat had roet in 't eten kunnen werpen, waarover men later, aan beide kanten van het eventueel samengaan van Zwart en Rood spijt had kunnen ge voelen. Tusschen Pasohen 1930 en Paschen 1932 kan er „op en om het Binnenhof" heel wat zijn voorgevallen, waarvan immers thans niemand eenige „Ahnung" heeft, iets vermoeden of gissen kanl Met erkentelijkheid mag worden ge tuigd, dat het departement van Landbouw met veel ijver bezig is te toonen, hoe mi nister RuyS de Beerenbrouck's belofte, onlangs in de Tweede Kamer gedaan, dat de Regèering den toestand van land en tuinbouw met den meesten ernst zal Tafel- en Sorvetfloederen Lakens en Sloopen GOED en NltT DUUR nagaan en overwegen, welke maatregelen tot verbetering daarvan noodig moeten worden geoordeeld, geen «dele mag ëöEenöStaatscommissie tot het leiden van zulk diepgaand onderzoek en het inmid dels overwegen van voorstellen os op komst. Tot eene nauwkeurige telling op het terrein van land- en tuinbouw werden de Se voorbereidende maatregelen 8 Menmag aannemen, dat minister Ruys wil toonen, dat er ook zonder directeur- JSJKTU L«*lbouw wel „degelijk „krachtige eenheid van leiding" by dat deel van het departement, waarover Z.Exa bestier voert, mogelijk is. Men kan er zeker van zijn, dat alvorens „de rekening kan worden opgemaakt" van hetgeen het Kabinet-Ruys IV heeft tot stand ge bracht, t.o. van wat voor onzen land en tuinbouw is gedaan, via interpeilatiën en vragen de Regeering uit haar tent zal worden gelokt. Een woord van instemming vei dient ten volle de circulaire, door Exc. Ruys de Beerenbrouck uitgevaardigd ter waar schuwing tegen de gruwzame ellende van den woeker. Waarmee dan hier speciaal wordt bedoeld; het gedoe der bloedzui- gers-in-mensohengedaante om misbruik te maken van den noodstand, waarin soms (of dikwijls) Rijksambtenaren verkeeren, aan wie zij dan voorschotten verleenen tegen cessie, overdracht, van salaris. Minister Ruys verduidelijkt in zijn cir culaire, dat er „Banken" worden gevon den, ook de allergevaarlijkste woe keraars hun „directeur" noemend, die verkondigen slechts zes pet. per jaar rente te vragen van het ter-leen verstrekte geld. Welk percentage, op den keper be schouwd, niet minder dan.. 35 pet. blijkt te bedragen! De Overheid mag natuurlijk hare mede werking niet verleenen om door de cessie van salaris onder zulke onereuse, schandelijke en Voor de slachtoffers uiterst-schadelijke voorwaarden, te hel pen doorvoeren. De kamp, door de Regeering aange- bonden tegen den woeker, is ons aller steun tiendubbel waard. Wie thans de verantwoordelijkheid te dragen hebben, zullen allerminst reden vinden om te klagen over tekort aan „stof" om werk te brengen in de Regeerings- keuken. De Paaschrust is nu achter den rug. Voor Eerste en Tweede Kamw- breken met Meimaand 1930 een reeks van weken aan, waarin hard zal moeten gewerkt. Ook in de afdeelingenl 't Is te voorzien, dat de Vrijheidsbonds fractie in de Eerste Kamer 't uiterste zal beproeven om het ontwerp-Winkelshü- ting, tegen te houden. Beseffend, met dezen kamp schipbreuk te zullen lijden, Edoch, daarin niet vertsagend, in de stellige verwachting dat men Aó. DL 1933 de zoete vruchten zal plukken. Aldus opgevat, mag men zeggen, dat de stembus van Juli 1933 reeds nu haar invloed doet gelden. Inderdaad, wij leven nu in wel extra-snel tempo! Mr. ANTONIO. imii} .zóó, dat ik hen kon bespieden zondier gezien te worden. Eensklaps bleef Oberg stilstaan en ging over de verschansing geleund staan, een sigaar rookend en in de ruimte vóór zioh turend, welk voor beeld door zijn vriend werd nagevolgd. Met een plotselinge beweging haalde de baron een grooten zakdoek en bond dien snel om mond en neus van den geheim raad. Ik was ook te verstomd! oom een be weging te maken en zag de beide man nen verwoed vechten. Ik hoorde een plomp in het water. Ik snelde te hulp, doch te laat!'De baron stond alleen! Hij deinsde ontzet achteruit; bemerkte, dat ik getuige was geweest van zijn oiiié cLaacij. Op hetzelfde oogenblik sprong hij op m« toe, van plan mij eveneens in bet water te werpen. Ik riep om hulp, doch tevergeefs. De whisky, welke hij den ma troos had gegeven, was klaarblijkelijk met een slaapmiddel vermengd, want de touw €^£an<^er achter een tros „Je hebt mij bespiedt, meisje," riep Oberg. „Zweer, zweer, het geheim te zul ten bewaren. Gij, zjjit de eenige getuige. Gij zult, ge moet zwijgen," riep hij, de handen krampachtig om mijn keel geslo ten houdende. ,3edenk, als gij spreekt, zult gij evenals Polvotzoff sterven." Ik voldeed aan tijn eisch. Hiji liet mij los en ik ging naar mijn hut. Toen de an deren terugkwamen, verwelkomde de baron hen, even vroolijk en ongedwongen ais war© er niets voorgevallen. De redenen die den baron noopten- mij te sparen waren), dat hij nog steeds hoop koesterde mijn fortuin te zullen machtig worden; toch vreesde hij voortdurend, dat ik zou spreken. Toen wij enkele maanden na deze ont zettende gebeurtenis dan ook opnieuw een reisje maakten met de „Iris" rl<> was intusschen vervangen d® tam eigen duivelache wreedheid een plan bedacht Ilij nam imijj mede aan wal en daar mijn tanden nagezien moesten worden, bracht hij mij naar een tandarts, een man, zoo als hij mij zei, die bekend stond als een bekwaam deskundige. Ik ging mede; en een uur later be merkte ik, dat ik doofstom, was gewor den-I. De baron deed als was hij zeer met mijn lot begaan, doch ik begreep, dat ik het slachtoffer was geworden van een schurkachtige daad. Hij nam.- mij mede naar Berlijn, daarna naar St. Petersburg en toen opnieuw naar Helsingfors, steeds zorg dragend, dat ik niet niemand in aanraking kwam, wien ik kon meHedeelen, wat geschied was. Een maal in Finland, was ik volkomen in zijn macht. Ik werd regelrecht naar Kajana verbannen, vaLschelijk beschuldigd van medeplichtigheid aan de samenzwering tegen mevrouw Vakaroff. G ij weet het overige. Ik wist niet dat er zooveel schurkachtigheid en wreedheid w?Teld bestond. Doch Oberg en W oodroffe zullen hun gerechte straf niet ontgaan zoo zij niet in dezo wereld ge- stralt zullen worden dan zeer zeker hier namaals. Doch wordt ons niet geleerd onze vyanden te vergeven? Laat ons daar om daarnaar handelen en vergeven." eindigde zij haar verhaal, «end, ijzingwekkend in al zijn bij zonderheden. ZSj keek mij opmerkzaam aan toen ik aan het einde was gekomen. - °en ak mijn (arm teeder om haar heen s-eeg, hief zij het hoofd op en ontving zwygondi den vurigen kus, welken ik op baar lippen drukte. wee van de meest bekende spedalitai- Honden hebben gedurende twee en ELmia behandeld. Zij kan nu gedempt Keef 6n begint iets te hooren. Dé hoop «staat, dat gehoor en spraak hoewel niet ei komen, dan toch zeer veel zullen bete ren, EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 2