V/OUTERLGO&
HET GEHEIM VAN DE LOLA
1
GEMENGD NIEUWS
QLIK GROC.MT £11 t
Molen afgebrand.
ABORTUS PROVOCATUS.
OP EN OM HET BINNENHOF.
Van bet Granlngsche Congres. Een „goed voorbeeld Oer sterke
veteranen. Landbouw-belangen. Wij leven sneL
UITZETTEN
UITRUSTINGEN
voor INDIË
MAGAZIJN „INSUUNDE"
SPOOKSTRMAT 87
KONIJN'S
SAUCIE DE BOULOGNE
SPOORSTRAAT 122
TELEFOON 339
Binnenland.
Ruim 1500 mnd graan, meol enz.
Is verloren gegaan.
Donderdag is de grootc windmolen De
Wildeman te Renswoudo bij Veenendaal
(Geld.) afgebrand, vermoedelijk door het
warm Toopen van de as, daar men boven
in den molen, die 26 jaar geleden van
steen was opgetrokken, nabij de as eenig
vuur heeft gezien. Even daarna stond de
kap van den (molen in lichte laaie.
De brandweer in Renswoud© werd ge
alarmeerd, doch deze, bestaande uit een
handbrandspuit, kon tegen de geweldige
vuurmassa niets uitrichten. Zelfs na het
uitbranden van den molen bleek de spuit
geen voldoende capaciteit te hebben om
de smeulende massa te dooven. Daarom
heeft men de brandweer uit Barneveld
gewaarschuwd, die met een motorspuit
ter plaatse kwam en onmiddellijk: met
blusschen begon.
De eigenaar ,van den molen, G. van
Harten, is tegen brandschade verzekerd.
De aanwezige voorraad graan, meel enz.,
die verloren is gegaan, bedroeg ongeveer
1600 mud.
De brand trok uit den omtrek zeer veel
belangstellenden en velten waren getuige
van het oogenblik, waarop de brandende
wieken begonnen te draaien en daarna
met donderend geraas naar beneden
stortten.
DRIE STROOPERS.
Een zwaar gewonde.
Drie personen, genaamd van Zundert,
Raaymakers en Rlankers, waren bij de
zoogenaamde Postbaan, onder de ge
meente Ruophen, aan het stroopen, meldt
het Dagblad van Noord-Brabant
De rjjksoomimies Snijders, behoorendle
tot de 'inspectie Roosendaal, die aldaar op
patrouille was, stiet op de stroopers en
sommeerde hen de twee geweren, die in
hun bezit waren, af te geven. Aan deze
sommatie werd niet voldaan, waarop die
commies het geweer van Raaymakers
beet greep, om hem dit te ontrukken.
Hierop ontstond een worsteling, waarbij
de commies het onderspit moest delven.
Raaymakers ging toen eenige stappen
terug en zeide: Nu zal ik op jou schieten
en op hetzelfde oogenblik loste hij een
schot hagel uit zijn geweer in de richting
van den commies. Deze loste daarop twee
schoten ln die lucht en een in de richting
van Raaymakers, dat hem, zooals later
bleek, in den buik heeft getroffen. R. is
in ernstigen toestand naar Etten ver
voerd.
De commies Is licht gewond. De beide
andere stroopers zijn ontkomen.
KIND DOOR LOCOMOTIEF
OVERREDEN.
Donderdagochtend kwart vóór 12 heeft
aan den spoorwegovergang bij den Hoo-
gen Morschweg te Leiden een losse loco
motief, die een proefrit deed met een ge
middelde snelheid van 70 80 kilometer
per uur, het tweejarige dochtertje van den
spoorwegwerker Z. overreden. Het kind
was onmiddellijk dood. De machinist gaf
noodsignalen en kon niet tijdig stoppen.
FEUILLETON
68)
door
WDiJQJAM aas QSXWX.
Zij nam het potlood op, keek ons be
sluiteloos aan,' terwijl Muriel, achter haar
stoel plaats genomen, haar liefkozend over
het kastanjebruin haar streek. En ten
slotte begon ze te schrijven. Ik had mijn
oogen niet van haar af; en vond haar
onvergelijkelijk schoon.
Eindelijk hield zaj op; slaakte een die
pen zucht. Met gebogen hoofd overhan
digde zij mij wat zij had neergeschreven;
en hardop las ik:
„De Prinses heeft weten te bewerken,
dat ik ongehinderd kon vluchten. Nu ik
te midden van u allen ben, gevoel ik mij
veilig. Gij hebt uw leven en uw vrijheid
voor mij in de waagschaal gesteld, toen ik
mij te Kajana bevond; gij hebt dus ook
het recht te weten wat er geschied is.
Mijn vader was een Engedsch koopman
en woonde te St. Peteisburg. Mijn moe
der heette Vera Bessonoff. Zij was lid
van de Revolutionaire partij. Mijn vader
was een boezemvriend van baron Oberg,
die destijds een b^trekikng bekleedde aan
het Ministerie'van Buitenlandsche Zaken.
Hij^ stierf toen ik dertien jaar oud was.
Enkele (maanden later werd mijn moeder,
op aanklacht van den ellendeling, die be
weerd had mijns vaders vriend té wezen,
gearresteerd, beschuldigd van medeplich
tigheid aan den aanslag tegen Prins
Obolenski, Gouverneur vnn Kliarkoff. Zij
werd naar Jakoetsk gezonden. Het for
tuin van mijn vader verviel van rechts
wege aan mij als eenige dochter; de ba
ron nam mij mede naar Engeland en liet
in het instituut te Ohioheartor achter.
POSTAUTO VERBRAND.
Zeven pakketten vernield.
Woensdagnacht is de postauto van
Arnhem naar Emmerik, die de poststuk
ken voor Duitschland overbrengt, op den
Westervoortschen dijk bij de brug over
den IJsel bij Westervoort in brand ge
raakt. De bestuurder en de postambtenaar
wisten nog intijds van den wagen te
springen, kort voordat de ontploffing van
de benzinetank volgde. Zij slaagden er in
van de vijftien postzakken in den wagen
acht in veiligheid te brengen; zeven
postzakken met inhoud zijn verbrand. De
brandweer uit Arnhem kwam met groot
materieel ter plaatse en verrichtte de
blussching. Ook de burgemeester van
Westervoort was op het terrein. Naar wij
vernemen zijn de waardeverzendingen
grootendeels gered. Er zijn nog fragmen
ten van geschroeid bankpapier gevonden.
Met een hulpauto uit Arnhem werd het
restant van de post voor Duitschland
overgenomen en naar Emmerik overge
bracht.
Van andere tijde meldt men nog:
Geheel verbrand zijn de brievenmalen
van Arnhem-station en Rotterdam naar
trein 602 EmmerikOberhausen, bevat
tende 48 brieven met aangegeven waarde
tot een bedrag van 11,500 goudfrancs en
41 gewone aangeteekende stukken, resp.
8 brieven met aangegeven waarde tot een
bedrag van 2910 goudfrancs en 216 ge
wone aangeteekende stukken.
Bovendien tijn 16 zakken met gewone
corerspondentie geheel of gedeeltelijk
verbrand.
EEN OOSTENRIJKSCHE INBREKER
AANGEHOUDEN.
De politie heeft Woensdagavond in een
pension aan den Gevers Deynootweg in
Den Haag gearresteerd den 27-jarigen
Oostenrijkschen koopman J. M. F., die in
een internationaal politieblad gesigna
leerd stond. Hij wordt verdacht van een
inbraak, gepleegd in het Museum für
Volkskunde in de Laudongasse te Weenen
op IS Maart j.1. Daar zijn gestolen gouden
en zilveren antieke ringen, oorknoppen,
horloges, enz. In Januari van dit jaar is
ook in dat museum ingebroken. Men ver
moedt, dat F. ook toen de hand in het
spel heeft gehad. Dezer dagen waren te
Weenen in verband met deze inbraken
reeds aangehouden de 25-jarige J. S. en
de 28-jaxige J. D.
Een aantal van de gestolen voorwerpen
had de in Den Haag aangehouden koop
man in zijn pension nog bij zich.
Bij een commissionair in Den Haag zijn
voorts nog in beslag genomen 19 antieke
gouden en zilveren ringen, drie paar oor
hangers en een zeer oud gouden dames
horloge, alle voorwerpen, die uit het
Weensche museum zijn gestolen.
EEN AANRIJDING.
Met doodcltik gevolg.
Op den Rijswijkscheweg te 's-Graven-
hage heeft Woensdagavond omstreeks 9
uur een ernstig ongeluk plaats gehad. De
20-jarige chauffeur G. H., wonende te IJs-
selinonde (West), reed met zijn vracht
auto in woeste vaart in de richting van
Rijswijk, volgens verscheidene ooggetui
gen zonder signalen te geven en zelfs
zonder licht. De 47-jarige voetganger B.
H., beambte bij de Haagsche Tram, uit de
Sirtemastraat in Den Haag, is het slacht
offer geworden van dit rijden. Daar hij
den auto te laat bemerkte, werd hij aan-
fereden en hoogst ernstig gewond, üy
reeg o.a. een schedelfractuur en werd
naar het gemeenteziekenhuis vervoerd,
waar hij Woensdagnacht, zonder tot be
wustzijn te zijn gekomen, is overleden.
De chauffeur is na het ongeluk door
gereden tot den Deiftscheweg, waar hy
aan den tolgaarder meedeelde, iemand te
hebben aangereden. Hij vroeg om politie,
om zich aan te kunnen meiden. De tol
gaarder verwees hem naar de Ryswyk-
sche politie, die hem bij de Geestbrug
aanhield. Hij zal op vrije voeten moeten
worden gesteld, daar de wet niet toelaat,
dat personen voor schuldmiadrijven m
voorloopige hechtenis worden gesteld.
VAN DE TRAP GEVALLEN?
Donderdagochtend is de 54-jarige ?- H.
de B. in een kosthuis aan de Galerij te
Rotterdam dood onder aan de trap K®y°"'
dén met gebroken nek. Vermoedelijk is
hij Woensdagnacht van de trap gevallen.
Het lijk is naar de begraafplaats Oroos-
wij'k vervoerd.
De Rhedenscihe politie heeft te Dieren
een vrouw aangehouden, die T6r^S!
wordt van het plegen van abortus provo-
catus. Zij heeft een 21-jarig meisje in be
handeling genomen, dat aan de gevolgen
daarvan is overleden.
WieetolÈeonlekt
Den Haag, 24 April.
H{j gaf zich voor mijïn oom uit en ik was
natuurlijk: te ©enenmale onbekend met de
drijfveeren, welke hem zoo zeer voor 'mijn
toekomst bezorgd deden wezen, tot hij
plotseling mij' een bezoek bracht; uit Chi-
chester medenatm en naar Helsingfors
begeleidde. Do Czaar had hem namelijk
benoemd tot Gouverneur-Generaal van
Finland.
Te Helsingfors dwong hij' mij zijn zoon
Michael te huwen. Ik weigerde, waarop
hij imij een jaar bedenktijd toestond. Ik
vermoedde niet welke de redenen waren,
die Oberg zoozeer op onze vereeniging
gesteld deden zdjn en dat hot zijn bedoe
ling was, zich van mijn fortuin meester
to rnakqn, zoodra ik meerderjarig was.
Thans trachtte hij; steeds in financiede
moeilijkheden verkeerend, door middel
van zijn zoon controle op mijn geldmid
delen uit te oefenen; ongetwijfeld was
het tijn bedoeling dat, korten tijd nadat
ons huwelijk zou zijn voltrokken en de
vereischte wettelijke formaliteiten ver
vuld', waarbij Michael Oberg mijn fortuin
geheel in handen zou krijgen, ik ge
arresteerd zou worden, aangeklaagd van
medeplichtigheid aan een of andere
samenzwering en dientengevolge evenals
mijn moeder levenslang naar Siberië wor
den verbannen. v
„De schurk," riep ik onwillekeurig uit
toen ik deze woorden las en ook Jack
i uitte zijn 'gevoelens door een krachtig©
verwensching aan het adres van Eima's
„beschermer7.
„In den zomer keerden wij naar Enge
land terug en wij gingen naar South-
(ümjpton, waar de baron mij in kennis
bracht met den vader van Muriel, met
Woodroffe, Chater en de overigen. Wij
gingen allen aan boord van de „Iris" op
een pleitiertochttje naar Portugal. Op ze
keren nacht gingen Woodroffe en Chater
met Olinto te Lissabon aan wal. Toen zij
terugkeerden maakten zij mij wakker
door hun heen- en weergeloop op het dek
boven mijn hoofd.
Het 35ste Congres van de S.D.A.P., ge
durende de Paaschdagen te Groningen
gehouden, bood prachtige gelegenheid
te geven aan de gevoelens van bewonde
ring en sympathie voor mr. P. J. Troel
stra, die den 20en April j.1. zeventiger is
geworden, gelijk ik reeds in herinne
ring bracht. Ofschoon de gewezen leider
dezer partij nu reeds enkele jaren tot de
„rustenden" behoort, vergeten is mr.
Troelstra allerminst! Noch bij zijne par-
tijgenooten noch buiten dien kring, pat
heeft hij den 20en ervaren op een wijze,
welke den genialen staatsman en dichter
vertroosting zal hebben gebracht voor
zjjn gedwongen rust door een lichaams
lijden, waarvan helaas geen herstel
kan worden gewacht.
Over het jongste soc.-democratische
congres slechts een enkel woord overi
gens.
Het heeft mag van onpartijdig
standpunt worden getuigd een goed
voorbeeld gegeven door 't aan te durven,
zich te verklaren tegen het al-meer toe
nemend kwaad der cumulatie, samenvoe
ging van allerlei „baantjes" met het Ka
merlidmaatschap.
Uitgemaakt is nu, dat voor de S.D.A.P.
ontoelaatbaar zal wezen o.a. het burge
meesterschap of het wethouderschap van
groote, evenals van kleinere, doch ver van
Den Haag gelegen gemeenten met het
Vervullen van 't mandaat als Tweede Ka
merlid. Onvereenigbaar wordt mede
voortaan beschouwd met de taak van La
gerhuizen; het lidmaatschap van Gedep.
Staten.
Zeker, dien weg moet 't uit!
En andere politieke partijen zullen1 er
zich niet aan kunnen onttrekken, dit
voorbeeld door de S.D.A.P. gegeven
te volgen.
Er is een tijd geweest, toen men ge
voegelijk Tweede Kajnerlid kon zijn en
tevens een der openbare ambten vervul
len, zooeven genoemd.
Die dagen zijn voorbij.
Met de verhooging der „vergoeding",
aan de leden van ons Lagerhuis thans
toekomend, tot 5000 per jaar vroeger
2000, daarna 3000 waarbij dan komt
de gratis-kaart le klasse op alle Neder-
landsohe spoorwegen wilde men te
kennen geven, dat een Tweede Kamerlid
zich vrijwel geheel aan zijn Binnenhof-
teak heeft te wijden.
Er komen toch reeds' allerlei „particu
liere", waaronder soms bijzonder lucra
tieve, winstgevende baantjes bij, waar
van het vervullen aan de controle ont
snapt. Ik leg er nogmaals nadruk op; dit
geldt voor alle partijen!Stellig niet
allermeest of allereerst voor de S.D.A.P.
't Is noodig, dat aan dit „cumuleeren"
paal-en-perk wordt gesteld. De mogelijk
heid om eenige duizenden guldens per
jaar bij zijn vergqpding als Kamerlid te
voegen, ze is uiterst verleidelijk! En
Ik hoorde iemand Ibuiten mijn hut-deur
een kast open en daarna weder dicht doen.
Ik was onbekend met het bestaan van
een kast op die plaats en mijn achterdocht
was opgewekt. Dien volgenden dag stelde
ik een nauwkieurg onderzoek in en vond
een verborgen deurtje met een klein
sleutelgat in den wand van het vaartuig,
zóó goed verborgen evenwel, dat het
de aandacht moest ontgaan, wanneer men
niet bekend was met het bestaan. Ik paste
mijn sleuteltjes op het slot en slaagde er
in het deurtje te openen. De ruimte was
bijna geheel gevuld imet prachtige, kost
bare edelgesteenten, die. daar wanorde
lijk door elkaar lagen. Ik lette goed op
hoorde, dat in een andere haven opnieuw
juweelen en kostbaarheden in de kast
werden geworpen. Thans wist ik, dat ik
te doen had met dieven!
'Op zekeren avond, toen allen te Napels
aan wal waren gegaan, was ik achter ge
bleven. Het geheel© scheepsvolk had
vrijaf gekregen omdat er feest was te
Napels en slechts één man was op. wacht
gebleven.
Ongeveer te tien uur ging ik naar
mijn hut, doch kon niet slapen. Ik kleedde
mij opnieuw aan en keek de golf in; en
zag een boot naderen, waarin baron
Oberg met een vreemdeling. De heeren
kwamen aan boord, de roeier ging naar
wal terug. Ik hoorde, dat de baron den
man op wacht riep en hem 't een of ander
te drinken gaf. De man bedankte en de
baron trad met tijn gast bet salon bin
nen. Nieuwsgierigheid drong imiiji naderbij
te sluipen en te zien, wie de gast was; ik
zag tot mijn niet geringe verbazing den
geheimraad en senator Paul Polvot-
zoff. Zij spraken Russisch en overlegden,
hoe de plannen van de nieuwe vesting
werken van Gibraltar in handen te
krijgen.
De twee samenzweerders stonden op
en begonnen op bet dek heen en weder te
wandelen. Ik was zeer nieuwsgierig meer
te vernemen van hun plannen en verborg
juist daarom moet er een vaste stelregel
worden geschapen, welke de „zwakke
vaten" een ruggesteuntje geeft....
Gevolg van deze uitspraak, op het
Groningsche Paaschcongres gevallen, zal
in de nabije toekomst zijn, dat de heer
K. ter Laan voor de keuze wordt gesteld
om zich of geheel aan zijn Kamerlidmaat
schap dan wel aan zijn burgemeesterschap
te Zaandam te geven. Hier heeft men
zou 'k willen zeggen, een heel speciaal
geval!De heer K. ter Laan is iemand
van fabelachtige werkkracht en van mate-
loozeq ijver. Voor dezen noesten werker
zou men in deze een uitzonderings-maat-
regel in 't leven willen roepen, gesteld,
dat zooiets mogelijk ware.
De heer Schaper zal genoodzaakt wor
den, te kiezen tusschen zijn taak als lid
van Gedep. Staten van Zuid-Holland en
Kamerlid. Men weet, deze kranige
veteraan (die op het Congres te Gronin
gen eere bracht aan den nestor der
Tweede Kamer, den 78-jarigen anti-revo-
lutionnairen staatsman mr. Heemskerk)
heeft reeds overwogen, of voor hem niet
het „uur-van-gaan" gekomen was als
Lagerhuizer. Men heeft er zich op voor
te bereiden, dat de heer Schaper wel
haast zijne krachten zal ooncentreeren op
de stellig niet te onderschatten taak van
Gedeputeerde in Zuid-Holland.
Voor zuivering en zuiver-houden van
de parlementaire toestanden te onzent
mag het hier-bedoelde besluit 'van het
jongste S.D.A.P.-congres herhaal ik
met warmte worden geprezen.
Uit tactisch oogpunt, als staaltje van
beleid, had ir. Aibarda 't zeker bij het
goede eind, toen hij de bespreking der
vraag, of de soc.-democraten te onzent bij
de volgende verkiezingen de mogelijk
heid van een samengaan met Rome „aan
de groene tafel" voor oogen zullen hou
den, 'dan is er „nog tijd vóór de ver
kiezingen van 1933".
Zoo is 't!
En thans ware het behandelen van deze
kwestie, met dr. Notens' „uiterste nood
zaak" zoo nauw verhand houdend,
praematuur, voorbarig.
Zulk debat had roet in 't eten kunnen
werpen, waarover men later, aan beide
kanten van het eventueel samengaan van
Zwart en Rood spijt had kunnen ge
voelen.
Tusschen Pasohen 1930 en Paschen 1932
kan er „op en om het Binnenhof" heel wat
zijn voorgevallen, waarvan immers thans
niemand eenige „Ahnung" heeft, iets
vermoeden of gissen kanl
Met erkentelijkheid mag worden ge
tuigd, dat het departement van Landbouw
met veel ijver bezig is te toonen, hoe mi
nister RuyS de Beerenbrouck's belofte,
onlangs in de Tweede Kamer gedaan,
dat de Regèering den toestand van land
en tuinbouw met den meesten ernst zal
Tafel- en Sorvetfloederen
Lakens en Sloopen
GOED en NltT DUUR
nagaan en overwegen, welke maatregelen
tot verbetering daarvan noodig moeten
worden geoordeeld, geen «dele mag
ëöEenöStaatscommissie tot het leiden van
zulk diepgaand onderzoek en het inmid
dels overwegen van voorstellen os op
komst. Tot eene nauwkeurige telling op
het terrein van land- en tuinbouw werden
de Se voorbereidende maatregelen
8 Menmag aannemen, dat minister Ruys
wil toonen, dat er ook zonder directeur-
JSJKTU L«*lbouw wel „degelijk
„krachtige eenheid van leiding" by dat
deel van het departement, waarover Z.Exa
bestier voert, mogelijk is. Men kan er
zeker van zijn, dat alvorens „de rekening
kan worden opgemaakt" van hetgeen het
Kabinet-Ruys IV heeft tot stand ge
bracht, t.o. van wat voor onzen land
en tuinbouw is gedaan, via interpeilatiën
en vragen de Regeering uit haar tent zal
worden gelokt.
Een woord van instemming vei dient
ten volle de circulaire, door Exc. Ruys de
Beerenbrouck uitgevaardigd ter waar
schuwing tegen de gruwzame ellende van
den woeker. Waarmee dan hier speciaal
wordt bedoeld; het gedoe der bloedzui-
gers-in-mensohengedaante om misbruik
te maken van den noodstand, waarin soms
(of dikwijls) Rijksambtenaren verkeeren,
aan wie zij dan voorschotten verleenen
tegen cessie, overdracht, van salaris.
Minister Ruys verduidelijkt in zijn cir
culaire, dat er „Banken" worden gevon
den, ook de allergevaarlijkste woe
keraars hun „directeur" noemend, die
verkondigen slechts zes pet. per jaar rente
te vragen van het ter-leen verstrekte geld.
Welk percentage, op den keper be
schouwd, niet minder dan.. 35 pet. blijkt
te bedragen!
De Overheid mag natuurlijk hare mede
werking niet verleenen om door de
cessie van salaris onder zulke onereuse,
schandelijke en Voor de slachtoffers
uiterst-schadelijke voorwaarden, te hel
pen doorvoeren.
De kamp, door de Regeering aange-
bonden tegen den woeker, is ons aller
steun tiendubbel waard.
Wie thans de verantwoordelijkheid te
dragen hebben, zullen allerminst reden
vinden om te klagen over tekort aan „stof"
om werk te brengen in de Regeerings-
keuken.
De Paaschrust is nu achter den rug.
Voor Eerste en Tweede Kamw- breken
met Meimaand 1930 een reeks van weken
aan, waarin hard zal moeten gewerkt.
Ook in de afdeelingenl
't Is te voorzien, dat de Vrijheidsbonds
fractie in de Eerste Kamer 't uiterste zal
beproeven om het ontwerp-Winkelshü-
ting, tegen te houden. Beseffend, met
dezen kamp schipbreuk te zullen lijden,
Edoch, daarin niet vertsagend, in de
stellige verwachting dat men Aó. DL 1933
de zoete vruchten zal plukken.
Aldus opgevat, mag men zeggen, dat
de stembus van Juli 1933 reeds nu haar
invloed doet gelden. Inderdaad, wij
leven nu in wel extra-snel tempo!
Mr. ANTONIO.
imii} .zóó, dat ik hen kon bespieden zondier
gezien te worden. Eensklaps bleef Oberg
stilstaan en ging over de verschansing
geleund staan, een sigaar rookend en in
de ruimte vóór zioh turend, welk voor
beeld door zijn vriend werd nagevolgd.
Met een plotselinge beweging haalde de
baron een grooten zakdoek en bond dien
snel om mond en neus van den geheim
raad. Ik was ook te verstomd! oom een be
weging te maken en zag de beide man
nen verwoed vechten. Ik hoorde een
plomp in het water. Ik snelde te hulp,
doch te laat!'De baron stond alleen!
Hij deinsde ontzet achteruit; bemerkte,
dat ik getuige was geweest van zijn oiiié
cLaacij.
Op hetzelfde oogenblik sprong hij op
m« toe, van plan mij eveneens in bet
water te werpen. Ik riep om hulp, doch
tevergeefs. De whisky, welke hij den ma
troos had gegeven, was klaarblijkelijk
met een slaapmiddel vermengd, want de
touw €^£an<^er achter een tros
„Je hebt mij bespiedt, meisje," riep
Oberg. „Zweer, zweer, het geheim te zul
ten bewaren. Gij, zjjit de eenige getuige.
Gij zult, ge moet zwijgen," riep hij, de
handen krampachtig om mijn keel geslo
ten houdende. ,3edenk, als gij spreekt,
zult gij evenals Polvotzoff sterven."
Ik voldeed aan tijn eisch. Hiji liet mij
los en ik ging naar mijn hut. Toen de an
deren terugkwamen, verwelkomde de
baron hen, even vroolijk en ongedwongen
ais war© er niets voorgevallen.
De redenen die den baron noopten- mij
te sparen waren), dat hij nog steeds hoop
koesterde mijn fortuin te zullen machtig
worden; toch vreesde hij voortdurend, dat
ik zou spreken.
Toen wij enkele maanden na deze ont
zettende gebeurtenis dan ook opnieuw
een reisje maakten met de „Iris" rl<>
was intusschen vervangen
d® tam eigen
duivelache wreedheid een plan bedacht
Ilij nam imijj mede aan wal en daar mijn
tanden nagezien moesten worden, bracht
hij mij naar een tandarts, een man, zoo
als hij mij zei, die bekend stond als een
bekwaam deskundige.
Ik ging mede; en een uur later be
merkte ik, dat ik doofstom, was gewor
den-I. De baron deed als was hij zeer
met mijn lot begaan, doch ik begreep, dat
ik het slachtoffer was geworden van een
schurkachtige daad.
Hij nam.- mij mede naar Berlijn, daarna
naar St. Petersburg en toen opnieuw naar
Helsingfors, steeds zorg dragend, dat ik
niet niemand in aanraking kwam, wien ik
kon meHedeelen, wat geschied was. Een
maal in Finland, was ik volkomen in zijn
macht. Ik werd regelrecht naar Kajana
verbannen, vaLschelijk beschuldigd van
medeplichtigheid aan de samenzwering
tegen mevrouw Vakaroff.
G ij weet het overige. Ik wist niet dat er
zooveel schurkachtigheid en wreedheid
w?Teld bestond. Doch Oberg en
W oodroffe zullen hun gerechte straf niet
ontgaan zoo zij niet in dezo wereld ge-
stralt zullen worden dan zeer zeker hier
namaals. Doch wordt ons niet geleerd
onze vyanden te vergeven? Laat ons daar
om daarnaar handelen en vergeven."
eindigde zij haar verhaal,
«end, ijzingwekkend in al zijn bij
zonderheden. ZSj keek mij opmerkzaam
aan toen ik aan het einde was gekomen.
- °en ak mijn (arm teeder om haar heen
s-eeg, hief zij het hoofd op en ontving
zwygondi den vurigen kus, welken ik op
baar lippen drukte.
wee van de meest bekende spedalitai-
Honden hebben gedurende twee
en ELmia behandeld. Zij kan nu gedempt
Keef 6n begint iets te hooren. Dé hoop
«staat, dat gehoor en spraak hoewel niet
ei komen, dan toch zeer veel zullen bete
ren,
EINDE.