V
VOOR DE VROUWEN.
xxxxxxx
x
BABBELUURTJE OVER MODE.
Ons Xinderverhaa
ZOMER^ JAPONNEN VAN
BEDRUKTE STOFJES.
De aanstaande zomer-japonnen zullen
haast alle van bedrukte stofjes gemaakt
worden of hiermee geoombineerd zijn. De
nieuwste dessins zijn die, waarvan de fond
treffend veel overeenkomst vertoont met
het uiterlijk van de tweedstoffen. Over
dezen ondergrond heen zijn dan de fi
guren en bloempatFonen gedrukt. Kleine
patroontjes, kleine bloempjes zijn modern.
écru Ninon bedrukt met porcelein-blauwe
figuren. Ook hieraan was geen garnee
ring toegepast maar maakte het leuke
ruime en toch slank kleedende anodel het
volmaakt elegante effect
l En om ons te toonen dat ons geliefde
shantung ook dit seizoen niet vergeten is,
was er een keurige robe manteau zeer
slank van lijn met achter twee veel langer
hangende godets en met gesloten halsdas
en strakke mouwtjes van mooijbruin
shantung. Bij dit fijn eenvoudige wandel
toilet stond het aardige panamahoedje met
bruine shantungband zeer goed en gedis
tingeerd. Corry Brens.
o
PARIJSCHE MODEBRIEF.
Capes, pelerines en bolero's.
De mode schijnt ditmaal werkelijk een
beetje om ons welzijn gedacht te hebben.
Of heeft ze misschien een guur voorjaar
en een koelen zomer voorzien? En daar
om maar meteen een praktische kleedjji in
het leven geroepen, die de noodige be
schutting geeft aan armen en schouders?
In elk geval, hoe het ook zij, er valt veel
te zeggen voor deze extra schouderbedek
king, in den vorm van capes en pelerines.
Vooral wanneer ze zoo gemaakt is, dat ze
naar believen kan worden weggelaten.
Niet alleen mantels en manteloostuums
ziet men met een cape of pelerine afge
werkt maar ook heel veel japonnen. En
menig blouse- en rokje wordt gecomple
teerd door een pelerine van dezelfde stof
als de rok, waardoor er een soort mantel-
oostuum ontstaat, dat aardig en ge
kleed is.
Niet iedereen is echter even enthousiast
over de pelerine. Men verwijt haar dat ze
de mooie schouderlijn verdoezelt Daar is
natuurlijk wel iets van waar. Ik ontmoette
onlangs op reis een jong vrouwtje dat er
snoezig uitzag maar dat helaas, hooge
schouders scheen te hebben. Later zag ik
haar in een enkel japonnetje en bemerkte
toen dat ze de meest normale schouders
ter wereld had. 't Was de cape geweest die
haar dit ongelukkige voorkomen 'had ge
geven. Men ziet dus hoe voorzichtig men
met deze dracht moet zijn. Om aan het
bovengenoemde bezwaar tegemoet te ko
men, maakt men trouwens de nieuwste
capes en pelerines met een glad schouder
stuk dat de schouders ëng omsluit. In de
meest verschillende vormen worden capes
en pelerines gemaakt, dikwijls- met een
punt op den rug of ook geheel en al rond,
meer of minder klokkend. Of ook wel on
regelmatig, aan één zijde lang en aan de
andere kort. Ze worden van de stevigste
stoffen gemaakt zoowel als van do téerste
en fijnste voile. Maar altijd in overeen
stemming met de japon of het costuum
waarop ze gedragen worden. We behoeven
wel niet te zeggen da.t deze dracht, die de
vormen een beetje verdoezelt- en aanvult,
voor magere en schriele figuren zeer
voordeelig is. Dames met breede schou
ders moeten zich daarentegen twee maal
bedenken alvorens ze zich met dit klee-
dingstuk tooien.
Het gracieuze Spaansche bolerootje is
op het oogenblik een troetelkind van me
vrouw Mode. Het wordt liefst heel kort
genomen, zoodat het de verhoogde taille-
lijn naar behooren doet uitkomen. Met een
rokje van dezelfde stof en een aardig wit
zijden of pastelkleurig blousje, dat er van
voren uit komt kijken, vormt het een lief
en jeugdig mantelpakje.
Bolero's worden even goed gedragen op
eenvoudige -wollen japonnen als op heel
fijne gekleede toiletjes. Van voren liggen
ze meestal glad aan en vallen dikwijls van
achteren iets wijdier, waardoor ze heel
handig een te hollen rug verbergen. Een
bolero, die rondom even van het lichaam
afstaat, doet de heupen slanker schijnen.
Een te lang bovenlichaam wordt voörts
door de bolero op bevallige wijze verkort.
Sommige bolero's zijn in den rug ge
spleten en met een rij knoopen versierd,
juist alsof men de twee helften even heeft
losgeknoopt. Fijne plooitjes, gepiqueerde
banden zijn andere garneeringen, terwijl
men in het begin van het voorjaar, ook
wel bolero's zag met een smal randje bont
afgewerkt.
In diverse soorten zijn deze modern be
drukte stofjes te krijgen: katoen, batist,
voile, georgette, crêpe de chine, toile de
sole, men ziet dus van het goedkoopste tot
het duurste toe. Het gevolg is dat men zoo
wel het gewoonste morgen-jurkje als de
i'ijnstd middag-japon en dans-toiletje in
die nleüw bebloemde stoflage uitgevoerd
kan zien. In dit geval komt het indanthren
geverfd zijn te pas voor de katoenen-,
voile- en kunstzijde-stofjes. Want niets is
leelijker dan zoo'n verschoten gebloemd
japonnetje.
De modellen van deze bedrukte kleedjes
zijn in doorsnee zeer soepel van opvatting.
Zeer dikwijls maken zij den indruk van
luchtigjes om het lichaam heen gedrapeerd
te zijn. Die, welke gecombineerd zijn met
effen stof, vertoonen echter dikwijls wat
strakkere lijn.
Figuurtje no. 8 geeft hier een voorbeeld
van.
Dit toiletje is saflmgesteld uit mosgroene
effen toile de soie en bedrukte mosgroen
en oranje op perlgrjjs toile de sole. Het
rokje ls rondom bijna glad, maar heelt
achter een zeer ruime klokval op één
plaats en bovendien een heel sterk opge
knipte punt welke half de ruglijn bezet.
Het doekje dat als halsafwerking dienst
doet heeft een breeden zoom van de effen
stof en hangt ook scheef uit 't midden met
een lange punt op den rug.
Het eerste toiletje is van fijne witte
voile, overdekt met velerlei kleurige
bloemfiguurtjes. Het lijfje valt soepelweg
tot lang over de heup, waaraan een rokje
is gezet, wat aan den rechterkant hoog op
gesneden en glad valt en aan den linker
kant een ruime klokking vertoont. De
voorkant der taille heeft een groot wit
plastron van dubbele voile.
Zeer elegant is het tweede japonnetje
van zwart crêpe de chine met fijne kleu
rige motief-vlekken dr op.
Heel sober maar toch. bijzonder elegant
ia de vorm, die vooral een slank figuurtje
heel chique kleeden zal. 't Is geheel van
de eigen stof gemaakt, knoopje noch
biesje is -aangebracht als gameering.
Vooral de mouwvorm is mooi. Als een paar
vlindervleugels hangen de lange mouw
flappen vanaf de elleboog en geven het
toiletje een bijzonder cachet.
Fijn en wazig is het 4e toilet wat geheel
vanv erëpe-gporgette gemaakt is. De fond
was staal-blauw met sierlijk bloem patroon
in geel, groen en een weinigje rood. Het
model was op hier en daar wat vlakke ge
deelten na. overvloedig en luchtig van
stolhoeveelheid en maakte daardoor in het
bewegen een sluierachtig effect.
Even vlot en gezellig was het toiletje van
Beste jongens en meisjes!
Daar heeft me nu de zetter het eersite
raadsel voor jullie veel moeilijker ge
maakt dan het was. Hij heeft een paar
stippeltjes en letters te veel gezet en
daardoor konden jullie het natuurlijk niet
goed oplossen. Het was een bekend
spreekwoord, nj. „nieuwe bezems vegen
schoon". Alle oplossingen heb ik nu voor
goed gerekend en het spijt me wel dat
jullie nu heel wat langer hebben moeten
zoeken en dat er nu verschillende vriend
jes en vriendinnetjes heelemaal geen op
lossingen hebben ingezonden. Er zijn weer
tal van nieuwelingen bijgekomen deze
maand, waarvan er verschillenden aan
mij vroegen of .ze ook mee mochten doen.
Natuurlijk mogen jullie meedoen. Alle
kinderen van abonné's en lezers van de
Heldersche Courant zijn welkom in ons
vriendenkringetje.
Albert Klik. Die laatste zin geldt dus ook
voor jou, Albert. En als je eens een leuk op
stelletje hebt, zal ik dat graag van je ontvan
gen, hoor.
Mo» Bonte. Ja, dat 1» eigenlijk veel te laat
voor zoo'n klein jongetje als jy bent, Mon,
elf uur naar bed en het is maar goed dat je
opa en opoe maar eens in de veertig jaar veer
tig jaar getrouwd zijn. Ik idenk dat je 's avonds
om elf uur oogen als kraaltjes had, zoo klein.
Maar nu zal je wel weer uitgeslapen zijn.
Jan Asma. Ik kan wel begrijpen dat je door
het Oranje-feest de raadsels vergeten had,
hoor Jan en 't is fijn dat je zooveel plezier
hebt gehad. Ik denk er dan ook niet aan om
er boos om te zijn.
Klaas Stadtman. Du» 't is net wat ik dacht,
je hebt je stekeltjes te lang in de zon laten
staan, en daardoor is de zuurstof aan je water
onttrokken en moesten je stekeltjes sterven.
Denk er dus een volgenden keer maar goed om.
Gito Spaans. Ja, nat is jammer, Gita, dat
jij niet» gewonnen hebt, omdat je ook een
van mijn trouwste vriendinnetjes beni. Maar
misschien wordt je nog wel eens net zoo ge
lukkig al» Joh Jimmink en wini je ook drie
prijzen achter elkaar.
W. en C. Franse. Jullie ingezonden raadsel
was te moeilijk, hoor, dat kan niemand van de
kinderen oplossen.
L.ize Horsman. Ja, dat was jij, die L. H. te
Koegras, het was een zetfout. Je ingezonden
raadsel was aardig, maar er is een fout, want
het spreekwoord i» niet een enz., maar de enz.
Je begrijpt me zeker wel, hè, ik kan het
spreekwoord natuurlijk moeilijk voluit zetten,
anders weet iedereen het. Stuur je het dus
nog eens In?
Jo Citeur. Dat is aardig van je, Jo, dat je
nu al direct zoo goed je best doet met inzen
den van de oplossingen en meteen ook een
nieuw raadsel stuurt. Maar ik vind het wel
jammer, dat ik het niet op kan nemen, omdat
het te gemakkelijk is. Volgenden keer maar
eenis een beetje moeilijker, hoor. Dit is zoo
bekend.
Joh Jimmink. Dus je bent niet op een Zon
dag geboren en ook niet op een dag met veel
zon?, zoo zie je du» meteen dat het niets geeft
wat voor een dag of het is, want dat je even
goed gelukkig kan zijn of de zon nu scheen of
niet. Ik kan me begrijpen, dat je „er verstomd
van was," zooals je schreef, dat je weer een
prijs won. Nu ik gun je de prijzen graag,
hoor Joh, maar toch hoop ik dat je nu deze
maand niets wint, zoodat alle kinderen eens
een beurt krijgen. En toch, Je kan nooit
weteni.
Kinderpost verkoopen wij niet, alleen doo-
zen post voor groot* menschen. Het beste lijkt
me, dat je eens naar een boekhandelaar gaat
en anders stuur je je raadsels maar in op een
velletje schriftpapier.
Nanda Visser. Je ingezonden raadsel vond
ik leuk, Nanda.
Ties Puyter. Ook jou ingezonden raadasels
waren erg aardig, Ties.
Kindervriend.
Geachte mijnheer!
Nieuwe bezems vegen schoon,
Dat vindt mijn moeder heel gewoon.
Een pottenbakker eet zijn eigen baksel niet
graag,
Omdat het te zwaar zou liggen op zijn maag.
Daar er minder zwarte dan witte schapen zijn,
Is hun hoeveelheid voedsel ook maar klein.
Nu heb ik alle drie raadsels uitgevonden,
Kn meteen maar naar uw krant gezonden.'
Om van een feesttolletje iets extra's te
maken, draagt men er soms een bolero I
op, geheel geborduurd met kleine ronde
kraaltjes in de kleur van de japon. De
bolero behoeft dan niet van dezelfde stof
te zijn. Op een fluweelen japon b.v. past
heel goed een bolero van mousseline. We
zagen een dergelijke japon in een mooie
zachte kleur oud-blauw. De blauw mousse
line bolero was met etreepen kraaltjes ge
borduurd, telkens in rijen van zes. Ze was
van voren gedrapeerd en vastgestikt met
twee heel lange einden van dezelfde stof
die tot op den fluweelen rok vielen.
WILHET .MINE. 1
BEPPIE ZWIERSTRA.
Beste Mijnheer.
Ik gelooof dat no. i weer wat te moeilijk is,
En dat ik daarom deze maand ook weer het
loten mis.
No. 2 dat is een bakker,
Ja, daar word ik weer van wakker,
De potten en pannen niet te»vergeten,
Zou die bakker dat soms eten.
En nu komt no. 3 nog weer,
Ik denk dat het de witte zijn,
Want die zijn er meer.
GRIETJE STAALMAN.
OP VERBODEN TOEGANG.
Jaap was een goedhartige jongen. Kee9
daarentegen was een groote rakker. Ze gingen
een wandelen in de duinen. Daar was een ver
boden weggetje. Toen ze een poos in de duinen
seloopen hadden, kwamen ze nog vijf andere
jongens tegen. Die gingen ook met hen mee.
Langs het verboden weggetje was aan den
eenen kant een spoorlijn en aan den anderen
kant stond een mooie villa onbewoond,
s Avonds stond daar altijd een politieagent.
Ze waren nu bij het verboden weggetje ge
komen en Kees zei: „Moeten we daar eens
langs gaan: Jaap en nog een jongen wilden
niet mee. De andere vijf jongens gingen door.
Maar dat hun door een groot ongeluk wachtte,
wisten ze niet.
JOHANNA GRIETJE GEERLIGS.
(Wordt vervogld.)—
TEDDY'S AVONTUUR.
In het wanne dionkere hol van vader en
moeder Boer krioelden drie rolronde, flu-
weelzadhte berenkindertjes dooreen, wat
waren hun ouders trotsch op hen en hoe
goed' werden ze bewaakt. Het grootste deel
van den dag bleef moeder in cf bij het hol,
doch, als zij uitging om voedsel te zoeken,
hield vader Beer trouw de wa«ht. Toen de
jongen wat grooter werden, kiegen ze be
langstelling voor de lichte pek, die ze
steeds zagen aan een kant van lun woning
en die altijd even donker werc als vader
of moeder wegging of terug kwam. Bruna,
het zusje en Beri het kleinste broertje,
waren een beetje hang voor dat, wat ze
niet kenden, maar Teddy h«t oudste
broertje, was meer nieuwsgierig dan ang
stig en liep op een dag heel voorzichtig
op fluweelen zooltjes naar den uitgang
van het hol. Hè, wat was dat raai aan zijn
oogjes. HU kon eerst niets zien door het
geweldige licht, maar toen hij ztfr oogjes
eenige malen dichtgeknepen «n weer
opengesperd had, ja, toen zag hij sóó veel,
dat hij niet wist, waar hij 'het eerst naar
kijken moest. Hij merkte niet eens, dat
moeder, die naast het hol zat, op hem lette,
verheugd over de durf van hair zoon,
doch tegelijk een beetje bezorgd «ver zijn
groote voortvarendheid. Toen Teddy naar
zijn moeders meening lang igeno«g daar
gezeten heeft, dreef ze hem met eei vrien
delijk duwtje van haar kolossalei voor
poot weer naar binnen. Beri en Bruna
wachtten ongeduldig op Teddy en luister
den gretig naar zijn verhalen over wat
buiten het hol lag. Omdat Ted no? heele
maal geen namen wist voor de boonen, de
beugen, het meer, de lucht en (e zon,
waren zijn verhalen piet erg duidelijk,
maar Beri en Bruna begrepen wel, lat het
buiten het hol erg mooi was, veel pooler
dan er binnen. Ze besloten ook eins te
gaan kijken, als.... Ted meeging. Maar
Ted moest nu, evenals zijn broertje en
zusje eerst eten en slapen. Zoodra hi ech
ter wakker was en zijn haren glad felikt
had, liep hij weer naar den uitgang wat
aarzelend gevolgd door Bruna en Beri.
Ted' stapte dapper naar buiten, knipperde
eerst weer wat met zijn oolijke beremog-
jes en keek eens om naar de beide aide-
ren, die al even stom verbaasd waren als
Ted dien ochtend was geweest. Maar, war
Teddy geen spoor van angst vertoond had,
kropen Beri en Bruna telkensrillend
terug in het hol, als er een takje knapte,
een vogel schreeuwde of een ander ?e-
luidje hen verschrikte. Toen Ted genewg
naar zijn zin had rond gezien, rolde hij
eens lekker op zijn rug in het warme gras
en liep af en toe een paar passen van het
hol weg, om weer gauw terug te keeren,
als moeder waarschuwend gromde.
Na eenige dagen vergaten ook Beri en
Bruna hun angst en rolden en dolden en
stoeiden met Ted in het gras voor het hol,
trouw bewaakt door vader of moeder. Als
het spel al te wild aing of een der jongen
zich wat te ver van huis waagde, viel er
wel een bestraffende klap van een groote
berenpoot. Dan zat het stoute jong even
beduusd te kijken, om even later het heer
lijke spelletje te hervatten. De jongen ge
noten van zonneschijn en buitenlucht,
sterkten hun spieren en groeiden als kool.
Beri en Bruna verlangden niets anders
dan zóó door te blijven leven, etend,
slapend en spelend. Maar Ted, nieuwsgie
rig, dapper beestje dat hij was verveelde
dit leventje al gauw. Hij wilde weten, of
de Keele wereld er zoo uit zou zien, als het
stuk er van, dat hdj zag. Hij wilde weten,
wat er achter die hooge bergen zou zijn,
wie er in die dichte wouden zou wonen.
Doch als hij maar even te ver ging naar
den zin van zijn ouders, dan dreef vaders
of moeders poot hem weer terug. En voor
een tik met zoo'n groote poot, daar had
Teddy respect voor. Zijn verlangen werd
er echter eer sterker dan minder door, zóó
sterk, dat hij er een avond niet van in kon
slapen. Toen vader, moeder, Bruna en
Beri al lang lagen te snorken, keek Teddy
naar den uitgang van het hol. Wat was
het licht buiten, het leek wel haast dag. En
tooh had Teddy zelf gezien, dat de zon
verdween achter de bergen. Hi.1 moest
toch eens even kijken, waar dat licht van
daan kwam. Onhoorbaar sloop Ted naar
buiten en keek in het lachende gezicht
van de volle maan. Alles zag er wel wat
anders uit dan overdag. En wat was het
j !'v."U. nu z<^ zacht kunnen loopen,
dat hi.i zijn eigen voetstappen niet hoorde?
Even probeeren. Ja, hoor, dat ging best.
V ader en moeder snorkten rustig door en
behoefde;uiet bang te zijn voor een
afstraffing. ITy kon nu best eens gaan
krjivon in het bosch aan den voet van d6
heuvel, waarin het hol gegraven was. Eerst
nep teddy nog langzaam en voorzichtig,
maar even later voelde hij dat hij vaart
kreeg op de helling en vroolyk draafde hij
omlaag, tot hij het bosch bereikte. Tus-
schen de boomstammen vond hij het wel
e\ en vreemd. Het was niet zoo licht meer
als op de heuvel en de bergen, het meer
en het hol zag Teddy niet meer. Bang voor
te verdwalen, was hij niet. Wilde dieren
kunnen altijd langs hun eigen spoor terug
loopen en hij was nog zóó jong, dat vader
en moeder hem ook nog niet onderwezen
hadden in andere gevaren, die een beren
leven kunnen bedreigen. Teddy liep maar
door steeds verder van zijn veilige woning
at tot hij plotseling iets tussehen de
hoornen zag, dat hy nog niet eerder had
gezien: een licht, maar niet zooals van de
zon of de maan, neen, het bewoog, ging
hooger en lager, het danste maar. Teddv
sloop nu weer omzichtig nader, nieuws
gierig naar het vuur, dat steeds dieren der
wildernis lokt, hoewel ze het nood dicht
durven naderen, uit angst voor de men
schen die er bij zijn. Ook Teddy's S
orgaan waarschuwde hem, dat zich d*«
bi) dat geheimzinnige licht wezens bevS'
den, wier geur hij nog nimmer ge J:
had en bij fat die geÏÏ
vijandig was Wat deed die kleine doSJJ
Teddy nu. Hil vlooR rond m een ha®
cirkel, zoodat hij het vuur van een and2
ren kant bekeek. Nu zag hij ook een
stalte er naast zitten, doch de wind voewil
,den vijand.gen geur nu weg van Teddy en
deze, nu door mete meer gewaarschuwd
sloop dichter en didhterby het wondere be
wegende licht, zonder verder te letten on
de gedaante er naast. Deze lette echter
wel op het beertje. Doodstil zat de man.
alleen de oogen volgden vol verbazing het
snoezige mollige, fluweelen diertje tot.
de handen plotseling uitschoten en Teddv
grepen. Teddy piepte hoog en ang8tlJ
doch toen de man hem in zijn armen ]1<*
rusten en zachtjes streelde, bedaarde die
angst al spoedig, om plaats te maken voor
een tevreden, weldadig gevoel. Het duurde
niet lang, of 'het heertje, vermoeid door
zjjn ongewone wandeling, sliep in de ar-
men van den man. Deze, die een groot
dierenvriend was, vond het groote vertrou-
wen, dat het kleine dier blijkbaar in hem
stelde zóó heerlijk, dat hit onbeweeglijk
bleef zitten, tot, bil het krieken van den
dag zijn vriend ontwaakte, die in een
kampdeken naast het vuur had liggen
slapen. Deze keek eerst ook uiterst ver
baasd, wreef ziln oogen eens uit en riep
toen: „Zeg Wim, wat heb je daar? Een
beer?"
„Ja, John, die is vannacht zoo in mjfo
handen geloopen. Kijk eens, hij ls nog heel
jong. Is het geen pracht-diertje?"
„Ja, dat is het zeker. Ik snap niet, hoe
het hier gekomen is. Maar één ding ls
zeker, als de ouders hem zoeken, dan zijn
wij verloren Wim. We moesten gauw onze
bullen pakken, in de auto stappen en ver
dwijnen!"
„En die kleine rakker hier laten? Dat
nooit. Misschien zijn zijn ouders wel dood
en heeft hij bij ons bescherming gezocht.
Ik neem hem mee en zal zelf wel voor hem
zorgen I"
„Ook al goed. Maar vlug nu". En vlug
ginig het. Binnen tien minuten waren de
kampbenoodigdheden In de auto gepakt,
die even verder buiten bet bosch stond,
.iohn ging aan het stuur zitten, terwijl
Wim Teddy weer op schoot nam en ge
ruststellend streelde, toen hij even schrok
bij het geraas van ('en motor.
Zoo werd het beertje meegenomen naar
de boerderij van John en Wim, waar hij
opgroeide tot een groote beer. Hij was zoo
mak als een lam en liep Wim overal ach
terna. Doch toen hij een jaar was, werd
hy onrustig. Het was of de lente herinne
ringen in hem opriep aan de wonden,
waar hij geboren was. Op een dag bleek
hij verdwenen tot groot verdriet der beide
mannen. Doch eer de winter zijn intrede
deed, kwam Ted weerom, nu als een vol
wassen beer. En in het vervolg hield Ted
eiken zomer in de bosschen en eiken win
ter op de boerderij verblijf.
RAADSELS.
Oplossingen der vorige raadsels:
X
Nieuwe bezems vegen schoon.
Pottenbakker.
HL
De witte schapen eten meer, omdat er
meer wiï,e zijn dan zwarte.
Goede oplossingen van beide raadsels
ontvangen -an:
J. A.; H. A.;p. v. B.; M. B.; A. v. d. B.;
J. O.; R. v. E., W. en O. F.; J. F.; R. G.;
T. v. d. G.; J G. G. (Koegras); L. H.;
J. D. J.; (Koen-as); T. K.; J. E. K;
A. A. K.; M. K.- G. M; T. P.; T. PI.;
A.R.; D.en M.S..G.S.; K.J.S.; G.St.;
J. K. S.A. T.W. X. V.N. V.; J. v. d. V.
G. en P. W.; B. Z.
Zelfgemaakte raadiels ontvangen van:
Ties P. en Nanda V.
Nieuwe raatsels.
X
X
Op de 2e
rij
het
onaardig.
Op de 8e
rij de
4e
een
6e
wat
6e
een
Ie
een
Op óe kruisjeslijnen
komt eei naam te staan
van eer. hoenderach
tige vogel, die rood
wordt als hij kwaad is.
Op de eeiste rij het
Ingez. door T. S.
II.
Het geheel is een bekend blad, van
11 letters.
9, 5, 3 en 6 is het tegenovergestelde van
8, 2, 2, 3 is een peulvrucht,
9, 10, 3, 7 is een wapen.
1. 2, 3 is een hemellichaam.
4> 11 zijn gelijke medeklinkers.
Ingez. door W. F.
Revolutie-bouw.
De opzichter van een nieuw gebouwd
n u Izenblok komt haastig op het kantoor
van den eigenaar:
O, meneer weet u.de buiten
muren van de nieuwe huizen aan de Jon
kerstraat zijn vannacht ingestort....
Ingestort?.Wat zeg je? Hoe
kan dat?
Het spijt me werkelijk, meneer.
Ik geloof dat het mijn eigen schuld is.
Ik heb het steigerwerk laten wegnemen
voor dat het behang op de muren zat.