V VOOR DE VROUWEN. xxxxxxx x BABBELUURTJE OVER MODE. Ons Xinderverhaa ZOMER^ JAPONNEN VAN BEDRUKTE STOFJES. De aanstaande zomer-japonnen zullen haast alle van bedrukte stofjes gemaakt worden of hiermee geoombineerd zijn. De nieuwste dessins zijn die, waarvan de fond treffend veel overeenkomst vertoont met het uiterlijk van de tweedstoffen. Over dezen ondergrond heen zijn dan de fi guren en bloempatFonen gedrukt. Kleine patroontjes, kleine bloempjes zijn modern. écru Ninon bedrukt met porcelein-blauwe figuren. Ook hieraan was geen garnee ring toegepast maar maakte het leuke ruime en toch slank kleedende anodel het volmaakt elegante effect l En om ons te toonen dat ons geliefde shantung ook dit seizoen niet vergeten is, was er een keurige robe manteau zeer slank van lijn met achter twee veel langer hangende godets en met gesloten halsdas en strakke mouwtjes van mooijbruin shantung. Bij dit fijn eenvoudige wandel toilet stond het aardige panamahoedje met bruine shantungband zeer goed en gedis tingeerd. Corry Brens. o PARIJSCHE MODEBRIEF. Capes, pelerines en bolero's. De mode schijnt ditmaal werkelijk een beetje om ons welzijn gedacht te hebben. Of heeft ze misschien een guur voorjaar en een koelen zomer voorzien? En daar om maar meteen een praktische kleedjji in het leven geroepen, die de noodige be schutting geeft aan armen en schouders? In elk geval, hoe het ook zij, er valt veel te zeggen voor deze extra schouderbedek king, in den vorm van capes en pelerines. Vooral wanneer ze zoo gemaakt is, dat ze naar believen kan worden weggelaten. Niet alleen mantels en manteloostuums ziet men met een cape of pelerine afge werkt maar ook heel veel japonnen. En menig blouse- en rokje wordt gecomple teerd door een pelerine van dezelfde stof als de rok, waardoor er een soort mantel- oostuum ontstaat, dat aardig en ge kleed is. Niet iedereen is echter even enthousiast over de pelerine. Men verwijt haar dat ze de mooie schouderlijn verdoezelt Daar is natuurlijk wel iets van waar. Ik ontmoette onlangs op reis een jong vrouwtje dat er snoezig uitzag maar dat helaas, hooge schouders scheen te hebben. Later zag ik haar in een enkel japonnetje en bemerkte toen dat ze de meest normale schouders ter wereld had. 't Was de cape geweest die haar dit ongelukkige voorkomen 'had ge geven. Men ziet dus hoe voorzichtig men met deze dracht moet zijn. Om aan het bovengenoemde bezwaar tegemoet te ko men, maakt men trouwens de nieuwste capes en pelerines met een glad schouder stuk dat de schouders ëng omsluit. In de meest verschillende vormen worden capes en pelerines gemaakt, dikwijls- met een punt op den rug of ook geheel en al rond, meer of minder klokkend. Of ook wel on regelmatig, aan één zijde lang en aan de andere kort. Ze worden van de stevigste stoffen gemaakt zoowel als van do téerste en fijnste voile. Maar altijd in overeen stemming met de japon of het costuum waarop ze gedragen worden. We behoeven wel niet te zeggen da.t deze dracht, die de vormen een beetje verdoezelt- en aanvult, voor magere en schriele figuren zeer voordeelig is. Dames met breede schou ders moeten zich daarentegen twee maal bedenken alvorens ze zich met dit klee- dingstuk tooien. Het gracieuze Spaansche bolerootje is op het oogenblik een troetelkind van me vrouw Mode. Het wordt liefst heel kort genomen, zoodat het de verhoogde taille- lijn naar behooren doet uitkomen. Met een rokje van dezelfde stof en een aardig wit zijden of pastelkleurig blousje, dat er van voren uit komt kijken, vormt het een lief en jeugdig mantelpakje. Bolero's worden even goed gedragen op eenvoudige -wollen japonnen als op heel fijne gekleede toiletjes. Van voren liggen ze meestal glad aan en vallen dikwijls van achteren iets wijdier, waardoor ze heel handig een te hollen rug verbergen. Een bolero, die rondom even van het lichaam afstaat, doet de heupen slanker schijnen. Een te lang bovenlichaam wordt voörts door de bolero op bevallige wijze verkort. Sommige bolero's zijn in den rug ge spleten en met een rij knoopen versierd, juist alsof men de twee helften even heeft losgeknoopt. Fijne plooitjes, gepiqueerde banden zijn andere garneeringen, terwijl men in het begin van het voorjaar, ook wel bolero's zag met een smal randje bont afgewerkt. In diverse soorten zijn deze modern be drukte stofjes te krijgen: katoen, batist, voile, georgette, crêpe de chine, toile de sole, men ziet dus van het goedkoopste tot het duurste toe. Het gevolg is dat men zoo wel het gewoonste morgen-jurkje als de i'ijnstd middag-japon en dans-toiletje in die nleüw bebloemde stoflage uitgevoerd kan zien. In dit geval komt het indanthren geverfd zijn te pas voor de katoenen-, voile- en kunstzijde-stofjes. Want niets is leelijker dan zoo'n verschoten gebloemd japonnetje. De modellen van deze bedrukte kleedjes zijn in doorsnee zeer soepel van opvatting. Zeer dikwijls maken zij den indruk van luchtigjes om het lichaam heen gedrapeerd te zijn. Die, welke gecombineerd zijn met effen stof, vertoonen echter dikwijls wat strakkere lijn. Figuurtje no. 8 geeft hier een voorbeeld van. Dit toiletje is saflmgesteld uit mosgroene effen toile de soie en bedrukte mosgroen en oranje op perlgrjjs toile de sole. Het rokje ls rondom bijna glad, maar heelt achter een zeer ruime klokval op één plaats en bovendien een heel sterk opge knipte punt welke half de ruglijn bezet. Het doekje dat als halsafwerking dienst doet heeft een breeden zoom van de effen stof en hangt ook scheef uit 't midden met een lange punt op den rug. Het eerste toiletje is van fijne witte voile, overdekt met velerlei kleurige bloemfiguurtjes. Het lijfje valt soepelweg tot lang over de heup, waaraan een rokje is gezet, wat aan den rechterkant hoog op gesneden en glad valt en aan den linker kant een ruime klokking vertoont. De voorkant der taille heeft een groot wit plastron van dubbele voile. Zeer elegant is het tweede japonnetje van zwart crêpe de chine met fijne kleu rige motief-vlekken dr op. Heel sober maar toch. bijzonder elegant ia de vorm, die vooral een slank figuurtje heel chique kleeden zal. 't Is geheel van de eigen stof gemaakt, knoopje noch biesje is -aangebracht als gameering. Vooral de mouwvorm is mooi. Als een paar vlindervleugels hangen de lange mouw flappen vanaf de elleboog en geven het toiletje een bijzonder cachet. Fijn en wazig is het 4e toilet wat geheel vanv erëpe-gporgette gemaakt is. De fond was staal-blauw met sierlijk bloem patroon in geel, groen en een weinigje rood. Het model was op hier en daar wat vlakke ge deelten na. overvloedig en luchtig van stolhoeveelheid en maakte daardoor in het bewegen een sluierachtig effect. Even vlot en gezellig was het toiletje van Beste jongens en meisjes! Daar heeft me nu de zetter het eersite raadsel voor jullie veel moeilijker ge maakt dan het was. Hij heeft een paar stippeltjes en letters te veel gezet en daardoor konden jullie het natuurlijk niet goed oplossen. Het was een bekend spreekwoord, nj. „nieuwe bezems vegen schoon". Alle oplossingen heb ik nu voor goed gerekend en het spijt me wel dat jullie nu heel wat langer hebben moeten zoeken en dat er nu verschillende vriend jes en vriendinnetjes heelemaal geen op lossingen hebben ingezonden. Er zijn weer tal van nieuwelingen bijgekomen deze maand, waarvan er verschillenden aan mij vroegen of .ze ook mee mochten doen. Natuurlijk mogen jullie meedoen. Alle kinderen van abonné's en lezers van de Heldersche Courant zijn welkom in ons vriendenkringetje. Albert Klik. Die laatste zin geldt dus ook voor jou, Albert. En als je eens een leuk op stelletje hebt, zal ik dat graag van je ontvan gen, hoor. Mo» Bonte. Ja, dat 1» eigenlijk veel te laat voor zoo'n klein jongetje als jy bent, Mon, elf uur naar bed en het is maar goed dat je opa en opoe maar eens in de veertig jaar veer tig jaar getrouwd zijn. Ik idenk dat je 's avonds om elf uur oogen als kraaltjes had, zoo klein. Maar nu zal je wel weer uitgeslapen zijn. Jan Asma. Ik kan wel begrijpen dat je door het Oranje-feest de raadsels vergeten had, hoor Jan en 't is fijn dat je zooveel plezier hebt gehad. Ik denk er dan ook niet aan om er boos om te zijn. Klaas Stadtman. Du» 't is net wat ik dacht, je hebt je stekeltjes te lang in de zon laten staan, en daardoor is de zuurstof aan je water onttrokken en moesten je stekeltjes sterven. Denk er dus een volgenden keer maar goed om. Gito Spaans. Ja, nat is jammer, Gita, dat jij niet» gewonnen hebt, omdat je ook een van mijn trouwste vriendinnetjes beni. Maar misschien wordt je nog wel eens net zoo ge lukkig al» Joh Jimmink en wini je ook drie prijzen achter elkaar. W. en C. Franse. Jullie ingezonden raadsel was te moeilijk, hoor, dat kan niemand van de kinderen oplossen. L.ize Horsman. Ja, dat was jij, die L. H. te Koegras, het was een zetfout. Je ingezonden raadsel was aardig, maar er is een fout, want het spreekwoord i» niet een enz., maar de enz. Je begrijpt me zeker wel, hè, ik kan het spreekwoord natuurlijk moeilijk voluit zetten, anders weet iedereen het. Stuur je het dus nog eens In? Jo Citeur. Dat is aardig van je, Jo, dat je nu al direct zoo goed je best doet met inzen den van de oplossingen en meteen ook een nieuw raadsel stuurt. Maar ik vind het wel jammer, dat ik het niet op kan nemen, omdat het te gemakkelijk is. Volgenden keer maar eenis een beetje moeilijker, hoor. Dit is zoo bekend. Joh Jimmink. Dus je bent niet op een Zon dag geboren en ook niet op een dag met veel zon?, zoo zie je du» meteen dat het niets geeft wat voor een dag of het is, want dat je even goed gelukkig kan zijn of de zon nu scheen of niet. Ik kan me begrijpen, dat je „er verstomd van was," zooals je schreef, dat je weer een prijs won. Nu ik gun je de prijzen graag, hoor Joh, maar toch hoop ik dat je nu deze maand niets wint, zoodat alle kinderen eens een beurt krijgen. En toch, Je kan nooit weteni. Kinderpost verkoopen wij niet, alleen doo- zen post voor groot* menschen. Het beste lijkt me, dat je eens naar een boekhandelaar gaat en anders stuur je je raadsels maar in op een velletje schriftpapier. Nanda Visser. Je ingezonden raadsel vond ik leuk, Nanda. Ties Puyter. Ook jou ingezonden raadasels waren erg aardig, Ties. Kindervriend. Geachte mijnheer! Nieuwe bezems vegen schoon, Dat vindt mijn moeder heel gewoon. Een pottenbakker eet zijn eigen baksel niet graag, Omdat het te zwaar zou liggen op zijn maag. Daar er minder zwarte dan witte schapen zijn, Is hun hoeveelheid voedsel ook maar klein. Nu heb ik alle drie raadsels uitgevonden, Kn meteen maar naar uw krant gezonden.' Om van een feesttolletje iets extra's te maken, draagt men er soms een bolero I op, geheel geborduurd met kleine ronde kraaltjes in de kleur van de japon. De bolero behoeft dan niet van dezelfde stof te zijn. Op een fluweelen japon b.v. past heel goed een bolero van mousseline. We zagen een dergelijke japon in een mooie zachte kleur oud-blauw. De blauw mousse line bolero was met etreepen kraaltjes ge borduurd, telkens in rijen van zes. Ze was van voren gedrapeerd en vastgestikt met twee heel lange einden van dezelfde stof die tot op den fluweelen rok vielen. WILHET .MINE. 1 BEPPIE ZWIERSTRA. Beste Mijnheer. Ik gelooof dat no. i weer wat te moeilijk is, En dat ik daarom deze maand ook weer het loten mis. No. 2 dat is een bakker, Ja, daar word ik weer van wakker, De potten en pannen niet te»vergeten, Zou die bakker dat soms eten. En nu komt no. 3 nog weer, Ik denk dat het de witte zijn, Want die zijn er meer. GRIETJE STAALMAN. OP VERBODEN TOEGANG. Jaap was een goedhartige jongen. Kee9 daarentegen was een groote rakker. Ze gingen een wandelen in de duinen. Daar was een ver boden weggetje. Toen ze een poos in de duinen seloopen hadden, kwamen ze nog vijf andere jongens tegen. Die gingen ook met hen mee. Langs het verboden weggetje was aan den eenen kant een spoorlijn en aan den anderen kant stond een mooie villa onbewoond, s Avonds stond daar altijd een politieagent. Ze waren nu bij het verboden weggetje ge komen en Kees zei: „Moeten we daar eens langs gaan: Jaap en nog een jongen wilden niet mee. De andere vijf jongens gingen door. Maar dat hun door een groot ongeluk wachtte, wisten ze niet. JOHANNA GRIETJE GEERLIGS. (Wordt vervogld.)— TEDDY'S AVONTUUR. In het wanne dionkere hol van vader en moeder Boer krioelden drie rolronde, flu- weelzadhte berenkindertjes dooreen, wat waren hun ouders trotsch op hen en hoe goed' werden ze bewaakt. Het grootste deel van den dag bleef moeder in cf bij het hol, doch, als zij uitging om voedsel te zoeken, hield vader Beer trouw de wa«ht. Toen de jongen wat grooter werden, kiegen ze be langstelling voor de lichte pek, die ze steeds zagen aan een kant van lun woning en die altijd even donker werc als vader of moeder wegging of terug kwam. Bruna, het zusje en Beri het kleinste broertje, waren een beetje hang voor dat, wat ze niet kenden, maar Teddy h«t oudste broertje, was meer nieuwsgierig dan ang stig en liep op een dag heel voorzichtig op fluweelen zooltjes naar den uitgang van het hol. Hè, wat was dat raai aan zijn oogjes. HU kon eerst niets zien door het geweldige licht, maar toen hij ztfr oogjes eenige malen dichtgeknepen «n weer opengesperd had, ja, toen zag hij sóó veel, dat hij niet wist, waar hij 'het eerst naar kijken moest. Hij merkte niet eens, dat moeder, die naast het hol zat, op hem lette, verheugd over de durf van hair zoon, doch tegelijk een beetje bezorgd «ver zijn groote voortvarendheid. Toen Teddy naar zijn moeders meening lang igeno«g daar gezeten heeft, dreef ze hem met eei vrien delijk duwtje van haar kolossalei voor poot weer naar binnen. Beri en Bruna wachtten ongeduldig op Teddy en luister den gretig naar zijn verhalen over wat buiten het hol lag. Omdat Ted no? heele maal geen namen wist voor de boonen, de beugen, het meer, de lucht en (e zon, waren zijn verhalen piet erg duidelijk, maar Beri en Bruna begrepen wel, lat het buiten het hol erg mooi was, veel pooler dan er binnen. Ze besloten ook eins te gaan kijken, als.... Ted meeging. Maar Ted moest nu, evenals zijn broertje en zusje eerst eten en slapen. Zoodra hi ech ter wakker was en zijn haren glad felikt had, liep hij weer naar den uitgang wat aarzelend gevolgd door Bruna en Beri. Ted' stapte dapper naar buiten, knipperde eerst weer wat met zijn oolijke beremog- jes en keek eens om naar de beide aide- ren, die al even stom verbaasd waren als Ted dien ochtend was geweest. Maar, war Teddy geen spoor van angst vertoond had, kropen Beri en Bruna telkensrillend terug in het hol, als er een takje knapte, een vogel schreeuwde of een ander ?e- luidje hen verschrikte. Toen Ted genewg naar zijn zin had rond gezien, rolde hij eens lekker op zijn rug in het warme gras en liep af en toe een paar passen van het hol weg, om weer gauw terug te keeren, als moeder waarschuwend gromde. Na eenige dagen vergaten ook Beri en Bruna hun angst en rolden en dolden en stoeiden met Ted in het gras voor het hol, trouw bewaakt door vader of moeder. Als het spel al te wild aing of een der jongen zich wat te ver van huis waagde, viel er wel een bestraffende klap van een groote berenpoot. Dan zat het stoute jong even beduusd te kijken, om even later het heer lijke spelletje te hervatten. De jongen ge noten van zonneschijn en buitenlucht, sterkten hun spieren en groeiden als kool. Beri en Bruna verlangden niets anders dan zóó door te blijven leven, etend, slapend en spelend. Maar Ted, nieuwsgie rig, dapper beestje dat hij was verveelde dit leventje al gauw. Hij wilde weten, of de Keele wereld er zoo uit zou zien, als het stuk er van, dat hdj zag. Hij wilde weten, wat er achter die hooge bergen zou zijn, wie er in die dichte wouden zou wonen. Doch als hij maar even te ver ging naar den zin van zijn ouders, dan dreef vaders of moeders poot hem weer terug. En voor een tik met zoo'n groote poot, daar had Teddy respect voor. Zijn verlangen werd er echter eer sterker dan minder door, zóó sterk, dat hij er een avond niet van in kon slapen. Toen vader, moeder, Bruna en Beri al lang lagen te snorken, keek Teddy naar den uitgang van het hol. Wat was het licht buiten, het leek wel haast dag. En tooh had Teddy zelf gezien, dat de zon verdween achter de bergen. Hi.1 moest toch eens even kijken, waar dat licht van daan kwam. Onhoorbaar sloop Ted naar buiten en keek in het lachende gezicht van de volle maan. Alles zag er wel wat anders uit dan overdag. En wat was het j !'v."U. nu z<^ zacht kunnen loopen, dat hi.i zijn eigen voetstappen niet hoorde? Even probeeren. Ja, hoor, dat ging best. V ader en moeder snorkten rustig door en behoefde;uiet bang te zijn voor een afstraffing. ITy kon nu best eens gaan krjivon in het bosch aan den voet van d6 heuvel, waarin het hol gegraven was. Eerst nep teddy nog langzaam en voorzichtig, maar even later voelde hij dat hij vaart kreeg op de helling en vroolyk draafde hij omlaag, tot hij het bosch bereikte. Tus- schen de boomstammen vond hij het wel e\ en vreemd. Het was niet zoo licht meer als op de heuvel en de bergen, het meer en het hol zag Teddy niet meer. Bang voor te verdwalen, was hij niet. Wilde dieren kunnen altijd langs hun eigen spoor terug loopen en hij was nog zóó jong, dat vader en moeder hem ook nog niet onderwezen hadden in andere gevaren, die een beren leven kunnen bedreigen. Teddy liep maar door steeds verder van zijn veilige woning at tot hij plotseling iets tussehen de hoornen zag, dat hy nog niet eerder had gezien: een licht, maar niet zooals van de zon of de maan, neen, het bewoog, ging hooger en lager, het danste maar. Teddv sloop nu weer omzichtig nader, nieuws gierig naar het vuur, dat steeds dieren der wildernis lokt, hoewel ze het nood dicht durven naderen, uit angst voor de men schen die er bij zijn. Ook Teddy's S orgaan waarschuwde hem, dat zich d*« bi) dat geheimzinnige licht wezens bevS' den, wier geur hij nog nimmer ge J: had en bij fat die geÏÏ vijandig was Wat deed die kleine doSJJ Teddy nu. Hil vlooR rond m een ha® cirkel, zoodat hij het vuur van een and2 ren kant bekeek. Nu zag hij ook een stalte er naast zitten, doch de wind voewil ,den vijand.gen geur nu weg van Teddy en deze, nu door mete meer gewaarschuwd sloop dichter en didhterby het wondere be wegende licht, zonder verder te letten on de gedaante er naast. Deze lette echter wel op het beertje. Doodstil zat de man. alleen de oogen volgden vol verbazing het snoezige mollige, fluweelen diertje tot. de handen plotseling uitschoten en Teddv grepen. Teddy piepte hoog en ang8tlJ doch toen de man hem in zijn armen ]1<* rusten en zachtjes streelde, bedaarde die angst al spoedig, om plaats te maken voor een tevreden, weldadig gevoel. Het duurde niet lang, of 'het heertje, vermoeid door zjjn ongewone wandeling, sliep in de ar- men van den man. Deze, die een groot dierenvriend was, vond het groote vertrou- wen, dat het kleine dier blijkbaar in hem stelde zóó heerlijk, dat hit onbeweeglijk bleef zitten, tot, bil het krieken van den dag zijn vriend ontwaakte, die in een kampdeken naast het vuur had liggen slapen. Deze keek eerst ook uiterst ver baasd, wreef ziln oogen eens uit en riep toen: „Zeg Wim, wat heb je daar? Een beer?" „Ja, John, die is vannacht zoo in mjfo handen geloopen. Kijk eens, hij ls nog heel jong. Is het geen pracht-diertje?" „Ja, dat is het zeker. Ik snap niet, hoe het hier gekomen is. Maar één ding ls zeker, als de ouders hem zoeken, dan zijn wij verloren Wim. We moesten gauw onze bullen pakken, in de auto stappen en ver dwijnen!" „En die kleine rakker hier laten? Dat nooit. Misschien zijn zijn ouders wel dood en heeft hij bij ons bescherming gezocht. Ik neem hem mee en zal zelf wel voor hem zorgen I" „Ook al goed. Maar vlug nu". En vlug ginig het. Binnen tien minuten waren de kampbenoodigdheden In de auto gepakt, die even verder buiten bet bosch stond, .iohn ging aan het stuur zitten, terwijl Wim Teddy weer op schoot nam en ge ruststellend streelde, toen hij even schrok bij het geraas van ('en motor. Zoo werd het beertje meegenomen naar de boerderij van John en Wim, waar hij opgroeide tot een groote beer. Hij was zoo mak als een lam en liep Wim overal ach terna. Doch toen hij een jaar was, werd hy onrustig. Het was of de lente herinne ringen in hem opriep aan de wonden, waar hij geboren was. Op een dag bleek hij verdwenen tot groot verdriet der beide mannen. Doch eer de winter zijn intrede deed, kwam Ted weerom, nu als een vol wassen beer. En in het vervolg hield Ted eiken zomer in de bosschen en eiken win ter op de boerderij verblijf. RAADSELS. Oplossingen der vorige raadsels: X Nieuwe bezems vegen schoon. Pottenbakker. HL De witte schapen eten meer, omdat er meer wiï,e zijn dan zwarte. Goede oplossingen van beide raadsels ontvangen -an: J. A.; H. A.;p. v. B.; M. B.; A. v. d. B.; J. O.; R. v. E., W. en O. F.; J. F.; R. G.; T. v. d. G.; J G. G. (Koegras); L. H.; J. D. J.; (Koen-as); T. K.; J. E. K; A. A. K.; M. K.- G. M; T. P.; T. PI.; A.R.; D.en M.S..G.S.; K.J.S.; G.St.; J. K. S.A. T.W. X. V.N. V.; J. v. d. V. G. en P. W.; B. Z. Zelfgemaakte raadiels ontvangen van: Ties P. en Nanda V. Nieuwe raatsels. X X Op de 2e rij het onaardig. Op de 8e rij de 4e een 6e wat 6e een Ie een Op óe kruisjeslijnen komt eei naam te staan van eer. hoenderach tige vogel, die rood wordt als hij kwaad is. Op de eeiste rij het Ingez. door T. S. II. Het geheel is een bekend blad, van 11 letters. 9, 5, 3 en 6 is het tegenovergestelde van 8, 2, 2, 3 is een peulvrucht, 9, 10, 3, 7 is een wapen. 1. 2, 3 is een hemellichaam. 4> 11 zijn gelijke medeklinkers. Ingez. door W. F. Revolutie-bouw. De opzichter van een nieuw gebouwd n u Izenblok komt haastig op het kantoor van den eigenaar: O, meneer weet u.de buiten muren van de nieuwe huizen aan de Jon kerstraat zijn vannacht ingestort.... Ingestort?.Wat zeg je? Hoe kan dat? Het spijt me werkelijk, meneer. Ik geloof dat het mijn eigen schuld is. Ik heb het steigerwerk laten wegnemen voor dat het behang op de muren zat.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 8