HEERENBAAI verschaft U ontken van genat. OP EN OM HET BINNENHOF. AMSTERDAMSCHE BRIEVEN, PEPERMUNT is medicijn en lek kernij tegelijk. Midden in de drukke zaken Een momentje .blazen"gaan Duid'lijk zier hij „DOUWE EGBERTS" (n de blauwe knnqen staan. 1 Prikkelt hem tof nieuwe daden, t Geeft hem energie en krachh 1 heeft al héél veel zakenmenschen Op een nieuu/ idee gebracht. CJtngo Doorenbos ECHTE FRIESCHE 2O-5OCT.PiR0NS Sedert het eerste veiligheidsverdrag van 20 Januari 1014 rijn groote verbete ringen van resultaten vaar te nemen, o.a. de invoering van het automatisch alarm toestel, het uniforme roeroonmiando, den richiingzoeker voor passagiersschepen van 6000 bruto registerton en den ver beterden meldingsdlenst betreffende ime- tereologische gegevens en gevaren. Met betrekking tot hoofdstuk IV (radio- tel egrafie) wenschte men, dat de regee ring zich goed op de hoogte zou stellen van do wijze, waarop van de uitzonde ringsbevoegdheid gebruik zal worden gemaakt. Voorts wordt het vertrouwen geuit, dat de regeering de verdragsbepaling voor nieuw te bouwen schepen (met de noodige soepelheid zal weten toe te passen. Gewaardeerd wordt dat de regeering zich ln deze niet in de achterhoede der mogendheden heeft geplaatst en men hoopte dat, na onderteekenlng door de 17 betrokken staten, met bekwamen spoed tot inwerkingstelling der bepalingen zal worden overgegaan. Eenige leden vroegen of er voldoende waarborgen waren, dat de mogendheden, die het verdrag zuilen hebben geratifi ceerd, aan de bepalingen daarvan in allen deeie de hand zullen houden. Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot verhooging van het zesde hoofdstuk der Rijksbegrooting voor 1929. Het totaal van de voorgestelde verhoogin gen beloopt 6.269.002, waarvan 166.000 door verminderingen wordt gedekt, zoo dat het eindcijfer der begrooting een ver hooging ondergaat van j 6.108.002. Deze verhooging is oan. toe te schrij ven aan de nieuwe salarisregeling, het herstel van het zevende leer plicht jaar, de wederinvoering van de leerlingen- schaal, van de „technische herziening" o. a., waarvoor de verhooging bijna 4.8 millioen bedraagt. DE RAGES TE ALKMAAR. WeekkronlelL Den Haag, 12 Juni Geen lang «wner-recèe! Een grimmige criticus. De parlemen taire agenda. Een echt hartelijk woord Afgelast. De motorraces van de Ver. v. Vreem delingenverkeer te Alkmaar, aanvankelijk vastgesteld op 29 Juni, zijn afgelast, om dat de nieuwe tribunes, waaraan men nu nog bouwt, nog niet gereed zullen zijn. Ook het overige deel van het terrein kan dan nog niet ln behoorlijken staat zijn om het publiek een goede plaats te bieden. GEDEPUTEERDE STATEN VAN NOORD-HOLLAND. Gedeputeerde Staten van Noord-Hol land stellen voor ten laste van den post voor onvoorziene uitgaven der provinci ale begrooting van inkomsten en uit gaven voor 1980 te brengen o.a. de som van 650 wegens bijdrage aan de ge meente Sohagen ln de koeten van do restauratie van de belde torens van het toewijding verreweg do meeste leden der voormalig Slot. Dit staat nu toch wel vast, ais een paal boven water, zooals men dat vroeger placht te zeggen, van vroegtijdig in tredend parlementair zomer-recès komt in 1930 heelemaal niets!In de „couloirs" der Tweede Kamer, laten wij zeggen: de koffiekamers; de verschillende gangen in het oude gebouw, waar afgevaardig den en persmuskieten elkander telkens ontmoeten, in de foyers zelve hebben de journalisten te onzent geen toegang; daar wenschen onze hoogwelgestrengen zich vrijelijk te kunnen bewegen, zonder dat dienaren van de Koningin der Aarde hen bespieden, beluisteren kunnen, werd eind Mei telkens verzekerd: na Hemelvaartsdag, uiterlijk Pinksteren geen sprake meer van vergaderen tot Septem ber toe!. De bewering;, dat er totaliter niets van beteekenis in staat-van-wijzen zou verkee- ren, ze moet inderdaad met een stevig lepeltje zout worden opgediend!.. In een overigens hatelijk stukje aan het adres onzer Tweede Kamer, onder den titel „Wat zij deden", opgenomen in „De Telegraaf" van Woensdag-ochtend 11 dezer wordt erop gewezen, dat tot nu ons Lagerhuis ln de zitting-periode 1929— '30 „slechts 82 dagen in openbare verga dering btleen la geweest". Wat neerkomt op: 60.97 per dag voor leder lid of.... 7.62 per uur. Men weet, de Lagerhuizers genieten 5000 per jaar vaste wedde of vergoeding. Iemand, die zulk eene be rekening durft maken, heeft niet het allerflauwste benul van wat aan de taak des Volksvertegenwoordigers vastzit. Aan al den arbeid, de studie-, de inspanning, welke het met ernst waarnemen der func tie, hier bedoeld verbonden is: die scri bent ia „De Telegraaf' maakt er geen ge wag van. Om een staaltje te geven van de giftigheid, een andere term 1» hier waarlijk niet voor te vinden! die dezen oppervlakklgen bespiegelaar bezielde bij het neerpennen.... van zijn stukje, schrijf ik hier de slotregels over. Hij wonscht daarbij te erkennori dat: „het al tijd nog minder bedonkelljk ls, wanneer het achterwege blijven van doeltreffende maatregelen het gevolg ls van een vacan- t'e-stemmlng dan wanneer men meenende handelend op te treden, evenmin Iets tot stand vermag te brengen...." Hatelijker kèn 't toch wel niet! En wie beseft, met hoeveel onverdroten ijver en Daartoe op te wekken, aan te dringen is nationale plicht. Maar heel wat anders dan 't doen voorkomen, alsof onze Volks vertegenwoordiging slechts smaad en hoon verdient Gelukkig is dat niet 't ge val. BEHOUD VAN HET BERGER BOSOH? Medewerking van üed. Staten. Nnar de Tel. verneemt, zullen Ged. Staten van Noord-Holland ln de a.s, Dins dag te openen Statenzitting op het ver zoek van het gemeentebestuur van Ber Tweede Kamer, waar deze schrijver 't dan over heeft, bun zware taak ver vullen; hoe herhaaldelijk tereoht hulde ls gebracht aan den ernst, waarmee èn in Commlssiën van Voorbereiding èn ln de a Ueellngen wetsontwerpen van beteeke nis zijn voorbereid, - zonder onderscheid [van partij of „kleur", bij zal veront waardigd zijn over zulk een groven, on gen vooraten» kanXffemeente^Beraen verdlenden aanval. Zeker valt er nog heel gen voorstellen, aan de gemeente Bergen iu.(t lo verar,dereni t0 verbeteren ln do van on» Parlement Ook lk Ikwoh on doze zaak spoodelaoheml aan avhroomile nooit op zulke fouten en leaiu. de orde te stollen. ten, waar ik die ln den loop van vele jaren meen te hebben opgemerkt, de aan- f>TTT>KV vaiv lunpM dacht te richten. De breedsprakigheid,, OUDEN VAN DAGEN WÜ(U. 0,ok dt, W!rlblmt in ivDel Tel wag van maakt, Is ongetwijfeld1 een der i allerergste. Doch het prestige van onze i Vertegenwoordiging te willen „neerha- Er is reeds eerder een en ander gemeld len" door schampere, voor het goede en over plannen van de 52 diaconieën van1 prijzenswaardige blind blijvende kri- -W- herv. gemeenten ln de classis Alkmaar, tiek: het is geen vaderlandslievend werk!ex, vroe,K beginnend zomer-recès zal om een tehuis voor oude lieden te bou- Men moet dat overlaton aan sommigen I aan en kant van het Binnenhof wen. Thans is ln een gisteravond' gehou- wier eerzucht en IJdelheid gewond zilni86^ 8Prake zijn. den vergadering van afgevaardigden dier door niet-herklezlng of door nederlaag aanleering verdient TEHUIS VOOR TE ALKMAAR. Men schrijft aan de N.R.Ot.: "Vermoedelijk den 24en ajs. zal de Tweede Kamer in de afdeelingen bespre ken de welhaast te wachten voorstellen, verband houdend met de landbouw-crisis, 't Wordt dus allicht c.a. half Juli, wan neer dat ontwerp in openbare behande ling kan komen. Toen men tot het besef was geraakt, dat er van een ononder broken zomer-recès, met Hemelvaartsdag beginnend, thans geen sprak© kon wezen, werd gezegd: „Nu ja, dan knoopen wij er op z'n hoogst een weekje aan vast!". Ik zou er iets om durven wedden, dat straks op het „lijstje" van de Tweede Kamer nog wel wat meer zal komen te staan dan het landbouwcrisis-ontwerp. Misschien zijn we angstwekkend-dicht bij Augustus, wanneer dan het „heuschelij- ke" zomer-reoès voor ons Lagerhuis dit jaar kan beginnen. Voor de Eerste Kamer staat 't er onge veer evenzoo voor. Woensdagmiddag 11 Juni kwam ons Hoogerhuis bijeen in een kort zittinkje, dat „praeludium" (voorspel) vormde tot een afdeelings-onderzoek, dien Hen van zomermaand, van velerlei Bij den Senaat zijn laatstelijk, dus: voordat het Lagerhuis' uiteen ging, ver moedelijk tot de tweede helft van Juni, gelijk president Van Schalk 't den 28en Mei verduidelijkte, van de Tweede Kamer ingekomen o.a.: wettelijke rege ling van de Arbeidsbemiddeling, wijzi ging van de Ongovallenwet-1921 en van de Land- en Tulnbouwongevallenwet- 1922goedkeuring van het Protocol nopens den chemischen en bacteriologi- schen oorlog van 17 Juni 1925. Ik noem nu slechts het allervoornaam ste van wat de Eerste Kamer Woensdag middag jj. in hare afdeelingen had te on derzoeken. Het ontwerp Regeling der Winkelsluiting, dat tooh nog wel vóór het Senaats-reoès af moet zijn, ls ln de afdeelingen onderzocht. Het Voorloopig Verslag is met rassche schreden nade rend. Voor de zitting van Donderdag 12 Juni werden o.a. aangewezen ter afdoening: goedkeuring van verschillende Protoool- len bij voorbaat vroeg men zloh af, of Prof. Anema en Prof. Lohman hierbij niet uit hun tent zouden worden gelokt, nieuwe wettelijke regeling van de arbeids overeenkomst van kapitein ep schepelin gen, voorkoming van dubbele belasting. Dus: sleohts „een schijntje" van wat er valt af to doen. De wijziging der Gemeen tewet, wie twijfelde daaraan?! ls naar eene Commissie van Voorbereiding gezonden. President De Vos van Steen- wijk heeft tot leden dier oommissie Woensdag jl„ aangewezen de h.h. Van Lanschot, Wibaut, De Savornln Lohman, Rink en Briët, Deze schotel van het senatorlaal menu wordt dus in elk geval eerst ln de zltting-periode 1980'81 op gediend. En de rest?. Hoe 't ook mocht loopen, noot van den heer Louis de Visser ge weest inplaats van lid der chr.-histonKxn- partij, gelijk wijlen Verkouteren was, bij allen in den Senaat, en daarbuiten, geëerd en geliefd zijn geweest. Omdat hö was: een goed en ook groot mensch. In het eeren tan die hoogheid vinden wil menschen, elkander toch samen. Ook dit is, "wilde lk zeggen, eene vertroostende en bemoedigende Pinkster gedachte, - óók voor politici I Mr. ANTONIO. Kunstgenot in onze musea. - De pogingen van het verjongde tante Pos. Hulzen-namen. „Nut". De Enkele weken geleden, toen er weer eens een vah de ontelbare tentoonstellin gen geopend werd die in ons Stedelijk Museum een onderdak vinden, hield de Voorzitter van de Onafhankelijken, wier voorjaars-expositie het ditmaal gold, een rede, waarin de wensoh werd uitgespro ken, dat de gemeente, zooals dat in enkele buitenlandsche steden reeds lang het ge val is, zou overgaan tot het plaatsen van vlagge-masten op eenige centrale punten, masten waaraan de kleuren kunnen wap peren van de op dat oogenblik een ten toonstelling houdende vereeniging en waaraan, op manshoogte een schild be vestigd is waarop het publiek kan lezen waar die laatste voortbrengselen van de broeders en zusters van het St. Lucas- gilde te kijk zijn. Een min of meer Ame- rikaansch reclame-idee, dat, waar in deze moderne tijden nu eenmaal zelfs de Muze niet buiten een doeltreffende publiciteit kan, inderdaad overweging door de stede lijke autoriteiten verdient en dat bedoeld is om het bezoek aan de schilderijen-ten toonstellingen te bevorderen. Dat bezoek is overigens, als men het* vergelijkt met dat van eenige jaren geleden en men in aanmerking neemt dat er tegenwoordig veel meer geboden wordt, zeker toege nomen en geeft op zichzelf genomen mis schien niet eens zoo heel veel reden tot klagen. Zeker is echter ook, dat het over- groote deel van dat bezoek gebracht wordt uit modezucht, sensatie-lust (men moet toch weer eens zien wat voor geks die modernen nu weer hebben bedacht!) en.... uit familie of vrienden-relatie.... Er gaan er, deze laatste jaren, zooveel met het doek en het penseel om, dat er welhaast niemand meer is zonder een schilderend familielid, vriend of vriendin! Wat dan ook ln deze tijden voor alles ge boden schijnt, méér geboden dan het op richten van reclame-masten en het tot stand brengen van een betere publiciteit, is leeren zien van schilderijen en het bij brengen van eenig begrip aan de massa die thans voor het meerendeel gedachte loos en vrij verveeld en zonder veel genot langs de aanwezige werken in onze musea en tentoonstellingen pleegt te drentelen. Vooral uit onze „openbare verzamelin gen van kunst", zooals onze musea offi cieel heeten, ls ongetwijfeld veel meer openbaar, d.i. niet alleen voor een kleinen groep, maar voor een wijderen kring gel dend genot en levensverrijking te halen dan tot nu toe het geval is. In vele van onze musea zijn nog tallooze kunstwerken „begraven als goud onder den grond" zonder dat dit goud wordt opgedblven en onder een zoo groot mogelijk aantal men schen wordt verdeeld. Loffelijke pogin gen om deze schat naar boven te bren gen en op (geestelijk productieve wijze ln het verkeer te brengen) kon men de laat ste jaren wel oonstateeren; een der be langrijkste was zeker wel een reorganl satle ln de wijze van ophanging der stut achteraan komen. In meerdere dingen zijn wij zelfs vooruit Dat laatste kan b.v. gezegd worden van onze Post, telegraaf- en telefoondienst die in vele opzichten tot voorbeeld kan strekken aan diezelfde diensten in vele plaatsen in binnen- en buitenland. Telkens weer bedenkt P.T.T. nieuwe gemakken ten dienste van den hoofdstedeling en onze bezoekers. Het laatste nieuwtje waarmede deze week een proef werd genomen is het scheppen van de mogelijkheid om direct op een druk bezochte plaats van samenkomst tele grammen af te geven zonder dat men naar een telegraafkantoor behoeft te loopen. Zoo bestond deze mogelijkheid dezen Maandag in Kras en in Polen, waar op dezen eersten weekdag steeds resp. de film-beurs en de hout-beurs gehouden worden. Slaagt deze proefneming, en gezien de resultaten van deze eerste keer behoeft men daaraan niet te twijfelen, dan zal de post er toe overgaan ook steeds zorgen voor het inrichten van dergelijke „vliegende aanneem-kantoren" op plaat sen waar het publiek tijdelijk in groote massa's samenstroomt, zooals in het stadion, bij groote vergaderingen, enz. Wij praten hier waarlijk niet meer van de oude, wat aftandsche „tante Pos". Zij heeft, bij ons in de hoofdstad sinds eeni- gen tijd blijkbaar een geslaagde apen- klier-operatie ondergaan en treedt onder ons op als een jeugdige, ondernemende en veroverende jongedame die we gaarne onze hulde brengen. Een fiksche veelgeliefde telg inderdaad van het geslacht, welks stamboom terug gaat tot de vier voorvaderen die in 1647 door de stedelijke overheid werden aan gesteld „omme der stede oft der goede gemeente boetscappen te doen ende brlefven butjten dezer stede te dragen". Het wonderlijke verschijnsel doet zich op velerlei gebied voor, dat, waar men juist hard vooruitgaat en uiterst modern wil doen, de dingen van eertijds ln den een of anderen vorm weer terugkomen. Het is dikwijls in de mode zoo, maar ook wel elders. Zoo b.v. ook ln.... de naam geving aan hulzen. Vroeger, in den tijd dat er nog geen huisnummers en geen familienamen bestonden, had vrijwel ieder huis van eenige beteekenis, ook in de stad een naam. Jan Willemszoon woon de in „De Liefde", Willem Janszoon ln „Het vliegend Kalf'.... Daarna kwam de tijd dat leder een behoorlijk ingeschre ven offioieelen naam had en in een huls woonde ln een officieel geregistreerde straat met dito nummer. De allermodernsten echter wonen nu weer in naam-hulzen: voor zoover het partioulleren betreft meestal alleen nog maar als forens in landhuizen met uitzon derlijke namen als Is altijd wat", „Rust een weinig", enz. (al begint men ken die er op gericht ls het „teveel" dat ook ln de stad zelf weer de grootere van een de echt hartelijke diaconieën definitief tot dien bouw van bij, .eerste debuut""... Zulk geschrift ^arnie ^°n> waarop president De Vos van Westerlicht besloten en tevens als ver- j verdient feitelijk geen aandacht. En todl IvJ™"™den aanvang van het zit- moedelljke plaats van vestiging Alkmaar dient men er even tegen op te tcomen. -'e Woensdagmiddag hulde bracht aangewezen. De bouw zal plaats hebben Want ook van zulk anoniem geschrijf nan "F* Verkouteren's nagedachtenis. Die onder architectuur van den heer D. Staal geldt wat don Basile, van den laster w!00rden van den uiterlijk zoo kil, zoo te Alkmaar en aan kosten ongeveer zegt„H en reste toujours quelque 200 onKenaakbaar-ltjkenden mr. 250.000 vragen. De aangesloten diaoo- ohose".... Er blijft allicht'toch wel iets r2 08 van Steenwijk kwamen voelde nieën zullen daarvan 100.000 bijdragen, van hangen.ieder - uit 't hart. Intusschen, de schrijver der be-iir^'!1 'Vs vvaar' iemand als wijlen mr houwing ..Wat zil deden" heeft, hierin erkouteren zou, de rest zal gevonden worden uit een obli- gatieleening. Het gebouw zal 80 M. lang schouwing „Wat zij deden worden, aan de beide vleugels 30 M. breed zooals ik hierboven reeds aanwees i en in den middenbouw 12 M. breed. Ook volkomen gelijk, dat er voor 't oogenblik als de verpleegden ziek zijn, zullen zij in „niets meer voor de Kamer zou zijn te het tehuis kunnen blijven. De tarieven doen", 't is er vlak-naast! I vulltn,£_660' f I00 of 8?° bedragen, af- Hij noemt dan, - als nog steeds op af hankelijk van den wensoh der verpleeg- doening wachtend, o.a.: de administra- den om een slaapkamer alléén te hebben, tieve rechtsspraak, Zondagswet, afschaf- een zitialaapkamer te houden en gebruik^ te maken van de oonversatiezaal. al was hij partijge- INTERNATIONAAL VERDRAG VOOR fing Staatsloterij, Weelde-verterings-be- lasting, interpellatie-v. d. Bergh 1. z. geldsohleters-bedrljf, wijziging Auteurs wet (muziek dito), wijziging der Wo- DE BEVEILIGING VAN MENSCHEN- ninRwet, regeling voorbereidend hoo- ger en middelbaar onderwijs. LEVENS OP ZEE. Ik doe nu een greep in „de grabbel- Blijken» het verelee der oom*,!*,!* «en '""z^e'r "!lMrv.T!£?w.rl n. »°e"h«weet"hce Un*dr«C v«rb2S! I de hemel conferentie die In üet vwriur vw alPCht? weet, hoe langdradige voorberei dt verdrag ontwierp; inzonderheid ook zi/lk een"rmtwerkten leste fn het Swi! aan de Niderlandsche delegatie en aan de blad kan wS ontnomen saga»™ """mlendeoh. teken en ,rKelek.ï V «uk de fvemZd?; 8»mndw leden betreurden, det «een "TSTerilKnTLr Ki' «Ml zeelledenorganisaties ter conferentie wa- gauwer on p?actUhm-maSe?'weïk af ren vertegenwoordigd, anderen noemden d,„.n Zelfbeperking hoe vaak heh lk uemoeisufc. eerste elaoh. KINQ er meestal is te ontgaan en een en ander overzlohtelljker te maken. In het Rijks museum Is men b.v. al een heel eind op dezen goeden, nieuwen weg gevorderd, Maar daar komt men er nog lang niet mee. Ook nog andere middelen zijn ge boden en daaronder ln de eerste plaats wel het organlseeren van rondgangen door de musea onder leiding van deskun digen, die, naast begrip ook de gave heb ben hun enthousiasme en hun kunstgenot verstaanbaar te maken voor den leek. Deskundigen, in den zin van geleerde kunsthistorie met veel kennis van zaken en ook wel begrip, zijn er ln ons land genoeg maar er zijn er maar weinigen die tevens bovengenoemde, voor alles ge boden gave bezitten. En daarin schuilt nu juist de moeilijkheid. Anders waren reeds verscheidene van enze museum directies, die veel voor dit denkbeeld voe len overgegaan tot het opstellen van der gelijke rondgangen. Intusschen heeft onlangs de maatschap- Pij tot Nut van 't Algemeen zich met dit probleem bezig gehouden.- Het hoofdbe stuur van deze instelling is bezig na te gaan „op welke wijze het nuttig effect voor de volksontwikkeling van de be staande musea verhoogd kon worden" De directeur van het Rijksopleidingsinstituut voor teekenleeraren, de heer Huib Luns, Weid dezer dagen in een vergadering van het Nut in het Concertgebouw een lezing ®n k™am °ok tot de con- heerenhulzen te doopenl); de nijveren ln zaken die al weer met „Bijenkorf", „In de tabaksplant", „Het Sieraad" enz., en niet met de nuchtere firma-naam worden aangeduid. We zijn evenwel nog niet terug op het peil van onze voorvaderen die aan het doopen van hun huls en het ontwerpen van hun gevelsteenen (voor een deel in de oude stad nog te zien) heel wat zorg besteden. Voor degenen die thans misschien naar insplreerende voorbeelden zoeken enkele staaltjes. In de Bloedstraat droeg een slagerij het opschrift: „Dat voet ls zoet" en had tot gevelsteen een schaap met zuigend lam. Het „Huis d'Hulst" op den Zeedijk had de woorden: „Tiet tijdelijk veigaat, 't Eeuwige bestaat". Op andere buizen werd gerijmd: „Die kan leien en verdragen, Die vint sijn vijand verslagen". „Seöht niemant uwen sin, Of Uwe sins gedenken, Die heden ls Uw vriendt Die kan U morgen krenken". ,,'t Is beter benijt dan beklaegt Als het Godt behaegt". clusie dat het' InsteliëÊT ëan dereeSkë Men had verd®r k°eien in vele kleuren, rondgangen in de eerste plaats tot st£ t koe, dan de roode koe, enz.), gebracht moest worden. Het moet tenslot I In f1?3 m6tzonder kop, kalveren in °°k of: of: personen behuln vrni wITT; uuli Vlj|egen<le zalmen, gn" SS2STÏÏÏ oor- sehaarsch, op te sporen!'f,Op het Romein^ --geerd.® .een latere bewoner wel eens Onha fowiwi 1. V. w XJi-LlD-LU" sche forum ontmoet men", aldus de heer Luns, „vaak Nederlanders die hunne land door middel van de woorden op zijn huis, zijn voorganger. Zoo kende men hier een genooten er wegwijs maken in de antieke Walviachbeen", waar lnder- kunstschatten. Kan zooiets in het eigen 6®nmaal zulk een been uithing, maar land, ten opzichte van onze n«tinS i 8P°6diK verdween. Een'latere schilderkunst dan niet?". natlonale ®.zUn n°K meer „middelen". Maar laat uaï v®? met 611 eerste- gewich tigste (ln het buitenland reeds lang in 8la«e"- Opvoeding eigenaar liet nu onder het opschrift een walvischbeen in den gevel uitbeitelen en voegde de woorden toe ,Js nu steen" ^oo had men vroeger altijd, behalve uit een oogpunt van architectuur, altijd wat tot muziekgenot kennen wij de laatste t.3" «e *ev?ls van onze hulzen te beleven, jaren, met onze jeugdooncerten, onze ~Z- .t,eeken.en' WU zeiden 't reeds, die radio-lezingen met muzikale illustratie ?r 0p, wi>1Z6n> dflt we weer ln die richting reeds in velerlei vorm; met de opvoeding "3' misschien zal 't nie hj het „schilderijen-" óf ln het algemeen la"?Jduren,of ook. w« lezen misschien zal 't niet zoo en of ook wij lezen weer onze moderne levens-liederen en ver nemen onze wijze lessen van de namen en gevelsteenen onzer hulzen.... Hoewel men zou zeggen, dat we deze dingen „zLum u vl KenoeK (méér dan genoeg Er zijn tegenwoordig ln onze stad nist mësaJn 1 ln onze huizen door onze zoo heel veel duigen meer wiïïee wij ISLSSS^01146 d6 en ln het zien van beeldende kunst, komen we een heel eind achteraan. Moge dat 6tuk weldra worden ingehaald.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 2