HEERENBAAI
verschaft U ontken van genat.
OP EN OM HET BINNENHOF.
AMSTERDAMSCHE BRIEVEN,
PEPERMUNT
is medicijn en lek
kernij tegelijk.
Midden in de drukke zaken
Een momentje .blazen"gaan
Duid'lijk zier hij „DOUWE EGBERTS"
(n de blauwe knnqen staan.
1 Prikkelt hem tof nieuwe daden,
t Geeft hem energie en krachh
1 heeft al héél veel zakenmenschen
Op een nieuu/ idee gebracht.
CJtngo Doorenbos
ECHTE FRIESCHE
2O-5OCT.PiR0NS
Sedert het eerste veiligheidsverdrag
van 20 Januari 1014 rijn groote verbete
ringen van resultaten vaar te nemen, o.a.
de invoering van het automatisch alarm
toestel, het uniforme roeroonmiando, den
richiingzoeker voor passagiersschepen
van 6000 bruto registerton en den ver
beterden meldingsdlenst betreffende ime-
tereologische gegevens en gevaren.
Met betrekking tot hoofdstuk IV (radio-
tel egrafie) wenschte men, dat de regee
ring zich goed op de hoogte zou stellen
van do wijze, waarop van de uitzonde
ringsbevoegdheid gebruik zal worden
gemaakt.
Voorts wordt het vertrouwen geuit, dat
de regeering de verdragsbepaling voor
nieuw te bouwen schepen (met de noodige
soepelheid zal weten toe te passen.
Gewaardeerd wordt dat de regeering
zich ln deze niet in de achterhoede der
mogendheden heeft geplaatst en men
hoopte dat, na onderteekenlng door de
17 betrokken staten, met bekwamen spoed
tot inwerkingstelling der bepalingen zal
worden overgegaan.
Eenige leden vroegen of er voldoende
waarborgen waren, dat de mogendheden,
die het verdrag zuilen hebben geratifi
ceerd, aan de bepalingen daarvan in allen
deeie de hand zullen houden.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot verhooging van het zesde
hoofdstuk der Rijksbegrooting voor 1929.
Het totaal van de voorgestelde verhoogin
gen beloopt 6.269.002, waarvan 166.000
door verminderingen wordt gedekt, zoo
dat het eindcijfer der begrooting een ver
hooging ondergaat van j 6.108.002.
Deze verhooging is oan. toe te schrij
ven aan de nieuwe salarisregeling, het
herstel van het zevende leer plicht jaar,
de wederinvoering van de leerlingen-
schaal, van de „technische herziening"
o. a., waarvoor de verhooging bijna 4.8
millioen bedraagt.
DE RAGES TE ALKMAAR.
WeekkronlelL
Den Haag, 12 Juni
Geen lang «wner-recèe! Een grimmige criticus. De parlemen
taire agenda. Een echt hartelijk woord
Afgelast.
De motorraces van de Ver. v. Vreem
delingenverkeer te Alkmaar, aanvankelijk
vastgesteld op 29 Juni, zijn afgelast, om
dat de nieuwe tribunes, waaraan men nu
nog bouwt, nog niet gereed zullen zijn.
Ook het overige deel van het terrein kan
dan nog niet ln behoorlijken staat zijn
om het publiek een goede plaats te bieden.
GEDEPUTEERDE STATEN VAN
NOORD-HOLLAND.
Gedeputeerde Staten van Noord-Hol
land stellen voor ten laste van den post
voor onvoorziene uitgaven der provinci
ale begrooting van inkomsten en uit
gaven voor 1980 te brengen o.a. de som
van 650 wegens bijdrage aan de ge
meente Sohagen ln de koeten van do
restauratie van de belde torens van het toewijding verreweg do meeste leden der
voormalig Slot.
Dit staat nu toch wel vast, ais een paal
boven water, zooals men dat vroeger
placht te zeggen, van vroegtijdig in
tredend parlementair zomer-recès komt in
1930 heelemaal niets!In de „couloirs"
der Tweede Kamer, laten wij zeggen:
de koffiekamers; de verschillende gangen
in het oude gebouw, waar afgevaardig
den en persmuskieten elkander telkens
ontmoeten, in de foyers zelve hebben
de journalisten te onzent geen toegang;
daar wenschen onze hoogwelgestrengen
zich vrijelijk te kunnen bewegen, zonder
dat dienaren van de Koningin der Aarde
hen bespieden, beluisteren kunnen,
werd eind Mei telkens verzekerd: na
Hemelvaartsdag, uiterlijk Pinksteren geen
sprake meer van vergaderen tot Septem
ber toe!.
De bewering;, dat er totaliter niets van
beteekenis in staat-van-wijzen zou verkee-
ren, ze moet inderdaad met een stevig
lepeltje zout worden opgediend!..
In een overigens hatelijk stukje aan
het adres onzer Tweede Kamer, onder
den titel „Wat zij deden", opgenomen in
„De Telegraaf" van Woensdag-ochtend
11 dezer wordt erop gewezen, dat tot nu
ons Lagerhuis ln de zitting-periode 1929—
'30 „slechts 82 dagen in openbare verga
dering btleen la geweest". Wat neerkomt
op: 60.97 per dag voor leder lid of....
7.62 per uur. Men weet, de Lagerhuizers
genieten 5000 per jaar vaste wedde of
vergoeding. Iemand, die zulk eene be
rekening durft maken, heeft niet het
allerflauwste benul van wat aan de taak
des Volksvertegenwoordigers vastzit. Aan
al den arbeid, de studie-, de inspanning,
welke het met ernst waarnemen der func
tie, hier bedoeld verbonden is: die scri
bent ia „De Telegraaf' maakt er geen ge
wag van. Om een staaltje te geven van
de giftigheid, een andere term 1» hier
waarlijk niet voor te vinden! die dezen
oppervlakklgen bespiegelaar bezielde bij
het neerpennen.... van zijn stukje,
schrijf ik hier de slotregels over. Hij
wonscht daarbij te erkennori dat: „het al
tijd nog minder bedonkelljk ls, wanneer
het achterwege blijven van doeltreffende
maatregelen het gevolg ls van een vacan-
t'e-stemmlng dan wanneer men meenende
handelend op te treden, evenmin Iets tot
stand vermag te brengen...."
Hatelijker kèn 't toch wel niet! En wie
beseft, met hoeveel onverdroten ijver en
Daartoe op te wekken, aan te dringen
is nationale plicht. Maar heel wat anders
dan 't doen voorkomen, alsof onze Volks
vertegenwoordiging slechts smaad en
hoon verdient Gelukkig is dat niet 't ge
val.
BEHOUD VAN HET BERGER BOSOH?
Medewerking van üed. Staten.
Nnar de Tel. verneemt, zullen Ged.
Staten van Noord-Holland ln de a.s, Dins
dag te openen Statenzitting op het ver
zoek van het gemeentebestuur van Ber
Tweede Kamer, waar deze schrijver
't dan over heeft, bun zware taak ver
vullen; hoe herhaaldelijk tereoht hulde ls
gebracht aan den ernst, waarmee èn in
Commlssiën van Voorbereiding èn ln de
a Ueellngen wetsontwerpen van beteeke
nis zijn voorbereid, - zonder onderscheid
[van partij of „kleur", bij zal veront
waardigd zijn over zulk een groven, on
gen vooraten» kanXffemeente^Beraen verdlenden aanval. Zeker valt er nog heel
gen voorstellen, aan de gemeente Bergen iu.(t lo verar,dereni t0 verbeteren ln do
van on» Parlement Ook lk
Ikwoh on doze zaak spoodelaoheml aan avhroomile nooit op zulke fouten en leaiu.
de orde te stollen.
ten, waar ik die ln den loop van vele jaren
meen te hebben opgemerkt, de aan-
f>TTT>KV vaiv lunpM dacht te richten. De breedsprakigheid,,
OUDEN VAN DAGEN WÜ(U. 0,ok dt, W!rlblmt in ivDel Tel
wag van maakt, Is ongetwijfeld1 een der
i allerergste. Doch het prestige van onze
i Vertegenwoordiging te willen „neerha-
Er is reeds eerder een en ander gemeld len" door schampere, voor het goede en
over plannen van de 52 diaconieën van1 prijzenswaardige blind blijvende kri- -W-
herv. gemeenten ln de classis Alkmaar, tiek: het is geen vaderlandslievend werk!ex, vroe,K beginnend zomer-recès zal
om een tehuis voor oude lieden te bou- Men moet dat overlaton aan sommigen I aan en kant van het Binnenhof
wen. Thans is ln een gisteravond' gehou- wier eerzucht en IJdelheid gewond zilni86^ 8Prake zijn.
den vergadering van afgevaardigden dier door niet-herklezlng of door nederlaag aanleering verdient
TEHUIS VOOR
TE ALKMAAR.
Men schrijft aan de N.R.Ot.:
"Vermoedelijk den 24en ajs. zal de
Tweede Kamer in de afdeelingen bespre
ken de welhaast te wachten voorstellen,
verband houdend met de landbouw-crisis,
't Wordt dus allicht c.a. half Juli, wan
neer dat ontwerp in openbare behande
ling kan komen. Toen men tot het besef
was geraakt, dat er van een ononder
broken zomer-recès, met Hemelvaartsdag
beginnend, thans geen sprak© kon
wezen, werd gezegd: „Nu ja, dan
knoopen wij er op z'n hoogst een weekje
aan vast!".
Ik zou er iets om durven wedden, dat
straks op het „lijstje" van de Tweede
Kamer nog wel wat meer zal komen te
staan dan het landbouwcrisis-ontwerp.
Misschien zijn we angstwekkend-dicht bij
Augustus, wanneer dan het „heuschelij-
ke" zomer-reoès voor ons Lagerhuis dit
jaar kan beginnen.
Voor de Eerste Kamer staat 't er onge
veer evenzoo voor.
Woensdagmiddag 11 Juni kwam ons
Hoogerhuis bijeen in een kort zittinkje,
dat „praeludium" (voorspel) vormde tot
een afdeelings-onderzoek, dien Hen van
zomermaand, van velerlei
Bij den Senaat zijn laatstelijk, dus:
voordat het Lagerhuis' uiteen ging, ver
moedelijk tot de tweede helft van Juni,
gelijk president Van Schalk 't den 28en
Mei verduidelijkte, van de Tweede
Kamer ingekomen o.a.: wettelijke rege
ling van de Arbeidsbemiddeling, wijzi
ging van de Ongovallenwet-1921 en van
de Land- en Tulnbouwongevallenwet-
1922goedkeuring van het Protocol
nopens den chemischen en bacteriologi-
schen oorlog van 17 Juni 1925.
Ik noem nu slechts het allervoornaam
ste van wat de Eerste Kamer Woensdag
middag jj. in hare afdeelingen had te on
derzoeken. Het ontwerp Regeling der
Winkelsluiting, dat tooh nog wel vóór
het Senaats-reoès af moet zijn, ls ln de
afdeelingen onderzocht. Het Voorloopig
Verslag is met rassche schreden nade
rend.
Voor de zitting van Donderdag 12 Juni
werden o.a. aangewezen ter afdoening:
goedkeuring van verschillende Protoool-
len bij voorbaat vroeg men zloh af, of
Prof. Anema en Prof. Lohman hierbij niet
uit hun tent zouden worden gelokt,
nieuwe wettelijke regeling van de arbeids
overeenkomst van kapitein ep schepelin
gen, voorkoming van dubbele belasting.
Dus: sleohts „een schijntje" van wat er
valt af to doen. De wijziging der Gemeen
tewet, wie twijfelde daaraan?! ls
naar eene Commissie van Voorbereiding
gezonden. President De Vos van Steen-
wijk heeft tot leden dier oommissie
Woensdag jl„ aangewezen de h.h. Van
Lanschot, Wibaut, De Savornln Lohman,
Rink en Briët, Deze schotel van het
senatorlaal menu wordt dus in elk geval
eerst ln de zltting-periode 1980'81 op
gediend.
En de rest?.
Hoe 't ook mocht loopen,
noot van den heer Louis de Visser ge
weest inplaats van lid der chr.-histonKxn-
partij, gelijk wijlen Verkouteren was,
bij allen in den Senaat, en daarbuiten,
geëerd en geliefd zijn geweest.
Omdat hö was: een goed en ook groot
mensch.
In het eeren tan die hoogheid vinden
wil menschen, elkander toch samen.
Ook dit is, "wilde lk zeggen, eene
vertroostende en bemoedigende Pinkster
gedachte, - óók voor politici I
Mr. ANTONIO.
Kunstgenot in onze musea. - De pogingen van het
verjongde tante Pos. Hulzen-namen.
„Nut". De
Enkele weken geleden, toen er weer
eens een vah de ontelbare tentoonstellin
gen geopend werd die in ons Stedelijk
Museum een onderdak vinden, hield de
Voorzitter van de Onafhankelijken, wier
voorjaars-expositie het ditmaal gold, een
rede, waarin de wensoh werd uitgespro
ken, dat de gemeente, zooals dat in enkele
buitenlandsche steden reeds lang het ge
val is, zou overgaan tot het plaatsen van
vlagge-masten op eenige centrale punten,
masten waaraan de kleuren kunnen wap
peren van de op dat oogenblik een ten
toonstelling houdende vereeniging en
waaraan, op manshoogte een schild be
vestigd is waarop het publiek kan lezen
waar die laatste voortbrengselen van de
broeders en zusters van het St. Lucas-
gilde te kijk zijn. Een min of meer Ame-
rikaansch reclame-idee, dat, waar in deze
moderne tijden nu eenmaal zelfs de Muze
niet buiten een doeltreffende publiciteit
kan, inderdaad overweging door de stede
lijke autoriteiten verdient en dat bedoeld
is om het bezoek aan de schilderijen-ten
toonstellingen te bevorderen. Dat bezoek
is overigens, als men het* vergelijkt met
dat van eenige jaren geleden en men in
aanmerking neemt dat er tegenwoordig
veel meer geboden wordt, zeker toege
nomen en geeft op zichzelf genomen mis
schien niet eens zoo heel veel reden tot
klagen. Zeker is echter ook, dat het over-
groote deel van dat bezoek gebracht
wordt uit modezucht, sensatie-lust (men
moet toch weer eens zien wat voor geks
die modernen nu weer hebben bedacht!)
en.... uit familie of vrienden-relatie....
Er gaan er, deze laatste jaren, zooveel
met het doek en het penseel om, dat er
welhaast niemand meer is zonder een
schilderend familielid, vriend of vriendin!
Wat dan ook ln deze tijden voor alles ge
boden schijnt, méér geboden dan het op
richten van reclame-masten en het tot
stand brengen van een betere publiciteit,
is leeren zien van schilderijen en het bij
brengen van eenig begrip aan de massa
die thans voor het meerendeel gedachte
loos en vrij verveeld en zonder veel genot
langs de aanwezige werken in onze musea
en tentoonstellingen pleegt te drentelen.
Vooral uit onze „openbare verzamelin
gen van kunst", zooals onze musea offi
cieel heeten, ls ongetwijfeld veel meer
openbaar, d.i. niet alleen voor een kleinen
groep, maar voor een wijderen kring gel
dend genot en levensverrijking te halen
dan tot nu toe het geval is. In vele van
onze musea zijn nog tallooze kunstwerken
„begraven als goud onder den grond"
zonder dat dit goud wordt opgedblven en
onder een zoo groot mogelijk aantal men
schen wordt verdeeld. Loffelijke pogin
gen om deze schat naar boven te bren
gen en op (geestelijk productieve wijze ln
het verkeer te brengen) kon men de laat
ste jaren wel oonstateeren; een der be
langrijkste was zeker wel een reorganl
satle ln de wijze van ophanging der stut
achteraan komen. In meerdere dingen
zijn wij zelfs vooruit Dat laatste kan b.v.
gezegd worden van onze Post, telegraaf-
en telefoondienst die in vele opzichten tot
voorbeeld kan strekken aan diezelfde
diensten in vele plaatsen in binnen- en
buitenland. Telkens weer bedenkt P.T.T.
nieuwe gemakken ten dienste van den
hoofdstedeling en onze bezoekers. Het
laatste nieuwtje waarmede deze week een
proef werd genomen is het scheppen van
de mogelijkheid om direct op een druk
bezochte plaats van samenkomst tele
grammen af te geven zonder dat men
naar een telegraafkantoor behoeft te
loopen. Zoo bestond deze mogelijkheid
dezen Maandag in Kras en in Polen, waar
op dezen eersten weekdag steeds resp. de
film-beurs en de hout-beurs gehouden
worden. Slaagt deze proefneming, en
gezien de resultaten van deze eerste keer
behoeft men daaraan niet te twijfelen,
dan zal de post er toe overgaan ook steeds
zorgen voor het inrichten van dergelijke
„vliegende aanneem-kantoren" op plaat
sen waar het publiek tijdelijk in groote
massa's samenstroomt, zooals in het
stadion, bij groote vergaderingen, enz.
Wij praten hier waarlijk niet meer van
de oude, wat aftandsche „tante Pos". Zij
heeft, bij ons in de hoofdstad sinds eeni-
gen tijd blijkbaar een geslaagde apen-
klier-operatie ondergaan en treedt onder
ons op als een jeugdige, ondernemende
en veroverende jongedame die we gaarne
onze hulde brengen.
Een fiksche veelgeliefde telg inderdaad
van het geslacht, welks stamboom terug
gaat tot de vier voorvaderen die in 1647
door de stedelijke overheid werden aan
gesteld „omme der stede oft der goede
gemeente boetscappen te doen ende
brlefven butjten dezer stede te dragen".
Het wonderlijke verschijnsel doet zich
op velerlei gebied voor, dat, waar men
juist hard vooruitgaat en uiterst modern
wil doen, de dingen van eertijds ln den
een of anderen vorm weer terugkomen.
Het is dikwijls in de mode zoo, maar ook
wel elders. Zoo b.v. ook ln.... de naam
geving aan hulzen. Vroeger, in den tijd
dat er nog geen huisnummers en geen
familienamen bestonden, had vrijwel
ieder huis van eenige beteekenis, ook in
de stad een naam. Jan Willemszoon woon
de in „De Liefde", Willem Janszoon ln
„Het vliegend Kalf'.... Daarna kwam
de tijd dat leder een behoorlijk ingeschre
ven offioieelen naam had en in een huls
woonde ln een officieel geregistreerde
straat met dito nummer.
De allermodernsten echter wonen nu
weer in naam-hulzen: voor zoover het
partioulleren betreft meestal alleen nog
maar als forens in landhuizen met uitzon
derlijke namen als Is altijd wat",
„Rust een weinig", enz. (al begint men
ken die er op gericht ls het „teveel" dat ook ln de stad zelf weer de grootere
van een
de echt hartelijke
diaconieën definitief tot dien bouw van bij, .eerste debuut""... Zulk geschrift ^arnie ^°n> waarop president De Vos van
Westerlicht besloten en tevens als ver- j verdient feitelijk geen aandacht. En todl IvJ™"™den aanvang van het zit-
moedelljke plaats van vestiging Alkmaar dient men er even tegen op te tcomen. -'e Woensdagmiddag hulde bracht
aangewezen. De bouw zal plaats hebben Want ook van zulk anoniem geschrijf nan "F* Verkouteren's nagedachtenis. Die
onder architectuur van den heer D. Staal geldt wat don Basile, van den laster w!00rden van den uiterlijk zoo kil, zoo
te Alkmaar en aan kosten ongeveer zegt„H en reste toujours quelque 200 onKenaakbaar-ltjkenden mr.
250.000 vragen. De aangesloten diaoo- ohose".... Er blijft allicht'toch wel iets r2 08 van Steenwijk kwamen voelde
nieën zullen daarvan 100.000 bijdragen, van hangen.ieder - uit 't hart.
Intusschen, de schrijver der be-iir^'!1 'Vs vvaar' iemand als wijlen mr
houwing ..Wat zil deden" heeft, hierin erkouteren zou,
de rest zal gevonden worden uit een obli-
gatieleening. Het gebouw zal 80 M. lang schouwing „Wat zij deden
worden, aan de beide vleugels 30 M. breed zooals ik hierboven reeds aanwees i
en in den middenbouw 12 M. breed. Ook volkomen gelijk, dat er voor 't oogenblik
als de verpleegden ziek zijn, zullen zij in „niets meer voor de Kamer zou zijn te
het tehuis kunnen blijven. De tarieven doen", 't is er vlak-naast! I
vulltn,£_660' f I00 of 8?° bedragen, af- Hij noemt dan, - als nog steeds op af
hankelijk van den wensoh der verpleeg- doening wachtend, o.a.: de administra-
den om een slaapkamer alléén te hebben, tieve rechtsspraak, Zondagswet, afschaf-
een zitialaapkamer te houden en gebruik^
te maken van de oonversatiezaal.
al was hij partijge-
INTERNATIONAAL VERDRAG VOOR
fing Staatsloterij, Weelde-verterings-be-
lasting, interpellatie-v. d. Bergh 1. z.
geldsohleters-bedrljf, wijziging Auteurs
wet (muziek dito), wijziging der Wo-
DE BEVEILIGING VAN MENSCHEN- ninRwet, regeling voorbereidend hoo-
ger en middelbaar onderwijs.
LEVENS OP ZEE.
Ik doe nu een greep in „de grabbel-
Blijken» het verelee der oom*,!*,!* «en '""z^e'r "!lMrv.T!£?w.rl n.
»°e"h«weet"hce Un*dr«C v«rb2S!
I de hemel
conferentie die In üet vwriur vw alPCht? weet, hoe langdradige voorberei
dt verdrag ontwierp; inzonderheid ook zi/lk een"rmtwerkten leste fn het Swi!
aan de Niderlandsche delegatie en aan de blad kan wS ontnomen
saga»™ """mlendeoh. teken en ,rKelek.ï V «uk de fvemZd?;
8»mndw leden betreurden, det «een "TSTerilKnTLr Ki' «Ml
zeelledenorganisaties ter conferentie wa- gauwer on p?actUhm-maSe?'weïk af
ren vertegenwoordigd, anderen noemden d,„.n Zelfbeperking hoe vaak heh lk
uemoeisufc. eerste elaoh.
KINQ
er meestal is te ontgaan en een en ander
overzlohtelljker te maken. In het Rijks
museum Is men b.v. al een heel eind op
dezen goeden, nieuwen weg gevorderd,
Maar daar komt men er nog lang niet
mee. Ook nog andere middelen zijn ge
boden en daaronder ln de eerste plaats
wel het organlseeren van rondgangen
door de musea onder leiding van deskun
digen, die, naast begrip ook de gave heb
ben hun enthousiasme en hun kunstgenot
verstaanbaar te maken voor den leek.
Deskundigen, in den zin van geleerde
kunsthistorie met veel kennis van zaken
en ook wel begrip, zijn er ln ons land
genoeg maar er zijn er maar weinigen
die tevens bovengenoemde, voor alles ge
boden gave bezitten. En daarin schuilt
nu juist de moeilijkheid. Anders waren
reeds verscheidene van enze museum
directies, die veel voor dit denkbeeld voe
len overgegaan tot het opstellen van der
gelijke rondgangen.
Intusschen heeft onlangs de maatschap-
Pij tot Nut van 't Algemeen zich met dit
probleem bezig gehouden.- Het hoofdbe
stuur van deze instelling is bezig na te
gaan „op welke wijze het nuttig effect
voor de volksontwikkeling van de be
staande musea verhoogd kon worden" De
directeur van het Rijksopleidingsinstituut
voor teekenleeraren, de heer Huib Luns,
Weid dezer dagen in een vergadering van
het Nut in het Concertgebouw een lezing
®n k™am °ok tot de con-
heerenhulzen te doopenl); de nijveren ln
zaken die al weer met „Bijenkorf", „In de
tabaksplant", „Het Sieraad" enz., en
niet met de nuchtere firma-naam worden
aangeduid.
We zijn evenwel nog niet terug op het
peil van onze voorvaderen die aan het
doopen van hun huls en het ontwerpen
van hun gevelsteenen (voor een deel in
de oude stad nog te zien) heel wat zorg
besteden.
Voor degenen die thans misschien
naar insplreerende voorbeelden zoeken
enkele staaltjes. In de Bloedstraat droeg
een slagerij het opschrift: „Dat voet ls
zoet" en had tot gevelsteen een schaap
met zuigend lam. Het „Huis d'Hulst" op
den Zeedijk had de woorden:
„Tiet tijdelijk veigaat,
't Eeuwige bestaat".
Op andere buizen werd gerijmd:
„Die kan leien en verdragen,
Die vint sijn vijand verslagen".
„Seöht niemant uwen sin,
Of Uwe sins gedenken,
Die heden ls Uw vriendt
Die kan U morgen krenken".
,,'t Is beter benijt dan beklaegt
Als het Godt behaegt".
clusie dat het' InsteliëÊT ëan dereeSkë Men had verd®r k°eien in vele kleuren,
rondgangen in de eerste plaats tot st£ t koe, dan de roode koe, enz.),
gebracht moest worden. Het moet tenslot I In f1?3 m6tzonder kop, kalveren in
°°k
of:
of:
personen
behuln vrni wITT; uuli Vlj|egen<le zalmen,
gn" SS2STÏÏÏ oor-
sehaarsch, op te sporen!'f,Op het Romein^ --geerd.® .een latere bewoner wel eens
Onha fowiwi 1. V. w XJi-LlD-LU"
sche forum ontmoet men", aldus de heer
Luns, „vaak Nederlanders die hunne land
door middel van de woorden op zijn huis,
zijn voorganger. Zoo kende men hier een
genooten er wegwijs maken in de antieke Walviachbeen", waar lnder-
kunstschatten. Kan zooiets in het eigen 6®nmaal zulk een been uithing, maar
land, ten opzichte van onze n«tinS i 8P°6diK verdween. Een'latere
schilderkunst dan niet?". natlonale
®.zUn n°K meer „middelen". Maar laat
uaï v®? met 611 eerste- gewich
tigste (ln het buitenland reeds lang in
8la«e"- Opvoeding
eigenaar liet nu onder het opschrift een
walvischbeen in den gevel uitbeitelen en
voegde de woorden toe ,Js nu steen"
^oo had men vroeger altijd, behalve uit
een oogpunt van architectuur, altijd wat
tot muziekgenot kennen wij de laatste t.3" «e *ev?ls van onze hulzen te beleven,
jaren, met onze jeugdooncerten, onze ~Z- .t,eeken.en' WU zeiden 't reeds, die
radio-lezingen met muzikale illustratie ?r 0p, wi>1Z6n> dflt we weer ln die richting
reeds in velerlei vorm; met de opvoeding "3' misschien zal 't nie
hj het „schilderijen-" óf ln het algemeen la"?Jduren,of ook. w« lezen
misschien zal 't niet zoo
en of ook wij lezen weer
onze moderne levens-liederen en ver
nemen onze wijze lessen van de namen
en gevelsteenen onzer hulzen.... Hoewel
men zou zeggen, dat we deze dingen
„zLum u vl KenoeK (méér dan genoeg
Er zijn tegenwoordig ln onze stad nist mësaJn 1 ln onze huizen door onze
zoo heel veel duigen meer wiïïee wij ISLSSS^01146 d6 en
ln het zien van beeldende kunst, komen
we een heel eind achteraan. Moge dat 6tuk
weldra worden ingehaald.