Natuur en Techniek 'li Greep van dit en dat TECHNIEK EN WETENSCHAP Populair Bijvoegsel van de HELDERSCHE COURANT, van ZATERDAG 21 JUNI 1930 439. (auteursrechten voorbehouden). HOE ZIET DE WERELD ER TEGENWOORDIG UIT TOB NOOIT HOEKJE. 't Juttertje EEN VERBETERING OP DE TELEPHOON. De Kryptophoon. Niemand zal meer ontkennen, dat de kortgeleden gestorven Graham Bell een machtige uitvinding heeft gedaan met het ontdekken van het nu -wereldbekende systeem van „telefoneeren".Ai werd hij zoo als meest alle beteekenisvolle mannen „uitgelachen" en kortweg voor „krankzinnig" verklaard zijn vinding heeft een omwenteling in het maatschap pelijk leven teweeg gebracht als bijna geen ander in de laatste vijftig jaar. Niettemin is ook deze overigens ver bluffende vinding nog niet volmaakt. Bn het is juist een van de meest hinderlijke eigenschappen van de telephoon, die in het laatste stadium van den wereldoorlog een onderwerp van buitegewone aandacht en proefneming heeft uitgemaakt. We bedoelen de eigenschap van het „afluisteren". Het is nog altijd heel gemakkelijk om een telefoongesprek ai' te luisteren, als men met zijn eigen toestel verbinding kan krijgen op de lijn van twee verbondenen. Hoe vaak gebeurt het niet dat we tegen wil en dank mede-hoorder zijn in een ge sprek tussohen vreemden? Meer dan eensl En dat men die verbinding gemakkelijk kan krijgen is'zoo erg niet! Tenminste zoo denkt al wat openbare macht en wet telijk gezag heet, erover. Meermalen wor den dan ook telefoongesprekken afgeluis terd op last van de Overhead met de ken nelijke bedoeling misdaden of beraamde aanvallen te voorkomen. Aan de andere kant is het dezelfde overheid die het uiterst jammer vindt, dat men niet eenerzijds een verbinding kan krijgen, maar voor zichzelf even gemak kelijk een verbinding kan verhinderen! Want het afluisteren is nu wel gemakke lijk, maar het is ook voor ieder te doen! Begrijp eens wat dat zeggen wil: zonder verhindering voor ieder! Dat wil zeggen, dat ieder willekeurig en minder betrouwbaar ambtenaar ge legenheid heeft om op het centraalbureau mede te luisteren naar ieder gevoerd par- tioulier gesprek! Dat zou b.v. de Staat of de Leger-autoriteiten weinig kunnen schelen. Maar dat wil tevens zeggen, dat die zelfde ambtenaar in staat is gesprekken af te luisteren van of door middel of ten behoeve van den Staat zelfl Zoodat dus een buitenstaander een onbekende en onbevoegde in de mogelijkheid is gesprek ken af te luisteren, waarvan de juiste on bekendheid of geheimhouding eerste eisch is voor de bedoelingen, de welvaart of de veiligheid van een land! Iets verder doorgedacht beteekent dit, dat een bepaald gesprek kan worden af geluisterd door of namens hen, tegen wien het juist was gericht dus: door een vijand. Hiertegen is het dat Staat en Legerbe- vel maatregelen zoeken. Want vooral in oorlogstijd wanneer, men 't gebruik van de verschillende tele foon-hulpmiddelen toch niet meer missen kan en wil kan het afluisteren van een als dienstgeheim bedoeld gesprek fataal worden voor de beluisterde partij zelf. Het is dus geen wonder, dat vooral de militaire overheid het zoeken bevorderde naar een toestel, of neen instrument, dat het willekeurig afluisteren van telefoon gesprekken voorkomt of onmogelijk maakt Al was het maar alleen door middel van „onduidelijk" maken 1 En het bevorderen van dit zoeken heeft suooes gehad, want gedurende den oorlog is een van de vijandelijke partijen er werkelijk in geslaagd een toestel uit te denken, waardoor het verstaan van bui ten den luisteraar gevoerde telefoonge sprekken vrijwel onmogelijk wordt In hoofdzaak bestaat dit toestel uit een oommutator, die een groot aantal malen per seconde, de richting van de electri- sohe stroomen in de telefoonleiding doet omdraaien. Men schijnt deze oommutator net als bij draadlooze telegrafie, op een vooraf bepaalde hoogte te kunnen span nen. Is nu de aangeroepene eveneens in staat bij zijn gehoorapparaat dit toestel dat Krypthophoon genoemd werd in te schakelen dan staan beide zooge naamd op gelijke golflengte en is het ge sprokene tusschen deze twee duidelijk en normaal verstaanbaar. Probeert nu evenwel een derde die dus vermoedelijk niet op de hoogte is van de golflengte of geen zoodanig toestel be zit een gewoon boorapparaat op de Ji te soliakelen. dan geeft dit boor toestel wel geluiden, maar vanwege het heen en weer slingeren van electrische stroommgen, is van dit mengelmoes van geluiden absoluut niets te verstaan en het maakt den indruk of jnen een geheel andere taal hoort spreken. 18 dus het lastige luisteren van het terrein van de politie en diplomatie en krijgskunde verbannen, gelukkig want een meer ongeschikt begrip op dit ter rein bestaat er niet. Tenzij op zijn beurt weer de vijand?.. Want zoo is het altijd gegaan, z B. DE PARAPLUIE. De werkelijke bakermat van de bij ons zoo ingeburgerde parapluie is.China. Van hieruit heeft zij haar zegetocht ge houden over de wereld. Want van China drong zij naar Indië door en van Indië naar Griekenland. Phytagoras de groote wiskundige beschutte, zoo ver halen de oude schrijvers, wanneer de zon fel scheen z'n hoofd tegen de zonnestra len met z'n regenscherm. Hij maakte dus van die parapluie de parasol. Bij de Romeinen was de parapluie en de parasol 'n voorwerp van groote waarde en onder de bruidsgeschenken van rijke patriciersdochters kon men vaak zulk een nuttig voorwerp aantreffen. Onder de ge schenken, die Antonius aanbood aan Cleopatra behoorde eveneens 'n kostbare parapluie. Het eerste land waar het regenscherm zich wist in te burgeren was Portugal en het duurde nu niet lang of inen zag het vandaar in.... Engeland. Dat kwam natuurlijk door de wederzijdsche vorste lijke betrekkingen, welke door deze beide landen werden onderhouden. Daarna in het midden der 17 e eeuw kwam zij eerst naar Frankrijk en Duitschland. Zoo'n ouderwetsche parapluie was in middels nog lang geen onverdeeld genoe gen. Het was inderdaad 'n heel vrachtje en niet dan in werkelijke noodzakelijk heid werd het gevaarte meegenomen, n.1. wanneer de regen dreigde de toenmaals kleurige en kostbare, maar door de tech niek van toen nog niet bijster kleurvaste kleedingstukken te bederven. Er zijn re genschermen bekend!, waarvan de stok bijna vijf meter houdt en de ribben na genoeg drie meter. In adellijkefamilies werd de parapluie vaak door een of meer bedienden achter het gezelschap aange dragen. Ook in later jaren woog dit uitrustings stuk nog tennaastebij vijf pond. Ten tijde van de groote revolutie in Frankrijk duidde de parapluie ongemerkt de partij aan, waartoe de drager behoor de. Namelijk door bet aanbrengen van bepaalde kleuren aan of- in het scherm. Zoo zag men parapluies met witte, groene, roode of blauwe wapens, kwasten, banen of enkel maar linten.Maar voor de ingewijden was zulk 'n versiering als herkenning meer dan genoeg. B. HET GOEDKOOPSTE ARTIKEL. Wat is het goedkoopste artikel in Ame rika tegenwoordig? vroeg 'n groote adver tentie m een van de Amerikaansche bladen. En het antwoord van een spotter luidde: „Het goedkoopste artikel van Amerika is het leven van een Amerikaansch burger in de straten van Chioagol" (Ohioago Prees). HET EENIGE! Vuurwapenen en volkomen vrijheid dat zijn de twee eenige dingen waarmede 'n vrouw bijzonder slecht kan omgaan. (Eve). EEN ADVERTENTIE. Te koop wegens uitscheiding van zaken een prachtig groote opstand met toonbank en groot raam met spiegelruit, van alle gemakken voorzien, zeer geschikt voor filiaalhouders. (Weekbl. v. d. Handel). DE SLAVIN. De vrouw wil altijd naar de mode zijn. Dat is haar eenige gedachte. Gelukkig daarom de man die eenmaal kans zal zien zich aan niet een enkele vrouw %e hechten of te meenen, dat er zulk een wezen zou rondloopen, die hem met hart en ziel zou kunnen toebehooren.... Zij kan dat niet en zal dat nimmer kunnen. Haar hart en haar zinnen behooren voor eeuwig toe aan het schijngedrocht: Model.... Aan dien afgodendienst heeft de vrouw zich gewyd.... Voor deze buigt zij zich en volgt de zonderlingste grillen.... Nog eenmaal zal de Mode haar voor haar straf misschien ertoe brengen met een ring door den neus te loopen of de lippen uit te rekken tot het schoteltjes geworden zijn gelijk nu reeds de vrouwelijke figuren van het negerras doen.. Waar om? Omdat het daar de mode is! (Punch). DE BOND VAN PRACTICI! In de Vereenigde Staten het land van de bijzondere en buitengewone, maar vaak niet minder van de buitenissige en extravagante mogelijkheden is sedert kort een bond opgericht van mensohen, welke ernaar willen streven elkander bij bet huwelijk niet meer allerlei prullige ofwel juist kostbare dingen te offreeren. Doch uitsluitend nuttige zaken, die „te pas" komen 1 Na verschillende koffiekannen, piano stoeltjes, behangselpapier en groente emmers te hebben gewisseld is nu dezer dagen een juist in den echt getreden ledenpaar van dien bond verblijd met de toezending van twee doelmatige, keurig versierde en afgewerkte.... gummistok ken 1 Ten gebruike bij het wandelen op stille wegen 1 (London Opinion). NAPOLEON EN DE MODE. Zijn hemden. De hemden van Napoleon Bonaparte werden vervaardigd in de groote zaak van mademoiselle Lolive een uiterst forsch gebouwde dame. Af en toe moest mademoiselle den kei zer, die twee hoofden kleiner was dan zij, de maat nemen. Bij die gelegenheid wer den over en. weer allerlei grapjes gedebi teerd, waarvan het volgende bewaard is gebleven: „Mademoiselle Lolive", sprak Napoleon, „ais u ooit wilt trouwen, waarschuw ime dan; dan zal ik zorgen, dat u den groot sten kurassier uit mijn regimenten krijgt." „Liever niet!" lachte Lolive. „Het lin nen is zoo duur; ik heb liever een klein onderkruipsel van een mannetje." Waarop Napoleon weer: „Jammer, dat ik al getrouwd ben!" Van de firma Debeuvry Cie. betrok Napoleon dassen van zwart fluweel, die m den winkel acht francs per «tuk kostten. Toen hij de rekening kreeg, vermeldde deze een bedrag van ruim honderdzestig francs. Woedend riep de keizer tegen zjjq kamerdienaar Constant: .Waarom moet ik meer betalen dan andere mensohen?" Een uur later stond madame Debeuvry, bleek en bevend, voor den keizer. Tot haar groote verbazing werd zij har telijk ontvangen. „Madame", sprak Napoleon, terwijl hij haar zijn hand toestak, „ik heb u hier ontboden om u dank te brengen. Uw miserabele dassen hebben mij het leven gered." „Wat bedoelt u, sire?" stamelde de onthutste zakenvrouw. „Wel," vervolgde Bonaparte, „ik wou mij aan een van die dassen ophangen uit wanhoop oter uw hooge'rekening. Maar het fluweel was zóó slecht, dat het direct scheurde. Vandaar, dat ik nog leef. Nog maals imjjn dank." i De audiëntie was geëindigd. Van toen af betaalde Napoleon vier francs voor de beste fluweelen dassen van Parijs. waarmede wij leven en bij de schrikba rende vermeerdering van kantoorarbeid, is de vraag naar deze instrumenten zeer toegenomen en schier onmisbaar gewo den. Het schrijven op deze machines is tot een vak op zichzelf geworden. Het is vooral een van de meest beoefende vrou welijke beroepen van onzen tijd. Bovendien 1b de schrijfmachine in den laatsten tijd hoe langer hoe meer in een bepaalde richting vervolmaakt Er zijn zelfs mechanismen in aangebracht, welke haar bruikbaar maakt als optel- aftrek-, reken- en vermenigvuldiglngsmachine. Tegenwoordig zijn er niet minder dan negentig verschillende soorten schrijf machines bekend. B. DE GESCHIEDENIS VAN DE SCHRIJFMACHINE. De geschiedenis van de thans over de geheele wereld in gebruik zijnde schrijf machine kan in het kort als volgt worden weergegeven: Reeds in het jaar 1714 werd aan een Engeschman een z.g. patent ge geven voor het vervaardigen van een instrument, waarmede men zou kunnen schrijven. Deze Engelschman was Henry Mill. Hoe deze machine was geconstru eerd is niet heelemaal bekend. Eerst in 1784 werden nieuwe pogingen in het werk gesteld en werden verbeteringen be proefd op de oude uitvinding van M11L Van dien tijd af vallen meerdere pogin gen te oonstateeren en Meld men zich vrijwel onafgebroken bezig met dit on derwerp. in 1840 werd door twee (weer Engelsche) uitvinders, de heeren Bains en Wright een „Type-writer-Telegraph" gepatenteerd, waarin het principe der letterstaafjes voor het eerst tot uitvoe ring kwam. In Amerika verkreeg in 1848 Thurbet een patent op de z.g. letterwiel- machine, de eerste machine die werkelijk mechanisch schreef zij het ook zoo langzaam, dat zij voor algemeen gebruik nog geen practische waarde bezat. Even weinig resultaat had andere Ame rika ansciïfe pogingen. Totdat in 1867 de Amerikaansche boekdrukkers Sholes en Soul tezamen met den werktuigkundige Gladden oorspronkelijk met de bedoe ling om een pagineerstempel-tmadbine te construeeren een patent verkregen op de schrijfmachine, waaruit zich de z.g. Remington Standard Type-writer heeft ontwikkeld. Deze machine is nu het meest over de wereld verspreid. Haar naam heeft deze machine ontleend aan de be kende Wapenfabriek van Remington Sons in Ihon (Staat New-York). In het jaar 1874 kwam de eerste onvol komen, doch niettemin bruikbare schrijf machine aan de markt. Dit was het begin der eigenlijke schrijfmachine-industrie. Het dpurde evenwel nog tot na 1880 eer het succes van de Typewriter verzekerd was. 31 Thans bedraagt de jaarlijksche pro ductie op dit gebied naar ruwe schatting imeer dan 600.000 stuks. :De Vereenigde Staten met een bevolking van ongeveer 100 millioen rielen gebruiken hiervan 260.000 stuks. In onzen tijd bij de geweldige snelheid DE TOLK. In een Dultsche machinefabriek werd een Griek als opzichter aangesteld. De man was zeer handig en geschikt; zijn fout was echter diat hij; geen woord Duitsch verstond. Geen van zijn mede-arbeiders ook de chef-ingenieur, een Nederlan der verstond ook maar iets van 's mans woordenschat. Gold het dringende geval len, dan werd! in allerijl de boekhouder van z'n kruk gehaald, die lange jaren in Griekenland had gewerkt en dus als tolk kon fungeeren. Dit alles vond de inge nieur echter te omslachtig; 't kostte bo vendien veel tijd en zijn arm- en vinger bewegingen, die vaak in mishandelingen ontaardden, waren toch wel begrijpelijk I Op zekeren dag werd het den Griek toch wel te bont. Hij ging den boekhouder halen en stapte met dezen naar den ingenieur, ter wijl hij het volgend verklaarde: „Zeg aan dit zwijn, dat hij, op deze ma nier z'n grootmoeder In de andere wereld kan behandelen, maar niet mij. Hij heeft een schranderen kop, ik een dito rug. En van mijn werk begrijpt hij geen laars. Hij moet zich daar niet .meer mee bemoeien, anders „lap ik heim er een door zijn neus." En wee hem, als hij nog eens een vinger naar mij uitsteekt! Dan krijgt hij zoo'n „slag", dat hij zich zal voelen als een zui geling van twee maanden. Vertel hem dit alles zooals ik het je gezegd heb!" „En, wat wil de man nu van imiij?" vroeg de ingenieur. Ja, hij vertelt, dat z'n va der doodziek Is; hij vraagt of het mogelijk is, dat beun 100 Mark worden geschonken, die hij; dan ter ondersteuning kan opne men. Hij' was toch een flink arbeider...." „In vredesnaam dan maar, hij mag ze hebben. Zorg er voor, dat het geld heim wordt uitbetaald en laat hem een en ander schriftelijk bevestigen." Toen stond de ingenieur op, klopte den man hartelijk op z'n schouder en gaf hean een hand. „Zie je," zei de tolk, „hij verontschuldigt zich en ik moet je zeggen, dat Mj het nooit kwaad bedoeld heeft en zich bepaald „ziek" zal gevoelen, Indien je hem een wrok toedraagt. Hij zal je zelfs schrifte lijk z'n excuus aanbieden, waarin hij Je minstens 100 keer om vergeving vraagt Ten toeken, dat je hem vergeeft, moet Je dat excuus onderteekenen." Op deze maMer waren de ménschen te vreden gesteld. De Griek verwonderde zich alleen, dat de Ingenieur voor z'n ex cuus een kwitantie gebruikte, maar daar dacht hij verder Met over na. Alleen de tolk mompelde, toen hij de 100 Mark in z'n zak liet glijden: „Wat jammer, bij had net zoo goed 160 maal om verge ving kunnen vragen!" DE DUITSOHE KEIZERSKROON. De oude en offioieele Duitsche keizerskroon bevindt zich niet binnen de grenzen van het eigenlijke Dultsche Rijk, en dus ook Met in de hoofdstad daarvan 1 Men zal zeggen, dat dit heelemaal geen wonder is, nu de Duitsche keizer er zelf ook Met meer isl Maar dat is onjuist. De oude kroon als attribuut van de keizerlijke waardigheid is er ook tijdens de aanwezigheid van Wilhelm H nimmer geweest! Neen, zij be vindt zich reeds langer dan V-U eeuw in de keizerlijke schatkamer te Weenen waarheen zij in het jaar 1796 werd over gebracht teneinde het kostbare stuk Met in handen te doen vallen van de Fransche legers, die destijds nu en dan onhebbelijk dicht in de buurt kwamen. Voor dien tijd was zij ook Met te Ber lijn, maai' te Neurenberg. De pogingen indertijd aangewend het sieraad weer naar DuitsoMand terug te voeren, zijn steeds afgestuit op de weigering van Kei zer Frans I van Oostenrijk, die stokstijf volhield, dat het eigenlijke Duitsche Rijk in zijn oorspronkelijken vorm Met meer bestond, en dus geen rechten had' op de Keizerskroon! CKEVEESCHE LANGDRADIGHEID. Behalve den vanouds bekenden z,g. Chineeschen Muur om het Ohineesche rijk gebouwd in de jaren 200260 na Christus, teneinde het land tegen de wil de horden der Tartaren te beschermen, en welke muur tennaastebij' 800 mijlen lang is, hebben de Chineezen vaak stuk ken werk geleverd, die uitermate lang of wonderlijk groot in elk geval buitenge meen waren1! Een treffend staaltje van deze eigen schap is wel dat de meest langademige schrijver waarschijnlijk de Ghineesche iiovellist Kiong te Bakin is. Hij gaf een „Novelle" uit van drie millioen woordenI Rekent men een gewone fatsoenlijke boekpagina op pl.m. vierhonderd woor- ZWIJGEN. Hoe dikwijls zrwflgen wtJ als wfl moesten spreken, en hoe dikwijls flappen wij er onbedachtzaam iets uit terwijl de eenige juiste houding .zwijgen" zou zijn? Helaas, wij zijn overtuigd, dat dit heel veel voor komt. Om te beginnen met een voorbeeld van het eerste geval la het U nooit over komen dat men in Uw bijzijn iets niet waardeeremds of iets, erger dan Met waardeerend zeide over iemand die U hartelijk toegedaan1 bent, en dat U dit on voldoende of miasohien in 't geheel Met tegensprak? En dat U achteraf het land had over de slappe halfslachtige houding die U had aangenomen? Wij hooren iets onaardigs aan over een goede(n) vriendin of vriend en wij zwijgen. Waarom? Mees tentijds uit gemakzucht. En wij geven er ons geen rekenschap van dat zulk een houding eigenlijk Mets minder dan valseh Is. Want wanneer wij er Mets tegenin brengen dan kan degene die spreekt niet anders denken dan dat wij' het eens zijn met hetgeen hij' (zij) beweert. Dus wij be amen een ininder gunstige meening over iemand die wij vriendschappelijk behan delen en die wij ook werkelijk onze vriendschap geschonken hebben. Dit standpunt is onzuiver en onjuist Wan neer iemand onze vriendschap waard is, dan is hij (zij) ook waard om bij elke ge legenheid die zich voordoet onzen open lijken steun te hebben. Anders is onze vriendschap geen cent waard. Iemand die een ander waarlijk eerlijk toegedaan is zal zelfs een ongunstig oordeel dat op waarheid berust niet lijdelijk aanhooren, maar dit onderbreken met de woorden: „degene waar U daarover spreekt is een goede vrien(in) van mij en daarom ver zoek ik U om in mijn tegenwoordigheid Met op deze wijze over hem (haar) te spreken. Als iedereen zoo eerlijk voor zijn sympatMeën in de bres sprong, zouden heel wat minderwaardige lasterpraatjes in de kiem gesmoord worden. Want npjh voorkomt er mede, dat de menschen zeg gen: „Zus of zoo, die hem (haar) toch goed kent was erbij, en die sprak het Met tegen En nu de andere zijde van het vraag stuk. Hoe dikwijls hebt U iets gezegd, ofwel gedachteloos ofwel in een oogenblik van misplaatste vertrouwelijkheid, en er later bitter berouw van gehad. Het is Met raad zaam, al te vertrouwelijk te zijn, vooral niet met menschen die men nog lang niet kent, en waarvan men eigenlijk weinig af weet. Sommige naturen hebben een zekere neiging tot mededeelzaamheid en vertel len iets met het idee: „Wat kan ik er voor kwaad mee?" En voorloopig schijnt het inderdaad ,geen kwaad gekund te heb ben", tot soms veel later, als het de(n) betrokkene het minste schikt, de eigen mededeeling als wapen tegen hem (haar) gekeerd wordt. Eni dan is het te laatl Houdt Uw intieme levensquesties voot Uzelf, praat niet vertrouwelijk met meer dere personen. Hebt hoogstens een enkele vertrouwde als U iemand kent, waar U volkomen zeker van bant, maar laat het dan daar hij blijven! Dr. JOS. DE GOOR. (Nadruk verboden). Voor de lezers van dit blad geeft om# Psychologische medewerker Dr. Joa do Oock, van Merlenstraat 120, Den Haag, gratis zielkundige adviezen o.m. over de wijze waarop zij hun geest kunnen rer- frisschen en hun wilskracht en energie kunnen veraterken. De vragen zullen in dit blad geregeld worden behandeld. Mochten de beantwoor dingen te uitvoerig worden, dan direet schriftelijk aan de aanvragers. den, dan zou dit verhaal op Europee- sche manier tot boek gevormd zeven duizend vijf honderd bladzijden beslaan. En op goed papier en in deelen van 300 pagina's gedrukt zou dit verhaaltje vijf en twintig deelen vullen! Dat is dan een verhaaltje van den schrijver Kiongl Dat is iets anders dan een Nick Carter van een dubbeltje. En het zou pas belangrijk worden wan neer deze literator eens een boek in tien deelen ging schrijven zooals bij ons de „Graai de Monte Christo" of zooiets... Er waren zeker twee verhuiswagens noodig om dit boek uit de leesbibliotheek naar huis te brengen! VAN 'T LAND. De Boerin: „Zeg nou, Krelis, d'r is een brief gekommen van die stadsjuffer, die van 't zomer op ons boerderij wil kom men lozeeren.En nou vraagt 't mensch ofdat we 'n badkamer hebbewa mo'k nou schraive....?" De Boer: Wel nou, mensch, je zegt 't d'r meteen zooals 't isJe schraive, dat ze d'r bad neme motte veur dat ze Merhene komt. „PIETJE". Bij onze oostelijke naburen houden ziah tusschen de 12 en 14 duizend personen bezig met de teelt van.kanariepietjes en het resultaat Mervan wordt gemiddeld op vier millioen vogels geschat! De prijzen der mannetjes bewegen zich tusschen de 10 en 80 mark die van de wijfjes (poppen) tusschen 3 en 15 mark, afgezien van enkele „kampioen"-prijzen De totale omzet bedraagt in Duitschland minstens 80 millioen mark. Ruim 600 jaar geleden; zijn de kanaries Mer uit Afrika ingevoerd'. In het jaar 1405 kwamen de eerste dezer thans alom verspreide gele zangers te Oadix aan! Bescherm ome dulnflora. Neem peen distels mee voor versiering van uw huls kamer.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 7