S. 1. UlHEfflkSSER S IN.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS,
TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
KONIJN's
SAM EN ZIJN SCHAT
West-Friesland Boter
Buitenlandsch overzicht.
Door?
Nr. 6827. EERSTE BLAD
DONDERDAG 3 JULI 1930
58ste JAARGANG
De ontruiming van het Rijnland. - Het vlootverdrag
in het Engelsche Hoogerhuis. - Irak en Engeland. -
Het zestiende congres van de Russische communistische
partij. - De revolutie in Bolivië.
Tien Finsche communisten
ontvoerd.
Komt Tobral co aan het stuk zien
VOLLEDIGE GARANTIE,
FEUILLETON
DE BESTE.
HELDERSCHE COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbetaling: Keldersche Courant
f 1.50voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand en Wieringen f 1.65;
binnenland f 2.Ned. O. en W. lndië p. zeepost f 2.10, id. p. mail en
overige landen f3.20. Zondagsblad resp. f 0.50, f0.70, f 0.70, f r.
Modeblad resp. f 0.95, f 1.25, f 1.23, f 1.35. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER JR.
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412
Post-Glrorokening No. 16066.
ADVERTENTIE Ni
20 ct p. rogol (galjard)Ingez. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) dubbele prijs. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur)v. 1 t/m 3
regels 40 ct.. elke regel meer lOct.bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv, extra). Bewijsno. 4 ct.
In ons vorig overzicht hebben wij nog
melding gemaakt van deontruiming
van het Rijnland. Aan de vreemde
bezetting is dus oen einde gekomen. Alleen
ten opzichte van het Saargebied! is nog
geen regeling verkregen. Voornamelijk
aan de politiek van Stresemann heeft
Duitschland deze vervroegde ontruiming
te danken en het is dan ook te begrijpen
dat de gedachten op dezen dag naar dezen
grooten staatsman uitgingen en dat dui
zenden een bezoek hebben gebracht aan
zijn graf.
Met vreugde is de ontruiming gevierd,
toch is er nog veel dat deze vreugde-uitin
gen wel eenigszins heeft getemperd. En
zeer terecht schrijft het Hbl. dan ook naar
aanleiding van de groote gebeurtenis:
„Er is zeker -geen aanleiding voor een
luidruchtig vreugdebetoon waarvan
men zich dan ook vrijwel schijnt te heb
ben onthouden want de blijdschap over
het vertrek der vreemde troepen wordt ge
temperd door de gedachte aan de neder
laag, welke tot de bezetting leidde en aan
hetgeen die nederlaag het Duitsche volk
heeft gebracht."
„Het Duitsche volk moge zich verheu
gen, dat er een einde is gekomen aan de
vernedering, gelijk elk volk de bezetting
van zijn gebied in vredestijd wel zal moe
ten gevoelen, die druk van het indertijd
opgelegde vredesverdrag blijft knellen.
Een der pijnlijkste gevolgen van de neder
laag is thans verdwenen, er blijft nog
menige pijnlijke plek, waarvoor nog geen
genezing in uitzicht is."
„De wjjze waarop, de moeite waarmee
deze vervroegd© ontruiming van het Rijn
land werd verkregen, heeft zeer zeker
groote afbreuk gedaan aan die beteekenis
er van als vredesgcbaar. W at onmiddellijk
na Locarno en aanvaarding van bet plan-
Dawes een betooging van vertrouwen zon
zijn geweest, welker psychologische wer
king zeer belangrijke gevolgen had kun
nen hebben, is nu na lange en moeilijke
onderhandelingen in waarde als vredes- en
vriendschapsfactor zeer gedaald.
Niettemin zouden de Duitschers wel zeer
verkeerd doen, de beteekenis van hetgeen
thans is bereikt slechts te willen afmeten
naar het aantal jaren, waarmede de ontrui
ming van het bezette land is vervroegd."
Laat ons hopen dat door de ontruiming
de vriendschapsbanden tusschen Frank
rijk en Duitschland. hechter worden en dat
er meer komt een geest van vertrouwen
inplaats van wantrouwen.
In het Engelsche Hoogerhuis heeft
Lord Beatty het vlootverdrag ter
sprake gebracht. Hij zeide, dat En
geland, het eenige land waarvoor de zee
zijn bestaan beteekende, ook de eenige mo
gendheid was, die haar wapening vermin
derde en daarom had het verdrag Enge
land machteloos gemaakt en niet meer in
staat om controle uit te oefenen op de ver
bindingen van het rijk.
Tengevolge van het verdrag zijn de Ver.
Staten bezig hun kruisertonnage met
233.000 ton te vermeerderen. Japan krijgt
10 pet. of 40.000 ton meer. Frankrijk en
Italië zijn op geen enkele wijze gebonden.
Frankrijk wil 12 kruisers van 10.000 ton
bezitten en Italië zal wel niet achterblij
ven. De vermindering van het Engelsche
aantal kruisers van 70' tot 50 is één van
de onverklaarste dingen van dezen tijd.
Beatty oefende verder kritiek op de
bepaling, dat de leeftijd van de Engelsche
kruisers 20 jaar zou zijn, terwijl enkele
mogendheden een duur van 16 jaar
hadden.
Over de marlnebasi» te Singapore zei
Beatty, dat deze nog niet gereed is. Zon
der deze basis zal het hopeloos werk zijn
om het rijk te beschermen'.
Admiraal Jellicoe sloot zich van, gan-
scher harte bij de woorden van Lord
Beatty aan en raadde den bouw van 16 in
plaats van 9 torpedojagers aan.
Lord Parmoor antwoordde uit naam van
de regeering, dat de dominions het verdrag
zonder voorbehoud hadden' goedgekeurd.
De regeering heeft de politiek gevolgd,
die hij. ruim voldoende achtte voor de vei
ligheid van het rijk. Het vlootverdrag
heeft een vriendschaDpelijke geest tus
schen de landen doen ontstaan. Sur. was
overtuigd, dat het crootst© deel van het
Engelsche volk het verdrag goedkeurde.
In een officieel communiqué, dat te
Bagdad verschenen is, wordt een algemeen
overzicht gegeven van het voorgestelde
tractaat tusschen Engeland
e h Irak, dat in werking treedt, wanneer
Irak tot den Volkenbond wordt toegelaten.
De bepalingen houden in: de erkenning
van Irak's volkomen onafhankelijkheid;
de aanvaarding door Irak van zijn uitslui
tende verantwoordelijkheid voor de bin-
nënlandsche veiligheid en de verdediging
tegen aanvallen van buiten; de erkenning
door Engeland, na Irak's toelating tot den
Volkenhond, van het automatische eindi
gen zijner verantwoordelijkheid als man-
daatmogendheid; de terugtrekking van
alle Britsche troenen' uit Hinaidi (het
groote cantonnement der luchtmacht bij
Bagdad) en Mosoel 'binnen een periode van
ten hoogste vijf jaar, aanvangende op den
datum van het in werking treden van het
tractaat, wanneer Irak aan Engeland drie
nieuwe luchtbases ten W. van de Eufraat
en de Sjat-el-Arab verpacht; deze bases
zullen worden,' beschermd door troepen van
Irak en voor rekening van Engeland.
Het verdrag wordt gesloten voor 25 jaar.
leiders van de rechtsche oppositie, Tomskl
en Rijkof, in deze zitting verklaringen af
gelegd, die een algeheele onderwerping
aan de beginselen van de meerderheid in
de partij 'beteekeneru.
Beiden erkenden de noodzakelijkheid
van eenheid in de partij. Zij erkenden, fou
ten te hebben gemaakt en verklaarden dat
zij bereid zijn de gevolgen van hun fouten
te dragen.
Deze verklaringen zijn een volkomen
overwinning van Stalih en zijn aanhangers
en hebben in de kringen van. het congres
groote verwondering gewekt.
Volgen® berichten uit La Paz schijnt de
militaire dictatuur in Bolivia
van generaal Gallnda, algemeen© goed
keuring te vinden. De toestand te La Paz
is thans rustig.
Het doel de revolutie was zobals in
een officieel communiqué wordt medege
deeld de bescherming van de grondwet
om te verhinderen, dat de ambtsduur van
den president onrechtmatig verlengd
werd.
Verder wordt gemeld, dat de vroegere
president Silea het land reeds verlaten
heeft, De Duitsche generaal Kundt moet
zich evenwel nog steeds in het Duitsche
gezantschap, bevinden.
Uit La Paz wordt nog gemeld, dat de
nieuwe BoLtviaansche regeering de Ver-
eenigde Staten om erkenning verzocht
heeft
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag
zijn tien communisten op verschillende
plaatsen in Finland van hun bed gelicht
en per auto ontvoerd. De daders
hoogstwaarschijnlijk activistische Lappo-
menschen zijn nogal systematisch te
werk gegaan, ze hebben uren lang ge
zocht voor ze de tier communisten Jte
pakken hadden. Het zijn alle bekende lei
ders of functionnarissen en volgens ge
ruchten die nog niet officieel bevestigd
zijn, zouden een of meer Rijksdagleden
zich onder hen bevinden. Zij zijn vermoe
delijk allen over de Russische grens gezet
De laatste dagen zijn verschillende
socialisten door Lappo-menschen lastig
gevallen, omdat zij zich kanten tegen de
Lappo-ibeweging. Enkele malen zijn socia
listen tientallen kilometers ver van de
eene plaats naar een andere gebracht en
mishandelingen imoeten ook voorgekomen
zijn. Dit heeft het bestuur der sociaal
democratische Partij er toe geleid een de
putatie naar dén minister van binnen-
landsche zaken te zenden. Minister Lin-
turi deelde den afgevaardigden mede dat
hij van de verschillende ontvoeringen en
wanordelijkheden in kennis was gesteld
en aan de gouverneurs der provincies
TOBRALCO
GEMAKKELIJK TE WASSCHEN I
MOEILIJK TE VERSLIJTEN I
niet alleen voor kleur, maar ookvoor kwaliteit
In 50 patronen en 20 effen kleuren
Verkrijgbaar bij
V
Uit het Engelsch
door
P. G. WODEHOUSE.
HOOFDSTUK XIV.
29)
Volgen® officieele berichten over de na
middagzitting van het zestiende
congres der Communistische
P a r t ij in Rustend op 29 Juni hebben de
opdracht had gegeven de feiten nauwkeu
rig na te gaan. De justitiecle autoriteiten
hebben order gekregen alle geoorloofde
maatregelen te nemen om dergelijke ver
grijpen te voorkomen.
JUBILEUMJAAR VAN DEN PAÜfll
BEËINDIGD.
Toespraak van den H. Stoel.
Vaticaan-stadl, 1 Juli De paus heeft
gisteren ter gelegenheid van het eindigen
van het heilige jaar, dat wegens zijn gou
den priesterjubleum wag uitgeschreven,
een toespraak gehouden. Hij begon met
het uitspreken van zijn erkentelijkheid
voor de ontelbare bedevaartgangers, die
uit alle doelen van de wereld in zijn
jubileumjaar naar Rome zijn gekomen,
en voor het slagen van het Eucharistisch
Congres te Garthago, dat, naar hij hoopte,
het begin en een goede inwijdng zou zijn
voor een bloeiperiode van de Kerk in
Afrika, die zulk een glorierijk verleden
heeft.
Na de geestelijken te hebben herdacht,
die zijn heengegaan, sprak de paus over
de protestantsche propaganda in Rcxme.
Hij' zeide, dat de protestantsche drijvers
van 1870, het jaar, waarin de Italiaansche
troepen Rome van den Heiligen Stoel na
men, niet opgehouden zijn met hun ver
nielingswerk en veroverring met steeds
toenemenden drang.
De paus meende in dit verhand, dat
eenige wetten, die gedurende den laatsten
tijd afgekondigd zijn in sterk contrast
zijn met den geest en de letter van de
plechtige Lateraansche verdragen. Ver
volgens sprak hij met dankbaarheid over
het mooie werk van het Instituut tot be
houd van het geloof.
Ten opzichte van de vervolging van de
geestelijken in Rusland herinnerde de
paus aan hetgeen hij hieromtrent op 19
Maart in den Sint Pieter heeft gezegd en
dat nog geen verandering van houding
der geestelijkheid mogelijk is.
De quaestie, die op Malta is ontstaan,
noemde hij zeer ernstig, omdat zij be
trekking heeft op een volk, dat zoo ern
stig katholiek te als dat op Malta.
ONDERHOUD MET MUSSOLINL
Zijn taak nog niet beëindigd.
HJJ wil vrede.
Majoor Polton Newman, een medewer
ker van de „Observer", heeft een lang
durig troffenonderhoud gehad met Mua-
solini en hij was getroffen door de buiten
gewoon zorgvuldige aandacht, welke de
Duce aan de politieke gebeurtenissen over
de geheele wereld schenkt
Op een vraag van den Engelsohman of
Mussolini zijn taak reeds voltooid acht,
antwoordde deze dat er goede vorderingen
zijn gemaakt, doch dat hij nog niet ten
volle heeft bereikt wat 'hij zich ten doel
heeft gesteld. „Ik ben voornemens op
mijn post te blijven totdat mijn taak te
vervuld, en zelfs, indien noodig, tot mijn
laatsten ademtocht".
Na een uiteenzetting te hebben gegeven
van het fascisme verklaarde Mussolini, dat
vrede absoluut een eerste vereischte is om
de binnenlandsche plannen, welke voor
het welzijn der Italiaansche natie noodig
zijn, te verwezenlijken, ofschoon de geo
grafische positievan Italië etecht, dat de
Italianen gereed zijn hun land te verdedi
gen tegen de „potentieele vijanden", die
zoowel in 'het westen als het oosten van
het land kunnen bestaan.
Men heeft in tal' van landen veel ge
sproken over agressieve doeleinden van
Italië en zijn imperialistische plannen.,
aldus Mussolini. ZH. die dergelijke denk
beelden verkondigen, toonen hoe weinig
zij afweten van de vitale behoeften van
Italië en van de politiek, die ik volg. Het
prestige van Italië en de positie, die het
in de wereld bekleedt, zijn gedurende de
laatste jaren aanzienlijk verbeterd en ik
hoop dat ze nog beter zullen worden. Maar
om ons doel te bereiken hebben wij vrede
noodig, Zf die tegen het fascistisch regi
me zijn gekant, zijn dit omdat de methode,
die ik gebruik in strijd zijn met hun libe
rale of socialistische opvattingen. Zij ver-
oordeelen mijn methoden, doch zii sluiten
de oogen voor de resultaten, welke in den
loop der laatste acht jaren zijn bereikt.
Mijn politiek is niet agressief en ik
wensch vóór alle® vrede.
Roepen in die boomen.
De heer Wrenn keek op van zijn bord
met een sohok van schrik en zijn oogen
rolden heen en weer in zijn hoofd. Oude
theaterrotten zouden zijn houding hebben
vergeleken smet die van nu wijlen Sir
Henry Irving in „De Klokken".
Het was het ontbijtuurtje op Ban
Rafael; en, zooals altijd bij dezen maal
tijd, scheen de atmosfeer onrustig en gela
den met electriciteit. Dat is altijd zoo bij
voorstedelijke ontbijten. Het visioen van
een voorbijschietenden trein dreigt som
ber over dezen feestmaaltijd en maakt
gewoonlijk normale mannen tot tijdelijke
zenuwlijders. Ais men den heer Wrenn,
na den lunch in Fleet Street ontmoette,
zou men hem voor een alleraardigsten,
rustigen, innemenden heer van middel
baren leeftijd hebben gehouden. Aan het
ontbijt zouden Bengaalsche tijgers nog
wat van hem kunnen loeren.
„Floot da?" bracht hij' uit, in dén vroe
gen ochtendstond het dialect van bet
Voorstad endoon gebruikend, wat beteo-
kent de Engelsche spreektaal, gewijzigd
door geroosterd brood en marmelade.
„Natuurlijk floot de trein-niet, lieve
ling," zeide Kay sussend. „Ik vertel u
toch aldoor, dat u nog hoopen tijd hebt."
Gedeeltelijk gerustgesteld ging de heer
Wrenn weer door met zijn maaltijd. Hij at
zijn geroosterd brood op en strekte zijn
band uit naar een kop thee.
„Laat?"
„Kwart over."
„Klok goed?"
„Gisteren pas gelijk .gezet."
■Óp dit oogenblik klonk er uit de verte
een zacht klokkespel.
„Hoort u, de kerkklok slaat nu pas
kwart," zeide Kay.
De heer Wrenn bedaarde. Het was pas
kwart over, hij zat dus op rozen. Nu had
hij nog een oogenblikje tijd om te praten.
Hij1 kon nu heusch even talmen en schoof
dus zijn stoel terug, stak een sigaret aan,
met het air van iemand, die niets te doen
heeft
„Kindje," zeide hij. „Ik heb nog eens
nagedacht.over dien jongen Shotter."
Kay sprong op. Door een vreemden
samenloop van omstandigheden had ze op
dat oogenblik ook juist over Sam zitten
denken. Ze vond het vervelend, dat ze
aldoor over dat jongmensch denken
moest, maar ze betrapte er zich voortdu
rend op.
„Ik vind heusch, dat we hom eens te
eten moeten vragen."
„Neen,"
„Ja, maar hij wil zoo graag nader ken
nis maken. Gisteren vroeg hij nog of hij
de grasmachine eens mocht komen leenen.
Hij meende, dat dit in de voorsteden al
tijd de eerste stap tot een goede buur
schap was."
Doorzitten bij wielrijden
verzacht en geneest men met
Doos 30, 60, Tube 80 ct. PUROL
„Als u hem te eten. vraag, ga ik uit."
„Ik begrijp niet, [waarom je zoo het
land aan hem hebt."
„Och, dat te nu eenmaal zoo."
„Hij schijnt wel erg op jou gesteld te
zijn."
„Zoo?"
„Hij praat aldoor maar over jou
vraagt, hoe je er als kind uitzag. Of je je
haar altijd op dezelfde manier hebt ge
daan en dergelijke dingen."
„Oh!"
„Ik wou wel, dat je niet zoo erg het land
aan hem hadt. Ik zou hem ook graag eens
buiten kantoortijd ontmoeten. Ik vind
hem een aardigen kerel en hij komt me
erg goed van pas. Hij heeft die tante
I'sabella-beschrijving op zich genomen. Je
weet wel, hoe ellendig ik vond om dat te
moeten doen?"
„Is dat alles wat hij uitvoert?"
De heer Wrenn grinnikte.
,3ij lange na niet," zeide hij lachend.
„Waar lacht u om?"
„Ik dacht," legde de heer Wrenn uit,
„aan iets, dat gisteren gebeurd is. Oox-
della Blair kwam mij opzoeken niet haar
gewone grieven!'
„Neen toch," zeide Kay vol meegevoel.
Haar oom, dat wist ze, werd achtervolgd
door medewerksters, die allemaal hun
grieven kwamen mededeelen op het re
dactie-bureau van Pyke*s Eigen Haard;
en van al deze begaafde schepselen waa
Juffrouw Cordelia Blair wel een van de
allerergste. „Wat scheelde er nu weer
aan."
„Klaarblijkelijk had de artist die
„Vlammende Harten", illustreert Leslie
Mordyke in een smoking in plaats van
in rok geteekend."
„Waarom snauwt u dat vrouwvolk toch
niet af, als ze u zoo komen ophoudenl U
moet niet zoo vriendelijk tegen ze zijn."
„Dat kan ik nu eenmaal niet, kind,"
zeide de heer Wrenn klagelijk. „Ik weet
niet waarom, maar alleen al de aanblik
van een romancière maakt me week. Ik
zou eigenlijk veel liever een weekblad
•uitgeven zooals „De Kinderkamer", of
„Onze gevederde vrienden". Ik denk wel
niet, dat verontwaardigde zuigelingen
Mason bestormen of beleedigde kanaries
Mortimer. Maar wat ik ook weer zeggen
wilde. Toen ik haar stem in de wacht
kamer hoorde, deelde ik dien jongen
Shotter in het kort de feiten mede en hij
bood heel edelmoedig aan om haar te
apaiseeren."
„Ik kan me niet voorstellen, dat hij zoo
iets kan."
„Nu in ieder geval had het een wonder
lijke uitwerking op juffrouw Blair. Hij
kwam tien minuten later weer binnen en
zeide, dat alles in orde was en dat ze blij
en tevreden baars weegs was gegaan."
,3e eft hij u ook verteld, hoe hij het
voor elkaar gekregen heeft?"
„Neen," weer grinnikte de heer Wrenn.
„Kay, het is bijna niet mogelijk je kunt
je niet voorstellen je veronderstelt toch
niet, dat hij, na zulk een korte kennte-
j making er kans toe zag om haar te kus
sen, wel?"
„Dat lijkt me heel waarschijnlijk."
„Nu, ik moet eerlijk zeggen...."
„Lach niet zoo afschuwelijk, Oom."
„Ik kan er niets aan doen. Ik kon niets
zien, begrijp je, want ik bleef in mijn ka
mer, maar er waren geluiden, die deden
veronderstellen.
De heer Wrenn hield op. Alweer klonk
het zachte klokkespel. Maar dezen keer
had! het geen kalmeerende uitwerking
Hij werd plotseling buitengewoon actief,
rende heen en weer, greep zijn hoed en
liet dien weer vallen, pakte zijn akte-
taseh, die onmiddellijk weer op den grond
arriveerde, redde de aktetasch en verloor
zijn stok. Toen hij' eindelijk de voordeur
uitschoot, met zijn hoed op zijn hoofd, zijn
tasch onder en zijn stok aan zijn arm ben
gelend, was het alsof een wervelstorm
door San Rafael gevaren was en Kay, na
dat ze hem had uitgelaten, ging In den
tuin om weer wat op haar verhaal te
komen.
Het was heerlijk zonnig weer en ze
ging onmiddellijk naar haar lievelings
plekje, de schaduw van den grooten boom
bij het grasveld, een nobele boom, breed
van kroon, als die door Longfellow be
zongen is. Daadwerkelijk behoorde deze
boom tot Mon Repos, wijl hij in dat do
mein wortelde; maar zijn takken bogen
zich over de heining en met die sublieme
onrechtvaardigheid, die gewoonlijk slechts
mensohen eigen is, had San Rafael al de
voordeelen van de schaduw.
En hier gezeten, terwijl een zacht
briesje haar lokken streelde, begon Kay
te peinzen.
Ze was in de war en wat zelden bij
haar voorkwam, meters in den put. Ze
had zich er al aan gewend zoo min mo
gelijk terug te verlangen naar de ver
vlogen weelde van Midways, maar als ze
een enkelen keer haar verlangen niet
meester was, gebeurde het altijd op dezen
tijd van den dag. Want ofschoon ze zich
volkomen had aangepast aan het leven op
San Rafael, toch had ze zich nog altijd
niet kunnen verzoenen met het voor
stedelijk ontbijt
fWsr&t vtrvolgd.)
