moderne Bloemwerken
VACANTIEREISJE HAAR SAUERLAND
TWEEDE EN LAATSTE BLAD
STADSNIEUWS
VAN DINSOAB 5 AUGUSTUS 1930.
bloemenmagazijn
„DE LELIE"
DJ. BANSEMA\
BREEWATERSTRAAT 16
GEMEENTERAAD.
Salon Manshanden,
Licht op
voor alle voortuigen:
Zomertijd.
Dinsdag 6 Aug21.13 uur.
V\ uensdag 6
21.11
Onze vroegere stadgenoot de heer
R. Bouma, slaagde te Amsterdam voor het
Merourius-diploma Duitsche Handelseor-
respondentie.
Mej. N. C. Smith slaagde te Amster
dam voor het L. I. T. E. H.- en Merourius-
diploma Duitsdhe Handelscorrespondentie.
Onze stadgenoot, de heer M. Buik,
is benoemd tot buitengewoon opzichter-
teekenaar bij de gemeente Texel.
VERJAARDAG H. M. DE KONINGIN-
MOEDER.
Ter gelegenheid van den verjaardag
van H. M. de Koningin-Moeder, woei Za
terdag van tal van openbare en particu
liere gebouwen, de vaderlandsohe drie
kleur.
Zaterdagavond was de feestverlichting
voor het Paleis ontstoken.
De Marine en het personeel der
Marinewerf had Zaterdagmorgen vrij
zoodat het een dubbele Zondag werd, al
werkte het weer niet mee voor een feeste
lijke semming.
NAAR DE ZUIDERZEEWERKEN
PER „E.S.O.N.A."
Wie vorige week het enthousiaste stukje
gelezen heeft van één onzer abonné's, be
hoeft zeker niet aan het uitstapje herin
nerd te worden. Laten wij hopen, dat het
weer nu ook eens meewerkt, dan kunnen
de passagiers genieten van een aardig
zeetochtje en van het gezicht op de impo
santé werken.
BEKENDMAKING.
In dit nummer is een advertentie op
genomen van de gemeente water- en
tichtbedrijven, waarin de bewoners van
Tuindorp worden verzocht er rekening
mede te houden dat morgen van 9—12
uur en van 13.30—17 uur geen water zal
kunnen worden betrokken, wegens het
aansluiten der leidingen '*an een aantal
nieuwe straten op de hoofdleiding.
DE STAFMUZIEK VOOR DE RADIO.
Naar wij vernemen zal het stafmuziek
corps morgen (Woensdag) van 45 uur
een concert geven voor den zender te
Huizen.
KINDERFEEST VOLKSONDERWIJS.
Men schrijft ons:
1 Augustus. Een stralende zon aan een
onbewolkten hemel. De regenwolken van
vorige dagen weggevaagd. En op het sta
tionsplein tal van kinderen met opgewekte
gezichten, blii-gestemd in het vooruitzicht
van een genotvollen dag. Om kwart voor
9 komt de eerste autobus aansnorren. De
feestgangertjes zijn haast niet te houden
Eindelijk om 9 uur, als alle bussen present
zijn, worden ze ingeladen. Met eenige
moeite hebben allen een, al is het niet te
ruim, plekje en wordt de tocht aangevan
gen. Benige hoera's aan de aohterblijven-
den en voort gaan we. Langs het Kanaal
naar de Burgervlotbrug; van hier langs
de Hondsbossche zeewering, waar halt ge
houden wordt bij het verroeste overblijfsel
van wat eens een beheerscher der zee was.
Weer ingestapt, wordt de tocht voortgezet
langs Camperduin, Hargen en Groet naar
Schoorl. Een klein oponthoud door een
benzinelooze bus, die door gebrek aan deze
brandstof het nu eenmaal vertikt gelijken
tred met de overige vier te houden, kan de
stemming niet bederven. In de „Roode
Leeuw" wordt geranjaad en daarna van de
speeltuin danig gebruik gemaakt, terwijl
velen den tocht naar boven op het duin
ondernemen, al zwoegend de top bereiken,
om onder luide kreten de berg af te stui
ven. Niet noodig te vermelden, dat de In
wendige mensoh niet vergeten wordt, ter
wijl het aan versnaperingen niet ont
breekt. Van Schoorl, naar den Stedelijken
Muziektuin in Alkmaar, daar gegeten, ge
dronken, gespeeld. Een kleine wandeling
angs de volière en de hertenkamp is een
aardige afwisseling. Nu de bussen weer
beklommen en den weg naar Bergen aan
vaard, waar ,J>uinvexmaak" met een be
zoek wordt vereerd, nadat eerst de hooge
speelduin beklommen is. Een herhaling
van drinken, eten en spelen, 't Is een ge
noegen te zien, hoe de kinderen en voor
al de jongens eten. Om ongeveer zes uur
wordt de terugtocht naar Den Helder
aanvaard. Eten kranig stukje van chauf-
feeren toonen de bestuurders, als ze
wegens een niet aangegeven opgebroken
weg, langs een bijna onmogelijk landweg
getje ons veilig op den hoofdweg terug-
arengen. Bij Schoorldam nog een gevul
de koek en nu gaat het ononderbroken op
ruis aan. Om half acht is het Stations
plein bereikt en kunnen de wachtende
ouders hun spruiten gezond en wel weer
in ontvangst nemen. Een woord van dank
aan de leidsters en leiders, maar ook aan
de chauffeurs voor hun' secuur rijden is
hier zeker op zijn plaats.
MET HONDERD-EN-VIJFTIG
KINDEREN NAAR AMSTERDAM EN
HAARLEM.
Voor den negenden keer maakte juffr.
Geervliet dit jaar met de kinderen uit den
omtrek van de Nieuwstraat en Jan in 't
Veitstraat een uitstapje. Ditmaal met cir
ca loö kiiideren, die echter ook wel mt ge
heel andeie straten komen, zoo belust als
zij zijn op zoo'n uitstapje.
Elk jaar groeit het aantal. Gedurende
de laatste week zijn er nog een 60-tal bij
gekomen, die in eens het benoodigde be
drag hebben voldaan, wat anders met 6
cent per week aan juffrouw Geervliet
wordt afgedragen 1 Zoo wordt ongemerkt
gespaard voor het jaarlijksohe uitsapje en
het is verbazend wat je al niet voor al die
centen kan doen.
Daar waren allereerst vijf groote auto's,
en dan een berg proviand, teveel om op
te noemen; bananen, koek, frujetta, enz.
enz., terwijl in vier auto's een groote melk
bus vol ranja werd gezet om de vele dor
stige kelen die op zoo'n dag, vooral bij
kinderen, plegen voor te komen, te laven.
Eerst stonden er vier auto's, feestelijk
van binnen versierd. In het hoofdkwar
tier, de woning van juffrouw Geervliet,
was het een groote drukte, het is dan ook
geen kleinigheid te zorgen dat alles goed
verloopt. De helpsters van juffrouw Geer
vliet liepen af en aan. Thans was ook ge
zorgd voor papieren mutsen en vlaggen
wat de feeststemming nog verhoogde;
zelfs de begeleidende moeders tooiden
zich er mede. De vier auto's bleken 'ten
slotte niet voldoende te wezen. Er werden
reeds stoelen aangedragen, alweer bij juf
frouw Geervliet vandaan, zoodat het een
vraag zal wezen waar de achtergebleve
nen vandaag zullen moeten zitten. Toen
werd besloten een vijfde auto te requiree-
ren en de chauffeur van de A. N. H. ging
even een andere wagen halen. Toen deze
aankwam werd hij met een hoeraatje be
groet, want thans zou de tocht spoedig
een aanvang nemen.
De tijd werd door de kinderen met zin
gen bekort, waaronder „juffrouw Geer
vliet gaat nooit verloren" een voorname
plaats innam. Eindelijk was alles gereed
en onder gejuich van de kinderen, en ge-
wuif van de belangstellenden werd de
tocht begonnen.
Ditmaal gaat het naar Artis en Haarlem
waar in de bosschen verbleven zal wor
den, op den terugweg wordt Bergen nog
aangedaan, waar men om ongeveer acht
uur of half negen weer thuis hoopt te
komen.
Deze tochtjes, aanvankelijk onder mijn
heer De Bruin van de Visohmarktschool
tot stand gekomen, werden al heel spoe
dig aan de organiseerende moeders zelf
overgelaten en met het beste resultaat.
Voor veel kinderen is dit het eenigste uit
stapje wat zij in een jaar krijgen, en 5 ct.
kan bijna iedereen per week wel missen.
Dat zoo'n tooht wat betreft het alles klaar
maken niet meevalt, moge blijken uit het
feit dat ir niet minder dan duizend brood-
Levering van #11» soor an
jes gesmeerd moesten worden.
En dan te zorgen dat er van al het ande
re voldoende is, dat elk kind weer behou
den thuis komt, dat alles ordelijk verloopt,
als men dat bedenkt, krijgt men respect
voor juffrouw Geervliet en de andere moe
ders die hiervoor zorgen. Toch' is het te
verwonderen dat dit alleen daar in die
buurt geschiedt. Het feit dat het aantal
kinderen jaarlijks groeit, bewijst wel dat
de kinderen er verzot op zijn.
Het weer dat de laatste dagen niet al
te best is geweest beloofde veel vanmor
gen en wij hopen voor de kinderen dat het
weer goed blijft, het zou jammer zijn als
dit mooie tochtje door het weer werd be
dorven.
CIRCUS KAPITEIN SCHNEIDER
KOMT!
Zooals wij nader vernemen, zal vanaf
Dinsdag 19 Augustus de groote circus
Kapitein Schneider, die als de mooiste
en modernste circus van Europa bekend
staat, ook in Den Helder een kort gast-
spel geven. Deze onderneming, die ge
durende de wintermaanden in Engeland en
Spanje gastvoorsteilingen gaf, beschikt
over een massaal programma van buiten
gewone deugdelijkheid.
Wereldberoemd zijn bijvoorbeeld de
honderd „Quo vadis"-leeuwen, die door
den grootsten temmer van den tegen-
wooraigen tijd, kapitein Alfred Schnei
der, persoonlijk worden voorgeleid. Een
dergelijke leeuwenkudde bestaat niet
meer; noch in de oude, noch in de nieuwe
wetreld. Niet alleen in het reuzen-film
werk „Quo Vadis?" werkten de Schnei-
der-leeuwen mee, maar ook ln ontelbare
andere films.
Uit de overige nummers zijn nog aan
gestipt, het reusachtig© manege-schouw
spel „circus onder water". 600.000 liter
water stort bruisend van een hoogen
waterval in de omgebouwde manege.
Lichtfonteinen knetteren, een sterren
hemel welft zich over den circuskoepel,
schijnwerpers doopen de manege-zee in
lichtgolven;
De circusnummers van het programma,
hetwelk 66 nummers aangeeft, brengen
het beste van het beste, dat op heden
geboden kan worden, uitgevoerd door
vertegenwoordigers van blanke en ge
kleurde rassen.
EEN AUTOTOCHT MET
WEDERWAARDIGHEDEN.
Donderdagavond kreeg de chauffeur
J. A. een vrachtje voor de Wieringer ker
mis. Een drietal jongelui huurden zijn
auto en welgemoed trok men naar Wierin-
gen om tot ongeveer twee uur 's nachts
l'eest(?) te vieren. Onder den invloed van
sterken drank (de passagiers tenminste)
werd om ongeveer half drie de tocht met
het vrachtje naar Den Helder aanvaard.
Onderweg, ter hoogte van Westerland,
ontmoette de chauffeur twee fietsrijders,
waarvan er een aan den linkerkant van
den weg reed. Hij gaf signalen, doch de
fietser bleef links rijden en juist toen de
auto, die niet hard reed, vlak bij was, stak
de wielrijder den weg over, met gevolg
dat hij werd aangereden en tegen den
grond geslingerd. Hij bleef bewusteloos
liggen, zijn fiets was geheel vernield. Met
een auto werd de bewustelooze man, die
de heer J. Wiggers uit Breezand bleek te
zijn, naar Dr. Groot gebracht. Naar wij
vernemen is de man gisteren aan de ge
volgen van deze aanrijding overleden.
De auto wilde na de aanrijding niet
verder en de chauffeur begaf zich dan
ook, met een der passagiers, naar Hippo-
lytushoef, om een monteur te halen. Toen
zH na eenigen tijd terug kwamen bleek de
auto spoorloos verdwenen en dus moesten
de beide passagiers, waarvan er een een
oud-chauffeur was, de matroos J. v. d. B.,
er met den wagen vandoor zijn gegaan.
Nergens was meer een auto te krijgen
om het tweetal te achtervolgen en de
chauffeur was genoodzaakt den weg naar
huis tewandelen. In Anna Paulowna
wachtte hij op de eerste bus van Naaste-
Met leerlingen van de Handtels-
school.
(Vervolg en slot).
Onze 4e dag brak aan als de vorige
d.w.z. met schitterend weer.
Na ons ontbijt was ons eerste werk;
„Bezichtiging van het museum", dat in het
slot was.. Het museum was wel de moeite
van bezichtiging waard. Men zag daar
ijzeren beelden uit het jaar 1200. (In
Siegen is n.1. voor het eerst met het gie
ten van zulke beelden een begin gemaakt).
Dan was er een verzameling schilderijen
van Rubens, o.a. zag men vele schilderijen
van Christus. Na bezichtiging van een
t 'afkelder, met vele uitgehouwen graven,
g ngen we terug naar de jeugdherberg
om onze rugzakken te halen. „Auf wie-
dersehen, Oberessohloz!" Met den trein
gingen we nu naar Haigen, op welke route
we nog door een tunnel van ruim 2600 M.
spoorden. Van Haigen wandelden we naar
den Dillenburg, een wandeling van onge
veer twee uur. De jeugdherberg te Dillen
burg ligt vlak bij het kasteel. Dit is de
eenige jeugdherberg (tenminste van die
welke wij bezocht hebben), die nog wel
iets te wenschen overlaat, hoewel men er
zich toch best in redden kan. De Dillen
burg toren ligt zeer hoog, zoodat men pas
in de stad komt, na verschillende hellin
gen en trappen te zijn afgegaan. Men
heeft er een prachtig uitzicht over Dillen
burg en op de omliggende bergen.
De vijfde dag tikte de regen tegen de rui
ten en we vreesden al dat 't met het mooie
weer gedaan was, maar het liep gelukkig
anders uit dan we dachten. Het plan was
de Dillenburg te bezichtigen en zoo togen
we dan met z'n twintigen, voorafgegaan
door den Herbergsvater, op den Dillen
burg af. Zoodra men binnenkomt ziet men
2 borden, waarop aan den eenen kant in
het Hollandsch en aan den anderen kant
in het Duitsch staat geschreven:
„Tot gedachtenis van Wilhelm van
Oraniën, den grooten staatsman en volks'
vriend en grondlegger van de Nederland-
sohe vrijheid, door het Nassausche gehoor
teland en Nederland, vol dankbaarheid
gemeenschappelijk opgericht."
De Dillenburg is als museum ingericht
en zoo zagen we daar tal van schilderijen,
die betrekking hadden op het leven van
onze voorvaderen. We hadden het gevoel,
of we in een vriendelijke Hollandsche
woning waren binnëngeloopen, waar men
ons oude sprookjes en legenden vertelde
ui den tijd van Willem den Ouden en
Juliana van Stolberg.
Op de 2e verdieping van den toren was
een balkon, waarop we met z'n allen het
„Wilhelmus" aanhieven, ter nagedachte
nis aan den bevrijder van het Nederland-
sche volk. Hierna was de bezichtiging van
pad', die hem naar Den Helder zou. bren
gen, Onderweg daarheen zag hii tot zijn
niet geringe verbazing, ter hoogte van het
vliegkamp „De Kooij", zijn wagen aan
den lcant van het N.H. Kanaal staan. I>li
inspectie moest de wagen een of twee
maal over den kop zijn geslagen en net
op den kant van het kanaal zijn blijven
staan. Ben geluk voor de inzittenden, die
anders zeker waren verdronken, nu kwa
men zij er met den schrik en eenige
schrammen af.
Gisterenmiddag is de auto naar de gara
ge van Hablous gesleept. De schade aan
de auto veroorzaakt wordt niet door ver
zekering gedekt, zoodat den chauffeur dit
tochtje naar de Wieringer-karmla best zal
heugen.
VAN REGENACHTIGE DAGEN.
In het begin van den zomer hebben we
gemopperd. Een mensoh moppert nu een
maal graag, het zit hem in het bloed. We
vonden het schitterend, dat we zoo'n
prachtigen voorzomer hadden; we zaten
klimaat te schieten aan het Huisduiner
strand, dat de vellen er bij hingen, en we
zijn twee-, drie-, tienmaal op één dag te
water geweest Wij betoogden, dat het
voor de maatschappelijke samenleving
zoo nuttig en noodig was een mooien, lan
gen zomer te hebben: de winkeliers kon
den nu eens flink wat van hun speciale
zomerartikelen kwijtraken. Strandtenten
gingen bij bosjes, zomerjaponnetjes,
schoentjes, kousen, voor zoover ze niet
werden uitgelaten bij dozijnen. We aten
niets dan sla, koude rijstpudding en we
dronken limonade-met-een-rietje bij em
mers, bier op flesschen en gebotteld bij
liters. We bliezen en puften en hijgden;
liepen met roode koppen rond; zelfs de
man ontzag zich niet met een bloote hals
te loopen en zoo'n mannenhals is niet be
paald een ding van schoonheid van den
eersten rang. We deden.ja, wat deden
we al niet? We gaven elkaar knipoogjes
en riepen: wat 'n weertje, he? of:
nou, nou! of: wat is 't warin, he? Maar
diep in ons hart vonden we 't fijn en dach
ten: zoo nog maar een week of zes.
Maar desalniettemin mopperden we.
Mopperden we op de droogte. Onze lan
derijen zuchtten onder gebrek aan water,
onze waterleiding ging raar doen en zelfs
de eindelijk geslaagde poging van den
heer Veraart om regen ie maken kon in
het tekort aan hemelwater niet voorzien.
Totdat de groote kentering kwam. Met
een dalenden barometer, onweersbuien en
regen. We kennen allen de tragedie van
Midden-Italië; het weer was hopeloos van
streek en ofschoon het zich eenigermate
herstelde, het echte strandweer is het
niet weer geworden. Jammer voor al de
logé's, die hier verstrooiing kwamen zoo
ken, jammer ook voor de badgasten, die
dag in dag uit verlangend uitzagen naar
de zon.
De laatste dagen is het weer wederom
heftig van streek. Elders wordt melding
gemaakt van den cycloon, die een deel van
ons land teisterde. Eigenaardig is wel, dat
ook nu weer een aardbevingsramp ge
meld wordt uit de omgeving der Kaspische
Zee. Hoewel zeer ver van ons land ver
wijderd, mag toch, meenen wij, de vraag
gesteld worden of het slechte weer van de
laatste dagen niet verband houdt met deze
aardbeving. Op het oogenblik is de baro
meter weder rijzend, maar de weerberich
ten voorspellen nog niet veel goeds.
Het hoogtepunt van het slechte weer
werd wel Maandagmorgen bereikt, toen
hier ter stede van des morgens 8 tot des
namiddags 2 uur de buitengewoon-groote
hoeveelheid van 20 mM. regen viel. Toen
de goten en riolen, die dit water onmoge
lijk alle konden verwerken, overliepen, en
heele straten blank kwamen te staan. Een
photo uit de Bmmastraat doet zien hoe de
toestand daar was. Ein toen de photograaf
er zijn opname deed, was het water alweer
een eind gezakt, want toen wij er een
kijkje kwamen nemen, stond het er zeker
een decimeter hoog en alle trottoirs ston
den blank. Op verschillende plaatsen in de
stad zag men menschen bezig met bezems
emmers, enz., om hun erven van het over
tollige water te bevrijden. Menige woning
zal een kleine of groote overstrooming
hebben geteld
Tegen den middag knapte het wat op.
Zelfs kon onze plaatselijke organist Miel-
ddjk er des middags de vroolökheid weer
wat inbrengen met zijn orgel, en een
schijntje zonneschijn kwam af en toe voor
den dag als wilde het demonstreeren, dat
het toch wel weer beter zal werden.
Maar mopperen op te v.einig water kan
hans niemand meer!
de onderaardsche gewelven en gangen aan
de beurt en zoo zagen we o.a. nog de ker
ker, waar de vader van Rubens had ge
vangen gezeten en werden we met af
grijzen vervuld, bij de gedachte, dat
iemand in zoo'n nauw, donker gat, 2 jaren
van z'n leven heeft doorgebracht. Toén we
weer naar buiten traden, scheen de zon
vriendelijk over' de bergen en werden haar
stralen teruggekaatst in het water van
den Dil, het riviertje, waarnaar Dillenburg
is genoemd.
Hierna geleidde onze directeur ons naar
een oude kerk, waarin het graf van Wil
lem den Ouden en z'n gemalin is.
Met den trein vertrokken we nu naar
Altena, een stad, die hoog op de bergen
ligt. De jeugdherberg was weer een
oud kasteel, waaraan nog niets is veran
derd. Het is tamelijk groot, maar daar er
dien dag reeds vele „Wanderer" waren
gekomen, moesten wij buiten, op een soort
balkon, slapen. Den volgenden morgen
begon met de beklimming van één der
twee groote torens, vanwaar men een schit
terend uitzicht had over heel Altena en
omstreken. Men zag de rivier de Lenne,
die door Altena stroomt, fonkelen en schit
teren. Men zag de bergen, als trouwe
wachters, waken over de stad. Dan gingen
we naar het „Denkmal" van den oorlog
1870—'71. 's Avonds maakten we een tocht
door de prachtige bosschen.
De zevende dag brak aan. Zij begon nu
dan toch wel op te schieten, onze nooit te
Coiffeur de Dames.
Ondulation Indófrlsable
Ondulation Marcel
Stakman Bossestraat 69. Telufoon 514
Brandsteeg Klercq.
B. en W. schrijven aan den Raad:
In Uw vergadering van 24 Juni j.1., be-
slodt U om de behandeling van ons voor
stel tot het verkoopen van een gedeelte
van de achter het perceel Spoorstraat 82-
34 gelegen brandsteeg aan te houden in
verband met eenige daartegen door der
den ingediende bezwaren.
Het kwam ons, na verdere kennisne
ming van die bezwaren, voor, dat zich bij
verkoop, zooals wij aanvankelijk voorstel
den, allerlei inoonveniënten zouden voor
doen. Wiji hebben in verband daarmede
aan den heer Klercq medegedeeld, dat wij
ons voorstel aan Uw Ooilege niet wen
schen te handhaven.
Daarbij hebben wij ons bereid ver
klaard, overeenkomstig een door ons ont
vangen advies van de Commissie van Bij
stand voor Publieke Werken, om U een
voorstel te doen aan Klercq te vergunnen
om de steeg ter plaatse te overbouwen,
volgens een door hem bereids ingediend
en bij de stukken gevoegd bouwplan en
zulks onder voorwaarde, dat hij' belang
hebbenden steeds doorgang verleent door
de tengevolge van de overbouwing ont
stane poorten, die, ter wering van tocht,
met deuren kunnen worden afgesloten. Ter
erkenning van het eigendomsrecht der
gemeente zou door Klercq per jaar aan
de gemeente moeten worden betaald een
recognitie van 5.—.
De heer Klercq heeft ons medegedeeld,
de vergunning onder de gestelde voor
waarden te willen aanvaarden.
Een raadsbesluit in dezen geest wordt
thans door het Ooilege voorgesteld.
Verkoop van grond.
B. en W. stellen voor onderhands te
verkoopen aan mej. J. K. Reinderman
Visser een stuk grond aan de van Speijk-
straat, groot 110 M'., tegen den prijs van
6.— per M3. Het perceel is thans bij de
aanvraagster in erfpacht.
Verder stellen B. en W. voor onder
hands te verkoopen aan O. Wisse een,
eveneens bij aanvrager in erfpacht zijnd,
terrein aan den Brakkeveldweg, groot
112 M3. Hiervoor is de prijs 4.
Erfpachtsuitgifte.
Voorgesteld wordt aan J. Geurts ten be
hoeve van den bouw van zes woningen in
erfpacht uit te geven een terrein aan de
zijstraat van den PolderwegBrakke
veldweg, groot 763 Ms. Erfpachtscanon
gedeeltelijk 25 cent;
aan H. van der Wal te Haarlem ten be
hoeve van den bouw van 16 woningen een
terrein aan de zijstraat van den Polder
wegBrakkeveldweg, groot ongeveer
1953 M3. Erfpachtscanon 60 cents en 26
cents;
aan R. J. M. Zoetelief, ten behoeve van
den bouw van 9 woonhuizen en 1 winkel
een terrein aan de in aanleg zijnde zij
straat van de Krugerstraat, groot 834 M3.
Erfpachtscanon 45 en 26 cents.
Aankoop van grond te Huisduinen.
Mevrouw de wed. J. Visser geb. Hoo-
gerwerf, biedt een aan haar toebehoorend
stuk grond aan den Huisdulnorwog, ter
grootte van 46 aren, aan de gemeente te
koop aan. Eventueel is zij genegen een
gedeelte hiervan, dat bestemd is voor weg-
verbreeding en aanleg weg naar den licht
toren, aan de gemeente over te doen. Per
M'. wordt een prijs gevraagd van 1.
De Directeur van Gemeentewerken be
voelt de overname van het geheele stuk
ten zeerste aan; enkele leden van de Com
missie van Bijstand voor het Grondbedrijf
vonden den gevraagden koopprijs te hoog,
daar de gemeente bovendien ook nog te
eeniger tijd de kosten van rioleering en
bestrating krijgt en slechts ongeveer de
helft van het stuk land voor straataanleg
benoodigd is, waardoor de resteerende
bouwgrond veel te duur zou worden. Des
gevraagd is eigenares bereid den grond
voor 76 cent van de hand te doen en daar
hiertegen geen bezwaar meer wordt ge
maakt, stellen B. en W. voor tot aankoop
van het geheele stuk grond over te gaan.
vergeten vacantiereis. Een laatste wee
moedige blik werd over Altena geworpen
en daar vertrokken we naar Letmathe en
vandaar per bergspoor naar de „Dechen-
höhle". De Dechenhöhle is een prachtige
druipsteengrot met de wonderlijkste en
grilligste figuren. Men zag daar een orgel,
een hond, een kip en door het druipsteen
gevormde gordijnen. Per autobus legden
we nu de helft van den weg naar Hohen-
syburg af, terwijl de andere helft moest
worden geloopen, doordat de weg niet be
rijdbaar was. Op een van de bruggen over
dqn Ruhr bleven we nog staan kijken
naar de tientallen kano's die zich als ri
vierslangen door het water bewogen. Ein
delijk kwamen we in den hoog gelegen
jeugdherberg aan. Na de lunch maakten
we een wandeling naar het beroemde
„Kaiser Wilhelm Denkmahl", 'n geweldig
groot monument, waarboven de groote
Duitsdhe adelaar pronkte. Voor het monu
ment was een terras, omringd door een
muurtje en toen we voor dit muurtje ston
den, konden we de eerste tien minuten
geen woord uitbrengen, want het uitzicht
was zoo wondermooi, zoo overweldigend,
dat er geen woorden voor te vinden zijn.
Aan den voet van den berg waarop we
stonden, was n.1. door groote stuwdammen,
die men in de Ruhr had gelegd, een meer
gevormd en hierin lag een langwerpig
eiland, dat veel weg had van een gropt
tennisveld en waarop perken met tal van
planten, het tot een waar lustoord maak
ten. Op het eiland stond een groot hotel
(het Inselgasthof) en eiland en hotel wer
den verlicht door honderden electrische
lampjes. Om het eiland wemelde het van
kano's. Daar moesten we natuurlijk naar
toe en langs een pad, waarbij een bord met
„Lebensgeffihrlich" daalden wij naar be
neden en betraden de groote brug, die over
het meer was gebouwd en vanwaar men,
door middel van een trap, op het eiland
kon komen.
De laatste dag gingen we met de tram
naar Hager en van Hager per trein naar
Düsseldorf, waar we 2 uur moesten wach
ten, die gedeeltelijk besteed werden aan
een heerlijk maal. Hier maakten we ook
ons Duitsche geld op, daar we hieraan in
Holland toch niets meer hadden. „Auf
wiedersehen, DeutschlandI" Zoodra we in
Holland aankwamen begon het te regenen
en terwijl ik hier op m'n kamer deze regels
neerschrijf, klettert de regen in stroomen
langs de ramen.
Ik weet zeker, dat ik uit aller naam
spreek, wanneer ik onzen directeur, den
heer Zuidervliet, die deze reis in elkaar
heeft gezet, en ons voor zoo weinig geld,
zooveel heeft laten genieten, van harte be
dank en ook den heer en mevr. Zijlstra,
aan wier uitstekende leiding we zooveel te
danken hebben, ons aller dank.
T. B.
