OP EN OM HET BINNENHOF. AMSTERDAMSCHE BRIEVEN. Salon Manshanden* Ondulation Indéfrisable Ondulation Marcel DOOB ËI3N E3GEN AUTO OVERRULEN. De taxi-chauffeur R. D. is Donderdag middag in de Rijnstraat in Den Haag. bij het Staatspoorstation, door zijn eigen auto overreden. Toen D. namelijk bezig was om den motor van zijn auto aan te slaan, reed de wagen vooruit, waardoor D. viel en onder den auto geraakte. Mot inwendige kneuzingen en ontvelingen aan handen en .gelaat werd hij door den geneeskundigen dienst naar het zieken huis aan den Zuidwal vervoerd. TJALKSCHIP VERMIST. Te Staveren verkeert men, naar het Nieuwsbl. v. FriesL meldt, in ongerust heid over het lot van het Ijzeren tjalk schip De Vier Gebroeders, van de Gebr. Furteman, dat drie weken geleden de ha ven heeft verlaten, met bestemming naar Termuntenrezijl, en waaromtrent gteen nader bericht is ingekomen. Het schip was geladen met schuimaarde. EEN INBREKERSBENDE AAN HET WERK? Vier inbraken te Helmond en omgeving. Vier inbraken, die in een piaar dagen tijds te Helmond en eenige naburige dorpen zijn gepleegd, doen vermoeden, dat een inbrekersbende aan het werk is. Te Helmond is Woensdagnacht inge broken in het kantoor van de Gemeente gasfabriek. Door het inslaan van een ruit aan de straatzijde heeft men ach toegang verschaft. De laden van een paar schrijfbureaux zijn overhoop gehaald doch niets wordt vermist. Men heeft zich tot het doorzoeken van een enkel vertrek bepaald. Te Arlerixtel is Dinsdagnacht Ingebro ken in het kantoor van den gemente-onb vanger en van den vuurwerkfabrikant, den heer J. v. d. Kerkhof. Ook hier heeft men zich toegang verschaft door een ruit in te slaan. Op het geblaf van den hond zijn de bewoners gewekt, die de dieven' bijna op heeterdaad hebben be trapt. Zij konden echter ontkomen. AIR laden van een bureau waren overhoo o gehaald. Een actetasdh was geopend ia den tuin geworpen. De dieven zijn er niet in gelaagd gel! of voorwerpen van waarde te ontvreem den. De politie vermoedt, dat de bende uit vier mannen bestaat, die er per fiets op uit trekken. In denzelfde nacht ongeveer half vier is door het uitsnijden van een ruit en het openschuiven van een raam ingebroken bij de familie Brox, te Lieshout De be woners werden1 echter wakker, zoodat ook hier de dieven hun slag niet hebben bun nen slaan. Buitenland. DE VERDWIJNING VAN VAN LEAR BLACK. Het zoeken opgegeven. Men heeft het zoeken naar Van Lear Black vrijwel gestaakt Men acht het nog mogelijk, dat een schip zonder draadlooze installatie hem uit zee heeft opgepikt SCHEEPSRAMP. Lloyds meldt uit Fowey, in Cornwall, aan den mond van de rivier van dien naam, dat het jacht Islander, behoorende tot een eskadertje van de Royal Yacht- Club, Woensdag is verongelukt De op varenden, vijf mannen en een vrouw, zijn verdronken. Een nader bericht over bet ongeluk behelst: Het ongeluk gebeurde tijdens een he-, vigien storm, die het brooze vaartuig op de rotsen in de baai van Lanlivet in Corn wall wierp, Dadelijk werdi een reddingsboot uitge zet, maar de woelige zee verhinderde haar hulp te brengen en bet jacht zonk inmiddels. De boot kon nog een redding- kabel aan boord van het jacht werpen, maar de woedende golven ontrukten hem aan de handen van de bemanning. Het staat nu vast dat er geen vrouw aan boord was. Behalve kapitein-ter-zee King zijn drie andere zeeoüfcieren en twee matrozen omgekomen. Kapitein-ter-zee King is adjunct-minis ter van mijnwezen in de vorige conser vatieve regeering geweest. Kapitein-ter-zee King was een veel zijdig man, zeeofficier, heerenbocr en ad vocaat. Ih den oorlog kreeg hij het eere- teeken voor belangrijke krijgsverrich tingen (D.S.O.) in GaUipoü, en daarna in Frankrijk het Croix de Guerre. Later werd hem de organisatie van het convooi- systeem voor bet Noordelijk deel van den Atlantischen Oceaan opgedragen. Hij was 53 jaar en stond bekend als een man van grooten moed, vast karakter en energie. DE VERKEERDEN. Twee Poolsche arbeiders werden te Thionville Diedenhofen, <in Lotharingen), toen zij een café wilden binnengaan, met geweerschoten ontvangen. Eén der Polen is zoo ernstig getroffen, dat men aan zijn behoud twijfelt. Zijn metgezel is eveneens ernstig gekwetst. De herbergier, die Italiaan is, en een landsman van hen, zijn als de daders ge arresteerd. De geweren, die bij hen ge vonden zijn, zijn in beslag genomen. Men vermoedt, dat zij, toen zij op de Polen vuurden, in de veronderstelUng waren dat zij te doen hadden met hun vij andig gezinde landslieden. EEN MISLUKTE BOMAANSLAG. Donderdagmorgen is in het vakvereeni gingsgebouw te Hannover 'n pakket neer gelegd, dat later gevonden en geopend is in het pakket bevond zich 'n bom, die zeer zorgvuldig was geconstrueerd. Door een gelukkige omstandigheid heeft het auto matische uurwerk van den bom geweigerd, waardoor er geen ontploffing is ontstaan Groote verwoestingen zouden anders zjjr aangericht De dader is onbekend. WEER EEN VONDST IN HET MEER VAN NEML Men heeft in het meer van Nemi weer wat nieuws gevonden, een boot van on geveer 6 M. lengte, geladen met pannen en kruiken en gezonken onder de kiel van het feestvaartuig, dat thans geheel droog ligt. Men had de boot, die geheel onder slib bedolven was, tot dusver niet opge merkt Vermoedelijk heeft een der oever bewoners het schip willen berooven en een te grooten 'buit in zijn boot geladen, waardoor deze gezonken is. Later moet dan het schip bovenop de boot gezonken zijn. Men heeft de boot niet kunnen be waren; bij het bloot leggen viel deze in elkaar. Een deskundige van de marine heeft echter nauwkeurig de maten en de bouwwijze opgeteekend. Men hoopt over een paar maanden met het leegpompen van het meer van Nemi verder te gaan en dan ook het tweede feestsohip bloot te leg gen. Hoewel men tot dusver geen „schat ten" gevonden heeft, acht men uit histo risch oogpunt de moeite van het droog- pompen van het meer door de tot dusver gemaakte fondsen ruimschoots beloond. Weekkroniek. Den Haag, 21 Augustus. Salaris-congres. Politieke beteekenis? Van de „uiterste nood zakelijkheid". 't Zonnetje. Ruim drie weken scheiden ons nog van den dag, Dinsdag 16 September waarop H. M. de Koningin in de oude Haagsche Ridderzaal de Troonrede zal uitspreken tot opening van het zittingjaar 1930'31 van den Staten-Generaal. Sommigen hebben, vooral met 't oog op het met rasscthen tred naderen van Prinsj esdag-1930 bijzondere beteekenis gehecht aan het salaris-congres, dat de iederatie van R.-K. onderwijzers den 16en j.L in den Haagschen Dierentuin hebben gehouden. Op die bijeenkomst werd weet men een motie aangenomen, waar bij de Regeering zoo ongeveer „in mora" wordt gesteld om met zeer bekwamen spoed terug te keeren naar de onderwij zers-salarissen van 1920. Welke door de schromelijke kosten die Nederland gedu rende den wereldoorlog had te maken voor het beveiligen van zijn onafhanke lijkheid, 't handhaven van zijn onzijdig heid en ook voor 't zooveel doenlijk op peil houden van zijn eoonomischen toe stand, zeker deerlijk moesten worden besnoeid. De politieke hoofdredacteur van „Het aderland wees er in een beschouwing over het genoemde Haagsche salaris-con gres op, dat de Katholieke „kopstukken" daar niet zijn verschenen. Ook mr. Gese ling, de nieuwe Voorzitter van de R.-K. Staatspartij, was afwezig. Wel waren'ter vergadering verschenen de democratisch- getinte leden van de Katholieke Tweede ivamer-fractie. Zonder politieke beteekenis kan het sa laris-congres der Katholieke onderwijzers niet worden genoemd! Hoe ver die beteekenis zich uitstrekt, dat kan men op dit oogenblik nog niet uitmaken. Volkomen juist is de opmerking van het hierboven genoemde blad, dat Dr. Möller, het Tweede Kamer-lid de plank deerlijk missloeg, toen hij in de Dierentuin-vergadering de stelling ver dedigde, dat niet de Kamer-fractie, maar de Regeering de salarissen van de onder wijzers kan wijzigen. Hier heeft men te doen met één dier waarheden, dewelke men ook wel met koeien pleegt te verge lijkenNatuurlijk! Het is de Regee ring, van wie ook de wettelijke regeling van salarissen, aan Rijksambtenaren uit te betalen, moet uitgaan. Men behoeft geen hoog- of ander leeraar in de Staats inrichting te wezen om dat te hegrijpen. Maar even onomstootelijk waar is 't, dat de grootste, i.c. Katholieke Tweede Ka mer-fractie, beschikkend (wanneer zij eensgezind en vast-aaneengesloten is) over dertig van de honderd stemmen, T een kabinet lastig genoeg kan maken. Wanneer de op-een-na grootste Kamer fractie, (de sociaal-democratische) zich bij haar aansluit, dan is eene meerderheid in de hooge vergadering bereikt. Nu heeft Dr. Möller op het salaris-con gres betoogd, dat bijaldien men van Ka tholieke zijde zou willen 'trachten het ministerie te noodzaken tot bevrediging van den wensch der verbooging van de onderwijzers-salarissen tot het. peil-1920, n°i?k .vrÜz^nn'£-. noch sociaal-democrati sche leden daaraan hun steun zouden geven. Wederom: volkomen terecht noemt „Het ad." dat eene dwaling. Integendeel, wanneer inderdaad de Katholieke fractie bereid zou worden be- i om en, het Kabinet-Ruijs te noodzaken °Pzichte van de onderwijzers-salaris- srh* ™°en +Wat in de motie' °P het Haag- 'erentmn-congres wordt gevraagd, rtan L hoe mon 't liefst wil, mlniXrTv n s bijzonder groot, dat A e .®er met een „non possum!" ik kan my daartoe niet leenen zou antwoorden. Dat antwoord zou het gé- heele ministerie tot het zijne maken. En aldus ware een Kabinetscrisis on vermijdelijk. Die dan ware veroorzaakt^ door een uitspraak der Kamer, waarbij Katholie ken', Vrjjz. en Sociaal-democraten samen gingen. Nemen de zaken zulk een loop, dan kwam Mgr. Nolens' „uiterste noodzake lijkheid", - „entente" tussohen Katholie ken en Soc.jDemocraten, het zitting nemen van „zwarte" en „roode" ministers in hetzelfde Kabinet, inderdaad aan de Sommigen beschouwen het salaris congres der Katholieke onderwijzers ais een zeer „mislick teecken" voor het zit tend Kabinet. Zij meenen te mogen pro- feteeren: in den loop van het zittingjaar 1930'31 misschien reeds in het eerste begin daarvan, zal 't komen tot een uit barsting, een crisis. De mogelijkheid van zulk een uitbar sting mag men stellig niet geheel uit schakelen. Wat de juiste beteekenis van het sala ris-congres betreft, gelijk reeds opge merkt, die is op 't moment nog niet met volkomen juistheid aan te duiden. De groote vraag in deze is natuurlijk, in hoever de „voortrekkers", de lakens- uitdeelers, de „gros bonnets" van de Katholiek fractie met de motie instemt? Dat dr. Nolens, mr. Van Wijnbergen noch mr. Geseling op het Haagsche congres werden gezien, behoeft nog niet te beteekenen, dat zij van de „salaris-motie" niet willen weten. Gezinspeeld is ook al op de mogelijk heid, dat men het Kabinet een zeer-duide- lijken „wenk" wilde laten toedienen zich intusschen voorloopig nog op den achtergrond houdend. Zeker is, dat de positie voor de leiders van de R.-K. Staatspartij buitengewoon lastig is!In hoever het drijven van de R.-K. Volkspartij, die haar eigen or gaan in „Onze Vaan" bezit, thans onder de strijdvaardige leiding van den jour nalist C. D. Wesseling, die als lid van den Haagschen Raad en ook wel als lid der Staten van Zuid-Holland, in welke collegiën de heer W. vroeger zitting had, de rol van „volkstribuun" niet onverdien stelijk te kunnen vervullen, succes zal hebben: de toekomst zal 't leeren. Dr. Nolens oproep: „Verzamelen!" tot zijn partijgenooten gericht, heeft en kele malen slechts gedeeltelijk bereikt wat de eminente leider daarmee beoogde. De actie tegen minister Deckers' be kende maritieme ontwerpen, ook we Vlootwet genoemd l neemt al grooter afmetingen aan. De vraag, in hoever bij die actie de noodige (of onnoodige) over drijving wordt gevonden, laat ik èn als neutraal kronieker èn als leek op het ge bied van de mHitaire, dus ook maritieme verdediging, onaangeroerd. De anti-Vlootwetactie is er. Welke af metingen zij in het Parlement zal krijgen niemand kan er in ernst nog iets vai zeggen. Op dit oogenblik lijkt de kans, dat minister Deckers met zijne voorstel len zal zegevieren, groot. Intusschen, ik citeer nog maar eens het woord van den dokter uit Brooshooft's „zijn meisje komt uit", welke arts gewoon was "bij zijn bezoeken in 't allerheetste deel van Java, wanneer hij een patiënt onderzocht had, uit te roepen: „Kan vriezen, 't kan dooien!. De politieke situatie is onzeker. Minis ter Deckers zal in de Tweede Kamer ko men te staan tegenover vijanden van '.t toestaan der gelden voor onze vloot zoo wel als tegenover voorstanders van veel- grootere uitbreiding; van afgevaardigden, die hem beduiden, dat zij zich wenschen aan te sluiten bij degenen, die hetgeen Z.Exc. thans wil „lapwerk" noemen, edoch: daar onmiddellijk bijvoegen, dat. zij gaarne en grif bereid zijn om het twee- of driedubbele bedrag toe te staan! Men zou hij het komende „Vlootdebat" door verrassingen kunnen worden over vallen. De hoop of vrees van sommigen, dat de Winkelsluiting in de Eerste Kamer zal stranden, wanneer zij' die in October ter hand neemt voor openbare behandeling, lijkt zeer overdreven. Hier blijft minister Verschuur's te wachten zege wel nage noeg zeker. Op de vragen-Drop heeft de minister van Arbeid, H. en N. geantwoord, dat z.i. het tijdstip voor wettelijke vacautie-rege- ling ten gunste van de arbeiders nog niet is aangebroken. Intusschen neemt mr. Verschuur volstrekt geen principieel- afwijzende houding in deze aan. Men on derzoekt en blijft dat doen met den ernst en den ijver, welke aan het arbeids-depar- tement den toon aangeven. De vacantietyd, voor wie daarvan kunnen genieten is bijna verstreken, 't Was Zondag 17 Augustus j.L, dat eens klaps het zonnetje wêer door de wolken brak, de midzomer herleefde nadat velen de hoop reeds hadden prijsgegeven, in den zomer van 1930 nog een enkelen dag van zonne-weelde te kunnen ge nieten. Voor zoovele exploitanten van seizoen zaken was 't een blijde ochtend van her levende verwachting, die van den 17en der Hooimaand. Van de bittere schaê, reeds geleden, kan, ook als de weersomstandigheden gunstig blijven, slechts een klein brokje worden goedgemaakt. En voor het nadeel, door de plasregens aan zoovele gewassen berokkend, is geen redres meer mogelijk. Toch doen we goed, ons te verheugen in het vleugje zomer, dat nog wordt ge schonken. Blijmoedigheid is de beste „medic-ijn" voor 'behoud van zielskracht of 't herstellen van geschokt evenwicht. En zulke medicijnen hebben wij allen in dezen tijd immers hard noodig. Mr. ANTONIO. Ultverkoopen en benzinepompen. Geen nleuwB onder de zon. De verstopte flescH. Doorzitten Stukloopen [Pij ROL Zonnebrand Een paar dagen zon enwe zjjr de weken-lange regen'misère al bijna weer vergetenen we zouden óók bijna weer gaan vergeten, dat we al over het hoogte punt van het zomerseizoen heen zijn en de herfst vlak voor de deur staat, ware het nietdat schier elke winkelruit ons er aan herinnert dat het «volgende* sei zoen reeds heeft aangebeld. Die ruiten toch verkondigen ons in allerlei toonaar den en door middel van allerhande plak katen en opschriften, dat de zomer, voor zoover zich die in de winkelvoorraden pleegt te weerspiegelen, onherroepelijk wordt uitverkocht. Zomer-, seizoen-uit- verkoopen, restanten-opruimingen «we gens vergevorderd seizoen', - plaatsma kerijen voor «onze nieuwe herfstcollec- tiesc, - welhaast geen winkelzaak die er in deze dagen niet aan doet, waarbij velen het dan nog niet bij een simpele aan kondiging laten, maar de gewaande economische beteekenis van een en ander verder verduidelijken door erbij te ver melden, dat het alles »uw« d.w.z. 's koo- pers «voordeel* betreft, dat thans koopen »sparen« is, dat men wegens gebrek aan ruimte wel gedwongen is «ver beneden inkoopsprijs' te gaan, enz. enz. En al hoewel wij allen, zoowel winkeliers als publiek (onze dames incluis) heel goed weten, dat van dit alles in vrijwel alle gevallen geen woord waar is, dat het alles gerust «Fransche bluf en Engelsche notting* mag heeten, doen we tóch of we er in gelooven en verbeeldt vooral het zwakke geslacht zich, dat thans de tijd aanbreekt, zijn geniale hoedanigheden in de koopjesjacht te toonen Zóóver gaat inderdaad de massasuggestie, de ijdelheid die zich beroemt op slimheid en handigheid en de., gemakzucht. Ja, dit laatste óók I Men is, als massa, als publiek, nu eenmaal te gemakzuchtig om zich boos te maken over die uitverkoop verlakkerij. En als zich nog eens een stem verheft die, gelijk de stem van een onzer wethouders dat onlangs deed wil oproepen om tegen het euvel der uitverkoopen op te komen, dan wendt men zich verontwaardigd af of spreek' zelfs met een schouderophalen van een «rood-getinte rel». We laten ons nu een maal niet gaarne onze illusies ontnemen zelfs al berusten zij op nog zoo kenne lijk ongezonde of wankele basis. De «baatzuchtige liefdadigheid* in den vorm van uitverkoopen, daar wil men blijkbaar onder geen voorwendsel aan laten raken, hoezeer men toch aan den anderen kant als die baatzuchtige liefdadigheid zich onder andere het moet gezegd wat krassere en meer onverbloemde vor men vertoont, geen woorden van afkeu ring te sterk acht, geen afweermaatrege- len te krachtig. Eén van die andere, meer krasse en onverbloemde, vormen is zeker wel het houden van collecten, het ver- koopen van loten enz. zoogenaamd ten behoeve van een of ander liefdadig doel, maar in waarheid ten bate van de col lectanten zélf. Natuurlijk tracht de politio steeds dergelijke collecten en inteeken- campagnes te achterhalen, maar de con trole schijnt in dezen toch buitengewoon moeilijk te zijn de mazen van de wet en van de praktijk waar men doorheen kan glippen vele zoodat van verschil lende personen bekend is, dat zij reeds jaren achtereen op deze slinksche wijze ruim aan de kost komen, zonder dat er o)? afdoende manier een stokje voor kon gestoken worden. Enkele bonafide lief- dadigheidsvereenigingen hebben nu het initiatief genomen tot het stichten van een bureau Centraal Archief gehee- ten dat niet alleen zich ten doel stelt te waarschuwen tegen schijn-collecten en andere baatzuchtige liefdadigheidsprak tijken en deze terechtertijd aan het licht te brengen, maar ook de werkelijke, eerlijke phlilantropische instellingen en vereenigingen die inzamelingen willen houden, van advies te dienen over de beste methode waarop dit kan geschieden. Zoowel in het negatieve, in de afweer en voorkoming van kwade praktijken, als in het positieve, in het helpen van de goede, kreeg dit hier ter stede gevestigd Archief reeds dadelijk na het in werking treden, ruimschoots werk, zoodat men gevoegelijk van het voorzien in een bestaande be hoefte gewagen kan. Waar dit Archief landelijk bedoeld te werken, is het, ook voor niet-Amsterdammers, die op de ge noemde terreinen advies en hulp wen schen, een adres om te onthouden. Misschien zal men in later eeuwen, bij een poging om het verre nageslacht een beeld voor oogen te geven van de straten uit onzen tijd, naast de steeds weer ver- schnende uitverkoop-papieren, waarmee men alles volplakte, ook speciaal wijzen op ontelbarebenzinepompen, die haast voor elke rijwiel-, autohandel en garage aan den trottoir-rand geplaatst bijna even veelvuldig waren al de lantaarn palen De benzinepomp toch is bezig hét straatmeubel te worden dat ons, waar we ook onze neus buiten de deur steken, vergezeld en zich overdag met z'n hél- gele of roode kleur, 's avonds met zijn verlichte bol aan onze aandacht opdringt. Maar dit symbool van onze motor- en benzine-eeuw zal ons weldra niet alleen buitenshuis vervolgen, maar ook binnens huis, in de eerste plaats dan wel in de sigarenwinkels en de café's. Het is daar namelijk reeds in vele gevallen versche nen in miniatuurformaat en staat er ten dienste van hen die zich bedienen van benziiie-behoevende sigaren-aanstekers, U weet wel die «handige* mechaniekjes die meestal juist leeg zijn als men ze gebruiken wil, iets wat dan binnenkort door middel van deze dwerg-benzine pompjes overal zal te verhelpen zijn. Charivarius en andere taalschutters mogen nog zooveel bezwaren tegen de »teeken«-uitdrukking hebben, een feit is, dat we lioe langer hoe meer in het teeken der benzine-pomp komen te staan I Vooralsnog staan we ook nog in het teeken van de papierenkrantIk zeg vooralsnog, omdat met de voortdurend sneller voortschrijnende draadlooze tech niek, met radio en televisie, missohien reeds het begin van het einde van het dagblad in zijn tegenwoordigen papieren vorm, In zicht kwam. Misschien staan we vlak voor de geboorte van de krant in zijn ether-vorm. In den huidigen papieren-vorm is zij echter nog machtig genoeg om langzamerhand onze N. Z' Voorburgwal, nu onlangs één onzer bla den wederom een nieuw, wolken-krabber achtig, journalistiek paleis in gebruik nam, om te vormen tot één breede boule vard waarlangs de hofhouding van de Koningin der Aarde in, dicht naast el kaar gelegen, vorstelijken behuizingen verblijf houdt. Daar waar eens, nog maar een goede vijftig jaar geleden, een ge moedelijk grachtje lag te droomen, dreu nen nu dag en nacht de zware rotatie persen en vloeit het wereldnieuws van alle kanten, op de meest moderne wijze, met of zonder draad, binnen. Wie mocht denken, dat een pro- en anti-dempers- strijd, zooals we naar aanleiding van het Rokin onlangs gekend hebben, een ver schijnsel van dezen tijd is, kan van zijn dwaling genezen worden als hij de ge schiedenis van die N. Z. Voorburgwal demping nog eens nagaat. Hij zal dan leeren, dat het, zeker inzake onze gracht- demping veelal is: hoe meer er veran dert, destemeer blijft de zaak in den grond hetzelfdeDe woorden door een anti-demper (het raadslid Pijnappel) des tijds, in Febr. 1882 gesproken, zou men toch, zonder eenig bezwaar en zoDder dat iemand er iets van bemerkte, kunnen leggen in mond van een heden- daagsche antl-Rokin demper. Zij luidden aldus«De reden waarom ik er tegen ben, bestaan niet hierin, dat ik tegen de verandering van ieder ouden toestand ons door onze voorvaderen overgeleverd gekant ben, ook daar, waar de eischen van de hedendaagscfie maatschappij en van het verkeer die verandering vorde ren. Bij voorgaande beraadslagingen heb ik getoond, dat ik bereid ben oude toestanden te wijzingen wanneer het noo dig is. Maar daartoe stel ik twee eischen: teu eerste, dat er van blijke, dat de be hoeften dsr moderne maatschappij de in standhouding van het oude verbieden: ten tweede, dat de veranderde toestand beter zal zijn dan de tegenwoordige. Noch het een, nog het ander is hier het geval. De stad niet leelijk te maken, is dus een belang, waarop wij te letten hebben. De grachten vormen het eigen aardige karakter onzer Hollandsche ste den. Men kan ze niet dempen, zonder dat te schenden. «Het anti-demp amen dement van dezen opposant en zijn mede standers werd toen echter met 21 tegen 11 stemmen verworpen, terwijl thans zijn directe nazaten en anti-dempinge-mede- standers, naar men weet, met een enkele stem bij het Rokin te overwinning be vochten. De uitvoering motiveering die destijds B. en W. gaven van hun pro- demp-standpunt en waarmede zij be toogden* dat de inrichting eener stad moet beantwoorden aan de behoeften van het thans levende geslacht en waarbij zij, zeer terecht, tevens opmerkten, dat «ook onze voorouders de wallen en torens gesloopt hebben indien het voor de toe nemende bevolking te eng werd* vielen in die jaren op vruchtbaarder bodem dan die van heden, nu de grond door toedoen van, voornamelijk in hun studeer kamer oud-stedelijk schoon beminnende professoren, min of meer bedorven was Intusschen kwamen we hier, juist ongeveer terzelfdertijd dat ter gelegen heid van Hartjesdag de voetzoekers en zevenklappers weer lustig knetterden en vonkten, plotseling te verkeeren in de toestand van een flesch met kapot ge draaide en in den hals hopeloos vast-ge- raakte kurk. De aanvaring van de Velser- brug over het Noordzeekanaal bracht ons eensklaps in deze minder aangename situatie. We zijn daardoor tijdelijk tot onbelangrijk binnenhaventje met weinig of geringe verbinding met de Noordzee gedegradeerd. Moge het van korten duur zijnI Veelte verspelen hebben we in deze slechte tijden toch al niet. Eén goed ding zal dit ongeluk, dezeleelijke strop, naar men mag hopen tenminste opleveren en wel ditdat er#spoedig voorzien zal worden in de reeds geruimen tijd bestaande vaca ture van haveninspecteur te IJmuiden en teven in een betere uitrusting (een snelle motorboot in de eerste plaats!) van deze inspectie. Door het ontbreken van een en ander kwam namelijk het bericht van deze nootlottige aanvaring véél te laat in de hoofdstad binnen, waardoor voor vele uitgaande schepen noodeloos onge mak en geldverlies ontstond. Men heeft dit thans zeer duidelijk als een fout ge voeld, evenals het feit, dat er op het Noordzeekanaal te weinig controle is. Spoedige verbetering in dezen zou voor de nu geloopen schade althans tendeele een tegenwicht bieden Coiffeur de Dames. Stakman Bossestraat 59. Telefoon 614 Jongens, speel noott met vuur In de duinen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 2