da iüenatjasir te ...xrmJid, dat in December
1920 do Indische regeertrrg vermeende
met een sterkte vaa 2009 man Europeesch
bercepspersoncol te kunxrer' volstaan.
Niettemin werd door dien commandant der
zeemacht in Nedlerl.-'Indlö voor 1928,1929,
1930 onderscheidenlijk! uitzending ge
vraagd van 2193, 2312, 2453 Europeesche
beroep smilitairem.
Er zij echter nadrukkelijk op gewezen,
dat deze uitbreiding van personeel geheel
los staat van hot ondorwerpoiijfco wets
voorstel.
Voor iheit «douw te bonwen materleed
voor den dienst in Ned.-Indië, dat als re-
servematerieel is bedoeld!, zal slechts een
kernbemanning aanwezig moeten zijn. De
grootte dier bemanning moet in Oost-
- w-w-y. -» S
100 man. f mn—1 ~r~-
Het is niet juist, dat uitbreiding van|
personeel in Oost-Indië onherroepelijk
uitbreiding van personeel in Nederland i
met zich brengt, omdat vooralsnog de be- j
hoefte aan personeel voor den dienst in
Nederland zoodanig is, dat met het voori,
den dienst hier te lande veredschte perso
neel in de aflossing in Nederlandsch-
Indië kan worden voorzien. Zoolang het
De defenstwondel.se™ voor Ned.-IndKS I «te worden S do
macht behoorendie schepen tijdelijk een
andere bestemming te geven.'In verband
daarmede is overwogen1 één dier flottielje-
vaartuigen „Soemba" of „Flores" tijdelijk
te Ouraqao te stationneeren, doch de re
geering heeft gemeend daarvan te moeten
at5len" "KT J J
Wat de ondemzeebooten in Nederland
betreft, inderdaad zal de vervanging van
Hr. Ma. O. 6, O. 7 en O. 8 volgens het
schema van aanbouw later geschieden dan
oorspronkelijk in het voornemen lag.
Vervanging van de voor West-Indië be
stemde Z-booten ligt niet in het voor
nemen.
Door het stationneeren van het aange-
De aan deze sterkte verbonden k'osten
bestaan uit: in totaal voor éénmaal, rond
195.000; bovendien per jaar 768.000.
De sterkte der marlnlorstrocpen.
Volledigheidshalve ziji mede verteld, dat
het korps mariniers door statkxnneering
van een compagnie in' West-Indië, waai>
van de kosten gerestitueerd worden door
Hoofdstuk XI der Ryksbegrooting, moet
worden uitgebreid met 144 man 10 pet.
met het oog op tijdverlies door overvoer
en tropenverlof en 50 man extra in Neder
land met het oog op geregelde aflossing
van in de tropen dienende mariniers; in
het geheel dus een uitbreiding van het
korps mariniers met ruim" 200 man.
het Torentle, Secretaris-Generaal ln Al- geworden mr. Ruys (ln nazomer '29) en
gemeenen Dienst, de uitverkorene zou mr. Kan, zijn voorganger en thans onder-
in/uiV. PnfHn'n hiircrronfies-
wezon voor mr. Jaoob Patijn's burgemees.
terlijke nalatenschap. Ik maak, zonder
meer, melding van het gerucht.
Laat elke commentaar, bespiegeling
erover achterwege.
Velen zouden mr. Kan s blijven in het
Torentje, na de Stembus-uitspraak van
Juli '29, hebben toegejuicht.
Of de verhouding tusschen voor de zo*-
veelste maal minister van BinnenL Zakon
geschikten raadsman, voortreffelijk
mag worden genoemd: ik weet 't niet.
Dat mr. Kan's optreden als Haagsch
burgemeester zekere „herademing" voor
beide partijen zou beduiden, sommigen
verzekeren dat dit 't geval zou we^en.
Ik maak slechts melding wederom
ook van deze, „on-dits", praatjes in de
zwoele atmosfeer. Sluimer nog een tikje
in recès-stemmingMr. ANTONIO.
AMSTERDAMSCHE BRIEVEN.
Een dringende behoefte.... De Vliegende Vleugel.
Vincent van Gogh-tentoonstelllng.
OP EN OM HET BINNENHOF.
W eokkr onlck.
Den Haag, 4 September.
In dé feestvreugde nog Droeve tijding. Een stevige Regent!
Politieke antipathieën. Naar het rocès-elnde.
Temidden van de feestvreugde, die nog
raoodig is op Curagao een compagnie ma
riniers te legeren, zai wellicht voor dit, achter ons lig-
korps het nemen van bijzondere maatrege- geMa week doorschalde> te Zwolle, te
len noodzakelijk blijken. Nijmegen, te Arnhem (gedurende de zoo
welgeslaagde Landbouw-week); te Gro-
Het schoepstype.
Op de vraag, waarom voor Oost-Indië
begonnen wordt met den bouw van een
kruiser, zij geantwoord, dat juist voor dit
soort schepen thans de meeste behoefte
aan een reserveschip bestaat. Het aantal
jagers is binnenkort op acht gebracht, zoo
dat het uitvallen van één of zelfs twee
dezer schepen ach minder sterk zal doen
gevoelen cban het uitvallen van een der
beide nu aanwezige kruisers. Het aantal
onderzeebooten is nog belangrijk grooter
dan dat der jager» en kan desnoods door
uitzending uit Nederland nog tijdelijk
worden vermeerderd; ook bij dit soort
vaartuigen is dus de behoefte aan nieu
wen aanbouw minder dringend dan bij de
kruisers.
.TV» bewapening.
Het heeft bij den minister een p nt van
beraad uitgemaakt, den kruiser een bewa
pening van acht kanonnen; van 15 c.M. te
doen geven. Financieele overwegingen
hebben ten slotte tot het thans voorgestel
de type kruiser geleid, dat aan het stra
tegische en tactische gebruik, dat van dit
soort schepen; gemaakt zal worden, ten
volle beantwoorden kan. In geen geval kan
de minister de meening doelen, dat uit-
ningen, ter gelegenheid van het Midden-
standsoongres, waar men de zeer belang
rijke deliberatiën als steeds afwisselde
met wat ontspanning, schier overal in
den lande was jolijt, opgemonterd door
heerlijk zomerweör, nadat de verzengde
hittegolf was verdwenen.... Temidden
van al de feestklanken kwam een ernstige
tijding uit de Residentie. Mr. )dr. van
Leeuwen, de gewezen vice-president van
den Raad van State, oud-burgemeester
van Amsterdam, oud-senator, was in toe
stand van levensgevaarlijke krankte van
Loenen overgebracht naar zijn huis aan
het Haagsche Bezuidenhout. De berichten
over het verloop der ziekte waren van
dien aard, dat er zeer weinig hoop op
herstel bleek te bestaan. Misschien is mr.
dr. Van Leeuwen, als deze kroniek ver
schijnt, reeds afgereisd, naar het heel-
verre Onbekende Land, vanwaar niomand
op deze aarde terugkeert.
Van Leeuwen was de type van den ech
ten, stevigen Regent. Ik heb hem „méé-
gemaakt", als persman, te Amster
dam gedurende zijn burgemeesterschap,
als lid van de Eerste Kamer en ook in
Den Haag, toen hij wijlen Joan Röell was
opgevolgd in het feitelijk allerhoogste
ambt in den Staat, leider van het advi-
seerende ooilege, dat ook nog steeds de
In deze eerste week van September,
met Koninginnedag, verlate hittegolf en
de eerste schooldag voor de kinderen
weer achter den rug, komen we er dan
toch eindelijk weer in.... Met frlsschen
moed' wordt de wintersche stedelijke rou
tine weer opgevat. De vaste gang vanaf
het snel verwerkte ontbijt, via het oen
tendlijk tram- of fietsritje naar het kan
malen en trok veler aandacht. Aandacht,
die, nu de lucht boven onze hoofden, ten
gevolge van de staking bij de K.L.M. zoo
veel leeger is dan gewoonlijk, bijzonder
gewekt werd. In gewone omstandigheden
kijkt een Amsterdammer al ternauwer-
nood meer naar de wolken als het motor-
geraas boven z'n hoofd de nadering van
een vliegtuig aankondigt. Het luchtver-
breiding van het aantal kanonnen van 15 Administratieve Rechtspraak in handen
c.M. van zes op acht de gevechtswaarde
van het schip met 50 pet. zou verhoogén.
De keuze van de vearvanging der ver
ouderde pantsersahepem door fljpttieljelei-
ders berust op de volgende overwegingen.
Het is nioodig te kunnen beschikken
over schepen, waarop het personeel, ver
der voor zijn taak bekwaamd kan worden.
Bovendien 1» het moodlg, dat schepen aan
wezig zijn voor vlagvertoon en voor be
scherming van Nedorlaridlsche belangen
in het buitenland, terwijl het daarnaast
zeer gewensclit is, voor Nederland bestem
de schepen in geval van noodzaak ook in
Oost- en West-Indië te kunmen doen op
treden, ter versterking van de daar aan
wezige maritieme middelen. Gezocht werd
naar een echeepstype, dat aan al deze
voorwaaiden voldeed.
Daar naai- de meening van den minister
een flottieljeleider aan het beoogde doel'
zal kunmen beantwoorden en de kosten
van aanbouw en exploitatie niet boven het
strikt noodzakelijke mogen worden opge
voerd, is hij van oordeel, dat de pantser
schepen niet door kruisen» vervangen
moeten worden.
Het gekozen type biedt alle gelegenheid
voor de opleiding van personeel.
Voor vlagvertoon en bescherming van
Nederlandsche belangen in het buitenland
is het gekozen type ten volle geschikt
In West-Indië.
Ofschoon de regeering vroeger van oor
deel was, dat in West-Indië met een poll-
tievaartuig zou kunnen worden volstaan,
mits bovendien gedurende eenige maan
den van bet jaar ook op de aanwezigheid
van een oorlogsschip gerekend kon wor
den, beeft hetgeen ln het laatste jaar in
Curapao en omgeving is voorgevallen en
de voorloopig niet buitengesloten moge
lijkheid van internationale verwikkelingen
de blijvende statdonneering van een oor
logsschip noodzakelijk gemaakt, wil een
goede 'bescherming onzer belangen aldaar
te allen tijde gewaarborgd! zijn.
De minister acht een flottieljevaartuig
het meest, geschikte schip om in West-
liidië gestationineerd te zijn en de bewa
pening daarvan met kartonnen van 16 cm,
zoomede een te behouden snelheid van 15
mijl,wordt all eszins voldoende geacht voor
<le diensten, die van dit schip zullen wor
den gevergd.
Het is inderdaad juist, dat de schepen.,
welke naar West-Indië gezonden worden,
tijdens hun aanwezigheid in eenig Neder-
landsoh gebiedsdeel aldaar, onder het op
perbevel staan van den gouverneur.
De bemanning van het voor Curagao
bestemde flottieljevaartuig zal sterk zijn
rond 125 man, terwijl de bemanning van
een Z-boot rond 45 man bedraagt.
De aflossing kan geschieden door per
soneel, dat toch in Nederland voor de be
hoefte van den dienst hier te lande aan-
to mr et zijn; een extra reserve behoeft
in ..ederland voer de aflossing niet te
worden aangehouden.
Mede in verband met de behoefte aan
mariniers in Oost-Indië is het waarschijn
lijk, dat terwiüe van de geregelde aflos
sing op den duur in Nederland 50 mari
niers meer in dienst zullen worden gehou
den dan voor den dienst hier be lande
noodzakelijk is.
heeft, ha zijn hoedanigheid van Amster-
dam's burgervader wist Van Leeuwen den
nu en dan nu juist niet ertra-volgzamen
Raad op de manier van een, die door
tegenspraak al zeer gauw geprikkeld
wordt, meestal zijn inzichten te doen
deelen. Ook kwam 't wel eens tot kleine
orlsisjes, uitbarstingen. Toch „mocht men"
dez_n burgervader. Hij had een onstui
mig temperament, 't Indische in zijn bloed
verloochende zich niet. Een „makkelijke"
cliei kon hij niet worden genoemd. Maar:
wel was deze man van bestuurskracht, van
ongemeenen ijver, stipt en strikt recht
vaardig. En ook: „au fond", in z'n hart,
buitengewoon vriendelijk en tot het
met raad en daad helpen steeds grif en
gul bereid, wanneer hij tot 't besef was
gekomen, dat ergens nooddruft, waar
achtig leed moesten worden gestelpt, ver
zacht. Van deze goedhartigheid zijn tref
fende staaltjes bekend.
Zóó geschiedde 't, dat men ln de hoofd
stad met oprecht leedwezen mr. Van
Leeuwen zag vertrekken naar Haarlem,
als Commissaris der Koningin, opvolger
van mr. Van Tienhoven.
Hij was een man van sterk-sprekende
sym- en antipathieën. Tot de laatstge
noemde behoorde en in heel sterke
mate, dr. Abraham Kuyper. Zijn gevoe
lens van vijandschap 't woord is wer
kelijk niet te kras jegens den anti-revo-
lutionnairen staatsman stak hij niet on
der stoelen of banken. Wanneer men hem
hoorde vertellen over de staking-dagen
van 1903, speciaal over de beteekenis
der rol, daarbij door den toenmaligen pre
mier (Kuyper) vervuld, dan kwam on
willekeurig de vraag u op de lippen, of
zijn antipathie mr. Van Leeuwen niet par
ten speelde, de onpartijdigheid, objec
tiviteit, van oordeel vertroebelde
Vaststaat dat tusschen den Calvinistischen
minister en den liberalen staatsman al
thans deze overenkomst werd aangetrof
fen, dat beiden autoritair waren aange
legd, zeer moeilijk een „wil" of in
vloedvan beteekenis konden gedoogen.
Eh deze gelijkenis zal op de verhouding
tusschen hen in het publieke leven stellig
van Invloed zijn geweest.
Bij Kuyper leefde t.a. van de verhou
ding tusschen het hooge Rijksgezag en de
burgemeesterlijke bevoegdheden eene op
vatting, die laatstgenoemde waardigheid
vrijwel afhankelijk wilde zien van het
contrale gezag. Dus: de orders of terecht
wijzingen, van het Haagsche Torentje
hadden af te wachten in eerbiedig steeds-
bereid zijn tot zich voegen naar de ininis-
terieele instructiën.
Daarvan moest burgemeester Van Leeu
wen niets hebbenI En ik hoor hem
nog uitroepen, in de Eerste Kamer, ter
wijl dr. Kuyper aan de groene tafel zat:
„De burgemeester van Amsterdam kent
maar één chef, dat is de Wet.1"
Mr. van Leeuwen hield zich gaarne aan
het bekende Fransche woord van: „een
kat een poes te noemen en meneer Rolin
een schavuit", als 't noodig was. Noch
in het openbare noch in het particuliere
leven wond hij er doekjes om, gebruik
te hij „fluweelen handschoentjes".
Van den warmbloedigen, 't hart op de
tong dragenden liberalen staatsman is
ook de uitdrukking afkomstig, dat men
„steeds meer het burgemeesterschap in
Nederland tot een soort van Rijkskruiers-
baantje" ging maken. De overlading met
allerlei „besognes", bezigheden, ver
band houdend met het gedurig uitbreiden
van wat o.a. de sociale wetgeving betreft,
is inderdaad van dien aard, dat zeker
ln groote gemeenten, maar óók in klei
nere, waar het burgemeester-zijn in vroe
ger dagen een idylle van gemoedelijke
rust beteekende van burgervaders, die
hun taak met ernst en toewijding vervul
len, bijna meer wordt gevorderd dan
Iemand van niet-ongewone arbeidskracht
aan den dag kan leggen.
Van Leeuwen's rondborstigheid' be
zorgde hem vele vrienden, ondanks de
„dófaula de ses qualitésêê, de schaduw
zijde van zijn goede eigenschappen.
Nogmaals getuigd: hij had overeen
komst met een zoo stroef en zwijgzaam
Regent al» Vening Meinesz was. Beiden
behoorden tot de figuren van zeer-hoog
intellect, uitgebreide kennis op het ge
bied van administratief Recht en wat
daaraan nauw verwant is, in de eerste
plaats. Van Leeuwen was prettiger, jovi
aler in den omgang dan de Fries, die hem
als burgemeester der hoofdstad vooraf
ging. Aan de Haagsche .society" heeft
mr. van Leeuwen zich nooit geheel kun
nen aansluiten. Daarvoor was hij te-zeer
Amsterdammer. In dat opzicht is graaf
roeve tijding. Een stevige Regent!
tegenwoordige „onder-koning" van Neder
land zeer stellig zjjn meerdere.
In de laatste jaren was de herinnering
toonde lunch in destad, dë^Beurs, weer keer is gewoonlijk reeds een zoo veelvul
kantoor, met bitter- of thee-uurtje, de dig en regelmatig zn gang gaand vor-
w«derhelft die thuis reeds ongeduldigschijnsel, dat vrijwel niemand er veel op
met het eten wacht ziedaar 't schema let. Nu echter, in deze stakingsdagen, bij
volgens hetweTk 't'dageiyksch leven van deze plotselinge rust in hooger sferen,
de overgroote helft van mannelijk Am- denkt men, als het geronk daarboven ge-
sterdam thans weer lange maanden ach- hooni wordtidaar is er dan tóch iM
lerppn uaat verlooüen; moderner ge- eenl De liegende \leugii had du.^ in
zegd: het scenario dat ten grondslag ligt deze omstandigheden extra succes nu zty
aan de duizenden filmen die hier in het
komende seizoen door het leven gedraaid
zullen worden. Veel stukken rolprent van
het vorige en nog verder terug liggende
jaren zullen ook nu weer dienst kunnen
doen; in veei opzichten blijft de film zicli
gelijkMaar enkele scènes, zou men
kunnen zeggen, kwijnen; in de eerste
plaats wel omdathet décor waar deze
bedrijven zioh in hebben af te spelen, het
eigenlijk niet goed meer doen. Dit geldt
dan zeer in 't bijzonder voor het bitter-
uurtje, dit klassieke „honk" van het man
nelijk gezelschapsleven, honk tusschen
het min of meer geharnaste zaken- of
werkleven en het, dikwijls door den
schoot der familie ook wat beknelde leven
Inl Bitteruurtje dan te nemen als ver
zamelnaam en niet al te letterlijk; de
borrel behoeft er toch niet zoo noodzake
lijkerwijze een rol bij te spelen, het
kan ook in het teeken van de blauwe
knoop staan, maar het heeft in alle
geval deze karakteristiek: dat het man
nendom zich er een oogenblik echt onder
elkaar voelt en men in zijn stamkroeg
met vrienden en kennissen zich verlus-
aan de figuur van den staatsman mr. dr. tigt in een soort jongezellen- en studenti-
van Leeywen, die te Amsterdam zijn
doctoraat in de Staatswetenschap „hono-
ris causa" ontving, wat op den achter
grond geraakt. De droeve tijding van den
levensgevaarlijken toestand, waarin de
man van eenmaal zoo stoer en ijzersterk
gestal, van
werkkracht,
koze conversatie, ook al zijn er in geen
velden of wegen jonggezellen of studen
ten te bekennen.
Deze afdeeling nu van den dagelijk-
schen hoofdstedelijken winter-film dreigt,
zooals gezegd, te verdwijnen door gebrek
door weinigen evenaarde aan passende décors, aan de bijbehooren-
naaj Den Haag was ver- de omgeving. Feit ia namelijk, dat de
het luchttoonneel grootendeels voor zich-
zelve alleen had. Toch is deze vliegers
staking zeker een betreurenswaardig iets,
niet het minst voor onze gemeentelijke
luchthavens. Niemand in den lande en
zeker niemand in de hoofdstad is er, dis
niet hoopt, dat het conflict spoedig zal
zijn bijgelegd. Niemand, behalve mis
schien bet bestuur van de Joodsche In
valide, die hier weer eens, zooals al zoe
dikwijls, een gereede aanleiding tot origl-
neele reclame vond en de laatste dagen
den verkoop van zijn loten tracht te be
vorderen door den reclame-slagzin:
De P.LLoten staken den dienst, de
J.LLoten vliegen wegl.Hoe kan dat?.
Niet ln de lucht en ook niet.ln den
grond' in de kelders, heeft Vincent van
Gogh gekeken. Hij zag en beeldde op
grootsche wijze de mensch zooals h(j
zwoegt en streeft en lijdt op deze aarde en
het land zooals het door-werkt en op
bloeit en verwelkt onoder de geweldige
krachten der natuur.Dezen Zaterdag,
6 September, wordt in het Stedelijk Mu
seum de van Gogh-tentoonstelling ge
opend, die, met Rijks- en gemeentelijke
subsidie tot stand gebracht, een beeld
tracht te geven van het werk van dezen
schilder en tevens een indruk van dat zij
ner tijdgenooten, zooals Cézanne, Degas,
Gauguin, Jongkind, Renoir, 1'issaro,
om er enkelen van te noemen. Waar dew
expositie, zooals uit genoemde subsidies
ook al blijkt, min of meer bedoeld is als
een nationale hulde aan een Nederlanösch
voerd, heeft de herinnering aan de rol, echteeerlijke, onomwonden, een-
welke hij ook in het senatoriaal-parlemen- voudige kroeg, het rechtuit-mannelijk I kunstenaar, wiens arbeid de laatste jaren
taire loven heeft vervuld, verlevendigd, café, waar deze scène thuishoort en waar den naam van onze cultuur meer heeft
1^6 echte politiekerij tiok hein nooit dan klassieke stamtafel vanzelf, als 't ware uitgedragen en doen eeren dan bijna
Van Leeuwen was een trouw aanhanger uit de kaal-houten of steenen vloer iemand anders, mogen hieraan wel enkele
van do liberale beginselen. Het strijdperk groeit, meer en meer in de hoofdstad met woorden meer gewijd worden, ook te dezer
ontweek hy liefst. Hy hield van zakelyke een lantaarntje te zoeken valt. Meer en plaatse, dan anders voor een schilderijen-
gedachtenwisseling en streefde er steeds meer verschenen in de café's de gebloem-
zooveel doenlijk naar om de dingen van de tafelkleedjes, de bekleede stoelen, de
het openbaar beleid en bestier te bezien tapijten, de muurschilderingen, schemer-
van nuchter-onbevangen standpunt. lampen en vaasjes met bloemen en be-
Zy, die aldus gezind zijn, behooren groeven onder bun min of meer vrouwe
waarlijk niet tot de minst-bruikbaren bij lijke opsmuk het.prettig-leelijke,
het verzorgen der belangen van de g& mannelijk-nuchtere marmeren tafelblad,
meeiischapI de rieten of houten stoelzitting, de kale
muur en der royale aschbak
De aankondigingen over het verhinderd Zeker: er zijn nog bodega's, er zijn nog
zijn door de verschillende Exoellentiën speciale bier- en koffiehuizen, maar tuur en mensch doen zien "en het destijds
hoofden der departementen van Alge- ook die gaan werken met lapjes en bloe- zeer Zeker revolutionaire werk van Van
meen Bestuur, - om hun gewone audiën- metjes, met artistiekk-bebloemde gordij- (Jogh werd niet begrepen minder nog
neP e° z«^limmende ftre- ,la°ng^ïïde Ma'
De minister» komen ol ztm van zomer- ven er blykbaar naar, een soort half- rissen> israëls. Mauve of Breitner begre-
tentoonstelling passend is buiten een spe
ciale kunstrubriek om. In December 1892,
twee jaar na zijn dood (Van Gogh stierf
in Juli 1890) werd in het Panorama-
gebouw h.t.s. de eerste groote tentoonstel
ling van ruim tachtig schilderijen en tee-
keningey van dezen schilder gehouden en
weinigen zullen toen dit werk onverdeeld
bewonderd hebben. Men was gewend aan
kunstuitingen, die op andere wijze ons na-
gezegde\'chteUrwege.iUS Un laatSt°^k" rw.nl6 v.d® techniek" zijn technische tekortkomingen
derom
lonmalLstieke recès- 'ix °F Rembrandtplein en het jn teekening en vormgeving, men ergerde
|Café van het American-hotel ten offer ge- en ontdekte niet of maar voor een
-weekie en we krijgen we- vallan aan dezen geest des tijds, die, ook klein deel de persoonlijkheid van des
op Zaterdag 13 dezer, - den vrijwel geen enkeï'honk m?er kTeü kunstenaar' die zich hler een rdeU^'
tocht van minister Ruy» de Beorenbrouck hare majesteit de Vrouw tracht te eeren
S?ar d« Vereemgde Vergadering der en te vleien met gordijntje9 en bloem.
Staten-Generaal om met eene uit drie Voasipq «nipcrpltipq pn innip« i'
gfU, iV"!?8 auS&etX&.re'n.'16* d
kro5en toe' Hel «onit' «ok
klaren!* g g t6 ver" café-kwestie, inderdaad tijd voor een
Zwijgen we nog even over alles wat op p5ot,estl lm
de politiekerij betrekking heeft1 F echte, ouder w etsche, degelijke
Terwijl minister Ruys met vacantie raads1kelder' waar onder de kloeke,
was, geb< urde 't dal de Haagsche burge- IA,'. !J V'. ,s 7gewelven, rond de dege-
meester, mr. Jaoob Patyn, mededeelde, ™„a'nhiiv" 1 F°g ,eens „een van deze schilderijen en teekeningen, zoo
niet voor herbenoeming in aanmerking te L 1 mmmen-broeders &flam aiet een ergernis, dan toch een zekere
willen komen. elk nn^ eF nlet I onvoldaanheid vóelen. Die kan niet an-
Znodat deze burgervader den 30en Sep- n 4 'oeft te zijn, dat er iIers worden weggenomen dan door het
teniber a.s. afscheid heeft te nemen van de n1,®„ n Fmettel!k,e ver herhaaldelijk, rustig en aandachtig
burgerij der Hofstad, welke hij gedurende gemorst wordt, ziethier een
twaalf jaren onder zijn hoede had. rnlngv.F 10 s"Gertogenbosch en
Burgemeester Patijn is „geestelijk nauw r .echt ZIjn,ot,ls in bet "voorzien van deze
verwant" aan wijlen Vening Meinesz, oringemle behoefte reeds voorgegaan,
hierboven door mij genoemd. Y1® ,er'de hoofdstad, eens
In de aderen ook van dezen bestuurs- cindelyk het initiatief?.... Er zijn, onder
man stroomt het bloed der stevige, onver- eis °1) ('en Dam, de verleidelijkste
zettelijke burgervaders van den ouden re ?rs en £ewel"ven. En mocht het denk-
stempel. bceW van een.koninklijken Raadskelder
Populair is mr. Patijn in Den Haag Passcnd of stuitend worden bevon-
nooit geweest. En het besef daarvan zal dan zAln .dergelijke ondergrondsche
hem.— is zeker nooit hebben gesmart. ru™ten, die zich voor het bedoelde doel
Hij is een hoogst kundig en bekwaam K°®d leenen, zeker nog wel te vinden
man. Tact en plooizaamheid zijn hem tota- 0 ''.r een van onze 17e eeuwsche gracht
liter vreemd. paleizen. Het succes in den Bosch en
Voor minister Ruys de Beerenbrouck Utrecht bleek uitermate groot. Het zou
is het aan de Kroon voordracht doen van ".tor, zie boven! zeker niet minder
een opvolger iets van niet zoo heel-gemak- Z11n'
kelyke soort.
Een burgemeester van. Den Haag moet Overigens hebben we de lantrtp s»™™
aan allerlei „eischen voldoen", dewelke meer aanleiding gehad om naï?£vi?^
Si*'"ta «-«*n^KXTnrA«
Herhaaldelijk is verzekerd, dat mr. J. het ré'"zenljuriker-vtiliS'8
IvfLTl. "(Ift Alld-imi"nici"fQr» -trarv TYinnnnl ltm/1 OI19
B. Kan, de oud-minister van Binnenl. land gekomen in verhnnó i
Zaken en Landbouw, voorganger van mr. nationale luchtvaartcongres demonstreer
Ruys jongste nunisterieele avontuur in de ook bovsn ds hoofdstad' vsrsehilisade
machtige en bezielende wijze uitte. Na die
Panorama-tentoonstelling zijn er ln Am
sterdam meermalen uitgebreide tentoon
stellingen van Van Gogh gehouden; ook
kwam zijn werk door middel van repro
ducties meer en meer onder de oogen van
het publiek, terwijl door de uitgave van
zijn brieven een juister kijk op dezen
mensch en kunstenaar mogelijk werd;
toch zijn er niettegenstaande dit alles
zeker nog velen, die bij het beschouwen
van deze schilderijen en teekeningen, zoo
en
onbevooroordeeld bezien van dit werk.
Ben Japansoh wetboek der etiquette
schrijft ergens voor, dat van een gast ge-
öisch wordt, dat hij belangstelling toont in
de kakemono (een soort schilderij op Pa"
pier), die zijn gastheer ln de tokonoma
(soort open uitstalkast) heeft opgehangen.
Hiertoe moet hij zich gehurkt neerzetten
op een afstand van anderhalven mat van
de kakemono en deze rustig en ernstig
eenigen tijd „terdege bezien", om iy ^en
geest van dezen kunstenaar door te drin
gendaarna schuift de gast iets naderby
om van de fijne détails te kunnen genie
ter..
Onze gasten op de Van Gogh-tentoon
stelling mogen zich dit Japanscbe voor
schrift voor oogen houden. Gehurkt l)e"
hoeft er niet te worden; maar wél mag er
een zekere overgave en geen vluchtig be
zien cn oordeelen geëischt worden tegen
over dit werk van een die in zijn korv
leven gezwoegd en geworsteld en K(,P
terd heeft als weinigen om een kunst
winnen, die, voor wie haar volledig
zich weet op te nemen, kan zijn een »nn'
vuring en levensverrijking.
