I De aanhouder wint Maison Gerrits, Lk/ikaddi fisvuud&cfaL fwwtis I Heldersche Courant DE ZUIDERZEEWERKEN. Tweede Blad DE JACHT OP DE VEERTIG SCHEDELS GEMENGD NIEUWS. VAN ZATERDAG 6 SEPTEMBER 1930 Binnenland. VERDUISTERIN G DOOR EEN PENNINGMEESTER. In December van het vorige jaar is een eoountants-onderzoek ingesteld naar het beheer van den penningmeester van de ai'deeling Haarlem van den Nederl. Stuoa- doorabond, den 45-jarigen H. O. de Z. U ithet onderzoek bleek, dat de admi nistratie slordig was gevoerd, maar er kon niet worden aangetoond, dat De Z. gelden had verduisterd. Het onderzoek is evenwel voortgezet, en Woensdag heeft de politie De Z. aangehouden, die thans heeft bekend, zich aan verduistering te hebben schuldig gemaakt. Het juiste be drag, dat verduisterd is, heeft men nog niet kunnen vaststellen, doch het loopt in de tienduizenden. De Z. is opgesloten. EEN ONGELUKKIG BEGIN. Een voor een stilstaande wagen uitwij kende auto botste Donderdagavond op den Damsterweg te Noordwijk (Gron.) met groote kracht tegen een autobus van de Damster Automaatschappij te Appin- gedam. In de auto was een bruidspaar ge zeten uit Weltersum. De bruidegom de heer E. S. werd ernstig aan het hoofd ge wond, terwijl de bruid er zonder letsel af kwam. De heer S. is naar het ziekenhuis te Groningen overgebracht. Van de auto werd de motorkamp ingedrukt, terwijl het stuurrad afbrak. De autobus echter werd slechts licht beschadigd. De chauffeur en de andere inzittenden kwamen er met kleerscheuren en lichte verwondingen af. Buitenland. JACK DIAMOND TE BREMEN. Jack Diamond, de Koning der New Yorksche Onderwereld, is Donderdag onder sterke politiebewaking naar Bre- men overgebracht. Laat in den nacht kwam hij er aan, zonder dat de aandacht van het publiek getrokken werd. Hij wordt hier voorloopig in bewaring ge houden, tot het uitwijzingsbevel van den regeeringspresident van Aken ontvangen is, waarna hij zoo spoedig mogelijk met een Duitsch stoomschip naar Amerika zal worden teruggezonden. VIJF-EN-TWINTIG MILLIOEN GULDEN VOOR LIEFDADIGE DOELEINDEN ENZ, De onlangs gestorven weduwe van den Amerikaanschen rijkaard John Kennedy Wijkt 10 imililiioen dollars voor liefdadgie doeleinden en geestelijke ontwikkeling te hebben nagelaten, o.a. een 100.000 dollars voor do Waldensisehe Instelling. EEN GOEDE VANGST. In Aken is een Duitscher, W. L. aange houden, verdacht van gouden en zilveren werken, in het begin van dit jaar bij den goudsmid en juwelier Retrai, wonende in de Wytenbrugstraat te Maastricht, te heb ben gestolen. De man was aangehouden, verdacht van een 50-tal diefstallen. De heer Retrai, die het bericht las, dach, dat dit ook wel de dief van zijn kostbaar heden kon zijn geweest. De recherche werd erop attent gemaakt, en inspecteur Mordong ging naar Aken, die den dief tot bekentenis wist te brengen. De sieraden, die een waarde van j 15.000 hadden, waren den dag na den diefstal bij een op- kooper in Keulen verkocht. Die opkooper heeft echter zelfmoord gepleegd. Het be drag aan geld, wat hij bekende tt hebben meegenomen, klopte precies met het ver miste bedrag. NOODWEER BOVEN IERLAND. Gedurende twaalf uren heeft een hevi ge storm gepaard met voortdurende don derslagen en bliksem en een tropischen regenval over Dublin en het grootste ge deelte van Ierland gewoed. Het noodweer dat Woensdag te middernacht was aange vangen, hield aan tot Donderdagmiddag 12 uur. Enorme schade werd aangericht aan de te velde staande gewassen. Vele huizen werden door den bliksem getrof fen, terwijl veel vee in het land werd ge dood EEN POES DIE EEN REISPLAN VERANDERDE. Zaterdag kwam te Queenstown een vrouw uit Cherbourg aan, om een kennis in Ulster op te zoeken. Zij had haar poesje bij zich en de douane-beambten deelden haar mede dat als het dier voet aan den wal van den Ierschen Vrijstaat zette, het een half jaar in quarantaine moest blij ven. De vrouw deed moeite de Vrijstaat- sche overheid te bewegen den strengen regel niet op haar poes toe te passen, aangezien zij enkel door den Vrijstaat naar Ulster zou reizen. Maar de overheid was onvermurwbaar en diaorop besloot de vrouw die niet van haar kat wilde schei den, terug te keeren. Zij wacht nu op de eerste boot naar Cherbourg en haar poes is aan boord van een sleepboot gebleven. HET PROCES DER LENA GOLDFIELDS. De Sovjet-regeering erkent bet vonnis niet In een Woensdag door het Sovjet-ge zantschap te Londen gepubliceerde ver klaring inzake de veroordeeling tot be taling van ongeveer 13 millioen pd. st. aan de Lena Goldfields, wordt gezegd: „De Sovjet-regeering erkent de rechtma tigheid van de rechtbank niet en daarom kan een erkenning van haar uitspraak niet worden afgedwongen De Engelsche bladen wijzen er op, dat thans de vraag rijst hoe de erkenning kan worden verkregen en hoe een Engelsche maatschappij van een huiterilandsche mo gendheid betaling kan erlangen. DE NALATENSCHAP VAN VAN LEAR BLACK. Groote legaten voor Geysen- dorfer en Scholte. In de nalatenschap van den Amerikaan schen krantenkoning van Lear Black, zijn blijkens het testament verschillende giften toegekend, loopend van 25.000 tot 250.000. Onder deze giften bevinden zich o.a. ook legaten voor de vliegers, die al de luchtreizen met Van Lear Black heb ben gemaakt, de Nederlandsche vliegers Geysendorfer en Scholte. De Engelsche bladen van Donderdag meldden nog, dat Van Lear Black zijn bei de vliegers elk 25.0000 dollar 60.000) ge legateerd heeft. Miss Allison Bone, die zes jaren lang, in Engeland, de secretaresse van den mil- lionair is geweest, krijgt honderd! duizend dollars. Merkwaardig is, dat Van Lear Black's laatste wil de bepaling bevat, dat hij bij zijn dood in zee wenschte te worden be- graveni HET GEVAL-HEARST, Een Amerikaanse!)! dreigement. Omtrent de uitzetting van den oouran- tenmagnaat Hearst uit Frankrijk, schrij ven de bladen van een ander groot Noord Amerikaansch couranten-concern, dat de houding van Frankrijk tegenover de bui- tenlandsche persvertegenwoordigers iu het bizonder, reeds lang reden tot klagen heeft gegeven. De Fransche regeering heeft weliswaar het recht, ongewenschte buitenlanders het land uit te zetten, doch in het geval- Hearst ware het beter geweest indien zij van dit recht geen gebruik gemaakt had. De uitzetting van Hearst is een ern stige politieke fout die Frankrijk's inter nationalen roep schaadt. De bladten schrijven verder, dat het op treden der Fransche regeering tegenover een zoo invloedrijk persoon als Hearst een zeer slechten indruk gemaakt heeft in de geheele wereld, te meer daar Hearst aan zijn bladen volkomen vrijheid laat omtrent hetgeen zij willen publiceeren. Dinsdagavond om 7 uur is het z.g. »Gaatje« tusschen de siuisput te Den Oever en het gedeelte van den afsluitdijk naar Friesland, dat bij Wieringcn in uitvoering is, gedicht. Hoewel er eerst een sterke stroom door het sluisgat ging, zijn bij het dichten niet de minste moeilijkheden ondervonden. Thans is vanaf Wieringon de dijk naar Friesland, over een afstand van pl.m. 5 K.M., in uitvoering en voltooid. De foto's hebben op deze werkzaamheden betrekking. Op de foto rechts ziet men den stroom in het sluisgat. Op de foto hieronder het sluisgat en op de foto daarnaast de laatste hap keileem, die de sluiting tot een feit maakt. FEUILLETON (THE LURE OF THUNDER ISLAND). Uit bet Engelsch door LEO WALMSLEY. Maar van den eersten dag af wist ik, dat ik het niet zou kunnen uithouden. Ik voelde me als een wildternis-bewoner dien ze in een nauw hoekje hebben op gesloten. Zoo kwam bet dan ook, dat ik nu een veertien dagen geleden op een ochtend zijn kantoor kwam binnen stappen om hem de mededeeling te doen, dat de lokstem van mijn vroegere leven me al dringerder en dringerder riep en dat ik heel gauw moest zorgen iets an ders te doen te krijgen dan bo< .en bij houden, want dat ik anders ge^ werd. Wat hij me toen ten antwoord gaf, zal ik hier nu maar niet herhalen, maar t re sultaat van 't onderhoud was ,dat ik mijn boeltje pakte, in den trein naar Londen stapte, mijn intrek in het White Hart in Adelphi het deel van Londen, waar voor ik een onverklaarbare voorliefde heb nam en me opmaakte om belang stelling in fondsen voor een expeditie naar Zuid-Afrika tot 't doen van cinema tografische opnamen per vliegmachine van dieren in 't wild op te wekken en bij elkaar te krijgen. MODERN HAARWERKER SPOORSTRAAT 128. - Tel. 457. Nonsens? Ja, dat was de opinie van mijn vader ook en misschien had hij van zijn standpunt wel gelijk, al blijf ik vol houden, dat bijvoorbeeld een film van een kudde olifanten op zoek naar een ander terrein, hetgeen meestal niet In een kalm tempo gebeurt, van uit de lucht genomen, opgang zou maken. Al zou de attractie dan alleen maar de combinatie vliegma chine en donker Afrika geweest zijn! Maar te oordeelen naar de resultaten, die ik met mijn voorstel bij de geldmenschen bij wie je in zoo'n geval op bezoek gaat, had ik hen evengoed om geldelijken steun voor een expeditie naar de maan kunnen vragen. Over 't algemeen waren ze onhebbelijk. Eén van de heeren had zelfs de vriende- lykheid, me den raad te geven, om een advertentie in de „Times" te zetten. En daar ik, merkwaardig genoeg, zelf, in ernst, al een paar maal aan die methode gedacht had, kocht ik, na afloop van deze mijn laatste conferentie, een nummer om te weten te komen, hoe je een dergelijke advertentie moet inkleeden. En zoo kwam het, dat op een gegeven moment, het vol gende mijn aandacht trok. Gevraagd, als deelnemer in expeditie op weten schappelijk gebied, jonge man, kennis van werktuigkunde, ondervinding op zee vaartkundig gebied en bekendheid met Tropisch Afrika vereischt. Brieven box 1056. Ik ging naar huis en zette me tot^chrij- ven. In zoo weinig mogelijk woorden bood ik mijn diensten aan als hoofdschotel diende ik natuurlijk op, dat ik gedurende meer dan twee-derde van den oorlog deel van hst corps vliegers in Midden- en Oost-Afrika had uitgemaakt. Daarna ver zond ik den brief en dacht er niet meer aan. En nu, na meer dan een week, had ik antwoord gekregen. Was het te ver wonderen, dat ik me opgewonden voelde, dat ik niet tot den volgenden dag kon wachten, maar nog dienzelfden avond wilde ik vreten of ik kans had of niet? Ik stapte bij Oxford Circus uit en slaagde er in, door flink aanstappen, juist toen het speelwerk van een klok in de buurt drie-kwart van zijn wijsje liet hoo- ren, Cavendish Square te bereiken. Kwart voor negenen I Gelukkig nog niet te laati De liftjongen van No. 242 was juist be zig te sluiten. „Heeft u een afspraak, meneer!" „Ja, met dr. Flint. 't Spijt me, dat ik wat laat ben." „Hindert niets, meneer. Stapt u dan maar meteen in. Zijn bediende is net weg. Hoe zei u dat u heette, meneer?" „Cleveland Kapitein Cleveland." „Mr. Flint heeft geloof ik al bezoek, meneer. Een dame. Als u hier even wacht, dan zal ik gaan kijken, of hij u kan heb ben". I Ik bleef als een soldaat op wacht voor de vierkante liftopening staan .terwijl hij over den dikken looper die elk geluid dempte, de half donkere gang inliep. Op eens hoorde ik een deur opengaan en meteen een hooge, opgewonden vrouwen stem: „Ik geloof 't gewoonweg niet. Dat zou beteekenen, dat mijn oom....l En die is tot 't laatste oogenblik volkomen bij zijn verstand geweest. U verzwijgt iets. En als u me niet wilt vertellen wat, zal ik zelf wel aan 't zoeken gaan.... ik ben niet van plan Wat ze van plan was kreeg ik niet te den liftjongen had haar blijkbaar een kleine dosis zelfbeheersching teruggege ven. En het volgende oogenblik kwam ze haastig stappend mijn kant op en schoof langs me heen het lifthokje in. Vlak on der het felle electrisohe licht keerde ze zich om en keek me aan, uitdagend, alsof mijn manier van kijken haar niet beviel. Ik voelde me rood worden. Nog nooit had ik zulke mooie oogen gezien, groot en donker, en met zoo'n eigenaardigen blik, dat je aandacht, of je wilde of niet, ge vangen gehouden werd. 't Had zelfs wei nig gescheeld, of ik had mijn hoofd ver loren, was, gedwongen door de raadsel achtige uitdrukking in die oogen daar voor me, mee de lift. ingegaan en had haar aangesproken. Gelukkig kwam de liftjongen ter zelfder ure als een redden de engel tusschen beiden. „De dokter zegt, dat ie u ontvangen kan, meneer. De eerste deur rechts." Meteen stapte hij naar binnen, schoof de deur met een metalig geratel dicht en drukte op het knopje. De lift zakte lang zaam weg. De eerste deur rechts stond open. Ik stapte over den drempel en keek vluchtig rond. Een korte gang en aan het einde daarvan een groote lage kamer, scheme rig verlicht door een bureaulamp met groene kap. De ruimte onder den schoor steen werd ingenomen door een zaoht- snorrend gashaardje en daarvoor, met zijn rug ernaartoe, stond een kleine gebo gen, oude man. Ik had nog net den tijd om zijn eigenaardigen „kop" op te letten, een mager, perkamentig gezicht, glad-, geschoren natuurlijk, precies een mum- j mie, en een gladde, kale schedel, bedekt door een zwart fluweelen mutsje, voordat hij mijn aandacht vroeg voor zijn op- hooren. Het plotselinge verschijnen van vallend joviale manier van begroeten. „Zoo, kapitein Cleveland", zei hij met zijn pijp van donker hout met een onge woon grooten kop in zijn linkerhand. „Kom binnen. Prettig, dat je zoo gauw gekomen bent, buitengewoon prettig. Ik heb je al geschreven, dat ik blind ben, is 't niet. Ja, ja, stekeblind, niets aan te doen.Geef me de hand" Toen ik vlak voor hem stond, zag ik, dat zijn oogen onophoudelijk in beweging waren, alsof ze zochten naar een rustpunt, dat ze nooit zouden vinden. Die manier van kijken, als ik bij een blinde tenminste van kijken kan spreken maakte 't ge voel van me niet-op-mijn-gemak voelen, dat door zijn begroeten al wakker geroe pen was, nog een graadje erger. En toen stak hij me zijn hand toe, een lange magere hand met beenige vingers, die de mijne omsloten met den greep van een vogelpoot. Ik voelde het eigenaardige trillen van zijn spieren als een electri- schen stroom, die langs onder- en boven arm naar mijn schouder opsteeg oen nieuwe manier van contact zoeken die me buitengewoon onaangenaam aandeed, "t Was of hij zoo te weten wilde komen wat ik dacht, welk soort karakter de man wel had, die zijn metgezel in misschien een gevaarlijke onderneming zou worden. En wat erger was, ik kreeg de overtuiging, dat hij daarin slaagde ook, dat hij mij Stond te ontleden, dat hij met de nauw keurigheid, waarmee een student den kik- vorsch, dien hij onder het mes heeft be werkt, mijn gedachten in plannen, in her inneren, in.... ik weet al niet wat meer stond te verdeelen. Na misschien een anderhalve minuut liet hij: opeens mijn hand los. #Wordt vervolgd). Niet door één advertentie zal Uw omzet vergroot worden. Slechts een regelmatige advertentiecampagne zal haar nut afwerpen. Onze regelprijs Is zeer billijk. Vraagt condities. De wordt in Den Helder en om streken huis aan huis gelezen. 2) es;

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1930 | | pagina 5