eiselin|i
De Landbouwfeeslen te Wieringen
Tweede Blad
Om en bij de Marine-Manoeuvres
STADSNIEUWS
VAN DINSDAG 23 SEPTEMBER 1930
Dinsdag 23 Sept19-27 uur.
Woensdag 24 19.^,6
uitsluitend uit verzoeknummers. Niet aan
alle aanvragen kon worden voldaan, doch
met de wenschen van het publiek is zoo
veel mogelijk rekening gehouden, en zelfs
is het programma eenigszins uitgebreid,
zoodat het concert duurt van 8.15 u. tot
half tien. Voor dit laatste concert zai
zeker nog groote belangstelling zijn. Het
programma luidt:
1. Lied-Cyclus Feike Asma.
a. „Vrees niet o mijn ziele";
ib. Neem Heer mijn beide handen";
c. „Geluckig is het layd"
2. a. Scherzo W. T. Best.
b. Andante A. Mailly.
c. Toccata J. Gallaerts.
3. Lamentation (weeklacht) A. Guilmant.
4.2 Orgelpsailmen Jan Zwart.
a. Psalm 118;
4. Psalm 25.
5. le deel Concerto in F G. F. Hfindel.
(Koekoek en nachtegaal).
6. a. Menuetto A Olaussmann.
b. Scherzo
7. a. Vox-Céleste E. Batiste.
b. Toccata (5e Symph.) Ch. M. Widor.
8. Koraal-Cyclus Feike Asma.
a. „Geef dan eeuwig eer" (Psalm 99);
b. „Verlosser, Vriend, o Hoop, o Lust'
(Ev. Gezang);
o. „U alleen, U loven wij" (Psalm 75).
De speciale trein met post- en passa
giers in aansluiting op het stoomschip
„Prins der Nederlanden" zal Vrijdagoch
tend 26 September te 10 u. 20 van Genua
vertrekken. Aankomst Zaterdagmorgen
27 September 10 u. 43 Amsterdaim-CH.
De A.V.R.O. auto- en fietstocht zal
worden gehouden op Baterdag 27 Septem
ber a.a
FOTOGRAFISCH ATELIER
P
O
L
D
E
R
W
E
Q
MODERN- EjN KUNSTPORTRET ATELIER 60
Verzamelen: Hoofdgracht (Havenplein)
te 3 uur, vertrek 3.30 uur.
De route is ais volgt samengesteld:
Hoofdgracht, Kanaal weg, W estplelh,
Singel, Walvisohstraat, Laan, Ddjkstraat,
Middenstraat, Langeistruat, Singel, Km-
gerstraat, Van Galenstraat, Hertzogstraat,
PoJderwog, Koningsplein, Koningstraat,
Spoorstraat, Gravenstraat, Slulsdijkstraat,
en Mej. Cath. Bruul.
iii
(Bijzondere eornwpondentle).
Van een tocht met de «Drente" en eoü
hachelijke overgang op de «Gelderland".
De verslaggever en, teekenaar van „Het
Volk" kwamen puffend en hilgend, als
het stoomtrammet je HeLlevoetsluisRot
terdam, over de koopvaarderssluis aange
rend. Kapitein Kuiper van de „Drente
gaf een< paar stooten op de stoomfluit, op
Inspiratie van „Vaderland" en „Utreohtsch
Dagblad", die „Het Volk" wel eens een
volle krachtproef wilden zien afleggen. Ze
hadden succes. Tot ver buiten de 'haven
van Hellevoet/sluis hadden de journalisten
noodig om op verhaal te komen.
Op zoek naar de „Gelderland".
Het doel va» dezen vroegen tocht met
de Drente", we zijn om 7 uur uit de ha
ven van Hellevoetsluis vertrokken, is de
„Gelderland". Maar waar dit artillerie-in
structieschip zich bevindt is niet bekend
en dus zal de radio dienst moeten doen
om het op, te sporen.
Aan boord1 heersoht oen opgewekte
stemming. Tal van moppen worden getapt
en journalistieke wederwaardigheden ver
haald. Het weer is aanvankelijk niet zoo
mooi als gisteren, er hangt een donkere
regenlucht en een tamelijk sterke Westen
wind doet het water beven, wat tot gevolg
beeft, dat ook de Drente", als een kin
derhobbelpaard, op en neer gaat.
Van „Drente" naar „Gelderland" blijkt
nog niet zoo gemakkelijk als wij aanvan
kelijk dachten). De vijftig of 60 meter, die
de beide schepen van elkaar scheiden,
kunnen niet anders dan met een vlet over
brugd worden. Als wy vragen waarom,
haalt kapitein Kuip eb geheimzinnig zijn
schouders op.
>,Jaaaa, als de heeren dat wisten".
Kapitein Kuiper is niet erg mededeel
zaam vandaag. Hij heeft bepaald niet veel
met de persmuskieten op. Als er drie
stooten op de stoomfluit gegeven worden,
beet het: „er is een hittegolf op komst"
en alle vragen worden met een ontwijkend
antwoord afgemaakt.
We zijn nu zoo ver van de „Gelderland"
dat de scheepsroeper dienst kan doen.
Na den morgengroet aan kolonel Van
Duim, de commandant van Hr. Ms. „Gel
derland", roept de kapitein van onze sleep
boot: „Ik heef journalisten aan boord!"
Ha, dat zie ik", is het antwoord van
den overkant.
„Wanneer kunt u ze hebben?"
„Direct, ik zal een sloep zenden".
Niet lang daarna komt-ie aanhuppelen,
aan de riemen zes sterke matrozen, aan
het roer een sergeant-adelborst. Aanhup
pelen is eigenlyk veel te zacht gezegd. Nu
eens rust de sloep op den kop van een
golf, dan smakt-ie naar de diepte. Alleen
het kijken naar de sloep maakt een der
verslaggever» al wit om den neus. Wat
moet dat worden. Wij hebben er allen
een zwaar hoofd in als we den dollen dans
van de sloep zien.
Het overstappen van Drente" in de
sloep gaat nogal voorspoedig, dank zij de
hulp van de zes Jantjes. Maar wee ons!
We zijn nog niet los van de sleepboot of
onze oollega van het „Handelsblad" moet
lol in het spelletje hebben, maakt hem
over de verschansing. Het „Utrechtsoh
Dagblad" is er nog slechter aan toe. Een
angstaanval heeft den journalist aange
grepen en het lachen der anderen, die nog
lol. in het spelletje hebben, maakte hem
heelemaal van streek.
„Niet lachen heeren en niet praten!
Hou je mond nou. Sohei nou uit", roept
het slachtoffer. En het begint ook waarlijk
ernst te worden. Waanzinnig danst het
kleine scheepje op de golven, wordt heen
en weer geslingerd en als je je niet stevig
met beide handen vasthoudt, sla je zon
der twijfel tegen de verschansing of over
boord.
„O! meneer, wat moet dat worden!"
wordt uit de diepte gekermd.
„Kom, kom, meneer", stelt de stuurman
gerust^ „er is geen gevaar". Doch de toe
stand wordt hachelijker als het sloepje op
zij van de „Gelderland" komt. Doordat de
„Gelderland'" juist de Heemskerck" on
der vuur heeft (donderende schoten getui
gen dat het geen kinderspel is), moeten we
aan loefzijde aan boord klimmen en dat
blijkt zoo goed als niet mogelijk. De dan
sende sloep maakt het overstappen wer
kelijk levensgevaarlijk. Telkens botst het
bootje tegen de „Gelderland" en sinakt
er dan direot weer twee meter af. Wie zal
het eerst den sprong van de sloep op het
„dronkemanstrapije", zooals het in de
scheepsterminologie heet, wagen? Het
dronkemanstrapje zijn wat ijzeren treden
tegen de schuipshuid. Men moet nu, juist
als de sloep op den kop van een golf zit,
de treden vast grijpen en dan zoo snel
mogelijk zijn voeten houvast geven, opdat
bij een volgende golf de sloep de nog tegen
den scheepswand slingerende voeten niet
vermorzelt.
De eerste die den sprong zal wagen is
de verslaggever van ,Het Volk". Daar
wordt de sloep hoog opgenomen, de ver
slaggever grijpt, doch te laat, reeds valt
de sloep weer in een diep dal ën de jour
nalist valt terug, in de armon van de ma
trozen. Nogmaals waagt hij een poging,
doch weer tevergeefs en na oen derde maal
geeft hit het, met verschrikt» en angstige
oogen, op. De teekenuar zal het wagen.
„Het Volk" wil nu eenmaal het eerst aan
boord van een Nederlandschen oorlogs
bodem zyn.
Met spanning worden de pogingen van
de „Gelderland" af door officieren en be
manning, gevolgd'. Zes matrozen grijpen
den teekenaar in zijn manchester jasje.
„Ja meneer, springen!" 't Lukt, langs
de dronkemanstrap stijgt Funke, met
triomphantelijken glimlach, omhoog.
In onze sloep wordt de positie gevaar
lijker. De „Gelderland" moet, om eenige
schoten op den vijand te lossen* een paar
slagen achteruit maken, met gevolg dat de
sloep van het schip raakt en de touwen zoo
gespannen' worden dat de mgoelijkheid
van volslaan of omslaan ernstiger wordt.
Een der matrozen staat met ©en mes ge
reed om de touwen door te snijden.
bij de eerst» poging. De verslaggever
heeft het geluk direct vast te grijpen en
dan volgen ook spoedig „Handelsblad!" en
uw dienstwillige dienaar. Het „Utreohtsch
Dagblad" wordt met sloep en al aan boord
geheschen.
Gelukkig, we zijn binnen en door de
hartelijke ontvangst van den commandant
en zijn lsten officier, luitenant ter zee der
le kl. J. B. H. Blom, zijn we de gevaren en
angsten spoedig te boven, vooral als we
bij een gezellig babbeltje, de vischkoffie
(hdk welkomstkopje) gebruiken.
En nu trekken we op naar den vijand.
We varen weer langs 't Slijkgat. Achter de
duinen steekt de toren van Goeree trotsoh
zyn vierkanten steenen kop omhoog.
De teekenaar heeft den commandant
reeds onder schot genomen en ondertus-
sohen varen we den vijand tegemoet. Tel
kens donderen kanonschoten. Voor ona
uit zijn twee mijnenvegers om eyentueele
mijnenvelden op te ruimen. Wie zal het
gevecht winnen?
De bedoeling van onzen aanval is om
het Haringvliet binnen te dringen en daar
een positie in te nemen om de „Heems
kerck" in den grond te boren. Niet vrien
delijk, zegt u? Ja, waarde lezer(es), 't j»
oorlog.
Als de „Heemskerck" echter voor het
Bokkegat blijft liggen is het onmogelijk
voor ons om verder door te dringen en
dus moet getracht worden het schip weg
te krijgen. Daarvoor is een schijnlandlng
met transportmateriaal op Zuid-Beierland
in elkaar gezet in de hoop (oorlogvoeren is
geraffineerd), dat de Heemskerck", daar
door misleid, met allen spoed zal trachten
deze landing te verhinderen en zich daar
om in het Haringvliet terug trekken, zoo
dat wy vrij spel hebben.
De blauwen laten zich echter niet mis
leiden en mijn vadlerlanidsch hart gloeit
eigeniyk van trota
"m 3 uur komt er een telegrammetje,
nat onze bodem in den grond is geboord
en de tegenpartij den strijd heeft gewon
nen. Een tijdelijke wapenstilstand is in-
ge reden. Om 12 uur Woensdagnacht zal
ue stryd weer worden aangebonden. De
torpedeering en vernietiging van óna
schip sluit echter niet uit, dat we weer zee
waarts kunnen stoomen eni zoo gaan we,
onder de yroolijke klanken van de adelr
torsten-pathéfoon, het Slijkgat tegemoet.
®lu* «ais).
Licht op
voor alle voertuigen:
Zomertijd.
Ds. P. H. Borgers, Herst. Evang.
Luth. predikant, alhier, heelt bedankt
voor het beroep naar de Evang. Luth. Ger
meente te Nijmegen.
Bij het dezer dagien gehouden
examen voor le officier groote vaart,
slaagde onze stadgenoot de heer, O. U.
Kampman.
NAAI- EN HANDWERKVEREEN.
„DORCAS".
In een advertentie in dit nummer wordt
bekend gemaakt dat de cursussen vpn
bovengenoemde vereeniging Woensdag 1
October weer aanvangen. Voor bizonder-
beden zie men de advertentie.
EERSTE ORGELCONCERT
LUTHERSCHE KERK.
In grootere plaatsen kende men reeds
eenige jaren het genot van kerkorgel-
coneerte», vooral Haarlem, met het be
roemde St. Bavo-orgel. Wij zijn dat
voorbeeld op waardige wijze nagevolgd,
dank zij de talenten van onze bekende
organisten, mej. A. Kamp en de» heer
F. Asma. De heer Asma heeft reeds
eenige bespelingen gegeven op het orgel
der Geref. Kerk.
Het plan tot het geven van eoneerten
ls ongeveer tegelijkertijd gerezen, doch
de Geref. Kerk had eerder de gelegen
heid om de bespelingen te beginnen.
Wij deelden reeds in ons nummer van
Zaterdag mede, dat mej. Kamp, bij baar
benoeming tot organiste (1 Januari) reeds
het pla» geopperd had. Het is er dus
nu van gekomen e», laten we direct
zeggen, het is een succes geworden. Het
kerkgebouw was goed bezet, terwijl met
volle aandacht de nummers werden ge
volgd.
Het ls niet onze bedoeling om een
eritisch verslag er van te maken, want,
al zouden we het kunnen, het zou geheel
overbodig zijn, daar men gelegenheid
genoeg zal krijgen het mooie spel van
Aafje Kamp te bewonderen. Het is n.1.
de bedoeling regelmatig de concerten te
geven. Wij twijfelen er niet aan of het
bezoek zal goed blijven, want werke
lijk heeft ieder wel eens behoefte aan
een goed stuk orgelmuziek. Het is ot
men zijn gedachten eenigen tijd geheel
in de muziek verliest, vooral als het stuk
goed gespeeld wordt. Endèt zijn we
gewénd II Want het spel van beide jeug
dige orgelkunstenaars doet niet onder
voor dat der beroepsorganisten, althans
wij kunnen er zeer weinig verschil in
merken. Men moet hierbij natuurlijk
rekening houden met het materiaal.
De Luthersohe kerk bezit in haar orgel,
dat eerst 6 jaar geleden geplaatst werd,
een praeht-instrument, waarop de orga
niste geheel „thuis" is en waarin ze haar
gansche ziel kan leggen.
Het programma, we zeided het reeds,
werd uitstekend uitgevoerd. Vooaal het
laatste gedeelte van de le Sonate van
Mendelssohn was moeilijk, terwijl no. 5
ook niet meeviel, maar alles werd even
goed gespeeld.
Ds. Borgers sprak de aanwezigen, tegen
het einde van het concert, met een kort
woord toe, waarbij hij zijn groote dank
baarheid uitsprak over het feit dat deze
concerten tot stand zijn gekomed.
Het laatste stuk was een bewerking
over »Houdt Gij mijd handen beide» en
»Geef dan eeuwige eer« door Aafje Kamp.
Uit beide stukken sprak wel duidelijk
het muzikale talent dat bij haar steekt.
Mej. Kamp, die haar opleiding ook
grootendeels van den heer Joh. F. Asma
ontving, wenschen w\j veel succes met
haar bespelingen.
LAATSTE ORGELBESPELING
FELKE ASMA.
Morgen (Woensdag) heeft de laatste
orgelbespeling van den heer Feike Asma,
in de Geref. Kerk alhier, plaats. Het pro
gramma voor dit laatste concert bestaat
INDISCHE MAIL.
Zaterdag In ons land.
A.V.R.O. AUTO- EN FIETSTOCHT.
De eersteprljs-wlnnaar van den hlstorischen optocht „Oud-Wlerlngen".
De heer J. Bosker Oz. en Mw. G. de Haan- Bósker. De wagen dateert van 1831.
Het winnend paar van het ringsteken van Zondag, de heer O. Maars, te
Anna-Paulowna en Mej. Guartje Kort, te Wieringen.
De derdeprljs-wlnnaar van denzelfden optocht, de heer P. C. de Haan
De eerateprljs-winnaar van den reclame-optocht van Zaterdag, de heer
A. Veltman, te Wieringen, met Fisk-autobanden.
Door Haringvliet en Bokkegat varen we
tot aan het Slijkgat, waar zoowaar de „Gel
derland" wordt gevonden.
Het vorige artikel is opgenomen in
bet nummer van Zaterdag 20 September.
Van de Drente naar do Gelder
land. De pers in doodsnood.
„Het Vaderland" ls gered
Op 't oorlogspad.
